Τo χέρι του Harry πάει στα μαλλιά του και εγώ απλά τον κοιτάω, δεν έχω ιδέα τι να περιμένω.
Τα γόνατα μας ακουμπάνε όπως ακριβώς και στο παγκάκι.
Τα φώτα της οθόνης μπροστά, που μας δείχνουν να διαλέξουμε ένα εφφέ και να ξεκινήσουμε αλλά οι φωτογραφίες τώρα είναι το τελευταίο που μας ανησυχεί.
Οταν είδα τον Harry να αντιδράει έτσι πριν σταναχωρήθηκα πολύ.Ποτέ δεν έχω δει την συναισθηματική πλευρά του.Και μπορεί να πονάει η καρδιά μου που τον βλέπω να σκουπίζει τα δάκρυα του, αλλά ένα κομμάτι μου θέλει να δει και αυτή την πλευρά του, να μάθει τα πάντα για αυτόν.
''Λοιπόν, που ήμουν...''
Κοιτάζω τα χέρια μου αλλά δεν απαντάω.Νιώθω τα μάτια του πάνω μου, περιμένωντας με να πω κάτι αλλά ποτέ δεν το κάνω.
''Αα ναι.Οταν βγήκα από το νοσοκομείο.''
Συνεχίζει και βλέπω τον συναισθηματικό εαυτό του να εξαφανίζεται σιγά σιγά.
''Η Gemma έμενε μαζί μου για λίγο καιρό και μου είπε ότι ήξερε πως γύρισες πίσω στη Νέα Υόρκη.Κάτι που επιβεβαίωσε αυτό που ήδη ήξερα.Ημουν αδρανής για αρκετό καιρό μετά από αυτό, ξέρωντας ότι σε έβαλα να υποσχεθείς ότι θα κρυφτείς και ειλικρινά τώρα, δεν πίστευα ούτε ο ίδιος ότι θα ζήσω.''
Σταυρώνει τα χέρια του. ''H Gemma έφυγε από το σπίτι γύρω στον Μάρτιο και βρήκε ένα δικό της διαμέρισμα όχι πολύ μακρυά από το δικό μου.Συνεχίζει κανονικά το επάγγελμα της.Κάποιος την γνώρισε στο πάρτυ και της πρότεινε να δουλέψει μαζί του''
''Οσο για μένα, προχώρησα με την ζωή μου.Αν και δεν ήταν η ζωή μου πλέον.Εκανα τα ίδια πράγματα που έκανα πριν σε γνωρίσω γιατί σκεφτόμουν ότι θα είσαι καλύτερα χωρίς εμένα στη Νέα Υόρκη.Πήγαινα κάθε μέρα στο γραφείο και δούλευα, σου έστελνα τον μισθό σου και κοιμόμουν μόνος.Αλλά τα πράγματα ήταν προφανώς διαφορετικά.Δεν είχα ποτέ καταλάβει πόσο βαρετή ήταν η ζωή μου πριν σε γνωρίσω.''
Ξεροκαταπίνω και τολμάω να τον κοιτάξω.
''Σκέφτηκα πολλά πράγματα.Πάρα πολλά πράγματα βασικά.Σκέφτηκα ό,τι σου είχα πει την νύχτα του πάρτυ.Σκεφτόμουν πως ορκίστηκα να σε κρατήσω ασφαλή και ήσουν ασφαλής στην Νέα Υόρκη.Πάντα σκεφτόμουν την υπόσχεση που σου έδωσα, ότι θα σε ξαναδώ.Προσπαθούσα να βρω ένα τρόπο πως να κρατήσω και τις δύο υποσχέσεις αλλά δεν μπορούσα.''
''Βλέπεις, ακόμα και την πρώτη νύχτα που είχες μπλέξει με την Wolfe, όταν ο Niall και ο Louis σε είχαν σταματήσει στον δρόμο, αυτή η παράννοια είχε δημιουργηθεί μέσα μου.Στην αρχή δεν ήταν πολύ, ήταν εύκολο να την αγνοήσω.Αλλά όσο ο καιρός περνούσε και σε έβλεπα να μπαίνεις σε όλο και περισσότερο κίνδυνο, και ήταν εξαιτίας μου για να ακριβολογώ, μεγάλωσε μέχρι που ήταν πάρα πολλή για να μπορώ να την ανεχτώ.Kαι είχα αγχωθεί πολύ για εσένα.Επίσης, ήμουν σίγουρος ότι εκείνη τη νύχτα θα πέθαινα, οπότε ηρέμισα πιστεύοντας ότι δεν θα κινδυνεύεις πλέον μετά τον θάνατο μου''
Ακούγωντας τον Harry να μιλάει για τον παραλίγο θάνατο του, κάνει το στομάχι μου να ανακατεύεται.
