''I want us to be friends again, Shane.'' He said with a bit hopeful while he went closer to me, My heart is thumping with his presence, and gaped.
Nabigla ako sa sinabi niya, Dahil sa parte ko ay ito rin ang gusto ko, dahil bago palang kami naging magkarelasyon ay naging magkaibigan kami, at ayaw ko naman itapon lahat ng memorya at pagsasama namin dalawa noon.
Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko, dahil nabibilisan ako sa nangyayari o ako lang nakaramdam na mabilis dahil ilang buwan palang ako rito sa Pilipinas at dahil lang hindi kami nagkakausap masyado kaya mabilis ito para sa akin?
''You want to be friends with me again, Shane?'' Paguulit niya ngunit ngayon ay malawak na ang ngiti niya na abot sa mata.
Huminga ako ng malalim at nagisip ulit ng mabuti tsaka ako napapikit.
''Of course, Wilson. I would like to'' I blurted out. There's nothing wrong to be friends again with someone when that someone is not toxic and did not give you so much pain.
''Friends?'' He said while raising his hands to me and I accepted His hands in front of me.
''Friends'' I said while smiling at Him, then looking at each other intently.
Paguwi ko sa condo, Humiga kaagad ako. Napatulala ako habang nakatingin sa kisame, Ngayon lang nagsink-in sa akin na binalik namin ni Wilson kung saan kami nagsimula, we are Friends again but with memories. Pero, alam ko hanggang doon na lang iyon, Nothing more.
Maaga ako pumasok sa aking opisina, para sa trabaho ko dahil marami akong gagawin na trabaho at para matapos ako ng maaga.
''Your Coffee, Shane'' ngiti ni Yumi sa akin, habang nilagay iyong kape ko sa lamesa ko.
''Thank you, Yumi.'' Nakangiti kong sabi sa kanya bago siya lumabas sa opisina ko. I finished all of my Works for this morning, and I'm not yet done! Ang dami rin naman kasi, Hindi ko matatapos agad.
Kaya bumaba muna ako galing sa opisina ko para Kumain, Niyaya ko si Yumi pero kakain niya lang daw kaya ako na lang ang bumaba, pero sa pagbaba ko napatigil ako dahil sa bigla kong nakita.
Naaalala ko naman ang pagiging Magkaibigan namin ulit, Hindi ko alam kung totoo ba 'yon o ano, pero sana naman hindi iyong maging awkward.
''Hey, Shane! Wazzup?'' Masayang bati niya sa akin, Ibang iba sa bati niya dati sa akin, na puro nginitian o batian lang. Ngayon kasi ay kinakausap na niya ako
''Hey. I'll eat my Lunch outside'' I answered Him at mas lalo siyang ngumiti.
''Talaga? Eh balak ko rin kumain sa labas, Sama na tayong dalawa!'' Masayang pagimbita niya kaya matipid akong ngumiti, Hindi ko alam kung papayag ba ako o hindi, pero para mawala ang uncomfy feeling ko sa kanya kailangan masanay na ako sa presensya niya.
''Sige'' Simpleng sagot ko sa kanya at ngumiti lang siya sa akin, Bakit ba ngiting ngiti ito ngayon? Nanalo ba 'to sa lotto?
''Uhm, Do you like Japanese food nearly?'' He asked me while He was driving His car.
I got so awkward because we are inside of His car. Ang dami ko naaaalala! Although, Hindi naman na ito ang kotse niya noon.
''Uh, Yeah.'' I shyly answered and He looked at me suddenly and Go back to the road.
Nang makarating kami ay binati agad kami ng Crew. She stare at us, especially to Wilson. Hindi naman na ito bago sa akin, dahil kung gwapo si Wilson noon, Mas gumwapo siya ngayon. Lalo na't mas nagmature siya. Hay.
The crew gestured to us where we going to sit, and Wilson smiled at her. I said the food I like to order to Wilson and He told it to the crew, at halatang nanginginig pa habang sinusulat iyong order namin. That Wilson can gave to every girl, dahil ganyan din ako dati.
''So, bakit ka mag-isa?'' Biglang tanong ni Wilson nang makaalis iyong babae na kumuha ng order namin.
''Yumi doesn't want to come with me'' I honestly answered Him and He just put his two palms on his chin which made him cute! Did I say Wilson is cute in front of me? Shane, This is Crazy! You're Crazy.
