အိမ်ကြီး တစ်အိမ်ရဲ့ အခန်းတစ်ခုထဲမှာ ကောင်လေး
တစ်ယောက်သာ တိတ်တဆိတ်ထိုင်နေလေသည်။
သူက သူ့အရှေ့ရှိ ဖုန်းလေး ကိုသာမမှိတ်မသုန်
စိုက်ကြည့်နေပြီး မျက်နှာက တည်တင်းနေလေသည်။
ပြီးတော့ ထိုကောင်လေးသည် လက်မှ နာရီကိုလည်း
ခနခနကြည့်နေလေသည်။ ထိုကောင်လေးဘေးမှ
လူနှစ်ယောက်ကတော့ ကျောက်ရုပ်များသဖွယ် ငြိမ်သက်လို့ မတ်တပ်ရပ်စောင့်နေပါသည်။
ဒီအိမ်ကိုရောက်လာပြီးကတည်းက စားပွဲပေါ်ကို
ဖုန်းတစ်လုံးတင်၍ မမှိတ်မသုန်စိုက်ကြည့်နေသော
အိမ်ကြီးရှင်သခင်လေးက ရည်းစားကို ကြည့်နေသည့်အတိုင်း။
သူတို့မတ်တပ်ရပ်နေရသည်မှာလည်း နာရီလက်တံ သုံးပတ်ပင် ပြည့်ရော့မည်။
"ကျစ် ပါးပါးက ဘာလို့ အခုထိဖုန်းမခေါ်သေးတာလဲ ဟိုနှစ်ကောင်"
"ခင်ဗျာ"
ဂျောန်ကခေါ်တော့ မှ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာသည့်
ထိုနှစ်ယောက်၊ မျက်နှာကလည်း ပြူးတူးပြဲတဲလေးတွေနှင့်။
"မင်းတို့ပြောကြည့် ပါးပါးက ငါ့ကိုဖုန်းခေါ်လာပါ့မလား"
ထိုအခါတစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်၍
ထွက်လာသောစကား။
"အဲ ခေါ် ခေါ်မှာပါ ဘယ်မိဘကမှ ကိုယ့်သားသမီးကို အကြာကြီးပစ်မထားပါဘူး"
"တိတ်စမ်း ဘာသားသမီးလဲ ပါးပါးနဲ့ငါက သားဖတွေမဟုတ်ဘူး"
ဂျောန်ငေါက်လိုက်တော့လည်း ပါးစပ်လေးတွေ
ပိတ်၍ငြိမ်ကျသွားပြန်သည်။ ခနအကြာတွင် ဂျောန်ဖုန်း
screenလေးက မီးလင်းလာပြီး 'ဂျောန်ရဲ့ ပါးပါး'
ဆိုပြီး contact မှတ်ထားသော ဖုန်းနံပါတ်လေးက
အဝင်call ဝင်လာလေသည်။ ဂျောန်မျက်နှာမှာ
ပြုံးနေလိုက်တာများ ဖုံးမရဖိမရ။ ပါးပါးဆိုတဲ့
လူသားလေးက သိပ်ဆိုးတာရယ် ဂျောန်ကို ငိုအောင်
ရယ်အောင် အမျိုးမျိုး လုပ်နိူင်တာရယ်။
ဖုန်းလေးသည် ပထမတစ်ခါ အဝင်callမှာ မကိုင်တော့
ကျသွားသည်။ သူတို့သခင်လေးက ဖုန်းမျှော်နေတာမဟုတ်ဘူးလား အခု ခေါ်တော့လည်းမကိုင် ။
သို့သော် မျက်နှာကကျ ပြုံးဖြီးလို့။ ခနအကြာတွင် ထပ်ဝင်လာသော ဖုန်းလေး။
"...."
"ဟဲလို ပါးပါး ဟုတ် ကျွန်တော် လမ်းဘေးက ဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်မှာ "
"...."
"ကျွန်တော်ပြန်မလာတော့ဘူး ပါးပါးဆီကို ပါးပါးအနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှာစိုးလို့"
"..."
"ပါးပါး တကယ်ပြောတာလား ပါးပါးက ဂျောန်ကိုချစ်တယ်ဆိုတာ တကယ်နော် ပြီးတော့ လူကြီးဖြစ်ပြီး မညာရဘူးနော် အဲဒါဆို ဂျောန်အခုချက်ချင်းလာခဲ့မယ်"
"...."
"ရတယ်ပါးပါး ဂျောန်ဘာသာ ပြန်ခဲ့မယ် ပါးပါးကို တွေ့ချင်လှပြီ ချစ်တယ်နော် ပါးပါး"
ဂျောန်ဆိုတဲ့လူဆိုးလေးရဲ့ မျက်နှာကလိုချင်တာရသွားတဲ့
ကလေးငယ်လေးလို ဝင်းပလို့။ ဂျောန်ဘေးက
နှစ်ယောက်ကတော့ အပြောင်းအလဲမြန်လွန်းတဲ့
သခင်လေးကို နှာခေါင်းတရှုံ့ရှုံ့နဲ့။ တကယ်ပါ ဂျောန်ဆိုတာ
ပါးပါးနဲ့ ပတ်သတ်လာရင် မူယာမာယာ ပလီပလာတွေနဲ့
အဲလိုလေးတွေလည်း ချွဲတတ်သေးတာ။ ဂျောန်က
သူကိုယ်တိုင်လည်း ချစ်ပေးနိူင်သလို အချစ်ကလည်းခံချင်သေးတာရယ်။
🍉🍉🍉🍉🍉🍉🍉
ချစ်ရတဲ့လူသားလေးနှစ်ယောက် တစ်နည်းအားဖြင့်
တစ်ဦးကိုတစ်ဦး မေတ္တာတွေပုံပေးထားတဲ့ အမျိုးသားလေးနှစ်ဦးရဲ့
ရိုးရှင်းသော လက်ထပ်ပွဲလေးတစ်ခု။
တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်က အသက်အရွယ်တွေ
ကွာဟလွန်းနေလည်း တစ်ဦးအပေါ်တစ်ဦး
ပေးထားတဲ့
မေတ္တာတွေကတော့ အတူတူပါဘဲ။ လက်ထပ်ပွဲလေးရဲ့
ဇာတ်ဆောင်နှစ်ယောက်က အမျိုးသားနှစ်ဦးဖြစ်နေလည်း
လိုက်ဖက်လွန်းတဲ့ အရာတွေကတော့ လိုက်ဖက်လွန်းနေတာပါဘဲ။ အခုလည်းကြည့်
အဖြူရောင်အနောက်တိုင်းဝတ်စုံနှင့် သတိုးသားငယ်လေးဟာ
နောက်ထပ် အဖြူရောင်ဝတ်စုံနှင့်သတိုးသားလေးက
သူ့ပါးပါးရဲ့လက်ကိုတွဲ၍ လျှေက်လာတာကို ကြည့်နေတာများ ကမ္ဘပေါ်မှာ တစ်ယောက်တည်းပဲရှိသည့်အတိုင်း။
လိပ်ပြာတွေက ပန်းလှလှလေးတွေအပေါ် ဝဲသလို
ဂျောန်ရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေဆိုတာလည်း ပါးပါးဆိုတဲ့
လူသားလေးဆီမှာဘဲ ဝဲပျံခြင်းသတဲ့။ အချစ်က
အပြာရောင်လေးပါလို့ ပြောခဲ့တုန်းက ဂျောန်က
ဟင့်အင်းပါတဲ့၊ အချစ်က ပါးပါးပါလို့ ပြန်ဖြေခဲ့သတဲ့။
ဂျောန်အနားမှာ လိပ်ပြာလှလှလေးတွေ ဝဲနေခဲ့လည်း
ဂျောန်ကတော့ သူ့ကိုပျိုးထောင်ခဲ့တဲ့ ဥယျဥ်မှုးကိုဘဲ ခြွေစေချင်တယ်တဲ့။
သူတို့ရဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို အပြစ်တင်ဝေဖန်တဲ့သူတွေကိုလည်း
