Chapter 18
Noong nasa Italy palang ako, I was so confident to introduce Shynrone to his father when the time comes. But what happened to me now? Simpleng tanong lang ni Shan na may anak ako hindi ko masagot? Bakit ganon?
Back then I was confident to tell Shan about his son Shynrone? But what happened now?
Nakatayo parin kaming dalawa malapit sa duyan. Pagkatapos niyang magtanong sakin kanina hindi ako sumagot at basta nalang tumunganga sa kanya.
"Athena, answer me p-please..." his voice is pleading. I shook my head not wanting to answer him.
"No, Shan. Give me back my phone." I was about to get my phone from him when he caught my wrist and held it gently.
"Acy.... answer m-me please?"
My lips parted when he let me sit on the rattan swing, he squat on front me. "Shan, it's a no."
No Shan hindi ko kayang sabihin sayo. Baka kunin niya si Shynrone sakin kapag sinabi ko sa kanya ang tungkol dun. I know I'm selfish but ayaw kung mapalayo si Shynrone sakin.
Suddenly a voice echo on my head.
Anak ba talaga yan ni Shan o anak ng rapist mo?
I covered my ears and shook my head not wanting to hear anymore words. No!
It's been years but the voice is still fresh on my mind.
My eyes watered because of frustration. That voice again, yan ang mga naririnig ko noon na pilit kung kinakalimutan.
"D-damn it! No! Stop!" I shouted frustratedly not minding the presence on front of me.
A warm embrace envelopes my body. "A-acy stop hurting yourself. O-okay hindi na ako magtatanong." Ilang minuto kaming nasa ganong posisyon, nakayakap lang siya sakin. I couldn't return the hug to him.
"I'm sorry..." I said weakly to him. He slowly let go from the hug and he stared at my face.
Ginamit niya ang isang kamay niya para ayusin ang buhok ko bago siya kumuha ng scrunchie sa bulsa ng pants niya at tinali ito sa buhok ko. "I'm sorry for asking."
I nodded. Napasulyap ako sa phone na ngayon ay nasa kamay niya parin hanggang ngayon, napasulyap din siya dun.
The screen was open so technically kitang-kita namin dalawa ang homescreen. It was me and Shynrone, nasa beach kami nun. Around 4 years old nun ang anak ko. Nakatagilid si Shynrone habang nakatingin sakin ako naman ay nakatingin lang sa papalubog na araw.
Laking ginhawa ko ng medyo side view lang ng mukha ni Shynrone ang kita sa picture hindi ang buong mukha.
"I-is he your s-son?"
Nag-iwas ako ng tingin at tinuon ang pansin sa mga kasamahan namin na masayang nagvovolleyball sa gilid ng dalampasigan.
Ang saya naman.
"We're not close, so I refuse to answer your question." I was thankful may natitira pa akong lakas ng loob para barahin siya.
He scoffed looking so offended. Ganyan maoffend ka kasi hindi naman talaga tayo close. "Hey, Miss. Shan Xavier Cortez. Nice to meet you. " he said coldy but sincerely.
"Gago!?" I hissed.
His forehead creased. "Gago is a unique name."
Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya. "The fuck, Shan?" Epekto ata to ng pagiging workaholic mo Shan.
"What? I was just trying to make a joke."
"You suck at making joke, Mr. Cortez." I said and we both went silent. He handed me my phone back and stood up before walking away. He was heading inside the restaurant.
Nakakasama ng loob iniwan niya ako dito.
Napatingin ako sa repleksyon ko sa cellphone. Medyo mahahalata na din na galing ako sa pag-iyak. Magulo na din ang buhok ko pero fighting lang.
Maganda parin naman ako.
Akala ko madali lang sabihin sa kanya na may anak kami pero mahirap pala at the same time masakit.
Nagtaka nalang ako ng may biglang tumikhim at nag-abot ng bottled water sakin. Napatingin ako kung sino yun. Shan was holding a monoblock chair on his other hand. Akala ko pa naman iniwan na ako nito.
Another minute passed but here we are. We're still so quiet. Mapapanis na ata laway namin nito dahil niisa sa amin walang nagsalita.
Pataasan to ng pride.
"Do you want to go swimming?" He suddenly asked breaking the silence and awkwardness between us.
"No, I mean hindi na. Medyo mainit na din kasi, tapos malapit na maubos ang 30 minutes.... so." I shrugged.
"Uh-huh," he replied. Silence again.
