သူတို႔၇ေယာက္စလုံးလည္းေခ်ာင္းသာသို႔ေရာက္လာၿပီျဖစ္သည္။ကမ္းေျခႏွင့္နီးေသာHotelကိုေ႐ြးလိုက္တာေၾကာင့္မန္ေနဂ်ာကိုယ္တိုင္ထိုေနရာကိုလိုက္ျပေပးသည္။ဝန္ထမ္းေတြကေတာ့ျမတ္မင္းပိုင္ႏွင့္နႏၵ၏အကၤ်ီအိတ္ကိုသယ္ေပးၾကသည္။သူႀကီးတို႔ကေတာ့သူ႕ဘာသူသယ္မယ္ဆိုေသာေၾကာင့္ဝန္ထမ္းေတြကသူတို႔အိတ္ကိုမသယ္ေပးေခ်...။
Hotelရဲ႕အေရွ႕ဘက္မွာေတာ့ကမ္းေျခကိုဦးတည္ထား၏။.တစ္ခန္းႏွင့္တစ္ခန္းဘယ္ေလာက္မွမေဝးေခ်။သုံးေလးလွမ္းေလာက္လွမ္း႐ုံနဲ႕တင္အခန္းခ်င္းကနီးေနၿပီ။.ဧည့္သည္ေတြရဲ႕အခန္းကိစၥေတြေလယာဥ္လက္မွတ္ကိစၥေတြကျမတ္မင္းပိုင္တို႔ဘက္ကအားလုံးအကုန္က်ခံေပးသည္။ဦးျမတ္မင္းနဲ႕ဧည့္သည္ေတြကသည္ညေနမွကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ့္ျဖင့္ထြက္လာၾကမွာျဖစ္သည္။မန္ေနဂ်ာလည္းအခန္းေသာ့ေပးကာေနရာတက်စီစဥ္ေပးၿပီးထြက္သြားခဲ့သည္။ျမတ္မင္းပိုင္ တို႔အတြဲကတစ္ခန္း...နႏၵတို႔အတြဲကတစ္ခန္း၊သံစဥ္ခ်ိဳတို႔အတြဲကတစ္ခန္း၊
သူႀကီးကတစ္ခန္းျဖစ္သည္။.ထိုအခန္းေတြေရွ႕ကမူပင္လယ္ႀကီးကိုဦးတည္ထားတာျဖစ္သည္။အခန္းအေရွ႕မွာရပ္လိုက္တာႏွင့္ပင္လယ္ႀကီးကိုအေပၚစီးကေနၿခဳံၾကည့္လိုက္ရသလိုမ်ိဳးရင္ထဲေအးခ်မ္းလွသည္။
"ကဲအားလုံးပဲအခန္းထဲဝင္ေတာ့ေလအဝတ္အစားလဲၿပီးရင္ေန႕လည္စာသြားစားၾကမယ္"
ျမတ္မင္းပိုင္လည္းသူ႕ေဘးႏွစ္ဖက္မွာရွိေသာနႏၵတို႔အားလုံးကိုဟိုဖက္သည္ဖက္ၾကည့္ကာအသိေပးလိုက္သည္။သူတို႔အားလုံးလည္းဟုတ္ၿပီဆိုေသာအၾကည့္ႏွင့္ကို႔အခန္းကိုဝင္သြားၾကေတာ့သည္။
"သံစဥ္ခ်ိဳ...ငါေပ်ာ္လိုက္တာဟာ..အခုမွငါကကမ္းေျခကိုစေရာက္ဖူးတာ"
မိေအးလည္းအကၤ်ီအိတ္ကိုကုတင္းေျခရင္းနားထားကာကုတင္ေပၚသို႔လွဲခ်လိဳက္သည္။ကုတင္ကႏွစ္ေယာက္အိတ္ကုတင္ကိုမွပိတ္စအျဖဴျဖင့္ခင္းထားေသးသည္။ေခါင္းအုံးေတြကအစအျဖဴေရာင္ေတြျဖစ္သည္။.အဲယားကြန္းကလည္းပါေသးသည္ေနပူထဲမွျပန္လာတာျဖစ္ေသာေၾကာင့္သူမတို႔ထိုအဲယားကြန္းမဖြင့္ေခ်။
"မိေအးကိုေလ...Baeလို႔ေခၚလို႔ရမလား.."
