"Ben anlamadım niye bana doğru dönük bu silah."
Ateş Eylem'e döndü Eylem gözlerini halıya dikmiş hiç sesi çıkmıyordu.
"Ben Erdem Albay'a haber vericem."
Eylem Ateş'in sesini duyunca kafasını kaldırdı. Gülümsedi
"Bencede artık haber vermeliyiz."
Fethi, Eylem ve Ateş ayağa kalkarken Nazlı hâlâ oturuyordu.
"Kelebeğim hadi."
Nazlı kafasını kaldırıp Ateş ile göz göze gelmeye çalıştı.
"Ateş korkuyorum dışarı çıkmak istemiyorum."
Ateş yavaşça Nazlı'nın yanına çömelirken derin bir nefes aldı.
"Erdem Albay'a haber vermemiz lazım Nazlı'm. Daha sonra eve geçersin Erdem Albay ile birlikte daha güvende olucaksın güven bana."
Nazlı kafasını sallarken ikisi beraber yavaşça ayağa kalktı. Herkes evden çıkarken Eylem kapıyı kilitleyerek ilerledi.
Fethi ve Eylem Nazlı'nın önünde ilerlerken Ateş her ihtimale karşı Nazlı'nın arkasından ilerliyordu. O kadar dikkatli ilerliyorlardı ki rüzgardan çıkan yaprak hışırtısı sesi bile onların ellerini silahlarına götümesine sebep oluyordu.
Yaklaşık yarım saatin sonunda kışlaya varmışlardı. Buraya gelene kadar kimsenin ağzından tek bir cümle bile çıkmamıştı.
Ağır adımlarla içeri girdiler, koridorun sonunda ki Erdem Albay'ın odasının önüne gelince tüm gözler Nazlı'ya döndü.
"Tamam ben gireyim ilk."
Nazlı kapıyı çalarak içeri girince diğerleri peşinden ilerledi. Nazlı koşarak babasına sarılınca Erdem Albay gülümsedi.
"Hoşgeldiniz çocuklar otursanıza."
Herkes bir koltuğa otururken Eylem Erdem Albay'ın masasının önündeki koltuğa oturdu.
"Baba Eylem sana önemli bir şey anlatıcak."
Nazlı babasının yanından yavaş adımlarla Ateş'in yanına oturdu.
"Erdem Albay'ım iki gündür bana paket geliyor kimin yolladığı bilinmeyen paketler, ve pakette sadece bir kâğıt var üzerinde herkesin resmi ortada da ben varım.."
Eylem yutkunarak konuşmasına devam etti
"Elimde bir silah ve namlusu size dönük. Bugünkü pakette de yine aynı resim fakat bu sefer silahın namlusu Nazlı'ya dönük."
"Eylem fethi ile beraber fotoğrafları buraya getirin."
"Emredersiniz."
"Ateş sende Nazlı'ya göz kulak ol. Ben üstler ile konuşucam."
"EMREDERSİNİZ."
Eylem ve Fethi fotoğrafları getirmek üzere kışladan çıkarken Nazlı ve Ateş dinlenme odasında tim ile koyu bir sohbete dalmıştı.
"Yoruldum artık Fethi."
Eylem Fethi'nin koluna girmiş kafasını yaslamış yavaş adımlarla ilerliyordu.
"Yavrum, bizimde hayatımız böyle yapacak bir şey yok."
Uzun bir yürüyüşten sonra eve vardılar. Eylem anahtarını çıkararak kapının kilidine soktuğunda kapının zaten açık olduğunu farketti. Kapıyı kitlediğine emindi
"Fethi bu kapı açık."
İkisi beraber bir adam geriye giderken silahlarını çıkardılar. Önden Fethi arkadan Eylem içeri girdiler.
"Ben yatak odasına gidiyorum Fethi sen salona bak."
Yavaş adımlarla ilerledi Eylem, yatak odasında hiç bir şey dağılmamıştı. Tekrardan salona Fethi'nin yanına döndü.
"Fethi yatak odasında hiç bir şey yok."
"Burada da bir şey yok."
Eylem'in aklına kağıtlar geldi. Salonda koltuğun üstüne koyduğu geldi aklına hemen oraya yöneldi, kağıtlar orada duruyordu ve yanında yeni bir not
"Selam güzelim, nasıl gidiyor hayat sebo ben hatırlarsın belki. Yanıma gelmezsen herkes yavaş yavaş ölücek sen buna hazır mısın peki. Bekliyorum mekanımızda."
