Annie's POV
[Uy promise girl, ang ganda nung roleplay niyo grabe. No wonder nag rank 1 sa buong grade 12 ranking. Ikaw gumawa ng script nuh? Ang ganda eh!]
Patago akong napairap habang naglalakad at hawak ang telepono sa tenga dahil sa mga sinasabi niya.
"Whatever you say.. Sister, ilang linggo nang nangyari yan, pwede bang magmove kana? Limot na nga namin mga lines namin tapos ikaw hindi pa rin maka-recover?"
I said on the other line.
It was Elma calling, and dwelling on past again. Hindi siya maka-move on doon sa roleplay namin last week at araw araw na atang binabanggit at pinupuri sa harap ko. This girl is really strange. She don't like role-playing before..
[You can't blame me.. It's too good, akala ko nga nag text na sayo ang ABS CBN eh..]
She exaggerated that made me laugh..
"Oo na, andito na ako, gotta hung up"
Paalam ko at pinatay na nga ang tawag. I looked up and saw the logo of my dad's company in the entrance of the mall...
Another property of him..
"Good morning ma'am Annie.."
The guard and the lobby handler greeted when they saw me entering the mall. I give them a small smile and lower my cap even more so that other staff can't recognise me anymore.
Honestly, i don't like my father's wealth anymore.. It's too dazzling and decisive already. No wonder, dad is always busy making money.. He's so obsessed in money, money and money.. Nothing else..
I don't want to be like him, someday.
Dumiretso ako sa clothing line dahil nauubusan na ako ng spare shirts, pati mga towels, at iba pang utilities. Masyado na ata akong busy na pati pagbili ng sariling damit ay hindi ko na magawa. Sa totoo lang, sa laki ng perang hawak ko ngayon, buwan buwan lang ako nakabili ng bagong damit, kapag tinatamad nga ay halos abutin ako ng ilan pang buwan bago ko malibre ang sarili ko.
Pero mabuti na siguro yun, makakaipon ako.. I am planning to save money and build my own business in the future.. Iyong hindi na kailangang suportahan ng pangalan ni dad.
Luckily, wala na ngang ibang staff ang nakakilala sa akin. Mukha nga lang ako suspicious dahil sa cap ko, pero hindi naman ako sinisita.
Pagkatapos kong bumili ng mga simpleng damit ay dumiretso rin ako sa bilihan ng school appliances. Dito ako gumagastos ng mas malaki. Idino-donate ko kasi ang iba. Sa mga nasa bundok na estudyante pero gusto pa ring mag aral, at yung mga iba pang attached sa pagaaral katulad ko.
"Sabi ko naman po sa inyo madam, wala pong sale ngayon.. Kung gusto niyo ng mura, bakit hindi nalang sa palengke kayo bumili ng mga gamit?"
Napaangat naman ako ng tingin nung marinig ko yung saleslady na magsalita. May kausap siyang matandang customer na hawak ang isang set ng school supplies.
"Pero gusto ko talagang bigyan ng magandang gamit ang apo ko.. Kahit sampong porsyento lang ba ang mabawas.. Sige na iha.."
Pagmamakaawa nung matanda.
Napailing iling naman ako nung makita kong umirap yung saleslady sa mismong harap nung customer.
"Madam, pasensya na pero wag mo namang pahirapan yung trabaho ko. Hindi ko naman pwedeng babaan ang presyo para lang sayo. Sabihin mo nalang doon sa apo mo na—"
"Na ano?"
Umayos na ako ng tayo sa kinaroroonan ko at tinanggal ang cap nung mapatingin sila sa akin. Nilapag ko muna ang hawak kong basket at naglakad palapit sa kanila. Kita ko din ang gulat sa mukha nung saleslady, pati na ang iba niyang mga kasama na nasa counter ngayon habang tinitignan ako.
"M-ma'am Annie.." she stuttered.
Binigyan ko lang siya ng maikling tingin bago hinarap at nginitian ang matandang kaharap niya.
