" ဗစ်တာ... ယောက်ျား~~~''
ထိုခေါ်သံကြောင့် ဗစ်တာမှာ အကြောအချင်တွေတောင့်တင်းကာ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထသွားရသည်။
" အ..အကွာ..ဘာ..ဘာပြောမလို့လဲ..''
အသံတွေတုန်ယင်ပြီး နှလုံးခုန်နူန်း မူမမှန်သလိုတောင် ဗစ်တာခံစားနေရသည်။
အကွာရဲ့ အပြုံးကြီးက ကြောက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ..။
" ဟီး..ဗစ်တာ ဘာလုပ်နေတာလဲ.. အကွာနိုးလာတဲ့အချိန် ဗစ်တာမရှိတော့ အရမ်းဝမ်းနည်းတယ်သိလား ''
" အာ..ကိုယ်က ကျူးကျော်သူရှိလို့ သွားဖမ်းဖို့ စာပျံရောက်လာလို့ပါ ''
" စာပျံ?''
" အင်း.. စာပျံ..အာရုံနဲ့ဆက်နွယ်တာ..ရှင်းရှင်းပြောရရင် စိတ်ချင်းဆက်နွယ်တာပေါ့..အဲ့လိုမျိုးလေး ''
" အော်.. ဗစ်တာ ..အကွာလေဗစ်တာ့ကိုစိတ်မဆိုးတော့ဘူးသိလား..ဒီမှာ အမြီးအစစ်တွေလည်းရှိနေပြီ ကြည့်အုန်း မလှဘူးလား ''
" လှတယ်... ကိုယ်အဲ့တာအကြောင်းစဉ်းစားနေတာ..အကွာက ရေသူမျိုးနွယ်က ဆင်းသက်လာတာမဟုတ်ဘဲ..ကိုယ်နဲ့ မိတ်လိုက်ပြီး..''
" ဟင့်အင်း..အကွာက တကယ်တော့ ရေသူမျိုးနွယ်က ဆင်းသက်လာတာပါ..အကွာရဲ့ အဖေက မင်းကြီးကလေတန်ပါ..အမေက အမ်မီလီပါ..''
" အကွာ..တကယ်ပြောတာလား ''
" ဗစ်တာမယုံရင်လည်း အကွာမတတ်နိုင်ဘူး..အဲ့တာက အမှန်တရားပါ..ပြီးတော့ အဖေမသေသေးဘူး..အခုပလ္လင်ပေါ် တက်နေတဲ့မင်းကြီး.. ဦးရီးတော် မာလေက ဖမ်းဆီးထားတာ..အမေကတော့အကွာ့ကိုမွေးပြီး သေသွားတယ် ''
" အကွာ... ''
" ဒါကို မယုံချင်နေပါ..အကွာက..''
" တကယ်ပဲ မင်းကြီး ကလေတန်က မသေဘူးဆိုရင် သူ့ကို ရှာပြီး ကယ်တင်ရမှာပေါ့ အကွာ..ကိုယ် ယုံကြည်ပေးမယ် ''
ရှောင်းကျန့်သည် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် ပြုံးလိုက်ပြီး ဝမ်ရိပေါ်ကို အမှတ်ပေးလိုက်သည်။
သူ့အပေါ်မှာ စောဒကမတက်ဘဲ ယုံကြည်ပေးလို့။
ဗစ်တာရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကိုဖက်လိုက်ပြီး အကွာက ပိုပြီး လှလှပပ ပြုံးလိုက်တော့တယ်။
.................
" အဖွား..ကျွန်မက ထရီဇာပါ ''
မိုင်လီက သူမရှေ့မှာရှိနေတဲ့ ခပ်သွယ်သွယ်နဲ့ချောမောတဲ့မိန်းမလှလေးကို ကြည့်ပြီး ခေါင်းညိတ်အသိအမှတ်ပြုသည် ။
" အင်း ထိုင်ပါအုန်း ''
မနက်ခင်း စောစောစီးစီး ရောက်လာတဲ့သူမက နေခြည်ဖြာနေတဲ့ မိုင်လီရဲ့ဆိုင်လေးထဲမှာ ဝင်ထိုင်သည်။
" ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးပါ ''
ထရီဇာကို ရည်မွန်ပြီးဖော်ရွေတယ်လို့ မိုင်လီထင်မိတယ်။
လိမ္မာရေးခြားရှိသည့် မိန်းမငယ်လေးပါပဲ။
" ထရီဇာ...ဘာကိစ္စရှိလို့လဲကွယ် ''
မိုင်လီက ငါးပေါင်မုန့်နဲ့ လိမ္မော်သီး ဖျော်ရည်တစ်ခွက်ကို သူမရှေ့ချပေးပြီး မေးမြန်းရင်း ခုံလွတ်တစ်ခုမှာဝင်ထိုင်သည်။
" ကျွန်မက သိပ္ပံပညာရှင်ပါ နာမည်ရပါရဂူမဟုတ်ပေမယ်ပေါ့..ဟီး.''