Habang nagpatingin tingin ako sa paligid ko. Nakita ko naman yung mga kasamahan namin na nagvovolleyball. Sana all nakakapagenjoy na sa 30 minutes.
Bigla akong tumayo, dahilan kung bakit siya nabigla at napatayo din muntik pa nga siyang nabuwal kung hindi niya lang naagapan.
"I— uh.. I'm just going to watch them play." I informed him before walking away like a crazy lady. I didn't even wait for him to answer me. Halos takbuhin ko na ang pwesto nila Marcus para lang makalayo ako kay Shan.
"Acy come here and join us!" Marcus spoke making them stop from playing. All of their attention was on me.
"Ah," I laughed awkwardly. "Thank you for the offer Marcus but manonood lang ako dito."
"Sige na Ma'am, sali kana!" sigaw ni Tina. Isa sa mga hairstylist ko. "Kulang kami ng dalawa! Umalis kasi si Vin tsaka si John bumili ng maiinom namin! Sali kana kasi Ma'am!"
Lumapit na si Tina sakin at hinila ako papunta sa team nila Marcus. Wala akong nagawa kaya kung hindi ang magpadala sa hila niya sakin.
I try to removed Tina's gripped but I was shock when she spoke. "Sir Shan! Sali ka rin! Sakto kulang kami ng isa!" Kusang nabitawan ni Tina ang hawak niya sakin. Lumingon ako sa direksyon ni Shan na ngayon ay naglalakad na papalapit samin.
Nakapamulsa ito habang blankong nakatingin samin. Ano pa bang bago?
Akala ko tatanggi siya sa offer ni Tina pero nagulat ako ng nagsalita siya. "Sure." Anak ng tipaklong. Lalo akong nagulat ng bigla siyang lumapit sakin.
Nasa team kasi ako nila Marcus, Tina, kasama ang tatlong mga kasamahan ni Marcus. Sa kabilang side naman ay sila Marie at ang apat ring kasamahan namin. So technically dapat dun si Shan sa team ni Marie. Pero bakit naman dito siya nakatayo sa team namin?
Marcus interrupted. "Sir Shan dun ka po sa kabila! Tina and Acy will be on our te––" naputol ang sasabihin niya ng biglang sumabat si Shan.
"Marcus you go there." utos nito kay Marcus na ngayon ay nakatanga samin.
"Huh? Ako?" wala sa sariling tanong niya. Napahilot si Shan sa kanyang sentido para bang ang laki ng problema niya.
"Yes," diretsong sagot naman nitong may topak kung kasama. Ewan ko kung ano ang problema niya kay Marcus. Eh pwede naman kasing si Shan nalang ang pumunta dun sa kabilang team.
Pabida din kasi ang isang to.
"Bakit naman ako lilipat sa kabilang team? E nandito si Acy!" natatawang aniya pero mukhang siya lang ang natuwa kasi nakasimangot naman kasi Shan na ngayon ay nakahawak na pala sa suot kung cover up.
Tumingin ako sa kanya at bumulong. "Go, lumipat ka na dun..." Mahinang usal ko pero umiling lang siya sakin at binaba ang ulo para bumulong sakin.
"Ayoko," matigas na usal niya bago umayos ng tayo at binalingan si Marcus na ngayon ay napakamot na sa ulo niya. "Resignation letter or lilipat ka?" Tanong ni Shan kay Marcus dahilan para mapasinghap si Marcus at dali-daling naglakad.
Hindi din nakaligtas sakin ang pabulong-bulong ni Marcus.
"Si Acy lang naman ang gusto ko dito sa team e. Damot naman."
Bahagya akong natawa sa sinabi ni Marcus. Akala mo talaga natalo sa lotto dahil sa sobrang tamlay niyang naglakad papunta sa kabilang team.
"You saying?" mabilis pa sa alas kwatrong umayos ng tayo si Marcus at tumingin samin na malaki ang ngiti.
"Sus, sabi ko nga dun na ako e. Mas masaya dun hehe. Sige na!"
Bahagya akong natawa ng mabuwal siya pero mabilis niya ding naagapan at biglang nagpanggap na tinitingnan ang net.
"Why did you scare him?"
"What? I didn't scare him. Geez, he's just so annoying. Naiirita ako sa mukha niya kaya dapat siya dun sa kabilang team."
Napailing ako sa rason niya. "May dalaw ka?" hindi siya sumagot at basta nalang ako tinalikuran. I shook my head and position myself para magsimula na ang laro.
