Chapter 35 : CARE
"Oh, Penelope? Akala ko ba si Claudius maghahatid sa'yo?" hindi ko sinagot si Ate at pumasok sa loob ng bahay. Napansin niya ang mukha at mood ko kaya sinundan niya ako sa loob ng aking kwarto.
"Penelope, ano ang nangyari sa 'yo? Your eyes are swollen!" Umiling ako at napaupo sa kama, I slowly unbutton the long sleeve I was wearing and I threw it to my bed.
Nanlalaki ang mga mata ni Ate roon. "Penelope, bakit ka naghuhubad?" Hindi ko pinansin si Ate at naghubad na din ng jeans.
Ate Ericka's face cannot be describe in simple word after she saw me on my underwear. I smirked mentally, siguro pati ‘tong panty na 'to ay kay Charish din?
"Penelope, what happened?" she asked slowly. Pabagsak akong naupo sa kama ko at nag-uumpisa na namang tumulo ang mga luha ko. I slightly lowered my head at sinapo ang noo ko. "Wala, pwedeng hindi mo papasukin si Claudius kapag nasa labas siya? Or tell him I died in a car crash."
Napasinghap si Ate at tinampal ang aking balikat. "Penelope, ‘wag kang magsabi ng ganyan! Hindi dahil nasasaktan ka na ng lubusan gusto mo nang magpakamatay!" sermon niya.
Umiling ako. "I didn't mean, die literally."
Umiling na lang si Ate na disappointed. "Sige, hindi ko siya papasukin. Kung ano-ano na naman itong ginagawa niya sa 'yo, jusko.." she whined before she went out of my room.
I stayed there thinking of so many things in the middle of my chaos.
Hindi na ako magpahinga, I have no time for weakness. Kailangan kong kumayod, kailangan kong maging malakas lalo na dahil wala na si Papa. Pumapasok pa rin sa isipan ko ang nangyari kanina. Parang ayaw umalis. Papa's voice keeps ringing in my ear like a replayed song. He still thinks of me even if he's in danger. He loves me so much…
I was in the middle of wearing my dolphin shorts when Ate came knocking at my door.
"Ano 'yun?"
"Si Claudius nandito, hinahanap ka."
"Sabihin mo, dun siya sa buntis niyang asawa." Walang pigil na sinabi ko, napatigil si Ate roon at bahagyang napasinghap sa kabilang side ng pintuan.
"Anong sinabi mo, Penelope?"
“Wala, ayaw ko siyang makita. Nasasawa na ako sa mukha niya. " I rolled my eyes at inayos ang buhok ko. I went out of the room at nakita ko ang napatigil na si Ate.
Napaawang ang mga labi niya.
"Buntis s-si.."
Walang emosyon ako na tumango.
"Totoo?"
"Tanong mo pa sa Nanay niya.” sabi ko sa kanya at pumasok sa kusina. I caught a glimpse of Claudius figure outside. Hindi talaga siya pinapasok ni Ate huh?
"Sabi niya dun ka daw sa buntis mong asawa, nabuntis mo ba si Charish?" Halos mahulog ko ang takip ng kaldero sa sinabi ni Ate.
I heard Claudius curses outside.
“Tell her, I'll talk to her please..." I heard him talking, almost begging.
Malapit sila sa bintana ng kusina namin nag-usap, hindi naman ako makikita roon dahil natatabunan ng kurtina ang bintana namin.
"Penelope, gusto ka daw makausap!"
Kumunot ang noo ko. "Paalisin mo! Sagabal!" I shouted back.
"Alis daw, Max. Pasensya na. Nasaktan lang kasi—"
"Hayaan mo diyan, Ate. Magkukusa ‘yan na aalis." pagputol ko sa kanyang sinabi.
“You're upset about something…I need you to talk to me about it so we can solve it together, please.." I heard his soft begging voice outside, hindi ako nagpadala. I have enough.
Hindi ako sumagot at naghanda na lang ng pagkain para sa sarili. I heard Ate voice explaining to Claudius of how I don't want to see him. He's stubborn to just run away from us and never come back but knowingly and from experience, he would do it anyway kaya hindi na ako nag-aalala.
When the night comes, wala na akong narinig na ingay sa labas. Tahimik kami ni Ate. The only noise we are hearing are from the television from the channel which Papa loves to watch gyera at ang mga huni ng mga tiki at tuko sa loob ng bahay namin.
I‘m sitting longingly on Papa's favorite chair and position while languidly eating FITA.. Puno ng putukan ang loob ng bahay namin dahil sa TV. Naiingayan si Ate sa akin kaya sa kwarto na ito natulog. Papa's room are now empty without his presence.
Ilang oras na ako sa harapan ng TV at ni isang ideya sa plot na pinapanood ko ay wala akong nakuha. Nakatulala lang ako. Bumabalik ang alaala kanina. My eyes are swelling with tears.
