Chapter 31
Finn Pov
"Ate Zofia baka mapagalitan ako nito ni Desmond pag nakita niya." nag-aalala kong saad kay Ate Zofia habang tinatali niya ang maliit na strap noong swimsuit sa likod ko. Kulay puting swimsuit ang pinasuot sa akin ni Ate Zofia. Aniya, ito na daw ang pinakamaliit niyang swimsuit. Iyong ano ko sa baba ay nagagawan naman pala iyon ng paraan upang di bumakat. Ate Zofia give me an instruction earlier kung paano at masaya akong gumana nga iyon.
Ngayon komportable na ako dito sa suot kong white na two-piece na see through pa. Kaso ang ikinababahala ko ay si Desmond. Sinabi ko pa naman sa kanya na di na ako magsusuot ng ganito. Mag-aalala na naman ako nito kapag tinapon niya tulad noong regalo ni Frenny sa akin. Di ko kasi iyong mahanap. Hula ko tinapon na o sinunog na ni Desmond.
Ate Zofia tapped my shoulder and fixed the thin strap of the bra I was wearing. Wala akong dibdib pero okay lang naman siya tingnan.
"Andrea will handle him." ani Ate Zofia.
"Sure po ba?"
Ngumiti si Ate Zofia sa akin at kinurot ng mahina ang pisngi ko.
"Yes, and besides if Desmond will get angry magalit ka rin. It's your right to wear whatever you want as long as you are comfortable with it. Don't let Desmond control you, Finn. Yeah, sometimes we have to be submissive, but not all the time. You should know when you are going to be submissive and when you are not, Finn."
Ngumiti ako kay Ate Zofia at tumango. "Ate Zofia." mahina kong tawag sa kanya.
"Yes?"
Ewan ko ba kapag nagsasalita si Ate Zofia tingin ko laging may dalang ngiti ang labi niya. Parang ang bait niya tingnan sa panlabas man o hindi.
"Ate, a-ano po ba kayo ni Ate Andrea?"
Saglit na natahimik si Ate Zofia sa tanong ko. Akala ko magagalit na siya o ano pero muli siyang ngumiti at bumuntong hininga.
"We're in-a-relationship, Finn. Your Ate Andrea and I are partners, we are lovers."
Matamis ko siyang nginitian. "Kaya po pala. Kami nga rin po ni... D-desmond." unti-unting humina ang boses ko. Out of the topic iyon masyado.
"Silly. Don't be shy nga. The first time I saw you with Desmond. Alam ko na."
"Hala! Hindi ate. Di pa kami couple n'on."
"Oh, really?"
"Opo!"
"Tsk! But you really like one though."
Pagbaba namin ni Ate Zofia pinatapis niya sa akin isang towel, tanggalin ko lang daw kapag nagpi-picture na kami. Ewan ko. Di talaga ako naiilang magsuot ng ganitong klaseng damit. Alam kong pambabae ito pero gusto ko naman. Cross-dressing is not bad. Cross-dressing is not awkward for me. Nasa pagsuot at pagdala mo lang iyan.
Nakita kong nags-set up ng camera si Ate Andrea. Nakakakilig at nakakataba sa puso na ganito nila ako kung tratuhin. Parang kapatid nila ako. Kahit na sa simpleng kuha lang ng larawan ay nag-ieffort silang dalawa para sa akin.
Naunang maglakad sa akin si Ate Zofia at lumapit kay Ate Andrea. Nakita kong niyakap ni Ate Andrea ang kanyang kamay sa maliit na baywang ni Ate Zofia at kinabig ito papalapit sa kanya.
Di ko maiwasang di mapaluha. Mabuti pa sa ibang tao pinapahalagahan ako. Mabuti pa ang mga taong di ko naman kadugo pero tanggap ako. Mabuti pa iyong di ako kaano-ano mahal ako. Kagaya nina Nanay Susan, Tatay Carlos, si Frenny, sina Ate Andrea at Ate Zofia, at si Desmond. Ramdam na ramdam ko ang pagpapahalaga nila sa akin. Nararamdaman kong importante ako kahit na ganito lang ako. Siguro kaya hindi ako kinukuha ng Diyos kahit na ilang beses nang nanganib ang buhay ko kasi ipaparamdam niya pa ito sa akin. Ipaparamdam niya pa sa akin ang mga bagay na hindi ko maranasan noon. Iyong pakiramdam na may nagmamahal sayo. Iyong pakiramdam na importante ka kahit na di ka naman nag-ieffort; 'yong puro talaga at kusa.
