Warning : Matured Content
***
"Sigurado ka ba, Lucifer? Baka lagnatin ang bata."
Hanggang ngayon ay hindi mapanatag ang dibdib ko habang nakatingin sa bata. Lui isn't stop crying on his father's arm. Siguradong mag aalala rin ang nanay ni Lui sa bata.
"Iuuwi ko na siguro para magamot nang ayos," kamot batok na sabi ni Lucifer. "Mukhang hindi naman 'to aksidente, pare, e."
Nilingon ko si Evan nang may pag aalala sa mata. That is what I'm thinking too. Mukhang malala ang naging pagdurugo ng ilong ni Lui at sobrang lakas nang pagkakahampas.
Humalakhak si Uncle, "deserve."
Siniko siya ni Carter, awkward naman akong tumawa.
"Natamaan na ng baril 'to nang ilang beses, wala lang pagdurugo ng ilong!" sabi pa ni Lucifer.
Nanlaki ang mga mata ko, "w-what?"
Evan snaked his arm on my waist and whispered, "humahawak na ng baril ang batang 'yan. Marunong makipagsuntukan 'yan, iyakin lang. Don't think too much, babe."
"But he's a kid!" sabi ko sa kanila. "Oh my God, why are you letting your son hold a gun-"
"He is a Fujiwara, Hara. . ." buntong hininga ni Lucifer at nag iwas ng tingin. "It is better so he can protect himself. Marami kaming kaaway. Maraming gustong pumatay sa amin."
Ilang beses akong humingi ng tawad sa mag ama bago ito umalis dahil pajapan din pala sila sa isang araw. Hindi maalis sa isipan ko ang sitwasyon ng pamilya nila.
Mafias aren't just really cool. . .lahat ng miyembro ng pamilya ay madadamay ay masasangkot kahit nasa sinapupunan pa lamang ito at ipinagdadalang tao ay nasa piligro na ito.
"Dito na kayo magtanghalian, ha?" I said to uncle and Carter.
Evan pulled me closer to him when they all walked out of the kitchen where we did the first aid for Lui. Sinagot ko ang halik niya at humawak sa batok niya.
"What's for lunch?" I asked him.
Muli siyang nagpatak ng halik sa labi ko, "let the maids do that, baby. We just got home, get a rest and get along with our friends. . ."
Wala na rin dito sina Tadeo at Anakin dahil umalis na si Lucifer. Hindi ko alam kung nahihiya lang ba sila sa akin o talagang nakabuntot sila Kay Lucifer palagi.
I felt him pressed himself to me. Isang makahulugang tingin ang ibinigay niya sa akin.
"May bisita tayo," sabi ko sa kaniya.
He groaned and whispered, "mamaya?"
Namula ang pisngi ko at kumurap kurap. "I never done that for a long time."
Gumapang ang palad niya sa pang upo ko. Humaplos siya roon habang nakatingin sa akin.
"Me too."
Bahagya ko siyang tinulak palayo. "May kasama rin tayong bata sa bahay, Evan."
He licked his lower lip and watched me fix my dress. Wala na akong suot na coat ngayon at tanging dress na lamang ang suot. Tumalim ang tingin ko sa kaniya nang pasadahan niya muli ng tingin ang katawan ko.
"Kapag tulog na ang mga bata. . ." sabi niya, "p'wede na."
I started to walk away from him and keep myself calm. Ramdam kong nakasunod siya sa akin hanggang sa makarating kami sa sala. Naroon na rin ang mga bata.
Paris and I stare at each other after I sat on the couch. Tila ba kinikilala niya kung sino ako. Nilingon ko si Evan dahil doon.
"Paris," Evan signaled her to come closer to us.
Orpheus hugged me while watching on my phone his favorite show, SpongeBob.
Ramdam kong nanonood din ang mga kaibigan namin nang tawagin ni Evan si Paris. Paris hugged his arm and looked up on him.
"This is your Mommy Hara from now on," he whispered to Paris. "And this is Orpheus, your brother."
