Ramazan🌙
Saçımı birkaç harekette düzeltip sınıf kapısının kolunu kavradım. Kalp atışlarımı duyuyorken kısa bir nefes çektim içime. Kapının kolunu indirdim ve kapıyı araladım.
Sınıfta her zamanki gibi müthiş gürültü vardı. Gözlerim heyecanla sıramıza kaydığında boş olması acı bir ağırlık bırakmıştı içime. Bugün normalinden geç geldiğimi düşünürken onun sıramızda olmaması...
"Canım sırana geç hadi."
Kulağıma dolan sesle başımı çevirdim. Rüya hoca gülümseyerek bana bakıyordu. Başımı sallayıp sırama geçtim.
"İyi dersler!"
Sırtımdan çantamı çıkartıp oturdum yerime. Başımı sınıfa çevirip göz gezdirdim itinayla. Herkes kendi hâlindeydi. Gözlerim arkadaşına gittiğinde defteriyle ilgileniyordu. Sonra başını kaldırdı ve başını bana doğru çevirdi. Tuhaf tuhaf bana bakıp hiçbir şey olmamış gibi önüne döndü. Kader nerdesin?
"Evet... Gelmeyenleri alalım."
Rüya hoca oturduğumuz sıraya küçük bir bakış atıp gözlerini sınıfa çevirdi. O sırada arkadaşının sesini duydum.
"Hocam bugün Kader gelmeyecek. Onun yerine ben söyleyim."
Ayağa kalkıp sınıfta göz gezdirdi. Neden gelmeyecek?
"Tamam Feyza. Bir sıkıntı yok değil mi?"
"Biraz rahatsız olduğunu söyledi hocam. Göz numarası büyümüş olabilir... Sadece bacım yok." dedi üzgün olduğu belli olan sesiyle. Gözleri benim bulunduğum sıraya kaydığında beni gördü. Kaşlarını çatıp, ne var bakışı attı bana. Umursamazca önüme döndüm.
Aklıma gelenle sertçe yutkundum. Gözlüğü bende kaldı. Onun yanına gitmeliyim.
"En son hangi konuda kaldık?"
Şu ilk ders bir an önce bitsin. Yoksa dikkat çekerim.
Evet gitmeliyim.
...
Pembe eve yaklaştığımda etrafıma bakındım. Dikkat çekmeyecek sakin bir yer ararken pantolonumun cebinden telefonumu çıkarttım. Vakit kaybetmeden sınıfın grubuna girdim.
11/B Sınıf Grubu...
Kişilere hızla göz gezdirdim. Telefon numaralarının yanındaki isimlere bakarken gördüğüm isimle yanaklarım kasılmaya başlamıştı bile.
Kader Tezcan...
Kişilere ekle...
Nasıl kaydedeceğimi düşünürken düşünmeyi bırakıp aklıma ilk geleni yapıp WhatsApp'a girdim.
Son görülme bugün 07.34...
Parmaklarımı ekranda gezdirmeye başladım.
Siz/ Kader
İnterneti açık olması yüzümü gülümsetmişti.
Siz/ Ben Ramazan
Görüldü
Yazıyor...
İçime kısa nefes çekip göğüs kafesimi zorlayan baskıyla heyecanla başımı kaldırdım.
Onu çok özledim-
Bir teyze gözlerini kısmış bana bakıyordu. Teyzeye tepkisiz bakmaya başladım. Yüzünü buruşturup yoluna devam etti. Gözlerimi devirip önüme döndüm. Mesaj gelmişti.
❤️/ Ramazan
Siz/ Evinin yakınlarındayım
Siz/ Seni bekliyorum
❤️/ Ne
Yazıyor...
Siz/ İtiraz istemiyorum. İyi olduğunu görmeden gitmicem
Siz/ Hem bir şey vermem lazım sana
❤️/ Ama..