''So mag isa ka?'' Pagtatanong niya ulit kaya naman bumuntong hininga ako bago siya sinagot.
''Hindi, kasama na kita. Technically, I'm not alone.'' Pagsagot ko sa kanya at natawa naman siya sa sinagot ko na parang hindi makapaniwala sa sinabi ko.
''Sabi ko nga, Shane'' natatawa niyang sabi sa akin kung kaya napailing na lang ako. Sakto naman dumating na iyong order namin dalawa.
Nakangiti akong kumakain, dahil sa sarap ng food. Ang tagal ko na rin pala kasing Hindi nakakain ng Japanese food, And Their food are so great! Babalik ako dito!
''Sarap ba ng food?'' Biglang tanong ni Wilson kaya naman napaangat ako ng tingin sa kanya at nilunok ang kinain ko bago ko siya sagutin.
''Yes! Ang sarap. Babalik ako dito. Their food are delicious!'' I informed him happily at ngumiti naman siya sa akin hanggang sa pinagpatuloy ko na lang ang kinakain ko,. Hindi ako manhid dahil nakikita ko ang bawat tingin sa akin ni Wilson.
Bumalik kaming dalawa sa Hotel ni Wilson, dahil ako para magtrabaho at siya naman para umuwi sa tinutuluyan niya dahil wala pala siyang pasok ngayon, dahil kakabalik niya lang from Manila.
''Thank you, Wilson!'' Nakangiting sabi ko nang makapasok na ako sa Hotel, at ngumiti naman siya sa akin.
''Thank you, Shane. Masaya ako na nakasama kita.'' He said while looking at me intently before letting himself go up in his place.
Gabi na pero nandito pa rin ako sa Resto ng Hotel namin, I just can't sleep kaya bumaba ako para makatulog ako. Mabuti na lang 24 hours bukas ang resturant, para pwedeng tumambay kahit anong oras. Hindi lang ako mag-isa, may ibang nagsstay din dito sa Hotel na narito sa Resturant. They are drinking liquors and the others are having their coffee.
''Mind If I sit?'' Napataas ang tingin ko dahil may biglang nagsalita kaya naman napataas ang kilay ko
''Wilson?'' Mahinang sabi ko. Ngumiti naman siya sa akin at umupo sa harapan ko. Gabing gabi na ah? Bakit gising pa rin 'to?
''Hi, Gusto ko ng kape, e. Tinatamad ako gumawa sa Condo dahil may tinapos akong mga report'' He explained to me, at sakto may kapeng nilagay sa table namin. Habang ako ay umiinom ng Mango shake dahil kung magkakape ako baka hindi ako makatulog.
''Hindi ka makakatulog n'yan'' Seryosong sabi ko tapos napangisi naman siya bago uminom ng kape niya.
''Concern ka?'' Natatawa niyang sabi kaya naman napairap ako sa kanya
''Sinasabi ko lang, Wilson'' Sagot ko naman sa kanya kaya naman tumawa siya sa harapan ko
''I know right. Anyway, Why are you here at this hour?'' He asked me directly while He is leaning in his chair.
'' I can't sleep, kaya bumaba ako baka sakali antukin ako.'' Pagpapaliwanag ko sa kanya.
We just talked about some random things, about Our day and work. He just told me about His meetings for this day and His day in the office.
''Nakakapagod. Ang dami mong ginawa'' pabiro kong sabi sa kanya at tumawa lang naman siya sa akin
''Yeah, Ngayon lang naman dahil marami lang mga hinahabol ngayon'' Simple niyang sabi sa akin kaya naman napatango ako sa kanya.
''You want some food? So, I can order'' He asked me. Pero napailing ako dahil mas lalo akong hindi makatulog kapag busog, May trabaho pa naman ako bukas!
Silence were enveloped to us, and I notice His eyes staring at me. Kaya naman napaiwas ako, pero hindi pa rin niya inaalis iyong mga mata niya sa akin.
''Bakit?'' Pagtatanong ko dahil, naconscious ako sa malalim niyang tingin sa akin at bumuntong hininga lang siya
''Nothing. Hindi lang ako makapaniwala na nakikita at nakakausap na kita ulit, Shane.'' Seryoso niyang sabi sa akin kaya naman napalunok ako at matipid na ngumiti dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya.