သူမက သွက်လက်စွာ ရှင်းပြပြီး ရယ်တော့ မိုင်လီပါလိုက်ပြုံးမိတယ်။
" အင်း.. ထရီဇာက ဘာပြောချင်တာများလဲ ''
" တခြားတော့မဟုတ်ပါဘူး အကွာရဲ့အကြောင်းပါ..အဖွားအနေနဲ့ အကွာက လူသားတစ်ယောက် မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ သိပြီးသား ဖြစ်မှာပါ ''
" ထရီဇာက ဘယ်လိုလုပ်...''
" အင်း.. ကျွန်မက သိပ္ပံပညာရှင်ပါ ဆို အဖွားရယ်''
" အင်း.. အဲ့တာက ဘာဖြစ်လို့လဲ.. ဘာပြောမလို့လဲ ''
" အကွာက ရေအောက်မှာ ရှိနေတယ်။ ''
".....''
" သူ့အတွက် အန္တရာယ်ရှိနေတယ် ရေအောက်နန်းတော်ဆိုတာကြီးမှာ အဖမ်းခံထားရတယ် ''
မိုင်လီက ထရီဇာကို မျက်လုံးတွေမှေးကျဉ်းကာ ကြည့်လိုက်မိတဲ့အထိပဲ။
ဘယ်လို...ဒီကောင်မလေးက စိတ်ရောမှန်ရဲ့လား.. ဘယ်သူ့ကို လာပြီး လိမ်ညာနေတာလဲ..အဟက်။ အကွာလောလောဆယ်အဆင်ပြေနေတာ သူမသိထားပြီးသား..။
မိုင်လီက သူမကို ပြုံးပြုံးလေးပဲ ပြန်ကြည့်ပြီး အလိုက်အထိုက်နေပေးလိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်တယ်။
သူထင်တာမမှားရင် ကောင်မလေးက သူ့ကိုဘာလဲဘယ်သူလဲဆိုတာ သိပုံမရဘူး။
" အိုး..ဒုက္ခပါပဲ...မြေးလေးက အဖွားရဲ့ မြေးအရင်းမဟုတ်ပေမယ့် အဖွားက သိပ်ချစ်တာ သူရေသူမျိုးနွယ်ကဆိုတာ အဖွားသိပေမယ့်လည်း အဖွားက အချစ်မလျော့ခဲ့ပါဘူးကွယ်..ထရီဇာက အဖွားမြေးလေးကို ကယ်တင်ပေးပါကွယ် ''
" အင်း ကျွန်မကကူညီမှာပါ..သူ့ကို ကုန်းပေါ်ပြန်ရောက်အောင် ကျွန်မကြိုးစားပေးပါ့မယ် ''
" ကျေးဇူးပါ မုန့်လည်းစားအုန်း ''
" ဟုတ်ကဲ့ ''
မုန့်ကို ငုံ့စားနေတဲ့ သူမကို မိုင်လီကကြည့်ပြီး ပြုံးသည်။
ဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့လဲတော့မသိပေမယ့် သူမစကားကိုတော့ လစ်လျူမရှု့ရဲပေ။
အခုမဟုတ်ရင် နောင်ဖြစ်လာနိုင်သေးတယ်မလား..။
................
" အကွာ..ချာလိန်းက ပြောတယ်.. နက္ခတ်တွေကို ယုံကြည်ရင် သူမက စမ်းသပ်ကြည့်ပေးမယ်တဲ့..ကလေတန်ဘယ်မှာရှိသလဲဆိုတာကို..''