At least nakalimutan niya na ang tungkol sa anak ko. I'm thankful hindi na siya ulit nagtanong tungkol dun. Ayaw ko muna siyang sagutin. Hindi pa ako ready.
Hindi pa ako ready na sagutin siya sa mga tanong niya. Actually madali lang naman ang mga tanong niya pero bakit ang hirap sagutin.
Simple answer but hard to answer.
This is life any—
"ACY!" Shan shouted. Napalingon naman ako sa kanya.
"H-huh?" lutang kung tanong at nakita ko kung paano niya tinakbo ang distansya namin. Huli ko na ng narealize na ako dapat sana ang tatamaan ng bola kung hindi lang ako tinulak ni Shan.
Minutes passed but I still didn't land on the sand. I open my eyes only to found out na hindi ako sa buhangin bumagsak kung hindi kay Shan.
He was closing his eyes while bitting his lower lip. His disheveled hair was slightly messy. He look so damn good.
"Fuck..." he groaned and open his eyes. Bigla siyang tumitig sakin bago bumaba ang tingin niya sa mukha ko papunta sa cleavage ko bago namumulang nag-iwas ng tingin."Fuck! Could you get off Acy please? Damn it!"
Tumayo ako bago tinakpan ang cleavage kung kita dahil sa pagkakabuhol ng suot kung cover up. Kaya pala hindi siya makatingin sakin.
"S-sorry!" I exclaimed and help him get up.
Nakatingin lang din samin sila Marcus mukhang wala atang planong tulungan kami.
"CUT! OH SHOO NA KAYO TAPOS NA ANG EKSENA! CLOSE YOUR MOUTH MY LANGAW NA PAPARATING!" Sigaw ni Vin at natauhan ata sila Marcus bago dali-daling lumapit sakin. Tumingin ako kay Vin na ngayon ay nakathumb ups na sakin.
She mouthed. "Para-paraan si Sir! Hehe." Umirap ako sa kanya. She show me a peace sign and walked towards the cottage.
Gago.
"A-are you okay, Acy?" Concerned na tanong ni Marcus sakin. "Sorry hindi ko sinadya!" I only nodded before looking at Shan who's currently walking towards Mr. Colton. Nagkibit-balikat nalang ako bago sumama kila Marcus papunta sa cottage.
Pagkapasok ko nakita ko kaagad ang mga pagkain na nakahanda dun. Akala ko ba bibili lang sila ng maiinom? Hindi ako inform na pati na rin pala snacks?
May buko juice, bottled water sa may gilid. Sa gitna naman ay nandun ang french fries, butter burger chicken, tacos, nachos, chocolate muffins, brownies and also macaron with different colors.
"Oh, I thought you'll just gonna buy some drinks?" Tanong ko kay Vin na ngayon ay sumusubo na ng macaron. Kanya-kanyang upo na din ang mga kasamahan namin.
"Bilingakamitapossabinghotelstaffnapinabibigaydawtongbossnilaparasatin." sagot niya. Pero wala akong naintindihan dahil sa sobrang puno ng bibig niya.
Para siyang lamok na bumubulong sayo kapag gabi.
Tumango nalang ako kahit walang naintindihan. Nagsanitize muna ako sa kamay ko bago kumuha ng burger.
Unang kagat ko palang nalasahan ko na agad ang pait ng kahapon.
Charot!
Syempre unang kagat masarap agad. Masarap naman talaga kumain kapag libre.
Napatingin ako sa brownies na nasa harap ko. Favorite yan ng baby Shynrone ko.
He's so obsessed with brownies.
"Ma'am, sabi ng brownies kain mo na daw siya..." bulong ni Vin sakin. Sinamaan ko siya ng tingin pero tumawa lang siya at wala hiyang sinubo ang isang brownie.
Tinapos ko ang burger ko bago kumuha ng buko juice. Sumisimsim lang ako ng konti ng makita ko si Mr. Colton at Shan na papapunta sa cottage namin.
"Ang hot ni Sir Shan, Ma'am no?" halos mabilaukan ako sa tanong ni Vin nakatingin pala siya kila Shan. "Sayang at hindi kayo nagkiss kanina."
Nanlaki naman at mata ko bago siya hinampas. "H-huh!?"
Kiss? Bakit naman kami magkikiss!?
