Unicode
အခန်း(၃၇၆) - ညီအစ်ကိုတွေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် စကားပြောကြသည်။
"အဲ့ဒါက တွန်းအားပေးထားတယ်လို့တော့ ပြောလို့ မရဘူး။ ငါက စိတ်လိုလက်ရ နေနေခဲ့တာမို့လို့"
ချင်းကျူက အလေးအနက် ပြောလာပြီး သူ့အမူအယာက မှုန်မှိုင်းနေသည်။
"အကယ်၍ ငါသာ လျှိုမိသားစုမှာ အချိန်တစ်ချို့ထိ အတူတူ နေပေးမယ်ဆိုရင် အချိန်ရောက်လာတဲ့အခါမှာ ငါနဲ့အတူ နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေတောအုပ်ကို လိုက်ခဲ့ပေးမယ်လို့ ကတိပေးထားတယ်"
လင်ရွှမ်းဇီက ဗလာဖြစ်စွာပင် စိုက်ကြည့်နေသည်။
"အစ်ကိုကြီး ချင်းကျူ, အစ်ကို ဒီလို လုပ်စရာ မလိုပါဘူး။ အကယ်၍ အစ်ကိုသာ ဆန္ဒ မရှိဘူးဆိုရင် စိတ်ပူနေစရာ မလိုဘူး ဒီအတိုင်း သူ့ကို လစ်လျူရှုပစ်လိုက်"
ချင်းကျူက ပြုံးလေသည်။
"ငါက ကိုယ်ကျိုးစွန့် အနစ်နာ ခံနေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ တကယ်တော့လည်း အခုရက်တွေမှာ သူက ငါ့ကို တစ်ခုခု လုပ်ချင်တဲ့ ဆန္ဒ မရှိဘူးလေ။ အဲ့ဒါတင် မကဘူး သူနဲ့ငါက အချင်းချင်း အမြတ်ထုတ်နေတယ်လို့ ယူဆလို့ရတယ်။ သူက အရင်တုန်းကလည်း နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေတောအုပ်ကို သွားဘူးတာမို့လို့ လုံးဝ ငါ့ကြောင့်ကြီးပဲတော့ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒါက ငါတို့ဘာလို့ အတူတူ ရှိနေနိုင်လဲ ဆိုတာပဲ"
ယန်ထျန်းဟန်မှာ ဘာပြောရမှန်းပင် မသိတော့ပေ။ သူက ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး ချင်းကျူ, လောလောဆယ်မှာ လျှိုမုံချန်က နက်ရှိုင်းဘုံရဲ့ မူလပြန်လာအဆင့် အထွတ်အထိပ် အဆင့်မှာ ရှိနေတယ် ဒါပေမဲ့ သူ့ရဲ့ အဲ့ဒီ ကျင့်ကြံဆင့်ကြောင့် နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေတောအုပ်ထဲကို ဝင်လို့ မရဘူးလေ"
ယန်ထျန်းဟန်သိသလောက်၊ နက်ရှိုင်းဘုံအဆင့် အောက်ရှိ ကျင့်ကြံသူသာလျှင် နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေတောအုပ် အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်နိုင်တာဖြစ်ပြီး လူတိုင်း၏ ကျင့်ကြံမှုသည် ပဏာအဆင့် ၏ ခိုင်မာသော အရိုး အဆင့်သို့ ရောက်အောင် ဖိနှိပ်ခံရမည်ဖြစ်သည်။
ချင်းကျူက သူ့လက်ကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်သည်။
"မင်းက လျှိုမိသားစုကို နားမလည်လို့။ အသိအမှတ်ပြု မခံထားရတဲ့ လျှိုမိသားစုရဲ့ အင်အားအကြီးဆုံး အပိုင်းက တကယ်တော့ သူတို့ရဲ့ ကျင့်ကြံဆင့်ကို စိတ်ကြိုက် ဖုံးကွယ်ထားလို့ ရတာပဲ။ အရင်တုန်းက လျှိုမုံချန်လိုပေါ့။ သူက နက်ရှိုင်းဘုံအဆင့်ရဲ့ မူလပြန်လာအဆင့်ကို ရောက်နေခဲ့တာ ရှင်းနေတာတောင် အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ကျင့်ကြံဆင့် လုံးဝမရှိတဲ့ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်အဖြစ် ဟန်ဆောင်နိုင်ပြီး သခင်လေးကျန်နဲ့ ငါတောင် မပြောနိုင်ခဲ့ဘူး။ လျှိုမုံချန်က ပဏာမအဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်အဖြစ် အလွယ်တကူ ပြောင်းလဲလို့ရတယ်"
ယန်ထျန်းဟန်မှာ မနေနိုင်စွာပင် ခေါင်းညိတ်ပြမိသည်။
"ဟုတ်တယ်, ပြီးတော့လေ သူ့ရဲ့ အသွင်အပြင်ကို အလွယ်တကူ ပြောင်းလဲနိုင်တဲ့ အစွမ်းကလည်း တော်တော်လေး အထင်ကြီးစရာပဲ။ နောက်ဆုံးတစ်ခေါက် မြင်ဘူးတာကို မှတ်မိသေးတယ် ဒီလိုပုံစံမျိုး မဟုတ်ဘူး။ သူ့မျက်နှာက ထူးခြားတဲ့ အသွင်အပြင် လုံးဝ မရှိဘူးလို့တောင် ပြောလို့ရတယ်။ အခုချိန်ထိတောင် သူ့ရုပ်ရည်ကို မမှတ်မိတော့ဘူး"
ချင်းကျူက အေးစက်စက် ပြန်ဖြေသည်။
"လျှိုမိသားစုက လူတွေက လူတွေကို ဆက်တိုက် လိမ်လည်လှည့်ဖြားတဲ့ လူတွေ။ အဲ့ဒီ လျှိုကျောက်ယွဲ့လည်း အတူတူပဲ သူတို့ကို သိပ်မယုံနဲ့"
ကြည့်ရတာတော့ ကလဲ့စားချေဖို့က မဖြစ်နိုင်တော့လောက်ပေ။ လင်ရွှမ်းဇီသည်လည်း ချင်းကျူနှင့် လျှိုမုံချန်တို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးအား ပိုပြီးယိုယွင်းလာစေရန် မလိုလားခဲ့။ သူ့ကို လှည့်စားမှု လုပ်ဖို့ ကြိုးစားတာက နှစ်ဆပိုပြီး ခံစားရနိုင်ခြေများကာ ကောင်းကျိုးထက် ဆိုးကျိုးပိုများနေခြေရှိသည်။
လင်ရွှမ်းဇီက ပြောလိုက်၏။
"ဒီကိစ္စက နှောင့်နှေးလို့ မဖြစ်ဘူး မနက်ဖြန် ကျွန်တော်တို့ နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေတောအုပ်ထဲကို ထွက်ဖို့ မှန်းထားကြတာ။ လျှိုမုံချန်က ကျွန်တော်တို့ကို ထွက်ခွင့်ပေးပါမလား မသိဘူး"
ချင်းကျူက ပြန်ဖြေသည်။
"ငါတို့ကို ထွက်ခွင့် ပြုမလား မပြုဘူးလားဆိုတာက မေးစရာ မလိုဘူး။ သူကိုယ်တိုင်က နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေတောအုပ်ထဲကို လပိုင်းလေးအတွင်း ဘယ်နှစ်ခေါက်တောင် သွားဘူးလဲ ဆိုတာ ဘယ်သူမှ မသိနိုင်ဘူး။ အဲ့ဒီနေရာမှာ သူဂရူစိုက်တဲ့ အရာတွေ အများကြီး ရှိနေတယ်လို့ ယူဆမိတာပဲ"
လျှိုမုံချန်သည်လည်း ချင်းကျူအား သူနဲ့အတူ နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေတောအုပ်ထဲ အတူတူ လိုက်ပြီး ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှအား ကြည့်ရန် ခွင့်ပြုထားသော်လည်း ချင်းကျူကသာ သူ့စကားကို ဆွဲကိုင်ထား၍ လင်ရွှမ်းဇီနဲ့ သူ့လူများ လာသည်အထိ စောင့်ခိုင်းထားခြင်းပင်။
လင်ရွှမ်းဇီက မျက်မှောင်ဖွဖွ ကြုတ်လိုက်ရင်း ထပ်မေးမိသည်။
" နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေတောအုပ်ထဲကို ထပ်ခါတလဲလဲ ဝင်ရသည့် အကြောင်းအရင်းက ဘာလဲ?"