Sumabay pa na masakit at nilalagnat ako. I guess that resting in Claudius' home was not enough for me to get well.
I sniffed and sneezed before I lifted my hand to reach the FITA.
Inabot ko ang Fita pero wala akong nakapang laman roon. Kumunot ang noo ko at kinuha ang wrapper. Binuksan ko iyon at wala ng laman. I looked under the table and the wooden sofa I am sitting to look if there's any Fita I left hidden or nahulog, pero wala akong nakita.
I need some FITA right now. Ito lang siguro ang comfort food ko ngayon dahil ito ang paborito ko kay Papa. Ito lang ang pagkain na nagpapakalma sa akin ngayon.
Nakapamewang ako ng makakita ng sampung piso sa lamesa. It's already 9 in the evening pero hindi ko alam kung bukas pa si Aling Bebeng nito.
Kakatok na lang siguro ako sa kanila. Gising pa naman siguro si Jerick. So ayun ang ginawa ko. Nag-suot pa muna ako ng isang hoodie at pajama. Naramdaman kong nahihilo pa ako ngunit pinilit ko na lang ang sarili ko na lumabas ng bahay.
I went out from my house peacefully pero nabitin ang paglalakad ko nang makita ko si Claudius sa sarisa namin.
Nakaupo sa kahoy na pinanday ni Papa. He looks sleepy and tired, he's wearing what he wore earlier. His eyes lightened up. Napaayos siya ng upo at napatayo sa bigla kong pagpakita.
"Penelope.."
I sigh tiredly before I look away and start to walk. "Bakit ka nandito? Umuwi ka na." malamig kong sinabi.
"Mag-usap tayo.." Narinig ko ang mga yapak niyang sumabay sa akin.
"Bakit ka nandito? Buntis ang asawa mo. Nangangaliwa ka ba?" I said, hoarsely.
Napabuga siya ng hangin. I stopped and look at him. He looks frustrated. Kahit pang-mayaman ang suot niya ay parang bumalik siya sa pagiging Max niya. Ang dugyot at messy na Max.
Lumapit siya sa akin kaya napaatras ako habang tinitignan siya gamit ang malamig na mga mata.
Umawang ang bibig niya. “I can explain—"
"Umalis ka na, wala akong panahon para sayo." sabi ko at naglakad palayo sa kanya.
"Penelope!" he begged and he reached for my pulse. I glared at him at kinuha ang kamay sa kanya. "Ano ba?!"
“I just want to know about what happened earlier…about you witnessing the evidence.” He stated.
Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at huminga ng malalim. “Horrible. I don't want to talk about it anymore. Especially to you, Claudius.”
He gulped. His eyes are begging, tired and miserable while staring at me. "Please, let me explain..she's—"
"She's pregnant, I know." I cut him.
"N-No, hindi..we're not a thing, Penelope..please.." Iniwas ko ang tingin ko sa kanya nang makita ang pagkamiserable ng kanyang mukha. Even with his tired and miserable eyes, ang gwapo niya pa din.
"Ayaw ko, Claudius. Umuwi ka na."
"Let's just talk for a bit? Please? Five minutes.." Umiling ako sa kanya at naglakad, hindi siya pinansin. Nang nakatapak na ako sa semento ng basketball court sa gitna ng purok namin ay narinig ko siyang tinawag ang pangalan ko.
"Penelope!"
Kumunot ang noo ko roon at binalingan siya ng matalim na tingin. "Ano ba?! Ang ingay ingay mo! Anong oras na!" gigil na saad ko.
Mukhang napagtanto niya iyon dahil bumagsak ang balikat niya, hindi ako gumalaw ng naglakad siya papunta sa akin. Nakita ko pa ang kanyang sasakyan sa gilid ng bahay namin na nakapark. It's still looked shining even in the evening.
"Let's talk..." mahinahon na sinabi niya ngunit narinig ko ang pagpakikiusap sa akin na umoo.
"Ano ang pag-uusapan natin?" malamig na tanong ko sa kanya.
"She's pregnant but—"
"Sige, deny pa. Hindi na ako maniniwala sa'yo! You know why?" Lumapit ako ng bahagya sa kanya at tinignan siya gamit ang matalim na tingin. His eyes are submissive, hinawakan niya ng marahan ang siko ko nang napalapit ako sa kanya.
"Your step-mother told me that i'm wearing your Charish clothes—"
"I don't own her.."
"Kahit na, Claudius. Hindi mawawala ang katotohanan na sinuot ko ang damit niya."
Parang kanina lang ay sinabi ko sa sarili ko na nagsisinungaling ang step mother ni Claudius at ngayon si Claudius naman ang sinabihan kong sinungaling?
