SPECIAL CAHPTER 4
We already reached our house here. Actually regalo samin to ng parents namin ni Ly. Its more like mansion, gusto daw kasi nila na maging komportable kami. When we got here naabutan namin ang 1 driver, 1 hardinero, tsaka 2 yaya. Ewan ko ba dito sa parents namin.
"Ahm yaya, paki-ayos na lang po ng gamit namin" sabi ni Ly
Puro sila Filipino, naenroll na rin si Mich sa international school dito. Ngayon si Aly na may gusto niyan, she wants to give Mich a good education as much as possible.
"Babe lets eat"
Tumango ako at hinawakan niya na ang kamay ko. We went to the dinning room at naabutan namin doon si Mich. May pagkain na pala. Umupo na kami. We are ating when I noticed Mich
"Michelle stop playing with the foods"
Tinigil niya yun, but I caught her rolling her eyes "Alyssa Michelle, I saw that!"
Kailan pa siya natuto nun
"Babe, hayaan mo na baka wala sa mood"
I looked at her wtih my bad stare "Kaya lumalaki yang anak mo na nasasanay sa mga maling ginagawa niya kasi you're spoiling her!"
"Babe Im just saying that...."
I cutted her "Stop." tiningnan ko si Mich at pinaglalaruan niya pa rin yung pagkain thats why I stood up and grabbed her arm
"Babe...."
Hinila ko siya paakyat at nagpupumiglas naman siya
"Let me go!"
I dragged her to her room and she sat down and crossed her arms. Lumapit sa kaniya si Ly
"You dont have to hurt her like that Dennise"
Napa irap na alng ako. Nakaka inis talaga kapag kinokontra niya ako
"You shut up Valdez, iwan mo kami dito"
Matigas ang pagkakasabi ko kaya tumayo siya but before that she kissed Mich on her forehead. Nang makalabas na si Aly I looked at my daughter, she's in her bad mood and its not really good
"Whats your problem Michelle?"
She didint answer. Thats why I sat dwon beside her "Im sorry if I had to hurt you. I just need to discipline you. I dont want you to grow up with bad attitude thats why Im correcting it"
"Now tell mommy, whats my baby's problem?"
This time she looked at me with her teary eyes thats I wiped it away "why are you crying baby?"
"Mommy is it true?"
I looked at her with confusion "What baby?"
"Is it true that Im not your true daughter?"
Nabigla naman ako sa sinabi niya. Hindi namin sinasabi sa kaniya yun ksi wala pa siya tamang edad. Pero paano niya nalaman? "Baby where did you get that info?"
"It doesnt matter anymore mom. All that matter to me is to know the truth. Is it true?"
I sighed and cupped her cheeks "Baby, evem though you didnt come from me, Im still your mom. And Aly is still your momsie"
"So its true?"
I nodded, her eyes shwered her tears. "Baby...."
"Who's my parents mommy? Who are they?"
What? "Baby we dont know...."
"I WANT MY TRUE PARENTS!"
Nagulat ako sa pagsigaw niya at pagbato niya ng doll nniya. She is still crying while throwing pillows "Michelle stop it"
"GET OUT!"
Why is she acting like this? Lumabas ako at nakita ko si Aly na naghihinaty doon. I cant hel my tears back, masakit isipin na sa kabila ng pagmamahal ko sa kaniya hinahanap niya pa rin ang mga magulang niya. Aly hugged me
"Babe why are you crying? What happened? Why is she shouting?"
I cry "She knows it already Ly, she already know"
"Know what?"
I separated from our hug "About her indentity. She wants to meet her parents Ly"
Halata namang nagulat siya. Nakita ko rin ang sakit sa mga mata niya. She hugged me again
"Shhh, nabigla lang siya. Hayaan mo muna"
***
Lumipas ang 2 araw at hinid lumalabas si Mich. She's just staying in her room at hindi niya kami pinapapasok ni Ly. Hindi ko na alam ang gagawin ko, kumakain naman siya ng maayos pero sa room niya. I am so worried right now.
"Babe, wg ka ng mag alala"
Tiningnan ko siya, she's reading a newspaper "What fi gusto niya na tayong iwan? What if she will go wtih her true parents? Hindi ko kakayanin yun Ly"
She stood up and hugged me
"That will never happen okay? Mahal ka nung anak mo"
I cried "but its been a days since she talked to us"
"Dont worry, maaayos din ito okay?"
Umiyak lang ako ng umiyak. hindi ko kakayanin kung mawawala si Mich samin, sila na lang ni Aly ang iniikutan ng mundo ko at hindi ko kakayanin kung may mawalang isa sa kanila.