ချင်းကျူက သူ့ခေါင်းကို ခါယမ်းလိုက်ပြီး
"ဒီအပိုင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ငါလည်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မသိရဘူး၊ အဲဒါက နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေတောအုပ်ရဲ့ အတားအဆီးနဲ့ သေချာပေါက် တစ်ခုခုတော့ ပတ်သက်နေတယ်"
လင်ရွှမ်းဇီက ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်သည်။
"ဒါက ရှောင်လွှဲလို့ မရဘူး, ကျွန်တော် သိသလောက်တော့ အနောက်ဘက် တိုက်မကြီးရဲ့ သြဇာအာဏာရှိတဲ့ မိသားစုကြီးတွေ အားလုံးက နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေတောအုပ်ကို စုံစမ်းစစ်ဆေးဖို့ လူတွေကို စတင်စေလွှတ်နေပြီ"
ချင်းကျူက ပြန်ဖြေသည်။
"အနောက်ဘက် တိုက်ကြီးက နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေတောအုပ်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် စောင့်ကြပ်ထားတာ။ အကယ်၍ မငြိမ်မသက်သာ ဖြစ်လာခဲ့ရင် ဘယ်လို အကျိုးဆက်တွေ ဖြစ်လာမလဲ မသိနိုင်တော့ အနောက်ဘက် တိုက်မကြီးရဲ့ သြဇာအာဏာရှိ မိသားစုတွေက ဒါကို အရမ်း ဂရုစိုက်တယ် ဆိုတာ ပုံမှန်ပါပဲ"
ယန်ထျန်းဟန်က ခေါင်းလေး စောင်းလိုက်ကာ
"အနှေးနဲ့အမြန်တော့ ကျွန်တော်တို့ စုံစမ်းစစ်ဆေးလို့ ရမှာပါ"
*****
လျှိုကျောက်ယွဲ့က မျှော်လင့်ချက် အပြည့်ဖြင့် လျှိုမုံချန်အား စိတ်ပူပန်စွာ ကြည့်နေသည်။
"အစ်ကိုကြီး, ဒီအချိန် အတောအတွင်းမှာ အစ်ကိုကြီး တံခါးပိတ် တရားကျင့်ရာကနေ ထွက်လာလိမ့်မယ်ဆိုတာသာ ကျွန်တော် စောစောသိခဲ့ရင် သေချာပေါက် အပြင်ဘက်မှာ လျှောက်ပြေးနေခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး"
သူ့ရဲ့ ထိုစကားလုံးများက စိတ်နှလုံးသား တစ်ဝက်တစ်ပျက်ဖြင့် ပြောခြင်းမဟုတ်ပဲ တကယ့်ကို စိတ်ရင်းမှန်လှသည့် အတွေးများပင်။
လျှိုမုံချန်က ပေါ့ပါးစွာ ပြန်ပြောသည်။
"ဒီကိစ္စရဲ့ ဖြစ်ပျက်သွားမှု တစ်ခုလုံးကို ငါသိပြီးသွားပါပြီ။ အဲ့ဒါက မင်းကို အပြင်ထွက်ပြီး အတွေ့အကြုံယူဖို့ လှုံ့ဆော်ပေးတဲ့ မိသားစုထဲက တစ်ယောက်ကြောင့်ပဲ"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က ခေါင်းညိတ်ပြသည်။
"အကြီးအကဲဟုန်က ပြောတယ် ကျန်းမိသားစုရဲ့ သခင်လေးတောင်မှ တပည့်အဖြစ်နဲ့ အရှေ့ဘက် တိုက်မကြီးဆီသွားပြီး လေ့လာနေတယ်တဲ့။ လျှိုမိသားစုရဲ့ သခင်လေး တစ်ယောက် အနေနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သူများနောက်ကောက် ကျလို့ မရဘူးလို့ပြောတယ်။ အဲ့ဒါအပြင်ကို သူက တိုက်ကြီးငါးတိုက်ရဲ့ အတားအဆီးနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး စိတ်ပူပန်ရမယ့် အကြောင်းအရာတွေကို ပြောပြခဲ့တာ။ ကျွန်တော်လည်း လူတွေကို သွားရှာပြီး အချက်အလက်တွေ စုဆောင်းသင့်တယ်လို့ ခံစားရလို့"
လျှိုမုံချန်က လက်မြှောက်လိုက်ပြီး လျှိုကျောက်ယွဲ့၏ ခေါင်းလေးအား ဖိထားလိုက်ကာ ပြောလေသည်။
"အနာဂတ်မှာ ငါဒီမှာ မရှိတဲ့အချိန် ဘယ်သူ့ စကားမှ နားမထောင်နဲ့။ အားယွဲ့, လူတွေရဲ့ နှလုံးသားက အန္တာရယ်များတယ်။ အတွေ့အကြုံ ရဖို့အတွက် ထွက်သွားခဲ့တဲ့ ဒီအချိန်လေးအတွင်းမှာ ငါသာ မင်းရဲ့ အဆင်မပြေမှုတွေကို ကူညီဖြေရှင်းပေးဖို့ အရိပ်သက်တော်စောင့်တွေကို မလွှတ်ထားဘူးဆိုရင် ဘယ်နှစ်ခါလောက် သေသွားမလဲတောင် သိရဲ့လား?"
လျှိုကျောက်ယွဲ့မှာ ဖြူဖျော့သွားရပြီး ထိုအကြောင်းကို လုံးဝမသိပုံပင်။
"ဒါက ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မှာလဲ?"
လျှိုမုံချန်က လျှိုကျောက်ယွဲ့၏ လှပသော မျက်နှာဆီသို့ တည့်တည့် လှည့်လိုက်သည်။
"မင်းကို ကြံစည်ဖို့ လုပ်နေတဲ့လူ တော်တော်များများကို ငါဖြေရှင်းပြီးပြီ"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က ဗလာဖြစ်စွာ ငေးကြည့်နေရင်း ချက်ချင်းပင် သူ့ရင်ထဲမှာ နားလည်လိုက်သည်။
လျှိုကျောက်ယွဲ့က သူ့မျက်လုံးများအား မှေးကျဉ်းလိုက်၏။
"ကြည့်ရတာ တစ်ချို့လူတွေက အစ်ကိုကြီး လျှိုမိသားစု ခေါင်းဆောင် ဖြစ်နေတာကို ဒီအတိုင်း ကြည့်မနေနိုင်ဘူးထင်တယ်။ အစ်ကိုကြီးကတော့ အားလုံးသတိထားရမယ်နော်"
လျှိုမုံချန်ကတော့ စိုးရိမ်ခြင်း မရှိပေ။
"မိသားစုရဲ့ ခေါင်းဆောင်ဆိုတာက လိုချင်တဲ့သူကို ဒီအတိုင်း ပေးလိုက်လို့ရတဲ့ အရာမျိုးမဟုတ်ဘူး၊ အခုဆို မိသားစုထဲမှာ၊ ငါ့ရဲ့ ကျင့်ကြံမှုက အမြင့်ဆုံးဖြစ်ပြီး၊ ငါ့ရဲ့ အခွင့်အာဏာက အနက်ရှိုင်းဆုံးပဲ။ အကယ်၍ သူတို့ တွယ်တက်ချင်တယ် ဆိုရင်တော့ နောက်ထပ် နှစ်ရာချီလောက် ကျင့်ကြံလိုက်တာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ်"
လျှိုကျောက်ယွဲ့မှာ မပြုံးပဲ မနေနိုင်တော့ပေ။
"နှစ်ရာချီ အချိန် အတောအတွင်းမှာ အဲ့ဒီလူတွေ ဖုန်မှုန့်ဖြစ်သွားမလား ဆိုတာ သေချာပေါက် မပြောနိုင်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ အစ်ကိုကြီးကတော့ အရမ်းကို အထင်ကြီးစရာ ကောင်းနေပြီ, ကျွန်တော်တောင် အစ်ကိုကြီး အသက် ဘယ်လောက် ရှိနေပြီလဲ ဆိုတာ မသိဘူး"
လျှိုမုံချန်က အနည်းငယ် စဉ်းစားလိုက်သည်။
"ငါတောင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မမှတ်မိဘူး"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က ထုတ်ပြောလာ၏။
"အစ်ကိုကြီး, အဲ့ဒီ မရီးကလေ, နောက်ဆုံးတော့ သူတို့ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ? ကျွန်တော်ဘာလို့ အစ်ကို သူ့အကြောင်း ပြောတာကို မကြားဖူးရတာလဲ?ပြီးတော့လည်း မရီးကို ကြည့်ရတာ လင်ရွှမ်းဇီဘက်က လူဖြစ်ပုံပဲ။ အစ်ကိုကြီးက သူတို့နဲ့ ဘယ်လို ပတ်သတ်သွားတာလဲ?"