She sighed and looked at me. "Ganyan talaga sa mga kdrama Ma'am." Here we go again. Her obsession with kdrama. "Kung malapit lang talaga ako kanina Ma'am, baka tinulak ko ulo mo para maghalikan kayo ng todo."
Nahampas ko siya ng mabilaukan ako sa sinubo kung french fries. Damn it!
Wrong timing ka talaga Vin.
"Hala! Sorry! T-tubig!" nataranta niyang inabot ang tubig. Muntik niya pang masagi ang mga pagkain dun.
"Gago!" Inabot niya ang bottle water sakin. Hinablot ko ito at basta nalang tinunga.
Nakahinga ako ng maluwag ng malunok ko na ang french fries. Vin look away after I put the bottle on the table.
"Ano to?" bulong niya sa sarili niya habang hinahawakan ang bamboo na upuan. Para bang sinusuri niya ito.
Napailing nalang ako bago tinapos ang burger. Napatingin ako sa phone ko ng umilaw ito hudyat na may mensahe.
Baby:
Hi Mommy! Hope your having a wonderful day! See you later My! I love you!😏❤️
Kumunot ang noo ko dahil sa emoji na nilagay niya. Kaya nagtipa ako ng reply para sa kanya.
Me:
What's with the 'smirk emoji' nak?
Hindi nagtagal nakatanggap ulit ako ng bagong mensahe galing sa kanya.
Baby:
Tito Handsome said it will make my text cool. Is it bad Mommy?
Napasapo ko ang noo ko dahil sa reply ng anak ko. Kung ano ano nalang talaga tinuturo ng mga Tito niya sa kanya.
Me:
No... I think you use the wrong emoji. By the way, where are you baby?
Tumunog ang ulit ang cellphone ko.
Baby:
Court. We're currently practicing basketball, My. I'm with my Tito's and Daddy Klaus too.
Tumango ako kahit hindi niya nakikita.
Me:
Okay take care, alright? After the practice change your clothes. Got it? Bye baby! I love you.
Hindi ko na hinintay ang reply ni Shynrone. Lumingon ako kay Vin na ngayon ay nakasimangot sakin.
Problema nito?
"Problema mo?"
Tumingin siya sakin. "Ma'am, kasi nakakahiya sa anak mo."
"Why?"
She have a problem with Shynrone?
"Pogi typings siya magtext sayo Ma'am, yung tipong complete word talaga tapos English pa. Samantalang ako parang may crisis sa typings kasi kulang kulang ako magtype." Aniya ng nakasimangot. Hindi ko na mapigilan at natawa sa paliwanag niya.
Well there's nothing wrong with that anyway. Ang importante naman kasi is maintindihan mo yung typings niya.
That's called trend nowadays. Pogi typings huh?
"Ewan ko sa'yo." I said. "Are you free on Friday?" Tanong ko sa kanya.
"Opo, bakit?"
Great!
"I'm inviting you," I trailed off. "It's my son's birthday." She said her 'okay' before continuing eating. Their food was really delicious lalo na yung burger.
Marcus team was very loud, they're currently singing on the free karaoke just beside the cottage. Kaming dalawa lang ni Vin ang nasa loob ng cottage.
Akala ko ba thirty minutes lang?
Shan and Mr. Colton are outside too. Instead of going outside to roam around the shore I decided to stay inside the cottage nalang kasi ayaw ko ng maencounter si Shan.
That scene kanina keep flashing on my mind para siyang sirang plaka.
Demonyo kasi nitong si Marcus, hindi ko alam kung may galit ba siya o kung ano. He should just aim the ball to Shan.
"Can you hand me some brownies?" my thoughts vanished when a voice interrupted me. My gaze to turn to Shan na ngayon ay nakadungaw na sakin sa cottage.
Dahil nakatalikod ako sa gawi niya kailangan ko pang tumagilid ng upo para makita siya.
I crossed my hand on my chest. "Go get it yourself."
Stupid Acy for being mataray kahit na naghuhurementado na ang kaloob-looban.
"Uh-huh." Saad niya. "But the brownies are far from me,"
Umirap ako sa kanya, I get two brownies before putting it on the small plate.
"Here."
The side of his lips rose up for a small smile. "Thank you." I nodded and just looked away.
I remember favorite niya rin pala ang brownies. Ang daming namana ni Shynrone sa ama niya. Sa ugali pati na rin pagdating sa mga pagkain. Also Shynrone hates to eat squash ganon din si Shan. Kung kakain man si Shynrone halatang napipilitan lang.
