အဖွဲ့မှူး ....ဆရာက ..ခဏ လာတွေ့ပါတဲ့
အော် အေး ညီမ ..အစ်ကိုသွားတွေ့လိုက်ပါ့မယ်...
ဒေါက်~ ဒေါက်...
"ဆရာ ...."
"အော်ကောင်းပြည့် ဝင်ခဲ့လေ..."
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ... ကျွန်တော် ကိုခေါ်တာ ဘာများလဲမသိဘူးဗျ ..."
"အော်...ဒီလိုရှိတယ် ...မနက်ဖန် ဆရာတို့ရုံးကို ရန်ကုန်ရုံးချုပ်က ဒုဥက္ကဌကိုယ်တိုင် လာပြီး စစ်ဆေးမယ်တဲ့ ...အဲ့ဒါ ဆရာတို့ အဆင့်သင့်ဖြစ်ပြီလား ဘာလိုအပ်လဲ ဆရာ ဘာလုပ်ပေးရအုံးမလဲ ..."
"ဟုတ်ကဲ့ဗျအားလုံးအဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီဆရာ ...ကျွန်တော့်အဖွဲ့ဝင်အားလုံးကိုရော ကျွန်တော် ပြောထားပြီပါပြီ ခုစစ်လက်စဖိုင်တွေကလွဲကျန်တာ အသင့်ဖြစ်ပါပြီဆရာ..."
"အေး အေး ကြိုးစားထား ကောင်းပြည့် ဆရာမြေးလေးရော နေကောင်းတယ် ဟုတ်လား ...ဖိုးသားလေးကို သတိရတယ်ကွာ ...ငါလည်းအိမ်ရောက် အပြီးသေးတဲ့အလုပ်ဆက်လုပ်နေရလို့ ဖိုးသားလေးကိုလာမတွေ့နိုင်ဘူးကွာ။ နောက်နေ့ ဖိုးသားလေးဆီ လာတွေ့ပြီးချော့ပါ့မယ် စိတ်မကောက်နဲ့ပြောပေးနော် "
"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ..ကျေးဇူးပါ ..ကျွန်တော်တို့သားအဖ ဆရာကျေးဇူးကိုမမေ့ပါဘူးဆရာ "
လက်အုပ်ချီလျှက် ကျွန်တော်ဆရာကို ကျေးဇူးတင်မိသည်။ ကျွန်တော် ဘဝတစိတ်တစ်ပိုင်းမှာဆရာက ကူညီပေးခဲ့ရာကနေခုထိ အဆင်ပြေပြေနေရသည်။ ဆရာမိဘတစ်ယောက်သဖွယ်ပါ အားကိုးရပါသော ဆရာတို့သားအဖ ရယ်ပါ။
"မလိုပါဘူးကောင်းပြည့်ရာ ငါက ဘာမှမလုပ်ပေးရသေးပါဘူး ...မင်းဆိုတာကလည်း ငါတို့ကိုကျေးဇူးတင်တယ်ဆိုတာကြီး..."
ပြုံးလျှက်သာ ပြောနေမိတယ်။ လူလိမ်မာလေးမို့ ကျေးဇူးတရားတန်ဖိုး အရွယ်ငယ်ငယ်နဲ့ သိပ်နားလည်ရှာသည်။ "ကံကောင်းခြင်းတွေ မင်းတို့သားအဖ အပေါ် ကျရောက်မှာပါ အားတင်းထားကြပါလို့ " နူတ်ကထုတ်မပြောမိပေမယ့် ရင်တွင်းတစ်နေရာကနေ ဆုတောင်းမိ၏။ ကလေးတွေ အေးချမ်းပါစေ၊ ပူပင်သောက ကင်းဝေးပါစေ။
"ဟုတ်ဆရာ...ဒါဆို ကျွန်တော် အလုပ်သွားလုပ်ပါရစေဆရာ လုပ်လက်စလေးရှိလို့...."
"အော် အေး....အေး..."
အွန်း ကောင်းကောင်းအတိတ်က ဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲ မသိခဲ့ဘူး၊ မေးလည်းမမေးခဲ့သလို သူကိုယ်တိုင်လည်း ထုတ်မပြောပြခဲ့ဘူး။ မြင့်မြတ်သည့် ယောကျာ်းလေးဘဝမှ သားဦးလေးကို ကိုယ်တိုင်လွယ်ဖွားပေးရဲတဲ့ သတ္တိသိပ်ရှိတဲ့ ကောင်လေး၊ ကျွန်တော်တို့အပေါ် သိပ်အားနာတက်တဲ့ ကောင်လေး။ ကလေးတစ်ယောက်အဖေ ကောင်းပြည့်လေးက လူလိမ်မာလေး၊ အလုပ်ကိုတန်ဖိုးထားသလို ၊အထက်လူကြီးတွေအပေါ်လည်း ရိုသေလေးစားတယ်၊ စိတ်ဓါတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ မြင့်မြတ်တယ်။ အဖွဲ့သားတွေအမှားလုပ်မိရင်တောင် ခေါင်းခံဖြေရှင်းပေးတက်တဲ့ကလေး...စိတ်ညစ်စရာဆို ဘေးလူမမြင်စေချင်တဲ့ကလေး..Babyဟန်သာ အတွက် ဆို သူဘာဖြစ်နေနေ အကောင်းဆုံးဆိုတာပဲ ဖန်တီးပေးတက်တဲ့ကလေး ။ အွန်း...နတ်ကောင်းနတ်မြတ်အပေါင်းတို့ ကောင်းပြည့်တို့သားအဖ အပေါ် စောင်မကြည့်ရူပါစေဘုရား....ဟု၍ စိတ်ထဲမှ ဆုတောင်းနေမိသည်။
ကျွန်တော်ဆရာ အခန်းကထွက်လာတော့ ကျွန်တော်ပြန်မရောက်ချင်သောအတိတ်တွေကိုတွေးမိတယ် နယ်ကမိဘအရင်းကတောင်နှင်ထုတ်ခံခဲ့ရတဲ့ကျွန်တော် ၊ချစ်မိသူက လှည့်စားစွန့်ပစ်ခဲ့လို့ ဗိုက်တစ်လုံးနဲ့ဒုခပင်လယ်ဝေနေချိန် သွားစရာနေရာ မရှိနေတဲ့အခါကာလတွေက တကယ့်ငရဲအလား။ ဆရာကျော်သက်နှင့်မမဧကရီကျော်သက်တို့က စောင့်ရှောက်ပေးကြတာ သားသားလေးမွေးသည်အထိ ။ ကလေးတစ်ဖက်နဲ့ ဆရာတို့စောင့်ရှောက်မူကြားအခန့်သားမနေချင်သောကျွန်တော် အလုပ်လုပ်ရစေ တောင်းဆိုခဲ့ရတယ် ။ ကျွန်တော်အပေါ် သဘောထားပြည့်ခဲ့ကြတဲ့ဆရာတို့မိသားစုကျေးဇူးကို အမြဲသတိရအောင့်မေ့မိတယ်။
ခုချိန်ကာလ အလုပ်တစ်ခုမပိုင်ဆိုင်လျှင် လူတယောက်ရပ်တည်ဖို့ ဘယ်နေရာမှမလွယ်ကူလှဘူး။ ကျွန်တော်မှာ သားသားလေးရှိတယ်၊ မမတို့သားအဖ အပေါ် မှီခိုနေဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ကလေးအတွက် သုံးစွဲရမယ်ငွေကြေး ရှာမှဖြစ်မည်။ သားသားက တဖြေးဖြေးကြီးလာမှာ ၊ ကုန်ကျစရိတ်ကလည်း တဖြေးဖြေးကြီးလာပြီ၊ ကျွန်တောင်ဝင်ငွေမရှိလို့မရဘူး။ ကျွန်တော်ကိုယ်ပိုင်ငွေဖြင့် သားသားလေးကို ပြုစုနိုင်ဖို့ ကြိုးစားရမည်။
ဘွဲ့တွေတစ်သီကြီးနဲ့ Diplomaတွေ ပိုင်ထားမှ ရုံးအလုပ်၊ ဌာနဆိုင်ရာ ၊ အလုပ်ပေါင်းစုံမှာ နေရာရတဲ့ခေတ် ကျွန်တော်လိုအဝေးသင်ဘွဲ့ ကို ဆရာက ကူညီအလုပ်ပေးခဲ့ရာကနေခုထိ ဆို ၃ နှစ်ကျော်ကာလ ရောက်ခဲ့ပြီ ။ ဆရာက ကျွန်တော်တို့သားအဖအပေါ် မိဘအရင်းလို တွယ်တာနေခဲ့တာ ဆရာအပိုင်အိမ်အပိုလေးမှာနေသည့်အထိ ကျွန်တော်တို့သားအဖအပေါ် စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့တာ ..ဖိုးသားလေးကိုလည်းသိပ်ခင်တွယ်ရှာတာ ။
"သား...သားကိုလွမ်းလိုက်တာ .."
သားသားကသိပ်စကားတက်တာ အချောလေး မမဧကရီ အသည်းကြော်ပေါ့...မမကိုဆို သိပ်ကပ်တာ ၊ဟိုကလဲ သည်း ..တူကလဲ ကပ် လိုက်ဖက်တယ်အဲ့တူအရီး။ ဘေးအိမ်က အစ်ကိုတွေအစ်မတွေအဒေါ်တွေရဲ့ပါးစပ်ဖျားက မချတဲ့ ကောင်းစစ်ဟန်သာ။ သားသားက လူကဲသိပ်ခပ်တက်တာ ၊ ကျွန်တော်မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး အရိပ်အကဲအမြဲခတ်ပြီး တီတီတာတာ စကားလှတွေပြောတက်သေးတာ ..ကျွန်တော်မြတ်နိုးရတဲ့သားငယ်က သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းသည်။
" သားသားရေ "
"ဗျာ ..ပါးပါး...ပါးပါးပြန်လာပြီ လား၊ ပါးပါးကို သားသားက လွမ်းနေတာ သိလား..မွ"
ကျွန်တော်တို့သားအဖ နှစ်ယောက်နေထိုင်သော အိမ်ဂေဟာလေး ခြေချမိရုံနှင့် အမောပြေလေးက ကျွန်တော်ဆီသို့ အပြေးတစ်ပိုင်း။ ချစ်စဖွယ်စကားတွေကို ပါးစပ်ကနေပြောလည်းပြော ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲပြေးဝင်လာတဲ့ကျွန်တော့် အလင်းရောင်။ ကျွန်တော်ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်သေးသေးလေးဖြင့်ဖွဖွ က်ိုင်ပြီး ၊ ပါးကိုလည်းနမ်းရင်း ကျွန်တော်ကိုကပ်ချွဲနေတဲ့သားသားက မြတ်နိုးစရာအတိ...၊ ကျေနပ်စရာ အတိ။
"ပါးပါးလည်းလွမ်းပါဗျာ...မွ..သားသားအတွက် ဒီမှာမုန့်မုန့် ဝယ်လာတယ် ..အော် ဒေါ်ကြည်...ခုမှမြင်မိတာကျေးဇူးပါဗျာ ကျွန်တော်မရှိချိန် သားသားကို ဂရုစိုက်ပေးတဲ့အတွက် "
ဒေါ်ကြည်ဆိုတာ ဘေးအိမ်က အငြိမ်စားဝန်ထမ်း ...ကျွန်တော်မရှိချိန် သားသားကိုစောင့်ရှောက်ပေးသူပေါ့။ အဆင့်မြင့်အိမ်ယာတိုက်တာ ပတ်ဝန်းကျင် အလယ်မှ အိမ်အိုလေးထဲက ကျွန်တော်တို့ သားအဖ ချစ်ခြင်းမေတ္တာက အပြည့်ဖြင့် ခြယ်သထားသည်။ မြတ်နိုးခြင်းတွေ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေ ဖြင့် သားနှင့်အဖေ သံယောဇဉ်မေတ္တာကြိုးတွေ အပြန်အလှည်ချည်နှောင်ထားရင်း ကျွန်တော်တို့အိမ်ဂေဟာလေးက ချစ်ခြင်းမေတ္တာအပြည့်ဖြင့်ပတ်ဝန်းကျင်ကို ခေါင်းမော့ပြနိုင်၏။
" ငါကိုခုမြင်ပြီပေါ့ မောင်ကောင်း ဘယ်နှယ့်တော် သားအဖတွေ ချစ်နေကြတာ ကျုပ်တောင်မမြင်သည်အထိ...ဟားးအေးအေး ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူးဟယ် ဒေါ်ကြည်ကိုက babyဟန်သာလေးကိုချစ်လွန်းလို့ပါဟယ် ..ငါသွားမယ် မောင်ကောင်း ..သားအဖတွေအေးဆေးနားကြ..ခြံတံခါးပိတ်အုံး"
"ဟုတ် ဟုတ် ဒေါ်ကြည် ...."
