ការដែលមានឧបទ្ទវហេតុស្លាប់ហើយអាចមានជីវិតរស់ឡើងវិញបានរបស់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ យើងប្រាកដជាទទួលបាននូវអារម្មណ៍ត្រេកអរជាខ្លាំងចំពោះនឹងហេតុការណ៍មួយនេះជាក់ជាមិនខាន
តែថា....យើងមិនទាន់បានស្ដាប់នូវការសម្រេចចិត្តរបស់ម្ចាស់សមីខ្លួនថាគេចង់សម្រាកជារៀងរហូតឬបន្តជីវិតរស់បន្តឡើយ
ជាក់ស្ដែងកាយតូចស្ដើងក្នុងរូបរាងជាមនុស្សដែលមានកន្ទុយកញ្ច្រោងនិងស្លឹកត្រចៀកកញ្ច្រោងកំពុងតែដង្ហើយក្នុងចិត្តស្រែកសួររកមូលហេតុរបស់ទេវតាដែលមិនប្រណីដល់ជីវិតដ៏តូចមួយរបស់គេ ហេតុអីក៏មិនឲ្យគេសម្រាកទាំងដែលគេហត់....ហត់ដល់ថ្នាក់មិនចង់ងើបមកឃើញពិភពលោកនេះវិញឡើយ
ប្រុងបន្តធ្វើបាបគេដល់ពេលណា?គេត្រឹមបីសាចតូចតាចមិនធ្លាប់សូម្បីតែសម្លាប់កូនសត្វតូចមួយ តែអ្វីដែលទទួលបានគឺទារុណកម្មដែលគ្មានពាក្យថាអាណិតអាសូរដល់បីសាចដ៏ទន់ខ្សោយដូចជាគេឡើយ
"រាងកាយរបស់បង...បងជាអ្នកសម្រេច..."sasakiបានត្រឹមស្រដីមួយៗស្របពេលបបូរមាត់ពិបាកក្នុងការហើបជាខ្លាំងហាក់មានអ្វីជាប់នៅក្នុងនោះមិនព្រមឲ្យនាយនិយាយនោះទេ
"ដឹងទេ?ពេលរស់នៅក្នុងជីវិតថ្មីនាមជាtianfeiនៅតែមិនអាចជៀសផុតពីសេចក្ដីវិនាសបានឡើយ!គ្រប់គ្នាស្អប់ខ្ញុំដល់ម្លឹងឬទើបតាមធ្វើបាបខ្ញុំម្ដងហើយម្ដងទៀតមិនលើកលែងសូម្បីតែម្ដាយបង្កើតអ្ហឹក...."រាងកាយដែលខំទប់ធ្វើពុតជារឹងមាំស្រាប់តែអស់លំនឹងក្នុងខ្លួនទន់ជង្គង់ដួលទៅលើឥដ្ឋពោរពេញដោយភាពទន់ខ្សោយ
"ខ្ញុំដឹង....ដឹងគ្រប់យ៉ាង...គ្រាន់តែខ្ញុំដឹងយឺតពេលបណ្ដោយឲ្យមនុស្សទាំងនោះធ្វើបាបបង!ចាប់ពីពេលនេះលែងមានអ្នកណាអាចប៉ះពាល់បងបានហើយ!"sasakiលុតជង្គង់ចុះចាប់បីរាងតូចយកថ្នមៗយកទៅដាក់លើគ្រែរួចឪនទៅថើបបបូរមាត់ដែលខ្លួនថ្នមបីខ្លាំងបំផុតនោះថ្នមៗ
តំណក់ទឹកថ្លាកំពុងតែហូរប្រដេញគ្នាចេញពីរង្វង់មុខដ៏ស្លូតត្រង់របស់កញ្ច្រោងតូចស្របពេលដែលខួរក្បាលកំពុងតែរំលេចឡើងនូវទង្វើរថោកទាបរបស់បីសាចអស់ទាំងនោះបំពានដាក់ខ្លួនម្ដងហើយម្ដងទៀតមិនអាចលុបចេញពីការចងចាំរបស់គេបានឡើយ
ហេតុអីគេនៅតែនឹកឃើញស្រមោលអតីតកាលដ៏គួរឲ្យខ្លាចនោះម្ដងហើយម្ដងទៀតមិនអាចសូម្បីតែលុបចេញពីខួរក្បាលរបស់គេបានបែបនេះ?