"Finn? Halika!" tawag sa akin ni Ate Andrea.
Ngumiti ako at tumungo sa kanilang dalawa.
"Hey! Are you crying? Hindi mo ba gusto ang pinasuot ka? Uncomfortable?" sunod-sunod na tanong ni Ate Zofia at sinuri ang mukha ko. She even wiped my face.
"H-hindi naman ate."
"Ayaw mo ba nito? Okay lang Finn. You can change into another clothes." Dagdag ni Ate Andrea.
I waved my hands dismissively.
"Hindi po. Gusto ko po ito at m-masaya po kasi ako..."
Nagkatinginan sina Ate Andrea at Zofia.
"...masaya po ako na nag-ieffort po kayong dalawa para d-dito. Kahit na okay lang naman po ang simpleng pagkuha ng larawan gamit ang phone ko. Sobrang saya ko po kasi kahit na bago lang po tayo magkakilala hindi niyo po ako nal-left behind. Saka para ko po kayong tunay na mga ate."
Matamis na ngumiti si Ate Zofia saka humakbang tungo sa akin at niyakap ako.
"Your such a sweet talker, Finn. But really. Hindi ka mahirap mahalin, Finn. At saka ang cute mo kaya at ang lambing na tao. Who wouldn't love such pure and lovely baby like you, huh?" wika ni Ate Zofia habang yakap ako.
Lumapit din si Ate Andre. "Zofia was right, Finn. That is why we love and like you because of your pureness and loveliness."
Bumitaw si Ate Zofia sa pagkakayakap sa akin.
Tumingin ako kay Ate Andrea. "Salamat ate," sunod akong tumingin kay Ate Zofia. "Salamat din ate."
"Okay. Enough with this. Picture muna tayong tatlo bago natin kunan ng solo pictures si Finn para ma-isend ko na kay Desmond. Naka-send na naman ako sa kanya sa mga larawan kanina pero dadagdagan ko para paliparin na n'on ang kotse patungo dito." Natatawang saad ni Ate Andrea at nasampal ni Ate Zofia ang balikat niya.
"Papunta na dito si Desmond, ate?" Kuryoso at excited kong tanong.
Kumindat si Ate Andrea. "Oo, Finn. Kaya dali take na tayo ng pictures dahil baka masira n'on ang suot mo ngayon. Bagay na bagay pa naman sayo! Maglalaway talaga ang hayop na 'yon sa'yo."
Sinuway ni Ate Zofia si Ate Andrea pero napangiwi naman ako. Ano ba naman iyang sinasabi ni Ate na maglalaway si Desmond. Ano si Desmond? Aso? At saka sa sinabi ni Ate Andrea na baka masira ito ni Desmond. Di ko na siya papayagan doon. Di ko na nga makita ang regalo ni Frenny, e. Tapos sisirain niya pa itong hiniram ko kay Ate Zofia. Ang sama lang niya!
Tuwang-tuwa ako nang magsimula na ang shoot-shoot na ginagawa namin. Si Ate Zofia ay tinuturuan ako sa mga posing at umabot pa talaga kami sa tabing dagat iyong maabot ng alon ang tuhod ko. May pa luhod-luhod na ako doon. Hawak-hawak sa leeg animo'y sinasakal ang sarili at iba pa. Mahirap ang mga tinuturong posing ni Ate Zofia pero natutuwa naman ako. Nakakaaliw! Hehehe!
"FINNICK!!!"
Hindi lang ako ang napatalon doon sa dumadagundong na boses ni Desmond. Pati sina ate Zofia at ate Andrea na masayang-masaya habang nire-review namin ang mga kuhang larawan matapos ang shoot-shoot namin dito ay napatalon din.
