WARNING!
This chapter has an intimate scene, if you're under 18 and still a minor please skip. Proceed at your own risk!
***
"It's better if you will just stay quiet, Miss. Kung ayaw niyong may mangyari sa inyong masama," sabi ng head ng orphanage.
"Are you blackmailing me? How dare you!" Sigaw ni Victoria.
"Yes, I am. And if you will not shut up, something bad may happen to you or your family." Sabi nito saka umalis.
-
"I need to meet her, I need to tell her the truth." Bulalas ni Victoria at agad kumuha ng papel at panulat saka nagsimula nang isulat ang letter. After she finished the letter ay agad niyang tinawag ang maid.
"Sally! Ipadala mo ito sa orphanage. Make sure that it will be address directly to that girl." Bilin ni Victoria. Napatango na lang si Sally at agad sinunod ang amo niya.
Nang magising ako ay naghahabol ako ng hininga. Napahawak na lang ako sa dibdib ko nang maramdaman ang malakas na kabog ng dibdib ko. Doon ko lang napagtanto na nasa kama ko na ako at nakasuot na ng pantulog. Ang huling natatandaan ko ay nakaramdam ako ng matinding pagsakit ng ulo nang makita ang letter na galing sa kahon ni Rosan.
Tama! Yung letter! Yung letter na nakita ko ay kagaya sa nakita kong memory ni Victoria. So, it means that letter is written by Victoria at naka-address ito kay Rosan. Pero bakit at paano? She's not suppose to know Rosan hangga't hindi ito nag-aapply sa mansion ng mga Mera. At yung aksidente na nangyari kay Victoria ay nangyari bago pa magsimula ang actual novel na Roses and Thorns. So bakit? Why is Rosan suddenly included?
Agad akong napatayo at nagbuklat ng ilang mga papel ni Victoria at mga libro. Tinignan ko ang mga hand written niya para ikumpirma na kaniya nga ba ang sulat na iyon. At doon ko lang nakumpirma nang makita na ang mga hand written letter ay kaparehas ng nasa letter na nakita ko kay Rosan. And that initials. 'V.K.' means Victoria Katherine.
Rosan, anong koneksyon mo sa aksidente ni Victoria? May kinalaman ka ba doon? Ahh! And that fvcking head of the orphanage. Una pa lang alam ko na may something talaga sa kaniya. Does it mean magkasabwat si Rosan at ang head ng orphanage? Pero bakit naman makikipagsabwatan si Rosan sa kaniya if ever? Anong gain nila doon?
Siguro ito na ang isa sa mga missing piece na puzzle na binubuo ko. Victoria is showing me her memories para malaman ko ang katotohanan.
But, I can't accept the fact that Rosan had something to do with Victoria's accident. Ayoko munang sisihin siya dahil hindi pa ako sigurado sa kutob ko. But I hope, mali ako. Hindi ko kakayanin if ever na nagsisinungaling nga si Rosan sa akin dahil tinuring ko na siyang matalik kong kaibigan. Saka, she's the female lead. She can't be a villainess.
Sakto namang pagkapasok ni Sally ay naabutan niya nang gising ako.
"Miss Victoria! Wait, I'll call the others." Sabi niya saka nilapag ang tray sa side table ko at lumabas din agad ng kwarto ko. Ilang saglit pa ay pumasok na ang kambal at si Heilee saka ako sinalubong.
"Are you alright? Masakit pa ba ang ulo mo?" Vinsky asked.
"How do you feel, Tori?" Tanong naman ni Vigor.
"Ahh! I hate you, Tori. Buong araw kang walang malay. What happened to you!" Sabi naman ni Heilee at yumakap sa akin.
"Buong araw akong walang malay?" I asked. Tumango naman sila.
"Yes, we're so worried. The doctor said that you'll be fine pero hindi pa din kami mapakali hangga't hindi ka nagigising. Kaya buti na lang talaga nagising ka na, Tori." Sabi ni Vigor.
"Dad, is very worried too. First time namin siya makitang aligaga at hindi mapakali. Siya pa mismo nagbantay sa iyo dito ng buong araw." Sabi ni Vinsky na lubos kong ikinagulat.
"Really? Dad was worried?" I asked. Tumango sila.
"Yeah, actually pinilit lang namin siya na magpahinga na dahil halata namin sa mukha niya na pagod siya." Sabi ni Vigor.
"W-Well, that's new." Him? Taking care of me?
"Your boyfriend is also worried as hell, you know that? He keeps bugging me kung nagising ka na." Sabi ni Vins.
"Boyfriend?" I asked.
"Hindi ba't sinagot mo na si Nixon?" He asked.
