នៅពេលបានឃើញកូនៗចាប់ផ្តើមចុះសម្រុងត្រូវគ្នាហើយអ្នកស្រីស៊ូនឹងប្ដីរបស់គាត់ហើយលោកយាយដែលឈរសម្លឹងមើលនៅខាងក្រៅបន្ទប់ឃើញហើយក៏នាំគ្នាញញឹមដោយមានក្ដីសុខ
< ក្រាក >
< ប៉ា > ពេលលឺសម្លេងបើកទ្វារបន្ទប់ ជុងហ្គុក
ក៏ងាកទៅមើលឃើញប៉ាម៉ាក់របស់នាយនឹងលោកយាយដើរចូលមកទើបនាយប្រញាប់ងើបឈរធម្មតាវិញ
< តើពួកយើងមានមករំខានពេលវេលាពួកកូនឬអត់និង? > លោកចន
< មិនបានរំខានអ្វីឡើយលោកប៉ា > ថេយ៉ុង
< កូនថេយ៍ តើកូនយ៉ាងមិចហើយ ?? > អ្នកស្រីស៊ូ សួរដោយបារម្ភពីកូនប្រសារជាខ្លាំងព្រោះគេសន្លប់អស់ជាច្រើនម៉ោងទើបភ័យខ្លាចថាគេនឹងកើតអ្វីខ្លាំង
< ខ្ញុំមិនបានកើតអ្វីទេអ្នកម៉ាក់ គ្រាន់តែមានអារម្មណ៍ថាល្វីយអស់កម្លាំងបន្តិចប៉ុណ្ណោះ >
ថេយ៉ុង
< អឹម~ ចាំម៉ាក់ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញប្រាប់អោយអ្នកបម្រើធ្វើស៊ុបយកមកអោយកូនញាំដើម្បីអោយកូនឆាប់មានកម្លាំងវិញ > អ្នកស្រីស៊ូ លើកដៃអង្អែលក្បាល ថេយ៉ុង ថ្នមៗហើយនិយាយប្រាប់គេ
ទាំងញញឹម
< អរគុណអ្នកម៉ាក់ហើយ > ថេយ៉ុង
< និយាយចឹងតើកូនបានដាក់ឈ្មោះអោយចៅរបស់ប៉ារួចហើយឬនៅ ?? > លោកចន
< ជុងហ្គុក គាត់បានដាក់ឈ្មោះអោយគេរួចហើយ > ថេយ៉ុង
< ពិតមែនឬ? តើគេឈ្មោះអ្វី ?? > លោកចន
< គេឈ្មោះថា ជូវ៉ុន គឺជាចន ជូវ៉ុន > ជុងហ្គុក
< ហៃយ៉ា ចៅរបស់យាយឈ្មោះក៏ពិរោះហើយមើលមុខមាត់ក៏គួរអោយស្អប់ណាស់ > លោកយាយ អោនសម្លឹងមើលចៅរបស់ខ្លួនដែលកំពុងនៅក្នុងរង្វង់ដៃ ថេយ៉ុង ប៉ុន្តែគេបានគេងលក់បាត់ទៅហើយ
< ចឹងពេលនេះពួកយើងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញសិនហើយណាចាំពេលព្រឹកស្អែកពួកយើងនឹងមកមើល កូនម្ដងទៀត > អ្នកស្រីស៊ូ
< បាទ អ្នកម៉ាក់ > ថេយ៉ុង
< ជុងហ្គុក មើលថែប្រពន្ធកូនផងលឺទេ > អ្នកស្រីស៊ូ
< ខ្ញុំដឹងហើយ ម៉ាក់និយាយធ្វើមើលតែខ្ញុំរាល់ថ្ងៃមិនដែលមើលថែគេចឹង > ជុងហ្គុក
< បើមែន កាលពីមុនកូនមិនដែលមើលថែគេផងទើបបានជាម៉ាក់និយាយប្រាប់ > អ្នកស្រីស៊ូ
< វាគ្រាន់តែពីមុនម៉ាក់ ពេលនេះខ្ញុំលេងដូចមុនទៀតហើយមែនទេប្រពន្ធសម្លាញ់ ?? > ជុងហ្គុក អោបចង្កេះរាងតូចជាប្រពន្ធនិយាយសួរទៅគេធ្វើ
ចរឹកដូចក្មេងគ្រប់គ្នាឃើញហើយក៏សើចហួសចិត្តនឹងគេ
< កូននេះ ចេះធ្វើចរឹកដូចក្មេងទៅកើត > អ្នកស្រីស៊ូ
