Kabanata 12
Kailangan
Pagkatapos naming dumalaw sa puntod ni Leyandrius, dumiretso kami ng mall ni Aieous kasi gusto niyang pumunta sa Tom's World. Pumayag ako dahil minsan lang naman kami lumabas para mamasyal. Sakay-sakay ng kotse, walang tigil sa pagsasalita ang anak ko.
"Mommy, I want to know how to use bike. Can you buy me one?" he said while giggling.
Napakagat-labi ako. Paano siya matututo gayong wala naman magtuturo sa kanya. Kung nandito si Leyandrius, baka pwede pa. Kaso baka busy si Lorenzo kaya sino ang magtuturo sa kanya? Hindi naman ako pwede dahil hindi ko rin alam kung paano 'yon gamitin.
"Baby, I don't know how to use bike too. Who will teach you if ever I buy?" I ask him.
Ngumuso siya at nag-puppy eyes sa akin. Kamukhang-kamukha niya talaga ang kanyang Papa. Kahit anong anggulo, mukha pa rin ni Leyandrius ang nakikita ko. Kaya hindi ko nakakalimutan ang lalaking iyon.
"Daddy Lorenzo can teach me, Mommy. He knows to use bike." he said cutely.
I nipped my lips. Alam kong marunong si Lorenzo ngunit ang problema, baka busy ang tao. Sa kanya ang bagsak ng CVHC. Kung nabubuhay pa si Leyandrius, baka nasa kanya ang mga companies nila. Mabuti nalang at nakakaya ni Lorenzo na hawakan ang mga business nila.
Tapos ngayon, siguradong magri-request itong anak ko na magpaturo mag-bike. Siguradong hindi makakatanggi si Lorenzo gayong spoiled niya si Aieous.
"But what if your Daddy Lorenzo is busy, will you insist him to teach you?" tanong ko.
He protruded his lips. Narinig ko ang malalim niyang buntong-hininga.
"Daddy Lorenzo will make a way to teach me, Mommy." he said.
I sighed and nodded. Okay, I'll try to ask Lorenzo if he can teach my son. Nang makarating kami sa tapat ng mall, pinarada ko iyon sa parking lot. Tinanggal ko ang seatbelt niya at nauna akong lumabas. Binuksan ko ang pinto at kinarga siya para makababa. Sunod kong binuksan ang pinto sa backseat para makalabas si Rus.
Hinawakan ko ang kanyang kamay at naglakad kami papasok sa mall. Pinagtitinginan kami ng mga tao dahil sa alaga naming aso. Chow chow ang uri ni Rus, mabalahibo at cute. Hawak ni Aieous ang dog chain habang naglalakad kami. Nang tumapat sa entrance, huminto kami para mag-scan. Ngumiti ang security guard sa anak ko.
"Ang gwapo at cute naman ng kapatid mo, Ma'am." hindi napigilan ng gwardiya magtanong.
Ngumuso si Aieous at umiling-iling sa guard.
"He's not my brother. He's my son." sagot ko sa guard.
Nanlaki ang mata ng gwardiya. Ngumisi ako at nagpatuloy na kami sa pagpasok. Sumakay kami sa escalator. Tuwang-tuwa ang anak ko habang nilalaro si Rus. Nang makarating sa third floor, tumakbo sila kaya nabitawan ko ang kamay ni Aieous. Mabilis na pumasok sa Tom's World ang anak ko.
Pinagtitinginan siya ng mga tao. Walang pakialam si Aieous at patuloy lang sa paglalaro. May lumapit sa akin na matanda, siguro ay Nanay ng batang naglalaro din dito.
"Anak mo siya, hija?" she asked.
Ngumiti ako at tumango-tango.
"Opo." magalang kong sagot.
Ngumiti ang ginang sa akin. Pinagmasdan niya pa si Aieous habang nakangiti.
"Ang gwapong bata, hija. Siguro gwapo rin ang iyong mister." ani matanda.
Napahinga ako habang nakahinga ng malalim. I nodded to her. Yes, it's true. My husband is very handsome. Wala akong makita na ibang lalaki kundi si Leyandrius lang. Siya lang ang lalaking minahal ko at patuloy kong mamahalin. Kahit hindi na namin siya kapiling dito, ramdam pa rin namin ang presensya niya.
"Opo, ma'am. My husband is very handsome. And we love our son." mahina kong sagot.
Tumingin ang ginang sa akin at ngumiti. Tinignan ko si Aieous, naghahabulan na sila ni Rus sa loob. Mabuti nalang at hindi nagsasaway ang mga staff.
"That's the essence of family, to love each other." she said warmly.
I nodded. Hindi ko nalang sinabi na wala na akong asawa dahil maaga rin siyang binawi sa amin. Ayokong magkwento pa dahil siguradong bibigat na naman ang dibdib ko.
Nagpatuloy si Aieous sa paglalaro. Bumili ako ng token kasi gusto niyang sumakay sa mga mini rides. Pinasakay ko siya sa kotse-kotse kasama si Rus. Tawang-tawa ang anak ko habang umaandar ang sinasakyan nila. Tatlong coins ang nahulog ko dahil gusto niya pa. Nakangiti na rin ako habang pinagmamasdan sila.
