Kabanata 8: Fuck That
"Damn it."
It's not really going to be easy, isn't it?
Wala pa ngang klase parang gusto ko na lang patigilin ang oras dahil nasestress ako na malapit na ang klase kahit na may isa pa naman akong buwan bago yung klase.
I feel like I've gone through a lot this week. I mean, it was a pretty good but still, sa tuwing naaalala ko na malapit na kasi yung klase ko parang nabibwisit ako.
I tried to just have fun every day so that I won't be wasting the days remaining before the first day of school.
Plano ko sanang umalis ulet o mag-plano nang malaking bakasyon next week sa Boracay pero pinatawag ako nang magkambal para raw sa sa negosyo sa pamilya na'min.
'Di ko naman alam kung bakit kailangan akong mainvolve sa ganung bagay, wala pa nga ako sa kolehiyo o training para matulungan yung pamilya, hindi pa 'ko ready.
Nagpalit ako nang damit at inayos ko yung makeup ko. I have to make sure na presentable ako kahit na wala akong ganang magpaganda, nakakawalang gana.
"Good morning, Geneva." Dominic greeted me right behind me after I closed my door.
Humarap ako sa kanya na may malawak na ngiti sa labi ko, malawak din ang ngiti niya sa'kin.
I feel like we've gotten closer these past days and our 'not-so-close' friendship have gotten much better, I feel like we're now... close friends? Besties? Ganon lang.
Pero I'm sure na palapit na kami nang palapit sa relasyon na gusto ko para sa'ming dalawa. I am excited for that to happen because I could tell it's getting closer.
"Geneva?"
"Hm?"
God, ang gwapo pa rin niya. Kahit wala siyang makeup gwapo pa rin siya, halos wala rin siyang pimple or blemishes, he looks so good. I could see some acne scars but it's not bad, it doesn't matter dahil perpekto pa rin siya sa paningin ko.
"May problema ba sa mukha ko?"
"Hm... problema? No, no... of course not. Gwapo mo lang kasi, Dominic~" masaya kong sagot sabay yakap sa kanya agad.
"G-Geneva... stop it--"
'Why not? Good morning hug lang naman, I hug everyone here~"
"You're lying."
"Don't interrupt me, Dominic!"
He's so warm.
I love his hugs, ever since that night that I cried and hugged him, it was just so magical. I love him and his presence but his hugs are everything!
"Please, Geneva... b-baka may makakita sa'tin..."
"Tch. Fine." ngumuso ako at inialis ang mga braso ko sa katawan niya.
Hanggang ngayon ayaw niya pa rin na niyayakap ko siya. Kailangan niya nang masanay para one day pag kami na yakap yakap everyday, 'di ba? There's nothing wrong with that, although he doesn't know I'm preparing him for our relationship in the future.
"Are you coming with me?"
"Yes, it's a must for me to come with you."
"Sus, gusto mo lang akong makasama eh~" kinikilig kong sabay kindat sa kanya.
"No, Ms. Dixon is just worried about you, I will stay next to you just in case something happens." nakangiti niya pang sabi.
Ah, of course. Karine nanaman, nambibwisit siya kahit wala siya dito sa harap ko ngayon. Sure ka bang rason lang yun o excuse para lang makasama niya 'ko, seriously... I just want to know.
Seryoso ang ekspresyon niya, I'm guessing he is serious. Damn it. One day sisiguraduhin ko na masasabi mo rin sa'kin na gusto mo yung yakap ko, na gusto mong nasa tabi mo 'ko, na gusto mo 'ko.
I will make it happen.
I will, I can do it.
I promise you that.
"Geneva, you're making a weird expression."
"Tsk, let's just go."
This is not a weird expression, this is an expression full of happiness and motivation. I really can't wait to have you, Dominic. I can't wait.
For now, kailangan ko munang isipin 'tong kung ano mang meron kanila Karine at Cerine na kailangan nila ako sa negosyo.
Bumaba ako kasama si Dominic sa likod ko at napansin ko na may mga guwardiya sa harap ng pinto ng opisina ni Karine, wait... what the heck?
Anong meron? Is this some important meeting with another family? Is this what this is all about?
Then bakit nila ako pinatawag? Maybe wrong timing din ako?
"Ms. Aster Geneva D. Dixon."
"Yes?" nagulat ako nang binanggit nang guwardiya yung buong pangalan ko, itim ang suot niyang suit at nakapokus ang buong atensyon niya sa'kin.
"Kanina pa po kayo hinihintay, pasok po kayo." nawala yung madilim niyang ekspresyon sa itsura niya at binuksan ang pintuan para sa'ming dalawa ni Dominic.
