CHAPTER 9
DIRETSO ang dalaga sa papag na hinihigaan niya. Wala pang ilang minuto ay tulog na tulog na ito.
Kanina pa ba ito sa labas? Malamig sa labas lalo na tuwing madaling araw. Bakit hindi man lang ito kumatok kanina kung gusto nitong matulog dito sa bahay niya?
Napatitig siya sa dalaga. Niyakap nito ang sarili. Bahagya itong nanginginig.
Awtomatiko siyang humakbang at kumuha ng makapal na kumot. Lumapit siya sa dalaga at kinumutan ito. Ilang sandali siyang titig na titig sa mukha ng dalaga.
Gusto nitong matulog dito gabi-gabi. He even said yes. Pero sa loob-loob niya, hangga't maaari ay ayaw niyang nasa tabi niya si Seiranel. He will only hurt her if she's beside him.
"Kanina ka pa sa labas?" mahinang tanong niya nang maramdaman ang presensya ni Jaxon.
Inayos niyang muli ang kumot at hinarap ang personal bodyguard niya.
"I'm sorry. Kakabalik ko lang. Kung alam ko lang na nasa labas si Miss Seiranel ay gumawa sana ako ng paraan para hindi siya lamigin. I am very sorry, Sir," anito habang nakayuko.
"Saan ka galing?" tanong niya.
"Inayos ko ang bangka na ginagamit mo dahil may kaunting sira. You know that your safety is always my priority," Jaxon answered.
"You should go back to Manila. Kahit walang nakakaalam ng presensya mo rito sa isla, isipin mo pa rin ang kapakanan mo. Hindi mo ako kailangang bantayan sa lahat ng pagkakataon. I'll be okay," seryosong sabi niya.
"I'm just worried that you might hurt yourself again, Sir. Wala ako sa tabi mo para pakalmahin ka," anito at tumingin sa kaniya.
Awtomatiko siyang tumingin sa babaeng nakahiga sa papag niya.
"I will be okay, Jaxon," mahinang sabi niya habang nakatitig sa babaeng mahimbing na natutulog sa papag niya.
"I'll go back to Manila later, then, Sir," tugon ni Jaxon.
Nang muli niya itong tingnan ay nakita niyang nakatingin na rin ito kay Seiranel. Nang makitang nakatingin siya ay tumikhim ito at kaagad na yumuko.
"Do you still have money?" he asked.
"Yes, Sir. You paid me triple of my salary this month," tugon nito.
"Ayaw mo?" kunot-noong tanong niya.
"No, Sir. It was just...way too much," anito at napakamot sa ulo.
Nagkibit-balikat siya.
"You deserve it. Babalik ako sa Maynila by this week," aniya at namulsa.
"Okay, Sir. Ihahanda ko ang mga kakailanganin mo," anito at nagpaalam nang umalis.
Sinundan niya ng tingin si Jaxon. That man is too loyal and devoted. Simula nang dumating ito sa buhay niya ay pinagaan nito ang lahat. Ito ang klase ng tao na itataya pati sarili nitong buhay para lang sa kaniya.
Sinara niya ang pinto at bumalik sa tabi ni Seiranel. Kumuha siya ng upuan at tahimik na naupo roon. Mukhang hindi na siya makakatulog ulit kaya inabala na lang niya ang sarili sa pagtitig sa mukha ng babaeng nasa harapan niya ngayon.
Nang kumilos ito ay napatuwid siya ng upo at tumikhim. Dahan-dahang nagmulat ng mga mata ang dalaga. Awtomatikong nagsalubong ang mga mata nila.
Napakunot ang noo nito at ilang beses itong napakurap na tila ba inaalala kung bakit nasa harapan siya nito ngayon. Pabalikwas itong bumangon.
"Pasensya na, naabala kita. H-Hindi ako makatulog kaya pumunta ako rito at—"
"It's okay. Go back to sleep," he cut her off.
Nakagat nito ang ibabang labi at napakamot sa batok. Tumingin ito sa higaan.
"Inagawan pa kita ng higaan," kagat-labing sabi nito.
"I don't mind. Hindi na rin naman ako makatulog. Don't mind me and go back to sleep," mahinang utos niya.
Dahan-dahan itong tumango pero nanatiling nakatingin sa kaniya. Mahina itong napabuntong-hininga.
"Mukhang hindi na rin ako makakatulog," anito at umupo sa gilid ng kama paharap sa kaniya.
"Maaga pa," anas niya habang nakatingin sa leeg ng dalaga.
Napalunok siya at pilit na inaalis kung ano ang nasa utak niya ngayon.
"Ayos lang. Uuwi na ako. Pasensya na talaga," anito at tumayo.
Mabilis niya itong hinawakan sa pulsuhan at hinila papunta sa kandungan niya.
Napasinghap ito at sa pagkabigla ay napayakap ito sa leeg niya.
"B-Bakit?" mahinang tanong nito.
"Don't go home yet. Stay here. It's still early," aniya habang nakatitig siya sa leeg ng dalaga.
Seiranel's neck is very tempting. Hindi niya maintindihan kung bakit gustong-gusto niyang nakalitaw ang leeg nito. This woman is wearing a spaghetti white dress only. Litaw na litaw ang leeg nito na nagbibigay ng kakaibang pakiramdam sa pagkalalaki niya. Seiranel is too attractive. She's so damn attractive and she seems not aware of it.
He was never attracted to any woman before. He never felt like this before. His attraction to this woman is too strong that he cannot even control.
"Don't wear this kind of dress in front of another men," he whispered territorially.
Napatitig siya sa dalaga nang walang reklamong tumango ito.
"Don't show your neck to any man, either," he continued while looking straight in her eyes.
Again, Seiranel nodded.
"Wala kang reklamo?" tanong niya.
