"Hi, Pa!" masigla kong salubong kay Papa nang makapasok ako sa loob ng bahay.
"Seya." Papa stated as he walked towards at my direction and hugged me tightly.
"Na-miss ko po kayo... 'Tsaka ang dami ko pong ikukuwento sa inyo, Papa,"
"Anak, sorry. Sorry kung hindi ko sinabi sa 'yo 'yong totoo. Actually, binabagabag na 'ko no'n simula no'ng nagpunta ka sa Vigan —"
I cut him off. "You don't have to say sorry, Papa. Naiintindihan ko po. Actually po, hindi ako galit sa inyo dahil hindi niyo sinabi sa akin. Grateful po ako kasi kung sinabi niyo 'yon, baka mas lalo akong nagluksa... Thank you po, Pa. Sa lahat..."
"Mahal kita lagi, 'nak. Hinding-hindi magbabago 'yon." he said as he caressed my hair.
•••