215 oy 200 yorum sınırı var bilginize🦋🤍
İyi okumalar yavruşum
Defnenin bağırmasıyla uzay hızla yanına gitti,bende peşinden koştum.
Defne yerde oturmuş kapalı gözleriyle kafasını yukarıya kaldırmıştı.
Uzay defneyi almak için eğilince geriye fırladı. Şokla neler olduğuna bakıyordum.
Defnenin etrafında kırmızı bir ışık yanmaya başladı. Birden o kadar ışık saçtı ki elimle gözlerimi kapatmak zorunda kaldım.
Baktığımda defne yerde yatıyordu ve saçının bir tutamı koyu kırmızı olmuştu. Uzay hemen onu yatağa koydu.
-"u-uzay neler oluyor?"
-"bilmiyorum" diyince defnenin yanına oturup seslendim,uyanmadı.
Evadan
Uzay arayınca demir telefonu açtı. Duyduğu şeylerle kaşları daha da çatılıyordu.
-"bilgeyi alıp geliyorum,o bilir" uzayı da dinledikten sonra kapattı.
-"ne oldu demir?"
-"defneye bir şeyler olmuş ama nedenini bilmiyorum"
-"o iyi mi?"
-"umarım"dedi. Giyinmemi isteyip kendi de giyindi. Koyu yeşil ince bir sweat ve siyah dar bir pantolon giymiştim.
Arkaya otur dediği için arkaya oturmuştum. Büyük ihtimal alacağımız kişi çok önemli biriydi.
Küçük ama tuhaf görünen bir evin önünde durduk. Eve doğru yürürken korkudan demirin dibine girmiştim.
Demir kapıyı çalıp
-"bilge,ben geldim." Dediğinde kapı açıldı ama kimse yoktu. İçeriye girdik, demire daha çok yaklaştım.
-"onun kokusu çok güzel ve fazla...onu yanında böyle mi tutuyorsun?"dedikten sonra karanlıktan bir adam geldi. Yaşlı ama çok kırışıkları olmayan biriydi. Demir
-"zaten kötü bir durum olduğun da hissedeceğim bir kolyesi var."
-"yeterli değil" dedikten sonra bana baktı.
-"kolyeni verir misin?" Demire baktığımda onayladı,kolyemi çıkartıp ona uzattım. Gözden kayboldu.
Demirin kolunu tuttum,bana döndü.
-"korkmana gerek yok,o bize hep yardımcı olur."
-"seni ilk gördüğüm halin kadar korkunç değil"dediğimde sırıttı, psikopat ya.
Adam geri geldi,demire kolyeyi verdi.
-"sadece sen kokuyu alabileceksin" diyince düşündüm. Demir o yüzden mi bana dayanamıyorum falan diyordu?
Demir kolyeyi bana takarken
-"ben kendi kokuna daha çok dayanamıyorum ama..." diyince yutkundum. O adam
-"kızın kalbini bu kadar hızlandırma deli oğlan."diyip güldü. Utançtan kendimi yerin dibine gömmek istedim.
Resmen heyecanlandığımı söylemişti. Demir
-"bilge,defne sanırım bir dönüşüm geçirdi ama ne olduğunu bilmiyoruz."
Bilge kaşlarını çatıp birkaç eşyasını çantasına koydu.
-"gidelim"dedikten sonra arabanın önüne geldik,arkaya binecektim ki bilge
-"öne otur,ben kendim gideceğim" dedi. Demire baktım,o da bana baktı. Geri bilgeye baktığım da burda yoktu.
Arabaya bindik. Demir
-"biraz sakin ol"
-"sakinim zaten"dediğimde elini kalbime koydu.
-"hiç öyle görünmüyorsun"dedi.
-"hadi gidelim..."diyip elini benden çekmesini sağladım.
Demir o kadar hızlı kullanıyordu ki kaza yapacağız sandım.
hızlıca defnenin yanına çıktık,yatakta uzanıyordu. Bilge uzayla demire baktı.
