15.BÖLÜM
"Ateş kaza yaptı" dedi.
O an ne diyeceğimi bilmiyordum. Merve anlık "Ne!!" diye çığlık attı. "Benim yüzümden" dedim sesim kısık sesle çıkmıştı. Ona zarar vermemek için birlikte olmamıştım ama şuan ona daha fazla zarar vermiştim. "Senin bir suçun yok Yağmur" dedi Açelya. "Hemen Hastaneye gidelim" dedi Argun. Kızlar beni kaldırdı. Batuhan "Yağmur ve Merve benle gelsin" dedi. Onu ilk defa böyle görüyordum. Çaresiz... Yıkılmış... Üzgün...
Arabada kimse konuşmadı. Sadece benim ve Mervenin ağlamaları ses yapıyordu. Batuhanın gözleri kızarmıştı. Ateşi bir gün bile görmemek bana ölüm gibi gelirken şimdi onu hep kaybedebilirdim. Daha düne kadar onu sevmemek için dua ederken düştüğüm hale bak. Neden hep sevdiklerimizin değerini onları kaybedince anlarız. Ama ben Ateşi kaybetmicektim. O iyi olucaktı.
Araba hastanenin önüne gelince ambulansta şimdi gelmişti. Koşarak ambulansın yanına gittim. Ateşin her yerinde kan vardı. Ona kırmızı hiç yakışmamıştı. Onun yerinde ben olmalıydım. Ateşin elini tutup "Bizim için dayan" dedim. Hemşire "Yol verin hanımefendi" dediğinde Ege beni geri çekti. Hızlıca Ateşi ameliyathaneye aldılar. Ameliyathanenin kapısının yanına gelmiştik. Batuhan ağlayarak duvara çökmüş, Ada ve Ege sandalyelere oturmuş birbirlerine ağlayarak sarılıyorlar, Argun ve Açelya bir oyana bir buyana yürüyorlar, ben ise öylece ayakta duruyordum. Merve yanıma geldi ve "Yağmur" dedi. Cevap vermedim.
"Bak bunun için nolur kendini suçlama" dedi ve tekrar ağlamaya başladım. Batuhanın yanına gidip bende duvara çöktüm. "Ben... Ben çok özürdilerim Batuhan" dedim. Cevap vermedi. Zaten ne diyebilirki. Ama bana bağırmasını istiyordum. Ateşi biraz düşünmeyip kavgamızı düşünmek istiyorum. Sinirle "Bana bağır Batuhan, sinirini, üzüntünü benden çıkar buna ihtiyacım var lütfen. Hepsi benim hatam. Bağır çağır Batuhan ama susma. Boşuna bağırıyorsun Ateş iyi olucak de nolur ama susma" dedim. Ayağa kalkmıştım. Oda ayağa kalktı. "Benimde içimdekileri atmam lazım" dedi. Şimdi istediğim olucaktı. "Sen gerçekten Ateşi seviyormusun ya, şuan burda olmamızın tek sebebi sensin biz o okula gelince her şey alt üst oldu.
Sana Ateş ölmicek o iyi diyemiyorum keşke desem ama olmuyor. Ateş seni sevmekten başka hiç bir şey yapmadı ama sen onu umursamadın." dedi. Haklıydı hiç bir şey diyemedim. Ağlayarak yere duvar kenarına çöktü. Bende onun yanına gidip sarıldım. Oda bana sarıldı." Özür dilerim ağır konuştum"dedi. "Özür dileme iyi oldu, kendime geldim" dedim. Beni mutlu etmek için "Sakın bunu Ateşe söyleme beni öldürmeden mezara koyar" dedi. İkimizde güldük. "Özellikle söylicem" dedim. Koridora Ateşi annesi, babası, Yaren ve annem girdi. Annem yanıma gelip bana sarılınca tekrar ağlamaya başladım.
Göz ucuyla Yarene baktığımda ağlmaktan kığkırmızı olmuş gözleriyle Batuhana sarılıyordu. Ateşi çok sevdiği belli oluyordu. Anneme ayrılmadan "Onu çok seviyorum Anne nolur ona bişey olmasın" dedim. "Bilmiyorum kızım Ateşe hiç bir şey olmicak allahın izniyle" dedi. Anlamış olmalı benim Ateşe aşık olduğumu daha önce. Aslında herkes biliyordu ama salak ben bunu daha yeni anlamıştım.
Yaren yanımıza gelip "Sen katilsin sen ikizimin katilisin" diye bana bağırdı. Ayağa kalkarak "Ateş ölmedi böyle konuşma ve Ölmicek" diyerek ona bağırdım. "Dua edin ölmesin yoksa ben sizi öldürürüm" dedi ve uzaklaştı.
