Sam POV
Kakatapos lang namin kumain ni Tyler and Mommy Candy. Sarap na sarap pa si Mommy na kinakain yung blueberry cake na gawa ko dun sa living room habang ako naman eto busy na naghuhugas ng pinagkainan namin. Hindi ko na pinagawa ito sa mga katulong ni mommy kasi kaya ko naman, so why bother di ba!
Tyler: Babe! Hindi mo ba talaga ako kakausapin? Kanina ko pa napapansin na hindi mo ako kinikibo ah! Mommy doesn't notice it, but I do. I do notice it, babe! So tell me! What is your problem!
Aba talagang may gana pa syang tanungin ako ahh! Anong akala nya sa ginawa nya sakin, okay lang? Baliw ba sya?
Sam: Tyler! I'm busy can't you see? Kung hindi ka naman tutulong sa mga gawain ko, umalis ka nalang pwede? Nakakaistorbo ka eh!
I told him. He looked shocked by my attitude pero wala akong pakialam. Bahala sya jan!
Tyler: Tyler? Are you calling me, Tyler now! Babe! Ano ito? Bakit naging ganito ulit yung tawag mo sakin. Alam ko pagganyan ka na sakin , ibig sabihin medyo malaki na yung issue natin! Tell me, Sam! Tell me ano ba itong ikinakagalit mo sakin! It is because hindi ako nakauwi kagabi?
Nagulat ako sa sinabi nya kaya napatingin na ko sa kanya.
Sam: (Sinasabi sa isip) Ano? Hindi sya umuwi kagabi? Aba talagang ginagalit ako ng siraulo na ito ah!
I tried to calm myself kahit na sobrang galit na ako sa kanya. Nasa malapit lang si Mommy Candy, nakakahiya if magaaway kami dito. This is not the right time and place.
Sam: Wala, Tyler! I'm just busy with the dishes here! Kaya please naman! Just let me be!
Tyler: No! Hindi ako aalis dito hanggat hindi mo sinasabi kung ano ba talaga itong issue mo sakin! You know how much I hate it when you treat me like this.
Nakakairita na talaga sya! Pakiramdam ko any minute sasabog na ako! napagdesisyunan ko na lang na iwan muna yung ginagawa ko. I looked at him with full of disappointment in my eyes then, I step away to go to my room here.
Yes, I have my own room here. Mommy Candy decorated it myself pero hindi ko naman masyado nagagamit eto dahil nga sa room parin ako ni Tyler nagstay if andito kami sa family house nila.
Hindi ko alam na sa ganitong sitwasyon ko pala magagamit yung kwarto na yun.
Tyler: Now you're stepping away again! God! Sam! Ganito ka nalang parati!
He told me as I was walking away from him. I didn't answer him anymore and just continue to walk away.
Umakyat ako sa taas without looking back to see if sinusundan nya ba ako. I'm sure hindi!
Pero mukhang nagkamali ako kasi bago ko pa man maisarado yung pinto is anjan na sya at pumapasok na din sa kwarto ko. Kaya napaatras nalang ako para layuan sya. I saw him lock my door. I looked away pero ng marinig ko yung next na sinabi nya di ko na talaga kinaya.
Tyler: Sam! Ano ka ba! Para ka namang bata eh!
I can't believe what he just told me! Are you serious?
Sam: Are you fucking kidding me? Napakagaling mo din para pagsalitaan ako ng ganyan ah! Bata? Para akong bata! Ano sa tingin mo yang sarili mo! Ikaw ang mature sa atin dalawa?
Tyler: Babe! Hindi naman sa ganoon! Hindi ko lang talaga maintindihan kung ano ba itong ikanagagalit mo! Please tell me kesa yung ganito na iniiwasan mo ako! How can we solve our problems if magiging ganito.
Hindi ko sya sinasagot! I feel like kasi na pagsinagot ko sya baka lalo lang akong sumabog at kung saan pa kami mapunta. Nangyari na ito noon at muntik na kaming maghiwalay dahil dito.
Ang gusto ko sana is marealize nya muna yung pagkakamali nya before kami magusap, pero parang malabo mangyari yun. Ito ang ikinaiinis ko sa kanya. He never really realize what he did wrong. Para sa kanya lagi syang nasa tama! Alangan naman na magbigay ba ako! Paano nya matututuhan yung pagkakamali nya if magbibigyan ako.
I need to be firm with what I believe in para matuto sya!
Tyler: Alam mo mas okay kung umuwi nalang tayo! Siguro sa condo mas makakausap kita ng matino.
He held my hand and was about to pull me pero I pulled myself back.
Sam: No! I will not come home with you! I will go Allison! Kung tutuusin naman wala naman sayo diba! Masaya ka naman kasama ng iba, ni hindi mo nga ata alam na wala ako sa condo magdamag.
He looked shocked with what I said! See! Wala talaga syang alam! Masaya syang nagsasaya dun kasama ng hinayupak nyang kaibigan.
Tyler: What? Where did you spend the night, Samuel!
Galit nyang tanong sakin! Aba! Sya pa may ganang magalit! Sino ba ako sa akala nya? Hindi responsible tulad nya?
Sam: At bakit ka nagagalit? Di ba iniwan mo nga ako kagabi! So wala ka na dapat pakialam if aalis man ako! Ano sa tingin mo gagawin ko? Mananatili dun sa condo mo at maghihintay sayo? Nangangarap ka ata ng gising!
I told him!
Tyler: Where the hell did you stay Sam! Tell me!