Damn, this guard is on another level.
Pumasok kaming dalawa ni Dominic at doon, nakaupo si Karine sa trono niya, si Cerine sa tabi niya at yung dalawang lalaki across them.
Nagulat ako nang namalayan ko kung sino yung isa sa mga lalaking nakaupo, it's Silas. Nag-tama ang mga mata na'min sa isa't-isa at kumaway kaway naman siya na para bang ilang taon na rin kaming 'di nakapag-usap at nagkita.
What is up with him?
Tiningnan ko yung isa pang lalaki sa tabi niya, casual lang ang suot-suot pero mukhang pang-pormalan ang dating, it's all because of his presence and confidence, Nakamotos are known for that, huh?
Both of his arms and legs are crossed, he looks bored but also pays attention to what they were talking about before I entered.
"Geneva, sit." Karine ordered and I followed.
Umupo ako sa bakanteng upuan sa tabi ni Cerine, si Dominic ay nakatayo lang sa tabi ng mga guwardiya dito sa loob ng opisina.
"Her."
"Her? Your other sister?"
"Yes, Aster Geneva D. Dixon, my sister. I choose her for this part of the business deal we have, it would also be a good experience for her."
Nasama nanaman ako sa kung ano mang kalokohan 'to. 'Di pa nga kasi ako ready eh, 'di pa! Tsaka para ang talim ng titig sa'kin ni'tong lalaki sa harap ko, parang ang dami niyang gustong itanong na 'di niya lang mailabas sa bunganga niya.
"You said you needed someone to work with your cousin for this deal, right? My sister needs some training too, this would be good for us, we'll have the benefits for each family too." dagdag pa ni Karine.
Karine is just good at this. Confident siya kasi alam niyang magaling siya, ako confident lang ako sa PE at kalokohan sa eskwelahan, this is not for me.
"I'm sorry... but..." simula ko.
"I'm not informed about this, what would be my job for this... uhm... deal?" tanong ko.
'Di naman pwedeng sama agad ako samantalang wala pa nga 'kong alam kung anong gagawin ko sa deal na 'to. Wala talaga akong alam, parang yung nagpa-quiz yung teacher kahit na wala naman siyang sinasabing may quiz pala, muntanga lang.
"You'll be assisting Silas here for investing in one of the businesses that both Nakamotos and Dixons have invested in, you will help him choose which one is better than the other if it's worth it or not."
Silas?
Wala naman akong problema kung si Silas, okay lang din ako, as long as hindi yung lalaking nasa tabi niya, I don't know him that well and he's too intimidating for me.
Kanina pa siya nakatitig sa'kin, tusukin ko siya nang ballpen eh.
"I understand." tumango ako.
Nakangiti lang din si Silas sa'kin at mukhang excited din siya, hindi ako excited dahil 'di ko naman alam kung paano ko sisimulan yung mga ganung bagay, wala akong experience, assisting pa eh paano kung wala akong alam kahit na mag-aassist lang ako?
I was the daughter that wasn't interested in the family business or investments.
Karine wants to prove to the world that Dixons are something else too, magaling siya sa pag-mamanage nang mga bagay bagay kahit na hindi pa siya nakaupo sa trono ng pamilya na'min.
Elijah is actually interested in business, he just doesn't want to be at the top, to be the head of the family.
He wanted to be in the fashion and business industry so he is studying for it right now.
Cerine is the same thing, she's working to assist her twin sister but at the same time she's training too to manage one of our family's businesses in Manila and Cavite.
Si Norvina naman, kahit na nasa probinsiya siya, seryoso rin ang pag-aaral niya. She built a store in the province and she's doing a great job earning money and providing food for the poor side of the province too.
She did it for a good cause.
But me? I haven't done anything.
I am spoiled, I do admit that, pero hindi ako yung klaseng spoiled na dapat akin na ang lahat, I work hard too, just on my studies and not on businesses.
I don't even know kung gusto kong mainvolved sa mga ganitong bagay, nakakastress din, 'di mo alam kung tama yung ginagawa mo kasi kapag mali e 'di wala yung pera? Paano naman yung mga empleyado mo o mga nag-invest sa'yo at sa business mo?
It's a wreck, it really is. I'm not prepared for this, I don't even want to do the training, but now it looks like I'll have to do it.
"Geneva."
"Hm?"
"Natapos mo na bang basahin yung mga script?" tanong ni Silas sa tabi ko.
Suot-suot niya yung salamin niya at hawak niya yung mga ibang dokyumento, nakabukas din yung laptop niya. I'm currently working with him, it's our first day of working together for this investment, kanina ko pa binabasa 'tong mga script back to back.