ဂျောန်ဟာ လှလှပပလေးတုံဲပြန်ခဲ့သတဲ့။ မင်္ဂလာပွဲလေးကိုလည်း သူ့ပါးပါးစိတ်တိုင်းကျ
မြက်ခင်းပြင်စိမ်းစိမ်းလေးမှာ အဖြူရောင်တန်ဆာတွေကိုသာ ဆင်ယင် အသုံးပြုထားခဲ့သတဲ့။
သတိုးသားလေးကို သူ့လက်ထဲသို့ အပ်နှံခံရချိန်မှာတော့ ဂြိုလ်ကြည့်အကြည့်ခံရလည်း ဂျောန်တို့ကတော့
ပြုံးနေတာပါဘဲ။ ပြီးတော့ လူအများရှေ့မှာဘဲ
သတိုးသားလေးကို အဖြူရောင် နှင်းဆီတစ်ပွင့်နဲ့
သူ့အပိုင်ဖြစ်ပေးဖို့ ဒူးထောက်တောင်းဆိုသတဲ့။
နှင်းဆီပန်း တစ်ပွင့်ရဲ့ အဓိပ္ပာယ်က 'ကိုယ့်ရင်ထဲမှာ မင်းဘဲရှိပါတယ်'တဲ့။
"ပါးပါးကို ကျွန်တော် ဂျောန်ဂျောင်ဂုဂ်က ဤနှင်းဆီတစ်ပွင့်နှင့် ကျွန်တော့်ကိုလက်ထပ်ဖို့တောင်းဆိုပါသည်၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဘဝတစ်လျှေက်လုံးကိုလည်း ပါးပါးရဲ့လက်တစ်စုံနှင့်သာ လက်တွဲသွားပါမည်ဟု လူအများရှေ့တွင် ကတိသစ္စာပြုပါသည်၊ ကျေးဇူးပြု၍ ကျွန်တော့်ကို လက်ခံပေးပါ "
ဂျောန်က ဒီလိုတွေပြောတော့ ဂျောန်ရဲ့မကြီးမငယ်
သတိုးသားလေးဟာ ငိုသတဲ့၊ ပြီးတော့ ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်လို့ ဂျောန်ကိုလက်ထပ်ပါမည်
ဆိုတဲ့အကြောင်း အဖြေပြန်ပေးသတဲ့။ ဂျောန်ဟာလည်း
နှင်းဆီပန်းပွင့်လေးထဲမှာ မြုပ်ထားတဲ့ လက်စွပ်လေးကို လက်သူကြွယ်မှာ ဝတ်ပေးပြီး
သူ့အပိုင်အဖြစ် ချည်နှောင်သတဲ့။ နှင်းဆီပန်းလေးကိုရင်ဘတ်မှာစိုက်ပြီး တစ်သက်လုံးသိမ်းထား
ရမယ့်အကြောင်းပြောတော့ ဂျောန်ရဲ့ မကြီးမငယ်လေးဟာ
ရယ်သတဲ့။ လူအများရှေ့မှာ နမ်းမယ်ဆိုပြန်တော့
ဂျောန်ရဲ့ မကြီးမငယ်လေးဟာ အရှက်သည်းပြန်ပါရော၊
ပြီးတော့ပြောသေးတာ 'ဂျောန်ရေ ဒါကရှက်စရာကောင်းတယ်နော်'တဲ့။
ဒါလည်း ဂျောန်တို့က မကြားချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တာပါဘဲ။
မင်္ဂလာပွဲလေးပြီးသွားလို့ အိမ်ပြန်မယ်ဆိုတော့ မင်ဂျီမင်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးက ရောက်လာပါသည်။
"ဦးလေးငယ်နဲ့ ဦးလေးဂျောင်ဂု ကျွန်တော်ရောလိုက်မယ် "
ဒါလည်း ဂျောန်တို့ဝဋ်လည်တာပါဘဲ။ ဂျောန်တို့
အကြောင်းကိုသိသွားကတည်းက သူ့ကို ဦးလေး
လို့ခေါ်ပါတော့သည်။ ဂျောန်တို့ဆိုတာလည်း ပါးစောင်ကို
လျှာနဲ့ထိုးလို့ လက်သီးဆုပ်ပြရုံကလွှဲလို့ ပြန်ချေပလို့မရ၊ ပါးပါးက ဘေးမှာကိုး။
"မင်းက ဘာလိုက်လုပ်မှာလဲ အိမ်ပြန်ချင် ကိုယ့်ဘာသာကို ပြန်လေ "
"ဂျောန် "
ဂျောန်ရဲ့မကြီးမငယ် သတိုးသားအသစ်စက်စက်ကလေးက နံမည်လေးခေါ်ပြီး
မျက်လုံးလေးပြူးပြလိုက်တာနဲ့ ဂျောန်တို့မှာ အရာရာကို
နှုတ်ဆိတ်လိုက်ရတာပါဘဲ။
"ဂျီမင်လေးက အိမ်ပြန်လိုက်မို့လား ဦးလေးငယ်တို့နဲ့ လိုက်လို့ရတယ်လေ လာ"
"အစကတော့ ဟုတ်တယ် အခုတော့ မလိုက်တော့ပါဘူး တစ်ချို့ကလိုက်စေချင်ပုံမပေါ်ဘူးဆိုတော့ တော်ကြာဝဋ်လည်နေမှာစိုးလို့ အခု ပါးပါးကြီးတို့ကားနဲ့ဘဲ ပြန်တော့မယ်"
ဂျီမင်လေးသည်လည်း နှုတ်ခမ်းစူလို့ ခြေစောင့်ကာ
ထွက်သွားပါတော့သည်။ ဂျောန်ကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း
လူလည်လေးက နှုတ်ခမ်းစူလို့၊ မင်လည်း ပြုံး၍သာ။
ထို့နောက်တွင်တော့ ကားဖြူလေးသည် ဂျောန်ကိုယ်တိုင်ပြင်ဆင်ထားသော စံအိမ်တော်ဆီသို့။
အဖြူရောင်တစ်ထပ် အိမ်လေးသည် ခြံဝန်းအကျယ်
ကြီးထဲတွင် ရိုးရိုးရှင်းရှင်းဆောက်လုပ်ထားပြီး
အိမ်ရှေ့တွင် နှင်းဆီအဖြူတို့ကို စနစ်တကျ စိုက်ပျိုး
ထားလေသည်။ အိမ်၏ အနောက်ဘက်တွင်တော့
ဂျောန်က သူ့ပါးပါးအကြိုက် လိမ္မော်ပင်တို့ကို စိုက်ပျိုးပေးထားလေသည်။
"ကဲ ပါးပါး အိမ်ကိုရောက်ပါပြီခင်ဗျ သဘောရောကျရဲ့လား"
မင် အိမ်ပတ်ပတ်လည်ကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး
သဘောကျကြောင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
သူ့ကလေးငယ်က သူ့အကြိုက်ကို လုပ်ပေးထားခြင်းပင်၊
ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်းတိတ်ဆိတ်သည့်နေရာမို့ အရမ်းကိုအေးချမ်းပါသည်။
အိမ်ထဲကိုဝင်လိုက်သောအခါတွင်တော့ အိမ်ထဲက
အပြင်အဆင်အားလုံးက အပြာရောင်နုနုလေး
တွေကိုသာ သုံးထားသောကြောင့် မြင်ရတာ စိတ်အေးချမ်းစေသည်။
"ပါးပါးလာ အခန်းထဲကိုသွားကြမယ်"
မင်သည် ဂျောန်ဆွဲခေါ်ရာ အခန်းထဲသို့ရောက်တော့
တွေ့လိုက်ရတာက လှလှပပအခန်းပြာလေး။
