"Mahigit dalawang linggo ng hindi pumapasok si sakuragi? Tinotoo niya na ba talaga ang pag alis sa team?" Pagtatanong ni kogure sa mga kateammates na tulala at tila may malalim na iniisip.
hindi naman nakaimik si mitsui pero alam nito sa sarili niya na hindi rin natutuwa ang mga kateammates niya sa ginawa niyang pambabastos kay sakuragi.
Magsisi man siya ngunit huli na rin naman.
"Pansin ko palagi na ring late pumasok si rukawa, mukha hindi na rin ito interesado sa paglalaro." Anas ni miyagi na tila na babahala sa mga nangyayari sa buong team ng shohoku.
maya maya pa ay binulabog ang katahimikan ng buong gym ang pagtakbo ni ayako papasok. Nagulat silang lahat dahil doon kaya napatayo sila
"Masamang balita, totoong umalis na si sakuragi sa team at nagpa dropped out na rin siya sa lahat ng subject niya." Nagulat ang lahat sa naging balita at ang maging taong nakarinig ay natahimik ay malalim na napaisip sa kani kanilang sarili.
"Balita ko doon na siya ngayon pumapasok sa Okaido High school, ang isa sa malalakas na team ng kanagawa at ang tatay na kasama ni sakuragi na babae ay ang coach ni sakuragi ngayon."
Muli na namang nanlumo ang mga dating kateam mates ni sakuragi sa narinig, hanggang sa pumasok si rukawa sa loob ng gym dala ang gamit nito.
"rukawa saan ka pupunta?" Tawag ni akagi kay rukawa
wala namang emosyong tumingin si rukawa kay akagi, bago tinignan ng matalim si mitsui.
"Magda drop out narin ako, ayoko kasing makipag team up sa mga toxic na taong katulad niyo. Tapos na akong pakisamahan kayo 'kaya oras naman para si sakuragi ang kampihan ko sa lahat ng mga taong nagmaliit sakanya 'nung nandito pa siya. Galingan niyo nalang sa pagpapractice, sige hanggang sa muli." saad ni rukawa na kinakaba naman ng lahat. Napatakbo si ayako para sana habulin si rukawa ngunit desidido talaga na umalis ito.
"anong gagawin natin? Wala na si sakuragi, mawawala na rin si rukawa.." naiiyak na saad ni ayako. Tila namroblema naman si miyagi sa narinig sabay salampak ng upo sa sahig.
"kasalanan mo to mitsui, dahil sayo sinira mo ang team shohoku. Wala naman kasing katuturan iyang mga galit na nararamdaman mo, pero pinagpatuloy mo parin." Galit na bulyaw ni miyagi dito.
"Tss. Wala akong pakialam sa opinyon mo. Ngayon wala na silang dalawa oras na rin siguro para gumawa ng sariling pangalan." Nakangising saad ni mitsui bago umalis at lumabas ng gym.
"hindi ko na alam pa ang gagawin ko." punong puno ng frustration na saad ni akagi bago umalis.
Sa kabilang dako naman kung saan naglalakad si rukawa palabas ng school ay nakita nito si aki na nag iisa. Hinabol niya ito at tinawag
"kamusta na si sakuragi?" Tanong ni rukawa
"Ayos lang naman, paunti unti ay nakakarecover na rin siya sa mga pinag daanan niya. Eh? Ikaw bakit ang dami mong dalang gamit?" Takang tanong ni aki
"Lilipat na ako ng school kung saan nandoon si sakuragi." Nagulat si aki sa narinig at pagkaraan ay natuwa sa narinig, ito na siguro iyong matatawag na magiging totoong kaibigan ni sakuragi pang habang buhay.
"Sige. Halika sasamahan kita, puntahan natin siya." Nakangiting saad ni aki na kinatango ni rukawa
'hindi ko alam kung bakit ko ito ginagawa ngayon, basta ang alam ko lang gusto kong maging kaibigan si sakuragi at baguhin ang nakasanayan ko noon.' Anas ni rukawa sa kanyang isipan.
MAKALIPAS ang tatlong buwan, tagumpay na ngang magkasama si rukawa at sakuragi na tila tunay na magkaibigan. Sabay silang nag papractice at sabay rin silang gumagawa ng panibagong moves na silang dalawa lang ang makakagawa.
Sa twing lumalaban sila sa ilang linggong nagdaan ay unti unti na namang nakikilala ang okaido dahil sa tandem ng dalawa. Nababalitaan iyon ng ibang team, katulad nalang ng team kainan, team ryonan, team shoyo at takezono..
Gulat Din sila sa nalaman na wala na ang dalawa na magaling na manlalaro ng shohoku.
"Nice one, sakuragi at rukawa. Napakaganda niyo talagang pagsamahin na dalawa." Nakangiting saad ni coach kotaro na tatay ni aki, gustong gusto nito si sakuragi unang kita pa lamang nito dito.
"Laki na talaga ng inimproved mo sakuragi, napaka galing mo ngayon." Punong puno ng kasiyahan na saad ni coach kotaro kay sakuragi
"Tama kayo sa sinabi coach, dati kasi napakatalunan niyan e." Pang aalaskang saad ni rukawa sa kaibigan na si sakuragi
"Sira. Dati na iyon no, nagbago na ako ngayon." Nabigla man si rukawa sa narinig mula kay sakuragi ay napangiti parin siya para dito
"tss. Ang yabang nito, susss. Mas magaling parin ako sayo." Saad ni rukawa ngunit ngisihan lang siya ni sakuragi sabay talon at release ng bola mula sa napakalayong distansya ng tres.