"Yeah, I'm just checking to make sure that I'm not missing anything." sagot ko.
"And which one would you invest in?"
"Ha?"
"Out of all of the movie scripts you've read and reviewed, which one would you want to invest in more?"
Hm, all four of them are romance-themed movies. Similar din yung vibes nila, pero one thing for sure, yung pangatlo yung maganda.
"This one." ibinigay ko sa kanya yung pangatlong script na nabasa ko.
"This one?"
"Kahit saan mo tingnan, tama lang yung script, 'di rin magulo yung storya at professional yung pag-susulat, it's well-written. And if we're looking at the movies and series that people watch now these days, this kind of story and genre is trendy, this one is the best." sagot ko.
Ang dami ko na ring binabasa na mga libro at mga movies sa Pilipinas, pati na rin yung drama sa GMA o Abs-Cbn.
E'to script na 'to medyo mature pero romantic pa rin, kikiligin ka, tama rin yung timpla.
Napangiti si Silas habang binabasa yung mga iba't-ibang page ng script na binigay ko sa kanya, binaba niya yung salamin niya at yung script din bago siya humarap sa'kin.
"You have a good eye in this, Geneva."
Kailangan niya yung opinyon ko 'di ba? Binigay ko lang din yung kailangan niya.
"Nabasa ko rin 'to kagabi, I thought of the same exact thing, I completely agree with you. Kakausapin ko si Evan mamaya sa napili na'ting dalawa, thank you, my assistant~" he smiles.
"Evan?"
"Oh, yeah. Evan Nakamoto, yung katabi ko nung meeting na'tin."
Ah, him?
He's Evan Nakamoto?
I don't like him, he's intimidating. I don't go well with intimidating people, gano'n lang talaga ako. Pero mukhang seryoso rin kasi siya pagdating sa usapan na business.
"Ah, him... he's your cousin?"
"Yes, my cousin."
Kung magkapatid sila baka iisipin ko na hindi sila magkapatid dahil iba ang personalidad at vibe nilang dalawa sa isa't-isa.
"Bakit, crush mo?" bulong niya sa'kin.
"Baliw ka ba?"
"No, just wondering. Even if you do have a crush on him, it won't be the first time~"
"Wala nga 'kong crush sa kanya, he's not my type. Tsaka parang ayaw niya sa'kin, 'di ako mahilig sa lalaking gano'n." natawa siya sa sinabi ko.
"I apologize for my cousin, gano'n lang talaga siya kapag negosyo ang pinag-uusapan, and it was his first time meeting you too so just take it easy with him."
Paano ko i-tatake easy yun?
I'm sure that he was surprised that it was a sibling of the Dixon siblings that had no experience in any of these kind of things. First time ko rin 'to, kabang-kaba ako, grabe kasi.
"Ibang-iba kasi siya sa'yo..."
"He's more serious, I'm the same thing but I like to have fun too, experience rin naman yung mga ganitong bagay."
Now thinking about it, hindi ba isa sa mga kandidato ng mga Nakamoto si Silas? He's got it too, gwapo siya, overwhelming presence and confidence, he seems good too at the things he does.
He has a good eye in business too, tulad din siya nila Karine at Cerine na may training sa mga ganitong bagay.
"Are you not scared of making a mistake? In here? This business?"
"Hm... a little bit? But if you think about it, if you don't take risks then you won't learn, right?"
I know that, natatakot pa rin ako, ang laki pa rin nang perang mawawala kapag sinayang mo sa maling investment.
It's so scary, pera rin yun 'no.
"I know that, but still... it's scary, it's money."
"It is money, just because you take risks doesn't mean you can't be careful too, you'll learn all about it soon enough."
Akala ko mahirap ang gagawin ko bilang assistant niya para makapili siya nang iiinvest, pero so far normal pa lang, ayokong mag-assume na madali lang ang lahat, simula pa lang 'to.
"May kailangan ka pa ba? May kailangan pa ba 'kong basahin para may mapili ka na?" tanong ko, gusto ko nang matapos 'tong trabaho para matapos na, gusto ko nang magpahinga.
"Here, books and a USB full of movies."
"And... what is this for?" kinuha ko yung USB at yung dalawang libro na inilapag niya sa lamesa sa harap na'min.
"Movies that we'll be released here, I need help in choosing the right movie to invest for it to be released here, watch it for me."
God, wala akong ganang manood nang action movie! Ang dami ko nanamang papanoorin, busy ako pero busy sa panonood, trabaho ba talaga 'to o just having fun and watch movies, ano ba talaga?