"ဂျောန် ဒါတွေကို ဘယ်ကတည်းကပြင်ထားတာလဲ"
"လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးနှစ်လောက်တည်းက"
"အင်း အဲချိန်တွေတုန်းက ပင်ပန်းခဲ့မှာပေါ့"
ကဲ ကြည့် မကြီးမငယ်လေးက စိတ်မကောင်းဖြစ်နေပြန်ပြီ။
ဂျောန် ပါးပါးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲသို့ တိုးဝင်လိုက်ပြီးဖက်ထားလိုက်သည်။
"အင်း ပင်ပန်းတယ် အဲ့အချိန်တွေတုန်းက ပါးပါးဆီပြန်ချင်တာတောင် ပြန်မလာနိူင်ခဲ့လို့ တောင်းပန်ပါတယ် အဲဒါကြောင့်မို့ ဂျောန်ကို အများကြီးပိုချစ်ပေးနော် ပါးပါး"
"အင်း ပါးပါးက ဂျောန်ကို ဟိုးအရင်ကထက် ပိုပိုပြီး ချစ်ပေးမယ် အခုတော့ ပါးပါးကို ခနလွှတ်ပေးအုံး"
မင်က လွှတ်ပေးဖို့ပြောသော်လည်း ပို၍ တင်းကြပ်လာသော
လက်တစ်စုံကြောင့် အသက်ရှူရကြပ်လာသလိုလို။
ဟိုအရင်ကတည်းက ဖက်နေကြဆိုပေမဲ့ အခုက
ဒီအခြေအနေနဲ့ မင် အသားမကျသေး။ ပြီးတော့
အဆိုးလေးက မင့်ပုခုံးပေါ် မေးတင်၍ ဆံပင်တွေကို
နမ်းနေပြန်သေးသည်။ မင်ရုန်းကြည့်သော်လည်းမရ။
"လွှတ်အုံးလို့ ဂျောန်ရ ပါးပါးမနေတတ်တော့ဘူးနော်"
"ပါးပါးကလည်း ဖက်တာလေးကို"
"ပါးပါးကမလည်းနဲ့တော့ သွားတော့ဂျောန် ရေချိုးမှာဆို ချိုးတော့ ပင်ပန်းလာတယ်မလား"
နှုတ်ခမ့်းဆူနေသော်လည်း မတတ်နိူင် ။ ရေချိုးဖို့ နှင်လွှတ်လိုက်ရသည်။
"ပါးပါး ဂျောန်တို့ အတူတူရေချိုးကြမလား"
ချက်ချင်းပင် အနီရောင်ပြောင်းသွားသော မျက်နှာဖြူဖြူလေး။
"မချိုးဘူး မင်းပြီးမှ ငါချိုးမယ် သွားပါ မြန်မြန်သာ သွားချိုးစမ်းပါ"
"ပါးပါးကလည်း အချိန်ကုန် သက်သာအောင်လို့လည်း ခေါ်ရသေးတယ် ပြီးတော့ ပါးပါးက ဒီဝတ်စုံလေးနဲ့ အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ် သိလား"
ပြောရင်းနှင့်ပင် မင့်ပါးကိုနမ်း၍ လူလည်ကျသွားသော
အဆိုးလေး။ ပြီးတော့ လုပ်ချင်တာများလုပ်နေရင်
တဟားဟားနဲ့ အော်ရယ်တတ်သော ကောင်လေးကတော့
ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားပြီဖြစ်သည်။
"ဂျောန်ဂျောင်ဂုဂ် အေး ထွက်လာရင်တွေ့မယ်"
"အဟား ပါးပါးကလည်း ချစ်လို့နမ်းတာကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့"
"ကဲ ရပြီ အအေးပတ်မယ် ရေမြန်မြန်ချိုးတော့"
ရေချိုးခန်းတံခါးကနေ ခေါင်းပြူ၍ ပြောနေသော
ကောင်လေးကို စကားပြောရတာမော၍ ကုတင်ပေါ် လှဲအိပ်ချလိုက်သည်။
ဂျောန် ရေချိုးပြီးသွားတော့ ပါပါးက ကုတင်ပေါ်တွင်
ခွေခွေလေး အိပ်ပျော်နေလေပြီ။ နေရာကျအောင်
ပြန်ပြင်ပေးလိုက်ပြီး ခေါင်းလုံးလုံးလေးကို တစ်ချက်
နမ်းလိုက်သည်။ အိပ်နေတာလေးကလည်း ကလေးလေး
ကျလို့ တကယ်ပါ ဂျောန်ဆိုတာ ပါးပါးကို ငုံထားလို့
သာရရင် အာခံတွင်းထဲ ထည့်ငုံထားမှာ။ ပြီးတော့
ဒီလူက အရမ်းကိုဖြူစင်လွန်းတယ် ၊လှည့်စားရ
သိပ်လွယ်တယ် ဒီလူက တစ်သက်လုံး သူ့အပိုင်ဘဲ။
ဖြူဖြူဖွေးဖွေး မျက်နှာလေးကို နေရာအနှံ နမ်းပြစ်လိုက်သည်၊
ပင်ပန်းနေ၍ထင် တုပ်တုပ်မျှမလှုပ်။ နိုးနေတဲ့အချိန်
နမ်းရင် ရှက်ပြီးအနမ်းခံမှာမဟုတ်တဲ့အတွက် အခု
ကတည်းက အကြွေးယူ၍ နမ်းရမည်။ ဂျောန်နှုတ်ခမ်းပါးပေါ်က
အပြုံးတွေဆိုတာလည်း မင်ယူန်းဂီဆိုတဲ့ မကြီးမငယ်လေးနဲ့မှ
အသက်ဝင် ပီပြင်တာမျိုး။
"အား ဒီဖြူဖြူသေးသေးလေးကို ချစ်လွန်းလို့ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့"
ထိုအချိန်တွင် မားမားကြီးဆီမှ ဖုန်းဝင်လာလေသည်။
ဂျောန် ပါးပါးကို အသာလေးထားခဲ့ပြီး အခန်းပြင်သို့ ထွက်လာလိုက်သည်။
"ဂျောင်ဂုဂ်လေးရေ သားငယ်ရော မားမားတို့ဆီလာခဲ့အုံးလေ ပွဲကနေ အဲကိုတန်းပြန်သွားတာဆိုတော့"
"ဟုတ် မားမားကြီး ပါပါးကအိပ်နေတာမို့ မနက်ဖြန်မနက်မှ စောစော လာခဲ့ပါ့မယ်"
"သြော် အင်းအင်း အဲဒါဆိုလည်း မနက်မှ လာခဲ့လိုက်တော့ ပြီးတော့ မင့်ပါးပါးကို အကြာကြီးမအိပ်ခိုင်းနဲ့နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ"
ဂျောန်အခန်းထဲပြန်ဝင်၍ အလုပ်တစ်ချို့လုပ်ပြီးချိန်ထိ
ကုတင်ပေါ်က
လူသားငယ်လေးက အိပ်နေတုန်း။ ထိုလူသားလေးကိုနှိုး၍
ရေချိုးခိုင်းလိုက်ပြီး အဝတ်အစားတစ်ချို့ကို ထုတ်ပေးထားလိုက်သည်။
ဂျောန်ကတော့ မီးဖိုခန်းဆီသို့။
ရေချိုးပြီးသွားတဲ့ ပါးပါးကို ဂျောန်တစ်ချက် အနမ်းပေးလိုက်ပြီး
ညစာစားရန် ပြင်လိုက်ငည်။
"ပါးပါးလာ ဂျောန်တို့ ညစာစားကြမယ်"
