စေလိုရာစေ...
(Unicode)
⛔⛔Warning
"အ!..ဖြည်းဖြည်း...မောင်"
Midnight clubရဲ့ VIPအခန်းလေးထဲ စက္ခရဲ့ အချစ်ကြမ်းခြင်း ခံနေရသည့် ဒေါက်တာလေး။.
မောင့်ကို ညုတုတုပြောကာ စနောက်လိုက်ခြင်း၏ ရလဒ်အဖြစ် အိမ်တောင်မရောက်ပဲ
မောင့်ရဲ့clubမှာ အစားခံရတော့မည့် လေညှင်းအဖြစ်ပါလေ။
Clubထဲကို သတိုသမီးချီသလို ပွေ့ပြီးဝင်သွားခဲ့တဲ့ မောင့်ကြောင့် လေညှင်းမှာ မျက်နှာပူလို့မဆုံး။တော်သေးတာက ကလပ်ထဲ လူသိပ်မရှိသေးတာကြောင့်ရော မောင်က ကလပ်ပိုင်ရှင်
ဆိုတာ သိတဲ့အတွက်ကြောင့် ဘယ်သူမှ ပေါ်ပေါ်ထင်ထင် မကြည့်ရဲကြပေ။
အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ လေညှင်းနူတ်ခမ်းတွေကို ပြတ်ထွက်သွားလောက်အောင် ကြမ်းတမ်းခက်ထန်တဲ့ အနမ်းတွေ ပေးလါတဲ့မောင်။ပြီးတော့ လက်ကလည်း အငြိမ်မနေ ကိုယ်ပေါ်က ရှိသမျှ အဝတ်စားမှန်သမျှကို တစ်မိနစ်အတွင်း အလုံးစုံ ချွတ်ချပစ်သည်။
ထို့နောက် တရွေ့ရွေ့ ရှေ့တိုးလာတဲ့ မောင့်ခြေလှမ်းတွေနဲ့ စည်းချက်ညီစွာ နောင်ကို တရွေ့ရွေ့ဆုတ်ရင်း အဆုံးမှာတော့ အိစက်ပျော့ပြောင်းတဲ့ အနက်ရောင်မွေ့ယာကြီးပေါ် နောက်ပြန်လဲကျသွားတဲ့အခါ မောင်လူဆိုးလေးက လေညှင်းကိုယ်ပေါ် တက်ခွထိုင်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကို လက်ကြမ်းကြမ်းကြီးတွေနဲ့ အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပစ်တော့သည်။
ထို့နောက် ခါးသိမ်သိမ်လေးကနေ ဆွဲမ၍ လက်တွေကို မွေ့ယာထက် ထောင်ထားစေပြီး တင်ပါးအိအိလေးကို သူ့မျက်နှာရှေ့ အရောက်ပို့လိုက်တဲ့မောင်က သိပ်ကို လျင်မြန်လွန်းသည်။
"အ..ဟ!"
ပူနွေးနွေး လျာဖျား၏ အထိတွေ့က တစ်ကိုယ်လုံးက သွေးတွေဆူပွက်လာအောင် စွမ်းဆောင်နိုင်ပြီး ခံစားမှုက ထိပ်ဆုံးရောက်အောင် ကောင်းလွန့်းသည်မို့ နူတ်က ခပ်ရိုင်းရိုင်း ငြီးငြူသံတွေ ထွက်မိသည်အထိ။
ခဏနေတော့ မောင့်အရာက တစ်ရစ်ချင်းတိုးဝင်လာပြီး အဆုံးထိရောက်တာနဲ့ ခါးကို အရှေ့အနောက် ခပ်မြန်မြန် အတိုးအဆုတ်လုပ်ပြီး အားကျိုးမာန်တက် လုပ်ဆောင်နေသည့် မောင်ဟာ ဒီလိုအချိန်မျိုးဆို အမဲဖျက်ဖို့ အမြဲချောင်းနေသည့် သားရဲတစ်ကောင်လိုပင်။
"အ!..ဟ..မောင်..အရှိန်နည်းနည်း လျော့ပါဦး..".
မောင်က လေညှင်းပြောတာ နားထဲဝင်တော့ဟန်လည်းမတူ။နောက်ကနေ ထပ်လျက်လှဲချလာပြီး
ပိုမိုမြန်ဆန်လာသည်ကြောင့် လေညှင်းမှာ အော်ဖို့ အသံ နည်းနည်းလေးတောင် ကျန်မနေတော့။
"အား..ရှီးးး..ပြီးပြီ မောင့်ကလေးလေး...ဟူး"
မောင့်အရာကို ဆွဲထုတ်သွားမှ လူလည်းအနားရတော့သည်။လှုပ်ဖို့အင်အား တစ်စက်ကလေးတောင် မကျန်တော့တာကြောင့် မောင်သန့်ရှင်းပေးသည်ကို ငြိမ်ခံနေလိုက်ပြီး
ဘယ်လို ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားလဲတောင် မသိလိုက်တော့ပေ။
-
-
-
"အာ့.."
သေနတ်ဒဏ်ရာက နှလုံးတည့်တည့်မှာမို့ တစ်ချက်လှုပ်လိုက်တိုင်း စူးခနဲဖြစ်သွားသည့် နာကျင်မှုက ပြောမပြတ်လောက်အောင်ပင်။
မိုးစက် သူရောက်နေတဲ့ နေရာကို အကဲခတ်ကြည့်လိုက်သည်။နံရံမှစ အခန်းမျက်နှာကြတ်အဆုံး အဖြူရောင်ကိုသာ သုံးထားပြီး အပြင်အဆင်ကလည်း ခေတ်မီသည်မို့ လူချမ်းသာတစ်ယောက်၏ အိမ်ဖြစ်လိမ့်မည်။
ဒါပေမယ့် သူဒီကို ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ?