Ramdam kong natigilan si Orpheus sa paggalaw galaw ng ulo niya habang nanonood dahil doon. I hug him and smiled at Paris.
"Come here. . ." I said to her. "Give me a hug."
Inosente siyang humakbang papalapit sa akin at niyakap ako. I closed my eyes as I hug the both of them. Maya maya pa ay nagulantang kami nang itulak ni Orpheus si Paris. Mabuti na lamang ay nasambot siya ni Evan.
"Orpheus!" sita ko.
"She's not your mummy!" bulyaw niya rito, "she is my mummy!"
Niyakap ko na ang bata upang pigilin ito sa paghampas kay Paris. Pagiyak na rin ito dahil siguro sa sakit noon kaya naman agad ko iyong hinaplos habang yakap si Orpheus.
"I don't share my mummy with anyone!" sinubukan niya muling hampasin si Paris ngunit umawat na si Uncle dahil nasasaktan na ang batang babae kahit nakaharang ang braso ni Evan dito.
"Orpheus, stop!" sigaw ko sa kaniya.
Natigilan siya at tiningala ako. His eyes became teary as he stare at me. Puno ng galit ang pula niyang mga mata at may namumuong luha pa. Hawak ni Uncle ang magkabila niyang braso.
"She is your sister from now on, Orpheus. Hindi mo p'wedeng saktan ang kapatid mo-"
"She's not my sister, mummy! L-look at her! She doesn't even look like us! H-her skin. . . it's darker than us-"
"Orpheus!" galit na sumabat si Evan. "Shut your mouth up-"
"Totoo naman, e! She's dark, she's ugly and dirty-"
Hindi ko na alam kung anong nangyari ngunit nanlaki ang mga mata ko nang pitikin ni Evan ang bibig ni Orpheus. Agad iyong namula kaya agad kong niyakap. My eyes are widen and my mouth and dropped open as I look at Evan.
"What have you done?!" sigaw ko sa kaniya.
Tila ba hindi rin niya agad napagtanto ang ginawa niya. Carter cursed and Uncle too. Binuhat ko si Orpheus na hindi na magkamayaw sa pagiyak habang sapo sapo ang bibig niya. Sigurado akong malakas ang pagkakapitik niyang iyon.
"I-I'm sorry, nadala lang ako-"
Iniwas ko ang tingin sa kaniya at naglakad palayo roon habang hawak hawak si Orpheus. Nasa kuwarto ni Paris ang mga gamit namin dahil doon kami dumaretsyo. I put my son on the bed and looked at him.
Punong puno nang pag aalala ang boses ko nang umiyak siya nang walang boses. Namula ang naging mataba rin ang itaas na labi niya dahil sa pitik ni Evan. I cupped his both cheeks and kisses his forehead.
I know my son did the wrong thing but he still doesn't know anything about the world. He doesn't know about people's color and he rarely sees people.
"I'm sorry, baby," I whispered. "I'm sorry. . .I'm sorry."
Mukhang nadala lang sa galit at gulat si Evan. Sana naman kinausap niya lang nang maayos ang bata. . .ayaw na nga sa kan'ya nito, sinaktan pa n'ya.
"I hate him," hikbi niya. "I hate him so much."
Lumambot ang tingin ko sa kaniya, "anak, bad naman kasi sinabi mo. . ."
"W-what's bad with that? Mummy, Paris doesn't wash herself. S-she's covered in dirt and mud."
Tinitigan ko ang mata niya. "No, baby, she's not dirty. It's. . . it's her natural color. She's beautiful naman, 'di ba?"
Kumunot ang noo niya at suminok. "N-natural color?"
Tumango ako at tumayo. Hinanap ko sa bag namin ang tumbler niya at pinainom siya ng tubig. Namula rin ang pisngi niya. Hindi pa rin tumitigil ang pagtulo ng luha niya at paghikbi.
"People has their own color, Orpheus. There is white. . .brown and black. Lahat iyon, walang malisya. Lahat iyon, malinis at maganda."
Natahimik siya habang nakayuko. Mukhang iniintindi niya ang sinabi ko.