"အင်း ဒီနေ့ မားမားတို့ကိုလည်း နှုတ်မဆက်ဖြစ်ဘူး ညစာစားပြီးရင် အိမ်ကိုသွားရအောင်"
"မနက်ဖြန်မှ လာမယ်လို့ မားမားကြီးကို ဖုန်းဆက်ထားတယ် ပါးပါး ဒီနေ့တော့ ကောင်းကောင်းနားလိုက်ပါအုံး"
"အင်း ဒါဆိုလည်း မနက်ကျမှ မားမားတို့ဆီ သွားကြတာပေါ့"
ညစာစားပြီးသွားတော့ ဂျောန်က မင့်ရဲ့ပေါင်ပေါ်မှာလှဲ၍
ဇာတ်ကားကြည့်သည်။ အဆိုးလေးက တစ်ခါတစ်ခါ
မင့်ရဲ့ မေးကို ဖွဖွလေး လှမ်းကိုက်တတ်သေးသည်။ ထိုအချိန် မင်ကအော်ရင် ဂျောန်က တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်သည်။
"ပါးပါး အဲ့TVကြီးကြည့်နေတာ မပျင်းဘူးလားလို့ မအိပ်ချင်သေးဘူးလား"
"ဟင် ဂျောန်ကအိပ်ချင်လို့လား အိပ်ချင်ရင် သွားအိပ်တော့လေ ပါးပါးက နေ့လည်က အိပ်ထားတော့ မအိပ်ချင်သေးဘူး"
မကြီးမငယ်လေးက ဂျောန်ကို ရှောင်ချင်နေမှန်း
သိသည်။ ဂျောန်တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း ထထိုင်လိုက်သည်။
"ဂျောန်တစ်ယောက်တည်း မအိပ်ချင်ပါဘူး ဒီလိုလုပ် ပါးပါးက မအိပ်ချင်သေးဘူးဆိုတော့ ဂျောန်တို့ တစ်ခုခု လုပ်ကြမလာ"
"ဘာ ဘာလုပ်မှာလဲ ဂျောန်ရ"
ထိတ်လန့်နေသည် မကြီးမငယ်လေးကို ကြည့်၍
အဆိုးလေးက လှလှပပလေးပြုံးကာ အကြောစိမ်းတွေ
ယှက်နွယ်နေသည့် လက်တစ်စုံက လည်တံဖြူဖြူတစ်ဝှိုက်သို့ ယှက်နွှယ်လာလေသည်။
"ပျော်စရာ တစ်ခုခုလုပ်ကြမလားလို့ပါ ပါးပါးရ မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ယုံလိုက်"
"ဂျောင်ဂုဂ်"
အဆိုးလေးက မထိတထိလာကလိတော့ မကြီးမယ်လေးက
အရှက်သည်းစွားနှင့်အော်ပါတော့သည်။ အဲဒီနောက်တော့
အဆိုးလေးရဲ့ ယုန်သွားတို့နှင့် အကိုက်ခံလိုက်ရသည့် လည်တိုင်ဖြူဖြလေး။
"ဂျောင်ဂုဂ် အ့ ဘာလုပ်"
အဆိုးလေးက ဘယ်ကို ဦးတည်နေမှန်း သိပြီမို့
လက်ဖြူဖြူလေးတွေက ဂျောန်ရင်ဘတ်ကို တွန်းလွှတ်
ပါသည်။
သို့သော်လည်း လက်ကောက်ဝတ်လေးတစ်စုံဟာ
အဆိုးလေးရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုအောက် ရောက်သွားပြီး
နှုတ်ခမ်းတစ်စုံဟာလည်း ချိတ်ပိတ်ခံလိုက်ရပါတော့သည်။
အဆိုးလေးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က အဝတ်ဖြူဖြူတွေအောက်
ပြေးလွှားနေပြီး နှုတ်ခမ်းတွေဟာ တတိတိ အကိုက်ခံနေရတော့
ကိုယ်ငယ်လေးဟာ အထိအတွေ့တွေကြားမှာ မလူးသာမလွန်သာ။
လှစ်ဟာသွားသော ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းနှင့်အတူ
နှုတ်ခမ်းတစ်စုံဟာလည်း ရင်ဘတ်ဖြူဖြူတွေအပေါ် အပြေးအလွှားရောက်ရှိလျှက်။
ပါးစပ်လေးကိုဟ၍ အောက်ဆီဂျင်ကို ရှိုက်၍
ရှူနေပါသော မကြီးမငယ်လူသားလေးကိုကြည့်၍
အဆိုးလေးက သဘောတကျ ပြုံးလျှက် ။
"အ့ ဂျောန် ဘာလုပ်တာလဲ တော်တော့"
ရင်ဘတ်ဖြူဖြူတွေကို အကိုက်ခံရတော့ မကြီးမငယ်လေးက
အော်ပါတော့သည်။ တဆက်တည်းမှာပင် ဂျောန်က
ကိုယ်ငယ်လေးကို ပွေ့ချီလိုက်တော့ မကြီးမငယ်လေးက
အလန့်တကြားနှင့် ဂျောန်ကို သိုင်းဖက်ပါသည်။
"ဂျောန် ဘာလုပ်အုံးမလို့လဲ တော်လိုက်တော့နော်"
"ဆိုဖာပေါ်ထက် ကုတင်ပေါ်က ပိုပြီးပျော်စရာ ကောင်းမယ်ထင်တယ် ပါးပါးရ "
"အမ် တော်ပြီ တော်ပြီ မသွားဘူး ဂျောန် ပါးပါးကို အောက်ပြန်ချပေးစမ်း"
အသည်းအသန်ကို ခေါင်းရမ်း၍ ငြင်းနေပါသော
မကြီးမငယ်လေးကို ကြည့်၍ အဆိုးလေးက ပင့်သက်ရှိုက်လျှက်။
"ဘာလဲ ပါးပါးက ဒီမှာဘဲ ကစားချင်လို့လား"
"အဲ အဲ့လိုမဟုတ်"
"အဲဒါဆို သွားကြမယ် အခန်းထဲကို"
ဆတ်ခနဲ အပွေ့ခံလိုက်ရတဲ့ ကိုယ်ငယ်လေးနဲ့ အတူ
အဆိုးလေးရဲ့ ခြေလှမ်းတွေဟာ အခန်းထဲသို့ တန်းတန်းမတ်မတ်။
တကယ်တော့ အဆိုးလေးကို မလိုက်လျောချင်၍ မဟုတ်၊
ပထမဦးဆုံးအကြိမ်မို့ ရှက်တာရယ် ကြောက်တာရယ်ကြောင့် ဗျာများနေရခြင်းပင်။
"ဂျောန် ငါ ငါကြောက်တယ်"
မျက်ရည်တွေဝိုင်းနေသော မကြီးမငယ်လေးကိုကြည့်၍ ဂျောန်နှစ်သိမ့်တာက
"ဂျောန့်ကိုယုံ ပါပါးမနာစေရဘူး ဂျောန်နောက်သာလိုက်ခဲ့"တဲ့။
နောက်ဆုံးတော့လည်း ပလီပလာတွေ သိပ်ပြောလွန်းတဲ့
ယုန်ဆိုးလေးဟာ ကြောင်လေးတစ်ကောင်ကို အရိုးရော
အသားပါမကျန် တစ်ညလုံး တတိတိနဲ့ စားသုံးခဲ့သတဲ့။
"ဂျောန် မင်းကသိပ်ဆိုးလွန်းတယ်"ဆိုတော့
"အဲဒါက ပါးပါးက ဆွဲဆောင်လို့ပါ"တဲ့။
အပြာရောင်အခန်းလေး ထဲမှာရှိတဲ့ အိပ်ရာပေါ်က
လူသားနှစ်ယောက်ကတော့ အပြာရောင်ညလေးကို
လှလှပပပုံဖော်ခဲ့ကြသတဲ့။ အသက်အရွယ်တွေခြားနားပေမဲ့
အချစ်တွေကတော့ ထပ်တူညီနေကြမယ်ဆိုတာ ယုံကြည်ရင်းနှင့်.....
