"What are you doing there?"
Literal na nanlaki ang mga mata ko at naistatwa sa pinagtataguan nang makita ang dalawang pares ng sapatos sa harap ko. Unti-unti kong inangat ang ulo at nang makita ang seryusong mukha ni Caleb ay mas lalo akong kinabahan. Sh*t! Sa lahat ng kuya ko, siya ang pinakamahirap takasan o taguan, mabilis ka niyang mahuhuli bago ka pa makahakbang.
Pero gayun paman ay hindi dapat ako matakot, narinig ko ang Kalahati sa mga pinag-usapan nila kaya dapat lang na malaman ko ang karugtong nun dahil karapatan ko yun, dinala nila ko sa ganitong mundo kaya dapat lang talaga na malaman ko.
Buong tapang akong tumayo kasabay ang pagsulpot ng tatlo ko pang kuya na hindi alam kung dapat bang matuwa dahil nakita nila ko o mabahala dahil narinig ko ang mga pinag-usapan nila.
"Clover, I'm happy to see you pero hindi ka dapat nakikinig sa usapan ng iba"
Pangaral ni Jefferson na lumapit sa' kin at ginulo ang buhok ko.
"Narinig ko ang nangyari sayo, okay kalang ba?"
Tanong naman ni Cedi na bakas sa mukha ang pag-aalala sa' kin.
"Clover, it's okay, you can stay here forever if you want, we want you here clover"
Pag comfort naman ni Patrick na niyakap ako ng maingat saka ginulo ang buhok ko. Patrick looks different today, sa tingin ko nagmature siya ng kunti.
Ngumiti ako ng tipid at yumuko.
Bakit pakiramdam ko ay mali ito? Ang tumira sa bahay ng mga lalaki, gayung hindi naman kami magkakadugo. Hindi naman siguro sila yung tipo ng mga lalaking magpapatira ng babae kahit pa sabihin nilang wala silang gagawing masama. Bakit Ang bait bait nila sa' kin? Dahil ba tinuring na talaga nila kong kapatid? Bakit parang may kailangan akong malaman? Bakit parang may mali.v
"Clover are you okay?"
Tanong Jefferson na hinuli ang mga mata ko.
Right may kailangan pa kaming pag-usapan.
Hinarap ko silang lahat.
"Narinig ko ang mga pinag-usapan niyo. Alam kong hindi kayo nanggaling sa isang normal sa pamilya pero hindi ko naman alam na malaking gulo pala ang kinasasangkutan niyo"
Sabay-sabay silang umiwas ng tingin. Sinubukan kong hulihin ang mga mata nila pero sabay-sabay lang silang napabuntong hininga at ayaw parin akong tingnan sa mga mata.
"Gusto kong malaman ang buong pagkatao niyo. Alam kong ayaw niyong magalit ako sa inyo at hindi madali para sa inyong sabihin sa' kin ang lahat dahil nag-aalala kayo bilang mga kuya ko pero pagod na' kong mangapa at siguro naman ay may karapatan akong malaman gayung may taong gustong pumatay sa' kin at malay ko ba kung kaninong kalaban yun, sa inyo? Kay Matson? Kay Uno? Hindi ko na alam kung sino ba talaga ang mabubuting taong kaharap ko kaya pakiusap . . . . Sabihin niyo sa' kin ang totoo"
Sa pagkakataong ito ay nakatingin na silang sa isat-isa at nangungusap ang mga matang nagtitinginan na para bang sa pamamagitan nun ay may makukuha silang sagot.
"Fine . . . we will tell you everything"
May pagsukong sagot ni Jefferson.
"First, let's sit"
Aniya kuya Caleb na hinawakan ako sa kamay at ginabayang bumaba ng hagdan.
"Teka, bakit hindi ko kayo napansing umakyat kanina?"
Nagtataka kong tanong nang maalala ko kung paano nila kong nahuli na hindi ko man lang napansin.
"Inakyat namin yung hawakan ng hagdan para shortcut"
Sagot ni Caleb.
"At kanina kapa namin napapansin"
Dugtong naman ni Cedi.
"Hinihintay kalang naming bumaba pero mukhang balak mo talagang makinig sa usapan namin"
Si Patrick naman ang sumagot na muntik ko nang ikawala ng balanse. Buti nalang ay agad akong nahawakan ni Jefferson. Bakit hindi ko napansin yon para tuloy akong tangang nagtatago.
Umupo ako sa isahang sofa habang sila ay magkakatabi sa malaking sofa.
"So what do you want to know?"
Seryusong tanong ni Caleb. Napaisip naman ako, ano nga ba, kailangan pa bang itanong. Napailing ako at napakamot sa pisnge.