ရှောင်းကျန့်လေးရဲ့ မျက်နှာက ဝင်းပသွားလိုက်တာများ..တစ်ရက်တည်းမှာ Face Mask 12 ခုလောက်ကပ်ထားပြီး Glow သွားသလိုမျိုး။
" ယုံတယ် ယုံတယ် စမ်းကြည့်တာပေါ့ ဘယ်မလဲ ချာလိန်းက ''
" ငါဒီမှာ.. ''
စာအုပ်တစ်ထောကြီးပွေ့ပြီး ဝင်လာတဲ့ ချာလိန်းက အသံပြုတယ် ။
" ချာလိန်း ငါ့ကိုစမ်းသပ်ပေး ငါ့အဖေဘယ်မှာရှိလဲဆိုတာ..''
" အေးပါဟယ်.. ခဏလေး ဘေးဖယ်ပါဦး
ငါ့မှာ စာအုပ်တွေနဲ့လေးလံရတဲ့အထဲ နင်က ရှေ့မှာ လာမပိတ်သင့်ဘူးလေ ''
" အော်.. ဟုတ်သားပဲ.. အပျော်လွန်သွားလို့ပါ ''
ချာလိန်းက စာအုပ်တွေကို ကျောက်ချပ်ပြားပေါ်မှာ စီတင်လိုက်ပြီး ဆံပင်တွေကို သပ်လိုက်တယ်။
" လာခဲ့.. နင့်လက်ပေး ''
သူမရဲ့ လက်ဝါးပေါ်မှာ အကွာရဲ့လက်တွေထပ်ပြီးတဲ့နောက်....။
...........................
" ဟူဂိုရေ..ဟူဂို.. ''
" What? ပါးစပ်ပိတ်ထားပါအုန်း လော်ရာမရယ် ငါတို့ကအခု EDM Concert တွေလာကြည့်နေတာမဟုတ်ဘူး အဖမ်းခံထားရတာ..ငါးမန်းစာမဖြစ်ခင် နားပူပြီးသေအောင်နင်လုပ်နေတာလား ''
" ဘယ်ငါးမန်းစာမှမဖြစ်ဘူး ''
" အကွာ ''x2
ဟူဂိုနဲ့လော်ရာက အသံပြိုင်ထွက်သွားပြီး တလက်လက်တောက်ပသော မျက်ဝန်းများနဲ့ အကွာ့ကို ကြည့်နေကြသည် ။
"အကွာက အမြီးကြီးနဲ့တော့်..ငါတို့ထင်တာမှန်တယ် ''
လော်ရာက ဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားပြောသည်မို့ ဟူဂိုက တိုးတိုးနေဖို့ အရိပ်အကဲပြပြီး အကွာကတော့ ခေါင်းလေးခါကာ ရယ်လိုက်သည်။
" အကွာ..အကွာ့သူငယ်ချင်းတွေလား ''
" ဟုတ်တယ် အဲ့တာကြောင့် လွှတ်ပေးပါ နော် ''
" အကွာ့သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့....ကောင်းပြီလေ ကိုယ်လွှတ်ပေးမယ်..မာလေက မေးရင် သေပြီလို့ပြောလိုက်မယ် ''
" တာတာအကောင်းဆုံးပဲ ''
" ဘယ်က တာ..အော်..ဟုတ်တယ် ကွာကွာရဲ့တာတာလေ...''
ဟူဂိုနဲ့ လော်ရာမှာ ရှေ့ကနှစ်ယောက်ကို ကွက်ရှင်မာ့ခ် များစွာနဲ့ ငေးကြည့်ပြီး ခွေးစာတွေ နင့်နေအောင်စားလိုက်ရသည်။
"သည်းခံ.. ငါ့ကောင်ရေ.. ရှေ့က လင်လင်တွေကိုမမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အချုပ်တံခါးဖွင့်ပေးတဲ့အချိန်ကိုသာစောင့်တော့။''
လော်ရာရဲ့ တိုးတိုးလေး ဆိုလာတဲ့စကားကြောင့် ဟူဂိုက လေပူမှုတ်ကာ သက်ပြင်းချကာ တွေးလိုက်သည် ။
တံခါးဖွင့်မှာက ဘယ်နှစ်ကမ္ဘာလောက်ထိစောင့်ရမလဲ..မသိဘဲနဲ့။
..........
Zawgyi
" ဗစ္တာ... ေယာက္်ား~~~''
ထိုေခၚသံေၾကာင့္ ဗစ္တာမွာ အေၾကာအခ်င္ေတြေတာင့္တင္းကာ ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထသြားရသည္။
" အ..အကြာ..ဘာ..ဘာေျပာမလို႔လဲ..''