################################
ပြီးပါပြီ ။
အားလုံးလည်း ကိုယ်ချစ်တဲ့သူကို ပိုင်ဆိုင် နိူင်ပြီး ပျော်စရာ အိပ်မက်တွေ ဖန်တီးနိုင် ပါစေလို့ တောင်းဆုပြုရင်း🙏🙏🙏
ကျေးဇူးတင်ပါတယ် 👋👋👋
Zawgyi version
အိမ္ႀကီး တစ္အိမ္ရဲ႕ အခန္းတစ္ခုထဲမွာ ေကာင္ေလး
တစ္ေယာက္သာ တိတ္တဆိတ္ထိုင္ေနေလသည္။
သူက သူ႕အေရွ႕ရွိ ဖုန္းေလး ကိုသာမမွိတ္မသုန္
စိုက္ၾကည့္ေနၿပီး မ်က္ႏွာက တည္တင္းေနေလသည္။
ၿပီးေတာ့ ထိုေကာင္ေလးသည္ လက္မွ နာရီကိုလည္း
ခနခနၾကည့္ေနေလသည္။ ထိုေကာင္ေလးေဘးမွ
လူႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေက်ာက္႐ုပ္မ်ားသဖြယ္ ၿငိမ္သက္လို႔ မတ္တပ္ရပ္ေစာင့္ေနပါသည္။
ဒီအိမ္ကိုေရာက္လာၿပီးကတည္းက စားပြဲေပၚကို
ဖုန္းတစ္လုံးတင္၍ မမွိတ္မသုန္စိုက္ၾကည့္ေနေသာ
အိမ္ႀကီးရွင္သခင္ေလးက ရည္းစားကို ၾကည့္ေနသည့္အတိုင္း။
သူတို႔မတ္တပ္ရပ္ေနရသည္မွာလည္း နာရီလက္တံ သုံးပတ္ပင္ ျပည့္ေရာ့မည္။
"က်စ္ ပါးပါးက ဘာလို႔ အခုထိဖုန္းမေခၚေသးတာလဲ ဟိုႏွစ္ေကာင္"
"ခင္ဗ်ာ"
ေဂ်ာန္ကေခၚေတာ့ မွ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္လာသည့္
ထိုႏွစ္ေယာက္၊ မ်က္ႏွာကလည္း ျပဴးတူးၿပဲတဲေလးေတြႏွင့္။
"မင္းတို႔ေျပာၾကည့္ ပါးပါးက ငါ့ကိုဖုန္းေခၚလာပါ့မလား"
ထိုအခါတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္၍
ထြက္လာေသာစကား။
"အဲ ေခၚ ေခၚမွာပါ ဘယ္မိဘကမွ ကိုယ့္သားသမီးကို အၾကာႀကီးပစ္မထားပါဘူး"
"တိတ္စမ္း ဘာသားသမီးလဲ ပါးပါးနဲ႕ငါက သားဖေတြမဟုတ္ဘူး"
ေဂ်ာန္ေငါက္လိုက္ေတာ့လည္း ပါးစပ္ေလးေတြ
ပိတ္၍ၿငိမ္က်သြားျပန္သည္။ ခနအၾကာတြင္ ေဂ်ာန္ဖုန္း
screenေလးက မီးလင္းလာၿပီး 'ေဂ်ာန္ရဲ႕ ပါးပါး'
ဆိုၿပီး contact မွတ္ထားေသာ ဖုန္းနံပါတ္ေလးက
အဝင္call ဝင္လာေလသည္။ ေဂ်ာန္မ်က္ႏွာမွာ
ၿပဳံးေနလိုက္တာမ်ား ဖုံးမရဖိမရ။ ပါးပါးဆိုတဲ့
လူသားေလးက သိပ္ဆိုးတာရယ္ ေဂ်ာန္ကို ငိုေအာင္
ရယ္ေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္နိူင္တာရယ္။
ဖုန္းေလးသည္ ပထမတစ္ခါ အဝင္callမွာ မကိုင္ေတာ့
က်သြားသည္။ သူတို႔သခင္ေလးက ဖုန္းေမွ်ာ္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား အခု ေခၚေတာ့လည္းမကိုင္ ။
သို႔ေသာ္ မ်က္ႏွာကက် ၿပဳံးၿဖီးလို႔။ ခနအၾကာတြင္ ထပ္ဝင္လာေသာ ဖုန္းေလး။
"...."
"ဟဲလို ပါးပါး ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္ လမ္းေဘးက ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္မွာ "
"...."
"ကြၽန္ေတာ္ျပန္မလာေတာ့ဘူး ပါးပါးဆီကို ပါးပါးအႏွောင့္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔"
"..."
"ပါးပါး တကယ္ေျပာတာလား ပါးပါးက ေဂ်ာန္ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ တကယ္ေနာ္ ၿပီးေတာ့ လူႀကီးျဖစ္ၿပီး မညာရဘူးေနာ္ အဲဒါဆို ေဂ်ာန္အခုခ်က္ခ်င္းလာခဲ့မယ္"
"...."
"ရတယ္ပါးပါး ေဂ်ာန္ဘာသာ ျပန္ခဲ့မယ္ ပါးပါးကို ေတြ႕ခ်င္လွၿပီ ခ်စ္တယ္ေနာ္ ပါးပါး"
ေဂ်ာန္ဆိုတဲ့လူဆိုးေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာကလိုခ်င္တာရသြားတဲ့
ကေလးငယ္ေလးလို ဝင္းပလို႔။ ေဂ်ာန္ေဘးက
ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အေျပာင္းအလဲျမန္လြန္းတဲ့
သခင္ေလးကို ႏွာေခါင္းတရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႕။ တကယ္ပါ ေဂ်ာန္ဆိုတာ
ပါးပါးနဲ႕ ပတ္သတ္လာရင္ မူယာမာယာ ပလီပလာေတြနဲ႕
အဲလိုေလးေတြလည္း ခြၽဲတတ္ေသးတာ။ ေဂ်ာန္က
သူကိုယ္တိုင္လည္း ခ်စ္ေပးနိူင္သလို အခ်စ္ကလည္းခံခ်င္ေသးတာရယ္။
ခ်စ္ရတဲ့လူသားေလးႏွစ္ေယာက္ တစ္နည္းအားျဖင့္
တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေမတၱာေတြပုံေပးထားတဲ့ အမ်ိဳးသားေလးႏွစ္ဦးရဲ႕
ရိုးရွင္းေသာ လက္ထပ္ပြဲေလးတစ္ခု။
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္က အသက္အ႐ြယ္ေတြ
ကြာဟလြန္းေနလည္း တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး
ေပးထားတဲ့
ေမတၱာေတြကေတာ့ အတူတူပါဘဲ။ လက္ထပ္ပြဲေလးရဲ႕
ဇာတ္ေဆာင္ႏွစ္ေယာက္က အမ်ိဳးသားႏွစ္ဦးျဖစ္ေနလည္း
လိုက္ဖက္လြန္းတဲ့ အရာေတြကေတာ့ လိုက္ဖက္လြန္းေနတာပါဘဲ။ အခုလည္းၾကည့္
အျဖဴေရာင္အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံႏွင့္ သတိုးသားငယ္ေလးဟာ
ေနာက္ထပ္ အျဖဴေရာင္ဝတ္စုံႏွင့္သတိုးသားေလးက
သူ႕ပါးပါးရဲ႕လက္ကိုတြဲ၍ ေလွ်က္လာတာကို ၾကည့္ေနတာမ်ား ကမၻေပၚမွာ တစ္ေယာက္တည္းပဲရွိသည့္အတိုင္း။
လိပ္ျပာေတြက ပန္းလွလွေလးေတြအေပၚ ဝဲသလို
ေဂ်ာန္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြဆိုတာလည္း ပါးပါးဆိုတဲ့
လူသားေလးဆီမွာဘဲ ဝဲပ်ံျခင္းသတဲ့။ အခ်စ္က
အျပာေရာင္ေလးပါလို႔ ေျပာခဲ့တုန္းက ေဂ်ာန္က
ဟင့္အင္းပါတဲ့၊ အခ်စ္က ပါးပါးပါလို႔ ျပန္ေျဖခဲ့သတဲ့။
ေဂ်ာန္အနားမွာ လိပ္ျပာလွလွေလးေတြ ဝဲေနခဲ့လည္း