လျှိုမုံချန်က ပြောလာသည်။
"ဒါတွေအားလုံးက နှစ်ပေါင်းများစွာ သိမ်းဆည်းထားခဲ့တဲ့ အတိတ်က အဖြစ်အပျက်တွေပါ။ ရှင်းပြဖို့ခက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ ချင်းကျူက ငါ့ဇနီးဆိုတာပဲ မင်းကို ပြောပြနိုင်တယ်။ မင်းသူ့ကို နည်းနည်းလောက်ပိုပြီး လေးစားသင့်တယ်"
လျှိုမုံချန်က လျှာတစ်ချက် သပ်လိုက်ပြီး သူ့အစ်ကိုကြီးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေက တကယ်ကို မြန်တယ်လို့ ထင်မိသည်။ သူက လျှာလေး ထုတ်ရင်း စိတ်ပူပန်နေဆဲဖြင့် ပြောလာ၏။
"အစ်ကိုကြီး, အစ်ကို့ရဲ့ ဇနီးက ဒေါသသိပ် ထိန်းမနိုင်ပုံပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကျင့်ကြံဆင့်ကျတော့ အရမ်းအံ့သြဖို့ကောင်းတယ်။ သူ့ကိုကြည့်ရတာ ကျွန်တော့်အပေါ် မကျေနပ်ချက်တွေလည်း ရှိပုံပဲ။ တွေ့တာနဲ့တင် ကြိမ်နဲ့ ရိုက်ဖို့ ကြိုးစားတာ ကျွန်တော့်မှာ သေအောင် ကြောက်သွားတာ"
"မင်းက သူ့ကို လူတိုင်းရှေ့မှာ မရီးလို့ ခေါ်လိုက်လို့ ရှက်သွားတာပါ"
လျှိုမုံချန်က အဓိပ္ပါယ်မရှိသော စကားကို စိတ်အားထက်သန်စွာ ပြောလိုက်သည်။
"နောက်ကျရင် သိုသိုသိပ်သိပ်နဲ့ မသိမသာပဲ ခေါ်လိုက် အဲ့ဒါဆို သူမင်းကို ရိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က ခေါင်းတစ်ဆတ်ဆတ် ညိတ်ကာ ထိုစကားအား အမှန်ဟု ယုံကြည်သွားရှာသည်။
လျှိုကျောက်ယွဲသည် သူ့မရီးအသစ်အား အလွန်စိတ်ဝင်စားနေပြီး မေးခွန်းမျိုးစုံမေးကာ လျှိုမုံချန်နှင့် သူ့မရီးကြားက အကြောင်းအရာ အားလုံးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း နားလည်စေချင်သော ဆန္ဒဖြင့် အစ ဆွဲထုတ်နေခဲ့သည်။
လျှိုကျောက်ယွဲ့၏ ကလေးဆန်သော သဘာဝက လျှိုမုံချန်ရှေ့မှာ ထုတ်ဖော်ပြသထားသည်။ သဘာဝကျကျပင် လျှိုမုံချန်သည်လည်း ချင်းကျူနဲ့ ပတ်သတ်တဲ့ အကြောင်းအရာများအား လျှိုကျောက်ယွဲ့နှင့် ဆွေးနွေးလိုစိတ်ရှိနေ၏။ သို့သော်လည်း သူတို့နှစ်ယောက် အချိန်အတော်ကြာ ပြောနေတာတောင် ချင်းကျူနဲ့ သူတွေ့ခဲ့တုန်းက သူ့အကြောင်းအား ဖုန်းကွယ်ထားခဲ့တဲ့ အချိန်ကာလ ကိုတော့ ထုတ်မပြောပဲ သူ့ရင်ထဲမှာပဲ သိုဝှက်သိမ်းဆည်းထားကာ သူချင်းကျူကို အရင်က ခွင့်မလွှတ်နိုင်တဲ့ တစ်ခုခုကို လုပ်ခဲ့ဖူးတယ်လို့သာ ပြောခဲ့သည်။
ထိုစကားများကို နားထောင်ပြီးနောက်မှာ လျှိုကျောက်ယွဲ့က ခဏမျှ တုံ့ဆိုင်းနေပြီးမှ အသံတိုးတိုးလေးဖြင့် ပြောလာ၏။
"အစ်ကိုကြီး, အဲ့ဒါက လင်ဖုန်းဆိုတဲ့ လူကြောင့်လား?"
လျှိုမုံချန်က ရပ်တန့်သွားပြီးမှ ပြန်မေးသည်။
"မင်းဘာလို့ အဲ့ဒီလို ထင်ရတာလဲ?"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က ပြောသည်။
"အစ်ကိုကြီးက အဲ့ဒီလူကို ရှာဖို့အတွက် သေမျိုး ကမ္ဘာကို အမြဲတမ်း သွားနေခဲ့တာလေ။ အစ်ကိုကြီးက သူ့ကို ကြိုက်လို့ သူနဲ့ အတူတူ ရှိနေချင်တာဆိုပြီး အမြဲတမ်း ထင်ခဲ့မိတာ"
လျှိုမုံချန်က စကားမပြောပေ။
လျှိုကျောက်ယွဲ့က ထပ်မေးသည်။
"အစ်ကိုကြီး, သူ့ကို ရှာတွေ့လား?"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က ပြောလာသည်။
"ငါသူ့ကို ရှာတွေ့တယ်"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က ပြန်ပြော၏။
"အစ်ကိုကြီး, ဒါဆို သူ့ကို သဘောကျနေတုန်းပဲလား?"
လျှိုမုံချန်က လျှိုကျောက်ယွဲအား ကြည့်လာလေသည်။
"ငါချင်းကျူကို စိတ်ထဲ ထည့်ထားပြီးပြီ"
လျှိုကျောက်ယွဲ့၏ မျက်လုံးများက စိုးရိမ်မှုများ ပြည့်နှက်နေသည်။
"အစ်ကိုကြီးက သူ့အပေါ် မှားယွင်းမိတယ်လို့ ခံစားရလို့ သူ့အပေါ် ကောင်းချင်တာလား ဒါမှမဟုတ် သူ့ကိုတကယ်ပဲ အလေးအနက် သဘောကျလို့ သူနဲ့အတူတူ ရှိချင်တာလား?"
လျှိုမုံချန်က တိုးတိုးလေး ပြန်ဖြေလာသည်။
"သဘာဝကျကျပဲ ငါသူ့ကို ကြိုက်လို့ပေါ့"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က ခေါင်းခါသည်။
"အစ်ကိုကြီး, ကျွန်တော် အစ်ကိုကြီးကို နားလည်တယ်, အစ်ကိုကြီးက တစ်စိတ်ထဲ ရှိတဲ့သူမျိုး။ လူတစ်ယောက်ကို သဘောကျပြီ ဆိုတာနဲ့ သူတို့ကို ပေါ့ပေါ့တန်တန် ပြောင်းလဲမှာ မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော့်ကိုပြော မရီးအပေါ်မှာ ခွင့်မလွှတ်နိုင်တဲ့ တစ်ခုခုကို လုပ်ခဲ့မိတာလား?"
