CHAPTER 35
Stanley's P.O.V
Iniwan ko si Tristan mag-isa sa loob ng classroom.Wala akong gannag makipag-usap sa kaniya.Aside from that I'll visit Jairisa.Plano ko kasing sabay kaming umuwi ngayon para na rin safe siyang makauwi sa condo niya at para na rin magkaroon kami ng time na mag-usap.May gusto lang akong linawin sa kaniya.
Habang binabaybay ko ang daan patungo sa star section o ang top section kung saan ito rin ang section ni Zander.Nag-iisip na ako ng plano kung paano ko sasabihin kay Jairisa yung gusto kong sabihin.Ayokong kinikimkim nalang 'to lahat.Habang maaga ay dapat kumilos na ako.
I saw Irish na palabas ng classroom nila na may yakap na clear book at folder sa braso nito.A small curve form on my lips.She's too generous and gorgeous as always.Also adorable and innocent for me.
I'm about to call her name but naisipan kong tawagan nalang siya kaya huminto muna ako at kinuha ang cellphone ko sa bulsa ko.I dialed her number and I saw her picking up her phone and that made me smile.
[“Hello?Stanley?napatawag ka?do you need anything?”]bungad nito.
That Angelic Voice made butterflies in my stomach.
“Hi Irish.Tapos na ba ang classes niyo?”tanong ko rito kahit alam ko naman talaga na tapos na.
[“Yah..kanina pa dismissal namin.Why?”]Irish answered.
“Asan ka ngayon?”
[“O-oum A-ano andito na ako sa parking lot ng school.Bakit mo natanong?”]she answered and made me confused.Why did she said that she's in the parking lot kahit ang totoo ay nasa labas naman siya ng classroom nila?Bakit siya nagsisinungaling sakin?
[“Ah Stanley I'm sorry but I need to hang-up this call.Andito na kasi yung driver ko.Bye!”]pagpapaalam nito sakin.Bago pa ako nakasagot at binaba na niya ang tawag.Naglabas ako ng malalim na hiningi at kinalma ko muna ang sarili ko.Ayokong pag-isipan ng masama si Irish.She's too kind para pag-isipan ko ng hindi maganda.
Binulsa na ni Irish ang cellphone niya at naglakad na ito paalis.I follow her para malaman ko kung saan siya pupunta.I know nagmumukha akong stalker but I can't help myself but to know why is Irish lying to me.
Lumiko si Irish sa kaliwang part ng building.Sinundan ko ito and I saw her standing in front of a guy.Humagilap ako ng mapagtataguan and then I saw a tree.Dahan-dahan akong lumapit doon at nagtago.I'm just observing Irish and the guy she's with.After a minutes I was shocked I what I saw.They're kissing,and after that niyakap ng lalaki si Irish and now I'm satisfied.The guy is no other than Steve.
I don't know what happened next dahil tumalikod na ako at naglakad palayo sa kanilang dalawa.Palayo kay Irish.
Tristan's P.O.V
Bago ako lumabas ng classroom ay nanatili muna ako dito ng mga ilang minuto.Wala akong ganang maglakad ngayon.Hindi ko rin alam,bigla nalang ring Sumakit yung gandang kaliwa ng ulo ko kaya agad akong napapikit at hinawakan kung saang parte yung biglang sumakit.Feeling ko puputok na yung ugat ng ulo ko sa sobrang sakit nito.
Mga ilang minuto muna ang lumupas bago nabawasan yung sakit.I took my phone out of my bag and dialed Trisha's number,after a second she answered it.
“Trisha..”
[“Hello Kuya Tristan?”]
“Where are you?nakauwi ka na ba sa bahay?”tanong ko sa kapatid ko na si Trisha.
[“Oum yes po Kuya kanina pang 4PM.Ikaw kuya Bakit hindi ka pa umuuwi?malapit na mag five ah.Hindi pa ba tapos yung classes niyo?”]she asked in curiosity tone.
“No kanina pa yung dismissal namin.Pauwi na rin ako ngayon.Hintayin mo nalang ako ok?”sagot ko sa kaniya.
[“Yes po Kuya.And by the way may tanong lang ako Kuya Tristan.Bakit ang tamlay ng boses mo ngayon?may hindi bang magandang nangyari?”]takang tanong nito.
Trisha's P.O.V
Pagkatapos kong tanungin si Kuya ay tumahimik bigla sa kabilang linya kaya tinignan ko ang screen ng phone ko kung enend na ba ni Kuya ang tawag pero hindi naman eh.
“Hello?Kuya Tristan?andyan ka pa po ba?”
[“O-oum yes I'm still here.And don't worry Trish.Kuya is fine hmm?kapag natagalan ako sa pag-uwi sa bahay mauna ka nalang na mag-dinner huh?”]
“Ok Kuya.Basta ingat sa pagdadrive Kuya hah!”pagalit kong paalala kay Kuya.Minsan kasi hindi ito nakikinig sakin.Ambilis niya Kasi magpatakbi ng kotse.Dinaig pa yung nakikipagkarera sa highway.
[“Opo mag-iingat po si Kuya para kay bunso...”]natatawang sagot nito.
