27 Temmuz Çarşamba.
İyi okumalar.
.
.
Adesa Çilek Kanlı
" Al güzelim pekmez de iç."
" Ihlamur iç güzelim. Tüm ağrılarını geçirir."
" Bal limon en iyisi. Al güzelim."
" Çekin şunları ya. Ben siyah turp getirdim. En iyisi bu."
Artık gerçekten dayanamıyorum.
Hastaneden çıkalı üç gün olmuştu ama babam ve amcamlar sürekli bana bir şeyler yedirip içiriyorlar.
Patlamama az kaldı.
"Ya Allah aşkına yeter. Ben daha bir şey yiyemem. " dedim ve ayataktan indim.
Ama indiğim gibi havalanmam bir olmuştu.
Babam dı.
Kaşlarımı çattım ve "Baba. Bırak beni. " dedim.
Babam "Olmaz. Yeni çıktın hastaneden. Nereye istersen ben götürürüm. " dedi.
Off ladım ve başımı boynuna gömdüm.
Bu adam ile asla inatlaşamıyorum.
Babam odadan çıktı ve benimle birlikte aşağıya indi.
Mattias Asir ile oynuyordu.
Asir'in annesinin babası öldüğü için memlekete gitmişler, bu yüzden Asir hala bizde.
Babam beni koltuğa bırakınca, Mattias kucağındaki Asir ile yenıma oturdu.
Asir'i aldım ve kucağıma yatırdım.
Yanaklarından öptüm ve "Aşkım benim. Özledim yaa seni. " dedim.
Mattias sadece benim duyabileceğimmbir ses ile "Kucağına çok yakıştı." dedi.
Ona döndüm ve gülümsedim.
O da gülümsedi ve arkasına yaslanıp telefonu çıkarttı.
Cebimde telefonumun titremesi ile telefonumu çıkarttım.
Asir ağlamaya başlamıştı.
Aref amcam "Ver güzelim Asir'i. Uykusu gelmiş. " dedi.
"Tamam amca. " dedim.
Asir'i amcama verdim. Amcam Asir ile birlikte yukarı çıkarken ben de telefonuma baktım.
Mattias mesaj atmıştı.
~ Mesajlar ~
- İlerde kendi çocuklarımız olacağını hayal edince çok mutlu oluyorum.
- Daha çok erken değil mi bunlar için?
- Değil. Üniversite bitince evlenicez. İkimiz de iki yıllık okuyacağız. Yani üç yıl var.
- Dur ya. Az kalmış cidden. Heyecanlandım ben de.
- Çok güzelsin. Çok tatlısın. Çok harikasın. Seni seviyorum aşkım.
- Seni seviyorum sevgilim.
Telefonu kapattım ve tekrar cebime koydum.
Babam ve amcam baktığımda yine çalışıyorlardı.
"Baba. Biraz bahçeye çıkabilir miyiz?" dedim.
Babam "Çıkın kızım. Ama çok dikkatli ol." dedi.
Mattias "Merak etme Ateş amca. Benim yanımda güvende." dedi.
Babam kaşlarını çattı ve "Çık git lan." dedi dişlerinin arasından.
Ben gülerken Mattias bahçeye çıkmıştı.
Bende bahçeye çıktım ve yerdeki örtünün üstünde oturan Mattias'ın yanına oturup başımı dizine koydum.
Eğildi ve alnıma uzun bir öpücük kondurdu.
"Mavişim benim." dedi.
Güldüm ve "Aşkım." dedim.
O sırada gelen ses ile doğruldum.
Kaza günü gördüğüm kadın gelmişti.
Hızla ayağa kalktım ve yanına gittim. Mattias ta yanıma gelmişti.
Babam " Ne işin var burada!!" dedi bahçeye gelirken.
Kadın "Yeter artık Ateş! Bana engel olamayacaksın. " dedi ve bana döndü.
"Adesa ben-"
Babam kadının lafını böldü ve "Adesa odana!!" dedi.
O gün de böyle sinirlenmişti.
Kimdi bu kadın??
Babam neden onu görünce bu kadar sinirleniyordu ki?