လျှိုမုံချန်သည် ရှုပ်ထွေးသော အမူအရာဖြင့် အသက်မပြည့်သေးသော သူ့ညီငယ်ကို ကြည့်နေသည်။
"အားယွဲ့မင်းထင်သလိုမဟုတ်တဲ့အရာတွေ အများကြီးရှိတယ်။ ငါနဲ့ ချင်းကျူကြားက တွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေက တော်တော်ရှုပ်ထွေးတယ်၊ ငါက သူ့ကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်တဲ့ တစ်ခုခုကို လုပ်ခဲ့ပေမယ့် သူနဲ့ အတူနေချင်ခဲ့တာ နောင်တကြောင့်တော့ မဟုတ်ဘူး။"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က လျှိုမုံချန်အား ပြန်ပြောသည်။
"အစ်ကိုကြီးက ဒီလောက် ပြောနေပြီ ဆိုမှတော့ ကျွန်တော် စိတ်သက်သာရာရနိုင်ပါပြီ"
လျှိုမုံချန်သည် ခပ်ဖွဖွ မပြုံးပဲ မနေနိုင်တော့ပေ။
"မင်းက ဘာကို စိတ်သက်သာရာရနေတာလဲ?"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က ရွှတ်နောက်နောက် ပြုံးသည်။
"စိတ်ရင်းမှန်မှုကို စိတ်ရင်းမှန်မှုနဲ့ပဲ လဲလှယ်လို့ ရနိုင်တယ်။ အဲ့ဒီ သဘောတရားကိုတော့ ကျွန်တော် နားလည်ပါသေးတယ်"
လျှိုမုံချန်က ပြောလာသည်။
"မင်းရဲ့ ဂုဏ်သတင်းက လျှိုမိသားစုထဲမှာတော့ ဟိုတုန်းကတည်းက ပျံ့နှံ့နေခဲ့တာ။ ငါကြားတာတော့ နက်ရှိုင်းကောင်းကင်ဂိုဏ်းကို ရောက်သွားတဲ့ အချိန်မှာ အစေခံလေးတွေကိုတောင် လွှတ်မပေးခဲ့ဘူးဆို"
"ကျွန်တော်က ဒီအတိုင်း ကစားနေတာပါ" လျှိုကျောက်ယွဲ့က ပြောင်ချော်ချော်ပြောသည်။
"ကျွန်တော်က စိတ်လှုပ်ရှားရတာ ကြိုက်တယ်, အလှလေးတွေကိုလည်း သဘောကျတယ်, ကျွန်တော်နဲ့အတူတူ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် အဖော်ပြုပေးနိုင်မယ့် အလှလေးမျိုးကို ပိုပြီးတောင် ကြိုက်သေးတယ်။ ကျွန်တော်က သူတို့နဲ့ အတူတူ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ဖြစ်ချင်ယုံလေးပါပဲ ဒါအကုန်ပဲ, ကျွန်တော့်ဘာသာ စိတ်ဝင်စားဖို့ ကောင်းတဲ့ လူတစ်ချို့ ရှာတာပါ။ သူတို့နဲ့ အတူတူ ရှိချင်တာ မဟုတ်ဘူး"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က သူ့ကိုယ်သူ အကျင့်စာရိတ္တ ကျင့်ဝတ်တွေ အများကြီးရှိတဲ့လူလို့ ယုံကြည်ပြီး လူတွေကို နောက်ပြောင်ပေမယ့် ဘယ်တော့မှ စည်းမကျော်ပေ။ သူက ထိုအလှလေးတွေအား စဉ်းစားပြီး သူတို့အပေါ် ပိုက်ဆံဖြုန်းပေးချင်စိတ် ရှိပေမယ့် တကယ်တော့ ထိုလူများအား သူနဲ့ အဖော်ပြုပေးဖို့အတွက် လိုက်ရှာနေခြင်းသာ။ ဒီထက်ပိုတဲ့ အပြန်အလှန် ဆက်သွယ်မှုများနဲ့ အဆက်အဆံများ မရှိပေ။
လျှိုမုံချန်က ကျင့်ကြံမှုနဲ့ ပတ်သတ်ရင်တော့ သူ့ညီငယ်လေးအပေါ် တောင်းဆိုမှုများ ရှိသော်လည်း တစ်ခြားကဏ္ဍများမှာတော့ သူက ခြွင်းချက်မရှိ နွေးထွေးပြီး ဂရုစိုက်တတ်သော မိခင်လို တည်ရှိမှုမျိုးဖြစ်သည်။ သူက လျှိုကျောက်ယွဲ့အား အလွန်အကြူး အလိုလိုက်သည့် အချိန်များလည်း ရှိသည်ပင်။
လျှိုကျောက်ယွဲ့က သူ့ကိုယ်သူ အကြောဆန့်လိုက်၏။
"အိမ်က သက်တောင့်သက်သာ အဖြစ်ဆုံးပဲ"
လျှိုမုံချန်က ပြောလာသည်။
"ဒီတစ်ခေါက် ကျန်းသခင်လေးနဲ့အတူ အိမ်ပြန်လာတာ ဒီအချိန်လေးပဲ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းနေဦး။ ကျန်းမိသားစုကလည်း မင်းတို့အားလုံး အနောက်ဘက် တိုက်မကြီးဆီလာတာကို သိထားတော့ သခင်လေးကို သူတို့အစား ဂရုစိုက်ပေးဖို့ ငါ့ကို ခွင့်ပြုထားတယ်"
ရုတ်တရက် လျှိုကျောက်ယွဲ့က မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး, ကျန်းယွင်ရှီက ဒီအိမ်ထဲမှာ နေချင်လား မနေချင်လား ဆိုတာကို ကျွန်တော် ဂရုမစိုက်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် လင်ရွှမ်းဇီတို့ တစ်ခြားသူတွေနဲ့အတူ နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေ တောအုပ်ထဲလိုက်သွားပြီး အတွေ့အကြုံ သွားယူဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားပြီးနေပြီ"
လျှိုမုံချန်က သူ့ကို ကြည့်လာသည်။
"မင်းက ဘယ်လို စိတ်လှုပ်ရှားမှုမျိုးကို စုဆောင်းဖို့ ကြိုးစားနေတာလဲ? လောလောဆယ်မှာ နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေ တောအုပ်က အရမ်းအန္တာရယ် များတယ်။ အိမ်မှာပဲ လိမ်လိမ်မာမာနဲ့ နေတာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ်"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က လက်မလျော့ပေ။
"အန္တာရယ်များလို့လည်း ကျွန်တော် သွားချင်တာပေါ့။ အစ်ကိုကြီးပဲ လင်ရွှမ်းဇီက ဒုတိယ မရှိလောက်အောင်ကို ဉာဏ်ကြီးရှင် ပါရမီရှင် အဖြစ် မွေးဖွားလာခဲ့တာလို့ ပြောခဲ့တယ် မဟုတ်ဘူးလား။ သူ့နောက်ကို လိုက်မယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်လည်း သူ့ကံကောင်းမှုရဲ့ သက်ရောက်မှု ခံရပြီး မတော်တဆမှုတွေ လွယ်လွယ်နဲ့ ဖြစ်လာမှာ မဟုတ်ဘူး"
"ဉာဏ်ကြီးရှင် ပါရမီရှင် အဖြစ် မွေးဖွားလာခဲ့တယ် ဆိုတာက သူဒဏ်ရာမရဘူး ဒါမှမဟုတ် မသေဘူးလို့ ကိုယ်စား မပြုဘူး"
လျှိုမုံချန်က ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြန်ပြောသည်။
"အကယ်၍ မင်း အတွေ့အကြုံ လိုချင်တယ်ဆိုရင် နောက်ထပ် သင့်တော်တဲ့နေရာကို ငါလိုက်ပို့ပေးမယ်။ လောလောဆယ်က နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေ တောအုပ်ကို ဝင်ဖို့ လွယ်ပေမယ့် ထွက်ဖို့ မလွယ်ဘူး။ အရင်ကငါ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ဝင်ဖူးပြီး သတိမထားမိရင် ပြန်မလာနိုင်မှာ စိုးလို့ အကြာကြီး မနေရဲခဲ့ဘူး။ အခုဆို တောအတွင်းပိုင်းကိုတောင် ဝင်ပြီး မစုံစမ်းရဲဘူး။ မင်းရဲ့ ကျင့်ကြံဆင့်က မလုံလောက်သေးဘူး ; ငါစိတ်အေးချမ်း နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး"
လျှိုကျောက်ယွဲ့က မျက်တောင်ခတ်လိုက်ပြီး ပြောလာသည်။
"လတ်စသတ်တော့ အစ်ကိုကြီးက နတ်ဆိုးသားရဲ အင်္သေချေ တောအုပ်ထဲကို ဝင်ပြီးသွားပြီကိုး"
လျှိုမုံချန်က ခေါင်းညိတ်ပြသည်။
"မဟုတ်ရင် ငါဘာလို့ တံခါးပိတ် တရားကျင့်နေရာက စောစော ထွက်လာမယ်လို့ ထင်လဲ?"
