Bugün cuma ve sonunda okul bitti. Lami ile yakında bir kafeye oturmaya karar verdik. Daha doğrusu verdi. Zorla beni sosyalleştirmeye çalışıyor.
Okulumuzun yakınlarında, üniversite bulunduğu için bazı üniversiteliler de buradaydı ve şansımı sikeyimki içlerinden biri eski lisemden bir arkadaşım.
''O kadar dikkatlice baktığına göre, çocuğu beğenmiş olmalısın.'' Çocuğun oturduğu masaya dalıp gittiğimi Lami'nin bu sözleri ile fark ettim.
Çalışan kadın, Lamin'in çayını ve benim muzlu oraletimi masaya koydu.
Muzlu oraleti eski lisemden bir arkadaşımın tavsiyesiyle denemiştim ve gerçekten harikaydı.
''Eski lisemden arkadaşım.'' dedim.
''Hadi be! Adı ne? Baya yakışıklıymış.'' dedi.
Murat, okuldaki yakın arkadaşımın eski sevgilisiydi. Ayrıldıktan birkaç ay sonra bana yazdı ve konuşmak için bahane arıyordu. Ben de aptal bir kız olduğum için bunun altında bir şey aramadım ve cevap verdim.
Birkaç gün sonra konuşmayı kestik ve o da mezun oldu.
''Çocuk tamamen hetero Lami. Ondan sana yâr olmaz.'' diyerek, aklındaki fikre el atmaya çalıştım ama ne fayda.
''Hiç kimse tamamen hetero değildir Hilal. Eğer öyleyse basit ve sıradandır zaten.'' Ben öyle birimiyim?
''Yani ben basit ve sıradan mı oluyorum?''
''Yani sen hiç mi bir kızı beğenmedin?''
Doğruya doğru, geçen yıl kendimi fazlasıyla sorguladım ve bir kızla ilişkim olmayacağının kanaatına vardım.
Ayaküstü hem cinsimle birbirimize cinsel şakalar yapmak hoşuma gidiyordu ama bunun ilerisini yapmak, açıkçası pek hoşuma gitmez.
''Annen okula niye geldi ve niye bu sorumu geçiştirip duruyorsun?''
''Yanıma para almayı unuttum ve annemde getirdi. Neden bu kadar uzattığını anlamıyorum?''
''Yalan söylediğini biliyorum çünkü. Annen sırf para getirmek için Demirhan amca ile okula gelmesi fazla saçma.''
''Bu konuyu konuşmak istemiyorum.''
''Peki, sen ne dersen o ama bana her şeyi anlatabilirsin Hilal.''
Murat sandalyesini düzeltmek için ayağa kalktı ve beni gördü. Şansıma sokayım.
''Hilal, uzun zaman oldu görüşmeyeli.'' dedi. Murat bana sarılırken, masasında oturan arkadaşları bizi izliyordu.
Yine gerildim. İnsanları bu yüzden sevmiyorum. Faydadan çok zararı var. Lami çayını bitirip benim oraletimi önüne çekti.
''Nasılsın Murat?'' dedim.
''İyidir de, senin İstanbul'da ne işin var?'' diye soru yöneltti bana.
Çevremdeki çoğu insan, İstanbul'u sevmediğimi bilirdi. Gel de buna her şeyi anlat şimdi.
Lami sinir bozucu bir şekilde oraleti içmeye devam ederken, Murat dangalozu sandalyeye oturdu.
''Buraya yerleşmeye karar verdik.'' Kısa ve öz.
''Burayı sevmiyorsun sanıyordum. Açıkçası, burada görmeyi beklediğim en son kişi sendin.''
''Öyle gerekti ve buraya taşındık.''
''Sevindim, umarım daha çok görüşürüz.''
Vedalaşıp kendi masasına oturduğunda, biz de hesabı ödüyorduk.
Lami yine beni eve bıraktı. Eve girerken, Ceyda beni aradı.
''Selam, ne yapıyorsun güzelim?''
''Eve geldim şimdi. Sen ne yapıyorsun?''
''Bizimkiler aradı, Kunt'un evinde buluşacağız.''
''Ne güzel, iyi eğlenceler size.''
''Ah benim aptal güzelim. Seni de çağırıyorum. Konumu Kunt sana atacak.''
