[ Multimedia Kaan ]
10.Bölüm°
- Kaan-
Elimdeki silahı biraz daha sıkarak önümde tuttum ve etrafıma baktım.
Bizden gelen adamlar, Cenk'lerle birlikte dikkatlerini dağıtmıştı.
Hızlı ve büyük adımlarla kızların kapısının önünde durdum ve elimle vurdum.
İlk başta uyuduklarını düşündüm ama saçmaydı. Bu sese uyanmamaları imkansızdı.
"Kim var orda ! "
Pınar'ın sesini duyduğumda düşüncelerimi doğruladım ve kapıyı açmalarını bekledim.
İçeriye girer girmez kapıyı örttüm ve birbirine sokulmuş üç kıza ardından ellerini göğsünde birleştirmiş olan Pınar'a baktım. Korkmuyordu.
Ellerimi iki yana açıp ilerlemelerini söyledim.
Pınar en önde ilerlerken biz de arkasından hızlı adımlarla merdivenleri çıkmaya başladık.
En üst kata geldiğimizde köşedeki odaya girdik.
Bu sırada aşağıdan gelen cam sesi, birinin beni buraya girerken gördüğünün işaretiydi.
Odanın kapısını kapatıp arkamı döndüğümde elinde silahla bekleyen bir Pınar görmem beni fazlasıyla şaşırtmıştı.
" Şaka yapıyorsun!? " kızlardan biri konuşunup kocaman açtığı gözleriyle Pınar'a baktı.
"Şaka yapıyor gibi mi görünüyorum Arya."
Evdeki cam sesleri artarken , kızları yatağın yanına oturttum .
"Hadi."
"Ne var? "
"Sende otur. Başımda bu kadar iş varken bir de seninle uğraşmayayım."
Omuz silkip elindeki silahı kaldırdı.
Bu sırada bulunduğumuz odanın camı da aşağıya inerken ikimizde silahımızı cama doğrultmuştuk-ki bu saçmalıktı, üçüncü kattaydık-
Pınar'a yaklaşıp onu dolabın köşesine ittim.
Kaşlarını çatıp bana bakarken, bende yanına sokuldum.
"Odanın ortasında durmamız hiç güvenli değil."
Hemen kafasını çevirip kızlara -Yerle ilişkiyle girmek üzere olan kızlara- baktı.
"Ne oluyor Kaan? "
Mavi gözleri, gözlerime kilitlenmişken merak ve korkuyla parlıyordu.
"Daha sonra. "
En mantıklısı buydu. Daha sonra konuşmak. Oturup arkadan gelen kurşun sesleriyle masal anlatır gibi anlatamazdım.
Aslında çok uzun bir konu değildi, sadece zamanı değildi.
Olduğumuz yerde yaklaşık 10 dakika kadar beklemiştik.
Çocuklar evin etrafındaki adamları hallettmiş olmalıydı, evden ses gelmiyordu.
Camdan gelen büyük bir taş önümüze düştüğünde, yanımda irkilen Pınar'a döndüm ve gülmeye başladım.
"Allah aşkına! Komik olan ne? "
"Bak. Kurşun işe yaramayınca taş atmaya başladılar."
Taşı atan kişinin kim olduğunu biliyordum. Silah sesleri kesilmişti.
Camın yanına ilerlerken Pınar'da arkamdan geliyordu.
"Abi hallettik. "
"Tamam, Cenk. Geliyorum."
Yanımdaki Pınar'a kafamı çevirdiğimde bana baktığını fark ettim.
Ne kadar güzeldi o maviler öyle.
Gözlerim bir süre gözlerinde oyalandıktan sonra dudaklarına kaydı.
Dudaklarım hafifçe kıvrılırken, kendime geldim ve gözlerimi hala yerde oturan kızlara çevirdim.
Pınar yanımdan ayrılıp kızların yanına gitti. Kızlar ayağa kalkıp sıkıca Pınar'a sarılırken, Pınar bir şeyler mırıldanıyordu.