5.8.2022
==================
Next Episode
ချီမြို့သို့ ရောက်ရှိခြင်း
==================
Zawgyi
အခန္း(၃၇၆) - ညီအစ္ကိုေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စကားေျပာၾကသည္။
"အဲ့ဒါက တြန္းအားေပးထားတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာလို႔ မရဘူး။ ငါက စိတ္လိုလက္ရ ေနေနခဲ့တာမို႔လို႔"
ခ်င္းက်ဴက အေလးအနက္ ေျပာလာျပီး သူ႔အမူအယာက မွဳန္မွိုင္းေနသည္။
"အကယ္၍ ငါသာ လွ်ိဳမိသားစုမွာ အခ်ိန္တစ္ခ်ိဳ႔ထိ အတူတူ ေနေပးမယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ငါနဲ႔အတူ နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ်ေတာအုပ္ကို လုိက္ခဲ့ေပးမယ္လို႔ ကတိေပးထားတယ္"
လင္ရႊမ္းဇီက ဗလာျဖစ္စြာပင္ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
"အစ္ကိုၾကီး ခ်င္းက်ဴ, အစ္ကို ဒီလို လုပ္စရာ မလိုပါဘူး။ အကယ္၍ အစ္ကိုသာ ဆႏၵ မရွိဘူးဆိုရင္ စိတ္ပူေနစရာ မလိုဘူး ဒီအတိုင္း သူ႔ကို လစ္လ်ဴရွဳပစ္လိုက္"
ခ်င္းက်ဴက ျပံဳးေလသည္။
"ငါက ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာ ခံေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့လည္း အခုရက္ေတြမွာ သူက ငါ့ကို တစ္ခုခု လုပ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵ မရွိဘူးေလ။ အဲ့ဒါတင္ မကဘူး သူနဲ႔ငါက အခ်င္းခ်င္း အျမတ္ထုတ္ေနတယ္လို႔ ယူဆလို႔ရတယ္။ သူက အရင္တုန္းကလည္း နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ်ေတာအုပ္ကို သြားဘူးတာမို႔လို႔ လံုးဝ ငါ့ေၾကာင့္ၾကီးပဲေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒါက ငါတို႔ဘာလို႔ အတူတူ ရွိေနနိုင္လဲ ဆိုတာပဲ"
ယန္ထ်န္းဟန္မွာ ဘာေျပာရမွန္းပင္ မသိေတာ့ေပ။ သူက ခဏေလာက္ စဥ္းစားလိုက္သည္။
"အစ္ကိုၾကီး ခ်င္းက်ဴ, ေလာေလာဆယ္မွာ လွ်ိဳမံုခ်န္က နက္ရွိဳင္းဘံုရဲ႔ မူလျပန္လာအဆင့္ အထြတ္အထိပ္ အဆင့္မွာ ရွိေနတယ္ ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ႔ အဲ့ဒီ က်င့္ၾကံဆင့္ေၾကာင့္ နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ်ေတာအုပ္ထဲကို ဝင္လို႔ မရဘူးေလ"
ယန္ထ်န္းဟန္သိသေလာက္၊ နက္ရွိဳင္းဘံုအဆင့္ ေအာက္ရွိ က်င့္ၾကံသူသာလွ်င္ နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ်ေတာအုပ္ အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္တာျဖစ္ျပီး လူတိုင္း၏ က်င့္ၾကံမွုသည္ ပဏာအဆင့္ ၏ ခိုင္မာေသာ အရိုး အဆင့္သို႔ ေရာက္ေအာင္ ဖိႏွိပ္ခံရမည္ျဖစ္သည္။
ခ်င္းက်ဴက သူ႔လက္ကို ေဝွ႔ယမ္းလိုက္သည္။
"မင္းက လွ်ိဳမိသားစုကို နားမလည္လို႔။ အသိအမွတ္ျပဳ မခံထားရတဲ့ လွ်ိဳမိသားစုရဲ႔ အင္အားအၾကီးဆံုး အပိုင္းက တကယ္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႔ က်င့္ၾကံဆင့္ကို စိတ္ၾကိဳက္ ဖံုးကြယ္ထားလုိ႔ ရတာပဲ။ အရင္တုန္းက လွ်ိဳမံုခ်န္လိုေပါ့။ သူက နက္ရွိဳင္းဘံုအဆင့္ရဲ႔ မူလျပန္လာအဆင့္ကို ေရာက္ေနခဲ့တာ ရွင္းေနတာေတာင္ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက က်င့္ၾကံဆင့္ လံုးဝမရွိတဲ့ က်င့္ၾကံသူ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ဟန္ေဆာင္နုိင္ျပီး သခင္ေလးက်န္နဲ႔ ငါေတာင္ မေျပာနုိင္ခဲ့ဘူး။ လွ်ိဳမံုခ်န္က ပဏာမအဆင့္ က်င့္ၾကံသူတစ္ေယာက္အျဖစ္ အလြယ္တကူ ေျပာင္းလဲလို႔ရတယ္"
ယန္ထ်န္းဟန္မွာ မေနနိုင္စြာပင္ ေခါင္းညိတ္ျပမိသည္။
"ဟုတ္တယ္, ျပီးေတာ့ေလ သူ႔ရဲ႔ အသြင္အျပင္ကို အလြယ္တကူ ေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့ အစြမ္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး အထင္ၾကီးစရာပဲ။ ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ ျမင္ဘူးတာကို မွတ္မိေသးတယ္ ဒီလိုပံုစံမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ သူ႔မ်က္နွာက ထူးျခားတဲ့ အသြင္အျပင္ လံုးဝ မရွိဘူးလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတယ္။ အခုခ်ိန္ထိေတာင္ သူ႔ရုပ္ရည္ကို မမွတ္မိေတာ့ဘူး"
ခ်င္းက်ဴက ေအးစက္စက္ ျပန္ေျဖသည္။
"လွ်ိဳမိသားစုက လူေတြက လူေတြကို ဆက္တိုက္ လိမ္လည္လွည့္ျဖားတဲ့ လူေတြ။ အဲ့ဒီ လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔လည္း အတူတူပဲ သူတို႔ကို သိပ္မယံုနဲ႔"
ၾကည့္ရတာေတာ့ ကလဲ့စားေခ်ဖို႔က မျဖစ္နုိင္ေတာ့ေလာက္ေပ။ လင္ရႊမ္းဇီသည္လည္း ခ်င္းက်ဴနွင့္ လွ်ိဳမံုခ်န္တို႔ရဲ႔ ဆက္ဆံေရးအား ပိုျပီးယိုယြင္းလာေစရန္ မလိုလားခဲ့။ သူ႔ကို လွည့္စားမွု လုပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတာက နွစ္ဆပိုျပီး ခံစားရနုိင္ေျခမ်ားကာ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆိုးက်ိဳးပိုမ်ားေနေျခရွိသည္။
လင္ရႊမ္းဇီက ေျပာလုိက္၏။
"ဒီကိစၥက ေနွာင့္ေနွးလို႔ မျဖစ္ဘူး မနက္ျဖန္ က်ြန္ေတာ္တို႔ နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ်ေတာအုပ္ထဲကို ထြက္ဖို႔ မွန္းထားၾကတာ။ လွ်ိဳမံုခ်န္က က်ြန္ေတာ္တို႔ကို ထြက္ခြင့္ေပးပါမလား မသိဘူး"
ခ်င္းက်ဴက ျပန္ေျဖသည္။
"ငါတို႔ကို ထြက္ခြင့္ ျပဳမလား မျပဳဘူးလားဆိုတာက ေမးစရာ မလိုဘူး။ သူကိုယ္တိုင္က နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ်ေတာအုပ္ထဲကို လပိုင္းေလးအတြင္း ဘယ္နွစ္ေခါက္ေတာင္ သြားဘူးလဲ ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိနိုင္ဘူး။ အဲ့ဒီေနရာမွာ သူဂရူစိုက္တဲ့ အရာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနတယ္လို႔ ယူဆမိတာပဲ"
လွ်ိဳမံုခ်န္သည္လည္း ခ်င္းက်ဴအား သူနဲ႔အတူ နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ်ေတာအုပ္ထဲ အတူတူ လိုက္ျပီး ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်အား ၾကည့္ရန္ ခြင့္ျပဳထားေသာ္လည္း ခ်င္းက်ဴကသာ သူ႔စကားကို ဆြဲကိုင္ထား၍ လင္ရႊမ္းဇီနဲ႔ သူ႔လူမ်ား လာသည္အထိ ေစာင့္ခိုင္းထားျခင္းပင္။
လင္ရႊမ္းဇီက မ်က္ေမွာင္ဖြဖြ ၾကဳတ္လုိက္ရင္း ထပ္ေမးမိသည္။
" နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ်ေတာအုပ္ထဲကို ထပ္ခါတလဲလဲ ဝင္ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းက ဘာလဲ?"