និយាយទាំងនៅតែសើចដដែលមុននឹងដើរចេញទៅ លេងសុទ្ធតែមកអោបគ្នានៅចំពោះមុខគាត់អ៊ីចឹង ទោះបីជាគាត់ចាស់មានអាយុច្រើនហើយក៏ពិត មែនតែយ៉ាងណាគាត់ក៏នៅមានអារម្មណ៍ថាអៀនខ្លះដូចគ្នា
< បង ជួយបីកូនដាក់អោយគេគេងនៅលើរទេះបន្តិចអូនចង់ចូលបន្ទប់ទឹក > ថេយ៉ុង ប្រាប់ទៅ ជុងហ្គុក នៅពេលដែលគ្រប់គ្នាបានចេញត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញអស់ហើយទើបនាយប្រញាប់លើកបីកូនពីដៃគេមកដាក់នៅលើរទេះដែលគ្រូពេទ្យបានរៀបចំរុញមកមុននេះរួចហើយបាននាយបីរាងតូចដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកមុននឹងនាយដើរចេញមកចាំគេនៅខាងក្រៅវិញ
< តុក តុក >
< អ្នកណាមករកអីទៀតហើយ? > ជុងហ្គុក និយាយពេលបានលឺសម្លេងគោះទ្វារតែនាយក៏នៅដើរទៅបើកទ្វារព្រោះគិតថាអាចជាអ្នកបម្រើដែលម៉ាក់របស់ខ្លួនប្រាប់អោយយកស៊ុបមកអោយ
រាងតូចទេដឹង ??
< ក្រាក >
< សួស្តី > ជីន ស្រដីឡើងនៅពេល ជុងហ្គុក
បើកទ្វារមក
ដោយសារតែប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ ថេយ៉ុង មិនដែរទាក់ទងទៅខ្លួនទើបធ្វើអោយ ជីន បារម្ភភ័យខ្លាចថាគេនឹងកើតអ្វីទើបគាត់បានទៅផ្ទះត្រកូលចនតែពេលទៅ ដល់អ្នកបម្រើបានប្រាប់ថា ថេយ៉ុង គេកំពុងនៅមន្ទីរពេទ្យព្រោះតែគេកូនកើតថ្ងៃនឹងគាត់លឺអញ្ចឹងក៏ប្រញាប់មកមន្ទីរពេទ្យភ្លាម
< អរ បាទ > ជុងហ្គុក
< ខ្ញុំមកមើល ថេយ៉ុង តើគេបានកើតកូនរួចហើយមែនទេ? > ជីន
< បាទ ត្រូវហើយតែពេលនេះគេនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកបងប្រុសចូលមកខាងក្នុងបន្ទប់សិនមក > ជុងហ្គុក ប្រាប់ហើយទើប ជីន ដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ឃើញក្មេងតូច ជូវ៉ុន កំពុងគេងនៅលើរទេះរុញដែលគ្រូពេទ្យបានរៀបចំអោយនោះ
< ជុង!! >
< ទៅហើយៗ > សម្លេងស្រែកបានលឺចេញពីក្នុងបន្ទប់ទឹកមកទើប ជុងហ្គុក ប្រញាប់ដើរទៅយ៉ាងលឿនបើកទ្វារបីរាងតូចជាប្រពន្ធចេញមកវិញ
< បងប្រុស~ បងមកទីនេះបានយ៉ាងមិច? >
ថេយ៉ុង និយាយសួរទៅ ជីន ពេលដែលឃើញគេកំពុងឈរអោនមើលកូនប្រុសរបស់ខ្លួន
< យើងជិះឡានមកនឹងហើយ > ជីន
< ទេ ខ្ញុំចង់សួរបងថាបងដឹងយ៉ាងមិចថាខ្ញុំនៅទីនេះ? > ថេយ៉ុង អង្គុយនៅលើគ្រែអ្នកជំងឺនិយាយសួរដោយធ្វើមុខឆ្ងល់ព្រោះខ្លួននៅមិនទាន់បានប្រាប់គេផងហេតុអីបានជាគេដឹង ??