"Wala siyang damit roon, you own those. I don't let girls sleep in my room, in my condo. Anything I own, I did nof let someone invade it even before I met you..." Marahan na paliwanag niya.
I tilted my head slightly at napaisip. "So, saan mo sila dinadala?"
"We're out of the topic, Penelope—"
"Bakit ayaw mo sagutin?” Seryosong tanong ko.
He gulped. "It's all in the past now.."
"Hindi ako naniniwala.." sabi ko at akmang tatalikod nang napulupot niya ang kanyang mga kamay sa beywang ko at napasinghap ako ng marahan akong nabunggo sa kanyan dibdib.
"Don't walk away, we're still talking here.." he said huskily, his breath fanning on my air at tumaas ang balahibo ko roon.
Napalunok ako. "U-Umalis ka na nga.."
“Oh, fuck. You’re burning again."
“Leave. Bitawan mo ako, Claudius at umalis ka na..”I said hoarsely.
“No…hindi ako aalis, Penelooe.
Alam kong kapag sinabi niya iyon ay may posibilidad na aalis din ulit siya.
Hinawakan ko ang kanyang kamay na nakapulupot sa akin at inalis iyon doon.
"Sige."
"I mean it, Penelope.."
"Okay."
"You're not believing me.." he said, slightly frustrated.
I shrugged at inirapan siya. "Kasalanan mo naman eh.." sabi ko at naglakad na kaagad palayo.
"Penelope! Where are you going?" he called and asked. Napabuntong-hininga ako. Nakakainis din to eh, anong oras na sigaw pa ng sigaw.
"Ang ingay mo! Bibili lang ako ng Fita!"saad ko sa kanya habang naglalakad.
"I can buy that. You're burning. You should not walk in this cold night. " Napatigil ako sa paglalakad.
"Talaga?"
He nodded. "We can go to the nearest convenience store and buy a pack of that." He said softly, slightly hopeful.
Napatango ako at lumapit sa kanya, he seems delighted about it. Lumuwag ang kanyang ekspresyon. Nang nasa tapat na niya ako ay kinuha ko ang kamay niya akala niya siguro gusto ko magka-holding hands siya dahil pinulupot ng kanyang malalaking kamay ang akin.
Tinignan ko siya ng matalim at kinuha ang kamay sa kanya. "Ano ba? May ibibigay lang ako!" I hissed.
He realized it at nakita ko ang pagbagsak ng balikat niya at sumimangot ng konti. I rolled my eyes, binigay ko sa kanya ang dyes and he brows furrowed.
"What am I going to do with this?"
"Bili mo 'ko Fita, sorry dyes lang yan, alaws money eh.." saad ko at tinalikuran na siya papunta sa bahay.
"Wait, you're not coming with me?" he seemed shock.
Tinaasan ko siya ng kilay. “Try your luck next time, Claudius. Hindi pa din nawawala sa isip ko na pinasuot mo ako ng damit ng ibang babae."
"I already told you, sayo lahat yun—"
"Dalian mo na, bilhan mo na ‘ko."
Bagsak ang balikat siyang nagpunta sa kanyang sasakyan, he glanced at me a bit hopeful pero tinaasan ko lang siya ng kilay sinara ang pinto. Hindi tatalab sa 'kin charms mo Claudius.
* * *
NAKATULOG ako, that's what i know nang pagkagising ko huni kaagad ng manok ang narinig ko. Wala akong maayos na tulog dahil nilalagnat ako at kapag ipipikit ko naman ang mga mata ko ay ang footage naman kanina ang bumabalik sa isipan ko.
Umupo ako sa kama ko at sinapo ang aking noo. How can I sleep? I feel my hands burning up because of my fever.
I get up languidly at napatingin sa picture ni Papa sa lamesa sa kwarto ko.
"Good morning, Pa.." I said, smiling sadly at his Picture and I feel my heart’s wrecking again. Lumabas na lang ako ng kwarto ko to para maiwasan na umiyak ulit. Just like last night, I cried because of the flashbacks occurring in my head. while waiting for Claudius Fita pero nakatulog ako sa kwarto ko kaya hindi ko na nakuha ang Fita sa kanya.
For today, I'm planning to visit Papa's grave before finding a place for me to work.
Pagkalabas ay nagulat ako sa nakita ko sa sala namin. Naroon si Claudius sa woodeen sofa. His right arm rested on forehead at nakaawang ang bibig na natutulog. Nahagip din ng tingin ko ang tatlong pack ng Fita sa lamesa.
Napangiwi ako at pumasok sa kusina kung saan nakita ko si Ate na kumakain na ng breakfast.
"Ate, ba't nandito 'yun?"