"Lahat ng sekreto niyo, hindi ko na kailangang isa-isahin kung anong gusto kong malaman, just tell me everything you know"
"Our father is the leader of a large organization supported by the government of our country. It was built to arrest formidable opponents like drug lords, communists who continue to harass
in small towns, and above all, mafias involving many countries "
Paliwanag ni Cedi.
"We're one of dad's official staff with different roles. Cedi's position is hacker, my position is being a spy, Jefferson is an assassin while Caleb is a hunter but for now, our role is to protect you "
Si Patrick naman ang nagpaliwanag.
"The opponents are cunning, they are the people who will not hesitate to kill you and involve people who have nothing to do with the organization like you. Mr. Devunto has his own organization that is also supported by the government. He is one of the well -known big opponents of the mafia world because he is also one of the well -known mafia bosses. many want to join forces with him, many also want to kill him. that's the world he belongs to Clover"
Paliwanag ni Jefferson.
"But don't worry, he's only known as the mafia boss but he's not really one of the mafia. He pretends to be a mafia to meet the target and gain its trust and when he gets it he will attack"
Dugtong naman ni Caleb. Habang isa-isa nilang pinapaliwanag ang mga nalalaman nila, pakiramdam ko ay maski daliri ko ay hindi ko magalaw, tahimik lang akong nakikinig pero kahit anong pilit kong isaksak sa utak ko ang mga nalaman ko ay para parin itong nagkabuhol-buhol hanggang sa sumakit ang ulo ko at sumabog ito.
"Ackk ano itong nalaman ko, sasabog na ata ulo ko"
Walang sigla kong nabagsak ang balikat at napayuko habang sapo ang noo. Hindi ako makapaniwalang sinabi nila ang bagay na yun sa isang tulad ko. Hindi ako makapaniwalang may connection ako sa mga bigating tao sa buong mundo. Ano ba itong pinasok ko, akala ko sa pelikula lang nangyayari yung mga ganun pero totoo pala.
Wala sa sarili akong tumayo kasabay ang biglang pag-ingay ng cellphone Caleb.
"Hello? Wanda?"
Aalis na sana ko nang marinig ko ang pangalang iyon. Si wanda? Nag-uusap parin pala sila.
"Sege, pupunta kami dyan"
Huli niyang sinabi bago pinatay ang tawag at tumingin sakin.
"Naaksedente si Uno"
"A-ano?"
Nagsalubong ang dalawang kilay ko at may pagtatanong na tumingin kay Caleb. Napakamot siya sa ulo at parang badtrip na ginulo iyon.
"Cedi and Patrick watch over clover and Jefferson and I are just going somewhere"
Utos niya sa dalawa na agad namang tumango.
"Teka, anong nangyari kay Uno? Anong naaksedente?"
Pangungulit kong tanong kay Caleb. Hindi narin ako mapakali dahil muling pumasok sa isip ko yung panaginip ko kanina.
"Let's talk later"
"Kuya Caleb! Anong nangyari kay Uno?!"
Nagsimula na silang maglakad habang ako ay nakasunod sa kanila at paulit-ulit na tinanong iyon.
"Sasama ako"
Sabay silang napahinto.
"Hindi puwede, dito kalang, we'll watch over you"
Pagpigil ni Cedi na hinawakan ako sa balikat at ganun din ang ginawa ni Patrick upang pigilan akong sumunod sa kanila.
"Delekadong lumabas clover, please stay here"
Dugtong pa ni Patrick .
Matalim akong tumingin sa kanila at inis na dumistansiya dahilan upang mabitawan nila ko, saglit akong natahimik saka muling tumingin sa kanila na ngayon ay kalmado na ang mukha.
"Yan na naman kayo eh, mangangapa na naman ako, ayaw niyong sabihin sa' kin eh para namang ikamamatay ko yun. Kailan niyo ko balak na isali dyan sa mga kilos niyo? May karapatan naman siguro ako diba? Hindi kung sino lang si Uno, ama siya ng anak ko at sana ay maintindihan niyo yun"
Mahaba kong turan. Napayuko ako at napasuklay sa mahaba kong buhok saka sila tinalikuran.
"Gawin niyo gusto niyo at gagawin ko rin kung anong gusto ko"
Seryuso kong aniya saka sila nilampasan, agad namang sumunod ang dalawang nakatatanda at humarang sa harap ko.
"Fine, sasama ka, kailangan nasa tabi mo kami, you can't leave alone"
Napangisi ako saka sila muling nilampasan, agad naman silang sumunod at pinagitnaan ako. Nang makalabas kami ay dumeretyo ako sa garahe at sumakay sa kotse ni Kuya Caleb sa passenger seat habang sila ay nasa harap at si caleb ang driver.
Agad kaming nakarating sa hospital. Nakasunod lang ako kila kuya na malalaki ang mga hakbang habang ako ay halos tumakbo na para lang masabayan sila hanggang sa bigla nalang hinawakan ni Caleb yung kamay ko at hinarap ako.
