"သခင်လေးကမာနကြီးလွန်းတယ်"
Part- 14
For unicode
"အင်း ဟင်း ရိပေါ်..
လွှတ်ဦး"
ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ်ထက်အရင်နိုးလာခဲ့တော့ရိပေါ်ရဲ့တင်းကျပ်စွာဖက်တွယ်ထားတာကနေရုန်းထွက်လာပြန်သည်။ မနက်အစောကြီးရိပေါ်ထက်အရင်နိုးနေတဲ့အရာကိုလည်းရှောင်းကျန့်ကခံစားမိတော့သူ့တင်ပါးလေးကိုရိပေါ်ဆီးခုံနဲ့မထိအောင်သတိထားရှောင်နေရသည်။ တကယ်အိပ်ပျော်နေပုံမရတဲ့ဝမ်ရိပေါ်ကသူ့ကိုဗိုက်နားကနေဖက်ပြီးဆွဲကပ်ပစ်တော့သူ့တင်ပါးနဲ့ဝမ်ရိပေါ်ဆီးခုံနဲ့တစ်ထပ်တည်းကပ်သွားခဲ့သည်။
"မင်းအရာကိုဘယ်ဟာကအဲ့လောက်ထိထောင်သွားစေတာလဲ"
ရှောင်းကျန့်ကနောက်ဘက်လှည့်မကြည့်ဘဲမေးသည်။
"ဒါယောက်ျားလေးတိုင်းဖြစ်တတ်တဲ့သဘာဝဘဲကို.."
"ငါမြင်တာတော့မင်းကအချိန်တိုင်းအလိုလိုထောင်ချင်နေတာ"
"ခင်များနဲ့တွေ့မှပါ.."
"မဟုတ်ဘူး မင်းကနှာဘူးမို့လို့
ငါကိုမြင်ရုံနဲ့အဲ့လိုဖြစ်လာတာ"
"အဝမှမစားရတာ.."
"မင်းနော်.."
ရှောင်းကျန့်ကသူခေါင်းအုံးအိပ်နေတဲ့ဝမ်ရိပေါ်လက်မောင်းကြီးကိုသူ့ရှေ့သွားလေးနဲ့ခပ်နာနာလေးကိုက်ပစ်လိုက်သည်။ ဝမ်ရိပေါ်ကမနာတဲ့အပြင်တဟီးဟီးတောင်ရယ်နေသေးတယ်။ ဝမ်ရိပေါ်ကဘယ်လောက်ကျွေးကျွေးဝကိုမဝနိုင်တာ..။ ဝမ်ရိပေါ်ကိုစိတ်အလိုလိုက်မိတိုင်းသူနောက်နေ့ခါးတွေနာပြီးအဲ့နေရာကနာလို့အချိန်အကြာကြီးတောင်မထိုင်နိုင်..။ မင်္ဂလာပွဲနေ့ကလည်းသူတော်တော်ကသိကအောက်ဖြစ်နေလို့ပွဲမှာတောင်ဆက်မထိုင်နိုင်ခဲ့တော့..။ အဲ့နေ့ကဝမ်ရိပေါ်ကသူ့ကိုမင်္ဂလာအိပ်ခန်းကိုမြန်မြန်ပို့ပေးခဲ့တယ်..
အဲ့ညကဝမ်ရိပေါ်ကနှင်လွှတ်လည်းမသွားတဲ့အပြင်အစာတောင်းနေတဲ့ခွေးလေးလိုလုပ်နေခဲ့တယ်။ သူလည်းဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အကြည့်ရိုင်းရိုင်းတွေကြောင့်၊အနီရောင်အပြင်အဆင်တွေကြောင့်စိတ်လွတ်သွားတာလားမသိပေမယ့်သူနဲ့ဝမ်ရိပေါ်မှာတော့ကုတင်ပေါ်မှာလုံးထွေးနေခဲ့ကြပြီ။ ဝမ်ရိပေါ်ကအရမ်းစိတ်ပါနိုင်လွန်းတယ်။ နေ့ခင်းအချိန်ကနေညနေအထိသူ့ကိုမရပ်မနားဆက်ဆံခဲ့တယ်..။ နောက်နေ့သူနေမကောင်းတောင်ဖြစ်ချင်သွားတယ်။
"ဗိုက်နာနေသေးလား"
"မနာတော့ဘူး"
"ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့"
ဝမ်ရိပေါ်လက်တွေကသူ့ဘောင်းဘီထဲလျှိုဝင်လာတော့ရှောင်းကျန့်မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ ဒါပေမယ့်သူ့အသက်ဘူးလေးကတော့ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့လက်ဖဝါးကြီးထဲမှာအထက်အောက်ချယ်လှယ်ခံနေရပြီးပြီ။
"အင်း ဟင့် မလုပ်.."
"ခင်များညီလေးကတော့အဲ့လိုလုပ်ပေးတာကြိုက်တဲ့ပုံဘဲ..
ခင်များပြောတာယုံပေးရမလား ကိုယ်မြင်တာဘဲကိုယ်ယုံရမလား"
"အင့် ဟင့်"
ဝမ်ရိပေါ်လက်တွေကအသားမာတွေနဲ့ကြမ်းရှတယ်၊နွေးထွေးတယ်၊အားမာန်အပြည့်ရှိတယ်။ ရှောင်းကျန့်သာယာမှုကြောင့်မျက်ရည်တွေယိုစိမ့်လာခဲ့သည်။ သူကကိုယ်ဘာကိုယ်တောင်အာသာသိပ်မဖြေလို့သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကအတော်လေးအထိမခံဖြစ်နေတာ...။ ဒါပေမယ့်ဝမ်ရိပေါ်လက်၊ဝမ်ရိပေါ်နှာခမ်း၊ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အထိအတွေ့နဲ့မှပိုဆိုးပြီးသူ့ခန္ဓာကိုယ်ကအလိုလိုတုံ့ပြန်နေမိသည်...။
သူမျက်လုံးမှိတ်ပြီးသာယာနေတဲ့အချိန်ဝမ်ရိပေါ်ကသူ့ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲလှည့်ပစ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်အကြည့်ချင်းဆုံသွားတော့ရှောင်းကျန့်ကအရင်မျက်လွှာချသွားသည်။ ဝမ်ရိပေါ်ကပြုံးလိုက်ပြီးထိုမျက်ခွံတွေကိုဖိကပ်နမ်း၏။ ပြီးမှရှောင်းကျန့်ဘောင်းဘီကိုဒူးအောက်အထိဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးသူ့ခြေမနဲ့အဆုံးထိဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ သူဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တော့ရှောင်းကျန့်ကအထိတ်တလန့်မော့ကြည့်လာ၏။ သူ့နေမကောင်းဘူးလေဆိုတဲ့သဘော..
"စိတ်မပူနဲ့ အထဲမထည့်ဘူး"
ဝမ်ရိပေါ်ကပြောရင်းသူ့ဘောင်းဘီပါဆွဲချွတ်ပစ်သည်။ ဘောင်းဘီနှစ်ထည်ကတော့ကုတင်အောက်မှာစုပုံလျက်။
"စောင် စောင်ခြုံ"
ဝမ်ရိပေါ်ကမိုးထိန်ထိန်လင်းနေပြီမို့လို့ရှောင်းကျန့်ရှက်နေတာမှန်းသိ၏။ စောင်ကိုသူတို့နှစ်ယောက်ခါးအထိလုံအောင်ခြုံလိုက်ပြီးမှရှောင်းကျန့်နှာခမ်းကိုဖိကပ်နမ်းပြန်၏။
"မျက်နှာမသစ်ရသေးဘူး"
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး.."
