Chapter 26. –
KATH’s POV
“Ang epic mo naman kasi! Nakita pa din!”
“Konti lang naman! Pati dapat kathi (kasi) ikaw na lang humila tha (sa) kanya eh!”
“Aish! Makikilala niya ang boses ko!”
“Bahala ka! Wala akong kathalanan (kasalanan)!”
“Aiiissshhh!” Boses… Dalwang boses ng lalaki ang naririnig ko…
Unti unti kong minulat ang mata ko at nakita ko si…
“Jiro?!”
“Oh, hi Kath! Hehehehe.” Inikot ko ang mata ko at tinanong ang sarili. Nasan ako?! Pero bago ‘yun tiningnan ko muna kung kumpleto pa ba ang damit ko. Shet!
“Waaah Kath! Wala akong ginawa sayo wag kang magalala!”
“JIROOOOOOOOO!!!!!!!”
“Ang ingaaaaayyyy!!!” Napatingin ako sa nagsalita. Sino siya!??!?!
“Si-sino siya.. Jiro.. Anong ginawa niyo?!”
“Wala akong ginagawa!” Sabi nung lalaking sumigaw kanina.
“Teka lang! Pano ako napunta dito?!” Ang huli kong natatandaan, may lumapit sa likod ko at tinakpan ang bibig ko at wala na! Wala na akong matandaan!
“Eh ano kasi... Kath... Hehehe.” Bago pa man ako makapagsalita ay humaripas na ng takbo si Jiro kasama ‘yung lalaki kanina. What the heck?!
Anong oras na ba?! Ohmy! Lampas 2Am na pala! Shet lagot ako kay DJ!
Agad kong kinuha ang cellphone ko at tiningnan… 36 missed calls 50 messages. ‘Yung missed calls galing lahat kay DJ. ‘Yung messages kalahati kanya, kalahati sa barkada. Aish! Lagot ako!
Lumabas na ako ng kwarto? Kaninong kwarto ‘to?!
Paglabas ko ng kwarto, parang condo style ang hallway.. Kaninong condo unit ‘to?! Shet! Lagot talaga si Jiro sakin! Pero mas lagot ako kay DJ!
JIRO’s POV
“Nakaalis na..” Sabi ni Sehun. Lumabas na din kami sa kanina pa naming pinagtataguan.
“Aish.. Pasasalamatan mo din ako Kath..”
Bumalik na kami ni Sehun sa condo unit niya. Oo, kanya ‘to. Sinuhulan ko siya ng unli bubble tea hangga’t nandito siya sa Pinas mapapayag ko lang na kidnapin niya kuno si Kath at patuluyin dito.
Dapat pa akong pasalamatan ni Kath, kundi bugbog saradong uuwi ang asawa niya.
“Tara na hyung(brother), antok na antok na ako T__T”
“Oo na -_-“
KATH’s POV
“Sorry DJ..” Kiniss ko siya sa noo bago ako tumalikod sa kanya. Hindi niya na ako nahintay. Siguro galit siya.
Si Jiro kasi eh.. Hindi ko tuloy alam kung totoo ‘yung nakita ko kagabi. Hindi. Hindi ‘yun totoo. Panaginip lang ‘yun. Siguro napasarap ang tulog ko dahil dun sa nakakaantok na pamango na nakalagay dun sa panyo.
Hindi ‘yun magagawa sakin ni DJ.
Hindi magagawang makipaghalikan ni DJ sa bestfriend ko..
THE NEXT DAY.
MARCH 25, 2022
Mumukat mukat pa ako bago ko naimulat ng todo ang mga mata ko. Ang sakit pa ng katawan ko. Aww! San ba ako galing kagabi? Napatingin ako sa tabi ko… walang tao. Umalis na si DJ.. Pagtingin ko sa side table, may isang rose at may note.
“Training 8:30. Don’t forget.”
Hindi ko alam kung magiging masaya ako o hindi eh. Talagang may rose pa. Hays DJ..