နောက်ဆုံးမှတ်မိတာက မျိုးထက်သာရဲ့ တပည့်တွေနဲ့ သူသေကိုယ်သေ ပစ်ခတ်ခဲ့ပြီး ဟိုဘက်က အင်အားများသည်မို့ နောက်ဆုံးမှာ သူအဖမ်းခံလိုက်ရကာ နှလုံးတည့်တည့်ကို ေသနတ်နဲ့အချက်ပေါင်းများစွာ ပစ်သတ်ခံရတယ်ဆိုတာပဲ။
ဦးနှောက်ကို ရသလောက် အလုပ်ပေးနေပေမယ့် မိုးစက် ဒီထက်ပိုပြီး စဥ်းစားမရတော့။ဘာပဲြဖစ်ဖြစ် မျိုးထက်သာလည်း သူ့ထက်မနည်းတဲ့ ဒဏ်ရာရသွားခဲ့ပေမယ့် အသက်ရှင်နိုင်သေးတာမို့ မပြီးဆုံးသေးတဲ့ တာဝန်ကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရဦးမည်။
"အိုး..မင်းသတိရနေပြီပဲ"
အခန်းထဲ ဝင်လာကာ ဝမ်းသာအားရစကားပြောလာတဲ့ အသက်လေးဆယ်အရွယ် နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက်။အသားရည်က နီစက်စက်နှင့် ကော်ဖီရောင်ဆံပင်တွေကို နောက်လှန်ဖြီးထားပြီး
ခန္ဓာကိုယ်က ခပ်တောင့်တောင့်မို့ မိုးစက်နဲ့ အရပ်ချင်း မတိမ်းမယိမ်းလောက်တော့ရှိလိမ့်မည်။
"အိုး..မေ့နေတာ..ငါကိုယ့်ငါ မိတ်ဆက်ပေးမယ်..ငါ့နာမည် Grayson...အရေပြားအထူးကု ဆရာဝန်...ရင်းရင်းနှိးနှိး Grayလို့ ခေါ်လို့ရတယ်.."
"ကောင်းပြီ..Gray..ငါမေးချင်တာရှိတယ် မင်းငါ့ကို ကယ်ခဲ့တာလား..ငါသတိမေ့နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ"
"ငါးလကျော်ပြီ...မင်းကိုမာဝင်သွားတာ"
"ငါ့ကိုကယ်ပေးခဲ့လို့ ကျေးဇူးတင်တယ်..အခုတော့ ငါ့ကို သွားခွင့်ပြုပါ..ငါလုပ်စရာတွေရှိသေးတယ်"
"အိုး..ရတာပေါ့..မင်းသွားနိုင်ပါတယ်..အခွင့်ရေးရှိသေးရင် ပြန်ဆုံကြတာပေါ့.."
လွန်ခဲ့တဲ့ ခြောက်လတုန်းက မျိုးထက်သာနောက်ကို ခြေရာခံလိုက်ရင်း မြန်မာပြည်မှာမရှိတော့တာ ရိပ်မိခဲ့သည်။ထို့ကြောင့် ပြည်ပအဝင်အထွက်စာရင်းကို စစ်ကြည့်လိုက်တော့ ထင်သည့်အတိုင်း မျိုးထက်သာတို့သားအဖ (.......)နိုင်ငံကို
ခိုးထွက်သွားတာ သိလိုက်ရတာကြောင့် မိုးစက်ပါ
ဒီနိုင်ငံအထိ လိုက်လာခဲ့ခြင်း။
အရာရာကို အကွက်ကျကျ လုပ်ဆောင်တတ်တဲ့
မိုးစက်တစ်ယောက် ဒီနေရာမှာတော့ ဟာကွက်တစ်ခုရှိသွားသည်။အဲ့ဒါက မျိုးထက်သာ မြှားခေါ်ခဲ့တဲ့ ထောင်ချောက်မှာ သူကိုယ်တိုင် တိုးဝင်လိုက်သလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
မျိုးထက်သာရဲ့ MKဂိုဏ်းကို သူ မြန်မာပြည်မှာ အပြတ်သုတ်သင်ခဲ့ပေမယ့် ဒီနိုင်ငံမှာ အခြားနာမည်တစ်ခုနဲ့ ဂိုဏ်းခွဲတစ်ခုထပ်ရှိနေတာ ဒီရောက်မှ သိသွားခဲ့လို့ နောက်ပြန်လှည့်ဖို့ ကြံရွယ်ခဲ့သော်လည်း အချိန်မမှီတော့။
စစချင်း မျိုးထက်သာနဲ့ တိုက်ခိုက်ခဲ့ရာ မိုးစက်ဘက်က တပန်းသာပြီး မျိုးထက်သာက ဒဏ်ရာများစွာနဲ့ သေဆုံးလုနီးနီးမှာ သူ့ဂိုဏ်းသားတွေ ရောက်ချလာပြီး မိုးစက်ကို တိရစ္ဆာန် တစ်ကောင်လို ညှင်းပန်းနှိက်စက်၍ သေနတ်နဲ့ ပစ်သတ်ခဲ့ကြသည်။ထို့နောက် သေပြီအထင်နဲ့ လူပြတ်တဲ့နေရာမှာ မိုးစက်ကို ပစ်ထားခဲ့ပြီး အခု အရေပြားအထူးကု ဆရာဝန်က တွေ့၍ ကယ်တင်ခဲ့ရာမှ မိုးစက်အသက်ရှင်ကျန်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။
အခုတော့ သူ မြန်မာပြည်အမြန်ပြန်ရမည် ၊ မျိုးထက်သာက သူသေပြီအထင်နဲ့ အခုချိန်လောက်ဆို ဆရာနဲ့အကိုလေးကို အန္တာရာယ်ပြုဖို့ နောက်ထပ်တခါ ကြံစည်နေနိုင်သည်မို့ မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန်ပြန်ပြီး ဆရာတို့ကို ကာကွယ်ပေးဖို့ မိုးစက်မှာတာဝန်ရှိသည်။
-
-
-
ဒီနေ့က မောင့်ရဲ့မွေးနေ့မို့ တစ်ပတ်ကျော်ကျော်လောက် အချိန်ယူ စဥ်းစားခဲ့ရသည့် လက်ဆောင်လေးကို ပေးဖို့ အချိန်ရောက်လာတာကြောင့် လေညှင်းတစ်ယောက် စိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ရှားလို့နေသည်။
ညအိပ်ရာဝင်ကတည်းက 11နာရီခွဲ alarmပေးထါးသော်လည်း အချိန်မတိုင်မီ နိုးနေသည်မို့ alarmကိုပြန်ပိတ်ပြီး မောင်မနိုးစေရန် တိတ်တိတ်လေး ငြိမ်နေလိုက်သည်။
11:55 PM..