He's always like. "Mommy I was a good boy all day. But why? Why, my? Why squash?
Mag-ama talaga kailangan pa na pilitin bago kumain. Hindi pinagkaila na mag-ama talaga kahit saan tingnan.
"Hi, Miss Athena!" Colton waved at me cutely his dimple is now visible. Actually isa lang ang dimple niya nasa kaliwa.
Cute.
I smiled. "Hello! Thank you for the food pala."
"No worries." he replied. I noticed that they're all holding a can beer. Nag-iinuman na pala sila. Akala ko karaoke lang?
I shrugged who am i to ruined the mood. Minsan lang kami magsaya. Kaya isagad na natin.
***
"The company service is already here." usal ni Colton na ngayon ay nakatayo sa gilid ko. Tumango ako at sumulyap sa mga kasama namin na ngayon ay nakahiga na sa buhangin even Marcus. It's already seven in the evening.
They are all wasted.
"Thank you."
Nagpalinga-linga ako ng makita na wala si Shan. My forehead creased when I didn't spotted him, nandun lang siya kanina nakaupo. Where is he?
Lasing din ata yun kasi kanina pa yun inom ng inom. Eto din kasing si Marcus yung mga shots na para sakin sana e binibigay niya kay Shan.
Hindi kasi ako uminom kasi may photoshoots pa ako bukas. Baka magkahang-over pa ako.
"Nasa bathroom." mukhang nabasa ni Colton ang pagtataka sa mukha ko. "No need to worry, Shan's gonna be fine." Saad niya bago tinulungan na tumayo si Marcus at inalalayan ito papunta sa van
Wala na si Vin unang umuwi kasi sinundo siya ng boyfriend niya may dinner date daw silang dalawa. Sasabay na din sana ako sa kanila ni Vin kanina kaso pinigilan ako ni Marcus at sinabihan na magstay muna ako kahit saglit lang.
Ilaw nalang na galing sa buwan at sa mga fairy lights ang nagbibigay liwanag sa lugar.
It feel so nostalgic seeing the fairy lights reflected on the ocean. Sa kabilang parte naman ng resort nandun ang bar pati na rin ang nga turista.
Napatili ako ng may kamay na pumatong sa balikat ko, dahil sa sobrang gulat ko nahampas ko ito sa dala kong pouch.
My eyes widened when I saw Shan. "Oh my god!"
"Damn..." he groaned. "You become so violent."
Napaayos ako ng tayo bago tumikhim at nag-iwas ng tingin sa kanya.
The three buttons of his long sleeve is now open. He look so fine with his disheveled hair. Medyo namumula na din ang pisngi niya.
Can he drive pa kaya? He look so drunk.
Are you concern now, Acy?
I shook my head to erase my thoughts. Am i concern?
Naramdaman ko ang titig ni Shan kaya lumingon ako sa kanya, tinignan niya ako gamit ang mapupungay niyang mga mata. Umangat ang kamay ko para sana haplusin ang pisngi niya pero bigla akong natigilan.
Nabitin sa ere ang kamay ko.
"Why? W-why did you s-stopped?" he said huskily. "Is something wrong?"
I'm stopping myself of course. Hindi na to ang dati. Marami na ang nagbago Shan. Isa na dun ang relasyon natin. We are strangers.
Cause here we are, back where we were before.
Seems nothin' ever changes,
We're back to being strangers
Wondering if we ought to stay,
Or head on out the door
A song played on the place. Dun ata yun nagaling sa mga speaker na nahilera malapit sa mga cottage.
The music understand the assignment huh?
Just once...
Can't we figure out what we keep doin' wrong,
Why we never last for very long
What are we doin' wrong
I couldn't even figure out what happened years ago. Was it all wrong?
Just once...
Can't we find a way to finally make it right
To make the magic last for more than just one night.
I stopped when he laughed mockingly. "Y-yeah, I remember you did w-wrong pala to me years a-ago." mapait niyang sabi sakin at sinuklay ang magulo niyang buhok.
No...
After years we're finally opening this topic again. For years of forcing myself to forget about it.
"A-are you happy n-now?" tanong niya ay malamig akong tiningnan. "You seem so successful and happy with your family."
I equalled his stare. "Yes I'm happy. You know why?" tinatagan ko ang loob ko. "Because they never judge me after hearing my explanation. Dapat sayo yun e! Dapat sa'yo ako nageexplain pero tangina hindi ka nakinig sakin years ago!" sigaw ko sa kanya at tinulak-tulak ang dibdib niya. Hindi siya natinag sa tulak ko sa kanya.