-"defne,mühürlendikten ve değer verdiği birinin kanını içtikten sonra bir dönüşüm tamamlayacaktı" hepimizde göz gezdirdi.
-"ve yakın zaman da böyle bir şey yaşanmış" uzay sinirle
-"kim?" Demir
-"ve ne dönüşümü?"diye devam ettirdi.
-"wamcüvas,yani büyücü vampir" diyince şaşkınlıkla ona baktım.
-"peki o iyi mi?"diye sordum.
-"evet"dedikten sonra aniden demire baktı.
-"sende çok yakınsın"
-"bende mi böyle bir şey yaşayacağım?" dedi. Bilge bana baktı ve evet dedi.
-"o kişiyi çağıracağım,gelecek" diyip gözlerini kapattı. Elini kaldırıp geri indirdi. Uzaya baktığım da çok sinirliydi.
Bir dakika sonra kapıdan duman girdi. Gözlerimi büyüttüm,bakışlarından anlamalıydım.
Uzay boş durmayıp dumana yumruk attı. Yere yatırmış yumruklarken defnenin çığlığıyla kulaklarımı kapattım,çok güçlü ama kısaydı.
Uzay dumanı bıraktığın da
demir yerden çöp alır gibi dumanı kaldırdı. Bilge dumana
-"buraya gel"dedi. Duman yatağın başına gidip defnenin elini tuttu.
-"öpmen gerek ve kanının tadını almalı" uzay sinirle
-"hayır"diyince bilge
-"defnenin böyle kalmasını istemezsin, bunu yapmalı" dedi. Uzay eliyle gözlerini kapattı,derin onun koluna dokundu. Demir
-"birkaç saniyeden fazla olmayacak" dedi sert sesiyle. Bilge anlamadığım dilde bir şeyler dedi sonra duman yavaşça dudağını bastırdı.
Onların etrafında kırmızı bir ışık çıktı.
Defne gözlerini açınca duman çekildi.
-"iyi misin?"diye sordu. Defne
-"susadım"diyince su getirmeye gidecektim ki demir kolumdan tuttu. Oraya bakınca dumanın kanını içtiğini gördüm. Tuhaf gözlerle onlara baktım.
Defne,dumanı bırakınca uzaya baktı sonra utançla gözlerini kaçırdı. Mühürlenmesinden ziyade uzayların sevmediği biriyle mühürlenmişti.
Uzay dumanı itip yatağa oturdu. Defneye sarıldı,duygusal andan dolayı gözlerim doldu. Demir kulağıma
-"bu kadar sulu göz olma küçüğüm." diyince dudaklarımı büzüp
-"ağlamıyorum ki rüzgar çarptı gözüme"diyince sırıttı. Dua etsin yakışıklılığını bozmamak için dövmüyorum.
Demir defnenin yanına gitti.
-"iyi misin?"
-"iyiyim ama anlamıyorum,neden uzay olmadı?"
Bilgeye baktık.
-"her ailede bazı çocuklar hem anne hem de babanın güçlerini alır. Bazıları da sadece birininkini alır."dedi. Her öğrendiğim şeye hayret ediyordum. Uzay
-"peki bu dönüşüm,dediğin şeyleri yapınca mı oluyor?"
-"evet" defneye baktı.
-"birkaç gün annenin yanında durmalısın,lucas sende git." Dedi ve devam etti.
-"seninki daha güçlü olacak ve daha fazla tepkili olacak. Bedenini güçlendir"
Bilge uzayın yanına gitti.
-"ona bir şey yapma,defneye zarar verirsin şimdi"
-"tamam"dedi. İlk bana sonra demire baktı.
-"bir olay olacak fakat ne olacağını bulamıyorum"dedi. Bu adam beni korkutuyordu,yutkunup demire baktım. Demir
-"görüşürüz" bilge kafasını hafifçe sallayıp
-"görüşeceğiz"diyip yine ortadan kayboldu. Çok ürkütücüydü. Demirin yanına gittim.
-"korkuyorum demir,bize bir şey mi olacak?"