ဝမ်ရိပေါ်ကနှာခမ်းကိုဖိကပ်နမ်းပြီးသူ့လျှာဖျားပါရှောင်းကျန့်ခံတွင်းထဲမှာချယ်လှယ်ပြန်၏။ မျက်နှာချင်း၊ကိုယ်ခန္ဓာချင်းပူးကပ်နေပြီးသူတို့ရဲ့ဟိုနေရာကပါပူးကပ်လျက်ရှိကာခြေထောက်တွေကတော့တစ်ခုနဲ့တစ်ခုမြွေတွေလိုရစ်ပတ်နေကြ၏။
ပြွတ်..ပြွတ်..ဟင်း
"ဟင်း..ကျန့်
ခင်များကိုချစ်တယ် ပြွတ်"
ဝမ်ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်အောက်နှာခမ်းကိုသူ့နှာခမ်းနှစ်လွှာနဲ့ဖိကပ်ကာဆွဲစုပ်လိုက်ပြန်၏။ သူ့ရဲ့ညာဘက်လက်ကလည်းရှောင်းကျန့်ရဲ့ကျောရိုးတစ်လျှောက်ဆန်တက်ကာပွတ်သပ်နေပြီးရှောင်းကျန့်ရဲ့နူးညံ့အိထွေးနေတဲ့တောင်ပို့နှစ်လုံးကိုလက်ဖဝါးကြီးနဲ့ဖိညှစ်ပြန်၏။
"အာ့ အာ့..ဟင့်"
ရှောင်းကျန့်ကသူ့ရှေ့ဘက်ကသာယာမှုနဲ့သူ့ရဲ့အနောက်ဘက်ကသာယာမှုကြောင့်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲညည်းသံတွေထုတ်လွှတ်မိသွား၏။ ဝမ်ရိပေါ်ကထိုအသံတွေကြောင့်ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်ကာရှောင်းကျန့်ရဲ့ဘယ်ဘက်ပေါင်ကိုအနည်းငယ်မလိုက်၏။ ပြီးမှရှောင်းကျန့်ခေါင်းအောက်ကသူ့ဘယ်ဘက်လက်မောင်းကိုထုတ်လိုက်ပြီးသူပါအောက်ဘက်ကိုအနည်းငယ်လျှောဆင်းလိုက်သည်။ ဝမ်ရိပေါ်မျက်နှာရှေ့မှာရှောင်းကျန့်ရဲ့ရင်ဘက်ကရှိနေပြီးအသီးလေးတွေကသူဖျစ်ညှစ်ထားလို့နီရဲနေကာစူထွက်နေသည်။ သူဖျစ်လွန်းညှစ်လွန်းလို့အရင်လိုချပ်ကပ်မနေတော့..။
ဝမ်ရိပေါ်ကထိုအသီးလေးကိုသူ့လျှာနဲ့အပြားလိုက်လျှက်လိုက်ပြီးသာယာမှုကြောင့်နှာခမ်းကိုက်ထားတဲ့ရှောင်းကျန့်ကိုတစ်ချက်မော့ကြည့်ကာပြုံးလိုက်ပြန်၏။ သူညီလေးကတော်တော်အောင့်နေပြီမို့အချိန်မဆွဲတော့ဘဲသူ့အရာသူကိုင်ကာရှောင်းကျန့်ပေါင်ကြားထဲကိုထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အဝထဲကိုဝင်ရတာလောက်စိတ်ကျေနပ်မှုမရပေမယ့်အတော်လေးကြပ်သိပ်နေမှုကြောင့်သူ့ကိုအနည်းငယ်တော့စိတ်ကျေနပ်မှုရစေသည်။
"ညှပ်ထားနော်"
ဝမ်ရိပေါ်ကပြောရင်းမြန်မြန်ဆောင့်သည်။ အဝင်အထွက်လွယ်တဲ့အဝလည်းမဟုတ်တဲ့အပြင်ချောဆီလည်းမပါတော့အဝင်အထွက်ကကြမ်းပြီးမကြာမီပင်ရှောင်းကျန့်ပေါင်သားလေးတွေနီရဲလာခဲ့သည်။ ရှောင်းကျန့်ရဲ့ကောင်လေးကဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားတွေနဲ့ကပ်နေတဲ့အပြင်ဝမ်ရိပေါ်တစ်ခါလှုပ်ရှားတိုင်းအပေါ်ကိုရောက်ရောက်သွားလို့ဝမ်ရိပေါ်ကဘယ်ဘက်လက်နဲ့ထောက်ကာကိုယ်ကိုအနည်းငယ်မတ်လိုက်ပြီးညာဘက်လက်နဲ့ရှောင်းကျန့်တင်ပါးကိုဖိထားပြီးအသွင်းအထုတ်ကိုဘဲတစိုက်မတ်မတ်လုပ်၏။
ပြီးတော့ရှောင်းကျန့်ရင်ဘက်ကအသီးလေးကိုလည်းတစ်ချက်တစ်ချက်လှမ်းလှမ်းဟပ်၏။ ဝမ်ရိပေါ်ကသာယာမှုကြောင့်ရောနာကျင်ကျင်မှုကြောင့်ပါညီးညူနေတဲ့ရှောင်းကျန့်မျက်နှာကိုလည်းအလွတ်မပေးဘဲအပေါ်စီးကနေငုံ့ငုံ့ကြည့်၏။
ရိပေါ်ကအရှေ့ဘက်ကလုပ်လို့ဝတာနဲ့ရှောင်းကျန့်ပေါင်ကိုဟကာသူ့အရာကိုထုတ်ပစ်၏။ ရှောင်းကျန့်ကနားမလည်သလိုရိပေါ်ကိုမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လာ၏။ မပြီးသေးဘဲနဲ့ဘာလို့ထုတ်လိုက်တာလဲဆိုတဲ့သဘော..။ ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်ကြည့်နေတဲ့ကြားကနေရှောင်းကျန့်ခါးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲထူလိုက်ကာဒူးထောက်လျက်သားဖြစ်အောင်နေရာချပြန်၏။
"ထည့် ထည့်မလို့လား"
ရှောင်းကျန့်ကဝမ်ရိပေါ်ပေါင်တွင်းသားထဲမှာလုပ်ရတာအာသာမပြေမှန်းရိပ်မိလို့ဝမ်ရိပေါ်ချပေးထားတဲ့အနေအထားအတိုင်းဘဲငြိမ်ငြိမ်လေးနေလိုက်တယ်။ ရှက်စဖွယ်အနေအထားကြောင့်ရှောင်းကျန့်မျက်နှာထူပူကာပေါက်ထွက်မတတ်နီရဲလာခဲ့၏။ ဝမ်ရိပေါ်ကလည်းရှောင်းကျန့်ခါးကိုမရမကဖိကာဖင်ဘူးတောင်းထောင်နေတဲ့အနေအထားအတိုင်းမရမကပြင်ယူတယ်။ ရှောင်းကျန့်ကဝမ်ရိပေါ်လိုချင်တဲ့ပုံစံကိုသိလို့ခေါင်းအုံးပေါ်မျက်နှာအပ်ပြီးတင်ပါးလေးကိုကော့ပေးထားလိုက်တယ်..။ ဒါတောင်ဝမ်ရိပေါ်ကအားမရသေးဘဲခါးကိုပါဖိချပြန်တယ်။
ရှက်ဖို့ကောင်းလည်းကောင်းပါစေတော့..။ဒီတစ်ခါဘဲလိုက်လျောပေးလိုက်မယ်။ ဝမ်ရိပေါ်ကဒီတစ်ခါတော့သူ့အထဲဝင်တော့မယ်ထင်တယ်..။ ဝမ်ရိပေါ်ကသူ့အနောက်မှာဒူးထောက်လျက်သားနေရာယူပြီးတာနဲ့သူ့ပေါင်ကြားထဲကိုဘဲတိုးဝင်လာခဲ့သည်။
"အာ့..အာ့..မြန်တယ် အာ့"
ဝမ်ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်ခါးကိုကိုင်ကာတဒုန်းဒုန်းဆောင့်ပြန်တော့ရှောင်းကျန့်ကရှေ့ကိုပြိုကျသွား၏။ ဒါပေမယ့်ဝမ်ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်ခါးကိုပြန်ဆွဲယူပြီးဆောင့်မြဲတိုင်းဆောင့်သည်။
ဝမ်ရိပေါ်ကအရှေ့ကအရိုင်းဆန်ဆန်မြင်ကွင်းကိုမျက်နှာတစ်ချက်မှမလွှဲဘဲကြည့်သည်။ သူတစ်ချက်ဆောင့်လို့သူ့မျက်စိရှေ့ကတင်ပါးတွေတုန်ခါသွားတာကိုကြည့်ပြီးဝမ်ရိပေါ်စိတ်တွေအရိုင်းဆန်လာကာထိုတင်ပါးတွေကိုသူ့သွားတွေနဲ့နာနာကိုက်ပစ်လိုက်သည်။
"အား! ဘာလုပ်တာလဲ နာတယ်!"
