2 weeks ng walang paramdam sa akin si Bryan simula ng mag-away kami dahil dun sa pakikipag harutan niya doon sa higad. Ok, sabihin na nating hindi siya nakikipagharutan, pero kahit na! Pinansin niya pa rin yung lumalandi sa kanya. Tsk!
Nandito ako sa school, and guess what, wala din siya dito. Nasaang lupalop na kaya sumuksok yung lalaking yun? Nakakastress sobra! Wala man lang din ni isang text!
If anyone know where he is, please do inform me. Asap!
"Hoy! Kanina ka pa tulala jan ha." nagulat naman ako doon sa nagsalita. "Mukha ka naman nakakita ng multo. May problem ka ba sissy?" tanung sa akin ng one and only bff ko na si Raymond.
"Wala naman girl. May iniisip lang ako na malalim. I wonder, do you know where sir Bryan Santos is?" tanung ko sa kanya. "Ayy sis! Hindi mo ba alam? Nagresign na si papalicious!" sabi niya sa akin na ikinalaki ng mata ko.
Huh?! Resign? Kailan pa? Bakit di ko alam? Bakit di niya sinabi sa akin? Dahil ba iyon sa nangyari sa amin? Pero bakit ganun? Bakit di man lang siya naginform sa akin? Galit ba siya? Wala na bang kami? Uso kasi mag inform ng walang naiistress ng ganito!
I'm now having some mixed emotions. All I can feel now are confussion, stress, anger, hatred, and a very deep crucial pain! Like what the heck? How could he do this to me like that? Like nothing ever happened between the both of us. Do I deserve this kind of treatment? I was just being a jealous faithfull girlfriend who's actually afraid of losing my boyfriend from some bitchy leech.
-
Nandito ako ngayon sa faculty ng mga teachers. Magtatanung tanung ako kung ano ba talagang nangyare kay Bryan.
"Hi sir. May I ask lang po, nasaan nga po pala si Sir Bryan Santos? Hindi ko na po kasi siya nakikita pa dito sa school ground." tanung ko sa hindi ko kilalang prof na to.
"Isa ka ba sa mga students niya?" tanung niya sa akin at nag nod nalang ako bilang sagot. "Hindi niya ba kayo nainform na aalis na siya dito sa school?" eh yung totoo sir? Magtatanung ba ako kung nainform niya kami? Kaloka! Umiling nalang ako bilang sagot ko sa kanya.
"Ah ganun ba, umalis na dito sa Bryan sa school because of his girlfriend daw." nanlaki naman mata ko dun sa sinabi niya. "Ok po sir, thank you po."
Pagkalabas na pagkalabas ko ng faculty narinig ko naman nagbubulungan tong mga aligid ni Paula.
"Girl waley na dito si papalicious na si sir Bryan. How sad ano?" sabi ni aligid 1. "Why daw girl? Ano meron?" tanung ni aligid 2. "Di ko din alam girl, pero balita ko nagkakatext sila ni Paula." sagot ni aligid 1 na ikinapintig ng tenga ko.
So ganun, kay Paula lechugas nagawa niyang magtext sakin na gf niya di niya magawa?! What the hell?! Ano kaya pumasok sa kokorte ng lalaking yun?!
Sa sobrang inis ko umalis na ko sa pwesto ko. Ayoko na makinig pa sa kanila at baka may malaman pa akong ikakasabog ko.
I feel so betrayed sa mga nalaman ko. I thought he loved me? Or maybe he just used me for sex? I'm effin confused!
-
"Hay nako sissy! Ano ba kasing iniisip mo jan? Tatlong araw ka ng di napasok ng school. What the hell is wrong with you? Ano ba talagang meron?!" hindi ko siya pinansin at umiyak nalang ako ulit.
Bryan texted, and he ended our relationship. Humingi ako sa kanya ng explanation pero di na niya ako nireplyan. Ang masakit kasi hindi ko alam kung ano na ba nangyayari sa amin tapos malalaman mo na hindi din pala ako worth ng ni isang explanation man lang.
I'm so dumbfounded right now!
"Girl you need to get out of your system. This is so not you! Well, if you need me you got my number. Papasok na ako. Ako nalang bahala sa mga notes mo." niyakap niya ako ng mahigpit. Halata sa mukha niya ang awa at alala.
Ngayon lang ako nagmahal ng ganito tapos ito pa yung matatanggap ko.
I miss him.
-
Time check. 6:45pm
Gabi na pala, wala pa akong ligo ni kain man lang din.
Ayoko na muna magmukmok, gusto ko uminom at maglabas ng sama ng loob. This is so cliché pero sa mga nababasa at napapanuod ko kasi alak daw yung pwede mo gawin para makalimot ng panandalian.
Nag ayos na ako para makapunta sa isang malapit na restau bar.
Nagdrive nalang ako pa punta dito sa Tan Restau Bar. Isa to sa mga kilalang bar dito kasi napaka high class ng mga tao dito.
