note: helloooo! good morning? hindi ko sure kung good pa morning niyo after reading this hihi pero anw, like what i've said, 3 more chaps. kapit lang, ang dami pang ganaps, at nag sisimula pa lang ang exciting part. good luck and enjoy, readers!
Y/N's POV
"Confirmed, Arki. Fake po lahat 'yon."
Napapikit ako when I heard Miles said that, siya 'yong pinsan kong Atty in the making.
"Dalawa lang po ang puwedeng dahilan kung paano nangyari 'yan," Miles said. "First, navoid 'yong marriage because one party proved that the other coerced them into the marriage," pageexplain niya. "And second, natuloy 'yong marriage with out a single problem, and someone helped them to fake everything. It can be a lawyer or a professional, since they handled this very well,"
I was about to answer Miles when I heard footsteps behind me.
Someone's here.
Inutusan ko si Keith na kunin sa kotse 'yong isang gamit ko dahil biglang tumawag si Miles.
Nakabalik na siya agad?
But that scent, iba ang amoy ni Keith.
Amoy pabango ni Ate Aiks.
Napalunok ako at nagpaalam muna kay Miles. Nang puntahan ko at tingnan kung sino 'yon, hindi nga ako nagkamali, si Ate Aiks nga.
I tried na itago 'yong ginagawa ko, but Ate Aiks is just too smart. At mukhang.. may alam din s'ya.
I had no choice but to tell her ano 'yong mga papel na hawak ko.
"Walang ni isa sa mga papel na 'to ang totoo, am I right, Ate Aika?"
"Arki.."
"Tell me the truth," I said. "May alam ka ba rito?"
Natahimik siya at hindi malaman ang sasabihin.
"Ate Aiks, please." pagmamakaawa ko.
She took a deep breath bago tumingin sa akin.
"Yes, that's all fake,"
Nang marinig ko 'yon, pakiramdam ko ay nanghina ako. Nabitawan ko 'yong mga papel at kumalat sila sa sahig.
Pero kahit ganoon, ramdam kong may namumuo na galit sa akin.
Anong ginawa mo, Miguel?
Anong ginawa mo kay Tricia?
Ate Aiks held my hand. "After nung nangyari, I once saw Miguel sa mall, I tried na sundan siya para malaman kung nasaan sila ni Tricia. Inutusan ko 'yong ilang guards ni Mama to look after them at alamin lahat ng nangyayari,"
"Anong nalaman niyo?" I asked her.
"One night, sumakto na ako 'yong nag punta sa bahay nila. And there, I heard them talking sa parking. Miguel was.." Ate Aiks looked at me. "Miguel was forcing Tricia to marry him,"
"That fucking asshole,"
Ate Aiks tried na pakalmahin ako by rubbing my arms gently.
"Tricia is my sister, Arki at kahit anong mangyari, hindi ko siya kayang pabayaan," Ate Aiks continued and a tear escaped her eyes. "I had no choice but ask someone for help,"
She wiped her tears away. "I asked Mama for help,"
"Si Tita?" hindi makapaniwalang tanong ko.
Tumango tango si Ate Aiks. "Si Mama, siya 'yong nag asikaso ng lahat, with Tita Risa. I explained everything na alam ko to her, and turns out na.. alam na rin pala niya,"
Kumunot ang noo ko.
"Alam niya lahat, mas madami pa sa alam ko, Arki," she said. "Kaya hindi naman naging ganoon kahirap na humingi ng tulong sa kaniya. This is the least that we can do for Tricia since ayaw namin siyang pakealaman dahil siya ang nag decide na sumama kay Miguel. Pero ina si Mama at kapatid ako, alam ko kung ayaw ni Tricia o hindi. At alam ko.. alam kong ayaw niyang ikasal kay Miguel,"
"Kaya pineke niyo lahat?" tanong ko at tumango naman siya. "Alam ba 'to ni Tricia?"
Umiling siya. "No, kasi pakiramdam namin ni Mama, may malalim siyang rason kung bakit siya pumayag kahit ayaw niya,"
"And what is that?"
Ate Aiks shrugged at napahawak naman ako sa ulo ko bago naupo sa kama.
Miguel..