"အသည်းယားလို့!"
ဝမ်ရိပေါ်ကထိုကိုက်ရာကိုနှာခမ်းနဲ့ငုံ့နမ်းလိုက်ပြီးရှောင်းကျန့်ကျောရိုးတစ်လျှောက်လည်းတစ်ဖွဖွနမ်းပြန်သည်။ ပြီးမှကျောကိုပြန်မတ်လိုက်ပြီးရှောင်းကျန့်ခါးကိုကိုင်ကာပြန်ဆောင့်ပြန်သည်။ သူရှောင်းကျန့်ညီလေးကိုလျစ်လျူရှုမိလို့သူ့လက်ကိုရှောင်းကျန့်ညီလေးဆီလှမ်းလိုက်ပြီးအလုပ်ပေးလိုက်သည်။
"အင့် အင့် ပြီးတော့မယ်"
"ကိုယ်လည်းကောင်းနေပြီ ဟား.."
ရှောင်းကျန့်ကသူမအောင့်နိုင်တော့လို့ရိပေါ်လက်ထဲမှာဘဲပြီးသွားပြီးထောင်ထားတဲ့သူတင်ပါးတွေဟာလည်းကုတင်ပေါ်ကိုပြိုကျသွားခဲ့သည်။ သူကုတင်ပေါ်ကိုမှောက်ခုံလဲသွားတော့ဝမ်ရိပေါ်ပါသူ့အပေါ်ကထပ်ပါလာကာထိုထပ်လျက်အနေအထားအတိုင်းဝမ်ရိပေါ်ကသူ့ခါးအားနဲ့လှုပ်ရှားပြီးရှောင်းကျန့်အပေါ်မှာဘဲထပ်လျက်ပြီးသွားခဲ့သည်။
ဟင်း..ဟင်း..
ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အသက်ရှူသံပြင်းပြင်း၊သူအသက်ရှုလိုက်တိုင်းရင်အုပ်တွေနိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြစ်နေတာတွေ၊ ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ယောက်ျားဆန်ဆန်အငွေ့အသက်အားလုံးကရှောင်းကျန့်တစ်ကိုယ်လုံးကိုလွှမ်းခြုံထားတယ်။မနက်စောစောစီးစီးလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ထားကြတော့နှစ်ယောက်စလုံးမောပန်းနေကာတစ်ကိုယ်လုံးမှာချွေးတွေစေးကပ်နေခဲ့သည်။ ဝမ်ရိပေါ်ကဖိထားတာကိုမဖယ်ပေးသေးဘဲရှောင်းကျန့်အပေါ်ကနေရှောင်းကျန့်ရဲ့လည်ပင်းတွေနားရွက်တွေကိုနမ်းရှိုက်နေမိတယ်...
"ပြွတ်.."
"မလုပ်နဲ့တော့ ဖယ်ပေးတော့"
ရှောင်းကျန့်ရဲ့နားရွက်လေးကိုဖိစုပ်လိုက်တော့ရှောင်းကျန့်ကတားကာသူ့ကိုယ်ကပါလှုပ်ရှားလာပြီးလူးလွန့်လာခဲ့တယ်။ ဝမ်ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်အပေါ်ကထလိုက်ပြီးရှောင်းကျန့်တစ်ကိုယ်လုံးလုံအောင်စောင်ကိုဆွဲခြုံပစ်သည်။
"ခဏအိပ်လိုက်ဦး"
"မင်းဘယ်သွားမလို့လဲ"
"စစ်ရေးလေ့ကျင့်ကွင်းကို.."
"ဘယ်အချိန်လောက်မှပြန်ရောက်မှာလဲ"
"ကိုယ်နည်းနည်းနောက်ကျမယ်
ညစာစားဖို့လည်းမစောင့်နဲ့
စောစောအိပ်ရာဝင်"
"မင်းတို့ကအမြဲတမ်းအဲ့လိုတစ်နေ့လုံးလေ့ကျင့်ရတာလား"
"မဟုတ်ဘူး..
တစ်ခါတစ်လေမှ"
"အော်.."
"ကောင်းကောင်းအနားယူဦး"
"အင်း"
ဝမ်ရိပေါ်ကကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်သွားခဲ့သည်။ ရှောင်းကျန့်ကလည်းဝမ်ရိပေါ်လျှောက်သွားနေသမျှကိုမျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်နဲ့လိုက်ကြည့်နေသည်။ ဝမ်ရိပေါ်ရေချိုးခန်းထဲကကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ပြန်ထွက်လာတော့လည်းအရင်လိုသိပ်မရှက်တော့ဘူးထင်တယ်..။ အတူနေတာကြာလာတော့လည်းဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အမူအကျင့်တစ်ချို့ကိုသတိထားမိလာခဲ့သည်။
ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အသားကဖြူတော့တစ်ကိုယ်လုံးမှာထင်းနေတာဆိုလို့အမွှေးအုံထူတဲ့ဟိုနေရာဘဲရှိသည်။ ရှောင်းကျန့်ဝမ်ရိပေါ်ကိုဆက်မကြည့်ရဲတော့ဘဲမျက်လွှာချပစ်သည်။ ဘယ်လောက်ဘဲအတူနေထားပါစေ၊အဲ့သန်မာတဲ့သားရဲကြီးကိုဆက်ကြည့်နေဖို့ဆိုတာတော့..။ ရှောင်းကျန့်မျက်နှာရဲသွားတာနဲ့ဝမ်ရိပေါ်ကဟက်ခနဲ့ရယ်ပြန်သည်။ ပြီးမှသူ့အဝတ်သူထုတ်ဝတ်ပြီးဓားကိုယူသည်။
"ထလို့ရတယ်မလား
ချောင်ချန်းကိုတော့ရေချိုးဖို့မကူခိုင်းနဲ့နော်
ကိုယ်မကြိုက်ဘူး"
"အဲ့ကလေးကအလိုက်သိပါတယ်"
"ချောင်ချန်းကအရွယ်ရောက်နေပြီ"
"သဝန်ကြောင်တာငါမကြိုက်ဘူးဝမ်ရိပေါ်
မင်းထားတဲ့အတိုင်းငါနေတာဘဲ
ငါ့နားကိုအိမ်ကအစေခံတွေတောင်ကပ်မှာစိုးလို့ဒီအဆောင်နားကိုဘယ်သူမှမလာရဘူးမလား"
"ကျုပ်သူတို့ကိုမယုံဘူး
ကျုပ်မရှိတဲ့အချိန်ခင်များကိုမသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"လူတိုင်းကိုမင်းများမှတ်နေလား
မင်းလိုလူကဘဲငါ့ကိုဖျက်စီးရဲတာ"
ရှောင်းကျန့်ကပြောရင်းဆိုရင်းမျက်ရည်တွေကျလာခဲ့သည်။ သူ့ကိုမရမကပြည့်တန်ဆာအိမ်မှာဖျက်စီးခဲ့တာ..။
"ကျုပ်လိုလူနောက်တစ်ယောက်ရှိလာခဲ့ရင်လည်းအဲ့ကောင်ကိုကျုပ်သတ်ပစ်မှာ!