ေဂ်ာန္ကေတာ့ သူ႕ကိုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့တဲ့ ဥယ်ဥ္မႈးကိုဘဲ ေႁခြေစခ်င္တယ္တဲ့။
သူတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို အျပစ္တင္ေဝဖန္တဲ့သူေတြကိုလည္း
ေဂ်ာန္ဟာ လှလှပပလေးတုံဲပြန်ခဲ့သတဲ့။ မဂၤလာပြဲေလးကိုလည္း သူ႕ပါးပါးစိတ္တိုင္းက်
ျမက္ခင္းျပင္စိမ္းစိမ္းေလးမွာ အျဖဴေရာင္တန္ဆာေတြကိုသာ ဆင္ယင္ အသုံးျပဳထားခဲ့သတဲ့။
သတိုးသားေလးကို သူ႕လက္ထဲသို႔ အပ္ႏွံခံရခ်ိန္မွာေတာ့ ၿဂိဳလ္ၾကည့္အၾကည့္ခံရလည္း ေဂ်ာန္တို႔ကေတာ့
ၿပဳံးေနတာပါဘဲ။ ၿပီးေတာ့ လူအမ်ားေရွ႕မွာဘဲ
သတိုးသားေလးကို အျဖဴေရာင္ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္နဲ႕
သူ႕အပိုင္ျဖစ္ေပးဖို႔ ဒူးေထာက္ေတာင္းဆိုသတဲ့။
ႏွင္းဆီပန္း တစ္ပြင့္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္က 'ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ မင္းဘဲရွိပါတယ္'တဲ့။
"ပါးပါးကို ကြၽန္ေတာ္ ေဂ်ာန္ေဂ်ာင္ဂုဂ္က ဤႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလက္ထပ္ဖို႔ေတာင္းဆိုပါသည္၊ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘဝတစ္ေလွ်က္လုံးကိုလည္း ပါးပါးရဲ႕လက္တစ္စုံႏွင့္သာ လက္တြဲသြားပါမည္ဟု လူအမ်ားေရွ႕တြင္ ကတိသစၥာျပဳပါသည္၊ ေက်းဇူးျပဳ၍ ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ခံေပးပါ "
ေဂ်ာန္က ဒီလိုေတြေျပာေတာ့ ေဂ်ာန္ရဲ႕မႀကီးမငယ္
သတိုးသားေလးဟာ ငိုသတဲ့၊ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္လို႔ ေဂ်ာန္ကိုလက္ထပ္ပါမည္
ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အေျဖျပန္ေပးသတဲ့။ ေဂ်ာန္ဟာလည္း
ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ေလးထဲမွာ ျမဳပ္ထားတဲ့ လက္စြပ္ေလးကို လက္သူႂကြယ္မွာ ဝတ္ေပးၿပီး
သူ႕အပိုင္အျဖစ္ ခ်ည္ႏွောင္သတဲ့။ ႏွင္းဆီပန္းေလးကိုရင္ဘတ္မွာစိုက္ၿပီး တစ္သက္လုံးသိမ္းထား
ရမယ့္အေၾကာင္းေျပာေတာ့ ေဂ်ာန္ရဲ႕ မႀကီးမငယ္ေလးဟာ
ရယ္သတဲ့။ လူအမ်ားေရွ႕မွာ နမ္းမယ္ဆိုျပန္ေတာ့
ေဂ်ာန္ရဲ႕ မႀကီးမငယ္ေလးဟာ အရွက္သည္းျပန္ပါေရာ၊
ၿပီးေတာ့ေျပာေသးတာ 'ေဂ်ာန္ေရ ဒါကရွက္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္'တဲ့။
ဒါလည္း ေဂ်ာန္တို႔က မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တာပါဘဲ။
မဂၤလာပြဲေလးၿပီးသြားလို႔ အိမ္ျပန္မယ္ဆိုေတာ့ မင္ဂ်ီမင္ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးက ေရာက္လာပါသည္။
"ဦးေလးငယ္နဲ႕ ဦးေလးေဂ်ာင္ဂု ကြၽန္ေတာ္ေရာလိုက္မယ္ "
ဒါလည္း ေဂ်ာန္တို႔ဝဋ္လည္တာပါဘဲ။ ေဂ်ာန္တို႔
အေၾကာင္းကိုသိသြားကတည္းက သူ႕ကို ဦးေလး
လို႔ေခၚပါေတာ့သည္။ ေဂ်ာန္တို႔ဆိုတာလည္း ပါးေစာင္ကို
လွ်ာနဲ႕ထိုးလို႔ လက္သီးဆုပ္ျပ႐ုံကလႊဲလို႔ ျပန္ေခ်ပလို႔မရ၊ ပါးပါးက ေဘးမွာကိုး။
"မင္းက ဘာလိုက္လုပ္မွာလဲ အိမ္ျပန္ခ်င္ ကိုယ့္ဘာသာကို ျပန္ေလ "
"ေဂ်ာန္ "
ေဂ်ာန္ရဲ႕မႀကီးမငယ္ သတိုးသားအသစ္စက္စက္ကေလးက နံမည္ေလးေခၚၿပီး
မ်က္လုံးေလးျပဴးျပလိုက္တာနဲ႕ ေဂ်ာန္တို႔မွာ အရာရာကို
ႏႈတ္ဆိတ္လိုက္ရတာပါဘဲ။
"ဂ်ီမင္ေလးက အိမ္ျပန္လိုက္မို႔လား ဦးေလးငယ္တို႔နဲ႕ လိုက္လို႔ရတယ္ေလ လာ"
"အစကေတာ့ ဟုတ္တယ္ အခုေတာ့ မလိုက္ေတာ့ပါဘူး တစ္ခ်ိဳ႕ကလိုက္ေစခ်င္ပုံမေပၚဘူးဆိုေတာ့ ေတာ္ၾကာဝဋ္လည္ေနမွာစိုးလို႔ အခု ပါးပါးႀကီးတို႔ကားနဲ႕ဘဲ ျပန္ေတာ့မယ္"
ဂ်ီမင္ေလးသည္လည္း ႏႈတ္ခမ္းစူလို႔ ေျခေစာင့္ကာ
ထြက္သြားပါေတာ့သည္။ ေဂ်ာန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း
လူလည္ေလးက ႏႈတ္ခမ္းစူလို႔၊ မင္လည္း ၿပဳံး၍သာ။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ကားျဖဴေလးသည္ ေဂ်ာန္ကိုယ္တိုင္ျပင္ဆင္ထားေသာ စံအိမ္ေတာ္ဆီသို႔။
အျဖဴေရာင္တစ္ထပ္ အိမ္ေလးသည္ ၿခံဝန္းအက်ယ္
ႀကီးထဲတြင္ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေဆာက္လုပ္ထားၿပီး
အိမ္ေရွ႕တြင္ ႏွင္းဆီအျဖဴတို႔ကို စနစ္တက် စိုက္ပ်ိဳး
ထားေလသည္။ အိမ္၏ အေနာက္ဘက္တြင္ေတာ့
ေဂ်ာန္က သူ႕ပါးပါးအႀကိဳက္ လိေမၼာ္ပင္တို႔ကို စိုက္ပ်ိဳးေပးထားေလသည္။
"ကဲ ပါးပါး အိမ္ကိုေရာက္ပါၿပီခင္ဗ် သေဘာေရာက်ရဲ႕လား"
မင္ အိမ္ပတ္ပတ္လည္ကို တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး
သေဘာက်ေၾကာင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
သူ႕ကေလးငယ္က သူ႕အႀကိဳက္ကို လုပ္ေပးထားျခင္းပင္၊
ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္းတိတ္ဆိတ္သည့္ေနရာမို႔ အရမ္းကိုေအးခ်မ္းပါသည္။
အိမ္ထဲကိုဝင္လိုက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ အိမ္ထဲက
အျပင္အဆင္အားလုံးက အျပာေရာင္ႏုႏုေလး
ေတြကိုသာ သုံးထားေသာေၾကာင့္ ျမင္ရတာ စိတ္ေအးခ်မ္းေစသည္။
"ပါးပါးလာ အခန္းထဲကိုသြားၾကမယ္"