Ateşin ölme ihtimali nefesimi keserken gerçek olması benimde ölümüm demekdi. Kızlar yanıma toplaştı. Onlara "Biliyormusunuz bana beni önce sen öpüceksin demişti" dedim hafif tebessüm ederek. Sonra "Ama o bana ayrılık öpücüğü verdi" dedim ağlayarak.
Ameliyata gireli saatler olmuştu ama kimse çıkmamıştı. Sonunda kapı açılıp doktor dışarı çıktı. Hemen başına toplaştık biz konuşmadan o konuşmaya başladı.
"Öncelikle ameliyat uzun ve yorucu geçti. Beyni çok sarsılmış bu yüzden ortaya kalıtsal hastalıklar çıkabilir. Hasta uyanmadım birşey diyemem. Şuanda yoğun bakımda ve koku alma duyusu çok iyi şuan yani bazı organları az çalışıyor bu yüzden burnu çok iyi koku alıyor eğer sevdiği bir koku varsa daha hızlı uyanmasını sağlar, ve son olarak kendinizi her şeye hazır tutun"dedi ve gitti. Bu doktor tam iyi bir şey söyleyip sonra kötü söyleyerek bizi parçalamıştı.
Ateş ameliyat kapısından çıkış yapınca yanına gidip elini tuttum. Teni beyazlamış, dudakları o kırmızılığını kaybedip mora bürünmüştü. "Bu hal sana hiç yakışmamış yakışıklılığını kaybedmişsin ama benim için iyi hiç bir kız sana bakmaz. Yinede kendine gel" dedim ve onu yoğun bakım odasına aldılar.
💧💧💧
Herkes tek tek Ateşi görmeye giriyordu. Batuhan odadan çıkıp yanıma geldi. "Sende gir Ateş senin Kokuna bayılır sana söylememiştir ama durup dururken sana sarılmıştır. Kokunu koklamak için sana sarılıyor ha, şimdi git hadi, sen odadayken kimse içeri girmicek" dedi ve göz kırptı. Gülümsemekle yetindim. Hızlıca üstüme kıyafetleri giyip yoğun bakıma girdim. Yanına gidip elini tuttum.
"Ben geldim" dedim. Yanağımdan bir damla yaş aktı. "Kokumu alabiliyormuşsun?, Batuhan kokumu sevdiğini söyledi." dedim. Sesim alçalıyordu. Güçlü durmam lazımdı ama olmuyordu. "Hemen uyan olur mu? Ben seni özledim" dedim. Ayağa kalktım ve dudaklarına küçük Bir öpücük kondurdum. Odadan çıktığımda kendimi çok kötü hissediyordum. Aklıma babamda gelince dayanamayıp yere çöktüm. Kızlar ve Annem hemen yanıma geldi ve beni sandalyeye oturttular.
Ada "Yağmur iyi misin?" diye sordu. "İyi değilim ve Ateş uyanana kadarda olmicam" dedim. Aklıma bir soru takıldı ve kızlara söyledim. "Ateş uyanınca hayatından çıkmam doğru olur mu?" diye sordum. Merve "Saçmalama istersen Yağmur" dedi. "Ama Ateş benim yüzümden orda" dedi ağlamaklı sesimle. Açelya "Evet, çünkü onu reddettin şimdide uyanınca onu kabul ediceksin, ikinizde artık mutlu olun" dedi. Haklıydı. Bende mutlu olmak istiyordum.
3 Gün sonra...
Doktor Ateşin 3 gün içinde uyanması gerektiğini yoksa komaya gireceğini söylemişti. Bunun olmasını asla istemiyordum. Ateş bugün uyanıcaktı hissediyorum... Kızlara Ateşin uyanıcağını söylediğimde bana inanmamış gözlerle bakıyorlardı. Açelya "Yağmur nasıl inanıyorsun Ateşin uyanıcağına belki..." dedi. "O beni bırakmaz ve hala komaya girmedi" dedim. Merve "Yağmur artık sürekli bu cümleleri kuruyorsun korkmaya başladım" dedi. "Korkmayın, şimdi ben eve gidicem üstümü değiştirip gelicem Ateşi böyle karşılamak istemiyorum" dedim bir şey söylemelerine izin vermeden hastaneden çıktım ve taksiye atlayıp eve geldim.
Hızlıca bir duş aldım. Üstüme mavi kot pantolon ve beyaz kazak giydim. Dışarıda yağmur yağıyordu ve hava soğuktu. Saçlarımıda salık bırakıp saate baktım. 2 saat geçmişti. Ne çabuk geçmiş zaman. Hızlıca bir taksi çağırıp hastaneye gittim.