"Dàmn! | My God!!" sambit nina ate.
Ako naman ay natatarantang hinanap ang towel na tinapis ko kanina na tinangggal ko nang mag-shoot kami. Kaso di ko na iyon mahagilap.
Iniwan ko nalang sina Ate Zofia doon at sinalubong ko si Desmond. Papalapit pa lang ako sa kanya pero nangangatog na ang binti ko nang makita ko ang kanyang mukha.
Nag-iisang linya na ang kilay niya. Umiigting na ang panga at mahahaba na ang hakbang na ginagawa.
"D-d-desmond. Mabuti dumating ka na!" Hilaw akong napatawa.
His eyes darkened more than ever as his eyes ran from my head to foot. Due to his intense gaze. I feel like there's something in my stomach twisted. I feel like there is something digging a pit inside my stomach.
I curled my toes, clasped my hands together, and closed my eyes tightly as Desmond got closer to me. I waited only a few seconds before his familiar manly scent soothed my notrils.
"Habibi." Desmond said, in a low and raspy voice.
Slowly, I opened my eyes and lifted my head up to find his dark expression that was gradually turning into a soft one as he wrapped his left arm around my waist.
"Don't get mad, please." I murmured without breaking our eye contact.
Umalon ang Adam's apple ni Desmond at itinaas ang kanang kamay upang haplusin ang pisngi ko.
"I'm not mad." Nahihirapan niyang untag.
"Totoo?"
Sighing, he nodded.
"Yes. And you look so fine, habibi. Dàmmìt! You're making me want to tie you in bed."
Ngumuso ako at kumapit sa kanyang brasong umiigting na ang mga masels.
"H'wag naman ganoon Desmond. H'wag mo ako itali kapag galit ka. Mag-usap lang tayo. Okay?" Payo ko sa kanya. Ayaw ko magpatali 'no!
Napangisi siya. "Silly, baby boy!" aniya at mahinang pinitik ang noo ko.
"Ay! Desmond alam mo na ba na dito tayo magc-christmas kasama sina Ate Zofia at Ate Andrea?" Malapad ang ngiting wika ko sa kanya. Iniba ko na ang topic namin.
Tumingin siya saglit sa direksyon nina ate bago binalik ang tingin sa akin.
"Hmm. Good thing that my parents are out of the country."
Nanindig ang balahibo ko nang maalaala ko ang ina ni Desmond. Talagang nakakakot ang kanyang mama.
"O-oh. Okay lang Desmond na pumunta ka sa mga magulang mo upang mag-celebrate kasama sila. Dito lang muna ako kina ate."
Kinulong niya ang mukha ko gamit ang palad niya.
"They're in the Middle East. It's a far away place, even if I take a private plane. I know I won't be able to arrive on time. Even if I did, I know I won't be able to celebrate Christmas with them because we don't celebrate it, habibi."
Nakangusong tumango ako sa kanya at niyakap ko ang kamay ko sa malaki niyang katawan.
"Okay lang 'yan Desmond. Nandito naman ako at sina ate." saad ko at tinapik-tapik ko ang kamay ko sa kanyang likod.
"Ang tagal mo." Pagsingit ni Ate Andrea kaya naman kumalas ako sa pagkakayakap kay Desmond.
Napaungol bigla si Desmond.
"Tsk!"
"Anyways, how was the pictures?"
Bumaling naman ako kay Desmond.
"Don't you fucking dare sell those photos or publish those photos online, Andrea. I will just buy them all."
Napangiwi ako sa kanilang pinag-uusapan samantalang natatawa naman si Ate Zofia sa tabi ni Ate Andrea.
"Anong bibilhin mo Desmond?"
Kinabig ni Desmond ang baywang ko.
"Silly," anito sabay kurot sa ilong ko. Ngumuso naman ako sa kanya. "Of course your photos."
Magsasalita na sana ako nang sumabat si Ate Andrea.
"No need to buy em. 'Yon na lang ang gift ko sayo at kay Finn."