"Bakit?"
"You walk so slow, hahawakan kita para hindi ka maiwan"
Saglit naman akong natahimik, aware naman pala siya, napakamot nalang ako sa noo at ngumiti.
"Oka– what?"
Magookay na sana ko nang bigla ring hawakan ni Jefferson yung isa ko pang kamay.
"Hahawakan din kita"
Agad kong binawi ang kamay kong hawak niya at sinuksok iyon sa bulsa.
"No thanks"
Nakita ko kung paanong ngumisi si Caleb nang tingnan niya si Jefferson habang si Jefferson naman ay parang nireject ng babaeng gusto niya. Napahinga nalang ako ng malalim bago kami pumasok sa elevator.
Ang ackward kayang hawakan ng dalawang guwapong lalaki.
Sure bang kapatid lang turing nila sa' kin? Hindi ko sila totoong mga kapatid at sure naman akong sa mga kinikilos nila ay talagang gusto nila ko pero posible kayang hindi lang bilang kapatid?
"Aray"
Daing ko nang biglang pitikin ni Caleb Yung noo ko.
"Don't think anything wierd"
Seryuso niyang turan.
"Hey"
To the rescue naman si Jefferson na marahan akong hinimas sa noo at hinihipan iyon.
Totoong masakit siyang pumitik.
Nang bumukas ang elevator ay lumabas kami at tinungo ang kuwarto na may mga taong nakatayo sa magkabilang side ng pinto.
"Ah si Wan–"
Agad kong natikom ang bibig ko nang marealized na hindi ito ang tamang pagkakataon para banggitin ang pangalan ni Wanda. May anim na nagbabantay sa kuwarto ni Uno at isa si Wanda run, akala ko maid siya ni Uno pero nakaformal sila, nakashade at may mga earpiece sa tenga.
Si Wanda . . . .
did you lie when you first stepped on their brother's mansion?
What is your real identity.
Umaktong papasok si Caleb sa pinto pero mabilis na humarang ang kamay ni Wanda sa harap niya na para itong isang professional bodyguard.
"I'm sorry sir but Mr devunto don't want to meet anyone right now"
Hindi agad nakapagsalita si Caleb, nakatayo lamg siya at deretyong nakatingin sa pinto.
"I'm here to meet you"
Awtomatikong bumagsak ang panga ko sa sinabi ni Caleb, akala ko ay sasakyan niya ang pagiging stranger tulad ng kung paano siya kausapin ni Wanda na parang hindi kilala ang taong kausap.
"I'm sorry sir but as you can see, I'm on duty right now, we can talk after this"
"Yo Wanda, long time no see, I was wondering where you were after you left the mansion but from what I see now you seem to have become one of the hottest bodyguards of the richest man in the world, so that's your real identity hu"
Aniya naman ni Jefferson na parang matagal niya ng alam ang tungkol kay Wanda, Kung magsalita siya ay parang magbarkada lang sila ni Wanda na matagal na hindi nagkita.
"Don't talk to her"
And we have a jealous man here despite of what wanda did to him, he still love him, sana all.
"Luh jealous man, after she dumped you"
"Shut up!"
Pagtatapos niya sa usapan saka muling hinarap si Wanda na hindi man lang natinag sa kinatatayuan.
"My sister want to see him"
"I'm sorry sir but she can't enter this room. I'm worried that she might be hurt by what she sees so I suggest that she come back tomorrow and I will inform Mr Devunto so that he can prepare for the visit of the person he loves "
"Are you teasing me"
Sabat ko sa usapan nila. Hindi ko maiwasang mag-iisp ng hindi maganda, lalo na' t sinabi niyang masasaktan ako sa makikita ko.
"I dare not"
"Then let me in"
"I can't "
"Wanda, hindi naman ako kung sino lang, I just want to see his condition"
"Ma'am you can see him tomorrow but not today"
"Why? You're not going to tell me that he's dead right?"
"Why would I do that?"
"Then let me see him!"
"I told you i can't do that. You should be grateful that I'm stopping you to see him ma'am because I protect how you feel"
Nagsalubong ang dalawa kong kilay at nakuyom ng mahigpit ang kamao sa sinabi niya, napayuko ako at nakagat ang labi upang pigilan na hindi tumulo ang nagbabadyang mga luha.
The way she talk is annoying.
"Is he okay?"
"Yes?"
"Then why can't you let me see him? H-hes not dead right?"
"Well . . . "
"Tss"
Malakas kong tinanggal ang kamay niya at umaktong papasok sa pinto, sabay-sabay namang nagsikilos ang ilan pang mga budyguard upang pigilan ako pero dahil may dalawa rin akong bodyguard na sina kuya Caleb at Jefferson ay tinulungan nila kong makapasok, pinagtulungan nilang pigilan yung limang budyguard habang ako ay kinuha ang pagkakataong iyon upang makapasok. Halos madapa pa' ko nang makapasok ako sa pinto dahil nagtutulakan sila.