You ruined everything.
Umupo sa tabi ko si Ate Aiks at niyakap ako.
"I know, mahirap iprocess lahat.. but do promise me one thing, Y/N," she said. "Don't say anything to Tricia yet,"
"Babawiin ko sa kaniya lahat ng dapat ay sa akin," banta ko. "At kasama ron si Tricia,"
After the talk with Ate Aiks, nagpakalma muna kami saglit, lalo na ako. Hindi nila puwedeng mapansin na nag iba ang mood ko dahil sa mga nalaman ko.
Bumalik si Ate Aiks sa kwarto nila at nang palabas na ako ay nakasalubong ko si Keith.
"Saan ka? Tara na, baka naghihintay na si Tita sa baba," I said.
"Kuhanin ko lang wallet ko, Arki nakalimutan ko po," sagot niya.
"Wallet? Para saan?"
"May nakita po ako ron sa labas na bata, nagbebenta po nung mga bulaklak," aniya at napakamot sa ulo na animo'y nahihiya. "Bilhan ko po sana sina Jill,"
Tinaasan ko siya ng kilay. "Si Jill ba talaga ang main reason? O 'yong panganay?"
"'Yong panganay po,"
"Ayun, 'yan tayo e,"
"Pero sina Jill nga po bibilhan ko rin!" depensa niya.
Pabiro na lang akong tumango at habang kinukuha niya 'yong wallet niya ay may idea na pumasok bigla sa isip ko.
"Keith," napatingin siya sa akin. "Ako na kay Tricia,"
"Uy uy," aniya at tumakbo papunta sa akin bago ako inakbayan. "May nangyayari na!"
"Issue ka,"
"Indenial ka," ganti niya at pareho naman kaming natawa.
Sabay kaming bumaba at lumabas ng hotel. Pinuntahan namin 'yong batang sinasabi niya pero hindi namin siya makita.
"Nasan na 'yon?" Keith asked at inilibot ang paningin. "Ayon!" turo niya doon sa may dulo ng parking.
Tumakbo siya papunta ron and when I was about to follow her, I saw a familiar car passed by which made me stop.
"Keith!" sigaw ko at agad naman niya akong nilingon at binalikan. "You saw that?" tanong ko habang tinuturo 'yong kotseng palayo sa amin.
"'Yong kotse po?" tumango ako. "Opo, bakit po?"
"Hindi ba pamilyar sayo? Kasi sa akin, oo."
Isiningkit niya ang mga mata niya, trying to look sa plate number nung kotse.
"Hindi ko na maaninag, boss," aniya. "Pero oo nga po no, parang.."
"Parang kay Kuya,"
"Parang kay Miguel,"
Nagkatinginan kaming dalawa nang mapagtanto na pareho kami ng iniisip.
Parehong pareho siya sa kotse ni Miguel. Ilang beses ko na 'yon nakita sa parking ng company kaya saulo ko na.
There's only one way to confirm, 'yong plate number. Kaso hindi namin nakita, masyadong mabilis 'yong takbo ng sasakyan.
"Huy, Arki!" Keith snapped her fingers sa harap ko.
"Huh? Ano 'yon?" wala sa sariling sagot ko.
"Sabi ko po, okay lang po ba kayo?" paguulit niya at tinapik ang balikat ko.
I slowly nodded. "Worried lang,"
"Huwag ka mag alala, Arki. Kung nandito 'yon si Kuya, sana kay Doc Tricia siya dumiretso, diba?"
That makes sense.
Tumango tango na lamang ako at inakbayan naman niya ako para sabay na kaming mag lakad papunta ron sa batang nagtitinda.
"Anong oras ka pa nandito? Bakit parang ang dami mo pang tinda?" Keith asked the kid habang namimili ng bulaklak.
"Umaga pa po, sadyang mahina lang po talaga benta, Ate. Hindi po ako makakauwi hanggat hindi ubos 'to," the kid answered at itinuro 'yong mga tinda niya.
Nang makapili kami ni Keith ay binayaran na rin namin agad para makabalik na sa taas.
Paalis na sana kami nang bigla kaming pigilan nung bata.
Lumuhod si Keith para mapantayan siya. "Ano 'yon? Bakit?"
