Kabanata 9
Until it reached my thirteen roses dance because Dad was my escort, he was also my thirteenth rose, so that's how I was surprised when the twelve roses dance came and then the emcee announced Dad's name.
"Dad, why are you my twelve dance?" I asked him in astonishment while we were dancing, he smiled at me as I waited for an answer but the three minutes of song and dance we have are almost done and I still haven't got an answer from him, he was about to let go of my when he looked at me in my eyes and said.
"I'll just do everything to make you happy, honey." I am confused and happy at the same time but I love Dad so, so much.
"I love you Dad." Then I hug him super tight before he leaves me alone here on the dance floor.
Until,
"And now for the thirteenth rose dance..." The emcee said and then the main light in the event hall turned off and the only lights left were the mini ones, I was also left alone in the middle of the dance floor for a while as I was holding my twelve roses.
Okay, so what's going on? I asked myself in confusion. If there are changes in the event plan I am not informed. The organizer also did not mention my chance of the event. Ah, they might be surprised from Mom and Dad.
I appreciated it but I really have no idea what will happen next or who will be my thirteenth rose and just to make this one clear, I no longer expect Travis to come or he might be my thirteenth rose.
Ilang minutes na akong nakatayo dito at pakiramdam ko nangangawit na din ako since medyo mataas yong heels na suot ko ngayon compare sa mga heels na suot ko sa daily life ko, nagpla-play pa din naman yong mga violinist na hinaire pero iba kasi yong feeling na katayo ako dito mag-isa at parang nahihintay sa wala tapos all eyes on me pa!
"Wala siya, cannot be reach sinusubukan kung tawagan yong phone niya..." Muli sa kung sana narinig kung yong boses ni Noah. Okay, bakit biglang out of the blue naririnig ko yong boses niya. Ganun ba siya kalapit sakin? At sino yong wala?
Pero at the back of my mind, my idea na ako kung sino yong wala pero ano naman ngayon kung wala siya? Kanina ko pa naman din siya hindi nakikita kaya hindi na big deal kung hanggang ngayon wala pa din siya.
"Pano na si..." This time naman yong boses ni Rush yong narinig ko. Ako ba yong inaalala ni Rush? Buti pa si Rush nag-aalala sakin. Kating-kati na nga yong leeg ko na linunin kung nasan yong dalawa, kasi ang lakas talaga ng feeling ko na sobrang lapit lang nila sa kinatatayuan ko.
Nakagat ko naman yong pang-ibabang labi ko para pigilan yong sarili ko na maiyak.
"Wala na tayong choice." Dismayadong sabi ni Noah. Napayuko naman ako, para kung sakali man na tutulo yong luha ko, walang makakakita at ako lang yong may alam. May idea na kasi ako kung sino pala dapat yong magiging thirteenth rose ko, mas lalo tuloy bumibigay yong nafe-feel ko.
My stomach feels sick out of the blue at saka ako humakbang, kesa naman para akong tanga na kakahintay ng magiging escort ko mabuti pa uupo na ako at ikakain nalang 'tong sama ng loob ko!
"And now let's welcome Miss Kourtney's thirteenth rose and her escort, Mr Forger!" The emcee said cheerfully, nagpalakpakan naman yong mga guest, na sa lakas nga ng palakpakan nila natatabunan na yong background music.
Mukhang na-excite ang lahat na isa sa mga Forger ang date ko sa sabing 'to!
"Mapasana all ka nalang talaga!" May narinig pa akong nagsabi pero hindi ko alam kung sino sa mga bisita namin pero sure ako na sa malapit lang nakaupo, for sure isa sa mga dalagang anak ng bisita namin.
"Sana kapag nag-eighteenth birthday ako makagawa din ng way ang mom and dad ko para maging escort ko ang isa sa mga Forger pero mas prepare ko talaga si Noah!"
Mas lalo tuloy nakong nawalan ng gana sa idea na baka napilitan lang si Travis na mag-yes kay Dad para maging surprise escort ko for tonight pero mukhang hindi talaga bukal sa loob niya na hanggang sa huli hindi niya magawang umattend ng birthday ko.
Gusto ko nalang umuwi, o magkulong sa suite ko tas magpapahatid ako ng madmaing pagkain at i-fo-foodtrip ko nalang 'tong sama ng loob ko!
