Merhaba, yıldıza basmayı unutmayın.
Keyifli okumalar...
Eve geldiğimde ışıklar kapalıydı. Muhtemelen annem ve Demirhan uyuyordu.
Sırtım sızlıyor ve bunun nedeninin Kunt olması gözlerimi dolduruyor. Kapıyı yavaşça kapatıp merdivenleri ilerlerken, salonda oturan Demirhan'ı gördüm.
''Günün nasıl geçti?'' diye soru sordu.
''Güzel, gayet iyiydi.'' Bu aralar gerçekten çok fazla yalan söylüyorum.
Demirhan elindeki kitabı kapatıp dirseklerini dizlerine dayadı. Karşısındaki koltuğa oturmam için eliyle gösterdi. Onu reddetmek istemedim. Çünkü odamda tek başıma kalmak istemiyorum.
''Kötü gözüküyorsun. Kunt'la mı tartıştınız?''
''Sayılır ama hallederiz. Biraz burada oturup konuşsak olur mu?''
''Tabi, tabi olur.''
''Yapmak için can attığım hiçbir şey yok. Gerçekten bak, bazen çok sıkılıyorum ve ne zaman insanlara bunu söylesem, sadece beni başını savmaya çalışıyorlar. Bu yüzden, her şeyin artık sonun gelmesini istiyorum.'' Düşüncelerimi sesli söyleyince, kendimi zavallı gibi hissettim. Bok gibi hayatım var derken yalan söylemiyordum. Ayakkabılarımı çıkarıp koltuğun yanına koydum.
''Her şey anlamlı gözüksün diye çok uğraşıyorsun sadece.''
''Doğruyu söylemek gerekirse, sana bunları neden anlattığımı bilmiyorum.''
''İnsanlar başka seçenekleri kalmadığı sürece, birine içini açmazlar. Gençsin ve bu yaşta hata yapman gayet normal.''
''Biraz içki içtim ve sersemledim. Kunt'u arıyordum. Başka birini Kunt sandım ve adam bana asıldı. Kunt bizi gördü. Öldürürcesine o adamı dövdü ve kendimi suçlu hissettim. Her şey gerçekten boka saracak. Onunla olmak normalde kendimi iyi hissettirir ama bilmiyorum.''
''Ona karşı hissettiğin şey sence doğru mu?''
Bu soru beni ciddi anlamda susturdu. Bu konuşmanın derhal bitmesi gerekiyor. Adam fazla mantıklı konuşuyor.
Ayağa kalktım ve odama çıktım. Üstümü çıkarıp aynada sırtıma baktığımda, ufak tefek yeşil morluklar gördüm. Ağlamamak için kendimi sıkıyordum.
Kunt ilk sevgilim değildi. Fazlasıyla sevgilim oldu ama daha önce bana böyle zarar veren olmadı.
Duşa girince biraz rahatladım. Yatağa uzandıktan birkaç dakika sonra telefonum çaldı.
''Saat gecenin dördü olduğunun farkında mısın Hamza?''
''Daha 4 olmasına 20 dakika var. Şu camı aç da içeriye gireyim.''
İlk birkaç saniye dediği şeyi kavrayamadım. Perdeyi açtığımda, el sallayan Hamza ile karşılaştım.
Bunun burada ne işi var?
Gerçekten bugün çok uzun bir gece.
''Burada ne işin var?'' dedim.
''Yalnız kalmak istemezsin diye düşündüm.'' Bu kadar düşünceli olması, beni duygulandırdı. Hamza dışarıdan ne kadar soğuk dursa da, içten içe iyi bir insandı. İçeriye girip odamı kahve gözleriyle güzelce taradı.
''Beni bu kadar düşünme. Alışırsam yanından ayrılmam.'' dedim.
''Yanımızdan ayrıldıktan sonra Kunt, sana bir şey yaptı mı?'' diye sordu.
''Hayır, o bana zarar vermez. Neden sordun?'' Dipnot: Yalanı bırak.
''Pek sinirlerini kontrol edebilen biri değil. Öfkesii bazen insanlara yansıtabiliyor. Biraz garip bir durum.'' Yatağıma kendini atıp ellerini başının altına koydu. Aynı şekilde ben de yanına uzandım.
Gençler gerçekten çok tuhaf ve bunu derken, kendimi 37 yaşında anne gibi hissediyorum.
''Uyuşturucuya bağımlı olduğun doğru mu?''
''Nenimkisi bağımlılık değil. Sadece zevk meselesi.''
''Bunu demen bile bağımlı olduğunu kanıtlıyor. Mutlu olmak için, bana göre bu tarz yollara girmem saçma.''