"ពេលកំពុងថើបជាមួយខ្ញុំ មិនអនុញ្ញាតិឲ្យបងគិតពីអ្វីផ្សេងទេ!"ដៃមាំក្រាស់លើកទៅអង្អែលលើផ្ទៃមុខរបស់រាងតូចថ្នមៗដោយបង្ហាញស្នាមញញឹមស្រទន់ទៅកាន់lanដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់របស់ខ្លួនរហូតដល់lanងក់ក្បាលតិចៗយល់ព្រមទើបនាយបន្តការថើបរបស់ខ្លួនតាមអារម្មណ៍នឹកនាដល់កាយតូចមួយនេះ
ការថើបចេះតែបន្តទៅរហូតប្រែលពីទន់ភ្លន់ប្រែជារោលរាលបន្តិចម្ដងៗដោយសារតែក្ដីឈ្លក់វងេ្វងនឹងក្លិនខ្លួនរបស់lan នាយបង្អូសថើបដល់តំបន់សំខាន់របស់រាងល្អិតដែលគ្មានសម្លៀកបំពាក់បិតបាំងតាំងពីពេលណាក៏មិនដឹងតែlanបែរជាយកដៃបិតមិនឲ្យនាយប៉ះពាល់ទៅវិញ
"បង....."សម្ដីរអាក់រអួលបង្ហាញពីភាពអៀនខ្មាស់របស់ខ្លួនពេលឃើញក្រសែភ្នែកខុសពីរាល់ដងរបស់sasakiធ្វើឲ្យគេមានអារម្មណ៍មិនស្រួលជាខ្លាំង
"ខ្ញុំស្រឡាញ់គ្រប់យ៉ាងដែលជារបស់បង!រឿងអតីតទាំងនោះត្រឹមជាអតីតកាលដែលហោះកាត់មុខខ្ញុំមិនបានជះឥទ្ធិពលមកខ្ញុំនោះទេ!"បបូរមាត់របស់រាងសង្ហារថើបថ្នមៗទៅលើកន្ទុយរបស់lanរួចយកដៃទៅបេះដៃរបស់រាងល្អិតម្ដងមួយម្រាមៗមុននឹងឱនទៅនែបនិត្យតំបន់នោះសារជាថ្មី
"អ្ហឺស....."ដៃស្រឡូនទាំងគូលើកទៅខ្ញាំសក់របស់នាយក្រាស់បញ្ចេញនូវសម្លេងដ៏គ្រលួចគួរឲ្យខ្មាស់របស់ខ្លួនចេញមកពោរពេញទៅដោយភាពស្រើបស្រាលស្រៀវអស់មួយតួខ្លួន
មិនយូរប៉ុន្មានអណ្ដាតដែលរុករានតំបន់ទន់ជ្រាយនោះត្រូវបានប្រឡាក់ដោយសារធាតុទឹកដោះគោពិសេសចេញមកនាយលេបវាចូលទៅក្នុងខ្លួនរួចចាប់លើករាងល្អិតឲ្យឱនទៅប៉ះនឹងភាពរឹងមាំរបស់នាយដែលកំពុងតែប្រឹងប្រឆាំងនឹងខោរបស់ខ្លួនដើម្បីចេញមកក្រៅ
Lanយកដៃទៅរ៉ូតខោរបស់sasakiចេញបង្ហាញនូវវត្ថុដ៏រឹងមាំខ្ពស់ជាងក្បាលរបស់ខ្លួនទៅទៀតកំពុងតែចង្អុលមកមុខគេចំកណ្ដាលមុខតែម្ដង
