ផាកជីមីនគឺជាមិត្តជិតស្និទ្ធតែម្នាក់របស់ថេហ្យុងពួកគេទាំងពីស្គាល់គ្នាពេលទៅរៀននៅជប៉ុនរាងតូចទាំងពីរៀនចប់ផ្នែកឌីហ្សាញដូចគ្នាតែជីមីនរៀនផ្នែកឌីហ្សាញគ្រឿងពេជ្រចំណែកថេហ្យុងផ្នែកឌីហ្សាញផ្ទះឬcondo អីបែបនិង
ត្រឡប់មកមើលជីមីនដែលឡើងមករកថេយ៍វិញ
"ឯងគិតយ៉ាងមិចចំពោះកាងារនោះឯងនៅឌីហ្សាញសរុបរួមប្រហែលតែពីខែប៉ុណ្ណោះ"ជីមីន
"តែវានៅតាមខេត្តណាឯងគ្នាមិនចង់នៅបែកពីម៉ាក់នោះទេ"ថេហ្យុងនិយាយតទាំងពេបមាត់ដូចកូនក្មេង
"ឆឺស...យើងជ្រេញឯងខ្លាំងណាស់សុទ្ធតែមិនចង់នៅបែកម៉ាក់ តាមពិតខ្លាចឆ្ងាយសង្សាវាសោះ"ជីមីនពេបមាត់ជ្រេញយ៉ាងខ្លាំងស្មានតែគេមិនដឹងនិងនាងថេទៅរៀននៅជប៉ុនរាប់ឆ្នាំមិនទាំងរអ៊ូចឹងផង
"ក៏..ទាំងពីនិង"ថេហ្យុង
"ណាថេយ៍ណា អ៊ុំរបស់យើងគាត់ចង់បានឯងទៅឌីហ្សាញមែនណា ថែមទាំងបងជេយ៍វ៉ុនអៈអាងថាស្នាដៃឯងល្អទៀតគាត់រឹតតែចង់បានឯងតែ2ខែប៉ុណ្ណោះឆ្ងាយសង្សាឯងបណ្ណោះអាសន្ធសិនទៅណា" ជីមីនលើកឈ្មោះផាកជេយ៍វ៉ុនដែលជាជីដូនមួយរបស់ខ្លួនមកបន្ទន់ចិត្តថេហ្យុងព្រោះជេយ៍វ៉ុនធ្លាប់មានគុណជួយថេយ៍
"អឺ អឺ ចាំយើងសួរម៉ាក់យើងសិន"ថេហ្យុង
"ឯងខំរៀនចប់មិនទាន់បានធ្វើរបន្តិចផងយើងជឿណាថាម៉ាក់ឯងអោយទៅ ណាមួយវាជាកាងាដំបូងរបស់ឯងផងហើយការងាធំទៀត"ជីមីន
"Ok ទៅក៏ទៅ ពេញចិត្តទេអ្នកប្រុសផាកជីមីន"ថេហ្យុងអោយអស់ជម្រើសមានព្រមតែម្ដងណាមួយចង់សាកធ្វើការងារដំបូងផង
"ចឹងទើបល្អ"និយាយរួចរាងតូចទាំងពីក៏ចុះទៅញុាំបាយនៅខាងក្រោមដោយមានសូហ្គានិងហូសុករួមតុជាមួយផងដែរព្រោះពីនាក់នោះបាននិយាយហើយថាមកញាុំបាយនៅទីនេះទោះហូរាសុកចង់ទៅក៏សូហ្គាស្កាក់ជាប់ដែរ
#SKIP
"វាយ៉ាងមិចនិងជុងហ្គុកនេះមិនគិតខំប្រឹងធ្វើការទេហេស?" លោកចនហួសចិត្តយ៉ាងខ្លាំងគាត់បានដេញនាយអោយមកធ្វើការពីបីខែហើយគ្មានសូវធ្វើអីសោះការងារភាគច្រើនតែងតែប្រគល់ទៅអោយជំនិតនិងលេខាធ្វើរហូត អាយុគេក៏ច្រើនហើយចំជាអត់បានការមែន
"ខ្ញុំធ្វើតើប៉ា ប៉ុន្តែរយើងជួលបុគ្គលិកមកហើយប្រើគេទៅ ហើយអាតុងវាយល់ការងារជាងខ្ញុំ"ជុងហ្គុកនិយាយទៅកាន់ប៉ារបស់នាយហីៗ