''Αν και η Wolfe ήταν το μόνο επικίνδυνο πράγμα που ήμουν μπλεγμένος, μετά το πάρτυ πίστευα ότι ήμουν απειλή για σένα.Το λογικό κομμάτι του μυαλού μου έλεγε ότι τα πράγματα θα είναι μια χαρά τώρα και ότι θα είμαστε εντάξει, αλλά αυτή η παράνοια δεν με άφηνε σε ησυχία.Στα αλήθεια πίστευα πως αν σε βρω και είμαστε ξανά μαζί θα σε βάλω σε κίνδυνο, και μόνο που το σκεφτόμουν αυτό με διέλυε.Ηταν όλα στο μυαλό μου, όλα ψυχολογικά.Μπορεί να είναι η χειρότερη δικαιολογία σε όλο το σύμπαν αλλά δεν μπορώ να σου δώσω άλλη.Ημουν εγώ εναντίον του μυαλού μου, και φαινόταν ότι το μυαλό μου κέρδιζε.''
''Γιατί ήρθες να με βρεις τώρα;;'' μιλάω για πρώτη φορά από τότε που μπήκαμε εδώ πέρα.
''Θα φτάσω και σε αυτό''
Νεύω.
''Ετσι, όσο περνούσαν οι μήνες ένιωθα τον εαυτό μου να γίνεται όλο και πιο παράλυτος, που πίστευα ότι αν έβαζα το χέρι μου σε καυτό νερό, δεν θα ένιωθα τίποτα.Ημουν μόνος.Ακόμα και αν η Gemma με επισκεπτόταν συνέχεια και έβλεπα τους άλλους στη δουλειά.Θα καθόμουν να δω τηλεόραση αλλά δεν θα έδινα καν σημασία.Είχα εφιάλτες σχεδόν κάθε νύχτα.Πολύ άσχημους.Μερικές φορές..'' Ο Harry κουνάει το κεφάλι του και γελάει ειρωνικά.
''Μερικές φορές τι;''
Με κοιτάει πριν συνεχίσει. ''Μερικές φορές ξυπνούσα από έναν εφιάλτη αργά το βράδυ, και ήμουν τόσο αναστατωμένος.Πήγαινα στο διαμέρισμα σου και κοιμόμουν εκεί το υπόλοιπο της νύχτας.Είναι τραγικό, ξέρω.Μου έδινε μια αίσθηση ασφάλειας και τα μαξιλάρια είχαν ακόμα την μυρωδιά σου οπότε..''
Δαγκώνω το χείλος μου για να μην κλάψω και χαμογελάσω ταυτόχρονα. ''Νομίζεις πως αυτό είναι τραγικό;;Σε έπαιρνα τηλέφωνο για να ακούσω την φωνή σου από τον τηλεφωνητη.''
Χαμογελάει λίγο ''Μάλλον δεν έπρεπε να αλλάξω τον αριθμό μου.''
''Γιατί τον άλλαξες;;''
''Εντολή δικαστηρίου.Αφού παραλίγο να πεθάνω εξαιτίας της Wolfe, ήθελαν να το αλλάξω σε περίπτωση που υπάρχει ακόμα κάποιος εκεί έξω για να με αποτελειώσει.''
''Τότε γιατί έβγαινε ο παλιός σου τηλεφωνητής;;''
''Δεν έχω ιδέα, θα τηλεφωνήσω την εταιρεία σταθερής τηλεφωνείας για αυτό.''
''Μάλιστα..''
''Τέλος πάντων, η Gemma και η Violet προσπαθούσαν να με βγάλουν έξω από το σπίτι, να πάω σε ένα μπαρ ή κάτι τέτοιο αλλά ποτέ δεν ήθελα.Θεέ μου είχα πλήξει.Με το ζόρι κοιμόμουν και ένιωθα σκατά όλη την ώρα.Η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου μετά τον θάνατο της μητέρας μου.Πιστεύω αυτή ήταν η μόνη που άκουγε τις σκέψεις μου.Τη νύχτα όταν ήμουν ξύπνιος την σκεφτόμουν.Γενικά σκεφτόμουν πολλά πράγματα.''