< ដោយសារតែប៉ុន្មានថ្ងៃនេះឯងមិនដែលទាក់ទងទៅយើងទើបយើងគិតថាឯងកើតស្អីបានជាទៅរកឯងនៅឯផ្ទះប្ដីរបស់ឯងតែអ្នកបម្រើនៅទីនោះបានប្រាប់យើងថាឯងកំពុងនៅមន្ទីរពេទ្យព្រោះឯងកើតកូនថ្ងៃនឹងទើបយើងលឺអញ្ចឹងក៏ប្រញាប់មក > ជីន និយាយរៀបរាប់ប្រាប់គេទៅតាមនឹង
< ខ្ញុំស្មានតែបងចេះសិល្ប៍ដែលអាចដឹងថាខ្ញុំនៅ ឯណា > ថេយ៉ុង ថាទាំងសើច ជុងហ្គុក នៅអង្គុយ លើសាឡាងក្បែរនោះបានលឺប្រពន្ធខ្លួននិយាយបែបហ្នឹងក៏សើចតាមគេចេះតែរកនឹកឃើញ និយាយហើយនៀក
< ប្អូនឆ្គួតនេះ~ ក្មួយយើងមុខមាត់គួរអោយស្អប់ណាស់តើគេឈ្មោះអ្វីដែរឯងបានដាក់ឈ្មោះអោយគេរួចហើយឬនៅ ?? > ជីន
< រួចហើយគេឈ្មោះថា ជូវ៉ុន ឈ្មោះនេះប៉ាធំរបស់គេជាអ្នកដាក់អោយ > ថេយ៉ុង
< មុខមាត់របស់គេដូចប្ដីឯងខ្លាំងណាស់ > ជីន សម្លឹងមើល ជុងហ្គុក ហើយក៏ងាកមកសម្លឹងមើល ជូវ៉ុន វិញគឺគ្មានខុសគ្នាសូម្បីតែបន្តិច
< ខ្ញុំក៏មិនយល់ដូចគ្នា នេះខ្ញុំខំពរពោះខំបង្កើតគេមកតែមុខមាត់គេគ្មានដូចខ្ញុំសូម្បីតែបន្តិចវាពិតជា
អាយុត្តិធម៌ខ្លាំងណាស់ > ថេយ៉ុង អង្គុយពេបមាត់ធ្វើមុខស្អុយ
< ប្រហែលជាបងសង្ហារមានមន្ដស្នេហ៍ហើយខ្លាំងទើបបានជាគេកាត់មករកបងទាំងស្រុងបែបនេះ > ជុងហ្គុក
< បងគ្មានឃើញសង្ហាខ្លាំងស្អីផង > ថេយ៉ុង
< បើបងមិនខ្លាំងមិនមែនត្រឹមតែមួយដងអូនមាន កូនទេថេយ៍ > ជុងហ្គុក
< ន៎ែៗ ចាំយើងចេញទៅវិញចាំនិយាយបន្តក៏និយាយទៅតែពេលនេះឈប់ត្រឹមនឹងបានហើយយើងក៏ចេះអៀនដែលវើយ > នេះគាត់ឈរស្ដាប់
ប្ដីប្រពន្ធមួយគូរនេះនិយាយគ្នាហើយខ្លួនអៀនចង់ក្រហមមុខមាត់អស់ទៅហើយ
< ប្ដីចង្រៃ > ថេយ៉ុង លួចរអ៊ូតិចៗអង្គុយសម្លក់មុខអ្នកជាប្ដីទាំងមុខគេក៏ឡើងក្រហមព្រោះតែអៀនដូចគ្នាមិនគិតថានាយមាត់អាក្រក់អត់គម្រប់និយាយចេញមកមិនចេះខ្មាសចឹងសោះ
ជុងហ្គុក មិនខ្វល់មានតែញាក់ចិញ្ចើមឌឺគេថែមខឹងតើពេលលឺគេនិយាយចឹងៗអីសុទ្ធតែថានាយនឹងអន់មិនខ្លាំងចាំមើលតែត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញពេលណាប៉ុន្មានខែក្រោយ ជូវ៉ុន គេអាចនឹងមានប្អូនផងមិន ដឹង?