"Lola, libre na po iyan.. Sa susunod po, isama niyo na yung apo niyo sa pagbibili dahil delikado sa inyo ang lumabas mag-isa.."
Sabi ko at marahang tinapik ang balikat nila. Tatanungin pa sana niya kung sino ako pero sinabi ko nalang na libre ko imbes na sabihing anak ako ng mangyari ng mall.
Malawak ang ngiti niyang nagpasalamat at nag-bow pa talaga bago naglakad paalis doon. Tska ko lang hinarap ang saleslady'ng Karla ata ang pangalan based sa ID. I used a serious look, not only on her, but also to the other staffs there.
"You have a point.." simula ko habang nakayuko naman siya. "It's your job to not interfere with the trivial prices of the things you're taking care of,"
"But remember that, it is also your job to treat the customer right, without looking at their background. Not because they are poor, you started picking and losing your temper."
Sabi ko pa habang sersoyo pa rin ang tingin at aura. Hindi ko talaga nagustuhan ang trato niya kanina doon sa matanda..
Magdadahilan pa sana siya at tatanggi pero hindi ko hinayaan.
"I saw you roll your eyes infront of them"
I reasoned.
"Remember my words, understand?!"
Wews, i kinda sound like my father there.. Speaking of him, i should report this thing to him, i don't want this to happen to anyone anymore.
"O-opo ma'am.."
"UNDERSTAND?!" pasigaw na tanong ko din sa mga staffs doon sa counter para marinig nila.
"Yes ma'am!" sagot naman nila. I give Karla a final look before walking back to my basket and leave the stall. Narinig ko pa silang nag bulongan at nagsisihan nung papaalis ako kaya napailing nalang ako ng wala sa oras.
I also messaged my father even if we're not that close and we're not familiar to each other's company regarding to this matter.
To Dad: visit and supervise your mall regularly.. Various things are happening here without a superior's presence..
Kakatapos ko lang ma-type at ma-send ang message na iyon nung bigla nalang akong may mabunggo sa daan. It's my fault because I'm looking at my phone, not on the way so immediately want to say sorry when i just saw and realised who it was..
"Uy! Coincidence! Andito ka din?!" hindi makapaniwalang tanong niya at malawak ang ngiti sa labi.
"Josh?"
What a really coincidence. Tinadhana ata talaga kaming magbunggoan all the time, haist. Buti nalang at hindi kami natumba tulad ng dati.
"Anong ginagawa mo dito?" sabay na tanong namin sa isa't isa. Natawa pa siya ng unti bago inangat ang dala nyang paper bag na may logo ng mall bilang sagot.. Mukhang nagsho-shopping rin sila kagaya ko. Inangat ko rin ang akin bilang sagot at natawa.
"Wews, isang mayamang katulad mo bumibili ng ganito kasimpleng shirt? True ba toh?"
Sabi niya at hinawakan bigla ang shirt na nasa dala kong paper bag. Pati iyon nakita niya?
"Bakit? Ano ba ang ine-expect mong isinu-suot ko sa daily basis?"
Tanong ko naman at inilayo ang bag sa kanya.
"Well, uhm.. Dress? Skirt? Basta mamahaling damit ba.."
Sagot naman niya at kumibit balikat pa. I grimaced and started walking. Surprisingly, sumabay siya sa akin.
"Mag isa ka lang?" tanong niya habang naglalakad.
"Ikaw?" tanong ko din.
"Ako naunang nag tanong," he said and rolled his eyes like a gay.
I chuckled. "Ako lang"
"Same.."
Pagkatapos 'nun ay napuno ulit kami ng katahimikan. Minsan ay nagtatanong siya ng iba't ibang tanong hanggang sa marating namin ang gaming station ng mall.
"Alam mong laruin yun?" tanong niya habang nakatingin sa bumper car game area.