Magsasalita sana ulit siya nang biglang tumunog ang Phone niya at nakita ko siya na parang napangiti kaya naman napainom ako sa Juice ko
''I just need to answer this'' He said and I just nods at Him
''Hello, Carla?'' He spoke. Kaya naman napalunok ako. I remembered her name. Siya iyong nabanggit nila Ericka noon, Hindi ko alam kung magkaibang Carla ba o siya nga ung nabanggit nila Kaycee.
Maybe Wilson has someone else, Really. I saw Him smile at that call, He seems so happy, at masaya ako sa Kanya. I gave Him pain, and someone is already making Him Happy. Kaya, Masaya ako dahil masaya na siya.
Pagbalik ni Wilson ay nagpaalam na ako at sinabi ko magpapahinga na ako. Hindi ko alam kung ano nararamdaman ko dahil siguro, nasa maayos na sitwasyon na siya, ako Hindi ko pa alam kung nasaan ako. When my trauma is still hitting on me, even it's not severe.
Nandito pa rin, Naaalala ko pa rin lahat.
''So Kwento ka naman shane! 'Yung Life mo sa states, we never heard you when you're away.'' Suggest ni Ericka. Magkakasama kami ngayon dito sa isang Buffet, ofcourse Wilson is with us.
Napalunok ako, kasi parang wala naman ako naging masayang memories sa States. Maliban sa Pagtatapos ko ng college doon, sa pagiging independent, at pagkakaroon ng experience sa trabaho.
''Like what?'' I asked her slowly habang nakatitig sa inumin na nasa harapan ko.
''You're Life, kahit ano.'' Nakangiting sabi ni Ericka. Napaangat ako ng tingin at nakita ko Sila abby na nakatitig at napansin ko rin si Wilson na seryoso nakatingin, Hindi pa rin maalis sa akin na may Carla na sa buhay niya. god, Dapat hindi ko na iniisip iyon dahil masaya na si Wilson.
Napabuntong hininga ako at tipid na ngumiti sa kanila.
''My life was boring when I was in States, Guys..'' panimula ko sa kanila at nahampas naman ako ni Ericka at inirapan ako na parang hindi naniwala sa akin
''I took a one year gap when I went in States. And, after a year, I proceed again to my last year of my college, and.. and, I graduated. That's my Huge achievement way back.'' Kwento ko sa kanila at ngumiti sa kanilang lahat. Napapikit ako dahil ayoko alalahanin ang sakit nang unang makarating ako sa States, dahil fresh na fresh pa iyong nangyari sa akin, sa amin ni Wilson, ayoko isipin iyong dahilan kung bakit ako umalis, kung paano ako nasaktan ng Sobra.
''Then for years, I worked in a Company there, I've had so many adjustments kasi ibang iba iyong experience ko noong internship ko dito sa Pilipinas, But I survived! And my cycle just my work and home, ganyan lang palagi. Misan lumalabas ako, pero minsan lang kapag wala na ako magawa sa bahay or gusto ko antukin.'' Dagdag ko pa sa kanila at napangiti na lang ako nang mapansin kong ngumiti si Abby sa akin. Hindi ko na kinuwento lahat kung ano mga naranasan ko roon, okay na... na si Abby ang nakakaalam pati si Aeron. Afterall, I'm fine.
Malungkot ko naisip lahat, I'm failure and dissapointment to everyone... I blamed myself what happened to Wilson, Dahil kasalanan ko lahat, But Matagal na iyon, nakalimot na lahat.. ako na lang iyong inaayos pa rin ang sarili dahil sa nakaraan.
Napansin kong may nakatingin sa akin kaya napaangat ako ng tingin at nakita ko si Wilson na nakatitig sa akin ngunit, At nang makita niya ako na napatingin ay iniwas niya iyong tingin sa akin na parang may malalim na iniisip.
Wilson, what could have been our situation, if that incident never happened?
''But atleast you have learned something in States, right? Ang tagal mo lang kasi nawala kaya gusto namin malaman nangyari sa'yo.'' Ericka explained. I smiled at her with a teary eyed.
''It's nothing Ericka'' I said.
Kung ano ano lang din napagusapan namin, at habang magkakasama kaming Girls, at Sila Tom naman ang magkakasama, Hindi maiwasan magtanong ni Kaycee ang sa amin ni Wilson.