ခင်များကိုကျုပ်ကလွဲပြီးဘယ်သူမှမထိစေရဘူး တောက်!"
"မင်းအတ္တကြီးလွန်းတယ်"
"ခင်များမှမချစ်တတ်သေးတာရှောင်းကျန့်..
ခင်များချစ်မိသွားရင်မလုပ်သင့်တာလည်းလုပ်မိလိမ့်မယ်
သူ့ကိုပိုင်ဆိုင်ရဖို့ခင်များဘာမဆိုလုပ်မှာဘဲ
ဒါပေမယ့်ဒီဘဝမှာတော့ခင်များကကျုပ်အပိုင်ဘဲ"
"မင်းသေသွားရင်ရော..ငါကမလွတ်လပ်တော့ဘူးလား"
"ခင်များတော်တော်မျှော်လင့်နေတယ်ထင်တယ်
ခင်များရှိသမျှနတ်ဒေဝါတွေဆီမှာဆုတောင်းလိုက်!
ကျုပ်သေရင်တော့ခင်များလွတ်မြောက်ချင်လွတ်မြောက်မှာပေါ့"
"မဟုတ် အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး"
ဝမ်ရိပေါ်ကတော့အံတင်းတင်းကြိတ်လို့သူ့ကိုကျောခိုင်းကာထွက်သွားခဲ့လေပြီ။ ဘာကြောင့်အဲ့သေဆိုတာကြီးကပါးစပ်ကထွက်သွားရတာလဲ။ သူ့ယောက်ျားကအမြဲတမ်းစစ်တိုက်နေရတာ..။ ဝမ်ရိပေါ်မရှိတော့ဘူးလို့သူစဉ်းတောင်မစဉ်းစားရဲပါ။ ဝမ်ရိပေါ်အိမ်ကထွက်သွားပြီးနောက်ပိုင်းသူအမြဲတမ်းသူတို့ပြန်ဆုံမယ့်တစ်နေ့ကိုမျှော်လင့်နေခဲ့တယ်။ ပြန်တွေ့တော့လည်းဝမ်ရိပေါ်ဆီမှာအလိုမတူဘဲဖျက်ဆီးခံလိုက်ရတယ်..
အခုနကဝမ်ရိပေါ်ဖြစ်သွားတဲ့မျက်နှာကိုသူမြင်လိုက်တယ်။ သူ့ကိုဝမ်ရိပေါ်ကစိတ်ပျက်သွားပြီ။ ရှောင်းကျန့်ဝမ်းနည်းလွန်းလို့မျက်ရည်တွေကျလာခဲ့တယ်။ ဝမ်ရိပေါ်မရှိတော့ဘူးလို့သူစိတ်တောင်မကူးရဲပါ..။ ဝမ်ရိပေါ်ဆီကလွတ်မြောက်ဖို့တောင်သူမကြိုးစားခဲ့တာ..။ အခုတော့ဝမ်ရိပေါ်နဲ့သူ့ကြားမှာနားလည်မှုလွဲပြန်ပြီ..။
မနက်ကသာယာကြည်နူးမှုတွေနေရာမှာ ဝမ်းနည်းအားငယ်မှုတွေသာအစားထိုးဝင်ရောက်လာခဲ့သည်...။
ဝမ်ရိပေါ်ကိုဘယ်သူ့မှမပေးနိုင်လို့ငယ်ငယ်ကလည်းယွီဖန်းအာနဲ့လက်ထပ်ပွဲကိုသူဖျက်စီးခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ယွီဖန်းအာကိုယ်ဝန်မရှိဘူးဆိုတာသိတာနဲ့သူမတို့မိသားစုကိုမောက်မာတဲ့အိမ်ကိုရောင်းစားပစ်ခဲ့တယ်။ သူ့မားပါဝင်ပတ်သတ်နေတာသိပေမယ့်မသိချင်ယောင်ဆောင်ခဲ့တယ်။
တစ်နေ့သူတို့ဆင်းရဲသွားပြီး၀ဋ်ပြန်လည်ခဲ့တယ်။ သူတို့အနှိမ်ခံခဲ့ရတယ်..သူတို့အစေခံတွေလိုမျိုးပြန်ရှင်သန်ခဲ့ရတယ်။
ဒါပေမယ့်သူဝမ်ရိပေါ်ကလွဲပြီးဘယ်သူ့ကိုမှပိုင်ဆိုင်ချင်တဲ့စိတ်မဖြစ်ဖူးခဲ့ဘူး။ ဝမ်ရိပေါ်တစ်ယောက်တည်းကိုဘဲပြန်ဆုံနိုင်ဖို့မျှော်လင့်နေခဲ့တာ။ ဝမ်ရိပေါ်လည်းသူ့ကိုဘဲလက်ထပ်တောင်းယူလာဖို့စိတ်ကူးယဉ်နေခဲ့တာ..။ ဒါပေမယ့်သူတို့ဘာကြောင့်ထပ်တလဲလဲလွဲနေရတာလဲ..။
(13.4.22)
မြန်မာနှစ်သစ်ကူးအချိန်ကာလမှာစိတ်၏ချမ်းသာခြင်းကိုယ်၏ကျန်းမာခြင်းတို့နဲ့ပြည့်စုံကြပါစေ။
.............................
"သခင္ေလးကမာနႀကီးလြန္းတယ္"
Part- 14
For zawgyi
"အင္း ဟင္း ရိေပၚ..
