İtsuki Kendou'nun mükemmel olduğunu düşünürdü herkes. Ancak acaba o gece o ormanda yuu'nun gördüklerini görmüş olsalar böyle olduğunu düşünmeye devam ederler miydi?
Itsuki için tanrı derlerdi. Tanrı kadar mükemmel olduğu söylenirdi. Düşününce, tanrı da öldürmez miydi insanları? Ölmeleri gereken tarihi , nasıl öleceklerini belirler buna da kader derdi. Itsuki de bunu yapmıştı bir nevi. Arabasında öldürdüğü genç kadının nerede nasıl ve ne zaman öleceğine o karar vermişti.
.
Yuu bir katilin arabasında otururken ne düşüneceğini bilemiyordu. Hele ki o katilin itsuki olduğunu göz önünde bulundurunca.
Gerçekten birini öldürmüş müydü?
Az önce gömmesine yardım ettiği bedeni itsuki mi öldürmüştü? Derin bir nefes aldı, ne düşünmesi veya ne hissetmesi gerektiğini bilemiyordu. Korkutucu derecede sakin hissediyordu kendini. Sakindi çünkü kaybedecek bir şeyi olduğunu düşünmüyordu. İtsuki'nin sonraki kurbanı olmayı umursamazdı. Yine de rahatsız hissediyordu. Onu rahatsız eden başka bir şey vardı. Ama ne olduğunu anlayamıyordu bir türlü.
Itsuki sürücü koltuğuna oturdu ve gayet sakin görünen bakışlarını yan tarafında oturan oğlana dikti. Sanki birini öldürmemiş gibiydi. Son derece sakindi ve her şeye rağmen her zamanki gibi mükemmel görünüyordu. Yine de yuu'nun yüzünde gezdirdiği güzel mavi gözlerinde tehlikeli bir parıltı vardı.
"Beni de öldürecek misin?" Diye sordu Yuu dayanamayarak. Düz bir sesle sormuştu bunu. Boş bakan yeşil gözlerini itsuki'nin mavi gözlerine dikmişti. Böyle hissetmemesi gerekirdi. Normal bir insan bir katilin yanında bu kadar sakin hissetmezdi. Canı için endişe duymalıydı.
Yuu'nun tavırları itsuki için son derece şaşırtıcıydı. Cesedi ortadan kaldırmasına yardım ederken son derece sakin davranmış,sorgulamamış ve itsuki ne derse yapmıştı. Şimdi ise son derece sakin bir şekilde itsuki'ye onu öldürüp öldürmeyecegini sormuştu. Yuu tuhaftı,ama bu şekilde davranması da ayrı tuhaftı. Yine de onun bu itaatkarlığı ve sakinliği bir yandan hoşuna da gitmişti İtsuki'nin. Güzel ve yapmacık gülümsemelerinden biriyle oğlana doğru baktı. Onu bir süre süzdükten sonra bir elini bacağına koyup ona doğru eğildi.
"Aramızda yaşanan bu ufak olaydan kimseye bahsetmezsen canını bağışlayabilirim."
Esmer olan yutkunup dudaklarını dişledi. İtsuki'nin dokunuşu ve kendisine olan yakınlığı ürpermesine neden olmuştu. Yeşil gözlerini onunkilere sabitleyerek konuştu Yuu.
"..peki ya bahsedersem? O zaman.. öldürür müsün sahiden?"
Itsuki dudaklarını büktü. Kaşlarını çattı. Bir süre düşünceli bir şekilde oğlana baktı.
"Belki. Yada onun yerine.. Seni tek başına ormana giderken gördüğümü ve takip ettiğimi söylerim. Birini öldürdüğünü,beni fark ettiğini ve cesedi gömmem için sana yardım etmemi istediğini söylerim. Beni canımla tehdit ettiğini söylerim. Buraya yeni gelmiş tuhaf bir oğlanın sözüne karşılık benim sözüm. Sence hangimize daha çok güvenilir Yuu?" Yüzünde bilmiş bir ifade yer almıştı. Oğlandan ses gelmeyince sırıtıp arkasına yaslandı. "Ben de öyle düşünmüştüm." arabayı çalıştırıp evine doğru sürmeye başladı.