"Bye ဘွားကြည် ...အာဘွား "
သားသားက သူဘွားကြည်ကိုပါးစပ်ကလည်းပြော လက်ကတာ့တာလုပ်ရင်း နူတ်ဆက်သတဲ့...တကယ့်ချစ်မွှေးလေး။
"ဟုတ်ပါပြီတော် ...ဟုတ်ပါပြီ ဘွားကြည်ကလေးလေး "
ခြံတံခါးပိတ်ပြီး သားသားကိုချီကာ အိမ်ထဲဝင်ခဲ့တယ်...သားသားကိုပေါင်ပွေ့တင်ရင်းထိုင်ခဲ့ကြသည်။ တနေ့တာပင်ပမ်းခဲ့သမျှ သားငယ်ဆီက စကားသံချိုချိုလေးတွေ နားဆင်ရင်း အမောဖြေမည်။ ဒီချစ်စရာသားငယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့်ကျွန်တော်က လက်ရှိအချိန် လောကစည်းဇိမ်ပေါ်မှာ သာယာနေသူအလား ၊ ယှဉ်တွဲပြစရာစကားလုံးရယ် မျက်နှာငယ်လိမ့်မည်။ သားငယ်ဆီက ချစ်စဖွယ်အသံသာသာလေးက ချိုသာဆုံးသော အသံတွေထဲမှ ထူးခြားမူ အပြည့်ဖြင့် ဩဇာအရှိဆုံး ၊ ပါးပါး ပင်ပမ်းမူကိုလုံးဝပျောက်ကင်းစေမည့်သာယာနာပျော်ဖွယ်တေးသံစဉ်အလား..ချစ်စရာသားငယ်။
" သားသား ...ပါးပါးမရှိချိန် ဘွားကြည်အပေါ်မဆိုးရဘူးနော်...ပါးပါး အလုပ်လုပ်နေလို့ ပါးပါးသားအနားအချိန်ပြည့်နေမပေးနိုင်တာ ခွင့်လွတ်ပေးမယ်ဟုတ်လား ပါးပါးသားလေးက "
အမေးမမည်သော အမေစကားလုံးတချို့ကို ဖလင်မေတ္တာ စိုးရိမ်စိဖြင့် ပြောရင်း သားငယ်ကိုမုန့်ခွံ့ပေးနေမိသည်။ သိပ်လိမ်မ္မာတဲ့သား မို့ ပါးပါး ဘဝတစ်ခုလုံးပုံအောလို့ချစ်ရတဲ့ ရင်သွေးငယ်။ ကျွန်တော်ဘဝ တစ်ခုတည်းသော မြတ်နိုးစရာအဖြစ် ကျန်ရှိခဲ့သော သက်ရှိလေး သားငယ်။
သားအဖနှစ်ယောက်တည်းသာရှိသော ကျွန်တော်တို့မိသားစုမှာ သားသားက ကျွန်တော်အတွက် တန်ဖိုးဖြတ်မရတဲ့ ရတနာတစ်ပါး။ တန်ဖိုးဖြတ်၍ မကုန်နိုင်သော မြတ်နိုးဖွယ် ။
" အွန်းး....သားသားကမဆိုးဘူး လိမ်မာတဲ့ဖိုးသားလေးပါ ပါးပါးရ ...ပါးပါးကိုလည်းစိတ်မဆိုးဘူး..ပါးပါးပိုက်ပိုက်ရှာနေတာ သားသားအတွက်ဆိုတာ သားသားသိတယ်..."
ကျွန်တော့်မေးခွန်းတချို့ကို ကလေးအသိဥာဏ်လေးဖြင့် ချက်ချင်းတုန့်ပြန်နေသောသားငယ်၊ ကျွန်တော့ဂရုတစိုက် ခွံ့ကျွေးတဲ့မူန့်ကို စားရင်း လက်တစ်ခါခါ နှင့် ဖြေနေသောကလေးလူကြီး လေးရယ်ပါ။ ကျွန်တော်မျက်နှာ ညိုးမှာ သိပ်ကြောက်တဲ့ သားသားက အလိုက်သိလွန်းတယ်။ တန်ဖိုးရှိလွန်းတယ်။ ကျွန်တော်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး သားသား ရာသီဥတု သတ်မှတ်သည်ထင်တယ်။ တန်ဖိုးရှိ ဖိုးဥာဏ်ကောင်းလေး ကောင်းစစ်ဟန်သာ။
"သားသားဖိုးဖိုးကျော်က လည်း သားကိုသတိရတယ်တဲ့ မလာတွေ့နိုင်လို့ စိတ်မကောက်ပါနဲ့တဲ့"
"ဗျာ ..ဖိုးဖိုးကျော်ကလား...သားသားသိပါတယ် ..ပါးပါး..စိတ်မဆိုးပါဘူး ..ဟွန့်"
မမဧကရီသင်ကြားမူဖြင့် ကြွယ်ဝသောစကားလုံးများကိုစီခြယ်ကာ လှပသောနူတ်ခမ်းလေးကိုဘဲပေါက်လေးလို ဆူထော်ရင်း နားလည်ပါတယ် ပြောတဲ့ကလေးပေါက်စ ၊သူ့ဖိုးဖိုးကျော်ဆီရောက်ရင်မြင်ရောင်သေး ဘယ်လိုကောက်ပြမလဲဆိုတာ။ သားငယ် ရဲ့ ကောက်တေးစက်ဝန်းထဲက ဆရာတို့သားအဖ ပုံကို မြင်ယောင်မိရင်း အပြုံးတို့က အသောမသတ်နိုင်ခဲ့။
" ဟ ...သားသား...အများကြီးမစားရဘူးနော် ဗိုက်ပူကယ်နေပြီ ၊ ညစာကစားရအုံးမယ်လေ ပါးပါးက အရသာအရှိဆုံး ဟင်းလျာတွေချက်ကြွေးမယ်လေ အသဲလေးရ"
" အွန်း...အွန်..ပါးပါး".
"ပါးပါးကို အများကြီး ချစ်.."
မူန့်စားလျှက် ကျွန်တော်လည်ပင်းကိုလက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ ဖက်ထားရင်ပြောနေသောသားသား ကောင်းစစ်ဟန်သာ၊ သားငယ်ရဲ့ နေ့စဉ်အစားအသောက်ကို အမြဲ သန့်ရှင်းလတ်ဆက်စေသော အစားအစာများကိုဖန်တီးရင်း ကျွန်တော်ဘဝက လှပနေခဲ့၏။
"ပါးပါးကလည်း သားသားကို အများကြီး ချစ်..."
အလိမ်မာလေး ကျွန်တော်အမောပြေလေး ။ ကျွန်တော်မိဘတွေသာ ခုချိန်အတူနေရရင် သားသားကို ဘယ်လောက်ချစ်လိုက်မလဲ မေမေရယ်။ မမသာ ခုချိန် သက်ရှိထင်ရှားရှိနေရင် သားငယ်ကို ဘယ်လောက်ချစ်ရှာမလဲ။ အားလုံးက သားမိုက်ပြစ်တွေမို့ မေမေတို့ကို မျက်နှာ မပြဝံ့တဲ့ သားပါ။ အဝေးကနေပဲ တောင်းပန်ပါ့မယ် ဖေဖေနှင့် ဘဝခြားက မမ၊ မေမေ ကိုအမြဲ ဝန်ချတောင်းပန်ကန်တော့ရင်း ။
" ကဲခု ....ဘာလုပ်ရမလဲ "
" ရေချိုးမယ်...ညစာ စားမယ် ...ဘုရားကန်တော့ ပြီး ပါးပါးကို ကန်တော့ အိပ်ရပါ့မယ် "
" ပါးပါး အသဲတုန်း အလိမ်မာလေး ...ကဲ ..ထ ..မွ..မွ"
သားသားကို လတ်ဆက်သော အသား၊ငါး၊ အသီးအရွက် အချိုးကျပေါင်းစပ် လို့ ညစာကို သေချာချက်ကြွေး ခဲ့သည်။ ကိုယ်လက်သန့်စင်လို့ ပိုးမွှားအန္တာရယ်ရန်မှ ကာကွယ်မည်။ သားအဖ နှစ်ယောက် ဘုရားကန်တော့ ပြီး၊ သိပ်အဖိုးတန်တဲ့သားက ကျွန်တော်ကို ဦးသုံးကြိမ်ချ ကန်တော့ခဲ့တယ်။ သာဓုပါသားရယ်...ပါးပါးရှိသမျှအင်အားနဲ့ သားငယ်ဘဝလင်းလက်တောက်စေရပါ့မယ်။ ပါးပါးကြိုးစားပြီး အမြင့်ကိုရောက်အောင်တင်ပေးမယ် သားသားက ကောင်းစွာကြီးပြင်းပေးပါ ။
———————————————————————————-
နောက်မနက်ခင်းတစ်ခုက ကောင်းပြည့်တို့သားဖ မျှော်လင့်မထားတဲ့ဧည်သည့် မဆုံချင်သောသူ နဲ့တွေ့ရမယ် မမျှော်ထားသောကောင်းပြည့်...အေးချမ်းသော သားအဖဘဝထဲ မည့်သို့သော နတ်ဆိုးပေါ်လာမည်နည်း။ တွေ့ဆုံကြုံခဲ့ရတဲ့ အတိတ်ကံဆိုတွေ မကျေသေးသည့်အလား၊ ရန်ဆိုင်ရမည့် မုန်တိုင်းက လေဖိအား မည်မျှရှိမည်နည်း။
" ဆရာ "
"ဟေ ...ကောင်းကောင်း ဝင်ခဲ့ ...ဒုဥက္ကဌက ကောင်းကောင်းကိုတွေ့ချင်လို့တဲ့ ..ရုံးခန်းထဲဝင်သွားလိုက် ကောင်းကောင်း"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ "
"ဒေါက်...ဒေါက်"
" ဝင်ခဲ့"
"ဟင်...."
#မမ အတွက် Vote ပေးခဲ့ဖို့မပေးနဲ့နော်
#Thanks for all
zawgyi
အဖွဲ့မှူး ....ဆရာက ..ခဏ လာတွေ့ပါတဲ့
အော် အေး ညီမ ..အစ်ကိုသွားတွေ့လိုက်ပါ့မယ်...
ဒေါက်~ ဒေါက်...
"ဆရာ ...."
"အော်ကောင်းပြည့် ဝင်ခဲ့လေ..."