Merdivenlerden çıkarken içimde kötü bir his oluştu. Merdivenleri üçerli çıkarak Ateşin olduğu kata geldim. Koridora girdiğimde sadece benim hızlı nefes alıp verişlerim vardı. Beni görünce kızlar ayaklandı ve yanıma geldiler. "Noldu neden susuyorsunuz, Ateş uyandı dimi?" diye sordum. "Yağmur sakin ol" dedi Ada. Hayır...hayır... Hayır...
"Ateş nerde, yoka..." dedim. Merve "Yağmur" deyince anladım ve yere çöktüm. Ağlamam gerekiyordu ama ağlamıyordum, ağlayamıyordum. Batuhan araya girip "Ne kızı korkutuyorsunuz bu kadar ceza yeter, Yağmur Ateş uyandı" dedi.
16.BÖLÜM
( şarkının adı l love you)
Ateş odasında ailesiyle görülüyordu. Kızlarla ben dışarıdaydık. Camın kenarına geçip ona baktım. Kafasını buraya çevirince kaçtım. Ona bakıcak
yüzüm yoktu. Batuhan ve ailesi dışarı çıkmıştı. Batuhan yanıma gelip kulağıma" Ateş seni görmek istiyor herkesi aşağı indiricem kat sizin istediğinizi yapın"dedi ve bana göz kırptı.
Herkes aşağı inmişti. Odaya sonunda girmeye karar verdim. Kapıyı açıp içeri girdiğimde tebessüm edip kollarını bana açtı. Ağlayarak yanına gidip ona sıkıca sarıldım. Kokumu binlerce kez içine çekti. Sonra istemesemde ayrıldım. O hariç her yere bakıyordum. Elini çeneme koyup ona bakmamı sağladı. "Hepsi benim suçum" dedim. "Senin bir suçun yok Yağmur" dedi. Sesini duymak içimi o kadar rahatlatmıştı ki anlatamam. "Hayır, eğer teklifini kabul etseydim bunlar olmazdı" dedim.
"Sevmediğin bir insanın teklifini nasıl kabul ederdin ki" dedi. Hala başkasını sevdiğimi sanıyor.
"Ateş ben sana yalan söyledim. Ben seni seviyorum" dedim
Şaşırmıştı kelimeleri kekeleyerek söyledi. "Yani... Sen... Bana" dedi
Gülümseyerek onun taklidini yaptım. "Evet, mutlumusun Ateş Korkusuz, kimseye aşık olmayan beni kendine aşık ettin" dedim. Biraz beklesede beni kendine çekip dudaklarıma kapandı. Bende ona karşılık verdim. Nefessiz kalınca ayrıldık. Deli gibi hızlı hızlı nefes alıyorduk. Anlını anlıma yasladı ve "Seni çok özledim" dedi. Elimi yanağına çıkarıp sevdim. "Bende seni çok özledim" dedim.
Yatakta yana kayıp "Gel yanıma yat" dedi. "Hayır bir yerine bişey olur şimdi uyandın zaten" dedim onu reddederek. "Yağmur kendin mi yatıyorsun yoksa ben mi çekeyim" dedi. Hızlıca "Tamam tamam ben yatarım" dedim bir yeri acıyabilirdi. Yavaşça yanına yattım. Yatar yazmaz kollarını belime doladı ve burnunu saçlarımın arasında gezdirmeye başladı. "Evet şimdi seni azarlamam gerek" dedi. "Neden beni azarlicakmışsın?" dedim.
"Ben yoğun bakımdayken yemek yememen, uyumaman, sürekli ağlaman" dedi. Ona dönüp "Sen nerden biliyorsun" diye sordum. "Kuşlar söyledi" dedi. "O kuşlar Ada, Merve ve Açelya olabilir mi?" dedim "Doğru tahmin" dedi.
Kendimi yine kötü hissetmeye başlamıştım. Önüme döndüm ve elimle oynamaya başladım. Ateş "Bir sorun mu var?" dedi. "Sen Ateşsin ben ise Yağmur az kalsın seni söndürüyordum" dedim. Ona bakmamı sağlayarak konuştu. "Unuttun mu ben Yağmurda Yanan Ateşim" dedi. Bu söz çok hoşuma gitmişti. "Çok güzel bir cümle Yağmurda Yanan Ateş" dedim. Bir anda ne oldu bilmiyorum ama Ateşin dudaklarına kapandım. Oda şaşkınca tepki vermedi sonra idrak etti ve karşılık verdi kolları belimde dolanırken ellerimi saçlarına daldırmıştım. Kapının açılmasıyla hızlıca yataktan kalkıp gelene baktım.
Gelen Annemdi.