ခ်င္းက်ဴက သူ႔ေခါင္းကို ခါယမ္းလိုက္ၿပီး
"ဒီအပိုင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ငါလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရဘူး၊ အဲဒါက နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ်ေတာအုပ္ရဲ႕ အတားအဆီးနဲ႔ ေသခ်ာေပါက္ တစ္ခုခုေတာ့ ပတ္သက္ေနတယ္"
လင္ရႊမ္းဇီက ခဏေလာက္ စဥ္းစားလိုက္သည္။
"ဒါက ေရွာင္လႊဲလို႔ မရဘူး, က်ြန္ေတာ္ သိသေလာက္ေတာ့ အေနာက္ဘက္ တိုက္မၾကီးရဲ႔ ၾသဇာအာဏာရွိတဲ့ မိသားစုၾကီးေတြ အားလံုးက နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ်ေတာအုပ္ကို စုံစမ္းစစ္ေဆးဖို႔ လူေတြကို စတင္ေစလႊတ္ေနၿပီ"
ခ်င္းက်ဴက ျပန္ေျဖသည္။
"အေနာက္ဘက္ တိုက္ၾကီးက နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ်ေတာအုပ္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေစာင့္ၾကပ္ထားတာ။ အကယ္၍ မျငိမ္မသက္သာ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ဘယ္လို အက်ိဳးဆက္ေတြ ျဖစ္လာမလဲ မသိနုိင္ေတာ့ အေနာက္ဘက္ တိုက္မၾကီးရဲ႔ ၾသဇာအာဏာရွိ မိသားစုေတြက ဒါကို အရမ္း ဂရုစိုက္တယ္ ဆုိတာ ပံုမွန္ပါပဲ"
ယန္ထ်န္းဟန္က ေခါင္းေလး ေစာင္းလုိက္ကာ
"အေနွးနဲ႔အျမန္ေတာ့ က်ြန္ေတာ္တို႔ စံုစမ္းစစ္ေဆးလို႔ ရမွာပါ"
*****
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အျပည့္ျဖင့္ လွ်ိဳမံုခ်န္အား စိတ္ပူပန္စြာ ၾကည့္ေနသည္။
"အစ္ကိုၾကီး, ဒီအခ်ိန္ အေတာအတြင္းမွာ အစ္ကိုၾကီး တံခါးပိတ္ တရားက်င့္ရာကေန ထြက္လာလိမ့္မယ္ဆိုတာသာ က်ြန္ေတာ္ ေစာေစာသိခဲ့ရင္ ေသခ်ာေပါက္ အျပင္ဘက္မွာ ေလွ်ာက္ေျပးေနခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး"
သူ႔ရဲ႔ ထိုစကားလံုးမ်ားက စိတ္နွလံုးသား တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ျဖင့္ ေျပာျခင္းမဟုတ္ပဲ တကယ့္ကို စိတ္ရင္းမွန္လွသည့္ အေတြးမ်ားပင္။
လွ်ိဳမံုခ်န္က ေပါ့ပါးစြာ ျပန္ေျပာသည္။
"ဒီကိစၥရဲ႔ ျဖစ္ပ်က္သြားမွု တစ္ခုလံုးကို ငါသိျပီးသြားပါျပီ။ အဲ့ဒါက မင္းကို အျပင္ထြက္ၿပီး အေတြ႕အႀကဳံယူဖို႔ လႈံ႕ေဆာ္ေပးတဲ့ မိသားစုထဲက တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ပဲ"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ေခါင္းညိတ္ျပသည္။
"အၾကီးအကဲဟုန္က ေျပာတယ္ က်န္းမိသားစုရဲ႔ သခင္ေလးေတာင္မွ တပည့္အျဖစ္နဲ႔ အေရွ႔ဘက္ တိုက္မၾကီးဆီသြားျပီး ေလ့လာေနတယ္တဲ့။ လွ်ိဳမိသားစုရဲ႔ သခင္ေလး တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ က်ြန္ေတာ္လည္း သူမ်ားေနာက္ေကာက္ က်လို႔ မရဘူးလို႔ေျပာတယ္။ အဲ့ဒါအျပင္ကို သူက တိုက္ၾကီးငါးတိုက္ရဲ႔ အတားအဆီးနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး စိတ္ပူပန္ရမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေျပာျပခဲ့တာ။ က်ြန္ေတာ္လည္း လူေတြကို သြားရွာျပီး အခ်က္အလက္ေတြ စုေဆာင္းသင့္တယ္လို႔ ခံစားရလို႔"
လွ်ိဳမံုခ်န္က လက္ေျမွာက္လုိက္ျပီး လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔၏ ေခါင္းေလးအား ဖိထားလိုက္ကာ ေျပာေလသည္။
"အနာဂတ္မွာ ငါဒီမွာ မရွိတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္သူ႔ စကားမွ နားမေထာင္နဲ႔။ အားယြဲ႔, လူေတြရဲ႔ နွလံုးသားက အႏာၱရယ္မ်ားတယ္။ အေတြ႔အၾကံဳ ရဖို႔အတြက္ ထြက္သြားခဲ့တဲ့ ဒီအခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ငါသာ မင္းရဲ႔ အဆင္မေျပမွုေတြကို ကူညီေျဖရွင္းေပးဖို႔ အရိပ္သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြကို မလႊတ္ထားဘူးဆိုရင္ ဘယ္နွစ္ခါေလာက္ ေသသြားမလဲေတာင္ သိရဲ႔လား?"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔မွာ ျဖဴေဖ်ာ့သြားရျပီး ထိုအေၾကာင္းကို လံုးဝမသိပံုပင္။
"ဒါက ဘယ္လုိ ျဖစ္နိုင္မွာလဲ?"
လွ်ိဳမံုခ်န္က လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔၏ လွပေသာ မ်က္နွာဆီသို႔ တည့္တည့္ လွည့္လိုက္သည္။
"မင္းကို ၾကံစည္ဖို႔ လုပ္ေနတဲ့လူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ငါေျဖရွင္းၿပီးၿပီ"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ဗလာျဖစ္စြာ ေငးၾကည့္ေနရင္း ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ႔ရင္ထဲမွာ နားလည္လုိက္သည္။
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က သူ႔မ်က္လံုးမ်ားအား ေမွးက်ဥ္းလုိက္၏။
"ၾကည့္ရတာ တစ္ခ်ိဳ႔လူေတြက အစ္ကိုၾကီး လွ်ိဳမိသားစု ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ေနတာကို ဒီအတိုင္း ၾကည့္မေနနုိင္ဘူးထင္တယ္။ အစ္ကိုႀကီးကေတာ့ အားလုံးသတိထားရမယ္ေနာ္"
လွ်ိဳမံုခ်န္ကေတာ့ စိုးရိမ္ျခင္း မရွိေပ။
"မိသားစုရဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာက လိုခ်င္တဲ့သူကို ဒီအတိုင္း ေပးလိုက္လို႔ရတဲ့ အရာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး၊ အခုဆို မိသားစုထဲမွာ၊ ငါ့ရဲ႕ က်င့္ၾကံမႈက အျမင့္ဆုံးျဖစ္ၿပီး၊ ငါ့ရဲ႕ အခြင့္အာဏာက အနက္ရႈိင္းဆုံးပဲ။ အကယ္၍ သူတို႔ တြယ္တက္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ရာခ်ီေလာက္ က်င့္ၾကံလုိက္တာ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔မွာ မျပံဳးပဲ မေနနုိင္ေတာ့ေပ။
"နွစ္ရာခ်ီ အခ်ိန္ အေတာအတြင္းမွာ အဲ့ဒီလူေတြ ဖုန္မွုန္႔ျဖစ္သြားမလား ဆိုတာ ေသခ်ာေပါက္ မေျပာနုိင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုၾကီးကေတာ့ အရမ္းကို အထင္ၾကီးစရာ ေကာင္းေနျပီ, က်ြန္ေတာ္ေတာင္ အစ္ကိုၾကီး အသက္ ဘယ္ေလာက္ ရွိေနျပီလဲ ဆုိတာ မသိဘူး"
လွ်ိဳမံုခ်န္က အနည္းငယ္ စဥ္းစားလုိက္သည္။
"ငါေတာင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မမွတ္မိဘူး"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ထုတ္ေျပာလာ၏။
"အစ္ကိုၾကီး, အဲ့ဒီ မရီးကေလ, ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူတို႔ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ? က်ြန္ေတာ္ဘာလို႔ အစ္ကို သူ႔အေၾကာင္း ေျပာတာကို မၾကားဖူးရတာလဲ?ျပီးေတာ့လည္း မရီးကို ၾကည့္ရတာ လင္ရႊမ္းဇီဘက္က လူျဖစ္ပံုပဲ။ အစ္ကိုၾကီးက သူတို႔နဲ႔ ဘယ္လို ပတ္သတ္သြားတာလဲ?"
