R-18! Read at your own risk.
Pasado alas onse na nang makalabas akong operating room at tubig agad ang ininom ko. Pagod man ay kailangan kong kumain ng hapunan, not for me but for my baby. It doesn't mean that I choose the operation more than to rest ay wala na akong paki sa batang nasa tiyan ko. I am really sorry, baby. Mommy has to save another life. Agad akong dumiretso sa parking, siguro ay mag dradrivethru na lamang ako dahil panigurado na tulog na sila Manang para abalahin ko pa na ipagluto ako ng makakain.
Nagtaka naman ako ng abutan ko si Manong Isko sa tabi ng kotse ko at nakasandal sa kotse na minamaneho nito. "Manong?" tawag pansin ko dito, nahiya naman ako dito dahil mukhang kanina pa niya ako inaantay.
"Oh, iha. Andyan ka na pala." Agad akong nginitian nito at pinagbuksan pa ng pinto.
"Sana po ay hindi na kayo nag antay, nakakahiya po." Aniya ko ng makapasok ng sasakyan.
Natatawa naman akong tiningnan nito at inistart ang sasakyan. "Nako iha, trabaho ko ito at masaya akong isipin na makakauwi ka ng ligtas." I bit my lower lip to stop myself from being too emotional.
Pregnancy hormones lang ito, Hemera. Paalala ko sa sarili ko dahil nagiging emotional ako.
Isinandal ko naman ang ulo ko at pumikit ng bahagya bago sunod sunod na humikab dahil sa pagod. Gusto ko nang matulog pero kailangan magkalaman ang tiyan ko at uminom ng gatas. Kinusot ko ang mata ko dahil tuluyan na itong bumabagsak sa dahil sa antok.
Nagising ako sa tapik ni Manang, "Iha, halika na." Paanyaya nito sa akin at siya na mismo ang nagtanggal ng seatbelt ko. Sumunod naman ako dito kahit halos pikit pa ang mata ko. Pumunta kami sa kusina at pinaghain niya ako ng pagkain kasama ang gatas na lagi kong iniinom bago matulog.
Wala akong ganang kumain dahil gustong gusto ko na talagang matulog pero kailangan. I forcefully eat, pinapaalala ko sa sarili ko na hindi ako ang nagugutom kundi ang baby na nabuo sa tiyan ko, for my child.
Nang matapos kumain ay nagpasalamat ako ng marami kay Manang at Manong Isko dahil sa abala. Dumiretso naman ako sa kwarto namin at agad bumigat ang dibdib ko ng makitang wala doon si Dylan. Dumiretso ako sa banyo at mabilis na nagtoothbrush at nagpalit ng damit pantulog.
Naagaw naman ng atensyon ko ang phone ko ng makita ang tadtad na text at call ni Dylan kanina. Guilt easily invaded my nerves. Nakalimutan ko itong bitbitin kanina sa pagmamadali. Malalim na buntong hininga ang binitawan ko at humiga na sa kama. Halos sabunutan ko ang sarili ko ng hindi ako makatulog, ilang oras ko ng pinipilit pero hindi talaga ako tinatablan ng antok. Wala din si Dylan, chinat ko ito at sinubukang tawagan pero kinabahan ako kaya tinext ko na lamang siya na nakauwi na ako. Hindi ko na tinanong ito kung nasaan dahil baka nagpapalamig lang ng ulo iyon at ayaw pa akong makausap.
Umupo naman ako at sumandal sa headboard at tinawagan si Havy. Hindi ako sanay ng walang katabi matulog, and Havy is always one call away.
["Hmmm... "] Bungad sa akin ni Havy mukhang natutulog siya.
["Havy,"] malambing ang boses na gamit ko para mapaamo ko ng bahagya ang lokong 'to. Havy is like a brother to me and to Ate Alaina, kahit na pinsan namin siya.
["Ate Alaina?"] hindi pa sigurado ang inaantok na boses nito.