"Y-yeah, but, Paris isn't my sister naman po." he whispered, "she's just a friend, how come she became my sister?"
I sighed. "We're not yet done about the first topic, baby."
He looked away. Hindi naman p'wedeng ganoon na lang ang pag uusap namin. I know he still don't understand it. He need to know about it. Clearly.
I held his both hands and squeezed it to get his attention. Nilingon niya ako at lumabi.
"Anak, huwag na huwag mong ipagkukumpara ang balat at pisikal mong anyo sa ibang tao," marahan kong sabi. "Mali 'yon, lahat tayo may sariling ganda. Lahat tayo may pakinabang. Never call other people dirty and ugly. Kapag ba ikaw ang sinabihan nila, matutuwa ka? Ay, si Orpheus may red eyes parang monster. I'm scared of him! Gusto mo no'n? Do you want people get scared of you?"
Umiling siya nang dahan dahan.
"Anak, you don't need to compare someone's height, color, and appearance to accept them as your family. Si Paris, good girl naman si Paris, 'di ba? Don't want to care for her? 'Di ba, gusto mo sibling-"
"I want a brother, not a sister, mummy. . ." he sighed.
I sighed and put him on my lap. Mukhang mahihirapan din kami sa pagpapaamo kay Orpheus kay Paris. Talagang ayaw niya, e, pero siguro matatanggap naman niya balang araw. Bata pa naman siya ngayon at hindi pa masyadong naiintindihan ang mga bagay bagay.
"Mummy, I want a brother. Paris is just a friend, she's not a sister nga," inalog niya ang braso ko. "S-she can call you mummy but she's not my sister. I want a baby boy, like me! L-like Atlas! 'Yong same kami ng looks!"
"Baby. . ." natawa na lamang ako, "do Atlas looks like you?"
Matagal siya hindi nakasagot. Nakatulala lamang siya sa akin at tila inaalala ang itsura ni Atlas.
"Yeah! We have the same hair color-"
"Paris has the same hair color as you. . ." tawa ko.
"But she's not a vampire like me!" tuwang tuwa niyang sabi. "Mummy, Paris is just my friend. Hindi kami p'wedeng mag siblings-"
Natigilan kami sa pag uusap nang pumasok ang mag-ama sa kuwarto ni Paris. Nagkatinginan kami ni Orpheus. He buried his face on me to hide from his daddy and Paris, probably.
Nagtama ang tingin namin ni Evan. Ibinaba niya si Paris sa tabi ko.
"I'm sorry. . ." He said to me and kissed my cheeks. "I didn't mean it. Nagulat at nadala lang ako. . .hindi ko na alam kung paano patitigilin ang bata."
I looked at Paris. Mukhang umiyak ito dahil sumisinghot pa siya at nagpupunas ng pisngi gamit ang maliit niyang kamay. Ang liit talaga siya, grabe ang laki sa kaniya ni Orpheus.
"Galit sa'yo," sabi ko sa kaniya. "Galit na naman."
Napakamot batok siya sabay buntong hininga muli. Sinubukan niyang kuhanin sa akin si Orpheus ngunit mahigpit ang pagkakayakap sa akin nito at tila ba ayaw talagang magpahila sa ama.
"Sina Uncle?"
"Kumakain na, aalis na mamaya," sabi niya. "Orpheus, this is daddy. Come on, talk to me."
I caressed Paris' hair. Sobrang nagagandahan ako sa buhok niyang bagsak at straight. Siguro habang lumalaki siya, hindi ko papagupitan ang buhok niya kung kasama man talaga kami ni Evan sa pagpapalaki sa kaniya. Hahayaan kong humaba ang buhok niya.
Orpheus shook his head. "I hate you."
Evan gulped, "I'm sorry, please? Daddy don't meant it. Nabigla lang si daddy sa sinabi mo. . ."
Nagkatinginan kami ni Orpheus. May ngiti sa labi niya na kinakunot ng noo ko. Why is he smiling?
"I hate you, daddy," sabi niya habang nakangiti at boses nagtatampo. "You hurt me. . ."