"Kailan ko ba kailangang matapos?"
"This week sana, I need to write an analysis and some documents for this. Please do finish all of this by the end of the week."
"Tch."
I thought that everything would be easy because it's just reading and watching, gano'n naman din kasi ang ginagawa ko pa minsan minsan, kaso nga lang nag-assume ako masyado.
'Di ko inaakalang ganito pala kahirap maghanap nang motivation para matapos ko na yung kailangan 'kong tapusin.
But then, starting wasn't easy.
Ang hirap simulan yung mga libro, ang tagal na rin since the last time na nakapagbasa ako, natrauma ako masyado kakabasa nang mga articles at newspaper at pati na rin mga libro sa library para sa klase ko.
Akala ko naman 'di talaga na'min babasahin yung mga libro sa English, kaso ayun, basa rin. Nabaliw talaga ako, naiyak din ako, ang sarap mag-drop out nang eskwelahan din.
Tinapos ko yung romantic-comedy na novel, 'di naman ganoon karami yung chapters, ang problema ko nga lang ay 'di ako na-impressed sa storya, minsan nawalan pa 'ko nang gana na basahin, the story is too compressed that some details were left useless too.
Sinearch ko kung may sequel pero wala raw, so paano yun? Kahit saan mo tingnan, 'di magandang mag-invest sa librong 'to.
I searched up the author and everything.
Yung pangalawang libro, okay naman, but it could've been written better, that's my opinion.
Yung mga movies naman, mabilis kong natapos. I can literally stay overnight and watch movies the whole night.
They're all international movies, two of them are known in their countries but not in the Philippines, nag-research dahil minsan kahit 'di ko gusto yung storya, it doesn't mean na hindi hinintay nang mga movie consumers dito yung movie na 'to.
I think all of them are great, I'm not sure of the other two that are low-budget, maganda yung storya kaso yung CGI masakit sa mata.
"Geneva."
"Hm?"
"Are you alright?" tanong ni Dominic sa likod ko.
"Ha... I'm alright, gutom lang ako." nakangiti kong sagot sa tanong niya.
He looked concerned, it's probably his first time seeing me this way, kahit ako nag-aalala sa itsura ko sa salamin, ang putla ko, para akong gatas pero bulok na.
Minsan kinakabahan ako sa sarili kong mukha kapag gigising ako nang mga 4 am tapos ang puti ko, pero ngayon kakaiba.
Ang putla ko masyado, it's normal to me pero sa iba mag-aalala sila, kasi 'di normal sa tingin nila.
"You're too pale." I chuckled at Dominic's words, humarap ako sa kanya at hinampas ang balikat niya.
"Okay lang ako, wala rin kasi akong makeup."
"Kahit may makeup ka 'di ka naman ganito kaputla, Geneva. Hold on..." bigla niyang kinuha yung panyo na nasa loob ng bulsa niya at pinunasan ang pawis ko sa may leeg at noo ko.
Pokus din talaga siya, sobra ang concentration niya sa pagpupunas nang mga pawis ko. 'Di ko narealize na kung gaano ko namiss na makasama siya sa tabi ko, makausap siya, o mayakap man lang siya.
I was too focused on watching, reading, and analyzing that I forgot about him. Pero feeling ko maganda rin na madistract ako sa ibang bagay kaysa naman lagi kong ipopokus ang energy ko sa kanya.
Slow burn ang love story ko 'no, takes time nga mare.
"Dominic."
"Yes?"
"You're so pretty." bulong ko.
His eyes widened and his mouth closed immediately, it looks I surprised him. Tama naman yung sinabi ko, he is pretty, no matter how you look at it he'll always be the prettiest in my eyes, ever.
"Geneva."
"Silas?"
Silas waved at us and he quickly sat next to me and placed his laptop on top of the table and the other documents on top of his lap.
Excited na excited siya, parang hindi ako yung 'di nakatulog kagabi dahil sa kanya. Parang gusto ko na ring matulog, nawawalan ako nang ganang manood o kumain ngayon, kanina gutom ako ngayon gusto ko na lang matulog.
"I missed you~" nagulat ako nang niyakap niya 'ko at hinaplos haplos yung ulo ko na para ba 'kong bagong silang na bata.
"Di ako makahinga Silas..." pinakawalan niya naman ako at hinahaplos pa rin niya yung ulo ko, 'di naman ako bata.
"How was it? How are you?"
"I'm alright... and since you're here..." huminto ako at nilapag sa harap niya yung USB at yung libro na binigay niya sa'kin kahapon.