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ... ကျွန်တော် ကိုခေါ်တာ ဘာများလဲမသိဘူးဗျ ..."
"အော်...ဒီလိုရှိတယ် ...မနက်ဖန် ဆရာတို့ရုံးကို ရန်ကုန်ရုံးချုပ်က ဒုဥက္ကဌကိုယ်တိုင် လာပြီး စစ်ဆေးမယ်တဲ့ ...အဲ့ဒါ ဆရာတို့ အဆင့်သင့်ဖြစ်ပြီလား ဘာလိုအပ်လဲ ဆရာ ဘာလုပ်ပေးရအုံးမလဲ ..."
"ဟုတ်ကဲ့ဗျအားလုံးအဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီဆရာ ...ကျွန်တော့်အဖွဲ့ဝင်အားလုံးကိုရော ကျွန်တော် ပြောထားပြီပါပြီ ခုစစ်လက်စဖိုင်တွေကလွဲကျန်တာ အသင့်ဖြစ်ပါပြီဆရာ..."
"အေး အေး ကြိုးစားထား ကောင်းပြည့် ဆရာမြေးလေးရော နေကောင်းတယ် ဟုတ်လား ...ဖိုးသားလေးကို သတိရတယ်ကွာ ...ငါလည်းအိမ်ရောက် အပြီးသေးတဲ့အလုပ်ဆက်လုပ်နေရလို့ ဖိုးသားလေးကိုလာမတွေ့နိုင်ဘူးကွာ။ နောက်နေ့ ဖိုးသားလေးဆီ လာတွေ့ပြီးချော့ပါ့မယ် စိတ်မကောက်နဲ့ပြောပေးနော် "
"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ..ကျေးဇူးပါ ..ကျွန်တော်တို့သားအဖ ဆရာကျေးဇူးကိုမမေ့ပါဘူးဆရာ "
လက်အုပ်ချီလျှက် ကျွန်တော်ဆရာကို ကျေးဇူးတင်မိသည်။ ကျွန်တော် ဘဝတစိတ်တစ်ပိုင်းမှာဆရာက ကူညီပေးခဲ့ရာကနေခုထိ အဆင်ပြေပြေနေရသည်။ ဆရာမိဘတစ်ယောက်သဖွယ်ပါ အားကိုးရပါသော ဆရာတို့သားအဖ ရယ်ပါ။
"မလိုပါဘူးကောင်းပြည့်ရာ ငါက ဘာမှမလုပ်ပေးရသေးပါဘူး ...မင်းဆိုတာကလည်း ငါတို့ကိုကျေးဇူးတင်တယ်ဆိုတာကြီး..."
ပြုံးလျှက်သာ ပြောနေမိတယ်။ လူလိမ်မာလေးမို့ ကျေးဇူးတရားတန်ဖိုး အရွယ်ငယ်ငယ်နဲ့ သိပ်နားလည်ရှာသည်။ "ကံကောင်းခြင်းတွေ မင်းတို့သားအဖ အပေါ် ကျရောက်မှာပါ အားတင်းထားကြပါလို့ " နူတ်ကထုတ်မပြောမိပေမယ့် ရင်တွင်းတစ်နေရာကနေ ဆုတောင်းမိ၏။ ကလေးတွေ အေးချမ်းပါစေ၊ ပူပင်သောက ကင်းဝေးပါစေ။
"ဟုတ်ဆရာ...ဒါဆို ကျွန်တော် အလုပ်သွားလုပ်ပါရစေဆရာ လုပ်လက်စလေးရှိလို့...."
"အော် အေး....အေး..."
အွန်း ကောင်းကောင်းအတိတ်က ဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲ မသိခဲ့ဘူး၊ မေးလည်းမမေးခဲ့သလို သူကိုယ်တိုင်လည်း ထုတ်မပြောပြခဲ့ဘူး။ မြင့်မြတ်သည့် ယောကျာ်းလေးဘဝမှ သားဦးလေးကို ကိုယ်တိုင်လွယ်ဖွားပေးရဲတဲ့ သတ္တိသိပ်ရှိတဲ့ ကောင်လေး၊ ကျွန်တော်တို့အပေါ် သိပ်အားနာတက်တဲ့ ကောင်လေး။ ကလေးတစ်ယောက်အဖေ ကောင်းပြည့်လေးက လူလိမ်မာလေး၊ အလုပ်ကိုတန်ဖိုးထားသလို ၊အထက်လူကြီးတွေအပေါ်လည်း ရိုသေလေးစားတယ်၊ စိတ်ဓါတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ မြင့်မြတ်တယ်။ အဖွဲ့သားတွေအမှားလုပ်မိရင်တောင် ခေါင်းခံဖြေရှင်းပေးတက်တဲ့ကလေး...စိတ်ညစ်စရာဆို ဘေးလူမမြင်စေချင်တဲ့ကလေး..Babyဟန်သာ အတွက် ဆို သူဘာဖြစ်နေနေ အကောင်းဆုံးဆိုတာပဲ ဖန်တီးပေးတက်တဲ့ကလေး ။ အွန်း...နတ်ကောင်းနတ်မြတ်အပေါင်းတို့ ကောင်းပြည့်တို့သားအဖ အပေါ် စောင်မကြည့်ရူပါစေဘုရား....ဟု၍ စိတ်ထဲမှ ဆုတောင်းနေမိသည်။
ကျွန်တော်ဆရာ အခန်းကထွက်လာတော့ ကျွန်တော်ပြန်မရောက်ချင်သောအတိတ်တွေကိုတွေးမိတယ် နယ်ကမိဘအရင်းကတောင်နှင်ထုတ်ခံခဲ့ရတဲ့ကျွန်တော် ၊ချစ်မိသူက လှည့်စားစွန့်ပစ်ခဲ့လို့ ဗိုက်တစ်လုံးနဲ့ဒုခပင်လယ်ဝေနေချိန် သွားစရာနေရာ မရှိနေတဲ့အခါကာလတွေက တကယ့်ငရဲအလား။ ဆရာကျော်သက်နှင့်မမဧကရီကျော်သက်တို့က စောင့်ရှောက်ပေးကြတာ သားသားလေးမွေးသည်အထိ ။ ကလေးတစ်ဖက်နဲ့ ဆရာတို့စောင့်ရှောက်မူကြားအခန့်သားမနေချင်သောကျွန်တော် အလုပ်လုပ်ရစေ တောင်းဆိုခဲ့ရတယ် ။ ကျွန်တော်အပေါ် သဘောထားပြည့်ခဲ့ကြတဲ့ဆရာတို့မိသားစုကျေးဇူးကို အမြဲသတိရအောင့်မေ့မိတယ်။
ခုချိန်ကာလ အလုပ်တစ်ခုမပိုင်ဆိုင်လျှင် လူတယောက်ရပ်တည်ဖို့ ဘယ်နေရာမှမလွယ်ကူလှဘူး။ ကျွန်တော်မှာ သားသားလေးရှိတယ်၊ မမတို့သားအဖ အပေါ် မှီခိုနေဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ကလေးအတွက် သုံးစွဲရမယ်ငွေကြေး ရှာမှဖြစ်မည်။ သားသားက တဖြေးဖြေးကြီးလာမှာ ၊ ကုန်ကျစရိတ်ကလည်း တဖြေးဖြေးကြီးလာပြီ၊ ကျွန်တောင်ဝင်ငွေမရှိလို့မရဘူး။ ကျွန်တော်ကိုယ်ပိုင်ငွေဖြင့် သားသားလေးကို ပြုစုနိုင်ဖို့ ကြိုးစားရမည်။
ဘွဲ့တွေတစ်သီကြီးနဲ့ Diplomaတွေ ပိုင်ထားမှ ရုံးအလုပ်၊ ဌာနဆိုင်ရာ ၊ အလုပ်ပေါင်းစုံမှာ နေရာရတဲ့ခေတ် ကျွန်တော်လိုအဝေးသင်ဘွဲ့ ကို ဆရာက ကူညီအလုပ်ပေးခဲ့ရာကနေခုထိ ဆို ၃ နှစ်ကျော်ကာလ ရောက်ခဲ့ပြီ ။ ဆရာက ကျွန်တော်တို့သားအဖအပေါ် မိဘအရင်းလို တွယ်တာနေခဲ့တာ ဆရာအပိုင်အိမ်အပိုလေးမှာနေသည့်အထိ ကျွန်တော်တို့သားအဖအပေါ် စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့တာ ..ဖိုးသားလေးကိုလည်းသိပ်ခင်တွယ်ရှာတာ ။
"သား...သားကိုလွမ်းလိုက်တာ .."
သားသားကသိပ်စကားတက်တာ အချောလေး မမဧကရီ အသည်းကြော်ပေါ့...မမကိုဆို သိပ်ကပ်တာ ၊ဟိုကလဲ သည်း ..တူကလဲ ကပ် လိုက်ဖက်တယ်အဲ့တူအရီး။ ဘေးအိမ်က အစ်ကိုတွေအစ်မတွေအဒေါ်တွေရဲ့ပါးစပ်ဖျားက မချတဲ့ ကောင်းစစ်ဟန်သာ။ သားသားက လူကဲသိပ်ခပ်တက်တာ ၊ ကျွန်တော်မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး အရိပ်အကဲအမြဲခတ်ပြီး တီတီတာတာ စကားလှတွေပြောတက်သေးတာ ..ကျွန်တော်မြတ်နိုးရတဲ့သားငယ်က သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းသည်။
" သားသားရေ "
"ဗျာ ..ပါးပါး...ပါးပါးပြန်လာပြီ လား၊ ပါးပါးကို သားသားက လွမ်းနေတာ သိလား..မွ"
ကျွန်တော်တို့သားအဖ နှစ်ယောက်နေထိုင်သော အိမ်ဂေဟာလေး ခြေချမိရုံနှင့် အမောပြေလေးက ကျွန်တော်ဆီသို့ အပြေးတစ်ပိုင်း။ ချစ်စဖွယ်စကားတွေကို ပါးစပ်ကနေပြောလည်းပြော ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲပြေးဝင်လာတဲ့ကျွန်တော့် အလင်းရောင်။ ကျွန်တော်ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်သေးသေးလေးဖြင့်ဖွဖွ က်ိုင်ပြီး ၊ ပါးကိုလည်းနမ်းရင်း ကျွန်တော်ကိုကပ်ချွဲနေတဲ့သားသားက မြတ်နိုးစရာအတိ...၊ ကျေနပ်စရာ အတိ။
"ပါးပါးလည်းလွမ်းပါဗျာ...မွ..သားသားအတွက် ဒီမှာမုန့်မုန့် ဝယ်လာတယ် ..အော် ဒေါ်ကြည်...ခုမှမြင်မိတာကျေးဇူးပါဗျာ ကျွန်တော်မရှိချိန် သားသားကို ဂရုစိုက်ပေးတဲ့အတွက် "
ဒေါ်ကြည်ဆိုတာ ဘေးအိမ်က အငြိမ်စားဝန်ထမ်း ...ကျွန်တော်မရှိချိန် သားသားကိုစောင့်ရှောက်ပေးသူပေါ့။ အဆင့်မြင့်အိမ်ယာတိုက်တာ ပတ်ဝန်းကျင် အလယ်မှ အိမ်အိုလေးထဲက ကျွန်တော်တို့ သားအဖ ချစ်ခြင်းမေတ္တာက အပြည့်ဖြင့် ခြယ်သထားသည်။ မြတ်နိုးခြင်းတွေ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေ ဖြင့် သားနှင့်အဖေ သံယောဇဉ်မေတ္တာကြိုးတွေ အပြန်အလှည်ချည်နှောင်ထားရင်း ကျွန်တော်တို့အိမ်ဂေဟာလေးက ချစ်ခြင်းမေတ္တာအပြည့်ဖြင့်ပတ်ဝန်းကျင်ကို ခေါင်းမော့ပြနိုင်၏။
" ငါကိုခုမြင်ပြီပေါ့ မောင်ကောင်း ဘယ်နှယ့်တော် သားအဖတွေ ချစ်နေကြတာ ကျုပ်တောင်မမြင်သည်အထိ...ဟားးအေးအေး ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူးဟယ် ဒေါ်ကြည်ကိုက babyဟန်သာလေးကိုချစ်လွန်းလို့ပါဟယ် ..ငါသွားမယ် မောင်ကောင်း ..သားအဖတွေအေးဆေးနားကြ..ခြံတံခါးပိတ်အုံး"
"ဟုတ် ဟုတ် ဒေါ်ကြည် ...."
