CHAPTER 74
A/N: Grammatical and typographical errors ahead.
Shianna's POV
“Did I made myself clear?”
“H-Ha?” I heard Tristan left a heavy sigh at napahilamos ito sa mukha niya.
“You are not listening to me.” dismayadong ani nito.Nagbaba nalang ako ng tingin dahil sa hiya.
“Kanina pa ako dito salita ng salita Shianna.I thought nakuha mo na yung point ko.” he continue and chuckled bitterly.
“S-sorry...” halos pabulong kong sagot and bumuga ng malalim na hininga.
“It's ok.I understand you.You misunderstood everything and anything.I understand Shianna.But I'll give you time to think.I'll go first.” sagot nito at pagkatapos ay tumayo na.Naglakad ito paalis at wala akong nagawa kun'di ang tumitig nalang sa papalayong likuran ni Tristan.
“Hahay,Bakit ba kasi ang tanga ko?Bakit hindi ko man lang tinanong si Tristan tungkol dun?ang shunga ko talaga kahit kailan.Kung hindi lang sana ako nag over react edi sana hindi aabot sa ganito.”
Sa iba ko pa talaga nalaman...
Dismayadong ani ko sa aking isip.Tunayo na ako at pinagpag ang mga alikabok na dumikit sa aking uniporme.Naglakad na ako pabalik ng classroom namin.
***
“ANG lalim ng iniisip mo.Baka malunod ka na dyan hah.” lumingon ako sa gilid at tinignan si Stanley.Ngumiti ito sa akin.I smiled back at umayos ng upo.
“Wala naman,may iniisip lang ako.”
I replied.
“You know what Shianna?you don't deserve this all.” kumunot ang noo ko dahil sa sinabi ni Stanley.Ayan na naman kasi siya.Palaging ginugulo yung utak ko.
“What do you mean?” takang tanong ko.
Umayos ito ng upo tinignan ako diretso sa mga mata.
“This,you don't deserve to feel and experience it all.” sagot nito.Hindi ko pa rin gets kong anong mean ni Stanley.Ginogood-time na namn siguro ako nito.
“Ano bang pinagsasabi mo dyan Stanley.” naguguluhan kong tanong.
“Malalaman mo rin soon.Ikaw ang pumili ng gusto mong buhay right?binalaan na kita noon kaya kung ano man ang nangyari.” he stop and sigh.“I don't know what would you feel.” halos pabulong niyang sabi at tumayo na saka naglakad palapit sa pintuan.
“Dalian mo dyan.Walang exempted sa P.E natin.Baka magalit pa si Sir Castro sa atin.Pag-initan na naman ang section natin.” he said coldly and turn his back saka naglakad na paalis.
Stanley is right.Palagi nalang kaming pinag-iinitan ng mga teachers but except Sir Albert.Kung ano man ang reason ay yan ang hindi ko rin alam.
“Amboooooringgggg ayoko sumali sa P.E ywa!Bwiset!!!!!” inis kong sabi habang hinahampas-hampas ang lamesa ko at nagpapadyak-padyak sa inis.
“Ayoko ring makita si Tristan kainis!nahihiya pa rin ako.” halos pabulong kong sambit at abagsak na nakalumbaba sa lamesa.
“Mabuti pa matulog nalang ako dito.Sasabihin ko nalang mamaya na hindi maganda ang pakiramdam ko.” sabi ko sa sarili ko at pinikit ang aking mga mata.
“Are you avoiding me?” ngunit hindi pa ako tuluyang nakatulog ay bigla nalang may nagsalita.Kahit hindi ko ito tignan.Alam na alam ko na kung sino ito.
Why is he him?
Dahan-dahan kong inangat ang tingin ko and our eyes met.Para akong naistatuwa sa kinauupuan ko.Walang salita na gustong lumabas sa aking bibig.
“Bakit ka pa rin nandito?” kunot-noong tanong ni Tristan na may halong pagtataka ang boses nito.
I blink multiple times at tumikhim.
“B-bakit?bawal ba ako dito Tristan? besides classroom natin 'to kaya may karapatan akong tumambay dito.Ani bang pakialam mo?gusto ko matulog eh!” I replied and avoided his gaze.