''Toν Φερβουάριο ο Zayn και η Perrie ανακοίνωσαν τους αραβώνες του και ήταν λίγο κάπως για να είμαι ειλικρινής.Ζήλευα που κατέληξαν μαζί και εμείς όχι.Αλλά δεν είπα τίποτα γιατί ο Zayn είναι φίλος μου και είναι πολύ καλά μαζί.Του είπα ότι δεν θα μπορέσω να έρθω στον γάμο αλλά με παρακάλεσαι πολλές φορές.Είπε ότι δεν θα είναι το ίδιο χωρίς εμένα και ότι λογικά μπορεί να είσαι και εσύ εδώ.Πιστεύω πως αυτό με έκανε να έρθω στο τέλος.''
''Πρέπει να καταλάβεις ότι ποτέ δεν ήθελα να νιώσεις πόνο λόγο της απόστασης και της απουσίας μου.Και ήξερα ότι δεν ερχόσουν να με ψάξεις γιατί σου είπα εγώ να μην το κάνεις και ήμουν χαρούμενος που για μια φορά με άκουσες αλλά και λυπημένος την ίδια στιγμή.Μισώ το γεγονός ότι νόμιζες πως ήμουν νεκρός αλλά η φράση που επαναλαμβανόταν στο μυαλό μου ήταν 'Θα την κρατήσει ασφαλή' ''
''Είχα πορωθεί.Είχα κυριολεκτικά πορωθεί με το να σε κρατήσω ασφαλή.Ηταν αυτή η ιδέα στο μυαλό μου ότι αν πάω οπουδήποτε κοντά σου θα σε έβαζα σε κίνδυνο ξανά.Και με φόβιζε.Δεν σκεφτόμουν τίποτα άλλο εκτός από το να σε κρατήσω ασφαλή.Εγραψα αυτά τα επιπλέον γράμματα στο ημερολόγιο μου αλλά τα έσκισα από τα νεύρα που ήμουν τόσο σκληρός μαζί σου όταν σε γνώρισα.Φυσικά, κατέληξα να βάλω τα γράμματα ξεχωριστά στο πακέτο και όπως είπες και εσύ καταστράφηκαν από το νερό.Δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι πως αν ήμουν πιο προσεκτικός με την Wolfe, τίποτα από αυτά δεν θα είχε γίνει.Για ένα διάστημα ένιωθα σαν να είχα τρελαθεί.''
Τον κοιτάω.Δεν είχα ποτέ σκεφτεί ότι και εκείνος θα περνούσε τόσο άσχημα.
''Συγνώμη'' μου λέει. ''Επρεπε να σε είχα πάρει τη μέρα που βγήκα από το νοσοκομείο για να σου πω ότι είμαι καλά αλλά έπρεπε να σε κρατήσω ασφαλή''
''Καταλαβαίνω.'' του λέω και κουνάω το κεφάλι μου όσο δάκρυα συνεχίζουν να τρέχουν. ''Καταλαβαίνω, αλήθεια.Aλλά δεν νομίζεις, μετά από όλα αυτά, πως είναι η σειρά μου να σε κρατήσω ασφαλή;;''
''Από ποιον;;''
''Τον εαυτό σου.''
O Ηarry κοιτάει κάτω και τα μάτια του βουρκώνουν ξανά. ''Εχεις δίκιο.'' μου λέει ''Εχεις δίκιο''
Κουνάω το κεφάλι μου ξανά. ''Δεν έχεις ιδέα'' του λέω, τα μάγουλα μου γεμάτο δάκρυα. ''Πόσο ανησυχούσα όταν πίστευα ότι έχεις πεθάνει.''
O Harry ξεροκαταπίνει και με κοιτάει στα μάτια.
''Εβλεπα εφιάλτες επίσης.Αυτούς τους απαίσιους, τρομακτικούς εφιάλτες.Ηταν πάντα οι ίδιοι.Hμασταν σε διαφορετικές τοποθεσίες και από το πουθενά μια σφαίρα σε πλησίαζε και ζούσα την νύχτα του πάρτυ ξανά και ξανά.'' σκουπίζω τα δάκρυα μου. ''Και ήθελα να γυρίσω στο Πόρτλαντ, για να δω αν στα αλήθεια είχες πεθάνει αλλά δεν μπορούσα.Βρισκόμουν ακόμα σε σοκ μετά από αυτό που έγινε και ήξερα ότι αν ήσουν ζωντανός θα ήθελες να κρατήσω την υπόσχεση μου.Ξέρω ότι ήταν μια απλή υπόσχεση, όλες ήταν ηλίθιες υποσχέσεις.Εννοώ, γιατί τις κάνουμε όταν καθόμαστε εδώ μαζί τώρα και τις αθετούμε;;''
''Ισως γιατί δημιουργήθηκαν για να αθετούνται..''