Eylem notu hemen cebine sıkıştırırken Fethi bir şey olduğunu anlayıp Eylem'in yanına geldi.
"Ne koydun cebine."
Fethi Eylem'e soran gözlerle bakarken Eylem Fethi ile göz göze gelmek istemediği için gözlerini kaçırmaya çalışıyordu.
"Eylem lütfen. Ben senin sevgilinim ya SEVGİLİN!"
Eylem kısa süre sonra notu cebinden çıkararak Fethi'ye uzattı. Fethi Eylem'in elinden notu aldı okuduktan sonra yüzündeki gerginlik daha da arttı. Sinirliydi ve sinirini nereden çıkaracağını bilmiyordu.
"Biz Sebo'yu yakalamıştık."
"Kaçmış işte."
Genç çift salondaki koltuğa oturmuş endişeli bir şekilde bekliyorlardı.
"Ne yapacağız Eylem."
"Erdem Albay'a götürelim her şeyi hadi."
Tüm her şeyi aldıktan sonra evden ayrıldılar. Tekrardan kışlaya doğru hareket ettiler.
"Bir romantik anlar yaşayamıyoruz ya her gün bir aksiyon."
Eylem gülümseyerek Fethi'ye baktı.
"Yavrum, bizimde hayatımız böyle yapacak bir şey yok."
Fethi gülerek Eylem'e bakınca Eylem'de kafasını kaldırarak Fethi'ye baktı.
"Sen beni mi taklit ediyorsun."
Fethi bir anda duraksayınca Eylem'de durdu.
"Evet, edemez miyim?"
Eylem Fethi'nin yakasını düzeltmeye çalışırken Fethi'nin dudağına yapışması ile ani bir şok yaşadı, şoku üzerinden atar atmaz dudaklarını Fethi'nin dudaklarından ayırdı.
"Fethi hadi hızlı ya saat kaç olmuş."
[saat: 21:30]
Eylem hızlıca önden ilerlerken Fethi'de arkasından gülümseyerek koştu.
"Teşekkürler çocuklar, saat de geç oldu Eylem sende bizimle gel istersen Nazlı ile beraber eve gidicez. Tek başına şimdi gitme."
"Olur komutanım çok iyi olur dimi Eylem."
Eylem Fethi'ye ölümcül bakışlarını atarken ayağıyla Fethi'nin bacağına vurdu.
"Yok Erdem Abi sağolun ben kendi evime giderim kıyafet falan da yok."
"İtiraz istemiyorum nazlı'nın kıyafetleri var onları giyersin ayrıca bu bir emir."
"EMREDERSİNİZ."
"Hadi Nazlı'yı da al ben dışarıdayım."
Eylem Fethi'ye çimdik atarken dinlenme odasına Nazlı'nın yanına gitti. Fethi kolunu tutarak Eylem'in peşinden ilerledi.
"Nasıl gidiyor yengeyle abi."
Fethi dinlenme odasına girdiğinde Çaylak'ın yanına oturdu. Kendisine yönelten soru ile kafasını yan tarafa çevirdi.
"İyi gidiyor çaylağım. Hep bir aksiyon falan."
Herkes gülümserken Keşanlı söze atladı.
"Oğlum ne güzel işte bol çatışmalı ilişki en sevdiğim."
Bu sefer tüm gözler Keşanlı'ya dönmüşken tekrardan bir kahkaha koptu.
"Tamam Beyler hadi herkes odalarına, yarın önemli bir gün."
"Önemli?"
Ateş soran gözlerle Yavuz'a bakarken Fethi'de bakışlarını Yavuz'a çevirdi.
"Sizin haberiniz yok tabii, yarın istememiz var Su'yu Feyzullah'a isticez."
Fethi ve Ateş gözlerini büyülterek Çaylağa baktı.
"Hayırlı olsun Dayıoğlu."
"Hayırlı olsun aslanım."
1 Gün Sonra
(Eylem sabo'nun teklifini kabul etmiştir ama tim ile beraber gitmişlerdir bölgeye.)
"Eylem dikkatli ol lütfen."
"Fethi tamam hadi siz devam edin ben giriyorum içeri."
"Dikkatli ol dayıoğlu."
Eylem yavaşça deponun içine girerken tüm tim Eylem'i dikkatle izliyordu. Fethi kendisi için tüm depoyu görebileceği bir yer seçmiş diğerleri yavaşça deponun etrafını sarmıştı.
"Eylem, çok özledim seni."
Sabo koşarak Eylem'e sarılmaya çalışınca Eylem kendisini geriye çekti.
"Lütfen seni hâlâ çok seviyorum."