["Yeah, nasa condo mo ka?"] Nagbabakasakali na tanong ko dahil malapit lang ang condo niya dito sa bahay ni Dylan.
["Yes, why?"] He said in his bedroom voice.
["Can you come over?"] nagbabakasakali na tanong ko ulit.
["May problema ba?"] Gising na ang boses nito.
["None... "] I bit my lower lip, [''Wala kasi akong kasama."] I don't even know why I sound like I'm going to cry.
["Hah?! Where's your hus–uhmm, okay, I'll be there, paalis na ko."] Mula sa pagtatanong ay nagtaka ko na bigla na lang itong pumayag.
Nagpaalam na ako dito at humiga na ulit sa kama para hintayin si Havy. I even place a pillow beside me at yun ang yinakap at inumpisahan matulog muli. Dahil gustong gusto ko na talagang magpahinga. My body needs sleep, my baby needs rest.
I just played an instrument audio para relaxing habang hinihintay ko si Havy na dumating at samahan akong matulog.
Naalimpungatan akong may sumusuklay sa buhok ko ng paunti unti gamit ang maugat nitong kamay. "Havy... " I unconsciously uttered before darkness summoned me.
Napabalikwas naman ako ng bangon ng maramdaman ang pag baliktad ng tiyan ko, ugh~ walang katapusang morning sickness. Hindi ko na nagawa pang itali ang buhok ko dahil sa pagmamadali, halos halikan ko na ang inidoro sa pagsuka. Maiyak iyak ako ng matapos dahil higit na marami ang sinuka ko ngayon dahil siguro late na late na akong kumain kagabi.
Dumiretso ako sa sink habang naiyak sa hindi ko alam na dahilan. Naghilamos ako at pagkatapos ay tinignan ko ang mukha ko sa salamin. Mas lalo akong naiyak nang makita ko ang mukha ko, sa totoo lang ay mukha na kong tangang bata na naiyak sa hindi malaman na dahilan. Nang kumalma ay saka ko lang napansin ang bottled water na malapit sa sink. Ininom ko yun dahil uhaw na din ako at nahihilo.
Nang makalabas ay agad akong dumiretso sa kama para magpahinga panandalian. Hilong hilo ako at mabigat ang damdamin na tumingin sa paligid ng kwarto at walang Dylan na bumungad sa akin. Hindi ba umuwi yun? Wala na bang paki sa akin ang isang 'yun?!
Umiiyak naman akong lumapit sa bedside table para abutin ang phone ko. Pero lowbat iyon, hindi ko alam kung anong pumasok sa kokote ko at inihagis ko nalang bigla ang phone ko dahil sa inis, walang kwenta. Sinisisi ko din sa isip ko si Havy habang madramang umiiyak, asan na ba ang lalaking 'yun?!
Humiga ako habang umiiyak, gusto kong kumain pero tinatamad akong bumaba kaya mas naging emotional ako. "Ate," a familiar deep voice called me while tapping me lightly.
Nagpunas agad ako ng luha bago tanggalin ang pagkakakumot ko. Umupo ako ng maayos habang tinititigan ng masama si Havy. "Are you crying?" gulat ang mukha nito at agad lumapit sa akin para patahanin ako. Isinandal ko ang ulo ko sa dibdib niya habang siya ay inaalo ako. "Hey? Why are you crying?" He asked.
"I wanna eat pancake." I uttered na nagpapatawa dito. Saglit itong nagpaalam at lumabas ng kwarto. Pagbalik nito ay may dala na siyang tray na may lamang gatas at pancake na nag patigil sa pag iyak ko.
Inilapag niya ito sa harap ko at tinulungan akong umayos ng upo. I happily eat. "Stop crying, mas puma panget ka." He joked that made me glared at him. He is a funny person pero ngayon hindi ako natutuwa sa kanya. Para bang gusto ko siyang isako.