''Beni hiç bulaştırma Ceyda. Annem sorunu yapabilir. Zaten Kunt'la aramızı biliyorsun. Uğraşmam onunla.''
''Hadi ama Hilal. Biraz vakit geçirelim işte. Söz veriyorum, sana bulaşmayacak.''
''En fazla 1 saat duracağım. Daha fazlasını ısrar etme lütfen.''
''Tamam Hilal'im. Sen ne dersen o. Yarım saat sonra hepimiz oradayız.''
''Hazırlanıp geliyorum.''
Bazen gerçekten insanlar, beni rahat bırakmamak için çabalıyor diye düşünmüyor değilim.
Kendimi salyangozların olduğu biri ormanda kabuksuz ve dışlanan gibi hissediyorum.
Anneme dışarı çıkacağımı haber verdikten sonra hazırlanmaya başladım. Bu sefer tabii ki elbise falan giymeyecektim. Askılı siyah badi ve siyah kot pantolonun neyi vardı?
Siyah spor qyakkabılarımı giyip telefonunun arkasına bir miktar para koydum. Salık saçlarım biraz kabarmıştı ama kime ne.
Kunt'un mesajını açtığımda konumu gördüm. Şaşırtıcı bir şekilde evi alt sokağımızdaydı. Tam dibimde oturması, beni aşırı derecede sinirlendirdi. Resmen hayat benimle taşşak geçiyor.
Evine geldiğimde, bahçe kapısının ziline bastım. Kapıyı meymeletsiz Kunt açtı.
''Mızmızlanıp gelmeyeceğini düşünmüştüm.'' dedi.
''O yarım akıllı kafanı, sana zahmet benden uzak tut.'' dedim ve eve ilerledim. Eve girdiğimde kocaman salon karşıladı beni. Ceyda koltukta biriyle mesajlaşıyor, Hamza ve Mahir film konusunda tartışıyorlardı. Kunt içeri girip koltuğa resmen kendine attı.
Ceyda'nın arkasından ona sımsıkı sarıldım. Aramızda gereksiz bir samimiyet oyunu var ve ben de buna eşlik ediyorum.
''Gelirken yolu bulmakta zorlandın mı?'' diye dalga geçti Ceyda.
''Bu kadar yakın olduğumuzu keşke en başında söyleseydin.'' dediklerimde ciddiydim.
''Sürpriz yapmak istedim. Çok beğendin değil mi?''
''Çok, o kadar beğendim ki anlatılmaz yaşanır yani.''
Ceyda, bu sözlerime kahkahasıyla eşlik etti. Hamza artık pes etmiş olacak ki, Mahir'i itip koltuğa oturdu. Hamza ve Mahir'in gülüşmelerini görünce, gözümde iki çocuk canlandı.
''Öyle boş boş durmak olmaz mızmız kız. Atıştırmalıklar için bana yardım et bakalım.''
''O misafir Kunt.'' dedi Ceyda.
''Aramıza katılmasını istemiyor muydun?'' diye karşılık verdi Kunt. O mutfağa giderken, gözümü devirip onu takip ettim.
Mutfakları bizim eski evimizin tamamı gibi bir şeydi. Gerçekten bazıları, tam anlamıyla istedikleri her şeyi yapabiliyorlar.
''Şu dolapta atıştırmalık bir şeyler olması lazım. Ben içecekleri hallederim.'' demesine karşılık, raflarda duran derin kaseleri aldım ve dolapta olan cipsleri açıp koymaya başladım.
Kunt biraları ve adını bilmediğim renkli şişelerdeki içkileri çıkardı. Arada sırada göz göze geliyorduk ve bu beni geriyor.
Bacaklarımın dibinde olan çekmeceye uzanınca, eli biraz bacağıma değdi. Hormonlar sakin olun.
Eli yavaş yavaş kalçama doğru çıkınca panik oldum ve elimdeki kaseyi tezgaha öyle bir koydum ki paramparça oldu.
Kunt bu hareketimden dolayı uzaklaştı ve bir küfür mırıldanıp mutfaktan çıktı.
Merhaba, yaz sezonunda olduğumuz için hergün yeni bölüm gelicektir. Yaz bitmeden bu kitabı bitirmeyi planlıyorum.
7. bölüm yükleniyor...