Kumuha 'yong bata ng dalawang stem nung bulaklak at binigay ito sa amin ni Keith.
"Kayo po unang costumer ko, pathank you ko na po 'yan!"
I smiled.
Hindi ko maiwasang mapaisip na bakit kung sino pa 'yong mga nagsisipag at may magandang kalooban, sila pa 'yong nasa laylayan? Samantalang 'yong mga matataas ay nandoon at nagpapakasarap sa yaman na labis labis at hindi naman dapat sa kanila?
Lumuhod din ako katulad ni Keith at hinarap 'yong bata.
I smiled at him at bahagyang ginulo ang buhok niya.
"Bilhin ko na 'yan lahat," I said at tinuro 'yong basket na puno ng bulaklak. "You can go home now and rest,"
I saw how his face lit up when he heard what I just said.
"Ayan, makakauwi ka na," Keith said at nakipagapir doon sa bata.
"Salamat po!" the kid thanked us and he suddenly hugged both of us.
Napatigil ako saglit pero agad ko rin siyang niyakap pabalik.
Pakiramdam ko, may kapatid ulit ako.
Inabot ko sa kaniya 'yong bayad, sinadya kong labisan 'yon. Bago siya tuluyang makaalis ay tinapik ko ang balikat niya.
"You did well today," I said and smiled.
Nang mawala siya sa paningin namin ni Keith ay siniko niya ako.
"Yaman natin ah," asar niya.
"Sharing is caring ika nga," biro ko pabalik. Napatingin ako sa mga bulaklak na hawak namin. "Ang dami pala nito,"
"Oo nga po," aniya at inamoy ang mga iyon. "Ang bango pa po! What if tayo na lang mag arrange nito, Arki?"
"Marunong ka ba?" tanong ko, magandang idea rin 'yon pero paano namin magagawa kung hindi kami marunong.
"Hindi po," sagot niya at natawa. "Pero pag gusto, may paraan," hinila niya ako. "Tara, dali!"
Patakbo kaming bumalik sa kwarto at nagsimulang iarrange 'yong mga bulaklak. Nung una ay hirap na hirap kami dahil hindi talaga namin alam kung papano, pero eventually, thanks to youtube medyo naintindihan namin.
Sobrang focused namin sa pagsunod sa pinapanood namin when suddenly nakarinig kami ng katok.
Nagkatinginan kami saglit at mabilisang itinago sa ilalim ng kama 'yong ginagawa namin.
"Ako na," I said at dumiretso sa pinto para buksan 'yon.
"Good afternoon, Arki. Ito na po 'yong pinapabili niyo,"
It was one of the staff ng hotel.
Nakahinga kami nang maluwag ni Keith. Akala namin ay isa ron sa lima 'yong kumakatok.
Nagpabili lang kami ng card dahil wala kaming susulatan. Mabilis naming tinapos 'yong pagaayos dahil baka hanapin na rin kami.
"Ayos, galing natin Arki!" Keith exclaimed when she saw the bouquet we made.
"Madali lang pala 'yan e,"
"Madaling panoorin,"
Natawa kami pareho at nag apir. Kahit na medyo mahirap at magulo 'yong procedure, thankfully natapos naman namin nang maayos. Hindi namin alam kung mahirap ba talaga o dahil lang baguhan kami.
"Sunduin natin sila," Keith suggested. "Kailangan ko magpalakas para kay laloves ko,"
"Landi mo," asar ko.
"Arki, nakalimutan mo bang mas malandi ka?"
Inirapan ko na lang siya at sabay ulit kaming nag lakad papunta ron sa kwarto nina Tita. Nag decide kami ni Keith na sila ni Jill ang unahin sunduin.
Nang makarating kami sa harap ng pinto, walang nag tangkang kumatok. Nakatayo lang kami pareho.
Naramdaman kong siniko ako ni Keith.
"Ikaw na, Arki,"
"Ikaw na," tanggi ko. "Ikaw naman may pakana nito,"
"Correction, tayong dalawa. Sabay na lang,"
Pambihira, pati sa pagkatok, pinagtatalunan namin.