Nag paalam naman na si Havy na papasok na ito sa trabaho, ayoko pa sanang umalis ito pero wala naman akong magawa. After lunch ay naligo na ako dahil wala si Manang, ayoko din ng luto ni Sherryl, nasusuka ako kapag siya ang nagluluto.
Halos maiyak ako ng makitang umuulan, tangina paano na ako aalis? I'm going to mall para bumili ng phone dahil napaka bobo ng phone ko at nabasag. Ang mahal mahal niya pero isang bato lang warak na, tsked. Gusto ko ng kasama, gusto ko siyang kasama. I was crying while thinking how much I miss him, tangina niya ba ayaw na ba niya sa akin?! Pero kung ayaw niya muna akong kausapin ay hindi ko ipipilit ang sarili ko. Pero kapag ako na puno baka taguan ko siya ng anak tulad ng pagtago niya ngayon, sira ulo siya!
Nag hoodie lang ako at agad na bumaba, pero wala akong naabutan na tao sa baba, baka nasa kanya kanyang kwarto nila. Lumabas na ako ng bahay at magtataxi na lamang dahil tinatamad akong mag maneho. Sa katunayan ay inaantok talaga ako dahil nap time ko ngayon pero wala kasi akong phone, I have to buy one!
Ilang minuto lang ang nilakad ko para makakita ng taxi. Pinara ko ito at agad nag pahatid sa mall. Agad akong bumili ng phone para makakain na ako. Kanina habang naglalakad papuntang bilihan ng phone ay naglilibot na ang mga mata ko sa pwedeng kainan.
Hindi ko rin alam kung ano ba ang crinecrave ko dahil andami talaga pagkain na pamimilian. Sa huli ay pumasok na lamang ako sa isang Pizza parlor. Ngayon lamang ako kakain ng biling pagkain at hindi lutong bahay. Ever since I got pregnant ay hands on talaga si Dylan. Asan ba kasi siya at bakit parang wala na siyang paki sa akin. Pigil naman ang iyak ko ng kumain akong magisa, ayokong umiyak at mapagkamalan na nababaliw dahil mag isa lamang ako.
Nang matapos kumain ay dumiretso ako sa isang Ice Cream parlor. Bagsak balikat ako ng hindi sila nag seserve ng pancake na nay ice cream sa taas. Pero kahit ganun ay bumili pa rin ako. Matapos kumain ng ice cream ay doon ko lamang din napansin na pasado hapunan na. Kahit busog ay kumain parin ako sa isang Filipino restaurant, gusto ko ng adobo para sa hapunan ko.
Kahit hindi tugma sa panlasa ay kinain ko pa rin, dahil ayoko na ulit malipasan ng gutom. Pag uwi ko ay tatawagan ko agad si Havy, para samahan akong matulog. Dahil ang magaling kong asawa ay hindi na umuuwi. Nag take out lamang ako ng takoyaki sa may food court at lumabas na ng mall para pumara ng taxi. Ilang beses pa akong humikab dahil sa antok.
Nang makasakay ay agad akong nag pahatid sa bahay. Halos mag kasugat na ang braso at kamay ko sa kakakurot ko, kahit na namumula na ito sa pananakit ko ay ipinagpatuloy ko pa din, para labanan ang antok. I can't sleep here, not to judge manong driver sadyang nag iingat lamang ako.
Planado na lahat sa isip ko bago pa man ako makauwi. Pag uwi ay dederetso ako kay Manang para handaan ako ng gatas, para paglabas ko ng banyo ay iinom na lamang ako ng gatas habang nakain ng takoyaki. Pagkatapos nun ay tatawagan ko si Havy para samahan akong matulog at handaan ako ng agahan. Agad akong nag bayad at nagpasalamat kay Manong taxi driver dahil ligtas niya akong na ihatid sa tapat ng bahay.