❤️/ Gözlüğüm
Siz/ Aynen öyle
❤️/ Tamam geliyorum ama
Siz/ Vay be gözlüğün gücüne bak
❤️/ Biraz ileride park var. Orda buluşalım
Siz/ Sadece gözlük deseymişim. Uğraşmazdım
❤️/ Ne
Siz/ Tamam gördüm o parkı. Oraya geçiyorum
❤️/ Ya Ramazan öyle demek istemedim ben
Siz/ Gözlüğün parka gidiyor, haberin olsun
❤️/ Yaaa
Siz/ Ne yaaa
Sırıttım.
❤️/ Bankın üzerine koyarsın o zaman canım gözlüğümü. Hadi güle güle!
Lan!
Siz/ Kader
Görüldü
Çevrimdışı
Trip mi atıyor şimdi bana?
Sıkıntılı nefes verip telefonumu cebime sıkıştırdım. Hızlı adımlarla parka doğru ilerledim. Parka geçtiğimde kimse yoktu. Banka oturdum.
Hafif esen rüzgar tenimi üşütüyordu. Aklıma gelenle hemen telefonumu aldım elime.
Siz/ Sıkı giyin
Birkaç dakika beklememin ardından görmüştü. Yazıyor...
❤️/ Ben geldim, gözlüğümü bırakıp gider misin?
Gördüğüm mesajla heyecanlanırken yerimde yayılıp sırıttım.
Siz/ Göremiyorum seni
Siz/ Elimdeki gözlük emanet
Siz/ Belki başkası alacak
❤️/ Çıldırtma beni Ramazan
❤️/ Arkandayım zaten
❤️/ Git hemen alcam
Siz/ Görmeden vermem
Siz/ En azından elini uzat
Sinirle soluyordu. Gülmemek için dudaklarımı bastırdım. Heyecanla beklerken omzuma dökülen yeşil atkıyla yüzüm düştü.
❤️/ Atkımı uzattım
❤️/ Hadi yeşil oğlan, gözlüğümü bırak ve git
Yeşil oğlan?
Birden yerimde doğrulup arkamı döndüm. Yüzündeki tatlı gülümsemesi ile telefona bakıyordu. Elimdeki telefon titredi. Gözleri banka gittiğinde gülüşü solarken hızla başını kaldırıp şaşkın gözlerle bana bakmaya başladı. Gözlerini kırpıştırıp pembeşmiş burnunu çekti. Ben kendimi... Bilmiyorum.
"Ramazan..." dedi cılız çıkan sesiyle. Başındaki şapkayı iki eliyle çekiştirip gözlerini kıstı. Kendince, beni tanımaya çalışıyor numarası yapıyordu.
"Şey gözlüğüm..."
Tatlı haline daha fazla dayanamayarak elini tutup kendime çektim onu. Kollarımı ona sardığımda huzurla gözlerimi kapattım.
"Seni özlüyorum."
Başını içime gömdüğünde gülümsedim. Utandı.
"Sen beni özlemedin mi?" dedim acınası bir sesle. Gözlerimi aralayıp başımı kaldırdım. Elleri omuzlarıma tutunurken usulca başını kaldırdı. Gözleri parıldıyordu. Kurumuş dudaklarını ıslatıp dudaklarını araladı.
"Ben de özledim."
Sözleri üzerine ruhum okşanırken kocaman gülümsedim.
"Duyamadım?" dedim gözlerimi gözlerinden ayıramazken. Kaşlarını çatıp yerinde kıpırdandı. Sırıttım. Elleri omuzlarımdan kayarken kollarımı sıkılaştırıp az da olsa kaldırdım onu. Kuş kadardı.
Kolları hızla boynuma dolanırken güldüm. Omzuma vurup başını omzuma yasladı.
"Ramazan indir beni!"
Sesi kedi gibi çıkmıştı. Gülümsüyorum.
"Duyamadım?"
Birden başını kaldırıp çatılmış kaşlarıyla bana bakmaya başladı.
"İndir beni!"
Başımı iki yana sallayıp umursamazca başımı çevirdim.
"Ne dediğini söylemedin." deyip başımı ona çevirdim. Gülümseyerek bana bakıyordu.
"Seni özledim."