"Wala," sagot nito.
"Why?"
"Dahil alam kong binabakuran mo ako," diretsong tugon nito.
"And it's okay with you?" he asked again.
Tumango ito.
"Pagmamay-ari mo ako. Hindi ba't normal lamang iyon?" tanong nito sa inosente at seryosong boses.
Bigla ay naikuyom niya ang mga kamao nang maramdaman ang malakas na sipa sa tiyan niya nang marinig ang sinabi ng dalaga. It feels so right when she said that he owns her. Damn! What is this?! Ilang segundo niyang kinalma ang sarili.
"We own each other because we both benefit from it," mariing sabi niya.
Muling tumango ang dalaga.
"Alam ko," pagsang-ayon nito."Lalo na ako. Kailangang-kailangan kita," patuloy nito sa mahinang boses.
Napatitig siyang muli sa dalaga. It was just a simple words from her but why does it feel like that she's only using him and throw him away after? Damn, he feels insecure for the first time.
Hindi niya mapigilang mapabuntong-hininga. Bigla ay nakaramdam siya ng inis sa hindi maipaliwanag na dahilan.
Mariin niyang hinawakan ang dalaga sa beywang at nilapit ang bibig niya sa leeg nito. He heard her groan in protest when he sucked her neck. Doon niya binunton ang inis na nararamdaman.
Nang tinangka ng dalaga na pigilan siya ay hinawakan niya ang magkabilang mga kamay nito.
"Stay still and let me finish, goddammit," aniya sa mariing boses at mas lalong hinapit sa beywang ang dalaga para mas lalong magdikit ang katawan nilang dalawa.
Mas mariin niyang sinipsip ang leeg ng dalaga hanggang sa binaba niya ang spaghetti strap nito. Bumaba ang labi niya sa dibdib ng dalaga at mariin din iyong sinipsip na siguradong mag-iiwan ng marka.
He reached for her pinkish nipple and put it inside his mouth. Awtomatikong napaliyad ang dalaga dahil sa ginawa niya. Mariin niyang sinipsip ang dunggot nito dahilan para mapaungol ito.
His one hand reached for her other nipple and played it with his fingers while his mouth continued sucking her other nipple.
"Hunter..." she moaned deliriously.
"You want me to fuck you?" aniya sa mariing boses.
Mahigpit siya nitong hinawakan sa magkabilang balikat sabay tango bilang tugon sa tanong niya.
Mahina siyang napamura at hinila pababa ang saplot ng dalaga hanggang sa lumitaw ang hubo't-hubad nitong katawan. She's already grinding her hips on his lap. Seiranel's already losing her control. Ganito kabilis ang reaksyon ng katawan nito sa bawat haplos niya. This is why she needs him. For her own pleasure.
Tinayo niya ito at pinatalikod sa papag. He took her from behind. Awtomatiko niyang tinakpan ang bibig ng dalaga nang akmang sisigaw ito dahil sa marahas na pagbaon niya mula sa likod nito.
"I'll be gone for a few days. Will you be okay here?" aniya habang marahas itong binabayo mula sa likuran.
Hindi pa man nakakasagot ang dalaga ay muli siyang nagsalita. "You'll come with me in Manila. Stay beside me," he said and kissed the back of her neck.
Hinugot niya ang kahabaan mula sa loob ng dalaga at pinihit ito paharap. Awtomatiko niyang sinakop ng halik ang labi ng dalaga. Awtomatiko itong tumugon sabay yakap sa leeg niya.
Nang magtinginan silang dalawa ay kitang-kita niya ang tila nalalasing na mga mata nito. She's enjoying it. She's very turned on.
He automatically stroked her hair and stilled when he realized what he was doing. It feels like he really care for this woman. He shouldn't fall for her. This is not him.
Naguguluhang muli siyang tumingin sa magandang mukha ni Seiranel. Nakatitig lang din ito sa kaniya.
When he noticed that she's trembling, he automatically wrapped her in his arms.
"Scared?" he asked.
Tumango ito.
"Takot ka sa akin?" muling tanong niya.
Ilang sandali itong hindi umimik pero yumakap ng mahigpit sa kaniya.
"Mas takot ako sa sarili ko dahil araw-araw ay mas lalo akong nauuhaw. Nahihirapan ako," bulong nito.
Wala sa sariling hinalikan niya ang tuktok ng ulo nito.
"That's why you have to come with me in Manila," he whispered.
Bumitaw ito mula sa yakap niya at nagtatanong ang mga matang tiningnan siya.
"Aware kang may sakit ka, hindi ba? Let me help yo with it. Kung okay lang sa'yo. Kaya kitang tulungan," mahinang sabi niya.
"Babalik ka ng Maynila hindi dahil may aasikasuhin ka kundi dahil para sa'kin?" tanong nito.
Awtomatiko siyang napahawak sa batok. Nang mahina itong natawa ay natigilan siya. Ang gandang pakinggan ng tawa nito.
"Sige, sasama ako," nakangiting sabi nito sabay halik sa labi niya.
Muli na naman siyang natigilan at kapagkuwan ay biglang tumikhim. Tumalikod siya para iiwas ang sarili. Ramdam niya ang pag-init ng buong mukha.
What's wrong with him? He's losing his cool when it comes to Seiranel. Pakiramdam niya ang nag-iiba ang pagkatao niya sa tuwing kaharap niya ang dalaga. Ang pagkataong kahit siya ay hindi pa niya nakikita.
This is all new to him. He's afraid that he might use to it and embrace it. It's...scary. No one could make him feel scared after what he've been through except this woman.
To be continued...
A/N: Apologies for the slow update. I'm trying my best to get back on track. Mahirap 'yung walang maisip at tinakasan ng utak.😃
I do hope everyone is doing well and healthy.🙏😘