Agad nangunot ang noo ko ng makita ang bukas na sasakyan ni Dylan na parang nagmadali sa paglabas dahil hindi rin maganda ang pagkakapark nito. Tamad yarn? Isinara ko ang pintuan ng sasakyan nito bago ako pumasok ng bahay.
"Where is my wife?!" His voice thundered. I was too stunned while hearing him. This is my first time hearing him shouting and not calm. He is always composed and calm na parang hindi niya kayang sumigaw.
"Alaina, iha jusko! Saan kaba galing at hindi ka nagpaalam." Patakbo naman naglakad papalapit si Manang at Sherryl sa akin, pareho silang halos nangangatal sa takot. Agad akong kinabahan nang marinig ang yapak ni Dylan pababa ng hagdan.
Para akong batang nakagawa ng kasalanan at hinihintay ang nanay na paluin ako. Mabilis ang tibok ng puso ko at kinakabahan lalo na ng makita ko ang seryoso at galit na mukha ni Dylan papalapit sa akin.
Hinila nito ang kamay ko at agad akong dinala paakyat sa kwarto. Galit din niyang sinara ang pinto na mas nag pakaba sa akin. Tangina.
Agad akong umupo sa kama at pinanood siyang luwagan ang necktie niya na para bang problemadong problemado siya. Ang oa naman nito, hindi naman ako nag layas, ah!
I heard him released a heavy sighed. "Where have you been?" Kalmado ang boses nito na halatang nagpipigil ng galit.
I yawn before answering. "Mall," I simple answered. I wanna hug him at matulog na kasama siya dahil antok na antok na ako.
"Why didn't you tell Manang? They were so worried, Hemera." Nag pantig ang tenga ko sa narinig mula sa kanya. Para akong nabingi, so sila lang ang nag aalala, hindi man lang siya nag alala kung asan kami ng anak niya?!
Mariin akong pumikit at kinalma ang sarili ko na huwag umiyak. "Okay, sorry." Tumayo ako at nilagpasan siya. Kitang kita ko ang frustration sa mukha niya pero mas frustrated ako sayo, hayop ka!
Nang makababa ay naabutan kong si Manang na papasok na sa kwarto niya. Natigilan ito at agad akong nilapitan at hinawakan. "Sorry po Manang, hindi ko po kayo naabutan kanina kaya hindi narin ako nakapag sabi." I am trying really not to cry, fucking pregnancy hormones.
"Nako iha, ayos lang basta ang mahalaga ay ayos ka." She genuinely smiled at me. Nag paalam na ko dito dahil magpapahinga na ito. Nakabusangot at mabigat ang dibdib kong dumiretso sa kusina. Ayoko na siyang abalahin na ipaghanda ako ng gatas, nahiya ako bigla. Ako na lamang ang mag hahanda ng gatas ko. Hindi na rin ako magpapasuyo sa hayop na 'yun, tsked!
Nang makarating ng kusina ay hinubad ko na ang hoodie na suot ko dahil may tshirt naman akong suot sa loob. Dumiretso naman ako sa pantry para hanapin kung saan nakalagay ang gatas na tinitimpla nila para sa akin. Laglag ang panga 'ko ng tinignan kung asan ito nakalagay. Sinong gago ang naglagay nun sa pinakamataas na shelf?! Lumabas naman ako ng pantry at halos malaglag ang puso ko ng magsalita si Dylan.
"What are you doing?!" He said coldly, tsked.
I yawned again. "Dancing," barumbadong sagot ko at nilagpasan siya, bukas na lamang ako iinom ng gatas, letcheng gatas! Sa ngayon ay matutulog na ako at antok na antok na talaga ako.
Tatalikuran ko na ito ng pigilan ako nito at agad hinawakan ang kamay. "Who hurt you?' nagpipigil ang boses nito sa galit habang pinagmamasdan ang ginawa ko sa sarili ko kanina para hindi antukin. Wala naman akong sugat, sadyang namumula lamang ang braso at kamay ko.