"Okay, one two thre-"
"Jill, I'm sorry," naputol ang pagbibilang ni Keith at napatigil kami nang makarinig kami ng nagsalita galing sa loob.
"Si Doc Tricia ba 'yon?" Keith asked and looked at me.
I shrugged. "Tara na, wrong timing yata,"
I was about to walk away when Keith held my wrist.
"Ano ka ba, halika rito," she said at hinila ako palapit sa pinto. "Makinig tayo,"
"Private matter nila 'yan!"
"Shh," saway niya. "Ikaw dahilan kung bakit nag sampalan 'yang dalawa non, kaya makinig tayo, magbabati na yata sila,"
I looked at her, confused. "Anong sampalan?"
"Ay, hindi mo nga pala alam," tinapik tapik niya ang balikat ko. "Balitang balita, Jillian Robredo nakatatlong sampal sunod sunod,"
Kumunot ang noo ko.
"Sinong sinampal?"
"Sino pa ba? Edi si lovie!" napalakas na sigaw niya at agad namang tinakpan ang bibig. "Bubby vs. Lovie 'yon, uy. Ako referee," aniya at nag cross arms pa na parang proud na proud.
"Dapat nasampal ka rin,"
Nawala ang ngiti niya at napalitan 'yon ng simangot. "Sakit mo na!"
"Shh," this time, ako naman ang sumaway at idinikit ang tenga ko sa pinto, Keith did the same.
"Alam kong mali 'yong nagawa k-"
"Alam mo pala, Ate bakit ginawa mo pa rin?" pagputol ni Jill sa sinasabi ni Tricia.
"Jill,"
"Si laloves ba 'yon!?" nagtatakang tanong ni Keith, siya 'yong sumaway kay Jill.
"Talk to your Ate Trish nang maayos, anak," Tita said.
"Kumpleto pala sila," I said.
Looks like nandoon din si Ate Aiks at Tita kasama sina Jill at Tricia.
"Bakit, Ate Trish?" Jill's voice cracked. "Bakit.. bakit sa lahat ng taong pwede mong saktan, 'yong taong mahal ko pa?"
"Jill.."
"Alam mo ba kung ano 'yong mas masakit sa pagpapaubaya ko? Yun ay yung makita 'yong taong pinaubaya ko na nasasaktan, kasi hindi siya pinili,"
"I know, Jill that's why I'm saying sorry,"
"Sana nga Ate Trish one sorry is enough," Jill said, we can hear her sobbing already. "Kasi dahil sa ginawa mo? Dumating na sa puntong pinagsisihan kong binigay ko siya sayo,"
Napapikit ako. Hindi ko na 'to kayang marinig.
Nang ilayo ko ang sarili ko sa pinto ay hinila ako pabalik ni Keith.
"Pakinggan mo, Arki kailangan mo rin marinig 'to,"
I had no choice but to stay and listen to their conversation.
"Dumating sa puntong hiniling ko na sana hindi na lang ako sumuko," Jill continued. "Na sana.. sana pinaglaban ko na lang siya kahit alam kong ikaw mahal niya, kahit alam kong hindi na ako.. at hindi na magiging ako,"
"Alam ko.. alam kong nagkamali ako," si Tricia naman ang nagsasalita ngayon. "Alam kong mali na hindi ako nanindigan sa sinabi kong pipiliin ko siya araw araw,"
"Yes, dahil nung dumating sa point na sobrang hirap na ng lahat, hindi ka sa kaniya kumapit, hindi mo siya pinili.."
"Jill, kaya nandito ako ngayon, bumabawi ako.." Tricia answered. "Ginagawa ko lahat para makabawi kasi.. kasi hindi lang naman kayo 'yung nahirapan? Hindi lang kayo 'yung nagdusa at nagsaktan,"
"Tricia, anak.."
"Lahat kayo.. lahat kayo, meron kayong isa't isa na matatakbukhan nung mga oras na 'yon. Pero sa akin? Walang nag tangkang umintindi," Tricia stated, pakiramdam ko ay umiiyak na rin siya. "Walang nag tanong kung kumusta ba ako, kasi lahat kayo ang bungad na tanong.. bakit ko ginawa 'yon,"
"Si Ate Aiks.. siya lang 'yong nagiisang taong hindi nakalimutang itanong kung okay lang ba ako, kung okay pa ba ako, but eventually.. naputol din connection namin, then wala na naman akong kakampi. Naintindihan niyo ba kung gaano kahirap mag isa?"