"Heh. Hindi yan totoo dahil parihas lang naman tayo." Sabay tawa ni sakuragi na kinasimangot ng huli
*Clap* *clap* *clap*
"andyan na naman kayong dalawa sa mga asaran niyo." Natatawang saad ng team captain nila na si tetsuya kinn, 3rd year high school.
"hayaan mo na sila coach, ganyan naman maglambingan ang dalawang yan e." Pagsabad naman ni shintaro sa usapan habang natatawa.
"Mag hunos dili ka sa mga sinasabi mo shintaro dahil kinikilabutan ako." Saad ni rukawa na tila nandidiri pa habang nilalayuan si sakuragi.
"kapal ng mukha mo, ikaw pa nandiri ha?" Saad naman ni sakuragi
"hep tama na, bago kayo umuwi.. may kailangan akong sabihin sainyo. Isang linggo bago mag simula ang inter high preliminaries kailangan maglaban laban ang buong mag rerepresent ng kanagawa, kasali tayo sa maglalaban laban. At ang... shohoku ay kasama na rin doon." Napatingin ang lahat kay sakuragi ng biglang dumilim ang mukha nito kasabay ng pag iwas nang tingin.
"Nakahanda na akong labanan sila. At sisiguraduhin ko na matatalo ko ang dating umapi sakin at pinag mukha akong walang kwenta." Malamig na saad ni sakuragi. Napalunok naman ang lahat sa nakarinig dahil alam nila ang kakayahan ngayon ni sakuragi, wala na ditong makakatalo na kahit na sino.
"Chill ka lang sakuragi, masyado ka namang excited kalma ka lang." Saad ni Takasugi na pinapakalma si sakuragi dahil kahit ito ay nakaramdam ng takot para sa mga kalaban nito.
"pakalmahin niyo yan, wala pa nga nag iinit na." Saad ni coach na narinig naman ni rukawa. Nagulat nalang sila ng batukan ito ni rukawa si sakuragi sa ulo kaya napayuko si sakuragi dahil doon.
"Sira ka. Ang sakit non ah?" Sabay akbay ni sakuragi at ginantihan din si rukawa ng paulit ulit na pag batok
"Jusko! Nag laro na po ang mga bata." Natatawang saad ni aki nakakarating lang
"Baby..."
(;´༎ຶٹ༎ຶ')(;´༎ຶٹ༎ຶ')(;´༎ຶٹ༎ຶ')(;´༎ຶٹ༎ຶ')
[𝚊𝚞𝚝𝚑𝚘𝚛 𝚗𝚘𝚝𝚎: 𝚑𝚊𝚑𝚊! 𝙱𝚒𝚝𝚒𝚗 𝚞𝚕𝚒𝚝, 𝚜𝚘𝚛𝚛𝚢 𝚔𝚊𝚒𝚕𝚊𝚗𝚐𝚊𝚗 𝚎. 𝙿𝚊𝚛𝚊 𝚖𝚊𝚜 𝚎𝚡𝚌𝚒𝚝𝚒𝚗𝚐, 𝚙𝚊𝚐𝚘𝚍 𝚗𝚊 𝚛𝚒𝚗 𝚔𝚊𝚜𝚒 𝚔𝚊𝚖𝚊𝚢 𝚔𝚘. 𝙱𝚝𝚠. 𝚃𝚑𝚊𝚗𝚔 𝚢𝚘𝚞 𝚜𝚊 𝚖𝚐𝚊 𝚗𝚊𝚐 𝚌𝚘𝚖𝚖𝚎𝚗𝚝 𝚊𝚝 𝚜𝚊 𝚗𝚊𝚔𝚊𝚔𝚊 𝚒𝚗𝚜𝚙𝚒𝚛𝚎 𝚗𝚊 𝚖𝚎𝚜𝚜𝚊𝚐𝚎, 𝚗𝚊𝚙𝚊𝚜𝚊𝚢𝚊 𝚗𝚒𝚢𝚘 𝚊𝚔𝚘. 𝙱𝚞𝚔𝚊𝚜 𝚗𝚊𝚕𝚊𝚗𝚐 𝚞𝚕𝚒𝚝 𝚘𝚔𝚊𝚢? 𝚂𝚊𝚗𝚊 𝚖𝚊𝚐𝚞𝚜𝚝𝚞𝚑𝚊𝚗 𝚗𝚒𝚢𝚘 𝚞𝚙𝚍𝚊𝚝𝚎 𝚔𝚘 𝚏𝚘𝚛 𝚝𝚘𝚍𝚊𝚢.]
𝚐𝚞𝚜𝚝𝚘 𝚔𝚘 𝚝𝚊𝚕𝚊𝚐𝚊𝚗𝚐 𝚖𝚊𝚐𝚒𝚗𝚐 𝚖𝚊𝚐𝚔𝚊𝚒𝚋𝚒𝚐𝚊𝚗 𝚜𝚒 𝚛𝚞𝚔𝚊𝚠𝚊 𝚊𝚝 𝚜𝚊𝚔𝚞𝚛𝚊𝚐𝚒.. 𝚊𝚗𝚐 𝚐𝚊𝚗𝚍𝚊 𝚔𝚊𝚜𝚒 𝚗𝚐 𝚝𝚊𝚗𝚍𝚎𝚖 𝚗𝚒𝚕𝚊 𝚝𝚘𝚐𝚎𝚝𝚑𝚎𝚛.