Yanağıma uzanıp öptüğünde kalp atışlarımı hissettim. Boynumu sardığı kollarını gevşettiğinde alnına yaklaşıp öptüm birden. Yüzündeki şaşkınlıkla dudakları aranırken gülmeye başladım. Gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. Güzel bakışlarına hayran kalıyorum...
Dudaklarında beliren gülümseme ile kollarını sıklaştırdı. Tatlı kıkırtısı kulağıma ulaştığında kısaca güldüm.
"Ramazan..." dedi pembeşmiş yanaklarıyla gözlerime bakarken. Başını eğdiğinde aklıma gelenle gülerek konuştum.
"Göz numaran mı büyüdü senin?"
Başını kaldırdı usulca. Omuz silkip durgunca başını eğdi. Bu hâli beni huzursuz ederken kısa nefes çektim içime. Başını kaldırıp gözlerime baktı.
"Ben gideyim artık."
Sözleri üzerine kendimi kötü hissettim. Yerinde kıpırdandığında dudaklarımı araladım.
"Biraz daha kalamaz mısın?"
Başını iki yana sallayıp eğdi. Hafif esen rüzgar etrafımızı kuşatırken aklıma gelenle kocaman gülümsedim. Usulca kendi etrafımda dönmeye başladım. Kıkırtısı kulağıma geliyordu, gülüşüne katıldım.
"Yaa tamam dur Ramazan!" dedi gülerek. Başını boynuma gömmüştü. Hafiften başım dönerken yavaşladım. Aç kaldığım için olsa gerek. Kendimi durdurduğumda kollarımı istemeye istemeye gevşettim. Yerinde sendeledi. Kollarımı tekrar ona sardığımda gözleri kapalı gülmeye başladı. Çok tatlı...
Yüzüne yaklaşıp gözlerinden öptüm. Gülüşü kesilirken gözlerini araladı. Gözlerini kırpıştırdı. Bu hâline gülümseyip dudaklarımı araladım.
"Gözlerine iyi bak... Kendine iyi bak."
Yüzünde beliren gülümseme ile kollarımı usulca çektim ondan. Banka doğru ilerledim. Bankın üzerindeki sırt çantamdan gözlüğü çıkartıp tekrar yanına geldim. Gözlerim gözlüğün camlarına gittiğinde sabah temizlediğim gibi kalması yüzümü gülümsetmişti. Gözlüğü kenarlarından açıp başımı kaldırdım. Gülümseyerek bana bakıyordu. Özenle gözlerine taktım.
"Teşekkür ederim."
Yerinde kıpırdanıp gözlerini etrafta gezdirdi. Gidecek...
"Yarın... Yarın görüşürüz inşallah." dedi gözlerimin içine bakarken. Başımı usulca salladım. Gözlerimi ondan ayırmazken sıkıntılı nefes verdi dışarı.
"Öyle bakma..."
Anlamaz hâlde kaşlarım çatılırken dudaklarımı araladım.
"Nasıl?"
Eli yeşil atkısına giderken dudağını büzdü.
"Gitme, der gibi..."
Sözleri üzerine gülümsedim.
"Gitme o zaman."
Gülümsedi. Gözlerini tekrar etrafta gezdirip bana döndü. Mahcup hâlde bana bakıyordu.
"Gidiyorum ben Ramazan."
Ellerimi hırkamın ceplerine sokup başımı başka tarafa çevirerek kısa nefes çektim içime.
"Tamam, git."
Önümde hissettiğim hareketlilikle önüme döndüm aceleyle. Az da olsa-
Elinde tuttuğu çantamı bana uzatıyordu. Gülümsüyor.
"Hadi çantanı tak ve sen de git okula. Derslerinden geri kalma."
İçten içe gülerek arkamı dönüp kollarımı açtım.
"Hadi tak bakalım."
Kıkırtısı kulağıma geldiğinde kısaca güldüm. Takmama yardım etti.
Nasıl başarıyorsun kasımpatı?
Karanlık nasıl bu kadar aydınlık olabiliyor?