"Bye ဘွားကြည် ...အာဘွား "
သားသားက သူဘွားကြည်ကိုပါးစပ်ကလည်းပြော လက်ကတာ့တာလုပ်ရင်း နူတ်ဆက်သတဲ့...တကယ့်ချစ်မွှေးလေး။
"ဟုတ်ပါပြီတော် ...ဟုတ်ပါပြီ ဘွားကြည်ကလေးလေး "
ခြံတံခါးပိတ်ပြီး သားသားကိုချီကာ အိမ်ထဲဝင်ခဲ့တယ်...သားသားကိုပေါင်ပွေ့တင်ရင်းထိုင်ခဲ့ကြသည်။ တနေ့တာပင်ပမ်းခဲ့သမျှ သားငယ်ဆီက စကားသံချိုချိုလေးတွေ နားဆင်ရင်း အမောဖြေမည်။ ဒီချစ်စရာသားငယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့်ကျွန်တော်က လက်ရှိအချိန် လောကစည်းဇိမ်ပေါ်မှာ သာယာနေသူအလား ၊ ယှဉ်တွဲပြစရာစကားလုံးရယ် မျက်နှာငယ်လိမ့်မည်။ သားငယ်ဆီက ချစ်စဖွယ်အသံသာသာလေးက ချိုသာဆုံးသော အသံတွေထဲမှ ထူးခြားမူ အပြည့်ဖြင့် ဩဇာအရှိဆုံး ၊ ပါးပါး ပင်ပမ်းမူကိုလုံးဝပျောက်ကင်းစေမည့်သာယာနာပျော်ဖွယ်တေးသံစဉ်အလား..ချစ်စရာသားငယ်။
" သားသား ...ပါးပါးမရှိချိန် ဘွားကြည်အပေါ်မဆိုးရဘူးနော်...ပါးပါး အလုပ်လုပ်နေလို့ ပါးပါးသားအနားအချိန်ပြည့်နေမပေးနိုင်တာ ခွင့်လွတ်ပေးမယ်ဟုတ်လား ပါးပါးသားလေးက "
အမေးမမည်သော အမေစကားလုံးတချို့ကို ဖလင်မေတ္တာ စိုးရိမ်စိဖြင့် ပြောရင်း သားငယ်ကိုမုန့်ခွံ့ပေးနေမိသည်။ သိပ်လိမ်မ္မာတဲ့သား မို့ ပါးပါး ဘဝတစ်ခုလုံးပုံအောလို့ချစ်ရတဲ့ ရင်သွေးငယ်။ ကျွန်တော်ဘဝ တစ်ခုတည်းသော မြတ်နိုးစရာအဖြစ် ကျန်ရှိခဲ့သော သက်ရှိလေး သားငယ်။
သားအဖနှစ်ယောက်တည်းသာရှိသော ကျွန်တော်တို့မိသားစုမှာ သားသားက ကျွန်တော်အတွက် တန်ဖိုးဖြတ်မရတဲ့ ရတနာတစ်ပါး။ တန်ဖိုးဖြတ်၍ မကုန်နိုင်သော မြတ်နိုးဖွယ် ။
" အွန်းး....သားသားကမဆိုးဘူး လိမ်မာတဲ့ဖိုးသားလေးပါ ပါးပါးရ ...ပါးပါးကိုလည်းစိတ်မဆိုးဘူး..ပါးပါးပိုက်ပိုက်ရှာနေတာ သားသားအတွက်ဆိုတာ သားသားသိတယ်..."
ကျွန်တော့်မေးခွန်းတချို့ကို ကလေးအသိဥာဏ်လေးဖြင့် ချက်ချင်းတုန့်ပြန်နေသောသားငယ်၊ ကျွန်တော့ဂရုတစိုက် ခွံ့ကျွေးတဲ့မူန့်ကို စားရင်း လက်တစ်ခါခါ နှင့် ဖြေနေသောကလေးလူကြီး လေးရယ်ပါ။ ကျွန်တော်မျက်နှာ ညိုးမှာ သိပ်ကြောက်တဲ့ သားသားက အလိုက်သိလွန်းတယ်။ တန်ဖိုးရှိလွန်းတယ်။ ကျွန်တော်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး သားသား ရာသီဥတု သတ်မှတ်သည်ထင်တယ်။ တန်ဖိုးရှိ ဖိုးဥာဏ်ကောင်းလေး ကောင်းစစ်ဟန်သာ။
"သားသားဖိုးဖိုးကျော်က လည်း သားကိုသတိရတယ်တဲ့ မလာတွေ့နိုင်လို့ စိတ်မကောက်ပါနဲ့တဲ့"
"ဗျာ ..ဖိုးဖိုးကျော်ကလား...သားသားသိပါတယ် ..ပါးပါး..စိတ်မဆိုးပါဘူး ..ဟွန့်"
မမဧကရီသင်ကြားမူဖြင့် ကြွယ်ဝသောစကားလုံးများကိုစီခြယ်ကာ လှပသောနူတ်ခမ်းလေးကိုဘဲပေါက်လေးလို ဆူထော်ရင်း နားလည်ပါတယ် ပြောတဲ့ကလေးပေါက်စ ၊သူ့ဖိုးဖိုးကျော်ဆီရောက်ရင်မြင်ရောင်သေး ဘယ်လိုကောက်ပြမလဲဆိုတာ။ သားငယ် ရဲ့ ကောက်တေးစက်ဝန်းထဲက ဆရာတို့သားအဖ ပုံကို မြင်ယောင်မိရင်း အပြုံးတို့က အသောမသတ်နိုင်ခဲ့။
" ဟ ...သားသား...အများကြီးမစားရဘူးနော် ဗိုက်ပူကယ်နေပြီ ၊ ညစာကစားရအုံးမယ်လေ ပါးပါးက အရသာအရှိဆုံး ဟင်းလျာတွေချက်ကြွေးမယ်လေ အသဲလေးရ"
" အွန်း...အွန်..ပါးပါး".
"ပါးပါးကို အများကြီး ချစ်.."
မူန့်စားလျှက် ကျွန်တော်လည်ပင်းကိုလက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ ဖက်ထားရင်ပြောနေသောသားသား ကောင်းစစ်ဟန်သာ၊ သားငယ်ရဲ့ နေ့စဉ်အစားအသောက်ကို အမြဲ သန့်ရှင်းလတ်ဆက်စေသော အစားအစာများကိုဖန်တီးရင်း ကျွန်တော်ဘဝက လှပနေခဲ့၏။
"ပါးပါးကလည်း သားသားကို အများကြီး ချစ်..."
အလိမ်မာလေး ကျွန်တော်အမောပြေလေး ။ ကျွန်တော်မိဘတွေသာ ခုချိန်အတူနေရရင် သားသားကို ဘယ်လောက်ချစ်လိုက်မလဲ မေမေရယ်။ မမသာ ခုချိန် သက်ရှိထင်ရှားရှိနေရင် သားငယ်ကို ဘယ်လောက်ချစ်ရှာမလဲ။ အားလုံးက သားမိုက်ပြစ်တွေမို့ မေမေတို့ကို မျက်နှာ မပြဝံ့တဲ့ သားပါ။ အဝေးကနေပဲ တောင်းပန်ပါ့မယ် ဖေဖေနှင့် ဘဝခြားက မမ၊ မေမေ ကိုအမြဲ ဝန်ချတောင်းပန်ကန်တော့ရင်း ။
" ကဲခု ....ဘာလုပ်ရမလဲ "
" ရေချိုးမယ်...ညစာ စားမယ် ...ဘုရားကန်တော့ ပြီး ပါးပါးကို ကန်တော့ အိပ်ရပါ့မယ် "
" ပါးပါး အသဲတုန်း အလိမ်မာလေး ...ကဲ ..ထ ..မွ..မွ"
သားသားကို လတ်ဆက်သော အသား၊ငါး၊ အသီးအရွက် အချိုးကျပေါင်းစပ် လို့ ညစာကို သေချာချက်ကြွေး ခဲ့သည်။ ကိုယ်လက်သန့်စင်လို့ ပိုးမွှားအန္တာရယ်ရန်မှ ကာကွယ်မည်။ သားအဖ နှစ်ယောက် ဘုရားကန်တော့ ပြီး၊ သိပ်အဖိုးတန်တဲ့သားက ကျွန်တော်ကို ဦးသုံးကြိမ်ချ ကန်တော့ခဲ့တယ်။ သာဓုပါသားရယ်...ပါးပါးရှိသမျှအင်အားနဲ့ သားငယ်ဘဝလင်းလက်တောက်စေရပါ့မယ်။ ပါးပါးကြိုးစားပြီး အမြင့်ကိုရောက်အောင်တင်ပေးမယ် သားသားက ကောင်းစွာကြီးပြင်းပေးပါ ။
———————————————————————————-
နောက်မနက်ခင်းတစ်ခုက ကောင်းပြည့်တို့သားဖ မျှော်လင့်မထားတဲ့ဧည်သည့် မဆုံချင်သောသူ နဲ့တွေ့ရမယ် မမျှော်ထားသောကောင်းပြည့်...အေးချမ်းသော သားအဖဘဝထဲ မည့်သို့သော နတ်ဆိုးပေါ်လာမည်နည်း။ တွေ့ဆုံကြုံခဲ့ရတဲ့ အတိတ်ကံဆိုတွေ မကျေသေးသည့်အလား၊ ရန်ဆိုင်ရမည့် မုန်တိုင်းက လေဖိအား မည်မျှရှိမည်နည်း။
" ဆရာ "
"ဟေ ...ကောင်းကောင်း ဝင်ခဲ့ ...ဒုဥက္ကဌက ကောင်းကောင်းကိုတွေ့ချင်လို့တဲ့ ..ရုံးခန်းထဲဝင်သွားလိုက် ကောင်းကောင်း"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ "
"ဒေါက်...ဒေါက်"
" ဝင်ခဲ့"
"ဟင်...."
#မမ အတွက် Vote ပေးခဲ့ဖို့မပေးနဲ့နော်
#Thanks for all
zawgyi
အဖြဲ႕မႉး ....ဆရာက ..ခဏ လာေတြ႕ပါတဲ့
ေအာ္ ေအး ညီမ ..အစ္ကိုသြားေတြ႕လိုက္ပါ့မယ္...
ေဒါက္~ ေဒါက္...
"ဆရာ ...."
"ေအာ္ေကာင္းျပည့္ ဝင္ခဲ့ေလ..."
" ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ... ကြၽန္ေတာ္ ကိုေခၚတာ ဘာမ်ားလဲမသိဘူးဗ် ..."