အသံေတြတုန္ယင္ၿပီး ႏွလုံးခုန္ႏူန္း မူမမွန္သလိုေတာင္ ဗစ္တာခံစားေနရသည္။
အကြာရဲ႕ အၿပဳံးႀကီးက ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ..။
" ဟီး..ဗစ္တာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ.. အကြာနိုးလာတဲ့အခ်ိန္ ဗစ္တာမရွိေတာ့ အရမ္းဝမ္းနည္းတယ္သိလား ''
" အာ..ကိုယ္က က်ဴးေက်ာ္သူရွိလို႔ သြားဖမ္းဖို႔ စာပ်ံေရာက္လာလို႔ပါ ''
" စာပ်ံ?''
" အင္း.. စာပ်ံ..အာ႐ုံနဲ႕ဆက္ႏြယ္တာ..ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ စိတ္ခ်င္းဆက္ႏြယ္တာေပါ့..အဲ့လိုမ်ိဳးေလး ''
" ေအာ္.. ဗစ္တာ ..အကြာေလဗစ္တာ့ကိုစိတ္မဆိုးေတာ့ဘူးသိလား..ဒီမွာ အၿမီးအစစ္ေတြလည္းရွိေနၿပီ ၾကည့္အုန္း မလွဘူးလား ''
" လွတယ္... ကိုယ္အဲ့တာအေၾကာင္းစဥ္းစားေနတာ..အကြာက ေရသူမ်ိဳးႏြယ္က ဆင္းသက္လာတာမဟုတ္ဘဲ..ကိုယ္နဲ႕ မိတ္လိုက္ၿပီး..''
" ဟင့္အင္း..အကြာက တကယ္ေတာ့ ေရသူမ်ိဳးႏြယ္က ဆင္းသက္လာတာပါ..အကြာရဲ႕ အေဖက မင္းႀကီးကေလတန္ပါ..အေမက အမ္မီလီပါ..''
" အကြာ..တကယ္ေျပာတာလား ''
" ဗစ္တာမယုံရင္လည္း အကြာမတတ္နိုင္ဘူး..အဲ့တာက အမွန္တရားပါ..ၿပီးေတာ့ အေဖမေသေသးဘူး..အခုပလႅင္ေပၚ တက္ေနတဲ့မင္းႀကီး.. ဦးရီးေတာ္ မာေလက ဖမ္းဆီးထားတာ..အေမကေတာ့အကြာ့ကိုေမြးၿပီး ေသသြားတယ္ ''
" အကြာ... ''
" ဒါကို မယုံခ်င္ေနပါ..အကြာက..''
" တကယ္ပဲ မင္းႀကီး ကေလတန္က မေသဘူးဆိုရင္ သူ႕ကို ရွာၿပီး ကယ္တင္ရမွာေပါ့ အကြာ..ကိုယ္ ယုံၾကည္ေပးမယ္ ''
ေရွာင္းက်န့္သည္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ဝမ္ရိေပၚကို အမွတ္ေပးလိုက္သည္။
သူ႕အေပၚမွာ ေစာဒကမတက္ဘဲ ယုံၾကည္ေပးလို႔။
ဗစ္တာရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုဖက္လိုက္ၿပီး အကြာက ပိုၿပီး လွလွပပ ၿပဳံးလိုက္ေတာ့တယ္။
.................
" အဖြား..ကြၽန္မက ထရီဇာပါ ''
မိုင္လီက သူမေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ ခပ္သြယ္သြယ္နဲ႕ေခ်ာေမာတဲ့မိန္းမလွေလးကို ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းညိတ္အသိအမွတ္ျပဳသည္ ။
" အင္း ထိုင္ပါအုန္း ''
မနက္ခင္း ေစာေစာစီးစီး ေရာက္လာတဲ့သူမက ေနျခည္ျဖာေနတဲ့ မိုင္လီရဲ႕ဆိုင္ေလးထဲမွာ ဝင္ထိုင္သည္။
" ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါ ''
ထရီဇာကို ရည္မြန္ၿပီးေဖာ္ေ႐ြတယ္လို႔ မိုင္လီထင္မိတယ္။
လိမၼာေရးျခားရွိသည့္ မိန္းမငယ္ေလးပါပဲ။
" ထရီဇာ...ဘာကိစၥရွိလို႔လဲကြယ္ ''
မိုင္လီက ငါးေပါင္မုန့္နဲ႕ လိေမၼာ္သီး ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္ကို သူမေရွ႕ခ်ေပးၿပီး ေမးျမန္းရင္း ခုံလြတ္တစ္ခုမွာဝင္ထိုင္သည္။
" ကြၽန္မက သိပၸံပညာရွင္ပါ နာမည္ရပါရဂူမဟုတ္ေပမယ္ေပါ့..ဟီး.''