"Nakatulog sa labas mga alas singko ng umaga! Jusko Penelope, nilalamok doon!"
she informed me with a raised voice."May yakap yakap pa na Fita habang nakatulog sa upuan!" Then she pointed me with a fork. "Ikaw, Penelope ha, kapag nagka-dengue yang si Claudius, jusko magtago kana baka kidnappen at ipakulong ka pa ng kanyang mga magulang dahil diyan!" sermon ni Ate.
"Nakatulog ako eh, 'di ko alam." sabi ko sa kanya, nagtimpla ako ng gatas at lumabas. Nauna nang lumabas si Ate para pumunta ng presinto, siya naman ang manghingi ng update tungkol sa kaso ni Papa habang ang plano ko naman ngayon bumisita muna kay Papa bago maghanap ng trabaho.
While I was sipping on my milk. Naglakad ako papunta sa hinihigaan ni Claudius, he looks really tired. Nakaawang pa din ang kanyang bibig at malalalim ang kanyang paghinga. His head is slightly tilted at the right side, ang kaliwang kamay niya ay nasa tyan niya malapit.
Lumapit ako sa kanya to observe what the mosquitos have gifted to him at una ko iyong nakita sa kanyang braso. Namumula ang kanyang skin dahil roon, his other hand also have those bites.
I shook my head and sipped on my milk Namumula nga, hindi naman kasi nangatok eh. While I was busy staring at him and sipping lightly on my hot milk, the back of his eyes moved.
Napakurap-kurap ako at tumingin sa ibang deriksyon. I heard how our wooden sofa chair squeak because of his weight.
He groaned, tiredly.
I untentionally glanced at him at iniwas ang tingin sa kanya nang nakatingin na kaagad akin ang kanyang bedroom face. Magulo ang kanyang buhok na ikinalunok ko.
"Morning.." he greeted.
I raised my brows. "Hindi ka pa umuwi?"
"I bought you FITA, it's good to go with your milk, just saying." he said huskily.
Narinig ko ulit ang pagtunog ng wooden sofa chair namin at alam kong umupo na siya.
“How's your fever?"
"Umuwi ka na." I answered instead.
"Did you already eat?" he asked instead, ignoring my previous words.
"Uwi ka na." I said slightly gritted my teeth.
"I'll cook for you, if you didn't. It's bad for the health kung 'yan lang ang pumapasok sa tiyan mo buong umaga, lalo na at nilalagnat ka pa." He informed me at tumayo siya, kahit na medyo ika-ika siyang naglalakad dahil siguro sa likod niya at napunta nga talaga siya sa kusina.
I slightly craned my neck para makita ang kusina namin at siya. The flush of waters echoed around our house, his hard biceps moves habang hinuhugasan niya ang isang kaldero.
“I'll make you soup for breakseat, anything you want for a partner in rice?" He asked and when he's about to turn his head towards my sight ay bumalik ulit ako sa aking posisyon before sipping on my coffee again.
"Ikaw, bahala. Maliligo lang ako." I said.
Damn it, he's really trying hard to get on my side. I think he's just starting but I'm gradually melting.
“Maliligo ka? Nilalagnat ka pa. Please rest, Penelope.”
“Edi magha-half bath.”
"Alright.." He trailed off.
I silently glanced back at him at nakitang busy na siya sa pagluluto. I sipped on my milk habang pinapanood siya, he seems serious cooking there. The way his muscles moved from the back makes him look hotter, how can a billionaire like him inside our pixie-like kitchen cooking comfortably with ease?
"Do you want something?" He whips his head on my direction at napabuga ko ang aking iniinom.
"Penelope.." He called and went in my direction. I raised my palm to stop him from nearing. I can feel the hot but bearable liquid runs down my chest to my tummy.
"Hindi na kailangan, I can handle. Thanks, you can cook na." I smiled tightly at him at napatingin sa aking damit. "Kailangan ko na talagang mag-half bath." I murmured to myself at hinawakan ang basa sa damit ko.
"Let me take that cup from you, para makaligo ka na." He suggested at nilahad sa akin ang kamay niya, I slightly looked at him before giving him the cup.
"The food will be ready exactly after you finish bathing."
“Okay…”
“Do you need any assistance? I mean, nanghihina ka pa. I touched you yesterday night and you're burning with fever. Hindi mo ba gusto magpa-doktor?”
“Hindi…Okay lang ako. Do your work.”
“Can you shout for me?”
Kumunot ang noo ko sa kanya. “Bakit naman sisigaw ako?”
“If you need help, I'm afraid something might happen to you in your bathroom.”
Huminga ako ng malalim. His eyes are pleading as if he wants me to say yes and agree to everything he said because it's good for me.
Tumalikod ako sa kanya at tumango na lamang para dumiretso sa banyo.
“Sige.”
He sighs in relief. “The assurance I need this morning…” He whispered.