''Bu düzeni ben kurmadım, bozmadım da. Sonra bu olur. Tatmin olduğun şeyi yapmaya devam edersin.'' Cebinden sigara paketini çıkardı. Ondan önce paketten sigarayı ben aldım.
Aldığın tüm nefeste, içine çektiğin tüm oksijeni solursun ve buna yaşamak dersin. Sanki hiç sorunun yokmuş gibi.
Cumartesi 15.08
Ceyda, beni ve Lami'yi evine çağırdı. İkisi de başlarda ben ve Kunt'la olan ilişkimize onay vermezken, benim için sadece sustular. Okulda onuncu sınıflardan bir kızı dövdüğümden beri, Lami ve Ceyda bir anda yakınlaştılar.
Şuan ise, odada çalan Teoman-İki Yabancı şarkısıyla, bu akşam olucak davete hazırlanıyorlardı.
'' Evde tek naşına sıkılmayacak mısın? Herkes orada olacak.''
''Emin ol Ceyda, oraya gitmektense, topuklu ayakkabılarla ızgaranın üstünde yürürüm daha iyi.''
''Kunt'da orada olacak.''
''Biliyorum ama hala gelmem için bir neden değil.''
Sabahtan beri Kunt beni arıyordu ama asla açmıyordum. Ayağa kalkıp odadan dışarıya baktım. Bir anda kendimi boşlukla hissettim. Gözüm dışarda olan çiçeğe daldı...
Bakışlarımı Ceyda ve Lami'ye çevirince, çatık karşılarıyla bana baktıklarını gördüm. Bir sıkıntı var ve ben bu sıkıntıyı göremiyorum.
''Sana 3 defa seslendik ve tam 7 dakikadır dışarıya dalıp gittin Hilal. Korkmaya başladık. Sanki bedenen burdasın ama ruhe yoksun.'' dedi Lami.
Siktir, bu hiç iyi değil. Yemin ederim 7 dakika bana 7 saniye gibi geldi. Bir bahane bulmam lazım.''Yorgunum, gece güzel uyuyamadım.'' Bu bahaneden sonra ne kadar inanmamış gibi baksalar da, bir şey demediler.
Onlar çıkmadan birkaç dakika önce ben çıktım ve bir apartmanın merdivenine oturdum.
O yedi dakika boyunca atak geçirmiş olabilirim. Ben bir epilepsi hastasıyım ve bu tür nöbetlerin olması gayet normal.
Nöbet esnasında duyuyorsunuz ama dinlemiyorsunuz, izliyorsunuz ama görmüyorsunuz ve nöbet esnasında olan hiçbir şeyi hatırlamıyorsunuz. Gerçekten böyle işi sikeyim.
Hasarlı gibi hissediyorum. Hepsi kaderimin oyunuymuş gibi hissediyorum.
Saat beş olunca eve gitme kararı aldım. Evin tam önünde, Kunt'un arabasını görmeyi beklemiyordum.
''Niye geldin?'' soğuk bir şekilde konuştum.
''Ceyda, bu akşam davete katılmayacağını söyledi.'' İyi halt etmiş.
Evin kapısını açıp içeri girmesini bekledim. İçeriye girince mutfağa ilerledim ve buzdolabında olan tencereyi çıkardım. ''Kalabalık yerleri sevmiyorum.'' Yalan söylediğimi ikimizde biliyoruz.
''Sen katılmayacaksan, benim orada bir işim yok.''
Tencereyi ocağa koyduktan sonra ona döndüm. Dün sanki bana zarar veren o değildi.
İlişkimiz, sağlıklı bir ilişki değil.
''Sırtımdaki morluklardan haberin var mı?''
Susmasından nefret ediyorum. O sadece, eğlence için benimle olan bir erkek. Bunu gayet iyi biliyorum. Canımı acıtacak, hem de çok. Sıkıntı şu ki, onu seviyorum.
Ayrılmamız gerek ama istemiyorum.
Bir sonraki bölümde olacaklar...
'' Ben bir şey mi kaçırdım?''
''Nöbet geçirdin. Annen de bunu fark etti.''
''Desene, yine o maraton hayata giriyoruz.''
''İlaçlarını içmeliydin. Annen seni düşünmekten yıpranıyor Hilal.''
Yazan> Sinarya00
Normalde şöyle bir huyum vardır, onuncu bölüme kadar 500 okuyucu eğer olmazsa, kitabı siliyorum ama Hilal karakterine aşırı bağlandım🥺
11. bölüm yükleniyor...