''We are Friends, uhm He asked me to be friends with me again'' nahihiya kong sabi sa kanila at napatitig naamn sila sa akin at ngumiti
''Hanggang friends na lang ba?'' Kantyaw ni Ericka pero mapait akong napangiti, dahil alam ko naman na hanggang magkaibigan na lang kaming dalawa.
''Yeah, after all, matagal na iyon nangyari sa amin, We already moved on from the past'' I meaningfully informed them, and they just smiled at me weakly and looked at me, while I'm drinking my juice in front of me.
Nagpaalam kami sa Isa't isa dahil, may trabaho pa kami kinabukasan. Diretso Manila na silang lahat, Habang kami nila Yumi, Wilson at ako ang mananatili rito sa Pampanga.
''Shane, Yumi. Sabay na kayo sa akin. You don't have a car right?'' Wilson turned to us and spoke. My lips pursed until I agree with Him.
Wala ako dalang sasakyan dahil kay Tom ako sumabay pero, pauwi na sila ng Manila at out of the way sa Hotel ang daan nila pabalik ng Manila.
''O.okay'' I answered.
Pumasok kami ni Yumi sa sasakyan ni Wilson. I placed myself in the front seat, while Yumi was in the back seat. Our travel was too silent. The mere sounds that gave to us is the music and Wilson's sigh.
I had my meeting earlier, kaya narito ako sa Garden ng hotel para magpaunwind. That meeting was huge Because He is a big client.
I closed my eyes as I relax my mind through the Air. It's freaking Peaceful.
''Mukhang malalim iniisip, ah?'' Napamulat ako ng mata ko nang narinig kong may kumausap sa akin, kahit hindi ko siya tignan. I knew who is He.
The one and only Wilson. Sino pa ba?
''Wala. Pagod lang sa meeting.'' I answered still looking in front of me. Naramdaman ko na umupo siya sa tabi ko.
''Bakit ka nandito?'' I asked him dahil maaga pa, kadalasan ganitong oras wala pa siya.
''Maaga natapos work ko, and I want to rest but I decided to pass here to have some Fresh air, and I saw you.'' He explained while looking at me, He smiled.
''You look so tired, Shane. Try to rest'' He bid and I weakly smiled at Him
''I have something to do pa, so I can't rest'' I defend and He just shook his head before talking again.
''Kahit sandali lang, Shane. You can't do whatever you'll do if you are tired'' He firmly said. Napabuntong hininga na lang ako dahil kahit ano sasabihin ko mukhang hindi siya magpapatalo sa akin.
''Wilson!'' Pareho kaming napalingon ni Wilson nang may narinig kaming tumawag sa kanya.
I parted my lips when someone heading to us. She's beautiful, Her body is slim, Have an angelic face, Her height is not tall but not all a little, sakto lang. Her wavy hair is naturally swaying na sumasabay sa lakad niya. Basta ang madedescribe ko, Ang ganda niya.
Naramdaman kong napatayo si Wilson kaya naman napatingin ako sa kanya, at nang makalapit na iyong babae, She hugged Wilson that made my eyes looked into something else.
''Hey, What brings you here?'' Malambing na sabi ni Wilson kaya naman napalunok ako. Hindi ko alam bakit ko nakikita at nararamdaman 'to? Bakit I felt something about through my stomach?
''Duh? You did not answer my calls. I had a meeting nearby. So, I decided to visit you!'' She vividly said and, Wilson smiled at her.
''Shane!'' Sabay sabay kaming tatlong napalingon kay Yumi na tinawag ako upang mapakunot ang noo ko
''Bakit?'' Pagtatanong ko
''Anjan si Dra. Tajania'' Sabi ni Yumi kaya mas lalo ako napakunot. What Dra doing here? Nandito ba siya sa Pilipinas? Paano niya nalaman na nandito ako kaya naman napatango ako at sinabi kong susunod na lang.
Nang tumayo ako nakita ko nakatingin si Wilson sa akin pati iyong babae na kasama niya, kaya matipid ako napangiti.
''By the way, This is Shane. My friend'' Wilson introduced me to this girl beside Wilson. Then, She smiled and waved her hand
''And, This is Carla Valenzuela, Someone important to me'' Wilson said. Kaya naamn napalunok ako at tipid na ngumiti kahit parang nanikip akg dibdib ko, at nagpaalam na para umalis dahil hindi ko na kayang tagalan na makita silang dalawa.