Onların koruyucusu gibiydi. Kızlar ona çok fazla güveniyordu. Bu fark edilmeyecek bir şey değildi.
"Ben gidiyorum. Kapınızı kilitleyin ve bu camları temizleseniz iyi olur. Ben yarın birini bulurum camları hallederiz."
Odadan çıkmadan önce Pınar'a baktım. Kafasını salladı ve 'İyi geceler' dedi.
Bende kafamı salladım ve odadan ardından evden çıktım.
Korumalar yerdeki adamları toplarken kapıda dikilen bizimkilerin yanına gittim.
"Ne yapıcaz abi? Herif iyice taktı bize kafayı. "
"İlk önce buraya bir güvenlik sağlayalım. Emir bu iş sende, ayrıca kızlara fark ettirme."
"O nasıl olacak? "
"Ne bileyim, bahçıvan de, şu de , bu de ama hallet! "
"Tamam."
Başka bir şey konuşmak istemediğimden direk içeriye girdim. Yorucu bir geceydi ve uyumam gerekiyordu.
***
- Pınar -
"Pınaar ! "
Aşağıdan anırarak bana seslenen Arya'ya anırarak cevap verdim.
"Ne var! "
" Ya bulamıyorum küreği ! "
" Makineyle temizleyeceğiz gel! "
Tekrar önüme dönüp büyük cam parçalarını toplamaya devam ettim.
Kızlarda diğer odalarla ilgileniyordu. Neredeyse bütün odaların camları gitmişti.
Umarım bütün bu olayların mantıklı bir açıklaması olurdu.
--
İki saatin sonunda bütün camları temizlemeyi bitirmiştik.
Ellerimizdeki birkaç kesiği saymazsak kazasız bitmişti.
Ayrıca saat epeyce geç olduğu için gözlerimizden uyku akıyordu,
"Kızlar hadi yatalım çok geç oldu."
"Pınar, ben hala korkuyorum."
Aghg
"Daha ne yapabilirim ki Simge? Gittiler bitti işte. Daha fazla korkmanın gerçekten hiçbir anlamı yok! Of Tamam tamam bakma öyle. Bu gece sen yanımda kal, İpek'te Arya'nın yanında."
Ellerini birbirine çırpıp zıplarken gözlerimi devirdim ve merdivenleri çıkmaya başladım.
****
Gözlerimi ağzıma giren saçla açtığımda, ilk işim Simge'yi üzerimden itmek olmuştu.
Ne biçim uyuyordu bu kız?
Yataktan kalkıp banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkadım.
Simge'yi uyandırmak için birkaç kere dürtmüştüm ama o sadece homurdanmış ve uykusuna geri dönmüştü.
Onu kendi haline bırakıp odadan çıktım. Merdivenleri inerken burnuma dolan börek kokuları, bu kadını daha çok sevmeme neden olmuştu.
"Ayyyy böreek kokuyor! "
Ben son basamağı inerken, yanımdan uçarak ve bağırarak geçen İpek yüzünden ayağım takılmıştı.
Ama bir dakika.
Ben Pınar'dım. Düşer miydim?
Tabii ki de hayır.
Sadece sendeledim ve hiçbir şey olmamış gibi mutfağa yürümeye devam ettim.
İlk defa börek kokusu alan bir uzaylıyla uğraşacak değildim.
Mutfağa girdim ve hemen sandalyeye oturdum.
"Günaydın Katibeciğim. " Simge Hanım saatler öncesinden uyanmış gibi mutfağa girerken bir kez daha şaşırdım.
Yatakta götü başı dağılmış bir şekilde uyuyan kız kimdi?
" Günaydın günaydın. Haydi oturunda edin kahvaltınızı soğutmayın... Ee. Bana Katya diyen kız nerde? "
Arya mutfağa girip "Burdayım Katya Teyze! " diye bağırınca kadıncağız irkilerek ona baktı.
Yazık lan kadına. Kafayı yerdi bunlarla. Çoluğu var çocuğu var.