မောင်မသိအောင် ဝယ်ထားတဲ့ ကိတ်ကလေးကို အဝတ်လဲခန်းထဲမှာ ဖယောင်းတိုင်လေးတွေ စိုက်ကာ မီးညှိလိုက်ပြီးသည်နှင့် လေညှင်းရဲ့သက်ဆိုင်သူ လူဆိုးလေး မောင့်ကို surpriseလုပ်ဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေခဲ့ပြီ။
ဘေးနားက အနွေးလုံးလေးမရှိတာ သိလိုက်သည်နှင့် စက္ခ ချက်ချင်းထထိုင်လိုက်သည်။
"သန့်စင်ခန်း သွားတာ ဖြစ်မယ်..မောင့်ကိုမနိူးဘူး..ဒီကလေးတော့ အပြစ်ပေးမှရတော့..."
"Happy Birthday To You..
Happy Birthday To You..
Happy Birthday To My Dear Maung..
Happy Birthday To You..
အမှောင်ချထားတဲ့ အခန်းတွင်း ဖယောင်းတိုင်မီးရောင်လေး ထင်ဟပ်နေသော သူ့ပိုင်ဆိုင်ရာလေးအား ကြည့်ရင်း စက္ခ ပါးပြင်ထက် မျက်ရည်စတွေ နေရာယူလို့လာသည်။
မှော်စက္ခ ပိုင်ဆိုင်သော ဤလူသားငယ်လေးသည် သူ၏ ငိုခြင်းရယ်ခြင်းတို့အား လိုရာညို့ယူ စေခိုင်းနိုင်သည့် တစ်ဦးတည်းသော မြတ်နိုးရာလေး ဖြစ်သည်။
လူမှန်းသိတတ်စအရွယ်ကစလို့ အသေးလေးနဲ့ မတွေ့သေးခင် အချိန်ထိ သူများတွေ အရေးတယူကျင်းပနေခဲ့ကြတဲ့ မွေိးနေ့ဆိုတာ ဘယ်လိုမှန်းမသိခဲ့။အခုတော့ စက္ခ၏ မွေးနေ့ရက်မြတ်လေးကို အရေးတယူ အမှတ်ရပေးမယ့် ချစ်ရသူလေးက သတိတရ ရှိပေးလါသည်။
တကယ်ပါ ဒီကမ္ဘာမှာ စက္ခအတွက် အရေးပါဆုံး အလိုအပ်ဆုံးအရာကို ရွေးချယ်ပါဆိုရင် လေညှင်းသွဲ့ဆိုသည့် ချစ်စရာဒေါက်တာလေးအား အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ထပ်ခါတလဲလဲ ရွေးချယ်နေဦးမည် ဖြစ်သည်။
"Happy 25th Birthday ပါ မောင်..နောင်နှစ်ပေါင်းများစွာထိ ကျန်းမာအောင် နေထိုင်ပြီး ဒီက ဒေါက်တာလေးကို ချစ်ပေးပါဦးနော်"
မောင့်ပါးပြင်က မျက်ရည်စတွေ မြင်လိုက်တော့ လက်ထဲက ကိတ်မုန့်လေးအား စားပွဲပုလေးပေါ် တင်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ခြေထောက်ချထိုင်နေသော မောင့်အရှေ့မှာခြေစုံရပ်၍ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ နမ်းရှိုက်ခဲ့ဖူးသော မောင့်ပါးပြင်ကို လက်မလေးနဲ့ တယုတယ ပွတ်သပ်ပေးမိသည်။
"မွေးနေ့မှာ မငိုရဘူးလေ..မောင်ရဲ့..တိတ်တော့နော်..ကိုကို့ လူဆိုးလေး..ဒီလိုနေ့မျိုးမှာ မွေးနေ့ရှင်က လူအားလုံးထဲမှာ အပျော်ရွင်ဆုံး ဖြစ်နေရမှာ..ဒီက ကိုကိုက အငိုတိတ်အောင် ချော့ပေးမယ်နော်"
မောင်က လေညှင်းရဲ့ ခါးသွယ်သွယ်လေးကို ဖက်တွယ်လာပြီး ရင်ခွင်သေးသေးလေးထဲ ခေါင်းကိုတိုးကပ်လို့လာသည်။
"မောင့်ဘဝမှာ ကလေးကို ပိုင်ဆိုင်လိုက်ရတာက ဆုလာဘ်တစ်ခုလိုပဲ သိလား..မောင် ခင်ဗျားလေးကို အရမ်းချစ်တယ်..မြတ်နိုးတာထက်တောင် ပိုပါတယ် မောင့်အသက်ရယ်"
"လေညှင်းလည်း မောင့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်..အတိတ်မှာ ဘယ်လိုကိစ္စတွေပဲရှိခဲ့ရှိခဲ့ လေညှင်းတို့အရာအားလုံးကို မေ့ပစ်ပြီး အနာဂတ်ကို သားလေးနဲ့အတူ ပုံဖော်ရအောင်နော် မောင်"
"မောင်လေ အခုချိန်ထိ အပြစ်ရှိသလို ခံစားနေရတယ်..ကလေးကို ချစ်လွန်းလို့ လုပ်ခဲ့မိတဲ့အမှားတွေက တကယ်ကို ဆိုးရွားခဲ့လို့ မောင်တစ်ခါ ထပ်ပြီးတော့ တောင်းပန်ပါတယ်"
လေညှင်းက မတ်တပ်ရပ်နေ၍ မောင့်ထက်အရပ်ရှည်သလို ဖြစ်နေပြီး နင့်နင့်နဲနဲ ငေးကြည့်နေတဲ့ မောင့်ကို ခေါင်းလေးငုံ့၍ နဖူးပေါ်ဝဲကျနေတဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို အသာဖယ်ပြီးနောက် နူးညံ့နွေးထွေးခြင်း အတိပြီးသော အနမ်းတစ်ပွင့် ဖြစ်တည်စေသည်။