မင္သည္ ေဂ်ာန္ဆြဲေခၚရာ အခန္းထဲသို႔ေရာက္ေတာ့
ေတြ႕လိုက္ရတာက လွလွပပအခန္းျပာေလး။
"ေဂ်ာန္ ဒါေတြကို ဘယ္ကတည္းကျပင္ထားတာလဲ"
"လြန္ခဲ့တဲ့ သုံးႏွစ္ေလာက္တည္းက"
"အင္း အဲခ်ိန္ေတြတုန္းက ပင္ပန္းခဲ့မွာေပါ့"
ကဲ ၾကည့္ မႀကီးမငယ္ေလးက စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနျပန္ၿပီ။
ေဂ်ာန္ ပါးပါးရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲသို႔ တိုးဝင္လိုက္ၿပီးဖက္ထားလိုက္သည္။
"အင္း ပင္ပန္းတယ္ အဲ့အခ်ိန္ေတြတုန္းက ပါးပါးဆီျပန္ခ်င္တာေတာင္ ျပန္မလာနိူင္ခဲ့လို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ေဂ်ာန္ကို အမ်ားႀကီးပိုခ်စ္ေပးေနာ္ ပါးပါး"
"အင္း ပါးပါးက ေဂ်ာန္ကို ဟိုးအရင္ကထက္ ပိုပိုၿပီး ခ်စ္ေပးမယ္ အခုေတာ့ ပါးပါးကို ခနလႊတ္ေပးအုံး"
မင္က လႊတ္ေပးဖို႔ေျပာေသာ္လည္း ပို၍ တင္းၾကပ္လာေသာ
လက္တစ္စုံေၾကာင့္ အသက္ရႉရၾကပ္လာသလိုလို။
ဟိုအရင္ကတည္းက ဖက္ေနၾကဆိုေပမဲ့ အခုက
ဒီအေျခအေနနဲ႕ မင္ အသားမက်ေသး။ ၿပီးေတာ့
အဆိုးေလးက မင့္ပုခုံးေပၚ ေမးတင္၍ ဆံပင္ေတြကို
နမ္းေနျပန္ေသးသည္။ မင္႐ုန္းၾကည့္ေသာ္လည္းမရ။
"လႊတ္အုံးလို႔ ေဂ်ာန္ရ ပါးပါးမေနတတ္ေတာ့ဘူးေနာ္"
"ပါးပါးကလည္း ဖက္တာေလးကို"
"ပါးပါးကမလည္းနဲ႕ေတာ့ သြားေတာ့ေဂ်ာန္ ေရခ်ိဳးမွာဆို ခ်ိဳးေတာ့ ပင္ပန္းလာတယ္မလား"
ႏႈတ္ခမ့္းဆူေနေသာ္လည္း မတတ္နိူင္ ။ ေရခ်ိဳးဖို႔ ႏွင္လႊတ္လိုက္ရသည္။
"ပါးပါး ေဂ်ာန္တို႔ အတူတူေရခ်ိဳးၾကမလား"
ခ်က္ခ်င္းပင္ အနီေရာင္ေျပာင္းသြားေသာ မ်က္ႏွာျဖဴျဖဴေလး။
"မခ်ိဳးဘူး မင္းၿပီးမွ ငါခ်ိဳးမယ္ သြားပါ ျမန္ျမန္သာ သြားခ်ိဳးစမ္းပါ"
"ပါးပါးကလည္း အခ်ိန္ကုန္ သက္သာေအာင္လို႔လည္း ေခၚရေသးတယ္ ၿပီးေတာ့ ပါးပါးက ဒီဝတ္စုံေလးနဲ႕ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ သိလား"
ေျပာရင္းႏွင့္ပင္ မင့္ပါးကိုနမ္း၍ လူလည္က်သြားေသာ
အဆိုးေလး။ ၿပီးေတာ့ လုပ္ခ်င္တာမ်ားလုပ္ေနရင္
တဟားဟားနဲ႕ ေအာ္ရယ္တတ္ေသာ ေကာင္ေလးကေတာ့
ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားၿပီျဖစ္သည္။
"ေဂ်ာန္ေဂ်ာင္ဂုဂ္ ေအး ထြက္လာရင္ေတြ႕မယ္"
"အဟား ပါးပါးကလည္း ခ်စ္လို႔နမ္းတာကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႕"
"ကဲ ရၿပီ အေအးပတ္မယ္ ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးေတာ့"
ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကေန ေခါင္းျပဴ၍ ေျပာေနေသာ
ေကာင္ေလးကို စကားေျပာရတာေမာ၍ ကုတင္ေပၚ လွဲအိပ္ခ်လိဳက္သည္။
ေဂ်ာန္ ေရခ်ိဳးၿပီးသြားေတာ့ ပါပါးက ကုတင္ေပၚတြင္
ေခြေခြေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ။ ေနရာက်ေအာင္
ျပန္ျပင္ေပးလိုက္ၿပီး ေခါင္းလုံးလုံးေလးကို တစ္ခ်က္
နမ္းလိုက္သည္။ အိပ္ေနတာေလးကလည္း ကေလးေလး
က်လိဳ႕ တကယ္ပါ ေဂ်ာန္ဆိုတာ ပါးပါးကို ငုံထားလို႔
သာရရင္ အာခံတြင္းထဲ ထည့္ငုံထားမွာ။ ၿပီးေတာ့
ဒီလူက အရမ္းကိုျဖဴစင္လြန္းတယ္ ၊လွည့္စားရ
သိပ္လြယ္တယ္ ဒီလူက တစ္သက္လုံး သူ႕အပိုင္ဘဲ။
ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး မ်က္ႏွာေလးကို ေနရာအႏွံ နမ္းျပစ္လိုက္သည္၊
ပင္ပန္းေန၍ထင္ တုပ္တုပ္မွ်မလႈပ္။ နိုးေနတဲ့အခ်ိန္
နမ္းရင္ ရွက္ၿပီးအနမ္းခံမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ အခု
ကတည္းက အေႂကြးယူ၍ နမ္းရမည္။ ေဂ်ာန္ႏႈတ္ခမ္းပါးေပၚက
အၿပဳံးေတြဆိုတာလည္း မင္ယူန္းဂီဆိုတဲ့ မႀကီးမငယ္ေလးနဲ႕မွ
အသက္ဝင္ ပီျပင္တာမ်ိဳး။
"အား ဒီျဖဴျဖဴေသးေသးေလးကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့"
ထိုအခ်ိန္တြင္ မားမားႀကီးဆီမွ ဖုန္းဝင္လာေလသည္။
ေဂ်ာန္ ပါးပါးကို အသာေလးထားခဲ့ၿပီး အခန္းျပင္သို႔ ထြက္လာလိုက္သည္။
"ေဂ်ာင္ဂုဂ္ေလးေရ သားငယ္ေရာ မားမားတို႔ဆီလာခဲ့အုံးေလ ပြဲကေန အဲကိုတန္းျပန္သြားတာဆိုေတာ့"
"ဟုတ္ မားမားႀကီး ပါပါးကအိပ္ေနတာမို႔ မနက္ျဖန္မနက္မွ ေစာေစာ လာခဲ့ပါ့မယ္"
"ေၾသာ္ အင္းအင္း အဲဒါဆိုလည္း မနက္မွ လာခဲ့လိုက္ေတာ့ ၿပီးေတာ့ မင့္ပါးပါးကို အၾကာႀကီးမအိပ္ခိုင္းနဲ႕ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်"
ေဂ်ာန္အခန္းထဲျပန္ဝင္၍ အလုပ္တစ္ခ်ိဳ႕လုပ္ၿပီးခ်ိန္ထိ
ကုတင္ေပၚက
လူသားငယ္ေလးက အိပ္ေနတုန္း။ ထိုလူသားေလးကိုႏွိုး၍
ေရခ်ိဳးခိုင္းလိုက္ၿပီး အဝတ္အစားတစ္ခ်ိဳ႕ကို ထုတ္ေပးထားလိုက္သည္။
ေဂ်ာန္ကေတာ့ မီးဖိုခန္းဆီသို႔။
ေရခ်ိဳးၿပီးသြားတဲ့ ပါးပါးကို ေဂ်ာန္တစ္ခ်က္ အနမ္းေပးလိုက္ၿပီး
ညစာစားရန္ ျပင္လိုက္ငည္။
"ပါးပါးလာ ေဂ်ာန္တို႔ ညစာစားၾကမယ္"
"အင္း ဒီေန႕ မားမားတို႔ကိုလည္း ႏႈတ္မဆက္ျဖစ္ဘူး ညစာစားၿပီးရင္ အိမ္ကိုသြားရေအာင္"
"မနက္ျဖန္မွ လာမယ္လို႔ မားမားႀကီးကို ဖုန္းဆက္ထားတယ္ ပါးပါး ဒီေန႕ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းနားလိုက္ပါအုံး"
"အင္း ဒါဆိုလည္း မနက္က်မွ မားမားတို႔ဆီ သြားၾကတာေပါ့"