Alyssa's POV
Pinagmamasdan ko lang matulog si Den dito sa kwarto namin. Nakatulog na kaka-iyak. I understand her, alam kong masakit talaga ang nangyayari ngayon. Me myslef nasasaktan din ako but I have to act brave para kay Den. Tumayo ako at lumabas ng kwarto. I went straight to Mich's room. I knocked
"Mich, its me momsie. Can I come in? Please?"
Wala akong narinig mula sa loob. Pinihit ko yung dorrknob at nakita ko siya naglalaro lang sa cellphone niya. Napansin niyang pumasok ako pero hinid niya ako tiningnan. Umupo ako sa paanan niya
"Alam mo bang namimis ka na namin ni mommy?"
Hindi pa rin siya nagsasalita, "I know youre mad and Im sorry for keeping the truth away from you. Natatakot lang kami ng mommy mo. But can you please forgive us? Your mom is not eating already, she's been thinking of you. She always cry. You dont want to see your mommy like that, do you?"
This time tiningnan niya na ako. I smiled at her but a sad smile
"Your mommy and I miss you so much baby. If you want to know your true parents we wont stop you. But please, talk to us? Please dont treat us like this because we're hurting baby, especially your mommy."
She looked down "Im sorry"
I moved closer and held her hands.
"No baby, we're sorry okay? Im sorry for lying to you. We're very sorry baby"
She hugged me and cried. 3 years old pa lang siya pero parang ang mature niya na. Maybe sa pagpapalaki siguro sa kaniya ni Den, gusto kasi ni Den na habang bata pa si Mich natututo na.
"Im sorry momsie, Im sorry"
She separated from our hug and I wiped her tears away. "You want to see mommy?"
She nodded, kinarga ko siya papuntang kwarto namin ni Den. Nakatalikod samin si Den, gising na pala siya. She is typing on her laptop. Bumaba na si Mich at niyakap ang mommy niya.
"Mommy Im sorry about what Ive said" nagulat ata si Den, at hinarap niya si Mich "Mom, Im osrry. please stop crying na"
Ngumiti si Den at niyakap si Mich "No baby, Im sorry. Im sorry for not telling you the truth. I promise to find your true parents baby. You'll see them"
"Mom, about that its okay if I wont see them. Im okay with you and momsie. I dont need anyone anymore." yumakap pa siya ng mas mahigpit sa mommy niya "I love you mommy..."
"Mommy loves you more baby"
Napapangiti na lang ako habang tinitingnan ang mag-ina ko. Theyre so cute, theyre the best view Ive ever seen. I wont deny na, Mich is mommy's girl. Mas nakikinig siya sa mommy niya, pag sakin makikipag talo pa yan eh.
***
Matapos naming maenroll si Mich sa bago niyang school, pumunta kaming mall. Gusto kasing magmall ng mag-ina ko, alangan naman makakatanggi ako edi batok abot ko kay Den. Pagdating namin sa mall, nagsipasok sila sa mga boutique, nakaka pagod. Parehong sassy tong dalawa.
"Momsie Im hungry na po" tiningnan ko si Mich at nakapout siya, so cute
I pinch her cheeks "Okay, but lets wait for mommy okay? After paying those things we'll eat"
She nodded at naglaro na lang sa phone niya. At hindi nagtagal, ay natapos ang pagbabayad ni Den. Kumain na kami sa isang pizza restaurant dito.
"Mommy you cook better than they do"
"Baby you should not say that, the chef works hard to cook what you are eating right now"
"Sorry po..."
Kumakain kasi ng lasagna si Mich, favorite niya yan eh. "Momsie, may I go to cr?"
"Okay baby, be careful okay?"
Umalis na siya papuntang cr. Si Den naman enjoy na enjoy sa pagkain ng pizza at pasta. Pero napatingin ako lalo sa kaniya ng may maalala ako
"Whats with the look Phenom?"
Ngumiti ako "May naalala lang ako.."
"What is it?"
Bumalik ako sa pagkain ko "Wag kang magagalit ha? P..pero diba a..andito yung Garcia family?"
Halata namang natigilan siya pagkarinig niya ng sinabi ko
"I dont want to talk about them" she said coldly
Hinawakan ko yung kamay niya "Babe you dont think its about time to forgive? Its been a long time, baka naman pinagsisisihan na nila yung nagawa nila satin before. Give them a chance"
"Ly, ayokong mag away tayo dahil sa kanila. Ang mga taong kagaya nila ay dapat na ibinabaon na sa limot"
"Pero babe...."
"Mommy!"
Napatingin kami kay Mich, she is running tas ang laki ng ngiti. "Baby, dont run baka madapa ka"
"Sorry momsie, but look" inangat niya yung baso niya "A good guy gave this to me because he said Im kind and beautiful daw po. And I remind him of someone"
"Who gave this to you baby?"
Tumalikod si Mich at tinuro ang lalaking nakatingin samin na halatang nagulat. Kahit ako din nagulat. Pagkakita ni Den agad niyang tinanggal ang bracelet ni Mich at tumayo.