Ben tam içeri girecekken kadın,
" Adesa ben senin annenin!!" dedi.
Ne?
Annem mi?
Hayır.
Doğru değil.
Öldü benim annem.
Ellerimi sıkarken arkamı döndüm.
Tamam.
Sakin ol Adesa.
"Ne dedin sen?" dedim sinirli sesimle.
Yanına gidip tam karşısında durdum.
"Duydun kızı-"
Hızla lafını böldüm ve "Sakın. Sakın bana kızım deme!" dedim tıslayarak.
"Ben gerçekten mecbur kaldım kızım. Üç yıldır sana ulaşmak istedim ama baban engel oldu. " dedi.
Küçük bir kahkaha attım ve " Öyle mi? Bak bunu söyledim ya, babamla bir kere daha gurur duydum. İyi ki benimle görüşmene engel olmuş. 17 yıl önce neredeydi aklın? Hep aynı senaryo. Mecburdum. Doğurmasaydın. Ya da ne bileyim. Erkeklerin altına yatarken hamile kalmamak için dikkat etseydin. Bunca yıldır neredeysen, siktir ol git geldiğin yere. Bir daha da benim de ailemin de karşısına çıkma. " dedim.
"Bunlar babanın suçu Adesa." dedi.
"Hiç bir şey babamın suçu değil!! Ben babamla gurur duyuyorum. Benim babam senin gibi beni terk etmedi. Benim babam beni her şeyden korudu. Her zaman yanımda oldu. Senin eksikliğini hissettirmedi. Hem anne hem baba oldu bana. Senin ona tek bir laf etmeye hakkın yok. Sen benim için nasıl yıllardır ölü biriysen hala da öylesin. Senin benim hayatımda yerin yok. Defol evimden!!" dedim.
Sinirle evden giderken hızla eve girdim ve odama çıktım.
Çok sinirliydim şu an.
Terasa geçtim ve ayakkabılarımı çıkartıp havuza atladım.
Bir süre yüzdükten sonra çıktım ve olduğum yere uzandım.
Yıllar sonra ne bok yemeye geldiyse.
Belli aslında.
Parası bitmiştir.
Gerizekalı. Sinirlerimi bozdu.
Gelen adım sesleri ile doğruldum ve kapıya baktım, babamdı.
Yanıma gelip oturdu ve beni kendine çekti.
Başımı göğsüne yasladım ve kollarımı beline sardım.
Babam saçlarımı okşarken "İyisin değil mi bebeğim? " dedi.
"İyiyim baba. " dedim.
"Bana kızgın mısın peki?" dedi.
Geri çekildim ve "Hayır baba. Sana sinirli değilim. Sen kötü bir şey yapmadın ki. Hem bugünü yaşammamış sayıyorum ben. Benim annem ben bebekken öldü. " dedim.
Babam eğilip çenemden öptü ve "Seninle gurur duyuyorum bir tanem. Aşağıda gerçekten bir Kanlı olduğunu gösterdin. O kadar asil ve güçlü duruyordun ki. " dedi.
Ani bir sevgi patlaması ile babamın üstüne atlayınca babam geriye düşerken ben de üstüne düşmüştüm.
Yüzünün her yerine öpücükler kondurdum ve "Ben Ateş Kanlı nın kızıyım ve her zaman güçlüyüm. " dedim.
Babam burnumdan öptü ve "Seni seviyorum aşkım. " dedi.
"Ben de seni seviyorum aşkım." dedim.
Artık çok mutluydum.
Babam, amcalarım, kuzenim, sevgilim ve arkadaşlarım ile harika bir hayatım var.
Artık üzülmek yok.
Mutluluğum sonsuz olacak.
.
.
Veee bölüm bitti.
Nasıldı?
Beğendiniz mi?
Adesa?
Mattias?
Asir?
Aref?
Ateş?
Final kapıda arkadaşlar.
Oy ve yorum atmayı unutmayın.
Görüşmek üzere.
Bu arada Adesa ve Mattias için İnstegram hesabı açtım. Eğlenceli oluyor çünkü.
İsteyenler bir bakabilir.
@adesa231
@_mattidesa
Bayyy.