မိေအးလည္းအိပ္ေနရာကေနဆတ္ခနဲထိုင္လိုက္ၿပီးသံစဥ္ခ်ိဳသို႔လွည့္ၾကည့္လာသည္။
"ေဘဟုတ္လား...ေဘဆိုတာတယ္လီေနာတို႔..အိုရီဒူးတို႔လိုဟာမ်ိဳးလား...မႀကိဳက္ပါဘူးေတာ္"
သံစဥ္ခ်ိဳလည္းသြားေပၚသည္အထိၿပဳံးလိုက္ၿပီး....
"အဲ့လိုမဟုတ္ဘူးBaeရဲ႕..BaeဆိုတာBabyကိုအတိုေကာက္ခ်စ္စနိုးနဲ႕ေခၚတာ...ေခၚလို႔ရတယ္မလား"
"သံစဥ္ကဘာလို႔က်ဳပ္ကိုအဲ့လိုေခၚခ်င္တာလဲဟင္.."
"ဒါေတာ့မနက္ျဖန္မွေျပာျပမယ္ေလေနာ္..."
သံစဥ္ခ်ိဳလည္းမိေအးကိုၿပဳံးျပကာအဝတ္စားလဲဖို႔ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားေတာ့သည္။
နႏၵတို႔ဖက္တြင္လေရာင္လည္းအဝတ္စားလည္းၿပီး၍အခန္းတံခါးပိတ္ကာအေရွ႕သို႔ထြက္လာသည္။အခန္းေရွ႕တြင္ေတာ့အုတ္ျဖင့္ေဘးကိုကာထားေသးသည္။ၿပီးေနာက္ထိုင္ခုံေလးလည္းရွိသည္။အခန္းေရွ႕တည့္တည့္တြင္ေတာ့ေလွကားႏွစ္ဆင့္ရွိသည္။
လေရာင္လည္းထိုကာထားေသာအုတ္ေလးနားသြားကာထိုအုတ္ေလးေပၚလက္ေလးတင္လိုက္ၿပီးအေရွ႕၌ရွိေသာပင္လယ္ႀကီးကိုတစ္ဝၾကည့္ေနေတာ့သည္။လွိုင္းသံေလသံေတြႏွင့္အတူဘာဆူညံမႈမွမရွိဘဲတိတ္ဆိတ္ေနသည္။တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ပင္လယ္နံ႕ေလးကလည္းေလတစ္ခ်က္တိုက္တိုင္းႏွာေခါင္းနားသို႔ဖ်က္သြားသည္။
"Babyေပ်ာ္ရဲ႕လား..."
နႏၵလည္းတံခါးဖြင့္ကာလေရာင္ေဘးနားလာရပ္လိုက္သည္...။
"အြန္း...ေပ်ာ္တာေပါ့ကိုကိုရဲ႕...လေရာင္ဒီကိုေမေမတို႔နဲ႕တစ္ခါပဲေရာက္ဖူးတာ..ဒါကဒုတိယျမႇောက္ေပါ့..ေမေမတို႔ကိုေတာင္လြမ္းလာၿပီ"
လေရာင္ရဲ႕မိဘေတြနိုင္ငံျခားကိုခရီးသြားတုန္းကသူတို႔ေလယာဥ္ပ်က္က်သြားတာေၾကာင့္လေရာင္အသက္၁၅ႏွစ္အ႐ြယ္မွာမိဘေတြဆုံးရႈံးခဲ့ရသည္။အဲ့ကတည္းစအေမြေတြကိုလေရာင္အေဒၚကသိမ္းပိုက္လိုက္ကာလေရာင္ကိုေတာ့ေက်ာင္းၿပီးေအာင္ထားေပးခဲ့သည္။လေရာင္လည္းဘြဲ႕ရကာCoffeeဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ဖြင့္ၿပီးကို႔ေျခေထာက္ေပၚရပ္တည္ခဲ့သည္။အဲ့ေနာက္နႏၵနဲ႕ခ်စ္ႀကိဳက္မိၿပီးထိုအိမ္မွထြက္လာကာတူတူေနျခင္းျဖစ္သည္။
"Baby..Baby "
လေရာင္လည္းအတိတ္ကအေၾကာင္းေတြျပန္စဥ္းစားရာမွနႏၵေခၚေနေသာအသံေၾကာင့္အသိျပန္ဝင္လာသည္။
"ကိုကိုဘာေျပာလိုက္တာလဲ"
"အတိတ္ကအေၾကာင္းေတြေတြးေနျပန္ၿပီလားကြာ..ကိုကိုတစ္ေယာက္လုံးရွိေနၿပီပဲ...ဘာမွမပူနဲ႕ေတာ့ေနာ္"
ထိုအခ်ိန္သာေဗ်ာနဲ႕ျမတ္မင္းပိုင္ကလည္းေဘးနားကအခန္းမွထြက္လာခဲ့သည္။