လွ်ိဳမံုခ်န္က ေျပာလာသည္။
"ဒါေတြအားလုံးက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သိမ္းဆည္းထားခဲ့တဲ့ အတိတ္က အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ။ ရွင္းျပဖို႔ခက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ခ်င္းက်ဴက ငါ့ဇနီးဆုိတာပဲ မင္းကို ေျပာျပနုိင္တယ္။ မင္းသူ႔ကို နည္းနည္းေလာက္ပုိျပီး ေလးစားသင့္တယ္"
လွ်ိဳမံုခ်န္က လွ်ာတစ္ခ်က္ သပ္လုိက္ျပီး သူ႔အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြက တကယ္ကို ျမန္တယ္လို႔ ထင္မိသည္။ သူက လွ်ာေလး ထုတ္ရင္း စိတ္ပူပန္ေနဆဲျဖင့္ ေျပာလာ၏။
"အစ္ကိုၾကီး, အစ္ကို႔ရဲ႔ ဇနီးက ေဒါသသိပ္ ထိန္းမနုိင္ပံုပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔က်င့္ၾကံဆင့္က်ေတာ့ အရမ္းအံ့ၾသဖို႔ေကာင္းတယ္။ သူ႔ကိုၾကည့္ရတာ က်ြန္ေတာ့္အေပၚ မေက်နပ္ခ်က္ေတြလည္း ရွိပံုပဲ။ ေတြ႔တာနဲ႔တင္ ၾကိမ္နဲ႔ ရိုက္ဖို႔ ၾကိဳးစားတာ က်ြန္ေတာ့္မွာ ေသေအာင္ ေၾကာက္သြားတာ"
"မင္းက သူ႔ကို လူတိုင္းေရွ႔မွာ မရီးလို႔ ေခၚလုိက္လို႔ ရွက္သြားတာပါ"
လွ်ိဳမံုခ်န္က အဓိပၸါယ္မရွိေသာ စကားကို စိတ္အားထက္သန္စြာ ေျပာလိုက္သည္။
"ေနာက္က်ရင္ သိုသိုသိပ္သိပ္နဲ႔ မသိမသာပဲ ေခၚလိုက္ အဲ့ဒါဆို သူမင္းကို ရိုက္မွာ မဟုတ္ဘူး"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ေခါင္းတစ္ဆတ္ဆတ္ ညိတ္ကာ ထိုစကားအား အမွန္ဟု ယံုၾကည္သြားရွာသည္။
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲသည္ သူ႔မရီးအသစ္အား အလြန္စိတ္ဝင္စားေနၿပီး ေမးခြန္းမ်ိဳးစုံေမးကာ လွ်ိဳမံုခ်န္ႏွင့္ သူ႔မရီးၾကားက အေၾကာင္းအရာ အားလုံးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ေစခ်င္ေသာ ဆႏၵျဖင့္ အစ ဆြဲထုတ္ေနခဲ့သည္။
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔၏ ကေလးဆန္ေသာ သဘာဝက လွ်ိဳမံုခ်န္ေရွ႔မွာ ထုတ္ေဖာ္ျပသထားသည္။ သဘာဝက်က်ပင္ လွ်ိဳမံုခ်န္သည္လည္း ခ်င္းက်ဴနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ားအား လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔ႏွင့္ ေဆြးေႏြးလိုစိတ္ရွိေန၏။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔နွစ္ေယာက္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေျပာေနတာေတာင္ ခ်င္းက်ဴနဲ႔ သူေတြ႔ခဲ့တုန္းက သူ႔အေၾကာင္းအား ဖုန္းကြယ္ထားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလ ကိုေတာ့ ထုတ္မေျပာပဲ သူ႔ရင္ထဲမွာပဲ သိုဝွက္သိမ္းဆည္းထားကာ သူခ်င္းက်ဴကို အရင္က ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္တဲ့ တစ္ခုခုကို လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္လို႔သာ ေျပာခဲ့သည္။
ထိုစကားမ်ားကို နားေထာင္ျပီးေနာက္မွာ လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ခဏမွ် တံု႔ဆုိင္းေနျပီးမွ အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ ေျပာလာ၏။
"အစ္ကိုၾကီး, အဲ့ဒါက လင္ဖုန္းဆိုတဲ့ လူေၾကာင့္လား?"
လွ်ိဳမံုခ်န္က ရပ္တန္႔သြားျပီးမွ ျပန္ေမးသည္။
"မင္းဘာလို႔ အဲ့ဒီလို ထင္ရတာလဲ?"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ေျပာသည္။
"အစ္ကိုၾကီးက အဲ့ဒီလူကို ရွာဖို႔အတြက္ ေသမ်ိဳး ကမာၻကို အျမဲတမ္း သြားေနခဲ့တာေလ။ အစ္ကိုၾကီးက သူ႔ကို ၾကိဳက္လို႔ သူနဲ႔ အတူတူ ရွိေနခ်င္တာဆိုျပီး အျမဲတမ္း ထင္ခဲ့မိတာ"
လွ်ိဳမံုခ်န္က စကားမေျပာေပ။
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ထပ္ေမးသည္။
"အစ္ကိုၾကီး, သူ႔ကို ရွာေတြ႔လား?"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ေျပာလာသည္။
"ငါသူ႔ကို ရွာေတြ႔တယ္"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ျပန္ေျပာ၏။
"အစ္ကိုၾကီး, ဒါဆို သူ႔ကို သေဘာက်ေနတုန္းပဲလား?"
လွ်ိဳမံုခ်န္က လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲအား ၾကည့္လာေလသည္။
"ငါခ်င္းက်ဴကို စိတ္ထဲ ထည့္ထားျပီးျပီ"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔၏ မ်က္လံုးမ်ားက စိုးရိမ္မွုမ်ား ျပည့္နွက္ေနသည္။
"အစ္ကိုၾကီးက သူ႔အေပၚ မွားယြင္းမိတယ္လို႔ ခံစားရလို႔ သူ႔အေပၚ ေကာင္းခ်င္တာလား ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ကိုတကယ္ပဲ အေလးအနက္ သေဘာက်လို႔ သူနဲ႔အတူတူ ရွိခ်င္တာလား?"
လွ်ိဳမံုခ်န္က တိုးတိုးေလး ျပန္ေျဖလာသည္။
"သဘာဝက်က်ပဲ ငါသူ႔ကို ၾကိဳက္လို႔ေပါ့"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ေခါင္းခါသည္။
"အစ္ကိုၾကီး, က်ြန္ေတာ္ အစ္ကိုၾကီးကို နားလည္တယ္, အစ္ကိုၾကီးက တစ္စိတ္ထဲ ရွိတဲ့သူမ်ိဳး။ လူတစ္ေယာက္ကို သေဘာက်ျပီ ဆိုတာနဲ႔ သူတို႔ကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ေျပာင္းလဲမွာ မဟုတ္ဘူး။ က်ြန္ေတာ့္ကိုေျပာ မရီးအေပၚမွာ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္တဲ့ တစ္ခုခုကို လုပ္ခဲ့မိတာလား?"