"Don't ever think about it, Josh Cullen"
Agad na sabat ko at sunod sunod na umiling iling with matching cross pa ng kamay bilang pagtanggi. I don't really like the feeling of being bump..I'll easily get irritated with that.
"Tinatanong ko lang naman eh.." sabi niya at umismir pa sa akin. "Palagi kaba dito?" tanong niya after.
Natigilan pa ako but i still decided to tell him since he'll eventually know it sooner or later.
"My father own this mall..."
Napatingin naman siya sa akin ng wala sa oras na parang gulat na gulat at gumuhit ang malawak na ngiti sa labi.
"Sa inyo ito?!" hindi makapaniwalang tanong niya.
"I told you, it's my father's... Not ours"
I said and walked faster than him. Aish, bakit kasi ngayon ko lang naalalang madaldal nga pala ang lalaking ito, for sure hindi yan titigil na dumakdak pagkatapos niyang malaman ito.
"Woah, boss's daughter.. Libre naman dyan oh!" sabi at hinabol ako.
"Mayaman ka naman eh, tska sigurado akong hindi ka hahayaang magipit ni Uncle Jake.."
I mumbled as we took the way toward a restaurant.
"Teka, kilala mo si papa?"
"I... I-i saw them by accident.. H-he's a business partner of my dad.."
I said, refusing to say the truth that i deliberately stalked his family in my father's partners list after i knew that they're running a business too.
A very, very, small world for us.
"Woah..." he said, amazed now.
Pagkatapos niyang maka-move on sa mga nalaman niya ay bigla nalang niya akong hinila papasok doon sa sinabi kong restaurant katulad ng ginagawa niya dati pa sa akin after classes and reviewings para bumili ng kwek kwek. He really likes to pull people with him.
"Upo ka muna dito, order lang ako. Ano gusto mo?" sabi niya habang inaalalayan akong umupo sa table for two na mesa.
"I'm okay with anything.." sagot ko naman.
"Karekareng pusa, kaya?"
Suggestion niya bigla na ikinatingin ko sa kanya ng wala sa oras.
"What?!"
Natawa naman siya at umiling. "Joke lang"
Pagkatapos nun ay pumunta na nga siya aa counter at um-order. Napailing iling nalang ako habang pinapanood siyang mag order. Nakikipag biroan pa ata siya sa mga cashier kaya lalong tumagal yung pag o-order niya.
Ako naman itong nasa mesa, parang baliw na bigla nalang ngumingiti sa kawalan... Not until maalala ko na naman yung confession niya sa akin dati..
"I like you.."
I can't stop asking myself, did i believe that words? If yes, then why am i not being distant to him? If no, then why do i feel goosebumps whenever he look at me in my eyes? Will i accept his love? But the good thing here is, he didn't asked me anything after he confessed.
He didn't ask if i accepted his love of if i like him too.. Parang sinasabi niya na, 'hayaan mo lang akong gustohin ka..'
"Hoy! Ano iniisip mo?"
Napatalon naman ako sa gulat nung bigla nalang siyang lumitaw sa harap ko at pinitik ang dalawang daliri.
"Hala, tumulo pa ang laway ng bata"
Sabi pa niya at pinunasan ang bibig ko kahit na wala naman talagang laway. Sinamaan ko siya ng tingin at tinabig ang kamay.
"Oh, pagkain mo Ma'am Annie.."
Sabi niya sabay lapag sa harap ko ang isang burger at isang orange juice.
Marahan ko namang itinulak sa harap niya ang juice na iyon na ikinatingin niya sa akin.
"I don't drink orange flavored juice.."
Sabi ko bilang sagot sa hindi pa niya nasasabing tanong.
"Hmm, okay. Noted.." sabi naman niya at kinuha iyon.
"Noted?"
"Noted."
Napakunot ako ng noo pero hinayaan ko nalang at kumain habang pinapakinggan ang mga chika niya na kahit hindi ko maintindihan ay tinatanguan ko nalang. Pasasalamat na rin sa..pagsama niya sa akin ngayong araw.