"I did," at mabilis na itinaboy ang kamay nito sa akin. I immediately went to bed and closed my eyes hanggang sa lamunin na ako ng kadiliman.
Nagising akong parang hinahanginan ang batok ko, bahagya ko pang tinulak si Dylan dahil siksik na siksik siya sa akin. He was hugging my tummy while naka unan ako sa braso niya. I don't remember sleeping with him.
Agad hinanap ng mata ko ang orasan at halos mapamura ako ng alas dos palang ng madaling araw. Pero ang tiyan at bunganga ko ay parang gutom na gutom. Gusto ko boiled egg na color blue yung yolk. Kumalas naman ako ng pagkakayakp kay Dylan na mahimbing ang pagkaka tulog.
I bit my lower lip thinking if I should wake him up para ipagluto ako, pero nahiya din ako bigla. Kaya bumangon na lamang ako at agad na bumaba papuntang living room dala ang phone ko. Umiiyak akong umupo ng sofa habang iniisip kung paano ako makakakain ng blue na boiled egg.
Chineck ko ang contacts ko at halos lumiwanag ang mata ko ng maalala si Havy. I was crying lowly baka kasi magising sila Manang kung marinig nilang may umiiyak sa living room.
["Hey?"] I heard Havy spoke that made me cry more. ["Ate Alaina? Why are you crying, hah?"] malambing ang boses nito at pinapatahan ako.
["Havy... I want blue boiled eggs and milk."] I said while I continue crying.
I heard him laugh, ["Sure sure, I'll cook it and punta ako agad. Anything else, buntis?"] I shook my head as if he could see me. ["Stop crying, masama 'yan sa 'yo. I'll do it quick, okay?"] nagpaalam naman na ito. Pinakalma ko naman ang sarili ko habang hinihintay si Havy.
I never been this thankful na kapamilya ko siya. Gustong gusto ko ng kumain. Ilang minuto lang ang nakalipas ay dumating na din si Havy. Halos takbuhin ko siya ng makapasok ito ng bahay.
"Hey, hey, be careful." Paalala nito sa akin at agad akong ginabayan papuntang kusina at siya mismo ang naghanda ng dala niyang pagkain. Kahit ang gatas ay mainit init din. Hindi ko alam kung gaano ako kasaya na nakakain 'yung blue na boiled egg.
Inabutan ako ni Havy ng gatas na masaya kong ininom, Ipinaghiwa niya din ako ng mansanas at pinanood ako kumain. "Where's your husband?" tanong nito.
"Sleeping," walang paking sagot ko habang kinakain ang itlog ko. Hindi na ulit ako nakarinig ng tanong dito. Si Havy din mismo ang naglinis ng pinagkainan ko at dumiretso kami sa living room para manood ng movie, hindi ako pwede basta matulog dahil bagong kain ako. Nagpapaantok nalang ako habang nanonood ng movie.
Sinamahan ako nitong manood, nakaupo ako sa couch at nakasandal habang katabi ko si Havy na nanonood din ng movie. Watching movie with Havy is the last thing i remember before darkness summoned me.
Napatayo agad ako ng maramdaman ang pagbaliktad ng tiyan ko, morning sickness. Naramdaman kong may humawak sa buhok ko habang sumusuka ako. Naiiyak ako habang sumusuka dala na rin ng hilo. Kelan ba matatapos ang morning sickness na ito, pagod na pagod na akong makipag yakapan sa inidoro. The man behind me is even tapping my back up and down gently.
"Havy water." I commanded him kahit hindi ko pa siya nililingon.
"Here." His deep voice sent shivers to me. Agad ko itong nilingon sa gulat. It was Dylan at ngayon ko lang din napansin na nasa kwarto na kami. Tinulungan ako nitong tumayo papuntang sink para magmumog. Mariin akong napapikit habang nagmumumog, naliliyo ako.