"We dont need this. I can give my daughter a lot of bracelets" Denden said coldly
Lumapit ako sa kanila "Marga..."
"Im not Marga so stop calling me that f*cking name bastard!"
Nagulat ang mga tao sa loob ng restau kaya napatingin sila samin. "Den calm down"
"Lets go...."
Agad siyang bumalik sa lamesa namin at kinuha yung bag tsaka hinila na si Mich. Agad ko naman silang sinundan
"Dennise! Please talk to me, please"
Hinahabol pala kami ni Leo, tama kayo si Leo ang nakita namin. Agad niyang nahawakan si Den
"Momsie whats happening?"
Tiningnan ko si Mich "Play music muna okay? Then turn around"
Tumango siya at naglagay ng earphone sa music niya tsaka tumalikod samin
"Marga please talk to me. I have something to tell you please"
Nakita ko ang galit sa mata ni Den "I said stop calling me Marga!"
"Den...."
"Okay okay, Im sorry. But please lsiten to me. Daddy is dying. He wants to see you just to apologize. Please Im begging you"
Nakita ko ang awa sa mga mata ni Den pero agad yun nabalot ng galit "Really? Its nice to hear, kulang pa yun sa ginawa niyo sakin."
Agad siyang tumalikod at hinila na si Mich
"Im sorry about what she said. Palamigin muna natin ang ulo niya. Hayaan mo kakausapin ko siya"
He nodded and handed me a paper "Ita okay I understand, but please if her decision changes just go in this address. We will wait for you.."
"Alyssa!" nagulat ako ng tawagin ako ni Den
Tumingin ako kay Leo "Sige... sorry ulit"
Umalis ako at sinundan sila Den. Walang imik si Den habang pauwi kami. Si Mich naman naglalaro lang sa ipad niya. Pag uwi agad ng natulog si Mich. At naabutan ko si Den na nanonood ng tv.
"Babe..."
Umupo ako sa tabi niya "Ly if its about what happened earlier, I dont want to talk about it"
"Babe naman... Even though ganun ang ginawa nila sayo I know you still care for them, that you love them."
Tiningnan niya ako "Aly how can I care and love the people who ruined my life for 5 years? How can I forgive the people who stole my humanity to be their's?!"
"Den naman. He is dying, mamamatay na yung tao. Bakit hindi mo pa magawang patawarin?"
She looked at me with a hard face "Mamatay siya kung mamatay I dont care! Mas sasaya pa ako kung lahat sila mawawala!"
Now she's crying. Kahit anong tanggi niya, alam kong ayaw niyang mamatay ang kinilala niyang daddy nung siya pa si Marga. Umupo siya at umiyak. I hugged and comfort her
"Babe hindi ka marunong magsinungaling. I know you at kahit anong tanggi alam kong may pakialam ka kay Mr.Garcia, alam kong ayaw mo siyang mamatay"
She sob "Yun nga Ly eh. Pilit kong sinasabi na dapat matuwa ako, na dapat magbunyi ako kasi pinaparusahan na yung mga taong ninakaw ako. Pero bakit ganun? Bakit ganito yung nararamdaman ko? Bakit parang nung nakita ko si Leo parang gusto ko siyang yakapin? Bakit nung narinig ko na sinabi niyang mamamatay na yung daddy niya pakiramdam ko tatay ko rin yung mamamatay?"
"Shhhhh. mahal mo kasi sila. Kahit sabihin pa nating, tinago nila ang tunay mong pagkatao, aminin mong minahal ka nila ng sobra. Kaya alam kong mahal mo rin sila at tinuturing mo rin silang pamilya. Babe.. kahit gaano pa kasakit ang iniwan sayo ng mga taong yun, kahit nagsinungaling pa sila sayo. hindi mong maitatanggi na mas nangingibabaw ang pagmamahal mo sakin kaysa sakit na iniwan nila"
Hindi niya siya nagsalita. Umiyak lang siya g umiyak. Eto nanaman tayo, umiiyak nanaman siya kasi nasasaktan at nahihirapan siya. Mas nahihirapan ako kapag nakikita siyang ganito. Kahit ako may kunting galit pa rin ako sa pamilyang sumira sa buhay namin pero nung marinig ko yung sinabi ni Leo kanina, kung paano siya magmakaawa parang lumambot ang puso ko. Bukod sa pagiging asawa, kapatid at ina, anak din ako kaya nararamdaman ko ang sakit na dinadala ni Leo kanina.
***
Kinabukasan nagising ako ng wala na si Denden sa tabi ko. Anong oras na ba? Tiningnan ko yung wall clock. Grabe 9 na? Bumangon ako at naghilamos at nagmumog. Pagbaba ko naabutan ko yung mag ina ko na naglalaro ng video games sa sala
"Good morning momsie!"