"Sahi,Sen ne bok yemeye geldin gecenin bir vakti buraya?'
Yuu yeşil gözlerini kaçırdı ve camdan dışarı doğru baktı. Buraya bu saatte gelerek aptallık etmişti ama böyle bir şeye şahit olacağını da nereden bilebilirdi ki?
"Ben..sadece burada ne çeşit bitkiler olduğunu merak etmiştim.." kısa bir süre sustuktan sonra tekrar konuştu "birde yıldızları izlemek istemiştim." diye mırıldandı zor duyulan bir sesle. Bu orman evlerine yakın bir yerde sayılmazdı ancak uzak olduğu da söylenemezdi. Gecenin bir vakti bisikletiyle buraya gelmişti Yuu bitkileri incelemek için. Gece vakti gelirse yıldızları da rahat rahat izleyebileceğini düşünerek gelmişti. Tek istediği ormanda tek başına,sakin bir gece geçirmekti. Başkasının olacağını düşünmüyordu. Aklına gelen şeyle duraksadı. Bisikleti ormanda kalmıştı. Az önce ceset gömdüğü ormanda bisikletini unutmuştu ve bu kesinlikle onun başını derde sokardı.
İtsuki yuu'nun verdiği cevaba gülmüş ve gözlerini devirmişti.
"Böyle saçma sapan bir sebepten bu saatte buraya mı geldin sahiden-" oğlanın endişeli bakışlarını görünce kaşlarını çattı. "Ne oldu?"
"Bisikletim orada kaldı.. geri dönmeliyiz, yakalanmak ve işlemediğim bir suç için hapse girmek istemiyorum!" Endişeli ve ürkek bakışlarını itsuki'nin güzel yüzüne dikti.
Ölebileceği ihtimalinden ziyade oğlanın bundan korkması İtsuki'yi şaşırtmıştı. Omuzlarını silkti ve arabayı eve sürmeye devam etti
"Beni gerizekalı mı sanıyorsun? Arkada herhangi bir kanıt bırakmadım. " bakışlarını düşünceli bir hal aldı. "Hmm.. sanırım sana yaptığım bu büyük iyilik için bir şeyler borçlusun bana."
Yuu oturduğu yerde rahatsızca kıpırdandı. "Cesedi gömmene yardım ettim işte,yetmedi mi?" Itsuki başını iki yana salladı. "Onu borçlu olduğun için yapmadın ki. Seni de öldürmemem için yaptın." Yırtıcı bir hayvanı andıran bakışları yuu'nun üzerinde geziniyordu. Yuu tuhaf hissetmişti onun bakışları üzerinde gezinirken. Rahatsız olmamıştı, tuhaftı yalnızca. Kalp atışları hızlanmıştı ve yanaklarının ısınmaya başladığını hissetmişti. Tanımlayamıyordu, ama tuhaf bir histi işte.
"..o kadını neden öldürdün?" Diye sorarak konuyu değiştirdi. İtsuki gözlerini yola sabitledi. Kısa süren bir sessizliğin ardından konuştu.
"Kendimce sebeplerim var. Ayrıca sana hesap verecek değilim. Bu gece yaşanan her şeyi unut ve normal yaşantımıza devam edelim. Seninle bitmemiş birkaç ufak meselemiz var sonuçta." Tehlikeli bir şekilde gülümsedi. Evinin önüne geldiği zaman arabayı park etti ve o gülümsemesiyle Yuu'ya baktı. "Değil mi çiçeğim?" Elini onun yanağına doğru uzattı ve nazik dokunuşuyla okşamaya başladı. Yuu ürperdi. Yutkundu. Korkmalıydı. Itsuki'den tiksinmeliydi belki. Ama onun dokunuşuyla eriyip giderken buldu kendini.