Pinandilatan ko si Orpheus. He's just acting! Kanina ay ayos na naman ang pag uusap namin!
Evan lowered his head a bit. "Hindi mo dapat sinabi 'yon sa kapatid mo-"
"She's not my sister nga!" nilingon na niya si Evan at hinampas ang kamay.
Agad ko iyong binawi. Mahilig talagang manghampas si Orpheus kapag galit. Kung hindi hampas, nangangagat at nangungurit din siya. Minsan nga, si Dakila ay palagi niyang nasasampal kapag umiiyak.
"She's your sister, Orpheus." pilit siyang kinuha ni Evan kahit pinaghahahampas siya nito. "Kasama na natin s'ya palagi. Aalagaan natin s'ya."
"Orpheus!" sita ko nang hilahin naman nito ang buhok ni Evan. Talagang malikot ang kamay nito kapag naiinis na.
I carried Paris and put her on my lap. Hawak niya pa rin ang manika niya na kakulay at halos kapareho ng buhok niya. I guess, this one is her favorite. Kanina pa kasi niya ito hawak hawak.
Nagkatinginan kami. I smiled and her but she didn't. Nakatitig lamang siya sa akin at tila sinasaulado ang itsura ko.
"Sorry na, hindi naman sinasadya ni daddy," ulit ni Evan. "Masakit pa ba? Ano bang gusto mo?"
Natigilan si Orpheus habang nakatingin sa ama. Nakahawak siya sa tee shirt bi Evan, akma kasi niya itong hihilahin.
"Tell me, do you want a toy?" malambing na hinalikan ni Evan ang pisngi ng bata. "Hm, what does my baby wants? Galit ka pa?"
Nagkatinginan kami ni Evan sa pananahimik ni Orpheus. Mukhang pinagiisipan ng bata ang hihilingin nito sa ama.
"I want. . ." umayos siya ng tayo. "I want a brother, daddy! I want a baby boy!"
Namayani ang katahimikan sa amin ngunit nauwi naman sa tawanan.
"A brother? I can give you a brother but do you accept Paris as your sister?" suyo niya sa anak, "she's your Ate, Orpheus."
Orpheus groaned. "She's a friend, daddy! I want a brother, not a sister. She didn't come out from mummy's tummy naman!"
Natawa ako, "it doesn't matter. Paris is our family!"
"No, mummy," he sighed. "You don't get what I mean naman, e. . . Si Paris, she's a girl! Hindi s'ya p'wede maging brother kasi girl sya. . ."
Umawang ang bibig ko at tumango. Ngayon ko lang nakuha ang ibig sabihin niya. He just wants a brother nga pala! Hindi sister! Wala sa sarili akong natawa at napataklob sa mukha ko nang makuha ang ibig sabihin
siya.
Paris is just a friend because she's a girl! She's not a sister because he only wants a brother!
"You want a brother?" tawa ni Evan, "how many brothers do you want?"
"Evan!" pinandilatan ko siya ng mga mata.
"I want a lot, daddy!" hinawakan niya ang magkabilang pisngi ni Evan. "I will never gonna hurt you again! Magbabait na ako, daddy. I want-"
"Yeah," naratawang putol ni Evan dahil sa mabilis na pagsasalita ni Orpheus. "But first, I want a kiss here." he pointed his right cheek.
Hindi nagdalawang isip ang bata. Hinalikan niya ito nang ilang beses at binigyan pa sa kabilang pisngi.
"Paris, give daddy a kiss too. . ." sabi ko sa kaniya.
Evan looked at her and opened his arms. She slowly crawl to him and kissed his cheeks. Nahihiya itong yumakap sa braso ng ama at tumingin kay Orpheus. Akma pang tatanggalin ni Orpheus ang pagkakayakap ni Paris kay Evan nang makisama na ako upang mapigilan iyon.
"Oh, hug! Hug tayo!" pinandilatan ko si Evan.
"Yeah, let's hug!" sabi niya.