I heard him chuckled kaya nilingon ko ito.
“I'm just asking kung bakit ka pa rin andito.Nahahalata kang defensive.” he said and smirk.
“Ganun pa rin ang kalalabasan non!binibilog mo lang yung utak ko!” maang-maangan kong sagot kahit ang totoo ay kinakabahan na ako lalo na ngayon na kaming dalawa lang dito sa loob ng classroom.
Hindi ito nagsalita pa,bagkus ay nakatitig lang ito sa akin.
“Bahala ka na nga dyan!” naiirita kong sabi at tumayo na saka naglakad palabas ng classroom.
Akmang lalagpasan ko na sana ito pero napatigil ako sa paglalakad ng hawakan nito ang aking braso.
Sobrang bilis ng tibok ng puso ko.Para na akong nabibingi sa lakas ng tibok nito.Pilit kong pinakalma ang sarili ko at hinarap ito.
“Let go of my arms Tristan.” kalmado kong utos.Pero imbis na makinig ito sa akin ay tumaas ang kaliwang sulok ng labi nito.
“W-Why are you smirking?stop staring at me like that Tristan.Binabalaan kita!” kinakabahan kong ani.Nagulat ako nang hilahin nalang ako nito bigla at sinirado ang pintuan ng classroom.
I blink multiple times as he suddenly close the door and I heard him locked it.He pushed me of the door.
What the—
“A-Anong ginagawa mo?pwede ba lumayo ka Tristan!” I heard him chuckled.
Ang kaliwang braso nito ay nakasandal sa gilid ko at ang kanan naman ay nakahawak sa baba ko.
“I'm tired of waiting Shianna.Nownine question,one answer.Woukd you give a chance to be your boyfriend?” natigilan ako sa tanong ni Tristan.Hindi ko alam kong anong sasabihin ko.
“Yes or No?” he asked.
“H-Ha?” tanging salita na lumabas sa bibig ko.
“Shianna will you stop acting like a deaf?Just answer my damn question!” iritadong sabi nito na ikinakunot ng noo ko.
Wow ah demanding lang?siya pa nga itong nagtatanong siya pa ang galit.Sarap talaga tadyakan nito eh noh?kainis.
Pero napa-isip ako.Sasagutin ko ba siya ng oo?Kasi sa totoo lang gusto ko si Tristan.No,I don't like him.Because I already love him.Kaya bakit ako sasagot ng hindi?gusto kong subukan.Gusto kong subukan at malaman kong paano magmahal ang isang Tristan Jake Claveliena.
“A-Ano o-oum.” I breath calmly.“Y-ye—”
“YES!MAKAKAUWI NA RIN!” mabilis pa sa alas-kwatro na lumayo sa akin si Tristan at pinakalma ang sarili niya.
Muntikan na yun!thanks a lot Rian!lilibrehan talaga kita mamaya.
“Bakit lock yung room?may Susi ka ba dyan Vince?” rinig naming dalawa ni Tristan na tanong ni Rian sa kabila ng pintuan nito.
“Wala akong dalang susi.Ikaw ba Stanley?may dala kang Susi ng classroom?” rinig naming tanong ni Vince kay Stanley.
“I don't have it.I gave it to Tristan earlier.” kalmado na sagot ni Stanley.
Dahan-dahan akong lumingon kay Tristan at halos matumba akonsa gulat dahil nakatitig pala ito sa akin pero walang emosyon ang mukha nito.
“Puntahan nalang natin si Sir Albert para manghiram ng susi ng classroom natin.” si Rian ang nagsalita.I heard foot steps na nangangahulugang umalis na ito kasama ng iba pa.
Pagkatapos ng ilang minuto ay dali-dali kong binuksan ang pintuan ng classroom at sumilip muna bago lumabas.
Ng maconfirm ko na wala na sila ay diretso akong lumabas ng classroom ng walang lingon-lingon pa.
***
“ALAM mo Shianna nagtataka ako kong bakit nakalock itong classroom kanina eh hindi naman ito lock nong lumabas kami.” naguguluhan na tanong ni Rian.I slowly tilted my head at him.
“E-Ewan ko.Huwag mo akong tanungin dahil na sa may canteen lang naman ako kanina.” patay-malisya kong sagot at hindi na ito pinansin pa.