"Ate Trish, alam mong nandito kami, nandito kami lagi,"
"Pero Jill nung oras na 'yon, isa ka rin sa nanakit sa akin. Paano kita tatakbuhan kung ikaw din 'yong dahilan bakit masakit?"
A tear escaped my eyes.
I felt Keith tapped my back.
"That night na nalaman ko lahat, mag isa kong sinalo lahat ng sinabi ni Miguel non. Na sa sobrang bigat at sakit, hindi ko na alam kung ano ang totoo, at oo inaamin kong nagkamali ako na sumama ako sa kaniya. Dahil akala ko, sa way na 'yon makakatakas ako sa lahat,"
"Naiintindihan ka namin, anak.."
"Anong sinabi sa'yo ni Miguel that night, Trish?" Ate Aiks asked.
"He said everything about Jill and Y/N's past," she answered. "And about the accident, na si Y/N 'yong nakabangga,"
Napapikit ako when I heard that, memories from that day came back. How I lost my Ate.
"And I was so mad, kasi hindi ako nakatanggap ng kahit isang sorry galing sa kaniya,"
"Bakit.. bakit ako ang kailangan mag sorry, Keith?" I asked Keith who's busy listening also. "Hindi ba dapat ako ang magalit dahil ako 'yong nawalan?"
"But it turns out na.. Miguel lied to me,"
Kumunot ang noo ko.
Pakiramdam ko, bumibilis na naman ang tibok ng puso ko sa sobrang kaba.
"What do you mean, Ate Trish?" Jill asked, confused katulad ko.
"That night.. it was not me who's driving,"
Napalayo ako nang bahagya sa pinto.
"It was Miguel, he's my.."
"Your ex," Ate Aiks continued the thing that Tricia was about to say. "Miguel is your ex,"
Putangina?
"H-How did you know, Ate?"
"Kapatid mo ako, kilala kita, hindi ka magpapadrive ng kotse mo sa iba.. unless someone special,"
"Keith.." I called her at napahawak sa kaniya, nanghihina ako.
"Kaya mo pa ba, Arki?" tanong niya.
I was about to answer when Tricia talked.
"When the accident happened, may kinukuha ako sa likod kaya hindi ko alam ang totoong nangyari," she said. "All this time, he's lying to me. He told me na si Y/N 'yong nag beat ng red light, that's why.. I was so mad,"
"But it turns out na kami pala.. kami pala 'yong dahilan bakit nawalan ng kapatid 'yong taong mahal ko,"
"No, Ate Trish. Wala kang kasalanan, hindi ikaw ang nag mamaneho non, it was Miguel not you, okay?" Jill comforted Tricia.
"I'm sorry, Jill.." Tricia apologized while sobbing. "I'm sorry, mahal ko siya.. mahal na mahal,"
"I'm sorry also, Ate. Nandito na kami, ha? Hindi ka mag isa, meron kang kami na puwede mong takbuhan kapag hindi mo na kaya," Jill said.
"You always have us, Trish palagi 'yan," Ate Aiks.
"Laloves ko 'yan!" Keith proudly said.
"Nandito kami sa happy moments mo sa buhay mo, anak. So, even if things are getting heavy to carry na, nandito pa rin kami. Mananatili kami," Tita agreed to what Ate Aiks and Jill said.
I slowly walked away from the room, at naramdaman ko namang sumunod si Keith.
"Hintayin na lang nating tawagin tayo para kumain," I said at wala sa sariling nag lakad papasok sa kwarto namin. "Gusto kong mag pahinga saglit,"
"Sige, boss nandito lang ako," she said. "One text or call away po,"
I nodded. "Go to Cha, she's alone,"
Agad naman siyang sumunod at hindi na nag dalawang isip.
Nang makapasok sa kwarto ay agad akong humiga sa kama.
There, I cried, silently.