"Bitti Sebo zorlamanın ne anlamı var ben seni sevmiyorum bana neler yaptığın hâlâ aklımda beni nasıl bırakıp gittiğin... Ya bırakıp gitmemiş olsan bile sen adi bir teröristsin ben sana nasıl güvenicem ki."
"GETİRİN ŞUNLARI."
Eylem gözlerini sebo'ya daha sonra yavaşça kapıya çevirdi. İçeri timin girmesi ile gözleri bir anda büyüdü.
"Eylem beni hiç tanıyamamışsın, sence ben senin tek gelebileceğini düşünecek kadar salak mıyım?"
Sebo Eylem'in oturduğu sandalyenin yanına yavaşça yaklaştı. Eli ile Eylem'in çenesini tutarken Eylem'in bir anda yüzüne tükürmesi ile bir adım geriledi. Tim kenardan olan biteni izlerken Eylem'in yaptığı ile hepsi gülümsedi.
"Kaşınıyorsun ama sen güzelim."
Sebo'nun güzelim kelimesi kenarda duran Fethi'nin sinirlerini bozsa da sakin kalmaya çalışıyordu.
"Ne yapıcaz şimdi?"
Tüm tim sıra ile dizilmiş sandalyelere bağlı bir şekilde dururken Eylem hepsinin önünde duruyordu. Sessizlik sonrası Ateş'in konuşması ile herkes kafasını ilk sandalyede oturan Ateş'e döndü.
"GPS çalıştırdınız inşallah."
Yavuz'un cümlesi ile Eylem ve Ateş birbirlerine baktı.
"Ben çalıştırmadım."
İkisindende aynı anda çıkan ses ile tüm tim kafasını yere eğdi.
"Ya ben Eylem çalıştırmıştır diye çalıştırmadım."
"Bende Ateş çalıştırmıştır diye çalıştırmadım."
"Ben halledicem şimdi."
"Neyi halledicen Ateş çalıştırmamışsınız kaldık burda."
"Fethi bana hiç güvenmemişsin ayıp oluyor dayıoğlu. GPS ayakkabımda."
Tüm herkes Ateş'e dönüp gülerken Ateş ayağını göstermeye çalıştı.
"Salak değiliz herhalde bizde de var bir şeyler."
"Nasıl çalıştırıcaksın peki onu."
"İzle ve gör Eylem'cim."
"BAKAR MISINIZ BİR!"
İçeriye giren teröristler Ateş'e sert bakışlarla bakarken Ateş sözüne devam etti
"Tuvaletim geldi."
"Yap altına."
"Ya siz ne andaval insanlarsınız önümüze otutturdular kızı altına yap diyorlar utanırım ben."
İki terörist birbirlerine bakarken Ateş'in el ve ayaklarını çözdüler.
"Yanlış bir şey yaparsan kafanı koparırım."
Ateş yavaşça lavaboya girerken teröristler kapıyı yarı açık biçimde bıraktı. Ateş kapıdan görünmeyecek yere girerek ayakkabısının kenarında duran GPS'yi çalıştırdı.
"Hallettin mi?"
"Aşk olsun komutanım ya ben onca yılın istihbaratçısı bu küçücük şeyi mi halledemeyecek, alındım gücendim."
"Komutanım ya bugün isteme vardı."
Tim gözlerini bu sefer Çaylak'a çevirdi.
"Yapıcak bir şey yok aslanım, buradan çıkabilirsek yaparız bugün çıkamazsak yarın yaparız."
Çaylak yere diktiği gözlerini Yavuz'a çevirdi.
"Su bana ulaşamayınca çok endişelenicek."
"Evett gösteri yavaştan başlasın o zaman."
İçeri giren Sebo Eylem'in arkasında durdu.
"Oyun oynayalım biraz ne dersiniz."
Eylem gözlerini devirirken Sebo'nun saçından çekmesi ile irkildi.
"Şimdi ben buraya iki kişi çıkarıcam ve sende hangisini kurtarmak istediğini seçiceksin. Kurtardığın kişi yaşar kurtarmadığım kişi ölür."
Merhaba ben Ela, @aloneyfet den hikaye yazıyordum geçen senelerde ama o hesabın şifresini unuttuğum için giremiyorum:( buradan devam edeyim dedim instagramdan da @/pagesaral ben belki tanıyanlarınız vardır ama artık o hesapta aktif değilm yani istagramda aktif değilim diyelim sşxmdkmxksmxks bölüm hakkında yorumlarınızı yazar mısınızz vote falan da atabilirsiniz💗