လႊတ္ဦး"
ေရွာင္းက်န႔္ကရိေပၚထက္အရင္နိုးလာခဲ့ေတာ့ရိေပၚရဲ႕တင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္ထားတာကေန႐ုန္းထြက္လာျပန္သည္။ မနက္အေစာႀကီးရိေပၚထက္အရင္နိုးေနတဲ့အရာကိုလည္းေရွာင္းက်န႔္ကခံစားမိေတာ့သူ႕တင္ပါးေလးကိုရိေပၚဆီးခုံနဲ႕မထိေအာင္သတိထားေရွာင္ေနရသည္။ တကယ္အိပ္ေပ်ာ္ေနပုံမရတဲ့ဝမ္ရိေပၚကသူ႕ကိုဗိုက္နားကေနဖက္ၿပီးဆြဲကပ္ပစ္ေတာ့သူ႕တင္ပါးနဲ႕ဝမ္ရိေပၚဆီးခုံနဲ႕တစ္ထပ္တည္းကပ္သြားခဲ့သည္။
"မင္းအရာကိုဘယ္ဟာကအဲ့ေလာက္ထိေထာင္သြားေစတာလဲ"
ေရွာင္းက်န႔္ကေနာက္ဘက္လွည့္မၾကည့္ဘဲေမးသည္။
"ဒါေယာက္်ားေလးတိုင္းျဖစ္တတ္တဲ့သဘာဝဘဲကို.."
"ငါျမင္တာေတာ့မင္းကအခ်ိန္တိုင္းအလိုလိုေထာင္ခ်င္ေနတာ"
"ခင္မ်ားနဲ႕ေတြ႕မွပါ.."
"မဟုတ္ဘူး မင္းကႏွာဘူးမို႔လို႔
ငါကိုျမင္႐ုံနဲ႕အဲ့လိုျဖစ္လာတာ"
"အဝမွမစားရတာ.."
"မင္းေနာ္.."
ေရွာင္းက်န႔္ကသူေခါင္းအုံးအိပ္ေနတဲ့ဝမ္ရိေပၚလက္ေမာင္းႀကီးကိုသူ႕ေရွ႕သြားေလးနဲ႕ခပ္နာနာေလးကိုက္ပစ္လိုက္သည္။ ဝမ္ရိေပၚကမနာတဲ့အျပင္တဟီးဟီးေတာင္ရယ္ေနေသးတယ္။ ဝမ္ရိေပၚကဘယ္ေလာက္ေကြၽးေကြၽးဝကိုမဝနိုင္တာ..။ ဝမ္ရိေပၚကိုစိတ္အလိုလိုက္မိတိုင္းသူေနာက္ေန႕ခါးေတြနာၿပီးအဲ့ေနရာကနာလို႔အခ်ိန္အၾကာႀကီးေတာင္မထိုင္နိုင္..။ မဂၤလာပြဲေန႕ကလည္းသူေတာ္ေတာ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ေနလို႔ပြဲမွာေတာင္ဆက္မထိုင္နိုင္ခဲ့ေတာ့..။ အဲ့ေန႕ကဝမ္ရိေပၚကသူ႕ကိုမဂၤလာအိပ္ခန္းကိုျမန္ျမန္ပို႔ေပးခဲ့တယ္..
အဲ့ညကဝမ္ရိေပၚကႏွင္လႊတ္လည္းမသြားတဲ့အျပင္အစာေတာင္းေနတဲ့ေခြးေလးလိုလုပ္ေနခဲ့တယ္။ သူလည္းဝမ္ရိေပၚရဲ႕အၾကည့္ရိုင္းရိုင္းေတြေၾကာင့္၊အနီေရာင္အျပင္အဆင္ေတြေၾကာင့္စိတ္လြတ္သြားတာလားမသိေပမယ့္သူနဲ႕ဝမ္ရိေပၚမွာေတာ့ကုတင္ေပၚမွာလုံးေထြးေနခဲ့ၾကၿပီ။ ဝမ္ရိေပၚကအရမ္းစိတ္ပါနိုင္လြန္းတယ္။ ေန႕ခင္းအခ်ိန္ကေနညေနအထိသူ႕ကိုမရပ္မနားဆက္ဆံခဲ့တယ္..။ ေနာက္ေန႕သူေနမေကာင္းေတာင္ျဖစ္ခ်င္သြားတယ္။
"ဗိုက္နာေနေသးလား"
"မနာေတာ့ဘူး"
"ဟုတ္လား ေကာင္းတာေပါ့"
ဝမ္ရိေပၚလက္ေတြကသူ႕ေဘာင္းဘီထဲလွ်ိုဝင္လာေတာ့ေရွာင္းက်န႔္မ်က္လုံးျပဴးသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္သူ႕အသက္ဘူးေလးကေတာ့ဝမ္ရိေပၚရဲ႕လက္ဖဝါးႀကီးထဲမွာအထက္ေအာက္ခ်ယ္လွယ္ခံေနရၿပီးၿပီ။
"အင္း ဟင့္ မလုပ္.."
"ခင္မ်ားညီေလးကေတာ့အဲ့လိုလုပ္ေပးတာႀကိဳက္တဲ့ပုံဘဲ..
ခင္မ်ားေျပာတာယုံေပးရမလား ကိုယ္ျမင္တာဘဲကိုယ္ယုံရမလား"
"အင့္ ဟင့္"
ဝမ္ရိေပၚလက္ေတြကအသားမာေတြနဲ႕ၾကမ္းရွတယ္၊ႏြေးေထြးတယ္၊အားမာန္အျပည့္ရွိတယ္။ ေရွာင္းက်န႔္သာယာမႈေၾကာင့္မ်က္ရည္ေတြယိုစိမ့္လာခဲ့သည္။ သူကကိုယ္ဘာကိုယ္ေတာင္အာသာသိပ္မေျဖလို႔သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကအေတာ္ေလးအထိမခံျဖစ္ေနတာ...။ ဒါေပမယ့္ဝမ္ရိေပၚလက္၊ဝမ္ရိေပၚႏွာခမ္း၊ဝမ္ရိေပၚရဲ႕အထိအေတြ႕နဲ႕မွပိုဆိုးၿပီးသူ႕ခႏၶာကိုယ္ကအလိုလိုတုံ႕ျပန္ေနမိသည္...။
သူမ်က္လုံးမွိတ္ၿပီးသာယာေနတဲ့အခ်ိန္ဝမ္ရိေပၚကသူ႕ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆြဲလွည့္ပစ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ကအရင္မ်က္လႊာခ်သြားသည္။ ဝမ္ရိေပၚကၿပဳံးလိုက္ၿပီးထိုမ်က္ခြံေတြကိုဖိကပ္နမ္း၏။ ၿပီးမွေရွာင္းက်န႔္ေဘာင္းဘီကိုဒူးေအာက္အထိဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီးသူ႕ေျခမနဲ႕အဆုံးထိဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ သူေဘာင္းဘီခြၽတ္လိုက္ေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ကအထိတ္တလန႔္ေမာ့ၾကည့္လာ၏။ သူ႕ေနမေကာင္းဘူးေလဆိုတဲ့သေဘာ..
"စိတ္မပူနဲ႕ အထဲမထည့္ဘူး"
ဝမ္ရိေပၚကေျပာရင္းသူ႕ေဘာင္းဘီပါဆြဲခြၽတ္ပစ္သည္။ ေဘာင္းဘီႏွစ္ထည္ကေတာ့ကုတင္ေအာက္မွာစုပုံလ်က္။
"ေစာင္ ေစာင္ၿခဳံ"
ဝမ္ရိေပၚကမိုးထိန္ထိန္လင္းေနၿပီမို႔လို႔ေရွာင္းက်န႔္ရွက္ေနတာမွန္းသိ၏။ ေစာင္ကိုသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ခါးအထိလုံေအာင္ၿခဳံလိုက္ၿပီးမွေရွာင္းက်န႔္ႏွာခမ္းကိုဖိကပ္နမ္းျပန္၏။
"မ်က္ႏွာမသစ္ရေသးဘူး"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး.."