"សរុបមកតើ នាយតុងជាកូនប៉ាឬក៏ឯង?ក្រៅពីដើរលេងចូលក្លឹបលេងស្រីរបស់ឯងតើឯងចេះអីខ្លះ?" លោកចនហួសចិត្តនិងកូនគាត់យ៉ាងខ្លាំងនិយាយដូចអត់ដឹងខ្យល់អីសោះ
"ហើុយ....ក្រែងប៉ាអោយខ្ញុំមកធ្វើការហី ឥឡូវខ្ញុំមកហើយតើប៉ាចង់យ៉ាងមិចទៀត "ជុងហ្គុក
"ហឹស..បើធ្វើនៅទីនេះឯងខ្ជិលឯងធ្វើមិនបានប៉ាអោយឯងទៅធ្វើនៅសាខាប៊ូស៊ានត្រៀមខ្លួនអោយហើយទៅ"លោកចននិយាយទាំងប្រើសម្លេងមាំព្រោះតែគាត់កំពុងខឹង
"អត់ទេខ្ញុំមិនទៅទេ!!"ជុងហ្គុក
"ឯងត្រូវតែទៅដរាបណាឯងកំពុងតែចាយលុយប៉ាឯងត្រូវស្ដាប់តាមប៉ាហាមជំទាស់មិនចឹងទេប៉ានិងដកកាត់ឯង"លោកចននិយាយតែប៉ុណ្ណឹងក៏ដើរចេញទៅបាត់
"ហើុយ......!!"ជុងហ្គុកញីសក់ខ្លួនឯងស្មុកស្មាញយ៉ាងខ្លាំង តែភ្លាមនោះទូរស័ព្ទរបស់នាយក៏រោស៍
ឃើញថាជាលេខថេហ្យុងនាយក៏សម្រួលអារម្មណ៍ហើយក៏ទទួល
"ហាឡូ ថេយ៍"ជុងហ្គុក
"ជុងហ្គុកតើបងទំនេរទេ?អាចជួបគ្នាបន្តិចបានទេ?អូនមានរឿងចង់និយាយជាមួយបង"ថេហ្យុង
"បងមិនរវល់ទេ បងក៏មានរឿងចង់និយាយដូចគ្នា ចឹងបងទៅរកអូននៅហាងណា" ជុងហ្គុក
"បាទ ប៉ុណ្ណឹងបានហើយណាជុង ចាំជួបគ្នា អូនស្រលាញ់បង"ថេហ្យុង
"ស្រលាញ់អូនដូចគ្នា" ទោះយ៉ាងណាជុងហ្គុកទទួលស្គាល់រាល់ពេលដែលនាយស្មុកស្មាញហើយបានឮសំឡេងថេយ៍នោះនាយក៏មានអារម្មណ៍ល្អឡើងវិញសំឡេងកាយវិការរបស់រាងតូចដូចជាថ្នាំទិព្វសម្រាប់នាយយ៉ាងចឹង
# THV COFFee ☕
រាងតូចកំពុងតែស្វៈស្វាញក្នុងការធ្វើការហ្វេរស់ជាតិថ្មីសម្រាប់ហាងរបស់ខ្លួនតែស្រាប់តែមានដៃមួយគូមកក្រសោបចង្កេះខ្លួនហើយដៃនោះគ្មានអ្នណាក្រៅពី ចន ជុងហ្គុក នោះទេ
"សឺត...ប្រពន្ធសម្លាញ់ធ្វើអីនឹង" រាងក្រាស់ឆ្មក់ថើបថ្ពល់ទន់ៗរបស់រាងតូចទាំងដៃអោបចង្កេះជាប់
"អុស! ជុងបងមកហើយហេស? អូនកំពុងតែសាកធ្វើកាហ្វេរស់ជាត់ថ្មី"រាងតូចភ្ញាក់ព្រឺតប៉ុន្តែរវាសមទៅហើយរាល់ពេលដែលរាងក្រាសមកនាយតែងតែផ្អែមល្ហែមបែបនេះ
"ហឹម..ឆ្ងុយណាស់បងភ្លក់បានទេ"ជុងហ្គុក
"បានណានេះ"ថេហ្យុងក៏ចាក់កាហ្វេហុចអោយរាងក្រាស
"អត់ទេអូនបញ្ចុកមក"នាយក្រាសមិនព្រមទទួលហើយថែមទាំងអោនមុខអោយគេបញ្ចុកខ្លួនទៀត
"ហិហិ បងនេះ.. មោះអូនបញ្ចុក" ថេហ្យុង
"យ៉ាងមិចឆ្ងាញ់ទេ?"