I embraced my arm and hugged them. Evan did the same thing, inabot niya ang gilid ng noo ko at hinalikan iyon. Orpheus hugged his father like what Paris do. Maya maya pa ay pinababa na namin ang mga bata upang kumain. I closed Paris door and looked at Evan.
"Brother daw. . ." bulong niya at hinawakan ang baywang ko.
I cupped his both cheeks and chuckled. Isa pa rin naman itong uto uto.
"Brother agad?" sabi ko, "ayoko pa muna. . ."
Nagsimula na kaming maglakad pababa sa hagdan. Parang ang bilis para sa brother. Ang liliit pa nina Paris at Orpheus para masundan, e. Siguro kapag seven na sila or ten. . .
Nakarating kami sa kusina ay patapos na kumain sina Uncle, mukhang si Atlas na lamang ang hinihintay nila matapos doon sa mesa.
"Oh, ayos na ba kayo?" tanong ni Uncle.
Tumango ako at tiningnan ang plato ni Orpheus na nilalagyan ni Adriel ng ulam. Si Paris, nagsisimula nang kumain.
"Ayos na naman po. . ."
"Hay, ayos lang naman 'yon," sabi niya. "Okay lang naman paluin ang mga bata para matuto pero huwag ninyo sasaktan o aargabyaduhin, ha?"
Evan pulled a chair for me. Naupo ako roon at nagsimula nang sumandok ng kanin para sa aming dalawa habang nakikinig kay uncle. Hindi ko kahit kailan napalo pa si Orpheus. Siguro iyong palo sa palad, pinalo ko siya pero mahina lang dahil nga nakakagawian na niya ang panghahampas.
"Si Atlas hindi pa naman 'yan napapalo, good boy 'yan, e," aniya. "Good boy ikaw, 'no? Oh, siya, ubusin mo na pagkain mo nang makauwi na tayo. Baka tapos na si mama sa pagpapakyotiks."
"Paanong hindi good boy 'yan, e, bihira lang naman umimik 'yan," halakhak ni Carter.
Natawa ako at tumango. Napakatahimik na bata ni Atlas. Guwapo siya, matangkad at maamo ang mukha kagaya ni uncle. Mas mukha pa ngang matured ang mukha ni Evan kay Uncle Astro.
"Umiimik 'to, 'no!" pagtanggol ni Astro, "tahimik lang sadya 'to. Buti nga hindi namana pagbubunganga ni Maria, e."
Napuno ng tawanan ang mesa namin hanggang sa matapos na kami. Ayoko pa sanang paalisin si Adriel upang makipag usap sa kaniya ng ilang bagay ngunit marami pa raw silang aasikasuhin. Our mansion quickly became quite after our visitors left. Tahimik at talagang nawalan ng mga batang maiingay.
Orpheus and Paris rarely talk with each other. Si Paris, umiiwas. Si Orpheus, laging galit. Talagang hindi magkakasundo.
Dumating ang gabi ay pahirapan din kami kung saan patutulugin si Orpheus. Gusto niya ay may sarili rin siyang kuwarto kagaya ni Paris.
"Kay Paris ka na lang tumabi, anak," sabi ko habang sapo sapo ang noo ko. "Bukas pa ipapalinis ni daddy ang kuwarto mo. Namili raw si daddy ng designs and toys for you -"
"Mummy! Paris' room is just designed for a girl! Boy naman ako, e!" paliwanag niya.
Oh, jesus. Kahit kailan talaga ay lahat big deal para kay Orpheus. Napailing na lamang ako at nilingon si Evan na nag uutos na ngayon sa mga katulong. Mukhang ngayon sa kalagitnaan ng gabi ay magpapalinis na siya.
"Okay, come here, buddy. . ." Evan carried Orpheus, "ipapalinis muna natin kuwarto mo ngayon, okay? Bukas pa natin lalagyan ng designs dahil gabi na, p'wede ba 'yon?"
Nilingon ni Orpheus si Paris sa tabi ko na nakahiga sa kama at handa nang matulog. Inilibot niya ang tingin sa paligid at dahan dahang tumango.
"M-maraming toys?" tanong niya. "Mas marami kay Paris, daddy?'