"Ahh, y-yes. I guess he is my boyfriend." Sabi ko at napangiti nang maalala ang nangyari sa amin.
"What? You've already decided?" Tanong naman ni Vigor.
"Hahaha! Told yah, she's going to choose Nixon." Sabi naman ni Vins.
"Kaya nga di ba nag-declare ng war against North si Suarez, because he can't accept the fact that our sister chose Gonzalez," dagdag ni Vins.
"Hmm. Well, as long as our Tori is happy with that Gonzalez I have no problem with that." Sabi ni Vigor kaya napangiti ako.
"Thanks, brothers." Nakangiti kong sabi sa kanila. Natahimik naman kami nang biglang dumating si Dad. Agad napaayos ng tayo sila Heilee at nagbow sa jefe.
"How are you? Do you feel fine?" Tanong niya sa akin nang makalapit sa akin.
"Yes, Dad." Sagot ko.
"How about your head? Any headache?" He asked again.
"Wala na, Dad." Sagot ko.
"What happened? Bakit biglang sumakit ulo mo at hinimatay? Did you saw something?" He asked. Bigla naman akong nagtaka sa tanong niya. Paano niya nasabing sumakit ang ulo ko dahil sa may nakita ako? Na para bang alam niya na agad na iyon ang main cause ng headache ko at ng pagkawala ko ng malay.
"Uhm, none." Sagot ko. Hindi ko pwedeng sabihin muna sa kanila ang letter na nakita ko kay Rosan hangga't hindi pa ako sure kung bakit gusto makipagkita ni Victoria kay Rosan nung time na naaksidente siya. I need to investigate it by myself first.
"Next time, don't force yourself about something you can't recall. Too much digging of the past can harm you, Victoria." Seryoso niyang sabi. Anong ibig niyang sabihin?
"Y-Yes, Dad." Sagot ko na lang.
"Then, have some rest." Sabi niya at umalis na.
"Anong sinasabi ni Dad? I can't understand him." Sabi ni Vinsky.
"I don't know either," sagot ko at nagkibit balikat.
"By the way, where's Rosan?" I asked to Heilee.
"Iyon, kinakamusta ka niya sa akin. Gusto niya sana magstay para alagaan ka kaso pinapauwi na siya ng tatay niya kaya nakikibalita na lang siya sa akin. Wait, I'll tell her that you're already awake para makapunta siya dito." Sabi ni Heilee at aktong kukunin ang phone niya nang pigilan ko.
"Wait, Heilee. No." Sabi ko. Nagtataka naman siyang napatingin sa akin.
"No?"
"Y-Yeah, uhm. Just tell her that I'm already fine at wag siya masyadong mastress kakaisip sa akin. I know she's already busy with their territorial affairs kaya ayoko na dumagdag." Dahilan ko.
"Ahh, sabagay. Sige, I'll just tell her that you're already fine." Sabi niya at nagtipa na ng mensahe na mukhang para kay Rosan.
Napabuntong hininga naman ako. Hangga't hindi pa ako sure, mas mabuting mag-ingat muna ako. Rosan, are you really my friend or a foe?
-
After Nixon discovered na nagising na ako ay agad siyang tumawag sa akin para kamustahin ako. Kaya nga nandito ako sa may balcony ko habang kausap siya sa cellphone.
[You made me worried. Hindi na ba masakit ulo mo?]
"Yes, I'm already feeling well." Sagot ko.
[I'm sorry I can't visit you for now, chestnut.]
"Don't worry, I understand Nixon. By the way, kamusta diyan?"
[We already killed some of their men who tried to break in, but that Suarez is a pain in the ass. He doesn't give up. I swear I'm going to kill him this time,] sabi ni Nixon.
"If I beg you to spare his life, will you do that?" I asked. Natahimik naman siya ng ilang segundo.
[For what reason? He's the one who declared war against me and he tried to ambush my territory first. Why would I spare his life?] Napabuntong hininga naman ako. Nixon has a point, if ever kasi na unang magdeclare ng war ang lower ones sa higher ones ay wala silang choice kung hindi ang labanan ito kahit na nasa rule iyon ng higher ones na bawal labanan ang nasa baba. There's an exception.
[Do you care for him that much? It makes me want to kill him even more.]
"It's not what you think it is," I answered. I care for Ivan in a different way. Parang kaibigan na ang turing ko sa kaniya. The most painful part is nagkagusto siya sa akin. It's not even my intention to make him like me. Yes, I'm attracted to him at first because I like his looks. Pero hanggang doon lang iyon. I already love Nixon. Attraction is different from love.