"ေအာ္...ဒီလိုရွိတယ္ ...မနက္ဖန္ ဆရာတို႔႐ုံးကို ရန္ကုန္႐ုံးခ်ဳပ္က ဒုဥကၠဌကိုယ္တိုင္ လာၿပီး စစ္ေဆးမယ္တဲ့ ...အဲ့ဒါ ဆရာတို႔ အဆင့္သင့္ျဖစ္ၿပီလား ဘာလိုအပ္လဲ ဆရာ ဘာလုပ္ေပးရအုံးမလဲ ..."
"ဟုတ္ကဲ့ဗ်အားလုံးအဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီဆရာ ...ကြၽန္ေတာ့္အဖြဲ႕ဝင္အားလုံးကိုေရာ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာထားၿပီပါၿပီ ခုစစ္လက္စဖိုင္ေတြကလြဲက်န္တာ အသင့္ျဖစ္ပါၿပီဆရာ..."
"ေအး ေအး ႀကိဳးစားထား ေကာင္းျပည့္ ဆရာေျမးေလးေရာ ေနေကာင္းတယ္ ဟုတ္လား ...ဖိုးသားေလးကို သတိရတယ္ကြာ ...ငါလည္းအိမ္ေရာက္ အၿပီးေသးတဲ့အလုပ္ဆက္လုပ္ေနရလို႔ ဖိုးသားေလးကိုလာမေတြ႕နိုင္ဘူးကြာ။ ေနာက္ေန႕ ဖိုးသားေလးဆီ လာေတြ႕ၿပီးေခ်ာ့ပါ့မယ္ စိတ္မေကာက္နဲ႕ေျပာေပးေနာ္ "
"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ..ေက်းဇူးပါ ..ကြၽန္ေတာ္တို႔သားအဖ ဆရာေက်းဇူးကိုမေမ့ပါဘူးဆရာ "
လက္အုပ္ခ်ီလွ်က္ ကြၽန္ေတာ္ဆရာကို ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘဝတစိတ္တစ္ပိုင္းမွာဆရာက ကူညီေပးခဲ့ရာကေနခုထိ အဆင္ေျပေျပေနရသည္။ ဆရာမိဘတစ္ေယာက္သဖြယ္ပါ အားကိုးရပါေသာ ဆရာတို႔သားအဖ ရယ္ပါ။
"မလိုပါဘူးေကာင္းျပည့္ရာ ငါက ဘာမွမလုပ္ေပးရေသးပါဘူး ...မင္းဆိုတာကလည္း ငါတို႔ကိုေက်းဇူးတင္တယ္ဆိုတာႀကီး..."
ၿပဳံးလွ်က္သာ ေျပာေနမိတယ္။ လူလိမ္မာေလးမို႔ ေက်းဇူးတရားတန္ဖိုး အ႐ြယ္ငယ္ငယ္နဲ႕ သိပ္နားလည္ရွာသည္။ "ကံေကာင္းျခင္းေတြ မင္းတို႔သားအဖ အေပၚ က်ေရာက္မွာပါ အားတင္းထားၾကပါလို႔ " ႏူတ္ကထုတ္မေျပာမိေပမယ့္ ရင္တြင္းတစ္ေနရာကေန ဆုေတာင္းမိ၏။ ကေလးေတြ ေအးခ်မ္းပါေစ၊ ပူပင္ေသာက ကင္းေဝးပါေစ။
"ဟုတ္ဆရာ...ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္သြားလုပ္ပါရေစဆရာ လုပ္လက္စေလးရွိလို႔...."
"ေအာ္ ေအး....ေအး..."
အြန္း ေကာင္းေကာင္းအတိတ္က ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲ မသိခဲ့ဘူး၊ ေမးလည္းမေမးခဲ့သလို သူကိုယ္တိုင္လည္း ထုတ္မေျပာျပခဲ့ဘူး။ ျမင့္ျမတ္သည့္ ေယာက်ာ္းေလးဘဝမွ သားဦးေလးကို ကိုယ္တိုင္လြယ္ဖြားေပးရဲတဲ့ သတၱိသိပ္ရွိတဲ့ ေကာင္ေလး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေပၚ သိပ္အားနာတက္တဲ့ ေကာင္ေလး။ ကေလးတစ္ေယာက္အေဖ ေကာင္းျပည့္ေလးက လူလိမ္မာေလး၊ အလုပ္ကိုတန္ဖိုးထားသလို ၊အထက္လူႀကီးေတြအေပၚလည္း ရိုေသေလးစားတယ္၊ စိတ္ဓါတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျမင့္ျမတ္တယ္။ အဖြဲ႕သားေတြအမွားလုပ္မိရင္ေတာင္ ေခါင္းခံေျဖရွင္းေပးတက္တဲ့ကေလး...စိတ္ညစ္စရာဆို ေဘးလူမျမင္ေစခ်င္တဲ့ကေလး..Babyဟန္သာ အတြက္ ဆို သူဘာျဖစ္ေနေန အေကာင္းဆုံးဆိုတာပဲ ဖန္တီးေပးတက္တဲ့ကေလး ။ အြန္း...နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္အေပါင္းတို႔ ေကာင္းျပည့္တို႔သားအဖ အေပၚ ေစာင္မၾကည့္႐ူပါေစဘုရား....ဟု၍ စိတ္ထဲမွ ဆုေတာင္းေနမိသည္။
ကြၽန္ေတာ္ဆရာ အခန္းကထြက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ျပန္မေရာက္ခ်င္ေသာအတိတ္ေတြကိုေတြးမိတယ္ နယ္ကမိဘအရင္းကေတာင္ႏွင္ထုတ္ခံခဲ့ရတဲ့ကြၽန္ေတာ္ ၊ခ်စ္မိသူက လွည့္စားစြန့္ပစ္ခဲ့လို႔ ဗိုက္တစ္လုံးနဲ႕ဒုခပင္လယ္ေဝေနခ်ိန္ သြားစရာေနရာ မရွိေနတဲ့အခါကာလေတြက တကယ့္ငရဲအလား။ ဆရာေက်ာ္သက္ႏွင့္မမဧကရီေက်ာ္သက္တို႔က ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကတာ သားသားေလးေမြးသည္အထိ ။ ကေလးတစ္ဖက္နဲ႕ ဆရာတို႔ေစာင့္ေရွာက္မူၾကားအခန့္သားမေနခ်င္ေသာကြၽန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ရေစ ေတာင္းဆိုခဲ့ရတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္အေပၚ သေဘာထားျပည့္ခဲ့ၾကတဲ့ဆရာတို႔မိသားစုေက်းဇူးကို အၿမဲသတိရေအာင့္ေမ့မိတယ္။
ခုခ်ိန္ကာလ အလုပ္တစ္ခုမပိုင္ဆိုင္လွ်င္ လူတေယာက္ရပ္တည္ဖို႔ ဘယ္ေနရာမွမလြယ္ကူလွဘူး။ ကြၽန္ေတာ္မွာ သားသားေလးရွိတယ္၊ မမတို႔သားအဖ အေပၚ မွီခိုေနဖို႔ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ကေလးအတြက္ သုံးစြဲရမယ္ေငြေၾကး ရွာမွျဖစ္မည္။ သားသားက တေျဖးေျဖးႀကီးလာမွာ ၊ ကုန္က်စရိတ္ကလည္း တေျဖးေျဖးႀကီးလာၿပီ၊ ကြၽန္ေတာင္ဝင္ေငြမရွိလို႔မရဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္ပိုင္ေငြျဖင့္ သားသားေလးကို ျပဳစုနိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရမည္။
ဘြဲ႕ေတြတစ္သီႀကီးနဲ႕ Diplomaေတြ ပိုင္ထားမွ ႐ုံးအလုပ္၊ ဌာနဆိုင္ရာ ၊ အလုပ္ေပါင္းစုံမွာ ေနရာရတဲ့ေခတ္ ကြၽန္ေတာ္လိုအေဝးသင္ဘြဲ႕ ကို ဆရာက ကူညီအလုပ္ေပးခဲ့ရာကေနခုထိ ဆို ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ကာလ ေရာက္ခဲ့ၿပီ ။ ဆရာက ကြၽန္ေတာ္တို႔သားအဖအေပၚ မိဘအရင္းလို တြယ္တာေနခဲ့တာ ဆရာအပိုင္အိမ္အပိုေလးမွာေနသည့္အထိ ကြၽန္ေတာ္တို႔သားအဖအေပၚ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့တာ ..ဖိုးသားေလးကိုလည္းသိပ္ခင္တြယ္ရွာတာ ။
"သား...သားကိုလြမ္းလိုက္တာ .."
သားသားကသိပ္စကားတက္တာ အေခ်ာေလး မမဧကရီ အသည္းေၾကာ္ေပါ့...မမကိုဆို သိပ္ကပ္တာ ၊ဟိုကလဲ သည္း ..တူကလဲ ကပ္ လိုက္ဖက္တယ္အဲ့တူအရီး။ ေဘးအိမ္က အစ္ကိုေတြအစ္မေတြအေဒၚေတြရဲ႕ပါးစပ္ဖ်ားက မခ်တဲ့ ေကာင္းစစ္ဟန္သာ။ သားသားက လူကဲသိပ္ခပ္တက္တာ ၊ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး အရိပ္အကဲအၿမဲခတ္ၿပီး တီတီတာတာ စကားလွေတြေျပာတက္ေသးတာ ..ကြၽန္ေတာ္ျမတ္နိုးရတဲ့သားငယ္က သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္။
" သားသားေရ "
"ဗ်ာ ..ပါးပါး...ပါးပါးျပန္လာၿပီ လား၊ ပါးပါးကို သားသားက လြမ္းေနတာ သိလား..မြ"
ကြၽန္ေတာ္တို႔သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ေနထိုင္ေသာ အိမ္ေဂဟာေလး ေျခခ်မိ႐ုံႏွင့္ အေမာေျပေလးက ကြၽန္ေတာ္ဆီသို႔ အေျပးတစ္ပိုင္း။ ခ်စ္စဖြယ္စကားေတြကို ပါးစပ္ကေနေျပာလည္းေျပာ ကြၽန္ေတာ္ရင္ခြင္ထဲေျပးဝင္လာတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ အလင္းေရာင္။ ကြၽန္ေတာ္ပါးႏွစ္ဖက္ကို လက္ေသးေသးေလးျဖင့္ဖြဖြ က်ိုင်ပြီး ၊ ပါးကိုလည္းနမ္းရင္း ကြၽန္ေတာ္ကိုကပ္ခြၽဲေနတဲ့သားသားက ျမတ္နိုးစရာအတိ...၊ ေက်နပ္စရာ အတိ။
"ပါးပါးလည္းလြမ္းပါဗ်ာ...မြ..သားသားအတြက္ ဒီမွာမုန့္မုန့္ ဝယ္လာတယ္ ..ေအာ္ ေဒၚၾကည္...ခုမွျမင္မိတာေက်းဇူးပါဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္မရွိခ်ိန္ သားသားကို ဂ႐ုစိုက္ေပးတဲ့အတြက္ "
ေဒၚၾကည္ဆိုတာ ေဘးအိမ္က အၿငိမ္စားဝန္ထမ္း ...ကြၽန္ေတာ္မရွိခ်ိန္ သားသားကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးသူေပါ့။ အဆင့္ျမင့္အိမ္ယာတိုက္တာ ပတ္ဝန္းက်င္ အလယ္မွ အိမ္အိုေလးထဲက ကြၽန္ေတာ္တို႔ သားအဖ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက အျပည့္ျဖင့္ ျခယ္သထားသည္။ ျမတ္နိုးျခင္းေတြ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ျဖင့္ သားႏွင့္အေဖ သံေယာဇဥ္ေမတၱာႀကိဳးေတြ အျပန္အလွည္ခ်ည္ႏွောင္ထားရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္ေဂဟာေလးက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအျပည့္ျဖင့္ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေခါင္းေမာ့ျပနိုင္၏။
" ငါကိုခုျမင္ၿပီေပါ့ ေမာင္ေကာင္း ဘယ္ႏွယ့္ေတာ္ သားအဖေတြ ခ်စ္ေနၾကတာ က်ဳပ္ေတာင္မျမင္သည္အထိ...ဟားးေအးေအး ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူးဟယ္ ေဒၚၾကည္ကိုက babyဟန္သာေလးကိုခ်စ္လြန္းလို႔ပါဟယ္ ..ငါသြားမယ္ ေမာင္ေကာင္း ..သားအဖေတြေအးေဆးနားၾက..ၿခံတံခါးပိတ္အုံး"
"ဟုတ္ ဟုတ္ ေဒၚၾကည္ ...."