Tumayo na ako sa kama at dederetso na sana sa Cr ng biglang nagilaw ang isang phone na katabi nung note. Tiningnan ko ‘yun at kinuha. Kaninong cellphone ‘to? Ay oo! Lumang cellphone ni DJ. ‘Yung lumang simcard niya ang nakalagay dito. May new message. Bubuklatin ko na sana kaso biglang nagbukas ang pinto ng kwarto namin at naipatak ko ‘yung phone.
“Mam Kath!”
“Ay manang! Ano ba kayo. Ginulat niyo ako.” Nilimot ko ang cellphone ni DJ. Natanggal ang case sa likod at battery. Kinuha ko ‘yun at nilagay.
“Naku sorry po mam. Nasa garden po kasi ako may nagbukas ng pinto, akala ko po ay umalis na kayo.”
“Ah hindi manang, kagigising ko lang.” Sabi ko habang pilit tinuturn on ang cellphone ni DJ kaso ayaw magbukas. Nasira ko pa ata.
“Sige po. Pasensya na po kung nagulat ko kayo.” Nginitian ko na lang si manang at nagderetso na ako sa banyo. Ayaw magbukas ng phone, di ko tuloy natingnan kung sinong nagtext.
PADILLA BUILDING.
Nakarating ako sa Padilla building ng matiwasay at walang galos. Charot. Nagdere deretso ako hanggang sa office ni DJ. Habang nasa byahe, pinagiisipan ko kung pano ako magsosorry sa kanya.
Pagkabukas ng pinto ng office ni Dj humakbang lang ako ng isa at saka pumikit. Bahala na si Batman.
“DJ! SORRY!” Sigaw ko.
“Huh?” Napamulat ako dahil ibang boses ang sumagot.
“Mr. M?”
“Ah yes. Ako muna daw ang magtetrain sayo dahil wala si Mr. Padilla ngayon.”
“Wala si DJ? Nasan siya?”
“I don’t know.” Sagot niya. Naglakad na siya papunta sa table malapit sa mini kusina ni DJ.
“Bakit dito? Okay lang sa kanya?”
“SIya ang nagsabing dito daw tayo sa office niya -_-“ Sagot niya.
“Ah okay..” Wala akong ganang nakinig kay Mr. M. Una, wala ako sa mood dahil una hindi pa rin nagrereply sa good morning ko si DJ. Pangalawa walang I love you dun sa note at pangatlo, siguro galit pa rin siya.
Kailangan ko ng magsorry sa kanya dahil balak kong umuwi kami bukas sa Batangas para makasama si Dan. Birthday ko na bukas at gutso ko kumpleto kaming tatlo, pero hindi ko alam kung mangyayari pa ‘yun ngayong galit si DJ sakin..
“nasan si Jiro?”
“Pinatay ko na.” O_O? “Ah I mean, hindi ko alam. Hindi pa rin siya pumupumunta dito.” Napatango na lang ako kay Mr. M. Close talaga sila ni Jiro. Si DJ hindi masyado.
Natapos ang pagdidiscuss niya ng kung ano ano na wala akong masyadong naintindihan. Lunch ngayon at balak kong pumunta sa restau. Baka nandun na si Julia.
Nasa harap ako ng elevator at iniintay na magbukas ito.
*ting*
Bumalik ako sa wisyo dahil kanina pa pala akong inaantay ng tao sa elevator.
“S-sorry.” Sabi ko don sa dalwnag sakay. Isang matanda at isang kasing edad ko siguro.
Napatulala na lang ako habang inaantay makababa ang elevator.
Kailangan ko gumawa ng paraan para makapagsorry kay DJ.
“Tsk tsk. You’re alone, Mrs. Padilla. But why? Where’s Mr. Padilla?” Napatigil ako s apagmumuni muni ng marinig ko ang apelyido ko.
Napatingin ako sa nagsalita at O___O
“G-good afternoon, Mr. Kim.”