Desmond just gave Ate Andrea a shrugged. Nagkumustahan pa sila saglit bago kami bumalik doon sa pagre-review ng photos. Napapangiwi na lang ako kay Desmond dahil habang nire-review namin ang nga photos panay saad siya ng 'I like this' 'I want this' 'Send this to me'.
"What about taking pictures of us together, Andrea?" Si Desmond matapos ang pagtitingin namin doon sa mga larawan na nakuha kanina. Ang gaganda nilang lahat!
Napapalakpak doon si Ate Andrea.
"That's a brilliant idea, Desmond! And let's see if you two can be models for my upcoming magazine." sabi ni Ate Andrea na kinailing ni Desmond.
"No, Andrea. As much as I want to show Finn to the world, I don't want to drag him into that kind world. It's a mess. It is chaotic. And I don't want him to be exposed to that kind of environment."
Sinang-ayunan naman iyon ni Ate Andrea.
Sabi ni Desmond di daw siya nakapagdala ng pang beach na outfit. Kaya naman naghubad lang siya doon sa tent namin sa suot niyang business attire kanina. Hinubad siya iyong kulay blue niyang tux. Kaya naman ngayon naka-boxer lang si Desmond.
Hindi ko maiwasan na di mapatingin doon sa ano niyang bumakat sa baba.
Napabuntong hininga ako. Galit pa rin ako doon. Ang laki n'on kaya nilagnat ako at di nakalakad.
Nagpicture kami ni Desmond. Kinunan kami ng larawan ni Ate Andrea. At napareklamo na ako doon. Napagod ako.
"Ay! Ayoko na nito. Gusto ko ng maligo sa dagat." saad ko ng ibaba ako ni Desmond sa may dalampasigan.
Kung kanina gusto-gustong ko ang pagpo-posing sa kamera ngayon ayaw ko na. Napapagod na ako at ang hirap ng ngumiti. Gusto ko nang maligo.
"Sige maligo na kayo." natatawang ani ni ate Andrea.
"How about the two of you?" ang tanong ni Desmond.
"Later, Desmond. Susunod kami." si Ate Zofia na ang sumagot doon.
Palubog na ang araw at nagkulay kahel at pang may halong pulang na ang ulap sa itaas nang maligo kami. Nagsisimula ng uminit ang tubig pero ang ilalim naman ay malamig na malamig.
"Dito na lang Desmond." saad ko sa kanya at bumaba. Kakalas na sana ako sa pagkakayakap sa kanyang leeg nang pagsubok kong tumapak ay di abot ng paa ko ang kailaliman ng tubig.
"Wah! B-balik sa mababaw na parte Desmond!!!" sigaw ko at kumapit ng mabilis sa kanya. Wala ang pink kong salbabida dito!
Malutong siyang tumawa.
"No!" natatawa niyang ani.
"Ehh?"
"That is why kapit ka lang sa akin." Humagikhik siya.
Ngumuso ako sa kanya at walang nagawa kung hindi ang yumakap nalang sa kanyang leeg ng mahigpit at igapos ang binti ko sa baywang niya. Nakasuporta naman ang isang kamay niya sa pwetan ko. Inunan ko ang kanyang balikat.
"Are you mad?" Biglang tanong ni Desmond. Nang di na ako umimik sa kanya.
Naramdaman ko ang pagbasa niya sa likuran ko ng tubig dagat. At ang paghaplos niya sa akin doon.
"Habibi."
"Ayaw ko nga dito." mahinang ani ko.
"Why? Nandito naman ako. I won't let you drown."
"Ayaw ko pa rin."
"Mmm, okay." Pinatakan niya ng halik ang ulo ko bago nagsinulang lumakad tungo sa mababaw na parte.
Binaba niya ako sa parte kung saan nakakaapak na ako at tinulak ko na siya na maligo na rin pero tumanggi siya.
"I will watch you."
Pinalobo ko ang bibig ko at kinapay ang kamay sa tubig.
"Hindi naman ako bata, e. Twenty-one na ako."
Natawa si Desmond. "I know but I'd rather watch you than to swim alone. I enjoy this better."