Çiçeğim.
Yuu itsuki'nin kendisine bu şekilde seslenmesinden çok hoşlanırdı. Kendini güzel hissederdi çünkü çiçekler güzeldi. Kendini hiçbir zaman güzel bulmamıştı. Değerli hissetmemişti. Gerçekten sevildiğini en son ne zaman hissetti hatırlamıyordu. Bunların hepsini itsuki ona çok kısa bir sürede hissettirmişti ve yuu o olmadan ne yapacağını bilmiyordu. İtsuki'den önceki hayatını anımsamak bile ona kendini kötü hissettiriyordu. Boşlukta gibiydi ve tek başınaydı,taa ki İtsuki onun hayatının bir parçası olana kadar. Tekrar o karanlık boşluğa düşmekten korkuyordu ama bir katille beraber olmak kesinlikle zekice değildi. Düpedüz aptallıktı.
Ve yuu aşkından aptala dönmüştü. İtsuki ne yaparsa yapsın onu affedebilirdi. Tek istediği terk edilmemekti. Tekrar terk edilmek istemiyordu. Yapayalnız kalmak istemiyordu. Hastalıklı bir sevgi olsa bile buna razıydı çünkü yuu sevgiye açtı. İtsuki onunla kaldığı sürece ne yaptığının bir önemi yoktu. Onu sevmeye,ona gülümsemeye devam ettiği sürece başka hiçbir şeyin önemi yoktu. Tek istediği İtsuki'nin sonsuza kadar onunla kalmasıydı çünkü o da elleri arasından kayıp giderse ne yapardı bilmiyordu. Tek bildiği şey İtsuki'ye ihtiyacı olduğuydu. Yuu'nun yaşadığını hissetmek için İtsuki'nin sevgisine ihtiyacı vardı. Onu canlandıran şey bir katilin sevgisiydi. Gerçek bir sevgi olmasa da olurdu. Tek istediği bir şekilde sevildiğini hissetmekti. Ne tür bir sevgi olduğu umurunda değildi,istiyordu sadece.
Gönlünü ona ne zaman kaptırdığını bilmiyordu. Bildiği tek şey onu her şeyden çok istediğiydi. Her şekilde.
Yuu'nun utangaç bir şekilde bakışlarını kaçırması ve yanaklarının kızarmaya başlaması İtsuki'yi keyiflendirmişti. Yuu mesafeli bir oğlandı, duvarları vardı. Ama Itsuki etraftayken bütün duvarlarını indiriyordu. Onun yanında bambaşka biri gibi oluyordu. Yuu adeta İtsuki'nin avucunun içindeydi ve bu turuncu saçlı adam için büyük bir keyif kaynağıydı. Aklına gelen parlak fikirle gülümsedi. Yuu'nun cesedi gömerken ne kadar soğuk kanlı davrandığını düşündü. Belki de onu başka şekillerde de kullanabilirdi. Belki de Yuu'yu yatağına aldıktan sonra onunla işini bitirmezdi. Onu etkisi altında tutmaya devam etmek ve dilediği gibi kullanmak itsuki'nin işine gelirdi.
Yuu ile ilgili planlarında bir takım değişiklikler yapmaya karar vermişti.
"Biliyorsun,gece hala bitmedi.' Gözlerini onun gözlerine dikmişti. Bir yandan parmak uçlarını nazikçe oğlanın yumuşak teninde gezdiriyordu. "Hâla olanları telafi etmek için vaktimiz var. Bu geceyi hayatının en güzel gecesi yapabilirim." yüzünü oğlanın yüzüne yaklaştırdı. Yuu onun sıcak nefesini dudaklarında hissedebiliyordu ve bu durum oğlanı tahrik etmekten başka bir işe yaramıyordu. "ne dersin Yuu? Bu gece tamamen benim olur musun?"
Yuu İtsuki'nin sorusuna olan cevabını dudaklarını onunkilere bastırarak verdi.