Ang plano ko habang busy ang lahat sa pagdating ng 'Forger' na magiging escort ko, mag-wa-walk out ako, nawalan na din ako ng pakialam kung ikakasira man 'to ng party ko. Kung madidismaya man sakin ang mga Forger sa gagawin ko. Napapagod na akong itago 'tong nararamdaman ko para kay Travis.
Nakaisang hakbang na naman ulit ako at ang balak ko tatakbo na sana nang may biglang humawak sa kamay ko.
"Where are you going?" Nagtatakang tanong niya sakin, naamoy ko agad yong pamilyar niyang pabango pero sa ingay ng pagche-cheer ng mga guest namin hindi ko siya mabosessan. Unti-unti ko namang iningat yong paningin ko at wala nang pakialam kahit makita niyang puno ng luha yong gilid ng mga mata ko at pisingi ko at sure akong nagkalat na din yong make up ko.
Ano naman ngayon?
In the first place hindi naman siya si Tra-
"Travis."
Nakita ko sa mga mata niya yong gulat pero halos three seconds lang yon at naging blanko na ulit yong expression ng mga mata niya at saka siya napamura ng sunod-sunod.
"Why are you crying?" Tanong niya sakin habang nakatingin siya ng diretso sa mga mata ko. Akala ko dahil mariin siyang nakatingin sakin, sa mga mata at mukha ko siya naka-focus kaya naman pilit kung binabawi yong braso kung hawak-hawak niya kaso lang mas humigpit pa yong pagkakahawak niya.
"Bitiwan mo nga ako." Mariin kung sabi pero mahina lang yong boses ko at saka ko ulit sinubukang bawiin yong kamay ko.
"Why are you acting difficult all of the sudden?" Dagdag na tanong pa niya sakin.
"Wala kang pakialam at saka bakit ba nandito ka?" Masungit kung sabi sa kanya at saka ako nagpanggap na kunwari ay hindi ko alam kung bakit siya nandito.
"What's the matter Kourtney?" He asked me seriously but this time his tone of voice became soft.
My heartbeat immediately raced and at the same time I avoid his gaze. Why is he acting like this all of the sudden? Akala ko ba ayaw niya sakin kasi lagi nalang akong nagpapasaway kapag nagbabakasyon ako sa beach house nila kaya bakit mukhang naglalambing siya ngayon sakin?
Ayun nga lang hindi ko talaga kayang pigilan yong emosyon ko, lalong-lalo na pagdating kay Travis.
"Bakit nandito ka? Hindi mo kasama yong Kim? O baka naman sinama mo pa dito sa party ko?!" Galit kung tanong sa kanya.
"Pano mo -" Bago pa niya matuloy yong sasabihin niya, kinut ko na siya agad at ako na yong nagtuloy ng sasabihin niya.
"Pano ko nalaman?! May internet!" Sagot ko naman sa kanya in a sarcastic way. Anong akala niya sakin sinaunang tao? Walang gadgets? Hindi alam gumamit ng technology?! Shuta siya!
Gamit yong isa niyang kamay, nasapo naman niya yong noo niya at all of the sudden mukha na siyang namomoblema. Mukhang nagulat ko siya na alam ko!
**
"Mag-usap tayong dalawa after ng last dance mo." At bago pa ako makatanggi umiwas na siya ng tingin sakin at saka siya tumingin sa may gilid ko kung na saan ang emcee. Nag-start namang magplay yong piece ng 'You Belong With Me' ni Taylor Swift. Sobrang sama pa din ng loob ko pero alam niyo naman na pagdating kay Travis masyado akong marupok na madamli niya akong mapasunod sa gusto niyang mangyari.
Kaya kahit na ayaw ko, nang ilagay niya yong kamay kung hawak niya kanina sa itaas ng balikat niya habang iniyakap naman niya yong dalawa niyang kamay sa magkabilang bewang ko wala na akong nagawa.
Nakisabay nalang din ako sa pag-sway ng katawan niya para makapag-sayaw kami.
Tama talaga yong sabi nila kapag kasama mo yong mahal mo ang bilis lumipas ng oras, bakit kanina nung iba yong mga kasayaw ko parang ang bagal ng music pero ngayon na si Travis parang isang minuto palang kaming nagsasayaw nag-announce na yong emcee na tapos na daw yong dance.
Naglakad naman kami sa table nila Mom and Dad after ng last dance kasabay ng pagpalakpak ng mga guest. Nakakabit yong kamay ko sa braso niya habang naglalakad kami.
'Akala ko ba mag-uusap kami?' Tanong ko pa sa sarili ko.