"អ្ហឹម..ហ្ហឹម..."អណ្ដាតក្ដៅអ៊ុនៗលើកទៅក្រលាស់ទៅលើsasakiតូចថ្នមៗលិតវាបង្អូសពីលើចុះមកក្រោមរហូតដល់សុាំបន្តិចមុននឹងលេបត្របាក់វាបានត្រឹមតែពាក់កណ្ដាលប៉ុណ្ណោះគេមិនអាចលេបទាំងអស់បាននោះទេបើមិនចង់ខក់ស្លាប់
នាយសង្ហារលេចស្នាមញញឹមចេញមកប្រើកន្ទុយដ៏វែងមុតស្រួចរបស់ខ្លួនប្រែចុងរបស់វាឲ្យមូលដូចបាល់ដើម្បីកុំឲ្យមុតដល់lanមុននឹងលូកវាចូលទៅក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់រាងតូចដោយមិនឲ្យម្ចាស់រាងកាយដឹងទុកមុន
"អ្ហឹកហ្ហឹក..."តំណក់ទឹកជាច្រើនដំណក់កំពុងតែហូរចេញមកសារជាថ្មី ខក់ក៏ខក់នៅមកដាក់ចូលឆៅៗដោយមិនប្រាប់គេទុកមុនទៀតផង
មិនយូរប៉ុន្មានlanក៏បានទទួលទឹកថ្នាំពិសេសរបស់sasakiចូលទៅក្នុងពោះចំណែកឯខ្លួនគេក៏បានបញ្ចេញទឹកដោះគោចេញមកដូចគ្នា
នាយសង្ហារលើកបីកាយតូចយកមកអង្គុយពីលើនាយបែរមុខទៅទិសដៅខាងមុខកញ្ចក់រួមគ្នារួចប្រើដៃរបស់ខ្លួនប្រឡែងលេងនឹងភាពទន់ជ្រាយរបស់lanជាមុនសិន
"អ្ហឺស...ប..បងអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំចូលទៅក្នុងខ្លួនបងទេ?"ដោយទ្រាំលែងបាននាយក៏សួរទៅកាន់lanទាំងមុខក្រហម
"Sasakiរបស់បងធំហើយ!បើឯងចង់ធ្វើអ្វីមួយឯងគួរតែដឹងច្បាស់ក្នុងចិត្តហើយមិនបាច់សួរបងក៏បានដែរណា.."រាងល្អិតបែរក្រោយមើលទៅនាយរួចលើកដៃអង្អែលផ្ទៃមុខរបស់នាយថ្នមៗ
"អ...អ្ហាស៎...ហ្ហឹក...."lanទទួលបាននូវអារម្មណ៍វត្ថុរឹងចូលមកក្នុងខ្លួនមិនមែនជាម្រាមដៃឬកន្ទុយនោះទេ តែវាជារបស់ពិតកំពុងតែនៅក្នុងខ្លួនរបស់គេ
កាយតូចស្ដើងងើយក្បាលទៅលើចាប់ខ្ញាំស្មារបស់រាងសង្ហារប្រឹងខាំបបូរមាត់ទប់ភាពឈឺចាប់ដែលហួសពីការស្មានរហូតដល់គេអួលនឹងទំហំរបស់វាស្ទើរតែស្លាប់ទៅហើយ
Sasakiពេលដែលបាននៅក្នុងខ្លួនរាងល្អិតបែបនេះនាយលោចស្នាមញញឹមលើផ្ទៃមុខឱនក្បាលទៅជ្រប់នឹងស្មារបស់រាងតូចមុននឹងប្រើដៃទាំងគូលើកចង្កេះមួយក្ដាប់នោះអុកយកៗលើភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួនតាមចំណង់របស់ខ្លួនលែងប្រណីសូម្បីបន្តិច