-"hayır"dedi ama bilge öyle söylemiyordu. Demir
-"violet'e haber ver,gelsin"dediğinde
-"o kim?"dedim.
-"uzayların annesi"diyince kafamı salladım.
Defnenin diger tarafına geçmek için dumanın yanından geçecektim ki demir kolumdan tuttu. Uzaya kalk dedikten sonra beni oturttu,ona kaşlarımı çattıktan sonra defneye döndüm.
-"nasıl hissediyorsun?"
-"güçlüymüşüm ama kalkmayasım varmış gibi"diyince elini tuttum, tuttuğum gibi geri çektim.
-"ah!"demir hemen elimi tuttu.
-"ne oldu?"defne de korkmuştu.
-"çok sıcak"uzay defnenin eline dokundu.
-"sıcak değil ki" derin de dokundu.
-"evet sıcak değil"diyince birdaha dokundum,bu sefer inleyip ayağa kalktım.
Kolyemden kırmızı ışık yandı.
-"acıdı mı?"kafamı salladım. Derin elime bakmak için tutunca anında geri çekti.
-"sen,sen çok sıcaksın eva"şaşkınlıkla demire baktım.
-"senin elin yanmıyor mu?"
-"hayır"dedi. Uzay elime dokununca o da hemen çekti.
-"gerçekten de çok sıcak"
-"böyle mi kalacağım hep?"dudaklarımı büzdüm.
Demir yanağımı okşayıp
-"hayır,sen burda kal geleceğim."diyip hızla gitti.
Derine baktığımda üzüntüyle bana bakıyordu. Uzay dumana
-"defol!seninle sonra görüşeceğiz."dedi.
Duman defneye bakıp
-"bir şey olursa haber et"diyip gitti. Uzay arkasından
-"şerefsiz"dedi. Uzay bana bakıp
-"eva korkmana gerek yok,bilge halleder." Üzgünce kafamı salladım. Biraz durduktan sonra demir geldi.
-"seninle mühürümüzden dolayı dönüşüm yapana kadar kimseye dokunma,duman da öyle."derine baktım.
-"sarılmak peki?"
-"hayır,karşındaki'nin vücudu yanmaya başlar."diyince kafamı salladım. Uzay
-"annem gelecek bugün"diyince demir onayladı.
Kolumdan tutup bahçeye götürdü. Pufların üstüne oturduk.
-"demir...sana bir şey olmayacak değil mi?"
-"olmayacak"tereddütle ona baktım. Sırtımdan tutup kendine çekip ona yaslanmamı sağladı.
-"gerçekten sıcaklık hissetmiyor musun?"
-"hissetmiyorum."dedikten sonra kendimi çok halsiz hissrtmeye başladım. Demire söylemeyecektim ama daha çok kötü hissetmeye başladım,kolyemde kırmızı ışık tekrar yandı.
Demir beni kendinden uzaklaştırıp çatık kaşlarıyla ilk kolyeye sonra bana baktı.
-"iyi değil misin,noldu?"
-"bilmiyorum kendimi çok halsiz hissediyorum."
-"eve gidiyoruz"dediğinde
-"hayır defneyle durmalıyız"
-"uyuyacaksın"dedi kaşları hala çatıktı.
-"tamam ama gitmeyelim"dedim. Kalkıp beni kucağına aldı. Bir yatak odasına girince yatağa yatırdı ve üstümü örttü. Dudağımı büzüp
-"ama istemiyorum"
-"istiyorsun"diyince oflayıp kafamı yastığa gömdüm. Demir boynumu öpüp
-"uyu küçük"diyip gitti. Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.
++++++++++++++++++++++++++
Yüksek bir sesle uykumdan uyandım, etraf çok karanlıktı.
Birden yerden yükselen kırmızı bir ışık belirdi. Dikkatlice oraya bakarken demiri gördüm,kalbini tutuyordu.
-"demir?" İnleyince yataktan çıktım. Hafiften yerden kalkınca gözlerim korkuyla büyüdü ve kalbim hızla atmaya başladı.