"Can I get you anything miss gorgeous?" tanung sa akin ng bartender.
"Yung pinaka hard niyong alak." sagot ko at nag mix naman siya agad.
"Wow, let me guess. Break up problem?" tanung sakin ng napaka gwapong nilalang na to.
"Manghuhula ka?" pagtataray ko. "Chill, pag hard kasi ang iniinom ng mga babae dahil yan sa mga gagong lalaki." sagot niya naman sa akin.
"I'm Kleo Alessandro, and you are?" sabi niya sabay lahad ng palad niya.
"Angela Garcia." sagot ko tsaka ko inabot yung palad niya. "Nice to meet you. So what's the problem?" tanung niya sa akin.
"Nosey dude." sagot ko sa kanya at tinawanan lang ako ng lalaking to. Pero wow ang eyes ni kuya! Winner!
"Nah, malay mo makahelp ako sayo diba?" sabi niya sabay kindat.
Ang gwapo din pala ng lalaking to. Para siyang spanish type. Light brown eyes, fair skin, black hair. Ang tangos ng ilong, yung lips niya mukhang kissable sa sobrang pula. Ang hahaba din ng pilik mata niya tapos ang tangkad niya pa. Para siyang basketball player.
"My ex boyfie dumped me." sagot ko. Shet naman! Heto na naman luha ko! "Did he tell you why?" tanung niya ulit. At umiling nalang ako.
"Here's your drink miss beautiful." sabi nung bartender.
Hindi ko muna iyon pinansin.
"I see, masakit malaman na wala ka nalang sa kanya pero mas masakit kung alam mong deserving ka ng explanations niya pero ni kahit katiting man lang di niya maibigay sayo." pahayag niya. "Being sad is inevitable, but being miserable is always your choice." dagdag pa niya sa akin.
May point siya sa sinabi niya. Pero di niya din ako masisisi kasi mahal ko talaga si Bryan. And the pain is killing my entire system.
"Teka dahan-dahan. Malakas tama nang Absinth." pigil niya sa akin.
"Eh masarap eh! Wow may green fairy oh!" sabi ko sabay turo dun sa balikat niya.
"Ayan kasi, lakas kaya ng tama ng Absinth it is also known as the Green Fairy." sabi niya sa akin. "Nadadala ka sa illusions ng alak na to." dagdag niya pa.
"Tara sayaw nalang tayo." yaya niya sa akin kaya pumayag ako, pero woaw! Nahihilo ako.
Nandito na kami sa dance floor at nagsasayaw. Tapos bigla nagchange yung music ng slow song.
Alam mo yung feeling na AWKWARD! Kasi kakakilala ko lang sa kanya!
*Blag*
Napatingin ako kay Kleo nasa sahig na siya. Napatingin ako sa sumuntok at nanglaki ang mata ko sa nakita ko.
"Bryan?" nagtatakang tanung ko. Pinindot ko naman yung cheeks niya kasi baka panaginip ko lang lahat. Pero totoo eh.
"Uuwi na tayo." tipid niya salita sabay hatak sa braso ko.
"Aray! Ano ba!" angal ko sa kanya sabay hatak ng braso ko.
"Problema mo?!" sigaw niya sa akin.
Biglang pumagitan si Kleo sa aming dalawa. Kumapit ako sa balikat ni Kleo at nagtago sa likod niya.
"Ikaw problema ko!" sigaw ko pabalik. Wala na ko pake kung pag tinginan pa kami dito.
"Pare umalis ka nalang." sabi ni Kleo. "Sino ka ba sa tingin mo? Baka hindi mo alam ako boyfriend ni Angela." sagot ni Bryan.
Natawa naman ako. "Whew, sorry ah! Natatawa kasi ako sa sinasabi mo eh. Boyfriend?! Edi wow!" sabi ko sabay tawa ulit ng malakas.
"Baka nakalimutan mo, you broke up with me, thru text I might add." sabi ko sa kanya. Shet lakas na ata talaga ng tama ko ah. Tatlong Bryan na nakikita ko.
"Angela are you okay?" tanung sa akin ni Kleo.
"Angela ok ka lang ba baby?" tanung naman ni Bryan, lakas maka baby.
"Umalis ka nalang muna Bryan, ayoko pang makita ang gwapo mong pagmumukha kaya layas!" sabi ko.
"Kleo ang blurry ng mukha mo." sabi ko sa kanya. "Ang dami mo kasing nainom." sagot niya sa akin. "Pinainom mo siya!?" sigaw ni Bryan.
"Siya kusang uminom, pinipigilan ko siya kanina, eh ikaw nasaan ka kanina?!" nagsasagutan na silang dalawa.
Tapos wala na akong ibang narinig at bigla nang nagblack out lahat ng scenes.
-----
Sorry late ud. Ngayon lang kasi kami nagstart ng summer vaca.