Chapter 9
"Binake 'yan ni Mommy.."
"Masarap." sabi ko habang kinakain ang red velvet cookies na nasa harap naming dalawa. The cookies still remains on a sheet pan and is situated on a circular glass table. Alam ko naman na mommy niya ang nag bake nito dahil noon ay palagi niya itong binibida sa akin. Palagi niya akong binibigyan ng cookies kahit na hindi ko 'yon kinakain.
Hindi na ako nakatanggi pa ng iabot sa amin ito ng lolo n'ya. Todo ngiti sa akin ang matanda gayong hindi ko alam kung anong dahilan. Gumaganti nalang tuloy ako ng ngiti.
"Kukuha lang ako ng water." akma siyang tatayo pero pinigilan ko siya at hinawakan ang kamay niya. But as soon as I realized what I had done, I released him.
"Hindi na! Uuwi na din ako!" agap ko.
"Masyado kang maraming nakain. Baka hindi matunaw sa tiyan mo,"
"Okay lang, may tubig pa ako sa tumbler ko." I was forthright. Bumalik naman s'ya sa puwesto kanina at tinignan nalang ako. Para mabawasan ang ka-awkward-an ay kinuha ko nalang ang limang papel sa tabi ko at iniabot ito sakaniya.
"Ito nga pala. . . Pinapabigay ni Sir Perbs. Ilagay mo daw sa portfolio kasi kukunin daw n'ya sa completion week."
Tumango siya at isinubo ng buo ang cookies na nasa kamay niya. Kinuha niya sa akin ang papel at tinignan ito.
"Pwede mo naman ibigay nalang sa akin 'to kapag pumasok na ako.. nag abala ka pa."
"Okay lang." tipid kong sagot. Malapit lang naman ang bahay ko at baka mawala ko pa sa bahay. Mukha namang wala pa siyang balak na pumasok sa school dahil halata sakaniya na mahina pa s'ya. Kaya baka mabulok lang ito sa bag ko.
"Uh.. thanks for visiting me." his sibilant voice forced me to put down my cookie. Hindi ko na naisubo ng buo iyon at hinayaan nalang sa kamay ko. Ayon ba ang dating no'n sakaniya? I'm not here to visit him!
My lips shifted downwards. Hindi ko inaasahan na ganoon ang iisipin niya. "Actually, dapat iiwan ko na sana 'yan sa mail box niyo.. pinapasok kasi ako ng lolo mo kaya.. wala na akong nagawa." I said, sounding like I made a crime that I need to make clearly excuse.
"Still, you're here. . . Seeing me." he said, almost a whisper. Pero parang isang balita ito na hindi nakaligtas sa pandinig ko.
Tumango ako. "Seeing you as a friend? Oo ganoon nga.." I uttered. Sinubo ko na nang tuluyan ang cookies na naiwan sa kamay ko dahil pakiramdam ko ay may nakabara sa lalamunan ko tuwing mag tatama ang tingin naming dalawa.
"Ganoon ba talaga ang ugali ni Amedeo?" pag iiba ko sa topic.
Ito rin naman ang gusto kong tanungin dahil wala na din naman akong maitatanong pa. I'm not the typical type of girl who have a lots of topics in mind; the kind of girl who thinks of a lot of topics at once. Ako iyong tao na Introvert pero kailangan maging Extrovert para lang hindi mag mukhang intimidating sa iba. Para rin hindi ako mag mukhang 'boring' kausap.
"What kind of attitude?"
"Tayo kasi ang nanalo sa muse and escort nung nag botohan." sabi ko na parang isa itong malaking bagay. I shifted my attention elsewhere. "Si Amedeo ang may gawa ng lahat ng 'yon. Pinagti-tripan tayo palagi!" I said, speaking to him as though he were my mother.
"P-Para sa akin, okay naman." umubo siya ng bahagya kaya napalayo ako. He flicked an eyebrow at what I had done. I can see that he found me repulsive from the look in his eyes. Hindi ko kasalanan! Nag kusa ang katawan ko!
"Maganda ka. . . and that title fits on you." he clicked his tounge, nangangapa ng sasabihin at luminga sa paligid. "Oo maganda ka. Sabi ng lolo ko."
Mabilis ang ginawa kong pag iwas ng tingin. Sa sitwasyon niya ngayon sa harap ko ay gusto kong maawa. Pero at the same time, gusto kong matawa. Ang weak! Dalawa kaming naligo sa ulan tapos siya lang nilagnat? Ang weak talaga!
"Pinapatanong ni sir kung bakit ka daw absent."
Kahit na alam ko naman na ang rason kung bakit siya absent. Ngayon palang ay kinakabahan na ako. Sa mga mata niya ay mababasa mo na masama talaga ang kaniyang pakiramdam. Kaya hindi malabo na bukas ay absent siya. Pero kung pag papatuloy n'ya 'yon ay malaki ang chance na kailangan may mag tutor sakaniya. Hindi biro ang ilang weeks na hindi pag pasok.
Sinuklay niya ang buhok niya gamit ang kaniyang daliri. Ang malalalim niyang mata ay sinalubong ko. "Hindi ko alam kung makakapasok ako bukas. Ayaw pa kasi ako papasukin ni Mommy."