Natawa si Evan, "mas marami kay Paris."
Pinuntahan na ng mag - ama ang magiging kuwarto ni Orpheus. Nanatil ako sa kuwarto ni Paris habang hinahaplos ang buhok niya.
"Tita Hara-"
"It's mom, Paris. Call me mom," I whispered.
Lumunok siya at inabot ang kamay ko. "Orpheus will be mad at me if I will gonna call you mom. . ."
She looks like a barbie. Her eyes are beautiful and shining. Siguradong kapag nagdalaga si Paris ay pag aagawan siya ng mga kalalakihan. Dapat talaga ay bantay sarado siya si Evan at Orpheus.
"No, he won't, sweetie . . ." tawa ko, "he's just jealous but it will definitely pass away sooner. Call me mom, okay?"
She nodded and hugged her pillow using her other arm. Her other hand was holding my pinky finger while staring at me.
"M-mom. . ." aniya, mukhang nahihirapan pang bigkasin iyon. "I can't sleep with lights on."
"Oh! Do you want me to turn it off?"
She nodded so I stood up and turned the lights off. Tumabi muli ako sa kaniya. Tanging lamp shade na lamang niya ang bukas at nagbibigay liwanag sa kuwarto niya.
I felt her look for my pinky finger and held it there until she fell asleep. Mukhang nakasanayan na ng bata na humawak sa hinliliit nang tatabi sa kaniya hanggang sa makatulog ito.
Hindi maalis ang ngiti sa labi ko habang nakatitig sa maganda niyang mukha. She really looks like her mother. Mata pa lang ay Donna na Donna na. Hindi ko naman maipagkakaila ang natural na ganda ni Donna dahil kahit walang make up ito ay talagang maganda siya.
Paris is softer than her. Si Donna, matapang at mataray. Ito namang anak niya, kabaliktaran niya. I can see that Paris is a cry baby. Mabilis itong umiyak at napakatahimik din. She is always shy!
Lumabas ako ng kuwarto ni Paris at dahan dahang sinara ang pintuan niya. Narating ko ang tapos nang linisin ng mga katulong na kuwarto ni Orpheus. Si Paris ay tulog na ngunit si Orpheus ay energetic pa habang kausap ang ama sa kama.
Nanatili ako sa may pintuan at nakinig sa pinag uusapan ng mga ito.
"Daddy, your fangs are longer than mine!"
Evan tickles Orpheus. Halos hindi na magkamayaw ang bata kakatawa habang nakalabas ang pangil nitong maliit at matulis. Mukhang nagpapakitaan sila ng pangil sa isa't isa.
"It's because I'm older than you," sabi ni Evan. "Bungi pa nga ikaw, oh. May bintana teeth mo. Siguro tamad ka magtoothbrush?"
"Of course not! I brush my teeth three times a day, daddy!" sabi ni Orpheus. "Nawala kasi 'yong teeth ko kasi mapapalitan s'ya ng bago sabi ni mummy. Mapapalitan s'ya ng mas strong na teeth."
"Hindi na tutubo 'yan," sabi ni Evan. "Tingnan mo, oh, wala ngang natira na ugat sa teeth mo. Hindi na tutubo 'yan!"
I crossed my arms on my chest and chuckled. Ano 'yon? Puno?
"Tutubo pa 'to! Kinuha ni fairy godmother yung teeth-"
"What?" Evan chuckled. "You don't want Paris' room design tapos may fairy godmother ka?"
Lumapit na ako sa mga ito. Tumabi ako sa kanila at inayos ang damit ni Orpheus na nagusot. I checked my wrist watch and it's already 10 pm.
"Tama na ang laro, baka managinip na naman," kapag kasi nasosobrahan ng laro si Orpheus ay nanaginip ito. Minsan umiiyak ngunit minsan naman ay umuungot.
Evan kisses my shoulders and said, "oo nga. Late na pala."
Inayos ko ang pagkakahiga ni Orpheus doon. Tinabi ko na ang paborito niyang unan sa kaniya at hinalikan ang magkabila niyang pisngi.