“Good afternoon. Why are you alone?” Tanong niya sakin.
Hindi ko alam ang isasagot ko. Bakit nga ba ako magisa?
“Mind having lunch with me?” Napatingin ako sa nagsalita, si Toby.
“Ah.. Thanks.. But no thanks.. M-makikipagkita kasi ako kay DJ.”
“Ohh. I see.” Sabi niya tapos nginitian ako. At heto na naman ang creepy niyang ngiti.
*ting*
Pagkabukas na pagkabukas ng pinto ay agad akong lumabas at naglakad ng mabilis palabas ng building. Hindi ko alam kung bakit sa tuwing nakikita ko ang magamang ‘yun kinakalibutan ako. Lalo na nung nakita kong may sugat sa leeg sa left part si Toby. Nasa kaliwang part kasi ako ng elevator. Nasa gitna si Mr Kim. Tapos nasa right part at medyo likod niya si Toby. At nakita ko ang sugat niya sa may leeg. Bigla akong natakot kasi ang laki nung sugat.. parang wala naman ‘yun dati ah? O natakpan lang dahil may nakapulupot na kung ano sa leeg niya nung meeting?
Pero gayunpaman, nakakatakot pa din sila >_<
After 30 minutes, nakarating ako sa restau. Agad kong nakita si Sena kaya sa kanya na lang ako magtatanong.
“Sena, nasan si Julia?”
“Wala po siya ma’am eh. Hindi po siya pumasok ngayong araw.”
“Ah sige salamat.” Hindi pumasok? Baka may sakit? Sa bahay na lang nila ako pupunta.
Palabas na sana ako ng restau ng makasalubong ko ang isang nilalang na bigla kong gustong patayin!
“Ah ano, sa iba na lang tayo Sehun.. Ang init kasi dito. Mahina ang aircon. Hehe.” Palabas na sana ulit ng restau si Jiro kasama ‘yung lalaking kasama niya kagabi pero agad ko silang hinarangan.
“Jiro.”
“H-Hi Kath! Ikaw pala ‘yan! Nice to see you again! ^___^” Bati ng loko sakin.
“Jiro! May dapat tayong pagusap—“
“Kath!” Napatigil ako sa pagsasalita at napatingin sa taong sinigaw ang pangalan ko. 99.9% of me inexpect na si DJ ‘yun.
“M-Mr. M.”
“Oh bas—“ Magsasalita pa sana si Jiro pero pinandilatan siya ni Mr. M.
“Kath.. Nakalimutan mo ‘to kanina.” Sabi niya at saka inabot ang cellphone ko sakin. Oo nga.. hindi ko namalayang naiwan ko pala ang cellphone ko sa office.
“S-salamat Mr. M.”
“No problem.” Pagkasabi niya nun dumeretso siya kay Jiro at saka hinila kung saan. Tapos kasunod nila ‘yung isa pang lalaki. Aish, sino ba ‘yun?! Nakakstress ha! Siya siguro ‘yung nagtakip ng bibig ko! Pamilyar boses eh >_<
Umalis na ako ng restau. Kailangan ko ng puntahan si Julia.
LOYZAGA RESIDENCE
“Pasok po kayo ma’am. Nasa kwarto po si Ma’am Julia,” Sabi sakin ng head maid nila. Hays, yaman na talaga ni Julia.
“Salamat po.” Nagderetso na ako sa kwarto ni Julia. Hindi na ako nagpasama dahil saulado ko na ang bahay nila.
Pagkatapos kong kausapin si Julia, mapapanatag na ang loob ko. Madali na akong makakhingi ng tawad kay DJ.
*tok tok*
“Julia? Si Kath ‘to.. Pwede ka bang makausap?”
*bogsh*
Hala ano ‘yun?! Kumatok ulit ako. Baka kung anon g nangyari kay Julia!
“Juls! SI Kath ‘to! Anong nangyari sayo? Okay ka lang?!” Walang sumasagot. *tok tok*
“Julia!”