Dahan-dahan kong nilingon ang gawi kong saan nakaupo si Tristan.Nanlaki ang mga mata ko ng magtama ang paningin namin.Agad akong umiwas ng tingin at inipit ang mga strand ng buhok ko sa kaliwang tenga.
Hindi pa rin ba niya nalimutan yung nangyari kanina?Hayst mabuti nalang talaga at hindi niya ako narinig.Dahil kong narinig niya iyon ay siguradong patay na talaga ako.Hinding-hindi ko na mababawi yung isasagot ko sa tanong niya.
Thanks to Rian.Kung hindi iyon sumigaw malamang patay na talaga ako nito.
Pero dapat ko ba talagang sagutin si Tristan? Nagdadalawang isip talaga ako.Wala naman sigurong masama kong sasagutin ko siya diba?pero hindi pa sa ngayon.May oras rin naman para sagutin ko siya.Gusto ko ring makapag-isip ng maayos na'to magdesisyon.
***
“GOOD evening Kuya.” I greeted Kuya Carlo nang pumasok ito ng bahay.Mabuti nalang at maagang nakauwi si Kuya ngayon.Para naman sabay kambing lahat na makapag-dinner.Mabuti na rin talaga at maayos na kami ni Kuya.Sabi niya raw bibigyan niya muna ako ng oras para makapag isip-isip para daw maging maayos ang desisyon ko.
Ang dami ko na talagang iniisip.Hindi ko na alam kong ano ang uunahin ko.
“Good Evening princess.” he greeted me back at nagbeso ito sa akin.“Nanonood ka na namn ng Sponge Bob Shianna.Yung studies mo hah.Baka napabayaan mo na yan sa kaka-abang mo sa sponge Bob na yan.” sabi ni Kuya na may halong pagbabanta sa boses nito.
“Hindi Kuya ah.Ayos lang kaya yung studies ko.Besides po wala naman laming assignments ngayon kaya free po yung oras ko hehe.” depensa ko.Hindi na ito sumagot pa at naglakad ito paakyat ng hagdan.
***
“MOM may ipapakilala po pala ako sa inyo tomorrow night.” singit ni Kuya Carlo sa gitna ng hapunan namin.Hindi na ako nag-abala pang tumingin pa at tinuon ko nalang ang atensyon ko sa pagkaing nasa harapan ko.
“Girl...?” Tita Sandra replied.Natigil ako sa pagkain at hinihintay ang isasagot ni Kuya Carlo.Kung babae nga ay ibig sabihin non mawawalan na ng oras sa akin si Kuya.Baka matuon lahat ng atensyon niya sa babae na yun kung babae nga.Pero kong lalaki naman,ayos lang sa akin noh.
“It's a secret mom—and a surprise too.” sagot ni Kuya na may halong pagka excited sa boses niya.
Hindi na sila nagsalita pa.Nagpatuloy na kami sa pagkain.Hanggang sa matapos kaming kumain ay tahimik pa rin kami.
***
“PATRICK Star?what do you think of Tristan?Should I answer him yes sa tanong niya kong gusto niya ba akong maging girlfriend?” I asked the stuff toy warmly though I knew that it wouldn't answer me.
I'm lying on the bed while hugging this stuff toy of mine Tristan gave to me as a gift.
“Naguguluhan na ako patrick star.Pero sa tingin ko hindi pa talaga sa ngayon.Gusto ko kong umabot man sa time na sasagutin ko na siya.Yung sigurado na sana ako para wala akong pagsisisihan sa huli.” kausap ko sa sarili ko.Hindi ko na masyadong iniisip pa ang mga nangyari ngayong araw.Bagkus ay kinuha ko ang cellphone ko and I play the song 'Angel,Baby' paborito ko talaga ang kanta na ito.Sobrang ganda kasi at ang sarap sa tenga pakingan.Nakakawala rin siya ng stress at magandang recommendation siya sa may Anxiety.
Pinakinggan ko lang ito at sumasabay sa kanta hanggang sa dinalaw na ako ng antok at tuluyang nakatulog.
A Q U A V I A M O U R
TOGOSZ
Positive and negative comments are highly appreciated 💙🌻