"Anne gördüğün gibi değil" dedim. Hemen "Yok kızım siz devam edin ben size bakmaya gelmiştim ama keşke gelmeseydim neyse ben gittim" dedi ve odadan çıktı. Şuan kıp kırmızı olduğuma emindim. Konuyu dağıtmak için "Sanırsın Arkadaşım ya" dedim. Ateş "Kızarınca ayrı bir tatlısın" dedi.
"Yok ya ben gidiyorum" dedim. "Tamam tamam sen kazandın bişey demedim" dedi. Cevap vermeden yanındaki koltuğa oturacakken "Dur!" dedi. "Noldu Ateş?" dedim. "Ne yapıyorsun sen" dedi. "İzin verirsen oturucam" dedim. "Yanıma yatman lazım senin" dedi. Sinsice gülerek "Sen hastalığını kullanıp benimle yatmaya mı çalışıyorsun" dedim. "Ne alaka ya kaç gündür görmüyorum seni özledim" dedi.
"Tamam ikna oldum" dedim ve yanına yattım "Bu arada yanıldın"
"Neyde yanıldım" dedi.
"Sen bana beni ilk önce sen öpüceksin demiştin ama beni sen öptün" dedim.
"Evet ya orda kendimi tutamadım ve ne marka ruj kullanıyorsun tadı çok güzel" dedi sırıtarak. Elimi dudağıma götürüp "Bütün rujumu emmişsin bende diyorum bu niye beni böyle öpüyor meğer rujumu emiyormuşsun" dedim. Konuyu değiştirip "Artık uyusakmı bence buna çok ihtiyacın var" dedi. "Aynen öyle" diyerek onu destekledim. Ellerini belime dolarken kafamı göğsüne koydum ve öylece uyuduk.
💧💧💧
Yavaş yavaş gözlerimi açtığımda sabah olduğunu fark ettim ve biz Ateşle sarılarak uyuduk. Kim bilir bizi kimler gördü. Yavaşça yataktan inerken Ateş bileğimi tuttu "Nereye gidiyorsun"
"Kahvaltı yapıcaktım" dedim. "Giderken hemşireye söylede benim kahvaltımı sana versin" dedi. Bir kaşımı kaldırıp "Neden bana veriyor" dedim. "Seninle kahvaltı yapmak istiyorum sevgilim" dedi. Sevgilim kelimesini duyunca yüzümde bir gülümseme oluştu. "Tamam, sevgilim" dedim ve kaçarcasına odadan çıktım. Kimse yoktu.
Hemşireden Ateşin kahvaltısını alıp Ateşin yanına gittim. "Ateş" dedim. "Söyle sevgilim" dedi. "Neden her yer bu kadar sessiz" dedim. "Çünkü burası bir hastane" dedi. "Çok komik" dedim
"Annem ve babam yorgundu onları gönderdim Annenide Annem bırakmadı bizimkiler odalarına çekildi kızlarla ne yaptıklarını allah bilir" dedi. "Hadi kahvaltı yaptırayım sana" diyerek kahvaltı yaptık.
Ahmet beyin işi olduğu için gelmedi Annem ve Gülcan hanım Ateşin hastane yemekleri yemesinden şikeyetçi olduğu için yemek yapıyorlardı. Sonra Ateşin akrabaları gelmişti. Ateş beni hepsiyle tanıştırıp sevgili olduğumuzu söylemişti. Kızlar bana ne yaşadıklarımızı sorunca onlara hepsini anlatmıştım. Sonra lavobaya indim.
Elimi yüzümü yıkayıp dışarı çıkacakkrn kapı kitlendi. "Kim yaptı bunu" diye sordum. "Süpriz" dedi Yaren. "Çıkar beni burdan Yaren" dedim. "Olmaz biraz kal ordada Ateşe yaptıklarının cezasını çek" dedi "Bak Yaren benim..." derken "Hadi bayy" dedi ve gitti. Etrafa bakındım. Kapalı alan korkum yani klostrofobim vardı. Kendimi kötü hissetmeye başlamıştım. Duvar kenarına çöktüm umarım kızlar beni bulur.
Bilincim kapanmıştı en son duyduklarım Ada'nın Tolgaya "Biraz hızlı Tolga" deyişiydi.
Selamm güzellerr bayrama özel iki bölüm paylaştım. Biraz geç oldu ama geldi. Bayramınız güzel geçmiştir umarım. Benimki güzel geçti.
Sonunda Yağmur ve Ateşte kavuştu ama olaylar bitmedi bir dahaki bölüm şok olucağınız şeyler olucak.
Sizi seviyorum paylaştığım şarkıları mutlaka dinleyin hepsi çok güzel
Tekrardan iyi bayramlar...