< យើងក៏មានរឿងចង់សួរឯង > ជីន
< រឿងអី? > ថេយ៉ុង
< គឺ...> ជីន ងាកទៅសម្លឹងមើលមុខ ជុងហ្គុក បន្តិចព្រោះតែឃើញនាយនៅទីនេះគាត់មិនចង់ហ៊ាននិយាយ
< ខ្ញុំចេញទៅខាងក្រៅសិនហើយ > ជុងហ្គុក ដឹងក៏ងើបដើរចេញទៅខាងក្រៅសិនទុកអោយបងប្អូនគេនិយាយគ្នាតែពីរនាក់
< បងមានរឿងអ្វីឬ? > ថេយ៉ុង
< ឯងនឹងប្ដីរបស់ឯងចាប់ផ្តើមត្រូវគ្នាស្រលាញ់គ្នាហើយហ្ហេស ?? > ជីន សួរព្រោះតែមុននេះខ្លួនបាន លឺពួកគេទាំងពីរហៅគ្នា អូនបង ថែមទាំងមើលទៅគេម្នាក់នោះក៏យកចិត្តទុកដាក់លើ ថេយ៉ុង មើលថែគេបានល្អដូចជាមនុស្សស្រលាញ់គ្នា
< ពិតមែនហើយ > ថេយ៉ុង
< តាំងពីពេលណា? > ជីន
< ពួកយើងចាប់ផ្តើមចុះសម្រុងគ្នាបានមួយរយៈហើយតែគេទើបនិយាយប្រាប់ថាស្រលាញ់ខ្ញុំមុននេះ > ថេយ៉ុង
< ហ្ហាស? គេបានសារភាពប្រាប់ឯងហើយមែនទេថាគេស្រលាញ់ឯង ?? > ថេយ៉ុង មិនតបបានត្រឹម តែងក់ក្បាលទាំងញញឹមអៀន
ជីន ក៏មិនបានមាត់អ្វីទៀតគេដឹងថា ថេយ៉ុង ស្រលាញ់ប្ដីគេខ្លាំងណាស់នៅពេលបានដឹងអញ្ចឹងខ្លួនក៏មានតែសប្បាយចិត្តជំនួសគេ ព្រោះតែនៅថ្ងៃនេះប្រុសម្នាក់នោះក៏អាចមើលឃើញពីតម្លៃនៃ
ក្ដីស្រឡាញ់ដែលប្អូនរបស់ខ្លួនមានអោយទៅនាយសង្ឃឹមថានាយនឹងស្រលាញ់មើលថែប្អូនគេអោយគេបានល្អទោះបីជាពួកគេមិនមែនជាបងប្អូនគ្នាបង្កើតក៏ដោយតែដឹងស្រាប់ហើយថាគេស្រលាញ់ ថេយ៉ុង ខ្លាំងយ៉ាងណា។
@មួយសប្តាហ៍បន្ទាប់៚
ថ្ងៃនេះ ថេយ៉ុង ក៏បានចេញពីមន្ទីរពេទ្យត្រលប់ទៅ ផ្ទះវិញនៅពេលមកដល់ក៏បានឃើញគ្រប់គ្នាឈរនៅខាងមុខផ្ទះដើម្បីរងចាំទទួលស្វាគមន៍សមាជិកថ្មី
< ចៅយាយ > អ្នកស្រីស៊ូ ញញឹមពេលឃើញ
ថេយ៉ុង ដើរចូលមកព្រមទាំងបី ជូវ៉ុន ហើយគេក៏អោយគាត់ពរ
< ចៅតាឆ្លាតណាស់នៀកមិនយំសោះ > លោកចននិយាយឡើងមើលមុខ ជូវ៉ុន ដែលសង្ងំនៅក្នុងដៃអ្នកស្រីស៊ូ បើកភ្នែកម៉កៗសម្លឹងមើលមកពួកគាត់
< តោះ ឆាប់នាំគ្នាចូលមកខាងក្នុងផ្ទះមក >
អ្នកស្រីស៊ូ ពរចៅរបស់ខ្លួនដើរចូលទៅខាងក្នុង
ផ្ទះមុន ថេយ៉ុង ក៏ដើរតាមពីក្រោយទាំងមាន
