I CLAIM MY DESTINY

By altheaflorence

1.6K 131 10

Do you believe in destiny? Naniniwala kaba na lahat ng mga nangyayari sa iyong buhay ay gawa ng tadhana? Maga... More

Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13.
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18.SPG
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28.SPG
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32.SPG
Chapter 33
Chapter 34.SPG
Chapter 35
Chapter 36

Chapter 24

18 2 0
By altheaflorence

When the first time Zandro meet Alondra  he already feel that they were soulmate. That they will destined to meet and love each other. He was 9 years old back then and Alondra is only 6 years old when they become close to each other. His Dad and Tita Alora are bestfriend  and also his tito Menandro.  Kaya mula pagkabata lagi na sila magkasama ni Alondra sadyang hindi lang sila magkasundo dati kasi Alondra is a bully type of girl and Zandro is a quiet type. Si Alondra ang makulit at parang amazona samantala si Zandro ay ayaw sa makulit at maingay. Kaya kapag magkasama sila lagi silang nag away at nag aasaran. Hanggang sa lumaki sila at napapalapit sa isa't isa. Si Alondra ang laging boss sa kanilang dalawa kasi kung ano ang gusto ay siyang laging masusunod. Zandro being a gentleman ay umaayon nalang sa gusto nito.

Until one day nagkaayaan silang mamasyal sa Park. He was 10 years old that time  and Alondra is 7 years old.
Malapit lang ang bahay nila sa Park sa loob ng subdivision kaya pinayagan sila ng mga magulang na maglaro at may tiwala ang mga ito na paalisin silang dalawa dahil my mga gwardiya naman.

Flashback on what happen 15 years ago.

"Saan gusto mo unang maglaro Alon. Madami tayong pagpilian dito my slide,monkey bar,may puzzle or see saw nalang kaya o di kaya sa swing hindi ba gusto mo iyon,"aya ni Zandro sa kay Alondra.

"Okey swing nalang tayo kuya Zandro, "masiglang sabi ni Alondra.

"Hey,stop calling me kuya.Hindi naman kita kapatid,"naiinis nitong sabi.

"Eh,ano gusto mo tawag ko sa iyo? Kuya lang naman dapat ah kasi matanda ka sa akin. Sign of respects iyon sabi ni mommy, "nakalabi nitong sabi.

"Basta stop calling me kuya. Just call me anything you want but not kuya okey!"pagsusupladong sabi nito.

"What ever kuya Zandro, "ngumingisi nitong sabi.

"Okey,don't stop calling me kuya and I will not push you in a swing. Push yourself, "napipikon nitong sabi.

"Jokes lang. So what do you want me to call you. Zan zan short for Zandro,"nagpapacute nitong sabi.

"Much better.  What if  you call me zan zan like a Mr Sun and I call you alon like wave,"Zandro said.

"No I don't like alon. It sound like alone and I don't want to be mag isa at malungkot. What if I call you zan zan and you called me sunshine. Para I am your sunshine and you are my sun. Para Hindi Tayo magkahiwalay kasi mawawalan ng shine Ako kapag wala Ang sun,"sabi nito sabay ngiti kay Zandro."Hindi ba Ang talino ko?"dagdag pa nitong sabi.

"Okey ,"kibit balikat na sabi ni Zandro. Sa murang edad Hindi mo aakalain na ganun na mag isip si Alondra sobrang matured ito mag isip kumpara sa mga batang kaedad niya.

Nasa kasarapan ng paglalaro si Alondra at Zandro ng biglang dumilim Ang kalangitan at nagbabadya na umulan.
Kaya mabilis Ang dalawa naghanap ng masisilungan. Tamang tama na may natanaw silang maliit na kubo at nakisilong sila doon.
Isa sa kinakatakutan ni Alondra tuwing umuulan ay ang kidlat at kulog kaya nga kapag umuulan lagi itong nakatago sa loob ng kanyang kwarto at nagtalukbong ng kumot at naglalagay ng headphone at music para wala siyang marinig na kahit ano mula sa labas. Ang kurtina sa kwarto nito ay pinasadyan pa ng mama niya.Dalawa Ang lagayan ng Tali ng mga ito. Isa para sa manipis at Ang isa para sa makapal  na kurtina. Na siyang ginagamit ni Alondra sa tuwing magkakaroon ng kulog at kidlat. Alondra have an Astraphobia ( fear of lightning thunder). This phobia is common for a childrens like Alondra. Kaya kapag may ganitong panahon mahirap pakalmahin Ang nararamdaman ni Alondra minsan nga hinihimatay ito. Astraphobia refers to an intense, disproportionate fear of thunder and lightning. They notice Alondra symptoms of having this phobia when she was 4years old. Akala nila dati natural lang ang symptoms na ang mga bata ay talagang matatakutin sa kulog at kidlat. Hanggang sa namamalayan nalang ng mga parents ni Alondra na anytime sasama Ang panahon lagi itong tumatakbo sa kanyang kwarto o magtatago sa ilalim ng mesa at upuan. May oras din na bigla itong nanginig sa takot,nahirapan huminga at nagsusulat na ito. Kaya pinacheck up nila ito sa doctor at doon napagkaalaman that Alondra suffering Astraphobia.

Kaya natataranta na si Zandro kung ano Ang gagawin niya ng makitang nanginginig si Alondra at nagtatakip ito ng tainga. Namuloktot ito sa gilid at nag umpisang umiyak. Niyakapnito ni , Zandro at pinatatahan. Ngunit hindi mapigilan Ang pag iyak nito hanggang sa nararamdaman ni Zandro na until until itong nahihirapan huminga. Zandro got panic kailangan niya makahanap ng tulong para maiuwi si Alondra.
Nilapag niya Muna si Alondra sa gilid habang umiyak parin at tumayo na para mkahanap ng tulong.