"မောင့်ကို ချစ်မိေနပြီဆိုမှတော့..ဒီလူရဲ့ ကောင်းကွက်ဆိုးကွက် မှန်သမျှ လက်ခံပေးနိုင်လို့ပေါ့ မောင်ရဲ့..နောက်တခါ တောင်းပန်တယ်ဆိုတဲ့စကားကို ထပ်မပြောနဲ့တော့..တောင်းပန်တယ်ဆိုတာ ခွင့်လွှတ်မှုမရသေးတဲ့ သူရဲ့ ထုချေလွှာပဲလေ မောင်..လေညှင်းက မောင့်ရဲ့ မေတ္တာစစ်မေတ္တာမှန်ကို မြင်နိုင်ခဲ့လို့.. အတိတ်မှာ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အရာအားလုံး မျက်ကွယ်ပြုပြီး ခွင့်လွှတ်ခဲ့ပြီးပြီ..ဒါကြောင့် ဒီအကြောင်းအရာလေးတစ်ခုတည်းနဲ့ လေညှင်းတို့နှစ်ယောက်ကြား ငြိုငြင်မှုလေး နည်းနည်းတောင် အဖြစ်မခံပါနဲ့လား.မေုင်ရယ်..လေညှင်းပြောတာ နားလည်ရဲ့လား..မောင်..ဟင်"
"အင်း..မောင်နားလည်ပါပြီ..အခုလိုနားလည်ပေးတဲ့မောင့်ကလေးကို မောင်အရမ်းချစ်တယ်"
ထို့နောက် ကိတ်မုန့်လေးကို ဖယောင်းတိုင်ထပ်စိုက်၍ မီးညှိလိုက်ပြီးနောက် မောင့်ဘေးမှာထိုင်ကာ မွေးနေ့ပွဲလေးကို ဆက်လက်ဖန်တီးလိုက်သည်။
"မောင် ဘာဆုတောင်းလဲဟင်..လေညှင်းကိုပြောပြလို့ရလား"
"..မောင်ဆုတောင်းတာက အခြားမဟုတ်ပါဘူး ကလေးရဲ့..မောင် အသက်ရှင်နေသမျှကာလပတ်လုံး ဒီလူသားလေးရဲ့ အနားမှာ အမြဲနေခွင့်ရပါစေလို့လေ..ဒီဆန္ဒလေးတစ်ခုပဲ မောင့်ဘဝမှာလိုအပ်တာ..ဘယ်အချိန် ဆုတောင်းဆုတောင်း ဒီအတိုင်းပဲ..ဘယ်တော့မှ ပြောင်းမှာမဟုတ်ဘူး"
အပြုံးစစနဲ့ ပြောလာတဲ့မောင့်ကို ကြည့်ပြီး ရင်ခုန်နူန်းတွေ မြန်ဆန်လာရသည်။လူတစ်ယောက်ရဲ့ ချစ်ခြင်းကို ရလိုက်တာ အချစ်ခံရတာ ဒီလိုလေးပါလားလို့ တွေးမိပြန်တော့ တသိမ့်သိမ့်ကြည်နူးရပြန်သည်။
တကယ်ပါ မောင့်လိုလူမျိုးက ဘယ်သူမှ ယှဥ်မရလောက်အောင် အနစ်နာခံပြီး ပေးဆပ်ချစ်တတ်တဲ့ လူဆိုးလေး မောင်ပါလေ။
"ဒီမှာ..မောင့်အတွက်..မွေးနေ့လက်ဆောင်"
လက်ထဲရောက်လာတဲ့ မီးခိုးရောင်ပေါ် ဖဲပြားအဖြူလေးချည်ထားတဲ့ ဘူးသေးသေးလေး။အဖုံးလေးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ cufflink(ရှပ်အက်ျီလက်ကြယ်သီး)လေးတစ်စုံ ဖြစ်သည်။ငွေရောင်တလက်လက်နဲ့ သေသပ်လှပလွန်းကာ အမြင်နဲ့တင် တန်ဖိုးကြီးတဲ့ အရာလေးမှန်း သိသာလှပြီး ထို့ထက် ပို တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တာက ကြယ်သီးလေးပေါ် ထွင်းထားသည့် စာသားလေးတွေပင်။
"MSK ～♡♡～LNT"
သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ နာမည်အစစာလုံးတွေကို ကမ္ဗည်းထိုးထားသည့်အပြင် အောက်ခြေမှာ လပ်ထပ်သည့် နေ့စွဲလေးပါ ထည့်ထားလေသည်။
"လေညှင်းရဲ့လက်ဆောင်ကို သဘောကျရဲ့လား"
"သဘောကျတာပေါ့ ကလေးရယ်..သေးငယ်တဲ့အရာလေးတွေဆိုပေမယ့်..မောင့်အတွက် တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်အောင်ပါပဲ..အခုကစပြီး ဒီကြယ်သီးလေးတွေကို မောင့်ကိုယ်နဲ့မကွာ ထားတော့မှာ"
ရင်တွေတသိမ့်သိမ့်ခုန်နေပြီး မောင်ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေး ဖက်ပေးတဲ့ မောင်။
ဒီသံသရာ ဒီဘဝတစ်လျောက် ဤလူသားအား သစ္စာမပျက် ချစ်သွားမည်ဟု သိန္နိဌာန်ချမိသည်။
ဤမှန်သော သစ္စာစကားကြောင့် လေညှင်းတို့နှစ်ယောက် ဘဝနေဝင်ချိန်ထိတိုင် လက်တွဲမဖြုတ်ရပါစေသား..။
#Thanks for reading
Syringa
*************************************
ေစလိုရာေစ...
(Zawgyi)
⛔⛔Warning
"အ!..ျဖည္းျဖည္း...ေမာင္"
Midnight clubရဲ႕ VIPအခန္းေလးထဲ စကၡရဲ႕ အခ်စ္ၾကမ္းျခင္း ခံေနရသည့္ ေဒါက္တာေလး။.