Bir şey sayıklayınca yavaşça yanına yaklaştım.
-"git"
-"ne?"
-"git...git"giyince gözlerimden yaşlar aktı.
-"demir lütfen kendine gel"
-"git!"diye bağırınca korkuyla geri adım attım,yatağa düştüm. Demir yerden kalktığında gözleri kırmızıydı.
-"ne oluyor?"
İçinden ses gelince korkuyla yatakta dibe gittim. Üstüme atlayınca ağlayarak
-"kendine gel lütfen!"diye çığlık attım.
Demirden
Evanın ağlayarak attığı çığlıkla odaya koştum. Yatağın başlığına yaslanmış bağırıyordu ve birini itiyordu. Yanına gittim.
Arkamdan gelenler ışığı açtı.
-"eva...küçük kendine gel!"
-"demir lütfen"diyerek ağlamaya devam etti. Kollarından tutup sarstım,gözlerini açtı. Ağlayarak belime sarılınca saçlarını okşadım.
-"bir şey yok,bana bak"dediğimde kafasını iki yana salladı.
-"bana bak dedim"kafasını kaldırdı. Ağlamamaya çalışırken dudakları titriyordu.
-"anlat"
-"sana...sana bir şeyler oluyordu, gözlerin kırmızı olmuştu. G-git diye bağırdın." Diyip kafasını tekrar göğsüme gömdü. Masum bir bebek gibi duruyordu.
Derin endişeyle kolunu tutacaktı ki dokunur dokunmaz elini geri çekti.
-"dokunamıyorum bile"dedi gözleri dolmuştu.
-"evaya bir şey olmayacak derin, gidiyoruz şimdi"
-"bende geleyim"dediğinde uzay kolundan tutup kendine çekti.
-"hayır,yanlışlıkla dokunursan zarar görürsün"
-"lütfen gideyim,ona bir şey olmasına dayanamam."uzay
-"demir siz gidin"dedi. Evayı kucağıma aldım. Derin yine dokunacaktı ki uzay onu geriye çekti.
Arabaya bindirip yana geçtim.
-"nasıl hissediyorsun?"
-"çok yorgunum"dedi gözlerinden yaş akarken.
Onu hemen eve götürüp yatağa yatırdım. Kendi üstlerimi giyip onu giydirdim.
Yatağa gidip sıkıca sarıldım.
-"Uyu,yarın geçecek"
++++++++++++++++++++++++++
Sabah kahvaltıyı hazırlattırıp evanın yanına geçtim.
-"kalk yüzünü yıka,kendine gel"
-"istemiyorum"diyince bacaklarını yere indirip belinden tuttum.
Elini yüzünü yıkadı. Bugün nedense bende kendimi yorgun hissediyordum.
Kahvaltıya oturduk.
-"demir,yemek istemiyorum."
-"bu haldeyken asla izin vermem"net çıkan sesimi duyunca itiraz istemediğimi anladı. Karnının doyduğuna emin olduktan sonra sütünü içirttim.
Biraz yemeğe çalıştım ama kana ihtiyacım vardı. Evanın kanından içersem eva daha kötü olurdu.
Koltuğa geçip biraz oturduk. Mutfakta ki dondurucudan kanı alıp içtim. Yeteri kadar içmeme rağmen susuzluğum geçmiyordu.
Evayı kucağıma alıp yukarıya çıkarttım bacaklarım tutmuyor gibiydi. Yatağa yatırdım.
Kanının kokusu burnuma gelince sertçe yutkundum. Kendimi çok zor tutuyordum.
Hemen gidecektim ki eva elimi tuttu.
-"yanımda dur"diyince elimi çektim. Kapıdan çıkacaktım ki eva
-"lütfen"
-"burda kal,yanıma sakın gelme." Arkamı dönüp evaya baktım.
-"sakın!"diyip parmağımı ona doğrulttum. Gözlerime korkuyla baktı, kahretsin...
Sedeffiniz takip edinn🪦🦋
-Neler oluyor sizce?
-Eva neden korktu?
.