Chapter 8 : Syinara's POV
"You're so dirty and poor."
"Run, Syinara, Run!"
"Wanna play, Syinara?"
"Once i find you, you're dead."
"Hahahahaha."
Napabalikwas ako ng bangon dahil sa bangungot ko. Napatulala nalang ako dahil sa mga ala alang pumasok sa isip ko. Gusto ko ng ibaon sa limot 'yon pero paulit ulit na nag re-replay sa isip ko ang ala ala na 'yon. That's my trauma.
Bumugtong hininga ako nang tumulo ang luha ko. Napatingin ako sa wall clock. It's already 7pm. Nakaramdam ako ng gutom kaya lumabas ako sa kwarto. Gusto kong kumain ng ramen. I'm craving for it kaya nagpakulo ako ng tubig.
Pagkatapos kumulo ng tubig, sinalin ko ang noodles ay seasonings nito hanggang sa matapos ako. I was about to eat when i heard someone knock on the door. Nang buksan ko ang pinto, nagtaka ako dahil walang tao. Isasarado ko na ang pinto nang may nakita akong isang papel na nakadikit sa pinto at may nakasulat.
Get out of here. Please, leave this University.
Kumunot ang noo ko. Lumabas sa dorm ko at nag palinga linga, sinusubukang hanapin ang taong nagdikit ng papel sa pinto ng dorm ko. Kumamot ako sa ulo ko bago pumasok sa loob ng dorm. Bakit naman ako pinapaalis sa University na ito?
Kinabukasan, hindi pumasok si Zeik. Wala naman akong choice kung hindi pumasok mag isa. Hindi ko naman masyadong close ang kambal para tawagin pa sila para lang samahan ako. Atsaka hindi kami same ng classmates.
Malapit na ako sa Room nang biglang mag humatak sa akin. Napatingin ako dito ay dalawang babae ito. Sinubukan kong mag pumiglas pero sinuntok ako sa tiyan nung isa. Shit. No, no, no. Please, help me...
Maya maya lang ay bigla nila akong binitawan kaya napabagsak ako sa sahig. Nasa isang madumi kaming Room. Luma na siguro ito at pinagtambakan na ng mga upuan at mga sirang gamit. Luminga ako at limang babae ang nakita ko. Tumingin ako sa babaeng nasa gitna. Sino ba ang mga ito?
"Don't look at me like that." Naiinis na sabi nung babaeng nasa gitna at tidyakan ako. Napadaing naman ako dahil doon.
"A-anong gagawin nyo sa akin?" Tanong ko.
"Gosh, you're so weak."
"Hmm. You guess." Mapang asar na sabi ulit nung babae at bahagyang yumuko bago ako sabunutan para mapatingala sa kanya.
Tangina, Syinara! Lumaban ka!
"Who are you? You're just a trash but why the Supreme Heirs know you?" Tanong nya at hinawakan pa ang panga ko ng madiin.
"No one likes you!"
Napapikit ako nang maramdaman ko ang luha kong muntik na tumulo. Ayoko. Ayoko ng ganito. I'm done with this. Bakit ba sila ganito? Why they couldn't mind their own business?
"W-why are you asking me?" Paos kong tanong imbis na sagutin ang tanong nya. Lalong nagsalubong ang kilay nya.
"Bitch." Bulalas nya at tumayo bago ako pinagsisipa habang paulit ulit na sinasabi ang you are trash. Nakapikit lang ako haggang sa bigla syang tumigil.
"You deserve to die!"
Akala ko ayun na dahil umalis na sya pero yung apat naman nyang kasamang babae ang pumalit sa kanya. Suntok, sampal, sipa, tadyak at kalmot ang natamo ko galing sa kanila. Nanghihina ang buong katawan ko. Masakit. It feels like hell.
"You're a trash! You Mom is a trash! Your Family is a trash!"
Syinara! Galaw!
Pero hindi. Hindi ko na maigalaw ang katawan ko. Namamanhid na buong katawan ko. Ramdam ko ang dugong dumadaloy sa mukha ko.
Bakit kabago bago ko sa paaralang ito, ganito na ang nararanasan ko?
Hinihintay kita. Hihintayin parin kita. Nasaan ka na? Tulungan mo ako, please. Kahit ngayon na lang. Sumusuko na ang katawan ko. Kailangan na kita. Kahit heto na ang huli kaya pakiusap, puntahan mo ako.
"Save me, please..." bulong ko sa kawalan.
Nanlalabo na ang paningin ko at nagiging blurred na ang pandinig ko hanggang sa hindi ko na nararamdaman ang mga pananakit nila. Sinubukan kong lumunok pero bigla akong umubo ng dugo.