ေမာင့္ကို ညဳတုတုေျပာကာ စေနာက္လိုက္ျခင္း၏ ရလဒ္အျဖစ္ အိမ္ေတာင္မေရာက္ပဲ
ေမာင့္ရဲ႕clubမွာ အစားခံရေတာ့မည့္ ေလညႇင္းအျဖစ္ပါေလ။
Clubထဲကို သတိုသမီးခ်ီသလို ေပြ႕ၿပီးဝင္သြားခဲ့တဲ့ ေမာင့္ေၾကာင့္ ေလညႇင္းမွာ မ်က္ႏွာပူလို႔မဆုံး။ေတာ္ေသးတာက ကလပ္ထဲ လူသိပ္မရွိေသးတာေၾကာင့္ေရာ ေမာင္က ကလပ္ပိုင္ရွင္
ဆိုတာ သိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ ေပၚေပၚထင္ထင္ မၾကည့္ရဲၾကေပ။
အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ေလညႇင္းႏူတ္ခမ္းေတြကို ျပတ္ထြက္သြားေလာက္ေအာင္ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္တဲ့ အနမ္းေတြ ေပးလါတဲ့ေမာင္။ၿပီးေတာ့ လက္ကလည္း အၿငိမ္မေန ကိုယ္ေပၚက ရွိသမွ် အဝတ္စားမွန္သမွ်ကို တစ္မိနစ္အတြင္း အလုံးစုံ ခြၽတ္ခ်ပစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ တေရြ႕ေရြ႕ ေရွ႕တိုးလာတဲ့ ေမာင့္ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ စည္းခ်က္ညီစြာ ေနာင္ကို တေရြ႕ေရြ႕ဆုတ္ရင္း အဆုံးမွာေတာ့ အိစက္ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ အနက္ေရာင္ေမြ႕ယာႀကီးေပၚ ေနာက္ျပန္လဲက်သြားတဲ့အခါ ေမာင္လူဆိုးေလးက ေလညႇင္းကိုယ္ေပၚ တက္ခြထိုင္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးကို လက္ၾကမ္းၾကမ္းႀကီးေတြနဲ႔ အထက္ေအာက္ ပြတ္သပ္ပစ္ေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ခါးသိမ္သိမ္ေလးကေန ဆြဲမ၍ လက္ေတြကို ေမြ႕ယာထက္ ေထာင္ထားေစၿပီး တင္ပါးအိအိေလးကို သူ့မ်က္ႏွာေရွ႕ အေရာက္ပို႔လိုက္တဲ့ေမာင္က သိပ္ကို လ်င္ျမန္လြန္းသည္။
"အ..ဟ!"
ပူေႏြးေႏြး လ်ာဖ်ား၏ အထိေတြ႕က တစ္ကိုယ္လုံးက ေသြးေတြဆူပြက္လာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၿပီး ခံစားမႈက ထိပ္ဆုံးေရာက္ေအာင္ ေကာင္းလြန္႔းသည္မို႔ ႏူတ္က ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္း ၿငီးျငဴသံေတြ ထြက္မိသည္အထိ။
ခဏေနေတာ့ ေမာင့္အရာက တစ္ရစ္ခ်င္းတိုးဝင္လာၿပီး အဆုံးထိေရာက္တာနဲ႔ ခါးကို အေရွ႕အေနာက္ ခပ္ျမန္ျမန္ အတိုးအဆုတ္လုပ္ၿပီး အားက်ိဳးမာန္တက္ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ ေမာင္ဟာ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးဆို အမဲဖ်က္ဖို႔ အၿမဲေခ်ာင္းေနသည့္ သားရဲတစ္ေကာင္လိုပင္။
"အ!..ဟ..ေမာင္..အရွိန္နည္းနည္း ေလ်ာ့ပါဦး..".
ေမာင္က ေလညႇင္းေျပာတာ နားထဲဝင္ေတာ့ဟန္လည္းမတူ။ေနာက္ကေန ထပ္လ်က္လွဲခ်လာၿပီး
ပိုမိုျမန္ဆန္လာသည္ေၾကာင့္ ေလညႇင္းမွာ ေအာ္ဖို႔ အသံ နည္းနည္းေလးေတာင္ က်န္မေနေတာ့။
"အား..ရွီးးး..ၿပီးၿပီ ေမာင့္ကေလးေလး...ဟူး"
ေမာင့္အရာကို ဆြဲထုတ္သြားမွ လူလည္းအနားရေတာ့သည္။လႈပ္ဖို႔အင္အား တစ္စက္ကေလးေတာင္ မက်န္ေတာ့တာေၾကာင့္ ေမာင္သန္႔ရွင္းေပးသည္ကို ၿငိမ္ခံေနလိုက္ၿပီး
ဘယ္လို ဘယ္လို အိပ္ေပ်ာ္သြားလဲေတာင္ မသိလိုက္ေတာ့ေပ။
-
-
-
"အာ့.."
ေသနတ္ဒဏ္ရာက ႏွလုံးတည့္တည့္မွာမို႔ တစ္ခ်က္လႈပ္လိုက္တိုင္း စူးခနဲျဖစ္သြားသည့္ နာက်င္မႈက ေျပာမျပတ္ေလာက္ေအာင္ပင္။
မိုးစက္ သူေရာက္ေနတဲ့ ေနရာကို အကဲခတ္ၾကည့္လိုက္သည္။နံရံမွစ အခန္းမ်က္ႏွာၾကတ္အဆုံး အျဖဴေရာင္ကိုသာ သုံးထားၿပီး အျပင္အဆင္ကလည္း ေခတ္မီသည္မို႔ လူခ်မ္းသာတစ္ေယာက္၏ အိမ္ျဖစ္လိမ့္မည္။
ဒါေပမယ့္ သူဒီကို ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ?