Hindi ko na alam ang dapat kong maramdaman. Ang sigurado lang ako ay mas lalong nadagdagan ang galit ko kay Miguel, at ngayon na alam ko na ang totoo, mas lalong hindi ko alam kaya kong gawin kapag nakita ko siya.
Kahit hindi ko nakikita si Tricia kanina, I can still hear sa boses niya kung gaano siya nasasaktan at naiipit sa nangyayari.
Nanatili ako sa ganoong sitwasyon sa loob ng isang oras, umiiyak at kung ano ano ang iniisip.
"Arki?" I heard Keith knocked.
"You can come in," I said at pinunasan ang mukha ko.
When she saw me, agad na lumambot ang ekspresyon ng mukha niya.
"Kumusta po?" tanong niya.
Umiling iling ako at yumuko.
Keith tapped my shoulders. "Tara na raw po sa labas,"
I nodded at inayos ang sarili ko, hinayaan kong nakabagsak ang buhok ko at nagsuot na lang ng cap para hindi masyadong mapansin ang mukha ko. Nagpalit na rin ako ng damit na nalukot na dahil sa pwesto ko sa kama kanina.
"Tara na," aya ko at akmang lalabas na when Keith suddenly called me.
"Arki,"
Nang humarap ako sa kaniya ay sinalubong niya ako ng mahigpit na yakap.
Nagulat ako sa ginawa niya, but eventually my lips slowly formed a smile.
Hindi ito ang unang beses na niyakap ako ni Keith, pero ngayon niya lang ako niyakap na ganito ang naramdaman ko.
Comfort.
I hugged her back.
"All will be all right in time, Arki."
Napangiti ako sa sinabi niya. Si Keith 'yong tipo ng tao na makulit at very kalog, pero kapag ganitong sitwasyon, alam mong lagi siyang nand'yan.
She's the same as Ate Aiks. Bagay talaga sila.
After our soft moment, kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at iniabot sa akin 'yong bulaklak na ginawa namin.
"Balik na tayo sa mission?" aniya at ngumiti.
Tinanggap ko 'yong bulaklak at lumabas na kami.
"How's Cha pala?" tanong ko.
"Okay naman po siya, Arki. Hindi nga lang po makakasama sa pagkain,"
Napatingin ako sa kaniya. "Why daw?"
"May emergency meeting daw po, e. Inilapag ko na lang din po sa kama 'yong bulaklak para makita niya agad. Susunod na lang daw po siya,"
I nodded at kinuha ang cellphone ko sa bulsa para itext siya.
Nang makarating kami sa restaurant na kakainan namin, agad na hinanap ng mata ko si Tricia.
Sa labas 'yong table namin at kitang kita 'yong magandang view sa gilid.
"Ang popogi/ganda naman, oh." Tita said nang makita kami.
Inabot ni Keith 'yong bulaklak sa kaniya. "Flowers for you, Tita."
"Ang sweet naman? Salamat, anak." Tita thanked Keith at hinalikan ito sa pisngi.
"Psst!" tawag atensyon niya kay Jill.
"Ano?"
"Oh," iniabot niya 'yong bulaklak kay Jill na animo'y masama pa ang loob.
"Wow, salamat ha! Flowers with sama ng loob,"
Natawa namin kami at agad siyang niyakap ni Keith. "Tampo ka naman agad, halika na!"
When she was about to walk towards Ate Aiks, bumulong ako.
"Banatan mo ng malalang pampakilig,"
Kinindatan niya ako at nag thumbs up.
She slowly walked palapit kay Ate Aiks na nagcecellphone.
"Puwede po bang pahiram ng konting oras at atensyon mo?"
"Ayun! What a strong start," I said at siniko naman ako ni Jill.
"Lumalakas ang manok natin,"
Ate Aiks looked at her at iniabot naman niya 'yong bulaklak.
"Mas maganda ka pa kaysa sa mga 'yan," Keith said at tumingin diretso sa mata ni Ate Aiks. "Pinakamaganda ka,"
"Nadali mo!" Tita whispered at nakipagapir sa amin ni Jill.
Natawa kaming tatlo at 'yong dalawa naman ay mukhang nagkakahiyaan pa.
"Si Tricia po?" bulong ko kay Tita.