သူမက သြက္လက္စြာ ရွင္းျပၿပီး ရယ္ေတာ့ မိုင္လီပါလိုက္ၿပဳံးမိတယ္။
" အင္း.. ထရီဇာက ဘာေျပာခ်င္တာမ်ားလဲ ''
" တျခားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး အကြာရဲ႕အေၾကာင္းပါ..အဖြားအေနနဲ႕ အကြာက လူသားတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ သိၿပီးသား ျဖစ္မွာပါ ''
" ထရီဇာက ဘယ္လိုလုပ္...''
" အင္း.. ကြၽန္မက သိပၸံပညာရွင္ပါ ဆို အဖြားရယ္''
" အင္း.. အဲ့တာက ဘာျဖစ္လို႔လဲ.. ဘာေျပာမလို႔လဲ ''
" အကြာက ေရေအာက္မွာ ရွိေနတယ္။ ''
".....''
" သူ႕အတြက္ အႏၱရာယ္ရွိေနတယ္ ေရေအာက္နန္းေတာ္ဆိုတာႀကီးမွာ အဖမ္းခံထားရတယ္ ''
မိုင္လီက ထရီဇာကို မ်က္လုံးေတြေမွးက်ဥ္းကာ ၾကည့္လိုက္မိတဲ့အထိပဲ။
ဘယ္လို...ဒီေကာင္မေလးက စိတ္ေရာမွန္ရဲ႕လား.. ဘယ္သူ႕ကို လာၿပီး လိမ္ညာေနတာလဲ..အဟက္။ အကြာေလာေလာဆယ္အဆင္ေျပေနတာ သူမသိထားၿပီးသား..။
မိုင္လီက သူမကို ၿပဳံးၿပဳံးေလးပဲ ျပန္ၾကည့္ၿပီး အလိုက္အထိုက္ေနေပးလိုက္ဖို႔ဆုံးျဖတ္တယ္။
သူထင္တာမမွားရင္ ေကာင္မေလးက သူ႕ကိုဘာလဲဘယ္သူလဲဆိုတာ သိပုံမရဘူး။
" အိုး..ဒုကၡပါပဲ...ေျမးေလးက အဖြားရဲ႕ ေျမးအရင္းမဟုတ္ေပမယ့္ အဖြားက သိပ္ခ်စ္တာ သူေရသူမ်ိဳးႏြယ္ကဆိုတာ အဖြားသိေပမယ့္လည္း အဖြားက အခ်စ္မေလ်ာ့ခဲ့ပါဘူးကြယ္..ထရီဇာက အဖြားေျမးေလးကို ကယ္တင္ေပးပါကြယ္ ''
" အင္း ကြၽန္မကကူညီမွာပါ..သူ႕ကို ကုန္းေပၚျပန္ေရာက္ေအာင္ ကြၽန္မႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္ ''
" ေက်းဇူးပါ မုန့္လည္းစားအုန္း ''
" ဟုတ္ကဲ့ ''
မုန့္ကို ငုံ႕စားေနတဲ့ သူမကို မိုင္လီကၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးသည္။
ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႕လဲေတာ့မသိေပမယ့္ သူမစကားကိုေတာ့ လစ္လ်ဴမရႈ႕ရဲေပ။
အခုမဟုတ္ရင္ ေနာင္ျဖစ္လာနိုင္ေသးတယ္မလား..။
................
" အကြာ..ခ်ာလိန္းက ေျပာတယ္.. နကၡတ္ေတြကို ယုံၾကည္ရင္ သူမက စမ္းသပ္ၾကည့္ေပးမယ္တဲ့..ကေလတန္ဘယ္မွာရွိသလဲဆိုတာကို..''