လွ်ိဳမံုခ်န္သည္ ရႈပ္ေထြးေသာ အမူအရာျဖင့္ အသက္မျပည့္ေသးေသာ သူ႔ညီငယ္ကို ၾကည့္ေနသည္။
"အားယြဲ႔မင္းထင္သလိုမဟုတ္တဲ့အရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ငါနဲ႔ ခ်င္းက်ဴၾကားက ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ေတာ္ေတာ္ရႈပ္ေထြးတယ္၊ ငါက သူ႔ကို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္တဲ့ တစ္ခုခုကို လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ သူနဲ႔ အတူေနခ်င္ခဲ့တာ ေနာင္တေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က လွ်ိဳမံုခ်န္အား ျပန္ေျပာသည္။
"အစ္ကိုၾကီးက ဒီေလာက္ ေျပာေနျပီ ဆိုမွေတာ့ က်ြန္ေတာ္ စိတ္သက္သာရာရနုိင္ပါျပီ"
လွ်ိဳမံုခ်န္သည္ ခပ္ဖြဖြ မျပံဳးပဲ မေနနုိင္ေတာ့ေပ။
"မင္းက ဘာကို စိတ္သက္သာရာရေနတာလဲ?"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ျပံဳးသည္။
"စိတ္ရင္းမွန္မွုကို စိတ္ရင္းမွန္မွဳနဲ႔ပဲ လဲလွယ္လို႔ ရနုိင္တယ္။ အဲ့ဒီ သေဘာတရားကိုေတာ့ က်ြန္ေတာ္ နားလည္ပါေသးတယ္"
လွ်ိဳမံုခ်န္က ေျပာလာသည္။
"မင္းရဲ႔ ဂုဏ္သတင္းက လွ်ိဳမိသားစုထဲမွာေတာ့ ဟိုတုန္းကတည္းက ပ်ံ႔နွံ႔ေနခဲ့တာ။ ငါၾကားတာေတာ့ နက္ရွိဳင္းေကာင္းကင္ဂိုဏ္းကို ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ အေစခံေလးေတြကိုေတာင္ လႊတ္မေပးခဲ့ဘူးဆို"
"က်ြန္ေတာ္က ဒီအတိုင္း ကစားေနတာပါ" လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ေျပာသည္။
"က်ြန္ေတာ္က စိတ္လွဳပ္ရွားရတာ ၾကိဳက္တယ္, အလွေလးေတြကိုလည္း သေဘာက်တယ္, က်ြန္ေတာ္နဲ႔အတူတူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ အေဖာ္ျပဳေပးနုိင္မယ့္ အလွေလးမ်ိဳးကို ပိုျပီးေတာင္ ၾကိဳက္ေသးတယ္။ က်ြန္ေတာ္က သူတို႔နဲ႔ အတူတူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖစ္ခ်င္ယံုေလးပါပဲ ဒါအကုန္ပဲ, က်ြန္ေတာ့္ဘာသာ စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းတဲ့ လူတစ္ခ်ိဳ႔ ရွာတာပါ။ သူတို႔နဲ႔ အတူတူ ရွိခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က သူ႔ကိုယ္သူ အက်င့္စာရိတၱ က်င့္ဝတ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့လူလို႔ ယုံၾကည္ၿပီး လူေတြကို ေနာက္ေျပာင္ေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ စည္းမေက်ာ္ေပ။ သူက ထိုအလွေလးေတြအား စဥ္းစားျပီး သူတို႔အေပၚ ပိုက္ဆံျဖဳန္းေပးခ်င္စိတ္ ရွိေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ထိုလူမ်ားအား သူနဲ႔ အေဖာ္ျပဳေပးဖို႔အတြက္ လိုက္ရွာေနျခင္းသာ။ ဒီထက္ပိုတဲ့ အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္မွုမ်ားနဲ႔ အဆက္အဆံမ်ား မရွိေပ။
လွ်ိဳမံုခ်န္က က်င့္ၾကံမွုနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ေတာ့ သူ႔ညီငယ္ေလးအေပၚ ေတာင္းဆိုမွုမ်ား ရွိေသာ္လည္း တစ္ျခားက႑မ်ားမွာေတာ့ သူက ႁခြင္းခ်က္မရွိ ေႏြးေထြးၿပီး ဂ႐ုစိုက္တတ္ေသာ မိခင္လို တည္ရွိမွဳမ်ိဳးျဖစ္သည္။ သူက လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔အား အလြန္အၾကဴး အလိုလိုက္သည့္ အခ်ိန္မ်ားလည္း ရွိသည္ပင္။
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က သူ႔ကိုယ္သူ အေၾကာဆန္႔လိုက္၏။
"အိမ္က သက္ေတာင့္သက္သာ အျဖစ္ဆံုးပဲ"
လွ်ိဳမံုခ်န္က ေျပာလာသည္။
"ဒီတစ္ေခါက္ က်န္းသခင္ေလးနဲ႔အတူ အိမ္ျပန္လာတာ ဒီအခ်ိန္ေလးပဲ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေနဦး။ က်န္းမိသားစုကလည္း မင္းတို႔အားလံုး အေနာက္ဘက္ တိုက္မၾကီးဆီလာတာကို သိထားေတာ့ သခင္ေလးကို သူတို႔အစား ဂရုစိုက္ေပးဖို႔ ငါ့ကို ခြင့္ျပဳထားတယ္"
ရုတ္တရက္ လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။
"အစ္ကိုၾကီး, က်န္းယြင္ရွီက ဒီအိမ္ထဲမွာ ေနခ်င္လား မေနခ်င္လား ဆုိတာကို က်ြန္ေတာ္ ဂရုမစိုက္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ြန္ေတာ္ လင္ရႊမ္းဇီတို႔ တစ္ျခားသူေတြနဲ႔အတူ နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ် ေတာအုပ္ထဲလိုက္သြားျပီး အေတြ႔အၾကံဳ သြားယူဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားျပီးေနျပီ"
လွ်ိဳမံုခ်န္က သူ႔ကို ၾကည့္လာသည္။
"မင္းက ဘယ္လို စိတ္လွဳပ္ရွားမွုမ်ိဳးကို စုေဆာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားေနတာလဲ? ေလာေလာဆယ္မွာ နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ် ေတာအုပ္က အရမ္းအႏာၱရယ္ မ်ားတယ္။ အိမ္မွာပဲ လိမ္လိမ္မာမာနဲ႔ ေနတာ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က လက္မေလ်ာ့ေပ။
"အႏာၱရယ္မ်ားလို႔လည္း က်ြန္ေတာ္ သြားခ်င္တာေပါ့။ အစ္ကိုၾကီးပဲ လင္ရႊမ္းဇီက ဒုတိယ မရွိေလာက္ေအာင္ကို ဉာဏ္ၾကီးရွင္ ပါရမီရွင္ အျဖစ္ ေမြးဖြားလာခဲ့တာလို႔ ေျပာခဲ့တယ္ မဟုတ္ဘူးလား။ သူ႔ေနာက္ကို လုိက္မယ္ဆိုရင္ က်ြန္ေတာ္လည္း သူ႔ကံေကာင္းမွုရဲ႔ သက္ေရာက္မွု ခံရျပီး မေတာ္တဆမွဳေတြ လြယ္လြယ္နဲ႔ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး"
"ဉာဏ္ၾကီးရွင္ ပါရမီရွင္ အျဖစ္ ေမြးဖြားလာခဲ့တယ္ ဆိုတာက သူဒဏ္ရာမရဘူး ဒါမွမဟုတ္ မေသဘူးလို႔ ကိုယ္စား မျပဳဘူး"
လွ်ိဳမံုခ်န္က ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျပန္ေျပာသည္။
"အကယ္၍ မင္း အေတြ႔အၾကံဳ လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ သင့္ေတာ္တဲ့ေနရာကို ငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္။ ေလာေလာဆယ္က နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ် ေတာအုပ္ကို ဝင္ဖို႔ လြယ္ေပမယ့္ ထြက္ဖို႔ မလြယ္ဘူး။ အရင္ကငါ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဝင္ဖူးၿပီး သတိမထားမိရင္ ျပန္မလာႏိုင္မွာ စိုးလုိ႔ အၾကာၾကီး မေနရဲခဲ့ဘူး။ အခုဆို ေတာအတြင္းပိုင္းကိုေတာင္ ဝင္ျပီး မစံုစမ္းရဲဘူး။ မင္းရဲ႔ က်င့္ၾကံဆင့္က မလံုေလာက္ေသးဘူး ; ငါစိတ္ေအးခ်မ္း နုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး"
လွ်ိဳေက်ာက္ယြဲ႔က မ်က္ေတာင္ခတ္လုိက္ျပီး ေျပာလာသည္။
"လတ္စသတ္ေတာ့ အစ္ကိုၾကီးက နတ္ဆိုးသားရဲ အေသၤေခ် ေတာအုပ္ထဲကို ဝင္ျပီးသြားျပီကိုး"
လွ်ိဳမံုခ်န္က ေခါင္းညိတ္ျပသည္။
"မဟုတ္ရင္ ငါဘာလို႔ တံခါးပိတ္ တရားက်င့္ေနရာက ေစာေစာ ထြက္လာမယ္လို႔ ထင္လဲ?"
5.8.2022
==================
Next Episode
ခ်ီျမိဳ႔သို႔ ေရာက္ရွိျခင္း
==================