Affet be Katibe Teyze.
Takım tamamlanınca çayları doldurmaya başladı. Bu sırada kapı çalınca, içimdeki istekle ben kalktım.
" Günaydın. "
Karşımda kalın sesiyle konuşan Kaan'a baktım. Ardından arkasındaki havalı gözlüklü adamlara.
"Günaydın. Ne vardı? "
Tamam, bende bazen kendimi odun gibi hissediyordum. Ama ne yapayım, elimde değil.
" Kahvaltıya gidiyoruz."
"Hm. İyi gidin, bundan banane? "
Ellerini saçlarından geçirdi ve konuşmaya devam etti.
" Sizinle birlikte. Daha fazla uzatma da git diğerlerini çağır."
"Ah. Tabi tabii, başka bir isteğiniz, arzunuz var mıydı Kaan Bey? "
"Evet, biraz çabuk olun. Öğlene kadar bekleyemeyiz."
" Çok naziksiniz. Ama ne yazık ki biz gelemiyoruz."
"Nedenmiş o? "
"Bizim kahvaltı hazır. Kızlar çoktan doymuştur."
Başta cevap vermedi ve bir süre düşündü.
"Tüh ya. Bende dün akşam ki konudan bahsedecektim. Nasip değilmiş. Haydi eyvallah."
Olmadı bu ya.
Merakcığıma lanet olsun.
"Tüh ya . Ben daha açım. Gelelim bari. Bekleyin iki dakika da bizimkileri çağırayım."
Kaan Bey sırıtırken içeriye gidip kızlara söyledim. Onlar kalkarken ben saçımı başımı düzelttim ve telefonumu aldım.
" Sen ve şu uslu kız, bizimle gelin. Diğer ikiside Emir ve Cenk'le. "
'şu uslu kız ' derken Arya'yı göstermişti. Evet Arya uslu bir kız olarak görünebilirdi, ama henüz tanınmıyordu. Bir tanınsın,siz o zaman görün uslu kızı.
Arabalara bindik ve sessiz ve kısa bir yolculuktan sonra durduk.
Geldiğimiz yer yeşillik bir alandı ve kahvaltı yapan birkaç çiftle doluydu.
Arabadan indik ve önceden hazırladıkları sekiz kişilik masaya ilerledik.
Karşımıza oturan dört adam kıtlıktan çıkmış gibi hayvanca bir şekilde kahvaltıya başlarken, bizim kızlar tokluk hissinin verdiği naziklikle minik parçalarla yiyordu.
Ben? Ben gayet normaldim.
--
Yaklaşık yirmi dakika sonra sıkılmış bir şekilde arkama yaslandım.
"Artık doysanız diyorum."
Sırayla kafalarını kaldırdıklarında derin bir nefes çektim. Ne yediler be öyle. Mübarek mideleri iki yıllık yiyecek barındırıyordu şuan.
Bir sürede öylece boş boş bekledik ve ben iyice sıkıldığımı hissediyordum.
"E artık anlatın şu dün gece olanları."
İlk konuşan Savaş oldu.
"Aslında öyle çok önemli bir konu değil."
" Tekrar yalan söylemenizi istemiyorum. Geçen seferki 'yerde yatan Kaan'dı ' yalanınızı yutmadım. "
Savaş sustu ve Kaan'a baktı. Madem o kadar önemli bir şey değildi, o zaman söyleyebilirdi.
"Bu adam, yani dün geceyi ayarlayan adam uyuşturucu kaçakçısı. Bu adam geçen sene bizim yüzümüzden yakalandı ve bunu da bu yüzden yaptı."
Olayın en özet hali bu olmalıydı.
Biliyordum ki böyle şeyleri bize anlatmak en son yapacakları şeydi.
Anlatmalarının tek nedeni de bizimde biraz dahil olmamızdı. Daha fazla kurcalamayacaktım.
"Anladım."