"Bye ဘြားၾကည္ ...အာဘြား "
သားသားက သူဘြားၾကည္ကိုပါးစပ္ကလည္းေျပာ လက္ကတာ့တာလုပ္ရင္း ႏူတ္ဆက္သတဲ့...တကယ့္ခ်စ္ေမႊးေလး။
"ဟုတ္ပါၿပီေတာ္ ...ဟုတ္ပါၿပီ ဘြားၾကည္ကေလးေလး "
ၿခံတံခါးပိတ္ၿပီး သားသားကိုခ်ီကာ အိမ္ထဲဝင္ခဲ့တယ္...သားသားကိုေပါင္ေပြ႕တင္ရင္းထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ တေန႕တာပင္ပမ္းခဲ့သမွ် သားငယ္ဆီက စကားသံခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြ နားဆင္ရင္း အေမာေျဖမည္။ ဒီခ်စ္စရာသားငယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ကြၽန္ေတာ္က လက္ရွိအခ်ိန္ ေလာကစည္းဇိမ္ေပၚမွာ သာယာေနသူအလား ၊ ယွဥ္တြဲျပစရာစကားလုံးရယ္ မ်က္ႏွာငယ္လိမ့္မည္။ သားငယ္ဆီက ခ်စ္စဖြယ္အသံသာသာေလးက ခ်ိဳသာဆုံးေသာ အသံေတြထဲမွ ထူးျခားမူ အျပည့္ျဖင့္ ဩဇာအရွိဆုံး ၊ ပါးပါး ပင္ပမ္းမူကိုလုံးဝေပ်ာက္ကင္းေစမည့္သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေတးသံစဥ္အလား..ခ်စ္စရာသားငယ္။
" သားသား ...ပါးပါးမရွိခ်ိန္ ဘြားၾကည္အေပၚမဆိုးရဘူးေနာ္...ပါးပါး အလုပ္လုပ္ေနလို႔ ပါးပါးသားအနားအခ်ိန္ျပည့္ေနမေပးနိုင္တာ ခြင့္လြတ္ေပးမယ္ဟုတ္လား ပါးပါးသားေလးက "
အေမးမမည္ေသာ အေမစကားလုံးတခ်ိဳ႕ကို ဖလင္ေမတၱာ စိုးရိမ္စိျဖင့္ ေျပာရင္း သားငယ္ကိုမုန့္ခြံ႕ေပးေနမိသည္။ သိပ္လိမ္မၼာတဲ့သား မို႔ ပါးပါး ဘဝတစ္ခုလုံးပုံေအာလို႔ခ်စ္ရတဲ့ ရင္ေသြးငယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဘဝ တစ္ခုတည္းေသာ ျမတ္နိုးစရာအျဖစ္ က်န္ရွိခဲ့ေသာ သက္ရွိေလး သားငယ္။
သားအဖႏွစ္ေယာက္တည္းသာရွိေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစုမွာ သားသားက ကြၽန္ေတာ္အတြက္ တန္ဖိုးျဖတ္မရတဲ့ ရတနာတစ္ပါး။ တန္ဖိုးျဖတ္၍ မကုန္နိုင္ေသာ ျမတ္နိုးဖြယ္ ။
" အြန္းး....သားသားကမဆိုးဘူး လိမ္မာတဲ့ဖိုးသားေလးပါ ပါးပါးရ ...ပါးပါးကိုလည္းစိတ္မဆိုးဘူး..ပါးပါးပိုက္ပိုက္ရွာေနတာ သားသားအတြက္ဆိုတာ သားသားသိတယ္..."
ကြၽန္ေတာ့္ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ကို ကေလးအသိဥာဏ္ေလးျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းတုန့္ျပန္ေနေသာသားငယ္၊ ကြၽန္ေတာ့ဂ႐ုတစိုက္ ခြံ႕ေကြၽးတဲ့မူန့္ကို စားရင္း လက္တစ္ခါခါ ႏွင့္ ေျဖေနေသာကေလးလူႀကီး ေလးရယ္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာ ညိုးမွာ သိပ္ေၾကာက္တဲ့ သားသားက အလိုက္သိလြန္းတယ္။ တန္ဖိုးရွိလြန္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး သားသား ရာသီဥတု သတ္မွတ္သည္ထင္တယ္။ တန္ဖိုးရွိ ဖိုးဥာဏ္ေကာင္းေလး ေကာင္းစစ္ဟန္သာ။
"သားသားဖိုးဖိုးေက်ာ္က လည္း သားကိုသတိရတယ္တဲ့ မလာေတြ႕နိုင္လို႔ စိတ္မေကာက္ပါနဲ႕တဲ့"
"ဗ်ာ ..ဖိုးဖိုးေက်ာ္ကလား...သားသားသိပါတယ္ ..ပါးပါး..စိတ္မဆိုးပါဘူး ..ဟြန့္"
မမဧကရီသင္ၾကားမူျဖင့္ ႂကြယ္ဝေသာစကားလုံးမ်ားကိုစီျခယ္ကာ လွပေသာႏူတ္ခမ္းေလးကိုဘဲေပါက္ေလးလို ဆူေထာ္ရင္း နားလည္ပါတယ္ ေျပာတဲ့ကေလးေပါက္စ ၊သူ႕ဖိုးဖိုးေက်ာ္ဆီေရာက္ရင္ျမင္ေရာင္ေသး ဘယ္လိုေကာက္ျပမလဲဆိုတာ။ သားငယ္ ရဲ႕ ေကာက္ေတးစက္ဝန္းထဲက ဆရာတို႔သားအဖ ပုံကို ျမင္ေယာင္မိရင္း အၿပဳံးတို႔က အေသာမသတ္နိုင္ခဲ့။
" ဟ ...သားသား...အမ်ားႀကီးမစားရဘူးေနာ္ ဗိုက္ပူကယ္ေနၿပီ ၊ ညစာကစားရအုံးမယ္ေလ ပါးပါးက အရသာအရွိဆုံး ဟင္းလ်ာေတြခ်က္ေႂကြးမယ္ေလ အသဲေလးရ"
" အြန္း...အြန္..ပါးပါး".
"ပါးပါးကို အမ်ားႀကီး ခ်စ္.."
မူန့္စားလွ်က္ ကြၽန္ေတာ္လည္ပင္းကိုလက္ေလးႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဖက္ထားရင္ေျပာေနေသာသားသား ေကာင္းစစ္ဟန္သာ၊ သားငယ္ရဲ႕ ေန႕စဥ္အစားအေသာက္ကို အၿမဲ သန့္ရွင္းလတ္ဆက္ေစေသာ အစားအစာမ်ားကိုဖန္တီးရင္း ကြၽန္ေတာ္ဘဝက လွပေနခဲ့၏။
"ပါးပါးကလည္း သားသားကို အမ်ားႀကီး ခ်စ္..."
အလိမ္မာေလး ကြၽန္ေတာ္အေမာေျပေလး ။ ကြၽန္ေတာ္မိဘေတြသာ ခုခ်ိန္အတူေနရရင္ သားသားကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လိုက္မလဲ ေမေမရယ္။ မမသာ ခုခ်ိန္ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနရင္ သားငယ္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ရွာမလဲ။ အားလုံးက သားမိုက္ျပစ္ေတြမို႔ ေမေမတို႔ကို မ်က္ႏွာ မျပဝံ့တဲ့ သားပါ။ အေဝးကေနပဲ ေတာင္းပန္ပါ့မယ္ ေဖေဖႏွင့္ ဘဝျခားက မမ၊ ေမေမ ကိုအၿမဲ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ကန္ေတာ့ရင္း ။
" ကဲခု ....ဘာလုပ္ရမလဲ "
" ေရခ်ိဳးမယ္...ညစာ စားမယ္ ...ဘုရားကန္ေတာ့ ၿပီး ပါးပါးကို ကန္ေတာ့ အိပ္ရပါ့မယ္ "
" ပါးပါး အသဲတုန္း အလိမ္မာေလး ...ကဲ ..ထ ..မြ..မြ"
သားသားကို လတ္ဆက္ေသာ အသား၊ငါး၊ အသီးအ႐ြက္ အခ်ိဳးက်ေပါင္းစပ္ လို႔ ညစာကို ေသခ်ာခ်က္ေႂကြး ခဲ့သည္။ ကိုယ္လက္သန့္စင္လို႔ ပိုးမႊားအႏၱာရယ္ရန္မွ ကာကြယ္မည္။ သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ ဘုရားကန္ေတာ့ ၿပီး၊ သိပ္အဖိုးတန္တဲ့သားက ကြၽန္ေတာ္ကို ဦးသုံးႀကိမ္ခ် ကန္ေတာ့ခဲ့တယ္။ သာဓုပါသားရယ္...ပါးပါးရွိသမွ်အင္အားနဲ႕ သားငယ္ဘဝလင္းလက္ေတာက္ေစရပါ့မယ္။ ပါးပါးႀကိဳးစားၿပီး အျမင့္ကိုေရာက္ေအာင္တင္ေပးမယ္ သားသားက ေကာင္းစြာႀကီးျပင္းေပးပါ ။
-
ေနာက္မနက္ခင္းတစ္ခုက ေကာင္းျပည့္တို႔သားဖ ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ဧည္သည့္ မဆုံခ်င္ေသာသူ နဲ႕ေတြ႕ရမယ္ မေမွ်ာ္ထားေသာေကာင္းျပည့္...ေအးခ်မ္းေသာ သားအဖဘဝထဲ မည့္သို႔ေသာ နတ္ဆိုးေပၚလာမည္နည္း။ ေတြ႕ဆုံႀကဳံခဲ့ရတဲ့ အတိတ္ကံဆိုေတြ မေက်ေသးသည့္အလား၊ ရန္ဆိုင္ရမည့္ မုန္တိုင္းက ေလဖိအား မည္မွ်ရွိမည္နည္း။
" ဆရာ "
"ေဟ ...ေကာင္းေကာင္း ဝင္ခဲ့ ...ဒုဥကၠဌက ေကာင္းေကာင္းကိုေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့ ..႐ုံးခန္းထဲဝင္သြားလိုက္ ေကာင္းေကာင္း"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ "
"ေဒါက္...ေဒါက္"
" ဝင္ခဲ့"
"ဟင္...."
#မမ အတြက္ Vote ေပးခဲ့ဖို႔မေပးနဲ႕ေနာ္
#Thanks for all
zawgyi
အဖြဲ႕မႉး ....ဆရာက ..ခဏ လာေတြ႕ပါတဲ့
ေအာ္ ေအး ညီမ ..အစ္ကိုသြားေတြ႕လိုက္ပါ့မယ္...
ေဒါက္~ ေဒါက္...
"ဆရာ ...."