ពេលល្ងាចឡើងបានឈានចូលមកដល់បង្ហាញនូវកាយតូចស្ដើងដែលគ្មានសម្លៀកបំពាក់បិតបាំងខ្លួនក្រោកឡើងក្រោយពីសម្រាកអស់យូរគ្រាន់បើ ណាមួយធ្វើរឿងនោះក៏មិនតិចដងនោះទេទើបគេអស់កម្លាំងគេងជ្រុលដល់ល្ងាចទើបភ្ញាក់
ជើងស្រឡូនងើបចេញពីរង្វង់ដៃមាំក្រាស់ដើរសម្ដៅទៅកាន់ទូសម្លៀកបំពាក់របស់នាយដើម្បីយកអាវមកពាក់
រាងកាយរបស់sasakiបានផ្លាស់ប្ដូរដល់ថ្នាក់ធំជាងlan2ដងឯណោះទើបគេពាក់ត្រឹមអាវយឺតរបស់នាយធម្មតាក៏វែងត្រឹមភ្លៅរបស់គេស្រាប់ហើយមិនបាច់ពាក់ខោក៏បាន ណាមួយនៅតែ2នាក់ប៉ុណ្ណោះ
Lanដើរសម្ដៅទៅកាន់ផ្ទះបាយដើម្បីរករបស់មើលទុកធ្វើម្ហូបទុកឲ្យនាយសង្ហារសម្រាប់ពេលដែលនាយភ្ញាក់ឡើងរហូតដល់រួចរាល់ក៏រៀបចំទុកមុននឹងទៅសម្អាតខ្លួនតាមក្រោយ
សម្លេងនៃទឹកផ្កាឈូកកំពុងតែធ្វើឲ្យអ្នកនៅលើគ្រែត្រូវបានរំខានបណ្ដាលឲ្យកែវភ្នែកទាំងគូត្រូវបានបើកឡើងរាវរកមើលអ្នកក្នុងរង្វង់ដៃមិនឃើញសោះទើបចាប់អារម្មណ៍ដឹងថាគេនៅបន្ទប់ទឹក
នាយឈានជើងចុះពីគ្រែដើរបើកទ្វារចូលទៅបន្ទប់ទឹកក៏ឃើញរាងតូចកំពុងកក់សក់ទើបនាយដើរទៅឱបពីក្រោយទាំងងងុយ
"នែ!!!ធ្វើអីនឹង!ប្រឡាក់ខោអាវឯងអស់ហើយ!"រាងល្អិតប្រញាប់បិតទឹករួចបែរទៅស្ដីឲ្យអ្នកធ្វើចរឹកដូចក្មេងរបស់sasaki
"Sasakiហត់ណាស់!lanងូតទឹកឲ្យsasakiតិចមកណា!baby plzzz!ជុប!"អីយ៉ា!!!មើលចុះ!នេះនៅតែសម្ដីផ្អែមមិនព្រមបាត់សោះ!បើនិយាយដាក់ស្រីផ្សេងគេលង់ស្លាប់ហើយ តែសម្រាប់lanបែរជាអស់សំណើចនឹងនាយទៅវិញ
"ក្មេងកំហូច!ឯងធ្វើបាបបងឡើងដើរមិនរួចឥឡូវមកប្រើបងឲ្យងូតទឹកឲ្យទៀតមែនទេ?"ដៃស្រឡូនលើកទៅមូលស្លឹកត្រចៀករបស់នាយថ្នមៗសែនខ្នក់ក្នាញ់នឹងនាយតែម្ដង
"អូយតិចៗ!sasakiឈឺ!"