"မင္းတို႔roလို႔မၿပီးနိုင္ၾကေသးဘူးလား"
ျမတ္မင္းပိုင္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့အကၤ်ီအျဖဴလက္တိုကိုမွအေပၚကအစိမ္းေရာင္အပြင့္ပါေသာေကာ္လံႏွင့္အကၤ်ီကိုထပ္ထားသည္။ေအာက္တြင္လည္းေဘာင္းဘီအျဖဴဒူးဖုံးဝတ္ထားသည္။သာေဗ်ာကေတာ့အကၤ်ီအျဖဴလက္ရွည္ေလးကိုမွေအာက္ကေဘာင္းဘီအျဖဴအရွည္ေလးနဲ႕တြဲဝတ္ထားသည္။
"Bossတို႔ႏွစ္ေယာက္ကလည္းျဖဴေဖြးေနတာပဲ...ဘိုးေတာ္ေတြၾကေနတာပဲ"
နႏၵတို႔လည္းသာေဗ်ာတို႔ကိုၾကည့္ကာျပန္ေခ်လိဳက္သည္။
နႏၵကေတာ့အေပၚကအမဲေရာင္အကၤ်ီလက္တိုကိုမွအနီနဲ႕အျဖဴအၾကားပါေသာ ေကာ္လံနဲ႕အကၤ်ီကိုထပ္ဝတ္ထားသည္။ေအာက္တြင္ေတာ့အသားေရာင္ေဘာင္းဘီဒူးေပၚကိုဝတ္ထားသည္။လေရာင္ကေတာ့အေပၚကအျဖဴေရာင္ေကာ္လံႏွင့္အကၤ်ီကိုမွၾကယ္သီးတပ္ထားကာေအာက္တြင္ေဘာင္းဘီအမဲဒူးေပၚေလးဝတ္ထားသည္။
ထိုအခ်ိန္သူႀကီးတို႔သုံးေယာက္ကလည္းကို႔အခန္းမွကိုထြက္လာၾကသည္။သူႀကီးတို႔အခန္းတံခါးပိတ္ကာသာေဗ်ာတို႔အခန္းေရွ႕သို႔ေလွ်ာက္လာသည္။
"ကဲလူစုံၿပီဆိုေတာ့ေန႕လည္စာသြားစားၾကမယ္ေလ"
ျမတ္မင္းပိုင္လည္း အားလုံးကိုအသိေပးလိုက္ကာအေရွ႕မွသာေဗ်ာလက္ကိုဆြဲကာအေရွ႕မွထြက္သြားေတာ့သည္။အေနာက္မွလည္းနႏၵတို႔ကထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္လာသည္။
သူတို႔၇ေယာက္စလုံးစားေသာက္ဆိုင္သို႔သြားကာကိုစားခ်င္ေသာပင္လယ္စာမ်ားကိုမွာလိုက္သည္။ထိုခုံမွာအားလုံးဝိုင္းဖြဲ႕ကာလာခ်ေပးေသာဟင္းမ်ားကိုအားလုံးေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ငါးခဲပတ္ကင္ႏွစ္ပြဲ၊ဂဏန္းမဆာလာခ်က္ပြဲႀကီးတစ္ပြဲ၊
ေရဘဲဝဲသုပ္ႏွစ္ပြဲ၊ေက်ာက္ပုဇြန္ပြဲႀကီးတစ္ပြဲ၊ကင္းမြန္ကိုခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးနဲ႕ခ်က္ထားေသးသည္။ၿပီးေနာက္အေအးတစ္ေယာက္တစ္ခြက္ႏွင့္ထမင္းျဖဴလည္းပါေသးသည္။ခရီးကပန္းလာတာေၾကာင္းဗိုက္ကလည္းဆာေနသျဖင့္ထိုဟင္းပြဲမ်ားကိုအားလုံးၿမိန္ေရရွက္ေရစစားေတာ့သည္.....။
"ငယ္...စားလို႔ေကာင္းရဲ႕လား...မဝေသးရင္ထပ္မွာေနာ္.အေဖလည္းမွာခ်င္မွာလို႔ရေသးတယ္"
"ေတာ္ပါၿပီဦးရယ္...ဒီမွာေတာင္အမ်ားႀကီးကို...ထပ္မမွာေတာ့ပါဘူး"
"ဟုတ္ပါၿပီငယ့္သေဘာပါဗ်ာ"
သာေဗ်ာလည္းသူ႕ဦးကိုၿပဳံးျပလိုက္ၿပီးထမင္းဆက္စားေနေတာ့သည္။
သံစဥ္ခ်ိဳလည္းမိေအးထမင္းပန္းကန္ထဲသို႔ဟင္းမ်ားထည့္ေပးေနေတာ့သည္။
"Baeထည့္စားေလ...အားမနာနဲ႕ေနာ္"