Pagkatapos naming mag-usap ay binaba na ni Kuya ang tawag at ako naman ay tumungo na sa kusina para maghapunan.
Tristan's P.O.V
Binaba ko na ang tawag at tumayo na para lumabas ng classroom.Bumuga muna ako ng malalim na hininga at binitbit ang bag ko.Pagkalabas ko ng classroom ay saktong nahagilap ng mga mata ko si Stanley and he's hugging with Shianna na ikinakunot ng noo ko pero agad ring naging blanko ang reaction ko sa mukha.Nakatitig si Shianna sa mga mata ko.Tumalikod na ako at naglakad paalis at palayo sa kanilang dalawa ni Stanley.
I'm wondering why they're hugging to each other.Maybe nagtapat na si Shianna kay Stanley na gusto niya ito.Yun naman talaga ang sinabi nito sakin nong nasa stock room pa kami.At pagkatapos umamin ni Shianna ay niyakap nito ni Stanley dahil sa sobrang saya.Siguro gusto rin ni Stanley si Shianna.
“Tss... congrtas for the both of them...”walang buhay kong bulong sa sarili ko at dumiretso na sa parking lot.
PAGKARATING ko sa parking lot at hinanap agad ng mga mata ko ang kotse ko at nang makita ko ito ay dali-dali akong pumasok at pinaharurot iyon ng diretso palabas ng school.
Shianna's P.O.V
Sa sobrang gulat ko ay hindi ako nakagalaw.Para akong tuod na kahoy.Nagulat lang kasi ako sa biglang pag-yakap sakin ni Stanley kanina.Nakaupo kami ngayon sa ikalawang palapag ng hagdan.Nagtaka lang kasi ako kung bakit umiiyak siya.Eto ang unang beses na nakita kong umiiyak si Stanley.Usually naman kasi dalawang expression lang ang nakikita ko sa kaniya.Ang ngumiti at ang isa naman ay ang blanking mukha kaya ngayon nababahala ako kung bakit siya umiiyak.Nakatitig lang ako sa mukha ni Stanley habang uto ay nakatingin sa kawalan at tulala.
Hindi ba magsasalita si Stanley kung among problema niya?or baka nahihiya lang siyang mag-open up?
Walang usapang mangyayari kapag hindi ako nagsalita rito.Tutuyo lang laway ko eh.
“Stanley.Kung kailangan mo ng kausap pwedi ka namang mag-open up sakin.I know hindi naman Tayo close para mag-open up ka sakin pero baka kasiwmay maitulong ako kung ano man ang problema mo ngayon.Hindi ko man mawawala yung nararamdaman mong sakit ngayon.t least mabawasan man lang.”malumanay kong sambit.Lumingon naman ito sakin at binigyan ako ng pekeng ngiti.
“Thank you Shianna.I know nakakahiya itong ginawa ko.Imagine?I cried in front of a woman? Honestly nakakabakla.”anito at tumawa ng mahina at saka ay binalik ang tingin sa harapan.
“Alam mo hindi naman nakakabakla ang umiyak Stanley.All of us has a freedom to cry.Because crying is the easiest way for us to release our pain.Crying can cleanse our heart.Kaya h'wag mong sabihin na nakakabakla ang umiyak Stanley.”sabi ko sa kaniya pero nakatingin ako sa malayo.Naramdaman ko namang nakatingin sakin si Stanley ngayon pero hindi ko ito nilingon.“If you don't have the courage to tell me the reason of your tears right now.It's fine,I understand because after all it's your privacy.Pero ito ang tandaan mo Stanley.Kapag may problema ka h'wag kang mahiyang lumapit sakin.Tutulungan kita kung ano man ang problema mo.I'll help you on your ups and downs.I know I'm not officially friend of Section Z boys and you too but I'll try myself to be friends with you guys.”I continue and this time ay lumingon na ako sa kaniya and smiled at him.A smile curved form in his lips.
Tumayo na ako at pinagpagan ang uniform ko dahil sa mga alikabok na dumikit.Tumayo na rin si Stanley at nginitian ko siya.
“By the way mauna na ako Stanley hah.I'm sure Zander is now looking for me and for sure nagiging tiger na ang Pusa ngayon.Baka maghahapunan ako ng sama ng loob ngayong gabi.”biro ko sa kaniya at tumawa ito ng mahina.
“Gusto mo ihatid na kita?pagabi na rin.Baka mapano ka sa Daan.Edi sisisihin ko ang sarili ko niyan kasi ako ang dahilan kong bakit ka ginabi.”he insisted.Pumayag na rin ako na magpahatid sa kaniya dahil paggabi na rin naman and aside from that libre sakay pa,means makakatipid ako sa pamasahe.Sabay na kaming naglakad papunta sa parking lot habang nagkukwentuhan.
Because of that I saw the other side of Stanley Ford Salazar.The smiling,friendly and joke one.Kahit anong tago natin sa nararamdaman natin ay may kahinaan rin ang tao tulad ni Stanley na palagi nalang walang emosyon sa mukha but deep inside he's in pain.
And how I wish I could help him reduce his pain...
|A Q U A V I A M O U R|
[TOGOSZ]