“Ah, Kath! Saglit lang!” Hay sa wakas sumagot na din siya.
Inintay kong buksan niya ang pinto.
/opens door/
“Kath..”
“Julia,” Hindi ko alam kung bakit bigla na lang akong napayakap sa kanya. Gusto kong burahin lahat ng mali kong iniisip sa kanya.
“B-bakit Kath?”
“Wala lang.. Pwede ba akong pumasok?” Tanong ko.
“O-oo n-naman..” Pumasok ako sa kwarto niya. Matagal tagal an din nung huli akong pumunta dito. Naging busy kasi eh.
Umupo kami sa kama.
“Malakas naman aircon Julia ah? Bakit pinagpapawisan ka?” Tanong ko. PInagpapawisan kasi siya eh.
“Ah eh.. Mahina.. Haha! Teka.. Bakit ka nga pala napunta dito Kath?”
“Tatanungin ko lang sana kung.. nasan ka kahapon? Pgakagaling mo sa restau?”
“A-ah ako.. Bumalik ako sa r-restau.. Tama nasa restau ako kahapon.. Nandun ako baka hindi lang nakita ng mga crew.”
THIRD PERSON’s POV
“Ganun ba? Siguro nga. Hehe.”
“O-oo.. ‘Yun lang ba pinunta mo dito?” Tanong ni Julia kay Kath.
“Aish! Ang sikip!” Nagulat si Kath dahil may boses siyang narinig mula sa cabinet.
“Sino ‘yun?” Tanong nito.
“A-ah eh wala! Pusa! Hehe.”
“Nagaalaga ka ng pusa Julia? Talaga? Kelan pa?”
“Kahapon lang.. Hehehe.” Sagot nito. Inikot ni Kath ang tingin niya sa kwarto at may nakita siyang isang bagay na nakapagpabilis ng tibok ng puso niya.
“S-si DJ? Nakita mo ba siya?” Tanong niya kay Julia. Iniwas niya ang tingin sa bagay na iyon at tumigin kay Julia.
“H-hindi eh..”
Alam niyang may tinatago ang kaibigan niya sa kanya..
“Gusto ko sanang magsorry sa kanya.” Sabi niya habang naglalakad lakad sa kwarto ni Julia, “Para kasing nakita kita sa bar kagabi. Pupuntahan sana kita kaso may bumato sa likod ko at pagharap ko may nagtakip ng bibig ko. Nakakahilo ang amoy kaya nawalan ako ng malay.”
“A-ano?! Tapos.. Anong nangyari Kath? Okay ka lang ba?” Lumapit pa si Julia sa kanya pero umatras agad siya.
Hindi niya kayang hawakan siya ng kaibigan niyang pinagmumukha siyang ewan.
Hindi niya alam kung bakit unti unting nagbago si Julia.
Marami ga ba siyang hindi alam? Hindi alam simula nung macomatose siya? Ano nga ba ang mga nangyari noong mga panahong natutulog siya?
“Nagising ako sa isang kwarto.”
“K-kwarto?!” Nagulat si Julia pero mas nagulat siya sa taong lumabas sa cabinet. Nakatalikod si Kath kaya hindi niya ‘yun kita.
“Oo. Condo unit ng kaibigan ni Jiro. Actually—“
“Ano?! Nasan ka kagabi?! Condo unit ng kaibigan ni Jiro?!” Slowmo na nilingon ni Kath ang kanina pang nagtatago sa cabinet ni Julia.
“Eh ikaw? Bakit ka nandyan sa cabinet ni Julia... DJ?”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N: OKAY KUMALMA PO TAYO! HAHAHA. Character lang ni Julia ang bad hindi si Julia Montes mismo as in, in real life, okay? Magtiwala lang po tayo sa bubble tea ni Sehun (hindi po iyon nakakalason LOL)
Next update: Tomorrow evening. :)
Para hindi malito: READ BETWEEN THE LINES. Know the logic. Byee :---)