ក្រោយពីប្រលែកលេងជាមួយគ្នាអស់ចិត្តហើយទើបអ្នកទាំង2សម្អាតខ្លួនរួមគ្នាសូម្បីតែដុសធ្មេញក៏lanជាអ្នកដុសឲ្យទៀត ចំមែន!មានអារម្មណ៍ថាដូចខ្លួនកំពុងតែមើលថែក្មេងតូចយ៉ាងអញ្ចឹង
មិនយូរប៉ុន្មានការបញ្ចប់អាហារពេលល្ងាចរួមគ្នាក៏បានបញ្ចប់រួចហើយដែរ វាក៏ឈានដល់ពេលយប់ដែរហើយ អ្នកទាំង2បានរៀបចំខ្លួនដើម្បីចេញមកខាងក្រៅលម្ហែកាយពេលយប់ឲ្យសប្បាយ ណាមួយក៏ចង់ចំណាយពេលជាមួយគ្នាឲ្យច្រើន
Sasakiបានប្រើវេទមន្តបិតបាំងកន្ទុយរបស់lanកុំឲ្យបង្ហាញរូបរាងរួមទាំងស្លឹកត្រចៀកទើបងាយស្រួលក្នុងការចេញទៅក្រៅ
អ្នកទាំង2សុទ្ធតែពាក្យអាវយឺតគូស្នេហ៍ដែលមានអក្សរ(he's mine)នៅពីលើអាវអ្នកទាំង2និងខោវែងតាមបែបswagចេញមកខាងក្រៅធ្វើឲ្យមនុស្សមិនតិចនោះទេងាកទៅរកអ្នកទាំង2ដែលជាគូដ៏សាកសមជាពិសេសlanដែលមានរូបរាងតូចគួរឲ្យស្រឡាញ់កម្ពស់ត្រឹម.ករបស់sasakiប៉ុណ្ណោះ
មិនគិតថានាយលូតលឿនយ៉ាងនេះនោះទេ រយៈពេលត្រឹម18ឆ្នាំសោះ
"អ្ហា៎!!!ចង្រៃមែន!ដើរមកជួបពួកអាខ្ទើយអីណា!"បុរសម្នាក់មកជាមួយមិត្តរបស់គេក៏ធ្វើទឹកមុខខ្ពើមរអើមស្របពេលដើរឆ្លងកាត់អ្នកទាំង2បំណងនិយាយឲ្យឮដើម្បីបញ្ឈឺចិត្តពួកគេ
តែថា...សុំទោសផង!មនុស្សចិត្តថ្មដូចsasakiមិនទៅឈឺក្បាលនឹងពាក្យទាំងនេះទេ នាយទន់ជ្រាយតែជាមួយlanប៉ុណ្ណោះ
ខុសពីLanដែលឮហើយចាប់ផ្ដើមបំណងចង់ទាញអាវរបស់sasakiដើម្បីនិយាយឲ្យទៅផ្ទះវិញគេលែងចង់នៅហើយ
តែបែរជានាយយកដៃទៅកាន់ក្បាលរបស់រាងតូចមកអឹបជាប់នឹងទ្រូងរួចដើរទៅមុខបន្តទៀតរកកន្លែងថ្មី
"ព..ពួកយើងមិនគួរចេញមកក្រៅញឹកពេកនោះទេsasaki..." Lanងាកទៅខ្សឹបប្រាប់ដល់នាយដែលកែវភ្នែកគិតតែផ្ដោតលើទិដ្ឋភាពនៅខាងមុខនាយ
"ពួកយើងរៀបការល្អទេ?"ឃើញគ្រួសារតូចមួយដែលផ្អែមល្ហែមនៅពីមុខរបស់នាយធ្វើឲ្យនាយចង់រស់នៅក្នុងស្ថានភាពបែបនោះជាខ្លាំង
"និយាយឆ្កួតស្អីនឹង!បងមិនទាន់គ្រប់អាយុស្រួលបួលទេ!"ដៃស្រឡូនលើកទៅចាប់ទាញថ្ពាល់របស់sasakiតិចៗកុំឲ្យគិតរឿងនេះលឿនពេក
"ខ្ញុំអាចចាំបងអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ចាំបង1ឆ្នាំទៀតក៏មិនអី!"នាយសង្ហារដែលត្រូវរាងតូចចាប់ទាញថ្ពាល់ឡើងក្រហមអស់នោះបង្អូសសម្លេងរបស់ខ្លួនវែងរបៀបខ្ចិលច្រអូស
"បងអស់និយាយជាមួយឯងហើយ!"កាយតូចដកដៃចេញដើរទៅមុនទាំងមុខក្រហមខឹងផងអៀនផងមិនគួរណាមកនិយាយរឿងរៀបការទាំងកណ្ដាលហ្វូងមនុស្សសោះ
"ចាំsasaki!" កាយមាំក្រាស់រត់ទៅតាមរាងល្អិតទម្រាំតាមទាន់ទើបកាន់ដៃរបស់រាងតូចបន្តដំណើរទៅមុខទៀតរហូតដល់រាងហត់គួរសមរៀងៗខ្លួន
"ហត់ទេ?"រាងល្អិតពេលដែលឃើញរាងសង្ហារដើរកាន់ដៃខ្លួនរហូតបែបនេះក៏សួរទៅកាន់នាយស្របពេលដៃម្ខាងទៀតរបស់ខ្លួនកំពុងតែកាន់ការ៉េម
"ត្រូវហើយ!sasakiហត់ណាស់!lanថើបsasakiបញ្ចូលថាមពលឲ្យsasakiតិចមកណា!"កាយមាំក្រាស់ដាក់ក្បាលញីលើស្មារបស់រាងតូចពេបមាត់តិចៗបំណងចង់បានរង្វាន់សម្រាប់នាយដែលខំទិញការ៉េមឲ្យទៅគេ
"មិនកើតទេ!ទីនេះមនុស្សច្រើនណាស់ ធ្វើបែបនេះមិនសមរម្យនោះទេ"
"ការ៉េមនោះឆ្ងាញ់ទេ?"sasakiចាប់ផ្ដើមសួរបង្វែរដាន
"ឆ្ងាញ់ណាស់!សាកទេ?"