[Well, I don't care if you care for him or not. The most important thing is you chose me over him. Doon pa lang panalo na ako,] sagot niya kaya napangiti ako.
"Nixon?"
[Hmm?]
"What are we? D-Do you think we can call ourselves boyfriend and girlfriend already?" I asked nang maalala ang sinabi ni Vinsky kanina.
[Of course, I'm your boyfriend. Una pa lang,] he chuckled.
"Seryoso kasi!" Sagot ko kaya lalo siyang natawa.
[Yes, chestnut. I'm your boyfriend and you are my girlfriend. Soon, I'm going to be your husband.] Sabi niya.
"Loko." Sagot ko habang natatawa. "But seriously, be careful there. I'm worried for you although I know how strong you are." Dagdag ko.
[I'll always be careful for you,] sagot niya.
"And you should hurry up and visit me here."
[Why? Do you miss me that much?]
"Yeah. I miss your annoying ass," sagot ko kaya parehas kaming natawa.
[Alright, your wish is my command--look down.] Sabi niya. Napakunot noo naman ako at agad napatingin sa baba. Nagulat ako nang makita siya na nakangising kumakaway sa akin.
"What the fvck?" I exclaimed. Kausap ko lang siya sa phone tapos nandito pala siya.
[Wait me there,] sabi niya at saka binaba na ang tawag at agad na umakyat sa balcony ko. Nang makaakyat na siya ay agad niya akong niyakap. Kahit na nagulat ako kung bakit siya nandito ay niyakap ko na lang din siya pabalik. Ilang araw na kaming hindi nagkikita at inaamin kong namiss ko din siya.
"What are you doing here in the middle of the night? At akala ko ba hindi ka makakabisita? And why did you leave North? You're in a war." Sunod-sunod kong tanong nang kumalas ako sa yakap niya.
"Sorry, I miss you so much kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko na puntahan ka." Sagot niya.
"But how about your family? They need your help." Sabi ko.
"Suarez retreated first after we wiped out all his men kaya tahimik na sa mansion for now, but I'm sure he'll come back tomorrow." Sagot niya na para bang hindi man lang siya nabobother na may war na nagaganap ngayon sa kanila.
"You surprised me," buntong hininga ko kaya natawa siya.
"So, how are you? Are you really alright? I was worried when your brother told me what happened," sabi niya.
"Yeah, ayos na ako ngayon. Natignan na din naman ako ng doktor. Ang sabi niya kailangan ko lang magpahinga." Sabi ko.
"You told me to take care of myself, and yet you're here not taking care of yourself?" Taas kilay niyang sabi.
"Sorry naman." Sabi ko.
"Well, as long as you're doing fine already. Okay na ako." Sabi niya at yayakap ulit sana sa akin nang mapansin ko ang sugat niya sa may leeg.
"What is that? Is that a wound?" I asked.
"Huh? Where?"
"Ito oh! Tsk." Sabi ko at tumingkayad para tignan ang sugat niya na mukhang hindi niya pa nagagamot.
"Oh, there's a wound. Hindi ko napansin." Sagot niya.
"Hay nako, tapos hindi mo pa nagamot. Eh paano kapag nainfect iyan? Amin na nga!" Inis kong sabi sabay hinila siya at pinaupo sa kama ko. Pumunta naman akong banyo ko at kinuha ang first aid kit doon.
Naupo ako sa tabi niya at saka sinimulan nang gamutin ang sugat niya. "I can't believe you, you're so careless." Patuloy kong sabi habang ginagamot ang sugat niya sa leeg. Siya naman ay nakatitig lang sa akin habang nakangisi na tila natutuwa pang pinapagalitan ko siya.
"Stop smiling, it's annoying." Sagot ko.
"I'm sorry, I can't help it. I love the way you scold me because you're worried with just a simple scratch."
"At talagang natutuwa ka pa ha?" Sarkastiko kong sabi saka sinadyang diinan yung bulak sa sugat niya kaya napasinghap siya at natawa. Napairap na lang ako at pinagpatuloy na ang pagpahid ng betadine sa sugat niya. While I'm intently looking at his wound, he's looking intently at me. Napalunok na lang ako dahil sa mga titig niya. Ahhh! Ano ba Nixon! Bwisit ka yung puso ko sasabog na.
Nagulat na lang ako nang pigilan niya ako at hawakan ang kamay ko. "W-What are you doing? I'm still treating your wound!" Sabi ko pero hindi siya sumagot at dahan-dahang nilapit ang mukha niya sa akin. Napapikit na lang ako as his lips touches mine.
"I missed you chestnut," he whispered in between our kisses.