အားလုံးလည္းသံစဥ္ခ်ိဳရဲ႕အေခၚအေဝၚေၾကာင့္မ်က္လုံးျပဴးသြားၾကသည္။.နႏၵဆိုထမင္းေတာင္သီးသည္။
"အဟြတ္..အဟြတ္...ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္...မိေအးကိုBaeတဲ့...အဟြတ္"
"ဘာျဖစ္လည္းငါ့ဘာသာခ်စ္စနိုးနဲ႕ေခၚတာ...."
နႏၵလည္းေဘးနာကေရခြက္ကိုယူကာတစ္ငုံေသာက္လိုက္ၿပီး...
"မရိုးသားေတာ့ဘူးေနာ္...ေနာက္ထပ္တစ္တြဲေပၚလာဦးမလားမသိဘူး"
သူႀကီးလည္းသူတို႔အားလုံးကိုထမင္းစားေနရာမွမ်က္လုံးပင့္ကာၾကည့္လိုက္သည္။
"မင္းတို႔ေတြစကားအရမ္းမ်ားၾကတာပဲ....ထမင္းကိုၿပီးေအာင္စားၾက"
သူႀကီးရဲ႕ဆုံးမမႈေၾကာင့္အားလုံးႏႈတ္ပိတ္ကာထမင္းကိုပဲဆက္စားေနေတာ့သည္။ထိုအခ်ိန္ျမတ္မင္းပိုင္ ဆီသို႔ဖုန္းလာေတာ့သည္။
"ဟယ္လိုအေဖ..."
"အေဖတို႔၄နာရီေလာက္ေရာက္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္.....အကၤ်ီကိစၥကိုေတာ့အေဖဒီကအကၤ်ီဆိုင္ပိုင္ရွင္ကိုေခ်ာင္းသာကိုေခၚလာခဲ့မယ္...အကၤ်ီေတြကိုလည္းအစုံ၃၀ေလာက္ယူလာခိုင္းလိုက္မယ္...မဂၤလာပြဲအခမ္းအနားကိုေတာ့မနက္ျဖန္မွအားလုံးစီစဥ္ေပးလိမ့္မယ္...."
"ေက်းဇူးပါဗ်ာ...အေဖလည္းပင္ပန္းေနေရာေပါ့..ဒီေရာက္မွအေမာေျပသြားေအာင္တစ္ေယာက္ေသာသူရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုအဝၾကည့္"
ျမတ္မင္းပိုင္လည္းသူႀကီးဘက္သို႔လွမ္းၾကည့္ကာအေဖ့ကိုစလိုက္သည္။သူႀကီးလည္းျမတ္မင္းပိုင္ႏွင့္အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားတာေၾကာင့္မ်က္လႊာခ်ကာေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန့္လိုက္ၿပီးေဘးနားကေရကိုယူေသာက္လိုက္သည္။
"ဒါဆိုအေဖလည္းဖုန္းခ်ေတာ့မယ္......"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ..."
ျမတ္မင္းပိုင္ လည္းဖုန္းကိုေဘာင္းဘီအိတ္ထဲသို႔ျပန္ထည့္လိုက္ကာထမင္းဆက္စားေနေတာ့သည္။
ေန႕ခင္း၃နာရီေလာက္ သာေဗ်ာတစ္ေယာက္ကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ကာေနေလာင္ခံlotionလိမ္းေနသည္။ျမတ္မင္းပိုင္လည္းနိုးလာကာငယ့္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။
"ငယ္ဘာလို႔lotionေတြလိမ္းေနတာလဲ"
ငယ္လည္ထိုဘူးေလးကိုခုံေပၚျပန္တင္ကာထလိုက္သည္။
"ငယ္ေရသြားကူးမလို႔အကိုနႏၵတ္ို႔နဲ႕ခ်ိန္းထားၿပီးၿပီ"
ျမတ္မင္းပိုင္လည္းအိပ္ေနရာမွေငါက္ခနဲထထိုင္ကာ....