"Goodnight na," bulong ko. "Tomorrow na ulit ang laro."
Evan did the same thing to Orpheus. Kabaliktaran ni Orpheus si Paris. Orpheus can't sleep with lights off and someone beside him. Gusto niya ay may liwanag at siya lamang sa kuwarto hanggang sa makatulog siya. Minsan sa akin siya tumatabi kapag naglalambing siya.
"Si Paris? Tulog na?" tanong ni Evan matapos isara ang pintuan ni Orpheus. "Teka, sisilipin ko muna pala."
Tumango ako at hinintay siya sa may pintuan ni Orpheus. Ilang saglit pa naman ay bumalik siya habang inaayos ang buhok niya. Hindi ko kasi alam kung saan na kami matutulog ngayon dahil ang tanda kong master's bedroom noon ay nawala na sa p'westo nito.
Mukhang pina-renovate niya itong mansyon.
"Nood tayo TV," biglang sabi ni Evan matapos ang ilang segundong katahimikan.
Saglit kumunot ang noo ko habang nakatingin sa kaniya. Bakit naman siya biglang nagyaya manood ng TV? Hindi naman siya mahilig dati manood doon. . .
"Uh, okay. Tara sa sala, hindi pa naman ako antok," I smiled.
"Sa kuwarto na lang. . ." kamot batok niyang sabi.
"Huh?" kunot noo kong tanong. "Bakit sa kuwarto? Nasa sala ang TV, Evan."
"May. . .may TV naman sa kuwarto. Mas masarap manood doon, may kama," he said while looking at me.
I bit my lower lip and nodded at him slowly. Okay? May TV sa kuwarto. Manonood lang! Yeah!
I followed him until we reached the master's bedroom. Totoo ngang may flat screen TV doon at may malaking kama. Malinis ang kuwarto na iyon at nasa ayos ang mga gamit. He grab the remote control on the bed and opened his TV. Netflix pa nga.
"Evan," tawag ko matapos tumabi sa kan'ya. "Saan nakalibing si manang?"
"Sa Cuenca, katabi ng parents n'ya," mabilis niyang sagot.
"Bisitahin natin s'ya, ha?" sabi ko habang nakatingin sa TV. "Sama natin ang mga bata."
Ipinatong niya ako sa kaniya at tumango. Nakatingin pa siya sa TV at naghahanap ng panonoorin namin. Nilaro ko ang balbas niya gamit ang daliri ko.
"Si Harold? Nasaan ang labi no'n?" tanong niya.
Natigilan ako at tumingin sa mata niya, "naging abo s'ya. . . kinuha ni Mamita 'yong abo n'ya."
Kumunot ang noo niya. "Tinabi n'yo pa?"
Lumabi ako at umiling. Si Mamita, itatabi 'yon? Imposible naman!
"Ginawang pataba sa lupa ni Mamita," nguso ko ngunit agad natawa. "Pero namatay yung halaman."
Humalakhak si Evan at binitawan ang remote. Hindi ko alam kung nakapili na siya ng panoorin namin dahil binagsak na niya ako sa kama.
"S'yempre mamamatay 'yon. Hindi naman kasi nabubuhay ang mga halaman sa lason," halakhak niya.
Lumabi ako at natawa. Nilingon ko ang TV ngunit nagulantang nang naka-off iyon. Naningkit ang mata ko sa kaniya ngunit nakatingin lamang siya sa akin.
"Sabi mo manonood tayo ng TV?" bulong ko.
"Boring naman 'yon," bulong niya pabalik.
Marahan kong sinampal ang pisngi niya at natawa. I felt him pressed himself to me. Bago pa ako makaimik ay hinalikan na niya ako. I moaned every time I felt him rub on me. Mabilis ang kamay niya dahil naabot niya agad ang zipper ng dress ko.
"Huwag kang maingay, baka magising ang mga bata," bulong niya.
He finally took off his shirt. Bumalagta sa akin ang maskulado niyang katawan. He got more muscles than before. Mas mainit sa mata ang katawan niya ngayon.