ေနာက္ဆုံးမွတ္မိတာက မ်ိဳးထက္သာရဲ႕ တပည့္ေတြနဲ႔ သူေသကိုယ္ေသ ပစ္ခတ္ခဲ့ၿပီး ဟိုဘက္က အင္အားမ်ားသည္မို႔ ေနာက္ဆုံးမွာ သူအဖမ္းခံလိုက္ရကာ ႏွလုံးတည့္တည့္ကို ေသနတ္နဲ႔အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ပစ္သတ္ခံရတယ္ဆိုတာပဲ။
ဦးေႏွာက္ကို ရသေလာက္ အလုပ္ေပးေနေပမယ့္ မိုးစက္ ဒီထက္ပိုၿပီး စဥ္းစားမရေတာ့။ဘာပဲြဖစ္ျဖစ္ မ်ိဳးထက္သာလည္း သူ့ထက္မနည္းတဲ့ ဒဏ္ရာရသြားခဲ့ေပမယ့္ အသက္ရွင္ႏိုင္ေသးတာမို႔ မၿပီးဆုံးေသးတဲ့ တာဝန္ကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရဦးမည္။
"အိုး..မင္းသတိရေနၿပီပဲ"
အခန္းထဲ ဝင္လာကာ ဝမ္းသာအားရစကားေျပာလာတဲ့ အသက္ေလးဆယ္အရြယ္ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္။အသားရည္က နီစက္စက္ႏွင့္ ေကာ္ဖီေရာင္ဆံပင္ေတြကို ေနာက္လွန္ၿဖီးထားၿပီး
ခႏၶာကိုယ္က ခပ္ေတာင့္ေတာင့္မို႔ မိုးစက္နဲ႔ အရပ္ခ်င္း မတိမ္းမယိမ္းေလာက္ေတာ့ရွိလိမ့္မည္။
"အိုး..ေမ့ေနတာ..ငါကိုယ့္ငါ မိတ္ဆက္ေပးမယ္..ငါ႔နာမည္ Grayson...အေရျပားအထူးကု ဆရာဝန္...ရင္းရင္းႏွိးႏွိး Grayလို႔ ေခၚလို႔ရတယ္.."
"ေကာင္းၿပီ..Gray..ငါေမးခ်င္တာရွိတယ္ မင္းငါ႔ကို ကယ္ခဲ့တာလား..ငါသတိေမ့ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ"
"ငါးလေက်ာ္ၿပီ...မင္းကိုမာဝင္သြားတာ"
"ငါ႔ကိုကယ္ေပးခဲ့လို႔ ေက်းဇူးတင္တယ္..အခုေတာ့ ငါ႔ကို သြားခြင့္ျပဳပါ..ငါလုပ္စရာေတြရွိေသးတယ္"
"အိုး..ရတာေပါ႔..မင္းသြားႏိုင္ပါတယ္..အခြင့္ေရးရွိေသးရင္ ျပန္ဆုံၾကတာေပါ႔.."
လြန္ခဲ့တဲ့ ေျခာက္လတုန္းက မ်ိဳးထက္သာေနာက္ကို ေျခရာခံလိုက္ရင္း ျမန္မာျပည္မွာမရွိေတာ့တာ ရိပ္မိခဲ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္ပအဝင္အထြက္စာရင္းကို စစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထင္သည့္အတိုင္း မ်ိဳးထက္သာတို႔သားအဖ (.......)ႏိုင္ငံကို
ခိုးထြက္သြားတာ သိလိုက္ရတာေၾကာင့္ မိုးစက္ပါ
ဒီႏိုင္ငံအထိ လိုက္လာခဲ့ျခင္း။
အရာရာကို အကြက္က်က် လုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့
မိုးစက္တစ္ေယာက္ ဒီေနရာမွာေတာ့ ဟာကြက္တစ္ခုရွိသြားသည္။အဲ့ဒါက မ်ိဳးထက္သာ ျမႇားေခၚခဲ့တဲ့ ေထာင္ေခ်ာက္မွာ သူကိုယ္တိုင္ တိုးဝင္လိုက္သလို ျဖစ္သြားခဲ့သည္။
မ်ိဳးထက္သာရဲ႕ MKဂိုဏ္းကို သူ ျမန္မာျပည္မွာ အျပတ္သုတ္သင္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီႏိုင္ငံမွာ အျခားနာမည္တစ္ခုနဲ႔ ဂိုဏ္းခြဲတစ္ခုထပ္ရွိေနတာ ဒီေရာက္မွ သိသြားခဲ့လို႔ ေနာက္ျပန္လွည့္ဖို႔ ႀကံရြယ္ခဲ့ေသာ္လည္း အခ်ိန္မမွီေတာ့။
စစခ်င္း မ်ိဳးထက္သာနဲ႔ တိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ မိုးစက္ဘက္က တပန္းသာၿပီး မ်ိဳးထက္သာက ဒဏ္ရာမ်ားစြာနဲ႔ ေသဆုံးလုနီးနီးမွာ သူ့ဂိုဏ္းသားေတြ ေရာက္ခ်လာၿပီး မိုးစက္ကို တိရစၧာန္ တစ္ေကာင္လို ညႇင္းပန္းႏွိက္စက္၍ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္သတ္ခဲ့ၾကသည္။ထို႔ေနာက္ ေသၿပီအထင္နဲ႔ လူျပတ္တဲ့ေနရာမွာ မိုးစက္ကို ပစ္ထားခဲ့ၿပီး အခု အေရျပားအထူးကု ဆရာဝန္က ေတြ႕၍ ကယ္တင္ခဲ့ရာမွ မိုးစက္အသက္ရွင္က်န္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
အခုေတာ့ သူ ျမန္မာျပည္အျမန္ျပန္ရမည္ ၊ မ်ိဳးထက္သာက သူေသၿပီအထင္နဲ႔ အခုခ်ိန္ေလာက္ဆို ဆရာနဲ႔အကိုေလးကို အႏၲာရာယ္ျပဳဖို႔ ေနာက္ထပ္တခါ ႀကံစည္ေနႏိုင္သည္မို႔ ျမန္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ျပန္ၿပီး ဆရာတို႔ကို ကာကြယ္ေပးဖို႔ မိုးစက္မွာတာဝန္ရွိသည္။
-
-
-
ဒီေန႔က ေမာင့္ရဲ႕ေမြးေန႔မို႔ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အခ်ိန္ယူ စဥ္းစားခဲ့ရသည့္ လက္ေဆာင္ေလးကို ေပးဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္လာတာေၾကာင့္ ေလညႇင္းတစ္ေယာက္ စိတ္ေတြအရမ္းလႈပ္ရွားလို႔ေနသည္။
ညအိပ္ရာဝင္ကတည္းက 11နာရီခြဲ alarmေပးထါးေသာ္လည္း အခ်ိန္မတိုင္မီ ႏိုးေနသည္မို႔ alarmကိုျပန္ပိတ္ၿပီး ေမာင္မႏိုးေစရန္ တိတ္တိတ္ေလး ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။
11:55 PM..