"ေနပူေနေသးတဲ့ဟာကို...မသြားရပါဘူး"
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္လည္းဟူးဆိုကာေလပူတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္ၿပီးျမတ္မင္းပိုင္နားသို႔ေလွ်ာက္လာသည္။ၿပီးေနာက္ကုတင္ေပၚတက္လိုက္သည္။ျမတ္မင္းပိုင္ကေတာ့သူ႕ငယ္အိပ္မယ္ထင္ၿပီးသူ႕စကားနားေထာင္တယ္ဆိုကာခ်ီးက်ဳးေနေတာ့သည္။မၾကာပါဘူးသာေဗ်ာလည္းေခါင္းအုံးကိုယူကာျမတ္မင္းပိုင္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုဖိၿပီးမထနိုင္ေအာင္လုပ္ကာသူကအရင္ထြက္ေျပးေလသည္။
ၿပီးေနာက္တံခါးဆြဲဖြင့္ကာလွ်ာထုတ္ျပသြားေသးသည္။
"ဟာ..ငယ္ကေတာ့...ကြာ"
ျမတ္မင္းပိုင္လည္းကုတင္ေပၚမွထကာေခါင္းအုံးကိုေဘးခ်ၿပီးတံခါးဆြဲဖြင့္ကာလိုက္လာေတာ့သည္။သူတို႔ကိုၾကည့္ေတာ့အားလုံးကေရထဲေတာင္ေရာက္ေနၿပီ။သူႀကီးကေတာ့သဲေသာင္ျပင္ေပၚကပလက္ခုံေလးေပၚမွာထိုင္ကာအုန္းေရေသာက္ေနသည္။
ျမတ္မင္းပိုင္လည္းသူႀကီးနားသို႔ေလွ်ာက္သြားၿပီး...
"အေဖအုန္းေရေလွ်ာ့ေသာက္ေနာ္..ေနေတြကအရမ္းပူေနတာ..."
သူႀကီးတစ္ေယာက္လည္းေခါင္းေလးညိတ္ကာၿပဳံးျပသည္။
"ဟိုေကာင္သာေဗ်ာကိုထိန္းစမ္းပါဦးကြယ္..အဲ့ေကာင္ကေရကူးရင္ႂကြက္တက္တဲ့အက်င့္ရွိတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ...ကြၽန္ေတာ္သြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္"
ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္အေပၚအကၤ်ီခြၽတ္ကာသူႀကီးေဘးနားကခုံေလးေပၚတင္ထားၿပီးေရထဲသို႔ဆင္းလာသည္။ထိုကမ္းေျခမွာရွိေသာမိန္းကေလးမ်ားကလည္းျမတ္မင္းပိုင္ကိုၾကည့္ကာငမ္းေနၾကသည္။
"ဟဲ့ဟိုမွာၾကည့္စမ္း...Bodyကေတာင့္လိုက္တာဟယ္..ဆစ္ပတ္ေတြမ်ားကိုင္ခ်င္စရာႀကီးေနာ္"
"ဟုတ္ပါ့ဟယ္ရင္အုတ္က်ယ္က်ယ္နဲ႕...ေျခသလုံးႂကြက္သားေတြကလည္းက်စ္ေနတာပဲဟယ္... "
ထိုအခ်ိန္ျမတ္မင္းပိုင္ တစ္ေယာက္ဟန္ပါပါနဲ႕သာေဗ်ာဆီသို႔ေလွ်ာက္လာသည္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္နဖူးေပၚက်ေနသာဆံပင္ကိုလဲသပ္တင္လိုက္ေသးသည္။
"ဦးဘာလို႔အကၤ်ီခြၽတ္လာတာလဲ"
"ေရကူးမယ္ေလ...ငယ္နဲ႕ေရတူတူကူးမလို႔"
ေရကသာေဗ်ာရဲ႕ေပါင္ထိပဲဆိုေသးသည္။
