*** -> Geçişler
( ) -> Açıklamalar
••• -> Flashback
Tarih: 30 Ekim 2020, Cuma
Saat: 15.13
Yer: Beth'in Evi
Elizabeth (Beth)'den
Sessizlik ağır ve eziciydi. Jessica birkaç günden beri ortalıkta yoktu ve bu günden güne Beth'i öldürüyordu.
"Ya Jack kaçırdıysa." Dedi Charlie. Gözlerinin altı mosmordu ve birkaç gündür uyuyamamıştı. Beth'de ondan farklı değildi.
"Umudunuzu kaybetmeyin." Laura elindeki defterde bir şeylere bakarken Sam ve Emma sessizce yanına oturmuşlardı. Emma'nın hala burada ne aradığından tam emin değildi ama Laura'nın Jessica'yı bulamayacağına umudu kesilmişti. Unutmayı denedi ama geçmiş peşini asla bırakmayacaktı. Aynı Laura'nın dediği gibi;
"Geçmişi silemezsin, hep orada, aklında kalacak. Hiç çıkmayacak. Sen sadece geçmişe takılıp yine ve yine acı çekmeye devam edeceksin."
Jessica hep aklı havada ve pozitif olmayı seven bir insandı. Sanki o olmayınca bile havada gerilim artıyordu ve şimdi de öyleydi.
Yorgun gözlerini ovuşturup ayağa kalktı. Charlie soran gözlerle ona bakarken Beth yukarıyı gösterdi. -Yani odasını.- Charlie başını salladıktan sonra merdivenlere yöneldi. Belki biraz uyumak iyi olurdu. Kendisini hiç bu kadar soğuk ve yorgun hissetmemişti.
Jessica ve Beth çocukluk arkadaşıydı ve bunca zaman hep aynı okula gitmişlerdir. Çocukken yetimhanede tanışmışlardı. Annesi yoktu. Babası da bir kumar hastasıydı. O yüzden Beth direk yetimhaneye verilmişti. Çaresizdi. O günler onun için hep acı verici olmuştu. Her gün orada ona eziyet ederlerdi.
Jessica, Beth'le ilk tanıştığında, onu, ona eziyet edenlerden kurtarmıştı ve şimdi Beth Jessica'ya minnettar. Jessica'nın annesiyle babası öldükten sonra başka eve taşınmışlardı. O yüzden Beth'i o yetimhaneden çıkarıp kendisiyle yaşamasına ikna etmişti. Yaşadıkları evi kendileri dekore edip düzenlemişlerdi. Jessica, Jessy olduktan birkaç ay sonra kaldıkları eve hemen alışmışlardı. Küçük ya da o kadar büyük değildi. Tam onlara göre, istediklerini yapabiliyorlardı. Kimse onlara karışamıyordu.
Şimdi ise Beth, Jessica olmadan o kadar çaresizdi ki...