I can feel his hands holding my waist to support me. "Are you alright?" He said in a soft voice and he even put some strands of my hair at the back of my ears to put it away from my face. I don't know what's gotten to me that I unconsciously hugged him. I rested my face on his chest while I encircled my arms around his waist. I miss this... I miss him. "I love you." I whispered.
"I love you, baby." He said that made me smile, finally.
Ilang araw simula ng mangyari yung sa hospital at hindi na talaga umalis ng bahay si Dylan, ultimo important meeting ay online niyang ginagawa. Lahat ng hinihiling ko ay nabibigay nito agad kaya wala na rin akong dahilan para lumabas. May bantay na din sa labas ng bahay nito kaya walang basta basta makakapasok or makakalabas.
Dylan was currently in his meeting, actually kanina pa siya nasa meeting. He was in the coffee table, focus na focus ito sa harap ng laptop niya. I even heard him talk, pero mas mukha siyang nakikinig. While I was watching a movie, mas naintindihan ko pa ata ang postura ni Dylan kesa ang pinapanood ko. Ni hindi man lamang niya narerealize na pabalik balik ang tingin ko sa kanya dahil ang buo niyang atensyon ay nasa trabaho niya, tsked.
But he really looks hot with his specs, ang tangos ng ilong niya talaga, his captivating green eyes. His veiny hands are really tempting while it moves. I bit my lower lip while observing him. Agad naputol ang tingin ko dito ng sumigaw ang isa sa mga character sa horror movie na pinapanood ko, fucking dumb. Sana kasi hindi sila pumasok sa hospital kung duduwag duwag din naman.
"I'm hungry," i said to Dylan pero hindi ata ako nito narinig. I cleared my throat bago ulit nagsalita. "I said, I'm hungry!" I shouted.
"What do you want, baby?" tanong sa akin ni Dylan, ni hindi man lamang niya ako tinapunan ng tingin na mas nag pairita sa akin.
Hindi ko 'to pinansin at nilakasan ang volume ng Tv, sagad na sagad hanggang 100. Pero parang walang paki si Dylan sa ginawa ko, pinababayaan niya lamang ako, sira ulo! Inilipat ko naman ang movie sa isang Romance movie kung saan maraming sex scenes. Hmmm... let's see kung hindi mo pa ako pansinin.
Sakto pa man din na nagsasalita si Dylan. "Hemera!" gulat na gulat ang boses ni Dylan at agad pinatay ang laptop niya habang hindi makapaniwalang nakatingin sa akin at sa pinapanood ko sa tv. The couple in the movie is moaning while pleasuring each other.
I laughed hard at his reaction, naiiling itong lumapit sa akin. He walked towards me and finally gave me his full attention. "You're so naughty, baby." He whispered in my ears bago dahan dahan halikan iyon. Isinukbit ko naman ang mga kamay ko sa leeg niya. "You'll pay for that." he whispered again as our lips slightly brushing as he spoke.
He took off his glasses na nagpatigil sa akin. "Why did you take it off? You look really hot with that." I complained, I heard him chuckle. We started kissing slowly and gently until it turned out wildly.
He suddenly stops magrereklamo sana ako but he suddenly drags me down over his face that makes me look at him confused. "Sit baby," he commanded.
"I don't want to suffocate you!" Pagtutol ko. Pero parang wala itong paki at tinulungan lang akong upuan siya. This is my freaking first time, what if i killed him?!
My thoughts faded when he started moving his tongue inside me. Napakapit ako sa headboard while I ride his face. I started grinding fast when he held my waist to support me. Thinking about our position and how we look makes it hotter.
"Dylan, ahh ahh!" I was moaning on top of my lungs, mahahalata sa boses ko ang sarap. I was moving fast as if i was not grinding on his face. I suddenly felt like something was building up in my stomach, then suddenly my juices came out and it was eaten by Dylan.