"Ms. Dixon." 'di ko natuloy ang sasabihin ko sana nang hinawakan ako ni Dominic sa may braso dahilan para mapunta ang atensyon na'ming dalawa ni Silas kay Dominic.
Seryoso yung ekspresyon niya at may kasama ring pag-aalala.
"You said you're hungry, right?"
"I'm not hungry anymore, Dominic. Baka mamaya kakain ako, for now gusto ko munang kausapin si Silas tungko--"
"But you're sick."
"Sick?" nagulat ako sa sinabi niya.
"Are you sick, Geneva?"
"I'm not, Silas."
Anong meron kay Dominic? Kahit na maputla ako 'di naman ako ganoon kaputla na parang may sakit ako, I'm alright, I just need some sleep, that's it.
I can't wait to sleep tonight, I can't wait to sleep with my bed and my pillows.
"But Ms. Geneva, please think about it."
"Dominic Herrero, right?" Silas interrupts.
"She already said that she's not sick, she's alright, I think you're interrupting our conversation right now."
Bumigat ang hangin sa living room dahil sa sinabi ni Silas, napansin ko rin ang pagdilim ng mga mata ni Dominic, matalim at matapang naman yung kay Silas na may ngiti pang kasama.
I don't like this. This is too awkward.
"Dominic, I get where are you coming from, pero okay lang talaga ako. How about this, dalhan mo na lang kami nang meryenda, please? And I promise that I'll get some rest after this, okay?"
Bumalik ang mga mata niya sa'kin at binigyan niya 'ko nang tango, kinuha niya rin yung panyo na ginamit niya pampunas sa noo ko.
"I'll be right back, Ms. Dixon, Mr. Nakamoto."
It feels nice to know that someone cares about me, sometimes si yaya Maria lang ang nag-aalala sa'kin dahil busy din yung mga kapatid ko o ba't busy din yung mga parents ko.
Pero kinikilig ako kapag siya ang nag-aalala sa'kin, magkasakit na lang kaya ako para sa'kin lang yung tingin at pag-aalala niya? Ganun na lang kaya?
Magpabasa ako sa ulan, tsek ko mamaya kay kuya Kim yung panahon.
"Seriously, Geneva. Anong relasyon niyong dalawa ng Herrero na yo'n?"
Lumingon ako kay Silas at binigyan na lang siya nang maliit na ngiti, hinampas ko rin yung balikat niya sa hiya at kilig.
"Wala kaming relasyon... wala pa~" asar ko sa kanya.
"So, crush mo siya? 'Di yung pinsan ko?"
"Ang kulit, 'di ko nga crush pinsan mo, si Dominic crush ko, okay?" ulit ko naman.
Mukha ba 'kong may crush kay Evan na yun? Ayoko nga sa kanya, takot ako sa kanya para magkaroon nang crush sa lalaking yun.
"So you do admit that there is something between the two of you."
"Wala pa nga, malapit na, sure ako, yee~"
I don't care anymore. I'm too sleepy to even think about anything, gutom din ako, bumabalik na yung sigaw ng tiyan ko, gusto nang magtrabaho.
"Hm, so you're not scared...?"
"Scared of what?" tanong ko at binuksan yung unang libro na binasa ko kahapon sa harap niya.
"What people would think if they found out that you have a crush on him?"
"Bakit naman ako matatakot? Crush ko yun eh? Anong problema kung magkaroon nang crush?"
"I know that... but are you not scared of what would people say?"
"What are you trying to say, Nakamoto? Huh?" hinampas ko yung balikat niya ulet gamit yung libro na hawak ko.
"Ampon siya ng pamilyang yun, 'di mo ba naisip kung anong sasabihin ng ibang pamilya kapag nalaman nila yun?"
'Di ko pa naisip yun. All this time ang naisip ko lang ay makuha siya, na maging kami, na maamin niya na gusto niya rin ako.
Kung 'di ko naisip ibig sabihin wala lang din akong pake kung malaman nila, ano naman ngayon?
"Pake ko sa kanila? It's not like my feelings will change, ayoko rin namang magbago ang nararamdaman ko para sa kanya, ampon lang naman siya 'di naman siya kasama sa pamilyang yun... and..." I pause, taking a deep breath as I close both of my eyes.
"...fuck them, fuck that, fuck those people and their opinions..."
Yup.
Wala akong pake sa kanila.
Teka nga lang, ba't kami napunta sa ganitong usapan? Parang gusto yatang makipagaway ni Silas sa'kin, nang-aasar din siya.
"Geneva, okay ka lang? Are you sleeping right now?"