"បងសាកញ៉ាំឲ្យខ្ញុំមើលបន្តិចសិនទៅ!"រាងតូចងក់ក្បាលបន្តិចរួចខាំការ៉េមចូលទៅក្នុងមាត់មិនទាន់ស្រួលបួលផងបែរជាត្រូវបបូរមាត់របស់នាយគ្របដណ្ដប់ពីលើបន្លំលូកអណ្ដាតចូលស្រង់យកការ៉េមចេញពីមាត់របស់រាងតូចវិញក្រលាស់អណ្ដាតពេញក្រអូមមាត់របស់lanទាំងដែលlanប្រឹងយកដៃទប់ទ្រូងនាយដើម្បីឃាត់នាយផងអីផង
"ឯង..ឯង!មិចក៏បោកបងចឹង?"ក្រោយពីថើបអស់ចិត្តទើបsasakiដកបបូរមាត់ចេញធ្វើឲ្យអ្នកម្ខាងទៀតអៀនខ្មាស់ជាខ្លាំងជាពិសេសគឺក្រសែភ្នែករបស់អ្នកនៅទីនោះបាញ់តម្រង់មកគេតែម្ដង
"ផ្អែមមែនតាស៎!មិនដឹងថាផ្អែមដោយសារការ៉េមឬបបូរមាត់របស់បងនោះទេ!"ទឹកមុខព្រានរបស់នាយអត់មិនបាននឹងធ្វើឲ្យរាងតូចចាប់មូលដោ*របស់នាយមួយទំហឹងពោរពេញដោយភាពក្រហមមុខដែលកំពុងញញឹមបែបអៀននោះស្រាប់តែត្រូវsasakiចាប់ចុចថ្ពាល់របស់ខ្លួនបន្តិចរួចឱនក្បាលឲ្យទាបជាងរាងតូចដើម្បីមើលមុខរាងតូចពីក្រោមម្ដង
"មានអ្នកណាប្រាប់បងទេថាពេលបងសើចគឺស្អាតណាស់!អ្ហា៎....បេះដូងsasakiកំពុងតែត្រូវlanវាយប្រហារហើយ!"រាងល្អិតយកដៃញីក្បាលរបស់រាងសង្ហារតិចៗពោរពេញទៅដោយភាពកក់ក្ដៅកំពុងតែជ្រាបចូលទៅក្នុងបេះដូងដ៏ទន់ខ្សោយរបស់ខ្លួនបង្កឡើងពីក្មេងក្បាលខូចនៅចំពោះមុខគេនេះហើយ
បើទោះជានាយត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងណាក្ដីក៏នាយនៅតែជាក្មេងមិនដឹងអីក្រៅពីហៅរកតែlanមិនឈប់ដូចកូនដែលបាត់ម្ដាយមិនបានយ៉ាងអញ្ចឹង
សូមរង់ចាំភាគបញ្ចប់..