"I missed you too." Sagot ko. Napangiti naman siya at hinalikan ulit ako kaya nga napapikit na lang ulit ako at hinalikan din siya pabalik. Tila nalasing ako sa mga halik niya kaya hindi ko namalayan na nakahiga na pala kami sa kama at nakaibabaw na siya sa akin.
I can feel his touch travelling through my body which sends shivers down to my spine. Para akong nakukuryente sa bawat hawak niya. I love the way he touches me at mukhang nagreresponse naman ng kusa ang katawan ko sa kaniya.
He massage my breast while he's kissing me and then he proceed on kissing my neck and my shoulder. Napatingala na lang ako as he suck my neck with his soft lips. His hand travelled down to my core and I arched my back as he touched it with his warm hand. He inserted his finger slowly inside me while his mouth is sucking my breast.
"Ahh!" I moaned. He knows where to touch me. He knows exactly where my weak spot is.
Dahan-dahang bumaba ang halik niya pababa sa tiyan ko, sa puson ko, until he reaches my core. Tinaas niya ang night gown na suot ko at hinubad ang panty ko. I gasped as he licked and sucked my folds. Napasabunot ako sa buhok niya while he's in between my thighs. He continue to do it with his finger kaya lalo akong napaungol. Good thing that this damn room is soundproof!
Nang matapos siya ay hinubad niya na ang pang-itaas niyang damit. Feeling ko lalo akong naturn on nang makita ang abs niya at ang well-built muscles niya. Ugh! Those biceps are my weakness. Help! His scars made him more hot and attractive.
He started to undress me too at binato ang night gown ko sa sahig. He immediately sucked my breast after he removed my bra and I moaned as a response. He's sucking my breast while his finger is moving in and out of me. This is unfair, he's the only one giving me pleasure. I also want to give him a pleasure he will not forget. Kaya nga agad akong tumayo at pinaupo siya sa bingit ng kama. Nagtataka naman siyang napatingin sa akin dahil bigla akong tumigil. But instead of answering him ay lumuhod ako sa harap niya, I proceed on unbuckling his belt and opening his zipper. Tila nagulat naman siya sa akin pero I can see excitement on his face.
Dahan-dahan kong hinubad ang pants niya and everything underneath it. I gulped as his manhood showed in front of my face. Parang bigla yata akong napaatras, kasya kaya ito sa bibig ko?
I held onto his shaft and started to lick its tip down to its body. I heard him gasped kaya pinagpatuloy ko ito. Dahan-dahan kong sinubo ito sa bibig ko as I move my mouth up and down slowly. I tasted something salty but it didn't bothered me as I continue to suck his manhood from slow pace to a faster pace which made him moan. I tried to put it in my mouth deeper pero feeling ko mabubulunan ako kaya hindi ko agad kinaya. He let out a small chuckle kaya bilang ganti ay ginalaw ko ang dila ko which made him gasped. Lalo akong ginanahan ng dahil doon kaya ipinagpatuloy ko ito pero nagulat ako nang buhatin niya ako at tinulak sa kama.
"Fvck! Damn it, chestnut. You're making me insane!" Sabi niya sabay umibabaw ulit sa akin at hinalikan ulit ako. He positioned between my legs, I can feel his hardness on top of me. Dahan-dahan niya itong pinasok sa akin, and I gasped as I felt his hardness inside me.
"Ahh! Y-Yes!" I moaned as he started to move in and out of me.
After a while, we decided to change our position kaya nga tumuwad ako sa harap niya. I moaned as he inserted his manhood again inside me. This time parang ramdam na ramdam ko na ito sa puson ko na bumabaon everytime he thrusts. Mas dama ko ang ano niya sa loob ko in this position that's why I can't stop my myself from letting out loud moans.
"Ahh! N-Nixon!" I moaned loudly. Hinawakan niya ako sa balakang for support while he's still doing it kaya napakapit naman ako ng mahigpit sa bed sheets ko. As he moves faster and deeper inside me, I can feel the peak getting nearer.
"Ahh!" We moaned together until we both reached our peak. Parehas kaming napahiga sa kama at naghahabol ng hininga. The aircon is on but we're both sweating from making love.
Umayos kami ng higa sa kama tapos hinila niya na ang kumot sa aming dalawa. Agad akong humiga sa dibdib niya kaya ikinulong niya ako sa mga bisig niya at binigyan ng halik sa noo like what he always do.
"I love you." Sagot niya at hinalikan naman ako sa pisngi.
"I love you." Nakangiti kong sagot and then I buried my face into his chest and hugged him tighter. We're both sweaty but he smell so damn nice. Fvck!
***
Note:
16 chapters na lang po before epilogue/s 🤧 Kapit lang guys!