Daha fazla soru sormamama saşırmış olmalılarki bir süre kaşlarını çatıp baktılar. Ama onlarda uzatmalarının bir anlamının olmayacağının farkındaydılar ki sustular.
"Aaa Pınar'da koşuda çok iyidir. Madalyası var."
Simge ilerdeki koşu yapan birkaç kişiye bakarak söylemişti.
Allah aşkına! Çocukmuyuz, madalya falan. Utandırıyorsunuz beni.
Elimin tersinde duran Simge'ye bir tane çakmamak için kendimi zor tutarken Kaan konuştu.
"Bu çarpık bacaklının mı? Eminim ben daha iyi koşuyorumdur. "
Anandır senin çarpık bacaklı.
"Hadi lan ordan. Nerden çarpıkmış benim bacaklarım!? Ayrıca benden iyi koşman biraz zor! "
Masada öne eğildi ve serçe parmağını uzattı.
"Yarışalım."
Serçe parmağımı kaldırdım ve cevap verdim.
"Yarışalım."
"Peki kazanırsan ne istersin. Boş oynamayalım."
Kaan bunu söylerken gözüm ilerdeki dondurma satan adama kaydı.
"Ben dondurma isterim. Zor, ama eğer sen kazanırsan? "
"Hm... Ateşli bir öpücük. "
Elimi çekip arkama yaslanırken "Siktirgit." diye mırıldandım.
Gür bir kahkaha attıktan sonra konuştu.
"Tamam tamam. Eşit olalım. On dondurma."
"Çüş. Bir tane neyine yetmiyor."
"Yenilgiyi kabul mü ediyorsun? "
On dondurma için mi? Sanmıyorum.
Ayağa kalktık ve az önce koşanların boş bıraktığı alana gittik.
Diğerleri arkamızdan gelirken yanyana geçtik ve Cenk'in başlatmasını bekledik.
Cenk işaret ettiğinde hızla yerimden çıktım ve tüm gücümle koşmaya başladım.
Bitiş olarak belirlediğimiz yere yaklaşırken ben öndeydim, fakat ne olduysa yanımdaki adam götüne fişek takılmış gibi hızlandı ve beni birkaç adımda yendi.
Tekrar ediyorum. Birkaç adımda.
Nefes nefese kendimi yere atarken sesini duydum.
"Fena değildin, Mavi. "
"Ne fena değildin ne ya . Son saniyede yendin."
"Hadi git dondurmamı al. "
Hepsi eski yerlerine giderken canım arkadaşım Arya kalkama yardım ettikten sonra gitmişti.
Dondurmacının yanına gidip on tane dondurma aldıktan sonra masaya döndüm.
Dondurmaları Kaan'ın önüne bırakıp yerime oturdum.
Cimrilik yapıp kimseye vermeyince Emir gidip herkese aldı.
Ama ben bir dondurmayı iki lokmada yiyen Kaan'dan gözümü alamadığım için dondurmam eriyip elime bulaşmış, sonra da çöpü boylamıştı.
--
Eve geldiğimizde saat öğlene geliyordu ve o kadar da kötü geçmemişti.
Kızlar rahatlıkla içeriye geçerken, Simge'nin birazdan onları ' Hey, okul açılıyor.Kalkın alışveriş yapacağız.' diyerek zorla alışverişe götürüleceklerinden haberleri yoktu.
Eh. Simge dün benimle kalmıştı ve uyuyana kadar susmamıştı.
Bahanem hazırdı ve alışverişe gitmeyecektim.
***
Ihm. Merhaba!
Bölümün paylaşılmasından sadece 6 güncük geçti. Yani daha bir hafta bile olmadı.
Erken geldi bölüm sanki ( gözlüklü emoji)
Normalde iki haftada geliyordu ama artık daha erken yazmaya çalışıyorum ve artık sanırım bir düzene oturtacağım.
Şimdi sizden yorum olarak bölümde en beğendiğiniz kısmı söylemenizi de istiyorum.
Teşekkür ederim. Fikirlerinizi benimle paylaşın :*