"Good morning phenom"
Napansin kong nakapang lakad sila. May lakad ba kami ngayon? "Bat kayo nakapang lakad?"
"May pupuntahan tayo Valdez. Magbihis ka na"
Tiningnan ko si Den "Huh? Saan naman?"
"Sa bahay nila Leo, alam kong alam mo kung nasaan yun"
Napangiti ako. Niyakap ko siya "Im so proud of you babe"
"Thanks. Sige na maligo ka na!"
Naligo na ako. At nagbihis. Pagbaba ko naghihintay na lang sila. Nagkukulitan
"Lets go babies"
Sumakay na kami sa sasakyan at pinuntahan ang address na sinabi ni Leo. Tiningnan ko si Den sandali at parang tensyonadong tensyonado siya, kaya hinawak ko yung kamay niya
"Babe calm down"
Tiningnan niya ako "Kinakabahan lang ako, hindi ko alam kung paano sila haharapin"
"Babe, huminahon ka lang. Everything will be fine"
Tumango lang siya
"Mommy where are we going?"
Tiningnan ko si Den "To your grandma and grandpa baby"
"Ha? grandma and gradpa are here?"
"No baby, your other grandparents"
Halata namang naguluhan si Mich pero nanahimik na lang siya. Pagkapark ko sa harap ng isang bahay ay bumaba na kami. Alam naman pala to ni Dennise, dito daw sila tumira noon. Nagdoorbell ako at binuksan nung guard nakilala at si Den
"Ay Ma'am Marga kayo po pala, pasok po kayo"
Ngumiti lang si Den at pumasok na kami "Mommy who's Marga?"
"Dont mind that baby"
Pumasok na kami at nakita namin na kumakain si Mrs.Garcia at Leo at halatang nagulat sila ng makita kami
"Marga? Marga!"
Agad na niyakap ni Mrs.Garcia si Denden pero agad na humiwalay si Denden "Hindi ako si Marga"
"I..Im sorry"
"Asan na siya?"
Tumango si Leo sa mommy niya at umakyat kami at pumasok kami sa isang kwarto at nakita ang isang matandang nakatulala sa ceiling at naka oxygen at may tubo sa bibig.
"He has lung cancer sabi ng doktor malapit na daw siyang bawian ng buhay." sabi ni Leo
Tumango tango lang ako. Yung tingin ni Den napako kay Mr.Garcia, teary eyed na nga siya eh. Unti unti siyang lumapit at umupo sa upuan na katabi ng kama ni Mr.Garcia
"D.....daddy"
Pagbigkas ni Den nun at bumuhos na ang luha niya at napatingin na sa kaniya ang Daddy niya.
"Ah, M...a..rga.."
Nakita kong umiiyak na rin si Mr.Garcia. Kahit ako napapapahid sa mga mata ko eh.
"Daddy laban ka ha? Andito na po ako, wag mo kaming iwan nila mommy at kuya. Okay na po tayo dad, kalimutan na natin yung dati"
Nakita kong napangiti ako si Mr.Garcia. Kitang kita kong hirap na hirap na siya. Parang kahit anong oras babawian na siya ng buhay pero wag naman sana.
Lumabas kaming lahat sandali at naupo sa living room nila. Si Mich nandun kasama yung isang yaya nila dito sa theatre room.
"He doesnt want to give up kasi ang sabi niya baka ayaw mo pa daw na mawala siya, na baka daw pag napatawad mo na siya hanapin mo siya at hindi mo na siya makita kapag sumuko siya" sabi ni Mrs.Garcia kay Den
Yumuko si Den "What are you saying?"
"We want to give up. Okay na samin na mawala siya, tanggap na namin. Ikaw na lang talaga ang hinihintay niya. Hirap na hirap na siya"
Tumango si Den at nanahimik muna, alam kong nahihirapan siya pero kailangan niya ng ilet go si Mr.Garcia. Tumayo na siya at umakyat ulit kami sa kwarto ng daddy niya. Nagising ito at napangiiti ng makita si Den. Umupo si Den sa tabi niya at hinawakan ang kamay nito
"Dad, alam kong hirap ka na. Kaya okay na ako dad, okay na akong iwan mo. MAgiging masaya ako kasi alam kong magiging okay ka na kasama si Lord sa heaven. Mahal na mahal kita daddy"
Tumulo ang luha ni Den. Si Mr.Garcia na parang patay na kasi hindi makagalaw ay nakuhang iangat kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Den.
"I....l...o..ve y..o..u"
Ngumiti ang daddy niya at nagflat line na
Sept. 6, 2015, namaalam na si Mr.Garcia.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Alam ko pong pangit babawi po ako sa last chapter. Abangan po ang special chapter 5
Vote.Read.Comment
Thenkyee<3
#Lovelots