ជុងហ្គុក ដើរអោបចង្កេះគេជាប់
គ្រប់គ្នាក៏បានញាំបាយពេលល្ងាចជុំគ្នាប៉ុន្តែនៅថ្ងៃនេះពិតជាអួរអរខ្លាំងណាស់ខុសប្លែកជាងរាល់ ដងលឺតែសម្លេងសើចក្អាកក្អាយដោយក្ដីសុខនឹងសុភមង្គល! ក្រោយពេលញាំបាយរួចហើយ ថេយ៉ុង នឹង ជុងហ្គុក ក៏បានឡើងទៅបន្ទប់របស់ពួកគេពី មុនដើម្បីសម្រាកព្រោះតែម្នាក់ៗក៏ហត់នឿយដូចគ្នាពេលនៅមន្ទីរពេទ្យពួកគេក៏មិនសូវបានគេងឡើយ។
@ពាក់កណ្តាលយប់៚
រាល់ពេលយប់ឡើងពាក់កណ្តាលយប់អី ជូវ៉ុន តែងតែភ្ញាក់ហើយយំរហូតដូចយប់នេះក៏អញ្ចឹងសម្លេងស្រែករបស់គេក៏បានដាសអោយ ថេយ៉ុង ត្រូវភ្ញាក់ពីគេង
< ង៉ាៗ~~~~~ង៉ាៗ >
< ហឹម~ > ថេយ៉ុង បើកភ្នែកមិនចង់រួចព្រោះតែ
ងងួយគេងមុននឹងចាប់បេះដៃអ្នកជាប្ដីកំពុងអោបចង្កេះខ្លួនចេញដើម្បីងើបទៅមើលកូនប៉ុន្តែក៏ធ្វើ អោយនាយភ្ញាក់តាមគេដែរ
< អូន! អូនចង់ទៅណា ?? > ជុងហ្គុក
< កូនភ្ញាក់គេយំទៀតហើយអូនងើបទៅមើលគេ > ថេយ៉ុង
< ចាំបងជាអ្នកងើបទៅមើលគេអូនគេងវិញទៅ > ជុងហ្គុក
< មិនអីទេអូនអាចមើលគេបាន > ថេយ៉ុង
ប្រាប់ព្រោះតែព្រឹកស្អែកនាយក៏ត្រូវក្រោកទៅធ្វើការ តាំងពីព្រឹកផងខ្លាចថានាយនឹងត្រូវហត់នឿយ
< កុំចចេស ឆាប់គេងទៅវិញណា > ជុងហ្គុក អោនថើបថ្ងាសរាងតូចជាប្រពន្ធបន្តិចបានប្រញាប់ងើបទៅលើកបីកូនប្រុស ថេយ៉ុង ក៏ទម្លាក់ខ្លួនគេងវិញព្រោះគេក៏ងងួយគេងខ្លាំងដូចគ្នា
< ហូរ~កូនប៉ាកុំយំណាកូនជុក់ៗ > ជុងហ្គុក បីកូនប្រុសក្នុងដៃដើរទៅដើរមកនៅក្នុងបន្ទប់លួងលោមកូនអោយបាត់យំ
< កូនឆ្លាតកុំយំអីណា > ជុងហ្គុក និយាយស្រាលៗព្រមទាំងអង្អែលខ្នងកូនប្រុសអោយគេគេងលក់វិញ
អោយតែ ជូវ៉ុន ភ្ញាក់ហើយយំបែបនេះគឺនាយតែងតែជាអ្នកភ្ញាក់ងើបមកមើលគេរហូតនាយមិនដែលអោយ ថេយ៉ុង ងើបមកទេព្រោះតែគេត្រូវពរពោះហើយពេលកើតកូនគេក៏កើតកូនតែម្នាក់ឯងត្រូវលំបាកគ្មាននាយនៅក្បែរដូច្នេះហើយទើបនាយគិត ថាអ្វីដែលខ្លួនឯងអាចជួយគេបានមិនធ្វើអោយគេត្រូវហត់នឿលំបាកនោះនាយនឹងធ្វើដើម្បីគេ។
TO BE CONTINUED...❤️🥀
#AHGI-TAE🦋