"ေအာ္ေကာင္းျပည့္ ဝင္ခဲ့ေလ..."
" ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ... ကြၽန္ေတာ္ ကိုေခၚတာ ဘာမ်ားလဲမသိဘူးဗ် ..."
"ေအာ္...ဒီလိုရွိတယ္ ...မနက္ဖန္ ဆရာတို႔႐ုံးကို ရန္ကုန္႐ုံးခ်ဳပ္က ဒုဥကၠဌကိုယ္တိုင္ လာၿပီး စစ္ေဆးမယ္တဲ့ ...အဲ့ဒါ ဆရာတို႔ အဆင့္သင့္ျဖစ္ၿပီလား ဘာလိုအပ္လဲ ဆရာ ဘာလုပ္ေပးရအုံးမလဲ ..."
"ဟုတ္ကဲ့ဗ်အားလုံးအဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီဆရာ ...ကြၽန္ေတာ့္အဖြဲ႕ဝင္အားလုံးကိုေရာ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာထားၿပီပါၿပီ ခုစစ္လက္စဖိုင္ေတြကလြဲက်န္တာ အသင့္ျဖစ္ပါၿပီဆရာ..."
"ေအး ေအး ႀကိဳးစားထား ေကာင္းျပည့္ ဆရာေျမးေလးေရာ ေနေကာင္းတယ္ ဟုတ္လား ...ဖိုးသားေလးကို သတိရတယ္ကြာ ...ငါလည္းအိမ္ေရာက္ အၿပီးေသးတဲ့အလုပ္ဆက္လုပ္ေနရလို႔ ဖိုးသားေလးကိုလာမေတြ႕နိုင္ဘူးကြာ။ ေနာက္ေန႕ ဖိုးသားေလးဆီ လာေတြ႕ၿပီးေခ်ာ့ပါ့မယ္ စိတ္မေကာက္နဲ႕ေျပာေပးေနာ္ "
"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ..ေက်းဇူးပါ ..ကြၽန္ေတာ္တို႔သားအဖ ဆရာေက်းဇူးကိုမေမ့ပါဘူးဆရာ "
လက္အုပ္ခ်ီလွ်က္ ကြၽန္ေတာ္ဆရာကို ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘဝတစိတ္တစ္ပိုင္းမွာဆရာက ကူညီေပးခဲ့ရာကေနခုထိ အဆင္ေျပေျပေနရသည္။ ဆရာမိဘတစ္ေယာက္သဖြယ္ပါ အားကိုးရပါေသာ ဆရာတို႔သားအဖ ရယ္ပါ။
"မလိုပါဘူးေကာင္းျပည့္ရာ ငါက ဘာမွမလုပ္ေပးရေသးပါဘူး ...မင္းဆိုတာကလည္း ငါတို႔ကိုေက်းဇူးတင္တယ္ဆိုတာႀကီး..."
ၿပဳံးလွ်က္သာ ေျပာေနမိတယ္။ လူလိမ္မာေလးမို႔ ေက်းဇူးတရားတန္ဖိုး အ႐ြယ္ငယ္ငယ္နဲ႕ သိပ္နားလည္ရွာသည္။ "ကံေကာင္းျခင္းေတြ မင္းတို႔သားအဖ အေပၚ က်ေရာက္မွာပါ အားတင္းထားၾကပါလို႔ " ႏူတ္ကထုတ္မေျပာမိေပမယ့္ ရင္တြင္းတစ္ေနရာကေန ဆုေတာင္းမိ၏။ ကေလးေတြ ေအးခ်မ္းပါေစ၊ ပူပင္ေသာက ကင္းေဝးပါေစ။
"ဟုတ္ဆရာ...ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္သြားလုပ္ပါရေစဆရာ လုပ္လက္စေလးရွိလို႔...."
"ေအာ္ ေအး....ေအး..."
အြန္း ေကာင္းေကာင္းအတိတ္က ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲ မသိခဲ့ဘူး၊ ေမးလည္းမေမးခဲ့သလို သူကိုယ္တိုင္လည္း ထုတ္မေျပာျပခဲ့ဘူး။ ျမင့္ျမတ္သည့္ ေယာက်ာ္းေလးဘဝမွ သားဦးေလးကို ကိုယ္တိုင္လြယ္ဖြားေပးရဲတဲ့ သတၱိသိပ္ရွိတဲ့ ေကာင္ေလး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေပၚ သိပ္အားနာတက္တဲ့ ေကာင္ေလး။ ကေလးတစ္ေယာက္အေဖ ေကာင္းျပည့္ေလးက လူလိမ္မာေလး၊ အလုပ္ကိုတန္ဖိုးထားသလို ၊အထက္လူႀကီးေတြအေပၚလည္း ရိုေသေလးစားတယ္၊ စိတ္ဓါတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျမင့္ျမတ္တယ္။ အဖြဲ႕သားေတြအမွားလုပ္မိရင္ေတာင္ ေခါင္းခံေျဖရွင္းေပးတက္တဲ့ကေလး...စိတ္ညစ္စရာဆို ေဘးလူမျမင္ေစခ်င္တဲ့ကေလး..Babyဟန္သာ အတြက္ ဆို သူဘာျဖစ္ေနေန အေကာင္းဆုံးဆိုတာပဲ ဖန္တီးေပးတက္တဲ့ကေလး ။ အြန္း...နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္အေပါင္းတို႔ ေကာင္းျပည့္တို႔သားအဖ အေပၚ ေစာင္မၾကည့္႐ူပါေစဘုရား....ဟု၍ စိတ္ထဲမွ ဆုေတာင္းေနမိသည္။
ကြၽန္ေတာ္ဆရာ အခန္းကထြက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ျပန္မေရာက္ခ်င္ေသာအတိတ္ေတြကိုေတြးမိတယ္ နယ္ကမိဘအရင္းကေတာင္ႏွင္ထုတ္ခံခဲ့ရတဲ့ကြၽန္ေတာ္ ၊ခ်စ္မိသူက လွည့္စားစြန့္ပစ္ခဲ့လို႔ ဗိုက္တစ္လုံးနဲ႕ဒုခပင္လယ္ေဝေနခ်ိန္ သြားစရာေနရာ မရွိေနတဲ့အခါကာလေတြက တကယ့္ငရဲအလား။ ဆရာေက်ာ္သက္ႏွင့္မမဧကရီေက်ာ္သက္တို႔က ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကတာ သားသားေလးေမြးသည္အထိ ။ ကေလးတစ္ဖက္နဲ႕ ဆရာတို႔ေစာင့္ေရွာက္မူၾကားအခန့္သားမေနခ်င္ေသာကြၽန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ရေစ ေတာင္းဆိုခဲ့ရတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္အေပၚ သေဘာထားျပည့္ခဲ့ၾကတဲ့ဆရာတို႔မိသားစုေက်းဇူးကို အၿမဲသတိရေအာင့္ေမ့မိတယ္။
ခုခ်ိန္ကာလ အလုပ္တစ္ခုမပိုင္ဆိုင္လွ်င္ လူတေယာက္ရပ္တည္ဖို႔ ဘယ္ေနရာမွမလြယ္ကူလွဘူး။ ကြၽန္ေတာ္မွာ သားသားေလးရွိတယ္၊ မမတို႔သားအဖ အေပၚ မွီခိုေနဖို႔ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ကေလးအတြက္ သုံးစြဲရမယ္ေငြေၾကး ရွာမွျဖစ္မည္။ သားသားက တေျဖးေျဖးႀကီးလာမွာ ၊ ကုန္က်စရိတ္ကလည္း တေျဖးေျဖးႀကီးလာၿပီ၊ ကြၽန္ေတာင္ဝင္ေငြမရွိလို႔မရဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္ပိုင္ေငြျဖင့္ သားသားေလးကို ျပဳစုနိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရမည္။
ဘြဲ႕ေတြတစ္သီႀကီးနဲ႕ Diplomaေတြ ပိုင္ထားမွ ႐ုံးအလုပ္၊ ဌာနဆိုင္ရာ ၊ အလုပ္ေပါင္းစုံမွာ ေနရာရတဲ့ေခတ္ ကြၽန္ေတာ္လိုအေဝးသင္ဘြဲ႕ ကို ဆရာက ကူညီအလုပ္ေပးခဲ့ရာကေနခုထိ ဆို ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ကာလ ေရာက္ခဲ့ၿပီ ။ ဆရာက ကြၽန္ေတာ္တို႔သားအဖအေပၚ မိဘအရင္းလို တြယ္တာေနခဲ့တာ ဆရာအပိုင္အိမ္အပိုေလးမွာေနသည့္အထိ ကြၽန္ေတာ္တို႔သားအဖအေပၚ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့တာ ..ဖိုးသားေလးကိုလည္းသိပ္ခင္တြယ္ရွာတာ ။
"သား...သားကိုလြမ္းလိုက္တာ .."
သားသားကသိပ္စကားတက္တာ အေခ်ာေလး မမဧကရီ အသည္းေၾကာ္ေပါ့...မမကိုဆို သိပ္ကပ္တာ ၊ဟိုကလဲ သည္း ..တူကလဲ ကပ္ လိုက္ဖက္တယ္အဲ့တူအရီး။ ေဘးအိမ္က အစ္ကိုေတြအစ္မေတြအေဒၚေတြရဲ႕ပါးစပ္ဖ်ားက မခ်တဲ့ ေကာင္းစစ္ဟန္သာ။ သားသားက လူကဲသိပ္ခပ္တက္တာ ၊ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး အရိပ္အကဲအၿမဲခတ္ၿပီး တီတီတာတာ စကားလွေတြေျပာတက္ေသးတာ ..ကြၽန္ေတာ္ျမတ္နိုးရတဲ့သားငယ္က သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္။
" သားသားေရ "
"ဗ်ာ ..ပါးပါး...ပါးပါးျပန္လာၿပီ လား၊ ပါးပါးကို သားသားက လြမ္းေနတာ သိလား..မြ"
ကြၽန္ေတာ္တို႔သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ေနထိုင္ေသာ အိမ္ေဂဟာေလး ေျခခ်မိ႐ုံႏွင့္ အေမာေျပေလးက ကြၽန္ေတာ္ဆီသို႔ အေျပးတစ္ပိုင္း။ ခ်စ္စဖြယ္စကားေတြကို ပါးစပ္ကေနေျပာလည္းေျပာ ကြၽန္ေတာ္ရင္ခြင္ထဲေျပးဝင္လာတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ အလင္းေရာင္။ ကြၽန္ေတာ္ပါးႏွစ္ဖက္ကို လက္ေသးေသးေလးျဖင့္ဖြဖြ က်ိုင်ပြီး ၊ ပါးကိုလည္းနမ္းရင္း ကြၽန္ေတာ္ကိုကပ္ခြၽဲေနတဲ့သားသားက ျမတ္နိုးစရာအတိ...၊ ေက်နပ္စရာ အတိ။
"ပါးပါးလည္းလြမ္းပါဗ်ာ...မြ..သားသားအတြက္ ဒီမွာမုန့္မုန့္ ဝယ္လာတယ္ ..ေအာ္ ေဒၚၾကည္...ခုမွျမင္မိတာေက်းဇူးပါဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္မရွိခ်ိန္ သားသားကို ဂ႐ုစိုက္ေပးတဲ့အတြက္ "
ေဒၚၾကည္ဆိုတာ ေဘးအိမ္က အၿငိမ္စားဝန္ထမ္း ...ကြၽန္ေတာ္မရွိခ်ိန္ သားသားကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးသူေပါ့။ အဆင့္ျမင့္အိမ္ယာတိုက္တာ ပတ္ဝန္းက်င္ အလယ္မွ အိမ္အိုေလးထဲက ကြၽန္ေတာ္တို႔ သားအဖ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက အျပည့္ျဖင့္ ျခယ္သထားသည္။ ျမတ္နိုးျခင္းေတြ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ျဖင့္ သားႏွင့္အေဖ သံေယာဇဥ္ေမတၱာႀကိဳးေတြ အျပန္အလွည္ခ်ည္ႏွောင္ထားရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္ေဂဟာေလးက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအျပည့္ျဖင့္ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေခါင္းေမာ့ျပနိုင္၏။
" ငါကိုခုျမင္ၿပီေပါ့ ေမာင္ေကာင္း ဘယ္ႏွယ့္ေတာ္ သားအဖေတြ ခ်စ္ေနၾကတာ က်ဳပ္ေတာင္မျမင္သည္အထိ...ဟားးေအးေအး ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူးဟယ္ ေဒၚၾကည္ကိုက babyဟန္သာေလးကိုခ်စ္လြန္းလို႔ပါဟယ္ ..ငါသြားမယ္ ေမာင္ေကာင္း ..သားအဖေတြေအးေဆးနားၾက..ၿခံတံခါးပိတ္အုံး"
"ဟုတ္ ဟုတ္ ေဒၚၾကည္ ...."