ေမာင္မသိေအာင္ ဝယ္ထားတဲ့ ကိတ္ကေလးကို အဝတ္လဲခန္းထဲမွာ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြ စိုက္ကာ မီးညႇိလိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေလညႇင္းရဲ႕သက္ဆိုင္သူ လူဆိုးေလး ေမာင့္ကို surpriseလုပ္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။
ေဘးနားက အေႏြးလုံးေလးမရွိတာ သိလိုက္သည္ႏွင့္ စကၡ ခ်က္ခ်င္းထထိုင္လိုက္သည္။
"သန္႔စင္ခန္း သြားတာ ျဖစ္မယ္..ေမာင့္ကိုမနိူးဘူး..ဒီကေလးေတာ့ အျပစ္ေပးမွရေတာ့..."
"Happy Birthday To You..
Happy Birthday To You..
Happy Birthday To My Dear Maung..
Happy Birthday To You..
အေမွာင္ခ်ထားတဲ့ အခန္းတြင္း ဖေယာင္းတိုင္မီးေရာင္ေလး ထင္ဟပ္ေနေသာ သူ့ပိုင္ဆိုင္ရာေလးအား ၾကည့္ရင္း စကၡ ပါးျပင္ထက္ မ်က္ရည္စေတြ ေနရာယူလို႔လာသည္။
ေမွာ္စကၡ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ဤလူသားငယ္ေလးသည္ သူ၏ ငိုျခင္းရယ္ျခင္းတို႔အား လိုရာညိဳ႕ယူ ေစခိုင္းႏိုင္သည့္ တစ္ဦးတည္းေသာ ျမတ္ႏိုးရာေလး ျဖစ္သည္။
လူမွန္းသိတတ္စအရြယ္ကစလို႔ အေသးေလးနဲ႔ မေတြ႕ေသးခင္ အခ်ိန္ထိ သူမ်ားေတြ အေရးတယူက်င္းပေနခဲ့ၾကတဲ့ ေမြိးေန႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွန္းမသိခဲ့။အခုေတာ့ စကၡ၏ ေမြးေန႔ရက္ျမတ္ေလးကို အေရးတယူ အမွတ္ရေပးမယ့္ ခ်စ္ရသူေလးက သတိတရ ရွိေပးလါသည္။
တကယ္ပါ ဒီကမၻာမွာ စကၡအတြက္ အေရးပါဆုံး အလိုအပ္ဆုံးအရာကို ေရြးခ်ယ္ပါဆိုရင္ ေလညႇင္းသြဲ႕ဆိုသည့္ ခ်စ္စရာေဒါက္တာေလးအား အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထပ္ခါတလဲလဲ ေရြးခ်ယ္ေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။
"Happy 25th Birthday ပါ ေမာင္..ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာထိ က်န္းမာေအာင္ ေနထိုင္ၿပီး ဒီက ေဒါက္တာေလးကို ခ်စ္ေပးပါဦးေနာ္"
ေမာင့္ပါးျပင္က မ်က္ရည္စေတြ ျမင္လိုက္ေတာ့ လက္ထဲက ကိတ္မုန္႔ေလးအား စားပြဲပုေလးေပၚ တင္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚ ေျခေထာက္ခ်ထိုင္ေနေသာ ေမာင့္အေရွ႕မွာေျခစုံရပ္၍ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ နမ္းရႈိက္ခဲ့ဖူးေသာ ေမာင့္ပါးျပင္ကို လက္မေလးနဲ႔ တယုတယ ပြတ္သပ္ေပးမိသည္။
"ေမြးေန႔မွာ မငိုရဘူးေလ..ေမာင္ရဲ႕..တိတ္ေတာ့ေနာ္..ကိုကို႔ လူဆိုးေလး..ဒီလိုေန႔မ်ိဳးမွာ ေမြးေန႔ရွင္က လူအားလုံးထဲမွာ အေပ်ာ္ရြင္ဆုံး ျဖစ္ေနရမွာ..ဒီက ကိုကိုက အငိုတိတ္ေအာင္ ေခ်ာ့ေပးမယ္ေနာ္"
ေမာင္က ေလညႇင္းရဲ႕ ခါးသြယ္သြယ္ေလးကို ဖက္တြယ္လာၿပီး ရင္ခြင္ေသးေသးေလးထဲ ေခါင္းကိုတိုးကပ္လို႔လာသည္။
"ေမာင့္ဘဝမွာ ကေလးကို ပိုင္ဆိုင္လိုက္ရတာက ဆုလာဘ္တစ္ခုလိုပဲ သိလား..ေမာင္ ခင္ဗ်ားေလးကို အရမ္းခ်စ္တယ္..ျမတ္ႏိုးတာထက္ေတာင္ ပိုပါတယ္ ေမာင့္အသက္ရယ္"
"ေလညႇင္းလည္း ေမာင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္..အတိတ္မွာ ဘယ္လိုကိစၥေတြပဲရွိခဲ့ရွိခဲ့ ေလညႇင္းတို႔အရာအားလုံးကို ေမ့ပစ္ၿပီး အနာဂတ္ကို သားေလးနဲ႔အတူ ပုံေဖာ္ရေအာင္ေနာ္ ေမာင္"
"ေမာင္ေလ အခုခ်ိန္ထိ အျပစ္ရွိသလို ခံစားေနရတယ္..ကေလးကို ခ်စ္လြန္းလို႔ လုပ္ခဲ့မိတဲ့အမွားေတြက တကယ္ကို ဆိုးရြားခဲ့လို႔ ေမာင္တစ္ခါ ထပ္ၿပီးေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ေလညႇင္းက မတ္တပ္ရပ္ေန၍ ေမာင့္ထက္အရပ္ရွည္သလို ျဖစ္ေနၿပီး နင့္နင့္နဲနဲ ေငးၾကည့္ေနတဲ့ ေမာင့္ကို ေခါင္းေလးငုံ႔၍ နဖူးေပၚဝဲက်ေနတဲ့ ဆံပင္ေလးေတြကို အသာဖယ္ၿပီးေနာက္ ႏူးညံ့ေႏြးေထြးျခင္း အတိၿပီးေသာ အနမ္းတစ္ပြင့္ ျဖစ္တည္ေစသည္။