ဝမ္ရိေပၚကႏွာခမ္းကိုဖိကပ္နမ္းၿပီးသူ႕လွ်ာဖ်ားပါေရွာင္းက်န႔္ခံတြင္းထဲမွာခ်ယ္လွယ္ျပန္၏။ မ်က္ႏွာခ်င္း၊ကိုယ္ခႏၶာခ်င္းပူးကပ္ေနၿပီးသူတို႔ရဲ႕ဟိုေနရာကပါပူးကပ္လ်က္ရွိကာေျခေထာက္ေတြကေတာ့တစ္ခုနဲ႕တစ္ခုေႁမြေတြလိုရစ္ပတ္ေနၾက၏။
ႁပြတ္..ႁပြတ္..ဟင္း
"ဟင္း..က်န႔္
ခင္မ်ားကိုခ်စ္တယ္ ႁပြတ္"
ဝမ္ရိေပၚကေရွာင္းက်န႔္ေအာက္ႏွာခမ္းကိုသူ႕ႏွာခမ္းႏွစ္လႊာနဲ႕ဖိကပ္ကာဆြဲစုပ္လိုက္ျပန္၏။ သူ႕ရဲ႕ညာဘက္လက္ကလည္းေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ေက်ာရိုးတစ္ေလွ်ာက္ဆန္တက္ကာပြတ္သပ္ေနၿပီးေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ႏူးညံ့အိေထြးေနတဲ့ေတာင္ပို႔ႏွစ္လုံးကိုလက္ဖဝါးႀကီးနဲ႕ဖိညွစ္ျပန္၏။
"အာ့ အာ့..ဟင့္"
ေရွာင္းက်န႔္ကသူ႕ေရွ႕ဘက္ကသာယာမႈနဲ႕သူ႕ရဲ႕အေနာက္ဘက္ကသာယာမႈေၾကာင့္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲညည္းသံေတြထုတ္လႊတ္မိသြား၏။ ဝမ္ရိေပၚကထိုအသံေတြေၾကာင့္ေက်နပ္စြာၿပဳံးလိုက္ကာေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ဘယ္ဘက္ေပါင္ကိုအနည္းငယ္မလိုက္၏။ ၿပီးမွေရွာင္းက်န႔္ေခါင္းေအာက္ကသူ႕ဘယ္ဘက္လက္ေမာင္းကိုထုတ္လိုက္ၿပီးသူပါေအာက္ဘက္ကိုအနည္းငယ္ေလွ်ာဆင္းလိုက္သည္။ ဝမ္ရိေပၚမ်က္ႏွာေရွ႕မွာေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ရင္ဘက္ကရွိေနၿပီးအသီးေလးေတြကသူဖ်စ္ညွစ္ထားလို႔နီရဲေနကာစူထြက္ေနသည္။ သူဖ်စ္လြန္းညွစ္လြန္းလို႔အရင္လိုခ်ပ္ကပ္မေနေတာ့..။
ဝမ္ရိေပၚကထိုအသီးေလးကိုသူ႕လွ်ာနဲ႕အျပားလိုက္လွ်က္လိုက္ၿပီးသာယာမႈေၾကာင့္ႏွာခမ္းကိုက္ထားတဲ့ေရွာင္းက်န႔္ကိုတစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္ကာၿပဳံးလိုက္ျပန္၏။ သူညီေလးကေတာ္ေတာ္ေအာင့္ေနၿပီမို႔အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ဘဲသူ႕အရာသူကိုင္ကာေရွာင္းက်န႔္ေပါင္ၾကားထဲကိုထိုးသြင္းလိုက္သည္။ အဝထဲကိုဝင္ရတာေလာက္စိတ္ေက်နပ္မႈမရေပမယ့္အေတာ္ေလးၾကပ္သိပ္ေနမႈေၾကာင့္သူ႕ကိုအနည္းငယ္ေတာ့စိတ္ေက်နပ္မႈရေစသည္။
"ညွပ္ထားေနာ္"
ဝမ္ရိေပၚကေျပာရင္းျမန္ျမန္ေဆာင့္သည္။ အဝင္အထြက္လြယ္တဲ့အဝလည္းမဟုတ္တဲ့အျပင္ေခ်ာဆီလည္းမပါေတာ့အဝင္အထြက္ကၾကမ္းၿပီးမၾကာမီပင္ေရွာင္းက်န႔္ေပါင္သားေလးေတြနီရဲလာခဲ့သည္။ ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ေကာင္ေလးကဝမ္ရိေပၚရဲ႕ဝမ္းဗိုက္ႂကြက္သားေတြနဲ႕ကပ္ေနတဲ့အျပင္ဝမ္ရိေပၚတစ္ခါလႈပ္ရွားတိုင္းအေပၚကိုေရာက္ေရာက္သြားလို႔ဝမ္ရိေပၚကဘယ္ဘက္လက္နဲ႕ေထာက္ကာကိုယ္ကိုအနည္းငယ္မတ္လိုက္ၿပီးညာဘက္လက္နဲ႕ေရွာင္းက်န႔္တင္ပါးကိုဖိထားၿပီးအသြင္းအထုတ္ကိုဘဲတစိုက္မတ္မတ္လုပ္၏။
ၿပီးေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ရင္ဘက္ကအသီးေလးကိုလည္းတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လွမ္းလွမ္းဟပ္၏။ ဝမ္ရိေပၚကသာယာမႈေၾကာင့္ေရာနာက်င္က်င္မႈေၾကာင့္ပါညီးၫူေနတဲ့ေရွာင္းက်န႔္မ်က္ႏွာကိုလည္းအလြတ္မေပးဘဲအေပၚစီးကေနငုံ႕ငုံ႕ၾကည့္၏။
ရိေပၚကအေရွ႕ဘက္ကလုပ္လို႔ဝတာနဲ႕ေရွာင္းက်န႔္ေပါင္ကိုဟကာသူ႕အရာကိုထုတ္ပစ္၏။ ေရွာင္းက်န႔္ကနားမလည္သလိုရိေပၚကိုမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လာ၏။ မၿပီးေသးဘဲနဲ႕ဘာလို႔ထုတ္လိုက္တာလဲဆိုတဲ့သေဘာ..။ ရိေပၚကေရွာင္းက်န႔္ၾကည့္ေနတဲ့ၾကားကေနေရွာင္းက်န႔္ခါးကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ဆြဲထူလိုက္ကာဒူးေထာက္လ်က္သားျဖစ္ေအာင္ေနရာခ်ျပန္၏။
"ထည့္ ထည့္မလို႔လား"
ေရွာင္းက်န႔္ကဝမ္ရိေပၚေပါင္တြင္းသားထဲမွာလုပ္ရတာအာသာမေျပမွန္းရိပ္မိလို႔ဝမ္ရိေပၚခ်ေပးထားတဲ့အေနအထားအတိုင္းဘဲၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနလိုက္တယ္။ ရွက္စဖြယ္အေနအထားေၾကာင့္ေရွာင္းက်န႔္မ်က္ႏွာထူပူကာေပါက္ထြက္မတတ္နီရဲလာခဲ့၏။ ဝမ္ရိေပၚကလည္းေရွာင္းက်န႔္ခါးကိုမရမကဖိကာဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ေနတဲ့အေနအထားအတိုင္းမရမကျပင္ယူတယ္။ ေရွာင္းက်န႔္ကဝမ္ရိေပၚလိုခ်င္တဲ့ပုံစံကိုသိလို႔ေခါင္းအုံးေပၚမ်က္ႏွာအပ္ၿပီးတင္ပါးေလးကိုေကာ့ေပးထားလိုက္တယ္..။ ဒါေတာင္ဝမ္ရိေပၚကအားမရေသးဘဲခါးကိုပါဖိခ်ျပန္တယ္။
ရွက္ဖို႔ေကာင္းလည္းေကာင္းပါေစေတာ့..။ဒီတစ္ခါဘဲလိုက္ေလ်ာေပးလိုက္မယ္။ ဝမ္ရိေပၚကဒီတစ္ခါေတာ့သူ႕အထဲဝင္ေတာ့မယ္ထင္တယ္..။ ဝမ္ရိေပၚကသူ႕အေနာက္မွာဒူးေထာက္လ်က္သားေနရာယူၿပီးတာနဲ႕သူ႕ေပါင္ၾကားထဲကိုဘဲတိုးဝင္လာခဲ့သည္။
"အာ့..အာ့..ျမန္တယ္ အာ့"
ဝမ္ရိေပၚကေရွာင္းက်န႔္ခါးကိုကိုင္ကာတဒုန္းဒုန္းေဆာင့္ျပန္ေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ကေရွ႕ကိုၿပိဳက်သြား၏။ ဒါေပမယ့္ဝမ္ရိေပၚကေရွာင္းက်န႔္ခါးကိုျပန္ဆြဲယူၿပီးေဆာင့္ၿမဲတိုင္းေဆာင့္သည္။
ဝမ္ရိေပၚကအေရွ႕ကအရိုင္းဆန္ဆန္ျမင္ကြင္းကိုမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မွမလႊဲဘဲၾကည့္သည္။ သူတစ္ခ်က္ေဆာင့္လို႔သူ႕မ်က္စိေရွ႕ကတင္ပါးေတြတုန္ခါသြားတာကိုၾကည့္ၿပီးဝမ္ရိေပၚစိတ္ေတြအရိုင္းဆန္လာကာထိုတင္ပါးေတြကိုသူ႕သြားေတြနဲ႕နာနာကိုက္ပစ္လိုက္သည္။
"အား! ဘာလုပ္တာလဲ နာတယ္!"