ေရွာင္းက်န့္ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာက ဝင္းပသြားလိုက္တာမ်ား..တစ္ရက္တည္းမွာ Face Mask 12 ခုေလာက္ကပ္ထားၿပီး Glow သြားသလိုမ်ိဳး။
" ယုံတယ္ ယုံတယ္ စမ္းၾကည့္တာေပါ့ ဘယ္မလဲ ခ်ာလိန္းက ''
" ငါဒီမွာ.. ''
စာအုပ္တစ္ေထာႀကီးေပြ႕ၿပီး ဝင္လာတဲ့ ခ်ာလိန္းက အသံျပဳတယ္ ။
" ခ်ာလိန္း ငါ့ကိုစမ္းသပ္ေပး ငါ့အေဖဘယ္မွာရွိလဲဆိုတာ..''
" ေအးပါဟယ္.. ခဏေလး ေဘးဖယ္ပါဦး
ငါ့မွာ စာအုပ္ေတြနဲ႕ေလးလံရတဲ့အထဲ နင္က ေရွ႕မွာ လာမပိတ္သင့္ဘူးေလ ''
" ေအာ္.. ဟုတ္သားပဲ.. အေပ်ာ္လြန္သြားလို႔ပါ ''
ခ်ာလိန္းက စာအုပ္ေတြကို ေက်ာက္ခ်ပ္ျပားေပၚမွာ စီတင္လိုက္ၿပီး ဆံပင္ေတြကို သပ္လိုက္တယ္။
" လာခဲ့.. နင့္လက္ေပး ''
သူမရဲ႕ လက္ဝါးေပၚမွာ အကြာရဲ႕လက္ေတြထပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္....။
...........................
" ဟူဂိုေရ..ဟူဂို.. ''
" What? ပါးစပ္ပိတ္ထားပါအုန္း ေလာ္ရာမရယ္ ငါတို႔ကအခု EDM Concert ေတြလာၾကည့္ေနတာမဟုတ္ဘူး အဖမ္းခံထားရတာ..ငါးမန္းစာမျဖစ္ခင္ နားပူၿပီးေသေအာင္နင္လုပ္ေနတာလား ''
" ဘယ္ငါးမန္းစာမွမျဖစ္ဘူး ''
" အကြာ ''x2
ဟူဂိုနဲ႕ေလာ္ရာက အသံၿပိဳင္ထြက္သြားၿပီး တလက္လက္ေတာက္ပေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားနဲ႕ အကြာ့ကို ၾကည့္ေနၾကသည္ ။
"အကြာက အၿမီးႀကီးနဲ႕ေတာ့္..ငါတို႔ထင္တာမွန္တယ္ ''
ေလာ္ရာက ဂုဏ္ယူဝံ့ႂကြားေျပာသည္မို႔ ဟူဂိုက တိုးတိုးေနဖို႔ အရိပ္အကဲျပၿပီး အကြာကေတာ့ ေခါင္းေလးခါကာ ရယ္လိုက္သည္။
" အကြာ..အကြာ့သူငယ္ခ်င္းေတြလား ''
" ဟုတ္တယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ လႊတ္ေပးပါ ေနာ္ ''
" အကြာ့သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ့....ေကာင္းၿပီေလ ကိုယ္လႊတ္ေပးမယ္..မာေလက ေမးရင္ ေသၿပီလို႔ေျပာလိုက္မယ္ ''
" တာတာအေကာင္းဆုံးပဲ ''
" ဘယ္က တာ..ေအာ္..ဟုတ္တယ္ ကြာကြာရဲ႕တာတာေလ...''
ဟူဂိုနဲ႕ ေလာ္ရာမွာ ေရွ႕ကႏွစ္ေယာက္ကို ကြက္ရွင္မာ့ခ္ မ်ားစြာနဲ႕ ေငးၾကည့္ၿပီး ေခြးစာေတြ နင့္ေနေအာင္စားလိုက္ရသည္။
"သည္းခံ.. ငါ့ေကာင္ေရ.. ေရွ႕က လင္လင္ေတြကိုမျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အခ်ဳပ္တံခါးဖြင့္ေပးတဲ့အခ်ိန္ကိုသာေစာင့္ေတာ့။''
ေလာ္ရာရဲ႕ တိုးတိုးေလး ဆိုလာတဲ့စကားေၾကာင့္ ဟူဂိုက ေလပူမႈတ္ကာ သက္ျပင္းခ်ကာ ေတြးလိုက္သည္ ။
တံခါးဖြင့္မွာက ဘယ္ႏွစ္ကမၻာေလာက္ထိေစာင့္ရမလဲ..မသိဘဲနဲ႕။
..........