"Turn on the TV. . ." pingilan kong umungol sa bawat
haplos niya. "L-let the TV play while we're doing."
He obeyed and did what I've said. Medyo nilakasan niya ang volume noon dahil baka marinig din kami ng mga katulong na gising pa. I am now naked in front of him while he's staring at me.
"Open your legs wider," bulong niya. "More. . ."
Namula ang pisngi ko nang marinig ang mahina niyang mura. I can't believe we need to turn the TV so no one could here us making out here.
I felt him enter a fingers on me. I held into his arms while he's kissing me. His moves we're so gentle and careful. Dahan dahan siyang naging mabilis doon habang pinagmamasdan ang reaksyon ko. My mouth is opened wide and gasping air because of him.
"Oh God. . ." Tinakluban ko ang mukha ko at kinagat ang ibabang labi. "Evan. . .Evan. . . " I chant his name and moaned it. Sa bilis ay parang lalabasan agad ako.
His fingers became longer than before. Halos maramdaman ko ba ang bawat paggakaw niya ng daliri sa loob ko. I came and he licked every juices I released. Hindi ko na mapigilan ang sarili ko kakaungol doon.
His tongue is licking my flesh while the tip of his nose is encircling on my clit. I don't understand the feeling I have now. Nakakabaliw ngunit nahihirapan naman akong humiyaw.
"A-ah. . .Evan," pinigilan ko siya habang nakahawak sa ulo niya. Tumigil siya at hinayaan akong manginig sa ginawa niya. My whole body shivered because of his tongue. "Y-your mustache is tickling me."
Natawa siya nang mahina at pinadaan ang daliri sa akin. I moaned.
"I'm sorry, I'll shave this after," he said and kissed my wetness. "Fuck, you came again." He said after kissing me and saw my release. "You're getting sensitive. . ."
Namula ang pisngi ko at nag iwas ng tingin. Ngayon lang naman kasi namin ito ginawa, hindi ba ako sanay at talagang sensitibo ba ako.
I watched him took off his jeans. I stared at his and bit my lower lip. It got bigger and veiny. Pumaibabaw siya sa akin at sinapo ang magkabika kong pisngi. He kissed my lips.
"Babe, it got bigger," I said to him with teary eyes. "It'll hurt me."
Gumalaw siya nang taas baba sa ibabaw ko. Nanginig ang dalawa kong hita nang maramdaman ang pagkiskis niya roon habang nakatingin sa akin.
"No, just calm yourself. Trust me, we're making love."
As he said, I calmed myself while staring at him and feeling him inside. Tears rolled down on my cheeks. I don't know why he got bigger like this. Nago-overthink na ako kung normal pa ba siya dahil hindi naman talaga siya normal! He's a vampire!
Tagaktak na ang pawis naming dalawa habang gumagalaw siya. He's groaning like he's in pain while I'm moaning his name. Sa kaniya lamang ako nakakapit at nakasubsob.
"Fuck. . ." I cursed, "Evan. . ."
"Shh. . ." Bulong niya. "Someone is in the stairs, a maid. Lower your moans."
I cried because of pleasure. Naririnig ko ang pagsasalita ng tao sa TV at ang pagsasalpukan ng balat naming dalawa. Lagkit, pawis at init na ang nararamdaman ko.
"Evan . . .hindi ko na kaya," bulong ko. "Evan. . .Evan, I'm near. Ayoko n-na. . ."
Sumubsob siya sa leeg ko at mas binilisan ang paggalaw. "Nakakaisa pa lang tayo, ayaw mo na agad?"
I heard him chuckle while I was releasing my juices on his shaft. Ramdam ko rin siya sa loob ko. It's pounding and beating. . .
Tinampal ko ang braso niya ngunit hindi siya tumigil sa paggalaw nang mabagal kahit katatapos lamang namin. He kissed my neck while gasping air.
"I love you," he said. "I love you so much."
I groaned and pushed him a bit. "Hindi mo ako madadaan sa I love you mo, Evan. You're still thrusting."
© cullenvictoria
Instagram: cullenvictoria_wattpad