"Sweet," he said then give me kisses. Walang hirap na pinagpalit nito ang pwesto namin. He was now on top of me cornering me. He removed his last piece of clothes revealing his shaft.
"Its too big—ahh!" I didn't able to finish ng ipasok niya bigla.
"We'll make it fit." He said in his bedroom voice.
"gago!" I hissed and slapped his chest that made him laugh.
"I'll be gentle, baby." he said and moved slowly.
"Faster hubby," I teased him while I bit my lower lip dahil sa sarap.
We were in the middle of doing it when my phone suddenly rang. "Don't be noisy, baby." He warned me as he reached for my phone and answered it without pulling out.
He started moving in and out gently. "Why Havier?" He asked, as he started hitting my spot while I tried to stop making noises.
I tried to stop him but he grip my legs tighter, i was unable to escape. "Pull it out." I whispered lowly but he shook his head. Mariin akong pumikit habang bumabayo siya. Mabigat na din ang paghinga habang pinipigilan ang pag halinghing ng malakas. "She's... sleeping." He said and smirked at me.
He is fucking teasing me and I'm not enjoying it. "P-put it down," utos ko sa kanya dahil hirap na hirap na ako. How can't I? He was slowly hard thrusting, such a fucking tease.
The moment he hung up ay mas bumilis ang pagbayo niya, i was moaning loudly and i know it, for fuck's sake! We made love for I don't know how long. Nakatulog na lamang ako bigla dahil sa pagod.
Today is my check up day and Cora is my Ob. "You're doing great, Mrs. Zachary. I can fully say that you can go back to surgery right before you give birth. As long as you eat healthy and avoid stress, walang magiging problema.'' That was the words of Cora na tumatak at nag patahimik kay Dylan.
I know how much he disagrees about me continuing my job as a doctor. He wanted me to stay home for a while para mas maging safe ang pregnancy. But he also knows that surgery is what I loved the most and it was really hard for me to suddenly stop doing what makes me happy the most.
"Hey?" tawag pansin ko kay Dylan habang naglalakad kami papuntang parking. He looked at me and smiled habang magkahawak kamay kaming naglalakad. "Ayos lang ba talaga sayo?" nag aalala kong tanong kahit napag usapan na namin ang possibility na bumalik ako if pinayagan ng Ob.
Buong biyahe ay tahimik ito at halos hindi kumibo, he looks like he was thinking something deep. And I know that it is connected to my job as a doctor. Nang makauwi ay dumiretso kami sa kwarto at nagpahinga habang nanonood ng movie but this time we were not watching a horror movie, a sad one instead.
Nakahiga ako habang ang ulo ko ay nakaunan sa dibdib ni Dylan, his one hand is encircled around my waist while his other hand ay ginawa niyang unan niya. Nakadantay din ako dito at payapang nanonood. We were in the middle of watching ng magsalita ako. Umupo muna ako at humarap dito habang siya ay nanatiling nakahiga at pinagmamasdan ako. "I'm planning to stop working for a while." I mumbled.
I didn't see any different reaction from him. I heard him release a heavy sighed at umupo at hinawakan ako sa magkabilang kamay. "You don't have to do that, baby, just to make me happy. I'm willing to support whatever your decision is." He said at mukhang nasasaktan and hugged me.
I shook my head and started crying. "I love you and our baby. I will not risk anything for his or her sake." I said while crying.
It was always him who took risks and sacrifices. He always admits he wants me, how much he loves me, respects me, gives his time and attention to me, does anything for me. Make me smile, see no other girls because he is too busy loving me. Yes, he's obsessed but I know one thing for sure, He loves me endlessly.
I'm Alaina Hemera Alvar-Zachary and I can leave anything I love the most, for the man who loved me the best.
This is officially the last chapter. Epilogue will be posted soon<3. Thank you for making it this far. I am very grateful for everyone who makes time to read this story.
Thank you for reading!
Lovelots('ε｀ )♡