ညစာစားၿပီးသြားေတာ့ ေဂ်ာန္က မင့္ရဲ႕ေပါင္ေပၚမွာလွဲ၍
ဇာတ္ကားၾကည့္သည္။ အဆိုးေလးက တစ္ခါတစ္ခါ
မင့္ရဲ႕ ေမးကို ဖြဖြေလး လွမ္းကိုက္တတ္ေသးသည္။ ထိုအခ်ိန္ မင္ကေအာ္ရင္ ေဂ်ာန္က တခစ္ခစ္နဲ႕ ရယ္သည္။
"ပါးပါး အဲ့TVႀကီးၾကည့္ေနတာ မပ်င္းဘူးလားလို႔ မအိပ္ခ်င္ေသးဘူးလား"
"ဟင္ ေဂ်ာန္ကအိပ္ခ်င္လို႔လား အိပ္ခ်င္ရင္ သြားအိပ္ေတာ့ေလ ပါးပါးက ေန႕လည္က အိပ္ထားေတာ့ မအိပ္ခ်င္ေသးဘူး"
မႀကီးမငယ္ေလးက ေဂ်ာန္ကို ေရွာင္ခ်င္ေနမွန္း
သိသည္။ ေဂ်ာန္တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ရင္း ထထိုင္လိုက္သည္။
"ေဂ်ာန္တစ္ေယာက္တည္း မအိပ္ခ်င္ပါဘူး ဒီလိုလုပ္ ပါးပါးက မအိပ္ခ်င္ေသးဘူးဆိုေတာ့ ေဂ်ာန္တို႔ တစ္ခုခု လုပ္ၾကမလာ"
"ဘာ ဘာလုပ္မွာလဲ ေဂ်ာန္ရ"
ထိတ္လန့္ေနသည္ မႀကီးမငယ္ေလးကို ၾကည့္၍
အဆိုးေလးက လွလွပပေလးၿပဳံးကာ အေၾကာစိမ္းေတြ
ယွက္ႏြယ္ေနသည့္ လက္တစ္စုံက လည္တံျဖဴျဖဴတစ္ဝွိုက္သို႔ ယွက္ႏႊယ္လာေလသည္။
"ေပ်ာ္စရာ တစ္ခုခုလုပ္ၾကမလားလို႔ပါ ပါးပါးရ မစိုးရိမ္ပါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကို ယုံလိုက္"
"ေဂ်ာင္ဂုဂ္"
အဆိုးေလးက မထိတထိလာကလိေတာ့ မႀကီးမယ္ေလးက
အရွက္သည္းစြားႏွင့္ေအာ္ပါေတာ့သည္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့
အဆိုးေလးရဲ႕ ယုန္သြားတို႔ႏွင့္ အကိုက္ခံလိုက္ရသည့္ လည္တိုင္ျဖဴျဖေလး။
"ေဂ်ာင္ဂုဂ္ အ့ ဘာလုပ္"
အဆိုးေလးက ဘယ္ကို ဦးတည္ေနမွန္း သိၿပီမို႔
လက္ျဖဴျဖဴေလးေတြက ေဂ်ာန္ရင္ဘတ္ကို တြန္းလႊတ္
ပါသည္။
သို႔ေသာ္လည္း လက္ေကာက္ဝတ္ေလးတစ္စုံဟာ
အဆိုးေလးရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္ ေရာက္သြားၿပီး
ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံဟာလည္း ခ်ိတ္ပိတ္ခံလိုက္ရပါေတာ့သည္။
အဆိုးေလးရဲ႕ လက္တစ္ဖက္က အဝတ္ျဖဴျဖဴေတြေအာက္
ေျပးလႊားေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြဟာ တတိတိ အကိုက္ခံေနရေတာ့
ကိုယ္ငယ္ေလးဟာ အထိအေတြ႕ေတြၾကားမွာ မလူးသာမလြန္သာ။
လွစ္ဟာသြားေသာ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းႏွင့္အတူ
ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံဟာလည္း ရင္ဘတ္ျဖဴျဖဴေတြအေပၚ အေျပးအလႊားေရာက္ရွိလွ်က္။
ပါးစပ္ေလးကိုဟ၍ ေအာက္ဆီဂ်င္ကို ရွိုက္၍
ရႉေနပါေသာ မႀကီးမငယ္လူသားေလးကိုၾကည့္၍
အဆိုးေလးက သေဘာတက် ၿပဳံးလွ်က္ ။
"အ့ ေဂ်ာန္ ဘာလုပ္တာလဲ ေတာ္ေတာ့"
ရင္ဘတ္ျဖဴျဖဴေတြကို အကိုက္ခံရေတာ့ မႀကီးမငယ္ေလးက
ေအာ္ပါေတာ့သည္။ တဆက္တည္းမွာပင္ ေဂ်ာန္က
ကိုယ္ငယ္ေလးကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္ေတာ့ မႀကီးမငယ္ေလးက
အလန့္တၾကားႏွင့္ ေဂ်ာန္ကို သိုင္းဖက္ပါသည္။
"ေဂ်ာန္ ဘာလုပ္အုံးမလို႔လဲ ေတာ္လိုက္ေတာ့ေနာ္"
"ဆိုဖာေပၚထက္ ကုတင္ေပၚက ပိုၿပီးေပ်ာ္စရာ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ပါးပါးရ "
"အမ္ ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ မသြားဘူး ေဂ်ာန္ ပါးပါးကို ေအာက္ျပန္ခ်ေပးစမ္း"
အသည္းအသန္ကို ေခါင္းရမ္း၍ ျငင္းေနပါေသာ
မႀကီးမငယ္ေလးကို ၾကည့္၍ အဆိုးေလးက ပင့္သက္ရွိုက္လွ်က္။
"ဘာလဲ ပါးပါးက ဒီမွာဘဲ ကစားခ်င္လို႔လား"
"အဲ အဲ့လိုမဟုတ္"
"အဲဒါဆို သြားၾကမယ္ အခန္းထဲကို"
ဆတ္ခနဲ အေပြ႕ခံလိုက္ရတဲ့ ကိုယ္ငယ္ေလးနဲ႕ အတူ
အဆိုးေလးရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြဟာ အခန္းထဲသို႔ တန္းတန္းမတ္မတ္။
တကယ္ေတာ့ အဆိုးေလးကို မလိုက္ေလ်ာခ်င္၍ မဟုတ္၊
ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္မို႔ ရွက္တာရယ္ ေၾကာက္တာရယ္ေၾကာင့္ ဗ်ာမ်ားေနရျခင္းပင္။
"ေဂ်ာန္ ငါ ငါေၾကာက္တယ္"
မ်က္ရည္ေတြဝိုင္းေနေသာ မႀကီးမငယ္ေလးကိုၾကည့္၍ ေဂ်ာန္ႏွစ္သိမ့္တာက
"ေဂ်ာန့္ကိုယုံ ပါပါးမနာေစရဘူး ေဂ်ာန္ေနာက္သာလိုက္ခဲ့"တဲ့။
ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ပလီပလာေတြ သိပ္ေျပာလြန္းတဲ့
ယုန္ဆိုးေလးဟာ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ကို အရိုးေရာ
အသားပါမက်န္ တစ္ညလုံး တတိတိနဲ႕ စားသုံးခဲ့သတဲ့။
"ေဂ်ာန္ မင္းကသိပ္ဆိုးလြန္းတယ္"ဆိုေတာ့
"အဲဒါက ပါးပါးက ဆြဲေဆာင္လို႔ပါ"တဲ့။
အျပာေရာင္အခန္းေလး ထဲမွာရွိတဲ့ အိပ္ရာေပၚက
လူသားႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အျပာေရာင္ညေလးကို
လွလွပပပုံေဖာ္ခဲ့ၾကသတဲ့။ အသက္အ႐ြယ္ေတြျခားနားေပမဲ့
အခ်စ္ေတြကေတာ့ ထပ္တူညီေနၾကမယ္ဆိုတာ ယုံၾကည္ရင္းႏွင့္.....
################################
ၿပီးပါၿပီ ။
အားလုံးလည္း ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ပိုင္ဆိုင္ နိူင္ၿပီး ေပ်ာ္စရာ အိပ္မက္ေတြ ဖန္တီးနိုင္ ပါေစလို႔ ေတာင္းဆုျပဳရင္း🙏🙏🙏
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ 👋👋👋