"Why are you frowning? We'll still talk but I'll ask permission first to your Mom and Dad." Napataas naman yong isa kung kilay kasi feeling ko nababasa niya yong nasa isip ko.
"Wala tayong dapat na pag-usapan." Cold na sagot ko naman sa kanya at bago pa siya makasagot mabuti nalang at nakarating na kami sa table nila Mom at Dad na masayang-masaya na nakatingin samin ni Travis.
Ni-hindi man lang ba nila napansin na ang tagal-tagal ako pinaghintay ng gago na 'to sa dance floor na mukha na akong tanga doon.
"Travis, Hijo." Bati agad sa kanya ni mom, hinila naman niya yong upuan na katabi ng sa mom para doon ako maupo.
"Thanks..." Wala sa loob na sabi ko at saka ako naupo.
"Dito ka na din maki-upo samin." Si dad naman this time.
Pumayag naman si Travis sa gustong mangyari ni dad at saka siya naupo sa may tabi ko. Mabilis namang nakasunod yong tatlong usher at usherettes samin at nag-serve na din sila ng dinner namin.
"Thank you." Sabi ko sa usherette na nagserve ng dinner ko. Ngumiti naman siya sakin at hindi din nagtagal ay umalis na silang tatlo. Agad din akong nagsimula sa pagkain at naramdaman ko agad yong mariin na titig ni Travis sa akin na pilit kung dinedeadma sa pamamagitan ng kunwari ay pagiging abala ko sa pagkain.
Ang madalas ko talagang gawain ay isa-isa akong hihiwa ng maliit na part ng steak at kakainin agad pero sa pagkakataong 'to para akong wala sa sarili, hiniwa ko ng medyo malalapit part yong steak at nang mahiwa ko na lahat sunod-sunod akong sumubo.
"Mukhang nagutom ka sa pakikipag sayaw, anak." Comment naman agad ni mom na mukhang aliw na aliw sa magkakasunod kung pagsubo ng steak.
Awkward naman akong napangiti kay mom pero mali palang ginawa ko yon. Nabulunan kasi ako kaya sunod-sunod akong napaupo. May agad namang nag-abot ng tubig sakin kasabay nang marahan na paghaplos sa may likuran ko.
"Dahan-dahan lang kasi sa pagkain, anak." Nag-aalalang sabi ni mom sakin. Pinunasan ko naman ng table napkin yong magkabilang gilid ng bibig ko nang makarecover na ako.
"Huwag ka kasing masyadong mag-madaling kumain." Si dad naman this time. Tumango naman ako at muling nagfocus sa plato kung may natitira pang halos kalahating slice ng steak.
Kaso maling move pala yong pagmamadali kung kumain kasi sinabi ba naman ni Travis na,
"Hmm, by the way Kourtney and I had a conversation about going to the garden any moment by now." I raised one of my eyebrows to Travis, he's the only one who wanted to go at the garden, not me! I haven't said yes to him yet!
"Oh..." Sabi naman ni mom at saka masuyong ngumiti sakin at mukhang may idea na ako sa iniisip niya kaya naman nagdahilan na ako agad.
"Hindi ako nagmamadaling kumain dahil doon!" Nagpapanic at nagdadaling sabi ko kina mom at dad. Natawa naman ang mom and dad sa naging reaction ko kaso lang sa naging reaction nila, idagdag mo pa yong sinabi ni dad na,
"Hindi naman namin iniisip na nagmamadali ka ngang kumain para makaalis kayo agad ni Travis, Hija. Wala kaming ganun na iniisip." Mukhang hindi sila naniniwala sa reason ko.
Agad din namang nawala yong usapan namin tungkol sa pag-alis namin ni Travis since nag-open ng topic si dad about sa business, na agad naman sinagot ni Travis kaya naging busy na sila sa topic na yon.
Bumagal naman yong pagkain ko ng steak, ni-hindi ko na nga malasahan yong sarap ng steak kakaisip kung ano bang pag-uusapan naming ni Travis doon sa garden. Pag-uusapan?! Sino bang niloko ko? For sure hindi pag-uusap ang gagawin namin, more like pagagalitan na naman niya ako.
For sure sesermonan niya ako sa pang-sta-stalk ko sa kanila ng Kim niya. Naku! Dapat pala as soon as ngayon na mag-isip na ako ng reason pano ko nakilala si Kim!
**
Kaso lang bago pa mangyari yong mga plano ko sa isip ko,