Total sinimulan niya ang usapan tungkol sa nakaraan namin.
Nagsimula na din na manubig ang mga mata ko.
"Tinaboy mo ko na parang ibang tao! Hindi ka nakinig sa explanation ko! Sa lahat ng tao nun ikaw ang inaasahan ko na iintindi sakin pero wala." I bitterly said.
Namumula na ang ilong niya. "Y-you cheated on me with A-archer years ago. Those p-pictures." His voice broke. Those pictures fucking ruined my life.
Bumigat ang dibdib ko ng sabihin niya ang mga salitang yun. Did he really think I cheated on him?
I slapped him with shaking hands. His jaw clenched because of what I did. Bumakas sa mukha niya ang sampal ko.
"Did you really think I could do that to you huh?" I weakly asked. "Do you really think na ganon akong babae?"
You're not the Shan I use to knew when we were since Highschool. Everything really change about him. Hindi siya ganyan dati the Shan i use to knew will let me explain.
He stared at me coldy. "But you did it. I saw the picture with my own eyes. You and Archer on bed only wearing your fucking undergarments. Now, what do you think I would think after I saw those pictures?"
"That my girlfriend cheated on me? My girlfriend sleep with another man?" he mocked. My tears started rolling down on my cheek.
I slapped him again. "I— I was fucking r-rape, asshole." I said and a small voice. Now it hurts to tell the truth.
He smiled coldy. "Why can you just admit na you cheated on m——" natigil siya sa pagsasalita ng makarinig kami ng nahulog na bagay. Sabay kaming napalingon ni Shan.
Nagulat ako ng makita si Colton na ngayon ay nakaawang ang labi na nakatingin samin habang si Peter naman ay madilim ang tingin kay Shan. Nakita ko ang dalawang bottled water na nasa buhangin na.
Hindi ko na nasundan ang sunod na nangyari. Nakita ko nalang si Peter na nakahawak sa kwelyo ni Shan.
"Don't you fucking dare disrespect her." madiin at seryosong banta ni Peter kay Shan. Hindi ko alam kung bakit nandito si Peter.
"One more word and you'll be welcome by Satan." bago paman siya masuntok ni Peter tinawag ko na si Colton na ngayon ay lutang parin.
"Colton! Awatin mo!" bigla naman siyang natauhan bago lumapit kay Peter at bahagya itong hinila palayo kay Shan.
Lumapit na din ako kay Peter at hinawakan siya sa braso. "Peter.. stop. I'm okay." He glances at me and his eyes soften.
He sighed. "Klaus said I should fetch you kasi gabi na. Then I saw that man talking like you that way. Damn,"
I looked at Colton ang mouthed my sorry before pulling Peter away from them.
Hindi pa kami nakakalayo ng biglang sumigaw si Peter. "Remember this face fucker! See you soon." My forehead creased when he mentioned the word 'soon'.
"Where's your car?" I asked.
He shrugged. "Nagcommute ako papunta dito. I will be the one driving." I nodded and took the car keys on my pouch before handing it to him.
"Let's go home." I nodded and entered the car.
"Lalo niyang hindi deserve si Shynrone because of his attitude. He shouldn't disrespect woman." Bulong niya at sinara ang pinto ng sasakyan.
"Sinasabi mo d'yan, aber?" natigilan siya at napalingon sakin.
"Nothing. Anyway highway, I'm hungry." He whined.
I chuckled and shook my head. "Why didn't you eat?"
He pouted and swiftly maneuver the steering wheel. "I busy all day on my office, when I was on my way to eat. Klaus called and told me to fetch you kasi it's already getting late. I don't have a choice so.." he shrugged and yawned.
Nakonsensya naman ako at sinabihan siya na huminto muna saglit sa isang restaurant o kahit anong fast food chain para makakain siya.
Kawawa naman.
The day was very long and tiring. It's really hard to face reality huh? I'm stepping away from my comfort zone. It's time to face reality even though it hurts.
———
Hi! I'mma just inform you that I have a gc with my friend. If you want to join just message me on fb.
Facebook: Tambokky Wp
And also, I'm sorry for my late update. May problema lang ako kaya medyo hindi ako makapagfocus sa pagsusulat ng story.
And also change my book cover. Hope you'll like it.
Thank you and keep safe.