Napapikit nalang ako hanggang sa biglang may bumuhat sa akin. Hindi ko na nagawa pang mabuksan ang mata ko dahil sa panghihina.
"Sorry, i'm late. Rest now."
Naramdaman ko pa ang paglapat ng kung anong malambot na bagay sa noo ko bago ako tuluyan mawalan ng malay.
Pag gising ko, puting kisame ang bumungad sa akin. Nilibot ko ang paningin ko hanggang sa makita ko si Zin na nagbabalat ng mansanas sa gilid ko pero nang makita akong gising ay agad nyang binitawan ang hawak bago ako lapitan.
"Shinara! A-ano? Okay ka na ba? M-may masakit ba sayo? Kaya mo bang gumalaw? Ano? Ano?" Sunod sunod na tanong nya.
"Sino nag dala sa akin dito?" Tanong ko imbis na sagutin ang mga tanong nya.
Ramdam ko pa ang mga sakit ng mga sugat at pasa ko. Second day of school pero heto na ako, nakaratay sa loob ng puting kwarto. Sanay na ako dito pero naninibago lang ako sa ibang bagay.
"Ano ka ba? Importante ba 'yun?" Tanong ni Zin at konti nalang ay iiyak na kaya natawa ako.
"Ayos lang ako. Konting pasa at sugat lang 'to." Sagot ko.
"Konti?! Konti lang 'yan?! Niloloko mo ba ako?! Huhu!" Iyak nya at sumisinghot singhot pa.
Ngumisi ako. Konti lang 'to, Zin. Napaka konting sugat at pasa lang 'to kumpara sa mga natamo ko noon. I've been felt all different kind of pain. Physical, emotional and mental. Kaya ano pa itong mga pasa at sugat na ito kumpara sa mga dati kong naranasan?
"Sino nga nagdala sa akin dito?" Tanong kong muli sa kanya.
She sighed in defeat. "I don't know. You we're missing so we tried to find you hanggang sa nakita ka ni Zon dito sa clinic. What happened ba?"
I looked away. "Wala naman. Napagtripan lang siguro ako dahil newbi—"
"Seriously? Napagtripan? Gosh, Syinara! Napagtripan man o hindi, nagkasugat at pasa ka!" Angal nya.
"Don't worry, okay na ako." Natatawang sabi ko nalang.
"Okay ka naman lagi..."
Napatingin kami sa nagsalita. Si Zeik. Kasama si Zon, Aniela at Cry. Seryoso anong mukha nilang tatlo pero si Aniela ay nag aalalang nakatingin sa akin.
"Bakit ganyan mukha nyo? May nangyari ba?" Nagtatakang tanong ko kahit may hinala na ako kung bakit.
"Bakit hindi mo sagutin sarili mo?" Walang emosyong tanong ni Zeik at lumapit sa akin.
"Anong ibig mong sabihin? Teka nga, ano bang nangyari sayo?" Tanong ko pa.
His jaw clenched. "Who did this to you?"
Natutop ang bibig ko dahil alam kong galit sya. Heto yung ayaw ko, pag nagagalit si Zeik. Oo, childish at minsan immature sya pero pag nagagalit sya iba na.
"Fvck, Syinara. Answer me! Who did this to you?!" Sigaw na nya.
Tumingin ako sa kanya. "Ewan ko, okay?! Hindi ko alam! Hindi ko sila kilala! Basta babae silang lima! Ano pa?!" Sigaw ko na rin.
"Limang babae? Hindi kaya sila Cali?" Biglang sabat ni Cry.
Nakita kong natigilan si Zeik at maya maya ay napahilamos sa mukha. Sinong Cali naman?
"Hindi ba kaya kayo umalis dahil titignan nyo sa CCTV? Bakit hindi nyo parin alam?" Tanong ni Zin.
"Someone hacked it. Kahit ako hindi ko ma access kung sino nag hacked. And there's a possibility na si Cali nga dahil alam naman natin na magaling mang hacked 'yon." Sagot ni Zon sa kambal.
"Syinara, nakaaway mo na ba si Cali?" Tanong ni Cry.
Umiling ako. "Hindi. Tinanong nya lang ako kung bakit close ako sa inyo. Tapos sagot ko sa kanya, bakit nya ako tinatanong tapos doon na nila inumpisahan akong bugbugin." Sagot ko.
Nagkatinginan lang sila. Hindi ko kilala ang Cali na 'yun kaya nagtataka ako kung bakit ginawa nya sa akin ito. It's actually my first time to see her pero anong dahilan ng ginawa nya?
At isa pa... sino nag dala sa akin dito?