Ngumuso lang ako sa kanya. At sumulong sa ilalim para itago ang pamumula ng pisngi ko. Hindi ko alam kung nakita niya ba iyon o hindi dahil na rin sa limitadong liwanag pero sumuong na ako sa tubig. Minsan talaga parang may naghuhukay na sa tiyan ko na hindi ko maipaliwanag. At si Desmond lang ang may kayang gawin iyon.
Pag-ahon ko napa atras ako bigla dahil nasa harap ko na si Desmond. Sa tulong ng konting liwanag ng araw ay nakikita ko ang pagkuyom ng mga panga niya. Basa ang buhok at nag-aapoy ang mata sa pagnanasa.
Hinapit niya ang baywang ko at saka walang ano-ano'y binuhat ako. Napakapit ako sa balikat niya.
"Finn."
"Hmm?"
"I really wanna do this since I saw you earlier." Anito na nagpakunot sa noo ko.
"Ang alin Desmond?"
"Close your eyes first." Aniya na kinasimangot ko.
Labag man sa loob ko ay pumikit pa rin ako. I lifted my frown face up and waited kung ano ang gagawin ni Desmond. Hanggang sa naramdaman ko ang paglapt ng labi niya sa akin. Napadilat ako doon at nakita kong pikit ang mata ni Desmond. Ilang sandali pa ay dumilat din siya kaya nagkatitigan kami saglit bago ako muling napapikit at nagpalamon sa sensasyong dala ng mababaw na halik ni Desmond. Bago pa man makalimutan namin na nasa dagat kaming dalawa ay minabuti na naming umahon.
Nauna kaming umahon ni Desmond at naiwan sila Ate Andrea at Zofia doon sa dagat na nag-ienjoy pa.
Nauuna akong maglakad kay Desmond.
"Get dress." utos ni Desmond nang maglakad kami tungo sa aming tent.
Lukot ang noo kong binalingan siya kaso pinanlakihan niya ako sa mata niya.
Ngumuso ako.
"Ayaw!"
"Urgh! Don't be stubborn, habibi. Malamig na."
"Di pa ako nilalamig Desmond." Pangangatwiran ko sa kanya. Totoo naman di ako nilalamig kahit na naka-two piece lang ako.
Umigting ang panga niya at humakbang tungo sa akin. Napa atras naman ako.
"Magdamit ka." anito sa seryosong tono.
"Ayaw!" turan ko na naman.
"Magdamit ka!" kontra niya naman sa akin.
Sumimangot ako at pumadyak sa buhangin. "Ayaw nga!"
Marahas siyang napahilamos sa kanyang palad.
"Magbibihis ka, habibi. Isa..." At binilangan pa ako.
"... dalawa." Tugon ko at mas lalo siyang nagalit sa akin.
Nang hahamon siyang humakbang tungo sa akin pero isang hakbang paatras naman ang ginagawa ko kada isang hakbang niya.
"... tatlo." Dugtong niya sa akin.
"Ayaw nga Desmond! Ayaw!" Napailing na ako at tumigil sa pag-atras nang tumigil din siya.
"Magbibihis ka o papa-dapain kita." Nagtatagis ang bagang niyang banta sa akin at pinagdiinan pa talaga ang papa-dain na salita.
Kumibot ang labi ko. Gusto ko siyang kontrahin kaso natatakot ako doon sa banta niya.
Humaba ang nguso ko nang wala na akong magawa.
"Oo na. Oo na. Magbibihis na." ani ko na kinangisi niya. Ngising tagumpay!
Padabog ko siyang tinalikuran at hinabaan ko ang hakbang ko kaso lang natisod naman ako at akala ko'y madadapa na ako nang may braso yumakap sa baywang ko.
"Be careful, habibi." mahanging bulong ni Desmond sa kaliwang tainga ko na kinainit ng pisngi ko.
***
Alam kung paulit-ulit na pero I just wanna say na, I'll find time para makapag-edit sa works ko. Kaya magtiis muna kayo mga beh errors ko. Anyways, maraming salamat sa comments at votes ninyo. It really mean a lot for me. Omg!!😘🤧😭❤
Thank you for reading!!!