"You still have the guts to show yourself after the rudeness you showed last night, shameless hu"
Saka lang ako napaangat ng tingin nang makilala ko ang boses ng taong nagsalita.
It's Cassie!
Bumagsak ang balikat ko nang makita ang position nila. Nakasandal si Uno sa headboard at nakapikit ang mga mata nito, habang si Cassie ay nakaupo sa tabi niya, may hawak itong benda at mukhang ginagamot niya si Uno.
Pinagmasdan ko ang buong katawan ni Uno at hindi ko naiwasang mag-alala nang makita ang napakaraming galos nito sa katawan, Wala siyang pang-itaas kaya malaya kong nakita ang mga sugat niya. Just what happened to him? But other than that now I understand why Wanda doesn't want to let me in because Cassie is here.
Tss so si Cassie puwedeng pumasok tapos ako hindi. Kahit buntis ka at si Uno ang ama ay hindi mo parin ako malalamangan, ako parin ang nauna at walang puwedeng maging pangalawa.
Tinalikuran ko sila upang itago ang hindi maipintamg expression ko.
Bakit ba' ko ngkakaganito, hindi dapat ako umaarte ng ganito, hindi sa ganitong sitwasyon na hindi maganda ang kalagayan ni Uno, dapat ang ginagawa ko ngayon ay makaramdam ng pag-aalala at alagaan siya pero bakit ko nga naman gagawin yun? Bakit nga ba ko nandito? Galit ako sa kanya but it doesn't mean naman na wala na' kong pake dahil siya parin ang ama ng anak ko, tama yun lang naman ang dahilan ko at wala ng iba. Arggh ano ba talagang nararamdaman ko, nagsorry ka sa' kin pero mas lalo mo' kong binibigyan ng dahilan para hindi ka patawarin.
"Have you no shame? Magkakaroon na kami ng anak ni Uno, hindi ka na dapat lumalapit sa kanya"
Mas lalong humigpit ang pagkuyom ng kamao ko. Tama I shouldn't be here, sa subrang pag-aalala ko ay hindi ko naisip na wala na nga pala kong karapatang lumapit lalo na' t magkakaroon na sila ng anak. At Hindi narin naman ako kailangan dito dahil nandito si Cassie para alagaan siya.
Huminga ko ng malalim at inayos ang sarili saka humarap sa kanya pero bahagyang nanlaki ang mga mata ko nang makitang nakabukas na ang mga mata ni Uno at nakatingin siya sa' kin.
"Won't you even ask where I'm staying? Didn't mama and papa do anything when I left? Look, their youngest daughter ran away without bring anything. Haha, oo nga pala, you're their favorite and I'm not, I'm leaving"
Mahaba kong turan saka sila tinalikuran at umaktong bubuksan ang pinto nang marinig kong nagsalita si Uno.
"Don't let her leave"
Nagtataka akong napatingin sa kanya. May suot siyang earpiece at mukhang yung nasa kabilang linya ang kausap niya. Nakangiti siyang nakatingin sa' kin. Agad akong umiwas ng tingin at napailing saka sinubukang buksan ang pinto, pero kahit anong gawin ko ay ayaw bumukas ng pinto, kulang nalang ay sipain ko yon pero parang may mga tao sa kabilang side na pinipigilan iyong bumukas? Pero sino? Sinabi ni Uno kanina na don't let her leave? Mga guard niya ba sa labas ang sinabihan niya?
"Sh*t!"
Pilit kong binuksan ang pinto, ginawa ko na ata ang lahat kahit na alam kong imposibleng mabuksan ko yun. Sa huli ay napagod din ako at nanghihinang napasuntok sa pinto.
"Kuya caleb, kuya Jefferson! Help me!"
Tawag ko sa kanila. May narinig akong mga ingay sa labas na parang nagtutulakan, narinig ko rin yung boses nila kuya na tinatakot yung mga guard. Mas dinikit ko ang tenga sa pinto upang marinig yung usapan nila.
"I'm sorry sir, she entered this door even though it was forbidden so I can't be sure when she will be able to leave, If I'm with you, just wait here and be patient because I'm sure that my boss won't do anything bad"
"Wala kong pake sa mga pinagsasabi mo kahit si Wanda ka pa, padaanin mo' ko Wanda, sasapakin ko itong kasama mo"
"Jefferson don't try me"
"Wanda, don't make it difficult for us"
"I'll be willing to date you if you don't try to disturb the lovey dovey of boss and madam Clover"
"Deal"
"Bro what?"
Awtomatikong bumagsak ang panga ko at wala sa sariling nasuntok na naman ang pinto nang marinig ang huling usapan nila.
"Ackkk traitor!"