"အသည္းယားလို႔!"
ဝမ္ရိေပၚကထိုကိုက္ရာကိုႏွာခမ္းနဲ႕ငုံ႕နမ္းလိုက္ၿပီးေရွာင္းက်န႔္ေက်ာရိုးတစ္ေလွ်ာက္လည္းတစ္ဖြဖြနမ္းျပန္သည္။ ၿပီးမွေက်ာကိုျပန္မတ္လိုက္ၿပီးေရွာင္းက်န႔္ခါးကိုကိုင္ကာျပန္ေဆာင့္ျပန္သည္။ သူေရွာင္းက်န႔္ညီေလးကိုလ်စ္လ်ဴရႈမိလို႔သူ႕လက္ကိုေရွာင္းက်န႔္ညီေလးဆီလွမ္းလိုက္ၿပီးအလုပ္ေပးလိုက္သည္။
"အင့္ အင့္ ၿပီးေတာ့မယ္"
"ကိုယ္လည္းေကာင္းေနၿပီ ဟား.."
ေရွာင္းက်န႔္ကသူမေအာင့္နိုင္ေတာ့လို႔ရိေပၚလက္ထဲမွာဘဲၿပီးသြားၿပီးေထာင္ထားတဲ့သူတင္ပါးေတြဟာလည္းကုတင္ေပၚကိုၿပိဳက်သြားခဲ့သည္။ သူကုတင္ေပၚကိုေမွာက္ခုံလဲသြားေတာ့ဝမ္ရိေပၚပါသူ႕အေပၚကထပ္ပါလာကာထိုထပ္လ်က္အေနအထားအတိုင္းဝမ္ရိေပၚကသူ႕ခါးအားနဲ႕လႈပ္ရွားၿပီးေရွာင္းက်န႔္အေပၚမွာဘဲထပ္လ်က္ၿပီးသြားခဲ့သည္။
ဟင္း..ဟင္း..
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕အသက္ရႉသံျပင္းျပင္း၊သူအသက္ရႈလိုက္တိုင္းရင္အုပ္ေတြနိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ျဖစ္ေနတာေတြ၊ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ေယာက္်ားဆန္ဆန္အေငြ႕အသက္အားလုံးကေရွာင္းက်န႔္တစ္ကိုယ္လုံးကိုလႊမ္းၿခဳံထားတယ္။မနက္ေစာေစာစီးစီးေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ထားၾကေတာ့ႏွစ္ေယာက္စလုံးေမာပန္းေနကာတစ္ကိုယ္လုံးမွာေခြၽးေတြေစးကပ္ေနခဲ့သည္။ ဝမ္ရိေပၚကဖိထားတာကိုမဖယ္ေပးေသးဘဲေရွာင္းက်န႔္အေပၚကေနေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕လည္ပင္းေတြနား႐ြက္ေတြကိုနမ္းရွိုက္ေနမိတယ္...
"ႁပြတ္.."
"မလုပ္နဲ႕ေတာ့ ဖယ္ေပးေတာ့"
ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕နား႐ြက္ေလးကိုဖိစုပ္လိုက္ေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ကတားကာသူ႕ကိုယ္ကပါလႈပ္ရွားလာၿပီးလူးလြန႔္လာခဲ့တယ္။ ဝမ္ရိေပၚကေရွာင္းက်န႔္အေပၚကထလိုက္ၿပီးေရွာင္းက်န႔္တစ္ကိုယ္လုံးလုံေအာင္ေစာင္ကိုဆြဲၿခဳံပစ္သည္။
"ခဏအိပ္လိုက္ဦး"
"မင္းဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"စစ္ေရးေလ့က်င့္ကြင္းကို.."
"ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မွျပန္ေရာက္မွာလဲ"
"ကိုယ္နည္းနည္းေနာက္က်မယ္
ညစာစားဖို႔လည္းမေစာင့္နဲ႕
ေစာေစာအိပ္ရာဝင္"
"မင္းတို႔ကအၿမဲတမ္းအဲ့လိုတစ္ေန႕လုံးေလ့က်င့္ရတာလား"
"မဟုတ္ဘူး..
တစ္ခါတစ္ေလမွ"
"ေအာ္.."