I adjusted my position. Pinagkatitigan ko siya kung nag sasabi ba siya ng totoo. Wala ba siyang crush? Motivation na gustong makita sa school? Kasi kung ibang tao 'yan, kahit may sakit pipilitin pumasok makita lang ang crush!
My phone beeped. Agad agad ko itong kinuha sa bulsa kasabay ng pagkahulog din ng isang keychain. Hindi ko na muna inabala ito at nag reply muna sa chat sa akin. It was 7:30 when I looked at the phone's screen as well.
Kuya Kael:
Nasaan ka, Kalea? Cleaners ka?
Ako:
Hindi po. Nandito po ako sa kaklase ko. Sorry po hindi nakapag paalam.
Kuya Kael:
Saan ba 'yan? Susunduin nalang kita.
Ako:
Huwag na kuya, sa mars po ito. Matatagalan ka bago makapunta. Pauwi na din po me !!
Pinatay ko na ang cellphone at nag handa ng isang ngiti para makapag paalam. Ngunit pag angat ko ng tingin ay napahinto ang tingin ko sa bagay na nasa harap ko. Azriel's hand was left in the air with Taylor Swift's keychain in his palm. Holding out for me to accept it. Napansin ko pa nga na bahagya siyang nag kamot ng batok, marahil nahihiya dahil sa ginawa.
"Anong gagawin ko diyan?" I couldn't help but asked. Ang mga mata ko ay nag tatanong dahil sobrang biglaan ng ginawa niya. Ang kamay n'ya ay nanatili na nakalahad pa din sa harap ko.
"Sa 'yo na 'yan." he replied. "Ano. . . May ganiyan din yung dalawa kaya pare-parehas tayo.."
"Okay?" tinanggap ko iyon na nangangapa pa din ng sasabihin. May ganito din naman pala ang dalawa kaya wala namang problema. . . Isa pa ay gusto ko din ng mga bagay na may related kay Taylor. Tumayo na ako at inilagay ito sa bulsa.
"Huwag mong walain." paalala niya na parang isa itong importanteng bagay na dapat ay huwag kong iwala.
"Okayed po." sabi ko at kinuha ko na ang bag ko. Isinuot ko ito ng hindi tumitingin sakaniya.
"Uwi na ako Azriel, salamat sa cookies! At dito sa keychain." pag tukoy ko sa keychain.
Worry flits over his face. Marahil nag tataka bakit ako uuwi agad. Pero tumango nalang siya at tumayo din. "Ingat ka. . ."
Binigyan niya lang ako ng isang maliit na ngiti kaya gumanti rin ako. Bago tuluyang lumabas ng pinto ay pinaalalahanan ko muna siya.
"Pagaling ka."
Umuwi ako sa bahay ng may dalang ngiti sa labi. Siguro okay naman na maging friends kami? Mabait naman pala s'ya at mukhang mapagkakatiwalaan naman. Dapat ay hindi ko lagyan lahat ng meaning. Kasi baka sa huli, mapahiya ako kagaya noon sa ginawa ko kay Alfareez. I learnt from my mistakes!
Kahit naman maganda ako ay alam ko na may iba't ibang taste pa din ang mga tao. Kung maganda ako sa paningin ng isa, hindi malabo na pangit ang tingin sa akin no'ng isa. Each of us touches someone in a different way; The definition of beautiful is different in different types of eyes and minds.
Pag tapos kumain ay dumiretso na ako sa taas. Tambak kami ng homeworks kaya kailangan ko paganahin ang utak ko. Inilapag ko ang cellphone sa side table. I lowered my specs and allowed it to land on my keen nose.
Sakto at umilaw ang phone ko. Agad-agad ko itong binuksan at tinignan kung sino ang nag message.
thdrzl.dump:
Thank you sa pag punta
I wrinkled my nose. Nag dadalawang isip pa ako kung i-heart react ko nalang ba or mag re-reply pa.
thdrzl.dump:
Sabi ni mama hehe
Ako:
Pasabi din salamat sa cookies!!
thdzrl.dump:
Welcome daw. Goodnight Harana!
Ako:
Goodnight.
Papatayin ko na sana ang phone ko ng mag vibrate ulit ito. Dalawang message ulit mula sa kaniya. Nag dadalawang isip tuloy ako kung ioopen ko ba or hahayaan ko nalang.
Pero sa huli, ang kamay ko pa din ang nag wagi.
thdrzl. dump:
Ang cold huhu. Wala man lang ka sweet-sweet😭👍
thdrzl.dump:
That was not me, may sumasanib sa account ko.
Nag tipa agad ako ng reply.
Ako:
Goodnight (w/brown sugar) 🤗☺️🙊
thdrzl.dump:
Not funny. i didn't laugh. not even a single giggle. not even a haha. not even a hehe. not a sound. not funny at all. i did not even feel like laughing a bit. I didn't let out a chuckle. not even a subtle burst of air out of my esophagus.
My brow furrowed even further. Bakit naging ganito bigla ang typings niya? Na-hack? Bago pa siya makapag reply ay inunahan ko na s'ya.
Ako:
Nice joke, rate ko 10/20. Keep it up! Malayo pa mararting mo, hanggang kanto.🤺🤺