''Τότε γιατί τις κρατήσαμε τόσο καιρό;;''
''Μακάρι να ήξερα.''
Ξαφνικά καταλαβαίνω το πόσο κοντά είμαστε, ο αέρας στον μικρό χώρο γεμάτος με το άρωμα του Harry.Θα πέθαινα να το μυρίσω ξανά, και εδώ είμαστε να καθόμαστε μαζί λες και είμαστε άγνωστοι.Tώρα που ξέρω ότι είναι στα αλήθεια ζωντανός, νιώθω τόσα συναισθήματα που με το ζόρι θυμάμαι πως να αναπνέω.Ξέρω ότι δεν είμαι πια η ίδια Rose από τον Δεκέμβριο αλλά μόνο ένα πράγμα δεν έχει αλλάξει..Και αυτό είναι το πόσο ερωτευμένη είμαι με τον Harry.
Πηγαίνω πιο κοντά του και τον αγγαλίαζω.Ακουμπάω το κεφάλι μου στο στήθος του.Aνταποκρίνεται αμέσως και τα χέρια του πάνε γύρω μου όσο πιο σφιχτά γίνεται.Ακούω την καρδιά του να χτυπάει και χαίρομαι τόσο πολύ για αυτό.Το πιγούνι του ακουμπάει στην κορυφή του κεφαλιού μου και κλείνω τα μάτια μου.
''Εχασα τα γενέθλια σου.'' του λέω χωρίς να φύγω από την αγγαλιά του. ''Το σκέφτηκα όταν ήταν 1 Φεβρουαρίου και ήξερα ότι ήταν τα γενέθλια σου.Διαλύθηκα εκείνη τη μέρα περισσότερο από ποτέ.Σκεφτόμουν πως θα πηγαίναμε έξω για φαγητό ή κάτι τέτοιο.Θα προσπαθούσα να σου κάνω μια τούρτα αλλά θα ήταν χάλια μπροστά στη δική σου.Και θα σου είχα πάρει ένα χαζό δώρο που θα σήμαινε πολλά για σένα.Οπως εσύ μου πήρες τα στυλό.Και θα έβαζα 25 κεράκια στην τούρτα σου για να σε κανω να νιώσεις μεγάλος και θα σε κορόιδευα που είσαι μόνο 5 χρόνια μακρυά από τα 30.Και θα με κορόιδυες και εσύ λέγοντας πως εγώ είμαι μόνο 6 χρόνια μέχρι τα 30 και θα καταλήγαμε να γελάμε ο ένας με τον άλλον'' παίρνω μια ανάσα.
Ο Harry χαιδεύει τα μαλλιά μου.
''Και δεν είσαι χάλια στην αγάπη.'' του λέω ακόμα ακουμπωντας στο στήθος του. ''Είσαι ο καλύτερος στην αγάπη.Εγώ είμαι η χάλια εδώ''
''Ισως να είμαστε και οι δύο χάλια στην αγάπη.''
''Πιθανόν''
Τον ακούω που γελάει λίγο.
''Και ξέρεις κάτι;'' λέει ο Harry ''Τα γενέθλια μου δεν ήταν ωραία έτσι κι αλλιώς.''
''Είμαι σίγουρη ότι ήταν.Στοιχηματίζω ότι η Gemma έκανε κάτι.''
''Εκανε αλλά δεν ήταν ούτε τα μισά από αυτά που θα είχες κάνει εσύ.''
''Ελα τώρα.Εκανες όλα αυτά τα τέλεια πράγματα στα γενέθλια μου και εγώ νόμιζα πως ήσουν νεκρός στα δικά σου.''
''Πάντα υπάρχει ο επόμενος χρόνος''
''Αλλά ποτέ δεν θα πάρουμε πίσω αυτόν τον χρόνο.''
Ο Harry απομακρύνεται από εμένα για να με κοιτάξει στα μάτια. ''Νομίζω πως αυτό είναι κάτι που πρέπει να συνηθίσουμε Rosalie''