"Nasa van, may kinukuha,"
"Puntahan ko lang po saglit," paalam ko.
Tita nodded and when I looked at Jill, tinitigan niya ako saglit bago ngumiti.
"Go,"
Hinanap ko kung saan nakaparking 'yong van and when I saw it, I took a deep breath bago dahan dahang naglakad papunta ron.
Nang isang hakbang na lang ay nasa may bukas na pinto na ako, napatalikod ako.
Kaya ko ba 'to?
Bakit ba ako nahihiya at kinakabahan?
I sighed at muling humarap. When I finally took that one step, I saw Tricia na nakaupo sa upuan at mukhang may kinukuha sa bag, nang mapansin niyang may tao ay agad siyang napatingin sa akin.
"Arki,"
"Uh," nawawala ang sasabihin ko. "H-Hey,"
Nautal pa nga.
"Hello," bati niya.
"Hi?"
Ano ba 'to.
Natawa siya. "Ayos ka lang ba?"
"Huh? Oo, bakit?" nagpapanic na sagot ko.
"You look tense," she said at napatingin sa likod ko. "What's that?"
Napalunok ako. Dahan dahan kong inilabas 'yong bulaklak sa likod ko at iniabot ito.
"That's uh.. for you,"
Napatigil siya sa gulat pero agad ding ngumiti at tinanggap 'yon.
"You're cute when you're nervous," asar niya. "Thank you, it's so pretty!"
Parang nag iinit ang pisngi ko, am I blushing!?
Naur way.
Hinintay ko siyang matapos sa ginagawa niya at sabay na kaming bumalik doon sa kakainan namin.
Nang makabalik kami, nandoon sila sa gilid, admiring the view.
"Tara?" aya ko at agad naman siyang tumango habang nakangiti.
I can't help but to admire kung gaano siya katatag, sa kabila nung lahat ng nangyari, nagagawa niyang ngumiti.
Indeed, she's not Tricia Robredo for nothing.
Nang makapunta kami sa kanila, agad siyang tumabi kay Jill at Tita. Ako naman ay sumandal lang dito sa may pader at pinapanood sila.
I saw Keith standing sa may bandang likuran ni Ate Aiks at nakataas ang isang kamay sa may bandang ulunan ni Ate Aiks.
Nilapitan ko siya at siniko. "What are you doing? Bakit nakataas kamay mo?"
"Uy, Arki and'yan ka na pala!" bati niya. "Mainit po, e. Para hindi siya mainitan,"
And there I realized, oo nga. Sinasanggahan ng kamay ni Keith 'yong sinag ng araw, dahil kung wala 'yon ay tamang tama kay Ate Aiks 'yong init.
Napangiti ako.
It's always the small things.
We started eating dahil sinabi ko na rin sa kanila na susunod na lang si Cha. We were in the middle of our kwentuhan when my phone vibrated.
Nang mabasa ko 'yong text ni Cha ay agad akong nagpaalam sa kanila na susunduin ko siya. Hindi ko na isinama si Keith dahil enjoy na enjoy sa pagkain.
Ano kayang ginagawa non sa rooftop? Afraid pa naman sa heights ang isang 'yon.
When I reached the rooftop, bukas na 'yong pinto kaya dire diretso lang akong pumasok.
"Cha?" tawag ko habang nililibot ang paningin ko.
Naikot ko na 'yong bandang unahan pero wala siya ron.
I tried searching sa likod na part ng rooftop.
"Ky, where are yo-"
Napatigil ako.
"Cha.."
Sa may bandang gitna ng likurang bahagi ng rooftop, I saw Cha.
Nakaupo sa upuan.. habang nakatali ang kamay at paa.
"K-Khit? Khit is that you?" nanghihinang tanong niya.
She can't see me dahil may takip ang mata niya.
When I looked at her lips, it's bleeding.
Mukha siyang.. nabugbog.
"C-Cha.." agad akong nag lakad palapit sa kaniya. "Cha, what happene-"
When I was about to reach Cha, two steps away.
I felt something sa may kaliwang bahagi ng ulo ko.
A gun, pointed at my head.
"Ooh, not so fast, Arki,"
Napapikit ako.
It's him.
He's really here.
"Miguel.."