"ឆ្ងាញ់ណាស់សង្សាបងធ្វើអីក៏ឆ្ងាញ់ដែរ"
"មែនហេសវាជារសជាតិថ្មី ប៉ុន្តែបងទៅអង្គុយសិនទៅអូនបង្ហើយមួយភ្លេតទេ" រាងតូចបែមកទល់មុខរាងក្រាសដៃជុងហ្គុកនៅតែអោយចង្កេះដដែលថែមទាំងកៀកទៀតផងធ្វើអោយច្រមុះទាំងពីទល់គ្នា
"អឹម......"អោយទ្រាំមិនបានរាងក្រាសថើបបំបិទមាត់រាងតូចយ៉ាងយូទម្រាំតែដកវិញ
"ផ្អែម.. "ជុងហ្គុក
"ឡប់ ! បានហើយលែងអូនណា"រាងតូចតបទៅវិញទាំងថ្ពាល់ក្រហមព្រោះតែអៀន
"អូនធ្វើទៅបងនៅតែបងតើ"មើលចុះនាយមិនព្រមលែងនោះទេតោងស្អិតដូចតុកែចឹង
ដោយអស់ជម្រើសនាយតូចក៏ព្រមតែគេធ្វើការទាំងទើសទាល់ដោយសារតែនាយអោបផងថើបផងថែមលូករាវពេញខ្លួនតែម្ដងប៉ុន្តែក៏ជាក្ដីសុខសម្រាប់រាងតូចដូចគ្នា មិនយូប៉ុន្មានរាងតូចក៏រួចរាល់ហើយពួកគេមកអង្គុយនិយាយគ្នាតាមការណាត់
"អូននិយាយមុនមកតើមានរឿងអី?" ជុងហ្គុក
"គឺ..អូនត្រូវចុះទៅធ្វើការតាមខេត្តមួយរយៈ អូនមិនសូវចង់ទៅទេតែគាត់អ៊ុំរបស់ជីមីន ទើបអូនត្រូវតែទៅ"ថេហ្យុងនិយាយទាំងមុខពេបមាត់មិនចង់ឃ្លាតពីសង្សានោះទេ
"ពិតមែនហេស? អូនទៅខេត្តណា"ជុងហ្គុក
"ប៊ូស៊ានអូនទៅដេគ័របុរីអោយលោកអ៊ុំ"ថេហ្យុង
"បើចឹងល្អណាស់ ប៉ាបងក៏អោយបងទៅធ្វើការនៅសាខាណាមស៊ានមួយរយៈដែរ"ជុងហ្គុកតបទាំងញញឹមតែក្នុងចិត្តនាយកំពុងគិតអ្វីម្យ៉ាង
"មែនហេសបើចឹងល្អណាស់អូនស្មានតែត្រូវឃ្លាតពីបងហើយតើទេវាតាពិតជានៅខាងយើងមែន"មុខរបស់រាងតូចដែលពេបមិនសប្បាយចិត្តអម្បាញ់មិញក៏ប្រែជាសើចចេញធ្មេញយ៉ាងស្រស់
"ពិតមែនហើយទេវាតាពិតជានៅខាងបងពិតមែន"ជុងហ្គុកនិយាយបែបនេះធ្វើអោយថេហ្យុង ឆ្ងល់ *ទេវាតានៅខាងនាយហេស? ប៉ុន្តែក៏មិនគិតច្រើនព្រោះន័យរបស់នាយគ្រាន់ពួកយើងមិនឃ្លាតគ្នាប៉ណ្ណោះ
*ហ្គេមកំពុងតែចាប់ផ្ដើមហើយ* ជុងហ្គុកនិយាយក្នុងចិត្តនិងញញឹមចុងមាត់យ៉ាងឃោឃៅ
TO be continue .........
write by steemeraaa🐝❤