Hinawakan ni Alondra ang mga paa nito ng akmang aalis na siya.
"Zan zan don't leave me. Natatakot ako huwag mo akong iwan please,"pagmamakaawa nito sa mahinang boses.

"I will not leave you my sunshine. Maghahanap lang ako ng taong makakatulong sa atin okey," sabi ni Zandro sabay yuko para maharap si Alondra at mayakap ito.

Isang parte ng utak niya ang nagsasabi na huwag umalis ngunit mas nanaig ang takot niya na baka mapaano si Alondra.

"Pangako babalikan mo ako ha,"sabi nito habang nanginginig Ang mga kamay at nag uunahan pumatak Ang mga luha sa kanyay mga mata.

"Promise babalikan kita. Hindi ba may sumpaan Tayo na I am your sun and you are my sunshine. Tapos sabi natin pagtanda natin papakasal pa tayo Hindi ba. Kaya dapat strong ka huwag ka magpadala sa takot mo. Aalis lang ako saglit tapos babalikan kita,"pag aalo na sabi ni Zandro.

"Tapos kakantahin ko lang ang kanta na tinuro mo sa akin para Hindi na uulan,"sabi ni Alondra.

"Huo kaya simulan mo na ha lalabas lang ako para makahanap ng tulong,"sabi ni Zandro sabay alis sa kubo. Sobrang lakas ng ulan na kahit siya ay nahihirapan makita Ang daan.

Samantala si Alondra nakasiksik parin sa gilid ng kubo habang nanginginig at takip Ang tainga .
"Rain,rain go away come again another day little Alondra want to play rain rain go away," pabalik balik na kanta nito hanggang sa Hindi niya namalayan na nakatulog na siya.

Samantala si Zandro na siyang umalis para maghanap ng tulong ay nasa kalagitnaan parin ng ulan. Hanggang sa may mga anino siya nakita at ng makalapit na sa kanya leaking pasalamat nito dahil Ang Tito Menandro niya at tita Alora Ang papalapit sa kanya kasama Ang kanyang ama na si Don Manuel.

Agad yumakap sa kanyang ama si Zandro.

"Dad Buti at dumating kayo . We need help si Alondra kasi..,"sabi nito sa ama habang umiyak.

"Zandro where is our daughter? Alondra, Alondra,"sigaw ng kanyang tita Alora.

"Nasa kubo po si Alondra tita iniwan ko doon para makahingi ng tulong. She was suffering Astraphobia when I left her. Nanginginig po siya sa takot at nahihirapan huminga kaya Ako umalis para humingi ng tulong,"sabi nito.

"Come Zandro ituro mo sa amin Ang daan.Alondra needs us now," sabi ng Ama nito.

Patakbo silang pumunta sa kubo kung saan iniwan ni Zandro si Alondra ngunit wala silang nadatnan doon. Wala si Alondra sa loob ng kubo. Kaya nagpanic silang lahat kung saan napunta.

"Alondra,"biglang sigaw ni Zandro.
Nakaidlip pala siya habang hinihintay Ang pagdating ng dalaga.
Napanaginipan niya naman ang nangyari 15 years ago.
Hindi man siya sinisisi ng mga mgulang ni Alondra pero alam niya na may kasalanan siya sa nangyari. Kung sana Hindi niya iniwan si Alondra doon baka hindi ito nawala at baka hindi rin napahamak Ang Tito Menandro at tita Alora niya. Bumuntunghininga nalang si Zandro sa naiisip niya. Hanggang ngayon Hindi niya parin napapatawad Ang sarili niya sa nangyari.

Hindi mapalagay si Zandro sa kanyang opisina kaya dali dali itong lumabas at sumakay ng elevator. Hindi na niya kayang maghintay kung saan napunta si Alondra. Gusto niya na itong makita. Kaya bumaba ito ng lobby para doon nalang maghintay.

"Bahala na kung magtaka Ang mga empleyado niya kung ano ginagawa niya doon sa baba",anang isip ni Zandro.

Pagbaba niya ng lobby walang tigil si Zandro sa lakad,upo at pabalik lakad sa hallway.

Pinagtitinginan na siya ng mga tao.

Nang biglang may pumasok Ang babae na matagal na niyang hinintay at hinanap.

Nakatingin lang si Zandro kay Alondra na naglalakad  papasok  parang biglang nag slow mo Ang mga lakad nito  papunta sa kanya. At nakita ni Zandro na nakangiti ito kaya napapalunok siya ng kanyang laway.

"Galaw Zandro gumalaw ka ,"utos ng utak nito sa kanya.

Kaya ng malapit na si Alondra walang pasabing niyakap niya ito. Narinig niya pa Ang pagsinghap ng mga tao sa paligid.

"My sunshine,"Ang tanging nasambit ni Zandro.

Continue Reading

You'll Also Like

1.2M 44.4K 92
[π™Άπš‡π™Ά] [π™Ώπšπ™Ύπ™΅πš‡πš‚πšƒπš„π™³π™΄π™½πšƒ] Will you pursue your feelings towards her if she's your professor and your best friend's sister? What if she lik...
377K 19.7K 31
It all started when rookie setter Seb Angeles misset the ball causing injury to their team's opposite hitter, Nico Almojer.
373M 9M 100
This work of fiction may include potentially disturbing readings, scenes and discussions around topics such as sexual, self-harm, physical violence...