Madiin yung pagsasalita nya nito meaning nagpipigil na sya makapanakit ng tao. I know he will never hurt me pero hindi ko parin maiwasang hindi matakot tono ng boses nya.
I guess don't really have a choice, but to tell him.
Sam: With Allison of course! Kanino ba ako magstay sa akala mo! Hindi mo ako katulad noh! Na nagstay overnight with my friends partying! Magkaiba tayo!
I saw how his face become at ease when he heard the name Allison. Alam kasi nya na bestfriend ko lang si Ally kaya may tiwala sya dito.
Sam: Ano? Masaya ka na?
Tyler: Ito ba, Sam? Ayan ba yung dahilan kung bakit nagagalit ka? It's because I went out last night?
Ano ba sa tingin mong hunghang ka! Pero hindi ko sya sinagot. I just looked away from him!
Tyler: Tell me, Sam! Instead of being silent again like that! You have to tell me!
Sam: Talagang tinatanong mo pa? Sa tingin mo ba after mo ako layasan kagabi magstastay pa ko sa condo na yun.
Tyler: Condo natin, Babe! It's ours remember?
Sam: Ewan ko sayo!
Nakakirita sya sobrang! Kung nananakit lang ako ng boyfriend ginawa ko na! I looked away from him and went straight to my bed.
Naramdaman ko nalang na tumatabi na sya sakin and slowly tried to hold me. Eto na naman sya! Gagawa na naman ng bagay na ganito para makaligtas sa kasalanan nya.
Tyler: Babe! Please be okay na! Sige, mali na ako na hindi ko agad nasabi sayo na inaya ako nila Cedric, pero ikaw naman kasi eh!
Napaharap ako sa kanya!
Sam: So, kasalanan ko pa ganun!
Tyler: Babe! Okay! Kasalanan ko na pero naman kasi Love! Namiss ko lang talaga yung mga kaibigan kong yun. Matagal na din kasi nung huli kaming nagkasama sama ng ganun. Alam kasi nila na super busy ko kaya hindi nalang nila ako inaaya. Alam mo ba? Sila pa nagadjust ng oras at kung kelan kami magkikita para lang makasama ako.
Sam: So dapat ipagpasalamat ko pa yun? Ganon ba yun? At saka anong matagal? Di ba nagkita lang kayo last month?
Tyler: Of course not Babe! It's not your fault! Ang gusto ko lang naman sabihin is sana maunawaan mo naman ako. Alam mo naman na lagi kaming nagkakasamang magkakaibigan before. Ayoko ko naman na dahil lang sa busy na ako sa trabaho at sa relasyon natin is kakalimutan ko na sila.
Sam: Did I ever tell you na kalimutan sila, ang gusto ko lang naman is sana pumili ka ng tamang oras at panahon para piliin sila. Its our day! Pero imbes na magstay ka with me mas pinili mo sila. Pati sila nakikihati sa oras mo! Oo nga sinasabi mo na magkasama naman tayo araw araw pero di ba! Hindi tayo lagi nagkakasama. Ang nagkatabi ba matutulog masasabi mo nang magkasama? Parehas tayong busy sa trabaho tapos ganun makikihati pa yung mga kaibigan mo? Seryoso ka ba talaga jan sa katwiran mo?
Hindi ako makapaniwala na hindi parin nya magnets yung gusto kong mangyari! Simple lang naman yung gusto ko eh! Yung matuto syang magpriorities ng mga bagay bagay! Hindi na katulad noon na nasusunod lahat ng gusto nya. Dapat matuto din syang sumunod sakin lalo nat hindi lang naman para sa akin yung gusto ko.
Para sa amin dalawa yun!
Tyler: Okay! Okay! Sige mali na ako dun! Sige sasusunod magsasabi na ako sayo days prior na may lakad ako. Siguro nga mali ako na binigla nalang kita sa balak ko.
Sam: Buti alam mo!
He snuggle himself more to me. He snaked his arms on me, I tried na pimiglas doon pero mas lalo nya lang itong hinihigpitan kaya eto ako, walang choice kung hindi hayaan na sya.
Tyler: Don't be like this na, Babe! You know I hate it when we are fighting like this.
I look at him.
Sam: Hindi ka ba nasanay? At saka sino ba sa tingin mo ang may kasalanan kung bakit tayo nagaaway. Ako ba? Ako ba? Ikaw naman lagi ang...
Hindi nya ako pinatapos kasi naramdaman ko na syang hinahaplos yung mukha ko while kissing my neck slowly.
Sam: Ahhh, Ty! What are doing ! Naguusap pa tayo uhhhh Ty! Stop!
He continued to kiss and touching me all over. Nagsisimula na naman tuloy akong makaramdam ng kakaiba. I don't know if this is right pero sobrang nadadala nya na ko
Sam: Tyler! Uh~ ah~
Tyler stop what he is doing and face me. He looks so lusted right now.
Tyler: Why, baby? Do you really want me to stop?
He asked me seductively. Shuta naman! Hindi ko na mapigilan din yung sarili ko. All I can do is bite my lips. Tyler smirked and immediately went to my ear and started whispering something. Ramdam na ramdam ko yung hininga nya.
Tyler: Do you?
He asked me again!
Hindi ko na talaga kinaya kaya! Wala na akong pakialam kaya ang sumunod kong ginawa ay hinatak ko yung mukha nya at doon ko sinimulang siilin yung labi nya. I started kissing him at syempre sinagot naman nya ito ng sobrang diin.
Sam: I love you, Ty!
Tyler: I love you, Sam!
To be continued
WAANJAIMJORA