"Bye ဘြားၾကည္ ...အာဘြား "
သားသားက သူဘြားၾကည္ကိုပါးစပ္ကလည္းေျပာ လက္ကတာ့တာလုပ္ရင္း ႏူတ္ဆက္သတဲ့...တကယ့္ခ်စ္ေမႊးေလး။
"ဟုတ္ပါၿပီေတာ္ ...ဟုတ္ပါၿပီ ဘြားၾကည္ကေလးေလး "
ၿခံတံခါးပိတ္ၿပီး သားသားကိုခ်ီကာ အိမ္ထဲဝင္ခဲ့တယ္...သားသားကိုေပါင္ေပြ႕တင္ရင္းထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ တေန႕တာပင္ပမ္းခဲ့သမွ် သားငယ္ဆီက စကားသံခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြ နားဆင္ရင္း အေမာေျဖမည္။ ဒီခ်စ္စရာသားငယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ကြၽန္ေတာ္က လက္ရွိအခ်ိန္ ေလာကစည္းဇိမ္ေပၚမွာ သာယာေနသူအလား ၊ ယွဥ္တြဲျပစရာစကားလုံးရယ္ မ်က္ႏွာငယ္လိမ့္မည္။ သားငယ္ဆီက ခ်စ္စဖြယ္အသံသာသာေလးက ခ်ိဳသာဆုံးေသာ အသံေတြထဲမွ ထူးျခားမူ အျပည့္ျဖင့္ ဩဇာအရွိဆုံး ၊ ပါးပါး ပင္ပမ္းမူကိုလုံးဝေပ်ာက္ကင္းေစမည့္သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေတးသံစဥ္အလား..ခ်စ္စရာသားငယ္။
" သားသား ...ပါးပါးမရွိခ်ိန္ ဘြားၾကည္အေပၚမဆိုးရဘူးေနာ္...ပါးပါး အလုပ္လုပ္ေနလို႔ ပါးပါးသားအနားအခ်ိန္ျပည့္ေနမေပးနိုင္တာ ခြင့္လြတ္ေပးမယ္ဟုတ္လား ပါးပါးသားေလးက "
အေမးမမည္ေသာ အေမစကားလုံးတခ်ိဳ႕ကို ဖလင္ေမတၱာ စိုးရိမ္စိျဖင့္ ေျပာရင္း သားငယ္ကိုမုန့္ခြံ႕ေပးေနမိသည္။ သိပ္လိမ္မၼာတဲ့သား မို႔ ပါးပါး ဘဝတစ္ခုလုံးပုံေအာလို႔ခ်စ္ရတဲ့ ရင္ေသြးငယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဘဝ တစ္ခုတည္းေသာ ျမတ္နိုးစရာအျဖစ္ က်န္ရွိခဲ့ေသာ သက္ရွိေလး သားငယ္။
သားအဖႏွစ္ေယာက္တည္းသာရွိေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစုမွာ သားသားက ကြၽန္ေတာ္အတြက္ တန္ဖိုးျဖတ္မရတဲ့ ရတနာတစ္ပါး။ တန္ဖိုးျဖတ္၍ မကုန္နိုင္ေသာ ျမတ္နိုးဖြယ္ ။
" အြန္းး....သားသားကမဆိုးဘူး လိမ္မာတဲ့ဖိုးသားေလးပါ ပါးပါးရ ...ပါးပါးကိုလည္းစိတ္မဆိုးဘူး..ပါးပါးပိုက္ပိုက္ရွာေနတာ သားသားအတြက္ဆိုတာ သားသားသိတယ္..."
ကြၽန္ေတာ့္ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ကို ကေလးအသိဥာဏ္ေလးျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းတုန့္ျပန္ေနေသာသားငယ္၊ ကြၽန္ေတာ့ဂ႐ုတစိုက္ ခြံ႕ေကြၽးတဲ့မူန့္ကို စားရင္း လက္တစ္ခါခါ ႏွင့္ ေျဖေနေသာကေလးလူႀကီး ေလးရယ္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာ ညိုးမွာ သိပ္ေၾကာက္တဲ့ သားသားက အလိုက္သိလြန္းတယ္။ တန္ဖိုးရွိလြန္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး သားသား ရာသီဥတု သတ္မွတ္သည္ထင္တယ္။ တန္ဖိုးရွိ ဖိုးဥာဏ္ေကာင္းေလး ေကာင္းစစ္ဟန္သာ။
"သားသားဖိုးဖိုးေက်ာ္က လည္း သားကိုသတိရတယ္တဲ့ မလာေတြ႕နိုင္လို႔ စိတ္မေကာက္ပါနဲ႕တဲ့"
"ဗ်ာ ..ဖိုးဖိုးေက်ာ္ကလား...သားသားသိပါတယ္ ..ပါးပါး..စိတ္မဆိုးပါဘူး ..ဟြန့္"
မမဧကရီသင္ၾကားမူျဖင့္ ႂကြယ္ဝေသာစကားလုံးမ်ားကိုစီျခယ္ကာ လွပေသာႏူတ္ခမ္းေလးကိုဘဲေပါက္ေလးလို ဆူေထာ္ရင္း နားလည္ပါတယ္ ေျပာတဲ့ကေလးေပါက္စ ၊သူ႕ဖိုးဖိုးေက်ာ္ဆီေရာက္ရင္ျမင္ေရာင္ေသး ဘယ္လိုေကာက္ျပမလဲဆိုတာ။ သားငယ္ ရဲ႕ ေကာက္ေတးစက္ဝန္းထဲက ဆရာတို႔သားအဖ ပုံကို ျမင္ေယာင္မိရင္း အၿပဳံးတို႔က အေသာမသတ္နိုင္ခဲ့။
" ဟ ...သားသား...အမ်ားႀကီးမစားရဘူးေနာ္ ဗိုက္ပူကယ္ေနၿပီ ၊ ညစာကစားရအုံးမယ္ေလ ပါးပါးက အရသာအရွိဆုံး ဟင္းလ်ာေတြခ်က္ေႂကြးမယ္ေလ အသဲေလးရ"
" အြန္း...အြန္..ပါးပါး".
"ပါးပါးကို အမ်ားႀကီး ခ်စ္.."
မူန့္စားလွ်က္ ကြၽန္ေတာ္လည္ပင္းကိုလက္ေလးႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဖက္ထားရင္ေျပာေနေသာသားသား ေကာင္းစစ္ဟန္သာ၊ သားငယ္ရဲ႕ ေန႕စဥ္အစားအေသာက္ကို အၿမဲ သန့္ရွင္းလတ္ဆက္ေစေသာ အစားအစာမ်ားကိုဖန္တီးရင္း ကြၽန္ေတာ္ဘဝက လွပေနခဲ့၏။
"ပါးပါးကလည္း သားသားကို အမ်ားႀကီး ခ်စ္..."
အလိမ္မာေလး ကြၽန္ေတာ္အေမာေျပေလး ။ ကြၽန္ေတာ္မိဘေတြသာ ခုခ်ိန္အတူေနရရင္ သားသားကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လိုက္မလဲ ေမေမရယ္။ မမသာ ခုခ်ိန္ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနရင္ သားငယ္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ရွာမလဲ။ အားလုံးက သားမိုက္ျပစ္ေတြမို႔ ေမေမတို႔ကို မ်က္ႏွာ မျပဝံ့တဲ့ သားပါ။ အေဝးကေနပဲ ေတာင္းပန္ပါ့မယ္ ေဖေဖႏွင့္ ဘဝျခားက မမ၊ ေမေမ ကိုအၿမဲ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ကန္ေတာ့ရင္း ။
" ကဲခု ....ဘာလုပ္ရမလဲ "
" ေရခ်ိဳးမယ္...ညစာ စားမယ္ ...ဘုရားကန္ေတာ့ ၿပီး ပါးပါးကို ကန္ေတာ့ အိပ္ရပါ့မယ္ "
" ပါးပါး အသဲတုန္း အလိမ္မာေလး ...ကဲ ..ထ ..မြ..မြ"
သားသားကို လတ္ဆက္ေသာ အသား၊ငါး၊ အသီးအ႐ြက္ အခ်ိဳးက်ေပါင္းစပ္ လို႔ ညစာကို ေသခ်ာခ်က္ေႂကြး ခဲ့သည္။ ကိုယ္လက္သန့္စင္လို႔ ပိုးမႊားအႏၱာရယ္ရန္မွ ကာကြယ္မည္။ သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ ဘုရားကန္ေတာ့ ၿပီး၊ သိပ္အဖိုးတန္တဲ့သားက ကြၽန္ေတာ္ကို ဦးသုံးႀကိမ္ခ် ကန္ေတာ့ခဲ့တယ္။ သာဓုပါသားရယ္...ပါးပါးရွိသမွ်အင္အားနဲ႕ သားငယ္ဘဝလင္းလက္ေတာက္ေစရပါ့မယ္။ ပါးပါးႀကိဳးစားၿပီး အျမင့္ကိုေရာက္ေအာင္တင္ေပးမယ္ သားသားက ေကာင္းစြာႀကီးျပင္းေပးပါ ။
-
ေနာက္မနက္ခင္းတစ္ခုက ေကာင္းျပည့္တို႔သားဖ ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ဧည္သည့္ မဆုံခ်င္ေသာသူ နဲ႕ေတြ႕ရမယ္ မေမွ်ာ္ထားေသာေကာင္းျပည့္...ေအးခ်မ္းေသာ သားအဖဘဝထဲ မည့္သို႔ေသာ နတ္ဆိုးေပၚလာမည္နည္း။ ေတြ႕ဆုံႀကဳံခဲ့ရတဲ့ အတိတ္ကံဆိုေတြ မေက်ေသးသည့္အလား၊ ရန္ဆိုင္ရမည့္ မုန္တိုင္းက ေလဖိအား မည္မွ်ရွိမည္နည္း။
" ဆရာ "
"ေဟ ...ေကာင္းေကာင္း ဝင္ခဲ့ ...ဒုဥကၠဌက ေကာင္းေကာင္းကိုေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့ ..႐ုံးခန္းထဲဝင္သြားလိုက္ ေကာင္းေကာင္း"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ "
"ေဒါက္...ေဒါက္"
" ဝင္ခဲ့"
"ဟင္...."
#မမ အတြက္ Vote ေပးခဲ့ဖို႔မေပးနဲ႕ေနာ္
#Thanks for all