"ေကာင္းေကာင္းအနားယူဦး"
"အင္း"
ဝမ္ရိေပၚကကိုယ္တုံးလုံးနဲ႕ေရခ်ိဳးခန္းထဲကိုဝင္သြားခဲ့သည္။ ေရွာင္းက်န႔္ကလည္းဝမ္ရိေပၚေလွ်ာက္သြားေနသမွ်ကိုမ်က္လုံးေလးကလယ္ကလယ္နဲ႕လိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ဝမ္ရိေပၚေရခ်ိဳးခန္းထဲကကိုယ္တုံးလုံးနဲ႕ျပန္ထြက္လာေတာ့လည္းအရင္လိုသိပ္မရွက္ေတာ့ဘူးထင္တယ္..။ အတူေနတာၾကာလာေတာ့လည္းဝမ္ရိေပၚရဲ႕အမူအက်င့္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုသတိထားမိလာခဲ့သည္။
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕အသားကျဖဴေတာ့တစ္ကိုယ္လုံးမွာထင္းေနတာဆိုလို႔အေမႊးအုံထူတဲ့ဟိုေနရာဘဲရွိသည္။ ေရွာင္းက်န႔္ဝမ္ရိေပၚကိုဆက္မၾကည့္ရဲေတာ့ဘဲမ်က္လႊာခ်ပစ္သည္။ ဘယ္ေလာက္ဘဲအတူေနထားပါေစ၊အဲ့သန္မာတဲ့သားရဲႀကီးကိုဆက္ၾကည့္ေနဖို႔ဆိုတာေတာ့..။ ေရွာင္းက်န႔္မ်က္ႏွာရဲသြားတာနဲ႕ဝမ္ရိေပၚကဟက္ခနဲ႕ရယ္ျပန္သည္။ ၿပီးမွသူ႕အဝတ္သူထုတ္ဝတ္ၿပီးဓားကိုယူသည္။
"ထလို႔ရတယ္မလား
ေခ်ာင္ခ်န္းကိုေတာ့ေရခ်ိဳးဖို႔မကူခိုင္းနဲ႕ေနာ္
ကိုယ္မႀကိဳက္ဘူး"
"အဲ့ကေလးကအလိုက္သိပါတယ္"
"ေခ်ာင္ခ်န္းကအ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီ"
"သဝန္ေၾကာင္တာငါမႀကိဳက္ဘူးဝမ္ရိေပၚ
မင္းထားတဲ့အတိုင္းငါေနတာဘဲ
ငါ့နားကိုအိမ္ကအေစခံေတြေတာင္ကပ္မွာစိုးလို႔ဒီအေဆာင္နားကိုဘယ္သူမွမလာရဘူးမလား"
"က်ဳပ္သူတို႔ကိုမယုံဘူး
က်ဳပ္မရွိတဲ့အခ်ိန္ခင္မ်ားကိုမသြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"လူတိုင္းကိုမင္းမ်ားမွတ္ေနလား
မင္းလိုလူကဘဲငါ့ကိုဖ်က္စီးရဲတာ"
ေရွာင္းက်န႔္ကေျပာရင္းဆိုရင္းမ်က္ရည္ေတြက်လာခဲ့သည္။ သူ႕ကိုမရမကျပည့္တန္ဆာအိမ္မွာဖ်က္စီးခဲ့တာ..။
"က်ဳပ္လိုလူေနာက္တစ္ေယာက္ရွိလာခဲ့ရင္လည္းအဲ့ေကာင္ကိုက်ဳပ္သတ္ပစ္မွာ!
ခင္မ်ားကိုက်ဳပ္ကလြဲၿပီးဘယ္သူမွမထိေစရဘူး ေတာက္!"
"မင္းအတၱႀကီးလြန္းတယ္"
"ခင္မ်ားမွမခ်စ္တတ္ေသးတာေရွာင္းက်န႔္..
ခင္မ်ားခ်စ္မိသြားရင္မလုပ္သင့္တာလည္းလုပ္မိလိမ့္မယ္
သူ႕ကိုပိုင္ဆိုင္ရဖို႔ခင္မ်ားဘာမဆိုလုပ္မွာဘဲ
ဒါေပမယ့္ဒီဘဝမွာေတာ့ခင္မ်ားကက်ဳပ္အပိုင္ဘဲ"
"မင္းေသသြားရင္ေရာ..ငါကမလြတ္လပ္ေတာ့ဘူးလား"
"ခင္မ်ားေတာ္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္ထင္တယ္
ခင္မ်ားရွိသမွ်နတ္ေဒဝါေတြဆီမွာဆုေတာင္းလိုက္!
က်ဳပ္ေသရင္ေတာ့ခင္မ်ားလြတ္ေျမာက္ခ်င္လြတ္ေျမာက္မွာေပါ့"
"မဟုတ္ အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး"
ဝမ္ရိေပၚကေတာ့အံတင္းတင္းႀကိတ္လို႔သူ႕ကိုေက်ာခိုင္းကာထြက္သြားခဲ့ေလၿပီ။ ဘာေၾကာင့္အဲ့ေသဆိုတာႀကီးကပါးစပ္ကထြက္သြားရတာလဲ။ သူ႕ေယာက္်ားကအၿမဲတမ္းစစ္တိုက္ေနရတာ..။ ဝမ္ရိေပၚမရွိေတာ့ဘူးလို႔သူစဥ္းေတာင္မစဥ္းစားရဲပါ။ ဝမ္ရိေပၚအိမ္ကထြက္သြားၿပီးေနာက္ပိုင္းသူအၿမဲတမ္းသူတို႔ျပန္ဆုံမယ့္တစ္ေန႕ကိုေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့တယ္။ ျပန္ေတြ႕ေတာ့လည္းဝမ္ရိေပၚဆီမွာအလိုမတူဘဲဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရတယ္..
အခုနကဝမ္ရိေပၚျဖစ္သြားတဲ့မ်က္ႏွာကိုသူျမင္လိုက္တယ္။ သူ႕ကိုဝမ္ရိေပၚကစိတ္ပ်က္သြားၿပီ။ ေရွာင္းက်န႔္ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔မ်က္ရည္ေတြက်လာခဲ့တယ္။ ဝမ္ရိေပၚမရွိေတာ့ဘူးလို႔သူစိတ္ေတာင္မကူးရဲပါ..။ ဝမ္ရိေပၚဆီကလြတ္ေျမာက္ဖို႔ေတာင္သူမႀကိဳးစားခဲ့တာ..။ အခုေတာ့ဝမ္ရိေပၚနဲ႕သူ႕ၾကားမွာနားလည္မႈလြဲျပန္ၿပီ..။
မနက္ကသာယာၾကည္ႏူးမႈေတြေနရာမွာ ဝမ္းနည္းအားငယ္မႈေတြသာအစားထိုးဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္...။
ဝမ္ရိေပၚကိုဘယ္သူ႕မွမေပးနိုင္လို႔ငယ္ငယ္ကလည္းယြီဖန္းအာနဲ႕လက္ထပ္ပြဲကိုသူဖ်က္စီးခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ယြီဖန္းအာကိုယ္ဝန္မရွိဘူးဆိုတာသိတာနဲ႕သူမတို႔မိသားစုကိုေမာက္မာတဲ့အိမ္ကိုေရာင္းစားပစ္ခဲ့တယ္။ သူ႕မားပါဝင္ပတ္သတ္ေနတာသိေပမယ့္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
တစ္ေန႕သူတို႔ဆင္းရဲသြားၿပီး၀ဋ္ျပန္လည္ခဲ့တယ္။ သူတို႔အႏွိမ္ခံခဲ့ရတယ္..သူတို႔အေစခံေတြလိုမ်ိဳးျပန္ရွင္သန္ခဲ့ရတယ္။
ဒါေပမယ့္သူဝမ္ရိေပၚကလြဲၿပီးဘယ္သူ႕ကိုမွပိုင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္မျဖစ္ဖူးခဲ့ဘူး။ ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္တည္းကိုဘဲျပန္ဆုံနိုင္ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့တာ။ ဝမ္ရိေပၚလည္းသူ႕ကိုဘဲလက္ထပ္ေတာင္းယူလာဖို႔စိတ္ကူးယဥ္ေနခဲ့တာ..။ ဒါေပမယ့္သူတို႔ဘာေၾကာင့္ထပ္လဲလဲလြဲေနရတာလဲ..။
(13.4.22)
ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူးအခ်ိန္ကာလမွာစိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္းကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းတို႔နဲ႕ျပည့္စုံၾကပါေစ။
.............................