"ေမာင့္ကို ခ်စ္ေမိနၿပီဆိုမွေတာ့..ဒီလူရဲ႕ ေကာင္းကြက္ဆိုးကြက္ မွန္သမွ် လက္ခံေပးႏိုင္လို႔ေပါ႔ ေမာင္ရဲ႕..ေနာက္တခါ ေတာင္းပန္တယ္ဆိုတဲ့စကားကို ထပ္မေျပာနဲ႔ေတာ့..ေတာင္းပန္တယ္ဆိုတာ ခြင့္လႊတ္မႈမရေသးတဲ့ သူရဲ႕ ထုေခ်လႊာပဲေလ ေမာင္..ေလညႇင္းက ေမာင့္ရဲ႕ ေမတၱာစစ္ေမတၱာမွန္ကို ျမင္ႏိုင္ခဲ့လို႔.. အတိတ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အရာအားလုံး မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး ခြင့္လႊတ္ခဲ့ၿပီးၿပီ..ဒါေၾကာင့္ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုတည္းနဲ႔ ေလညႇင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ၿငိဳျငင္မႈေလး နည္းနည္းေတာင္ အျဖစ္မခံပါနဲ႔လား.ေမုင္ရယ္..ေလညႇင္းေျပာတာ နားလည္ရဲ႕လား..ေမာင္..ဟင္"
"အင္း..ေမာင္နားလည္ပါၿပီ..အခုလိုနားလည္ေပးတဲ့ေမာင့္ကေလးကို ေမာင္အရမ္းခ်စ္တယ္"
ထို႔ေနာက္ ကိတ္မုန္႔ေလးကို ဖေယာင္းတိုင္ထပ္စိုက္၍ မီးညႇိလိုက္ၿပီးေနာက္ ေမာင့္ေဘးမွာထိုင္ကာ ေမြးေန႔ပြဲေလးကို ဆက္လက္ဖန္တီးလိုက္သည္။
"ေမာင္ ဘာဆုေတာင္းလဲဟင္..ေလညႇင္းကိုေျပာျပလို႔ရလား"
"..ေမာင္ဆုေတာင္းတာက အျခားမဟုတ္ပါဘူး ကေလးရဲ႕..ေမာင္ အသက္ရွင္ေနသမွ်ကာလပတ္လုံး ဒီလူသားေလးရဲ႕ အနားမွာ အၿမဲေနခြင့္ရပါေစလို႔ေလ..ဒီဆႏၵေလးတစ္ခုပဲ ေမာင့္ဘဝမွာလိုအပ္တာ..ဘယ္အခ်ိန္ ဆုေတာင္းဆုေတာင္း ဒီအတိုင္းပဲ..ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းမွာမဟုတ္ဘူး"
အၿပဳံးစစနဲ႔ ေျပာလာတဲ့ေမာင့္ကို ၾကည့္ၿပီး ရင္ခုန္ႏူန္းေတြ ျမန္ဆန္လာရသည္။လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို ရလိုက္တာ အခ်စ္ခံရတာ ဒီလိုေလးပါလားလို႔ ေတြးမိျပန္ေတာ့ တသိမ့္သိမ့္ၾကည္ႏူးရျပန္သည္။
တကယ္ပါ ေမာင့္လိုလူမ်ိဳးက ဘယ္သူမွ ယွဥ္မရေလာက္ေအာင္ အနစ္နာခံၿပီး ေပးဆပ္ခ်စ္တတ္တဲ့ လူဆိုးေလး ေမာင္ပါေလ။
"ဒီမွာ..ေမာင့္အတြက္..ေမြးေန႔လက္ေဆာင္"
လက္ထဲေရာက္လာတဲ့ မီးခိုးေရာင္ေပၚ ဖဲျပားအျဖဴေလးခ်ည္ထားတဲ့ ဘူးေသးေသးေလး။အဖုံးေလးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ cufflink(ရွပ္အက္က်ီလက္ၾကယ္သီး)ေလးတစ္စုံ ျဖစ္သည္။ေငြေရာင္တလက္လက္နဲ႔ ေသသပ္လွပလြန္းကာ အျမင္နဲ႔တင္ တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ အရာေလးမွန္း သိသာလွၿပီး ထို႔ထက္ ပို တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တာက ၾကယ္သီးေလးေပၚ ထြင္းထားသည့္ စာသားေလးေတြပင္။
"MSK ～♡♡～LNT"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ နာမည္အစစာလုံးေတြကို ကမၺည္းထိုးထားသည့္အျပင္ ေအာက္ေျခမွာ လပ္ထပ္သည့္ ေန႔စြဲေလးပါ ထည့္ထားေလသည္။
"ေလညႇင္းရဲ႕လက္ေဆာင္ကို သေဘာက်ရဲ႕လား"
"သေဘာက်တာေပါ႔ ကေလးရယ္..ေသးငယ္တဲ့အရာေလးေတြဆိုေပမယ့္..ေမာင့္အတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ..အခုကစၿပီး ဒီၾကယ္သီးေလးေတြကို ေမာင့္ကိုယ္နဲ႔မကြာ ထားေတာ့မွာ"
ရင္ေတြတသိမ့္သိမ့္ခုန္ေနၿပီး ေမာင္ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္လိုက္ေတာ့ အလိုက္သင့္ေလး ဖက္ေပးတဲ့ ေမာင္။
ဒီသံသရာ ဒီဘဝတစ္ေလ်ာက္ ဤလူသားအား သစၥာမပ်က္ ခ်စ္သြားမည္ဟု သိႏၷိဌာန္ခ်မိသည္။
ဤမွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ ေလညႇင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘဝေနဝင္ခ်ိန္ထိတိုင္ လက္တြဲမျဖဳတ္ရပါေစသား..။
#Thanks for reading
Syringa
*************************************