After that ride, bumaba sila at naisip namin na lumabas ng Tom's World. Pumunta kami sa department store dahil bibili ako ng mga damit ni Aieous. My son is busy while holding Rus chain. I push the cart while going to the shorts station.
Nalingatan ko si Aieous kaya ng bumaling ako sa likod, mabilis kong naramdaman ang kaba ng hindi makita ang anak. Nabitawan ko ang cart at naglakad pabalik sa pwesto namin. Nilingon ko ang bawat sulok ngunit wala doon si Aieous. Dumagundong ang puso ko sa kaba.
"Aieous, baby?" I called nervously.
Napatingin sa akin ang saleslady, nagtataka ang mga mata.
"Miss, have you seen my son? He was with a Chow chow dog." nagmamadali kong tanong sa saleslady.
Umiling ito.
"Hindi po, Ma'am. Baka nasa ibang parte lang po ang anak niyo." sagot nito.
Oh God, my heart is trembling! Hindi ko makita ang anak ko! Baka kung saan na siya napunta! Hinalughog ko ang buong department ngunit hindi matagpuan si Aieous!
"Ma'am, you have to calm down. We will find your son." the manager trying to calm me.
I shook my head. Hindi ako kakalma hangga't hindi ko makita ang anak ko! Baka makalabas siya ng mall! Baka tumawid siya ng kalsada! Baka mapano ang anak ko!
"Sir, please find my son! I need to see my son!" I said hysterically.
Tumango-tango ang manager at sinunod ang sinabi ko. Napahinga ako ng malalim habang nakatayo sa gilid, nanginginig ang katawan, kabadong-kabado at natatakot sa mga posibilidad na mangyari. Shit, kung ano-ano ang pumapasok sa isip ko! Kung ano-ano ang naiisip ko para sa anak na nawawala.
Pinahid ko ang luha habang nag-aalala ng husto. Lumipas ang ilang minuto, hindi pa rin nila makita si Aieous. Hindi ako makaupo dahil hindi ko kayang tumunganga habang naghihintay sa anak kong hanggang ngayon hindi pa rin makita.
I wipe my tears while worried. Siya nalang ang meron ako! Siya nalang ang alaala ko kay Leyandrius! Siya nalang ang naging pag-asa ko para mabuhay ng matagal!
Please, wag mo rin sanang kunin ang anak ko sa akin. Hindi ko kayang pati siya ay mawala. I need my son. He is my strength to continue my life.
after one hour, lumapit ang manager sa akin. Bakas ang pagod.
"Until now, we couldn't find your son, Ma'am. Nilibot ng mga guard ang buong mall, ngunit walang nakitang kamukha ng anak niyo. Maliban nalang po kung may taong kumuha sa kanya." the manager said worriedly.
Umiling-iling ako sabay tulo ng mga luha. It can't be! I need to find my son! I need to see my son!
Mabilis akong umalis sa kinatatayuan at nagmamadaling lumabas ng mall. Dumiretso ako sa exit para pumunta sa sasakyan namin. Nanginginig ang kamay habang hawak ang cellphone. I will call Papa and Mama about this. I can't think properly and I don't know what to do!
I was about to dial my father number when I heard my son voice ahead of me. Inangat ko ang tingin at halos matumba ng makita si Aieous sa tabi ng kotse namin, nakatayo habang hawak-hawak pa rin ang aso namin. Tinakbo ko ang distansya namin habang tumutulo ang luha. I hug him tightly while crying.
"W-where have you been, baby? Mommy so worried because I can't find you." I said while hugging him.
I heard his giggles. Kumalas ako sa yakap at hinarap siya. I wipe my tears and sighed hardly. Oh God, kung hindi ko siya nakita baka mahimatay ako sa sobrang pag-aalala.
"I'm fine, Mommy. Papa is with me. He talk to me and hug me tightly. Papa is alive, Mom." he said unbelievably.
Natigilan ako. What? Leyandrius is alive? Paano? Wait...ang sabi ng anak ko, nakausap at niyakap siya ng Papa niya. Paano? Paano 'yon nangyari?
"No, Aieous. Your father isn't alive." sagot ko sa bata.
Umiling-iling siya at kinamot ang ulo. Kitang-kita ko ang kasiguraduhan sa kanyang mukha habang nakatingin sa akin. Para bang sinasabi ng mga mata niya na totoong buhay si Leyandrius, at nakausap niya ito. Pero paano? Paano 'yon nangyari? Katawan ni Leyandrius ang nilibing namin kaya paanong buhay siya?
"Mommy, believe me! My Papa talk to me! He said he will come home soon! He said he missed us! And he loves you so much." nabubulol na sabi niya.
God, what is he talking about? Kinikilabutan ako sa kanyang sinasabi! Hindi ko magawang hindi maniwala kasi hindi marunong magsinungaling si Aieous.
Niyakap ko siya at napahinga ng malalim. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako o kailangan ko munang magkaroon ng ebidensya. Mabigat itong isyu once na malaman ng mga tao. Baka sabihin nilang nasisiraan kami ng ulo ng anak ko! May parte sa puso ko na gustong maniwala pero may parte din na kailangan ko munang makasiguro.
---
© Alexxtott