သံစဥ္ခ်ိဳနဲ႕မိေအးလည္းတျခားတစ္ဖက္မွာေရေဆာ့ေနၾကသည္။နႏၵနဲ႕လေရာင္ကေတာ့တစ္ကိုယ္လုံးေရဆိုေနၿပီျဖစ္သည္။ပင္လယ္ေရကလေရာင္တို႔ရဲ႕ရင္ဘတ္ထိေရာက္ေနေသာေနရာျဖစ္သည္။.သာေဗ်ာလည္းမ်က္ႏွာႀကီးဆူပုတ္ပုတ္ျဖင့္နႏၵတို႔ရွိရာသို႔ေျဖးေျဖးခ်င္းေလွ်ာက္သြားေတာ့သည္။လမ္းေလွ်ာက္ေလေရေတြကတျဖည္းျဖည္းအေပၚတက္လာေလျဖစ္သည္။
"ဟာ...ငယ္ကိုကို႔ေစာင့္ဦးေလ"
သာေဗ်ာလည္းနႏၵနားသို႔မ်က္ႏွာႀကီးမဲ့ကာေရာက္လာသည္။
"အကိုသာေဗ်ာဘာျဖစ္လာတာလဲဗ်"
ျမတ္မင္းပိုင္လည္းထိုေနရာသို႔ေရာက္ရွိလာသည္။
"ဦးေပါ့အကၤ်ီႀကီးခြၽတ္ၿပီးေတာ့ရွိုးထုတ္ေနတာသူ႕ကိုသူလူပ်ိဳမ်ားထင္ေနလားမသိဘူး"
"ငယ္ကဒါကိုစိတ္ဆိုးေနတာလား..ဒါဆိုကိုအခုပဲသြားျပန္ဝတ္ရမလား"
"ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ..အခုမွဝတ္မေနနဲ႕ေတာ့..."
လေရာင္လည္းေရကိုလက္ခုပ္ေလးျဖင့္ယူကာသာေဗ်ာသို႔ပက္လိုက္သည္။.ျဗဳန္းစားႀကီး ဆိုေတာ့သာေဗ်ာလည္းေရမႊန္ကာမ်က္ႏွာမွာရွိေသာေရေတြကိုလက္ျဖင့္ပြတ္ခ်လိဳက္သည္။ျမတ္မင္းပိုင္ လည္းသူ႕ငယ္ကိုပတ္ရမလားဆိုကာသူပါေရကိုလက္ျဖင့္ခပ္လိုက္ၿပီးလေရာင္သို႔ျပန္ပတ္သည္။ေရထဲမွာတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေရျဖင့္ပတ္ေနၾကသည္။ထိုအခ်ိန္မိေအးတို႔လည္းေဘာကြင္းႀကီးကိုကိုင္ကာလေရာင္တို႔နားေရာက္လာသည္။
"ဟဲ့ငါတို႔ေရကူးၿပိဳင္ၾကမလား.."
သံစဥ္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ဆံပင္ကိုသပ္တင္ရင္းေမးေငါ့ကာေမးလိုက္သည္။
"ဟားဟား...ရတာေပါ့...နင္သာငါ့ကိုမရႈံးေစနဲ႕"
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္လည္းမ်က္ခုံးပင့္ကာသံစဥ္ခ်ိဳကိုစိန္ေခၚလိုက္သည္။
"ငယ္ရယ္..ဒီအတိုင္းေရပဲေဆာ့ပါ...ငယ္ကႂကြက္တတ္ တတ္တယ္ဆို"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဦးရဲ႕..တစ္ခါပဲလုပ္ပါေနာ္....ေနာ္လို႔"
ျမတ္မင္းပိုင္ လည္းေခါင္းညိတ္ကာလက္ခံလိုက္သည္။နႏၵလည္းေဘးနာမွလက္ေထာင္ကာ....
"ကြၽန္ေတာ္လည္းပါမယ္"
သာေဗ်ာတို႔သုံးေယာက္ကေတာ့ေရကူးၿပိဳင္ဖို႔အသင့္ျဖစ္ေနသည္။ေရနက္ပိုင္းသို႔ေျဖးေျဖးခ်င္းကူးကာေနရာယူလိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ျမတ္မင္းပိုင္တို႔ဆီဘယ္သူအရင္ေရာက္မလဲဆိုကာစိန္ေခၚၾကရင္းတိုင္ပင္ေခၚလိုက္သည္။..၃ဆိုတာႏွင့္သူတို႔သုံးေယာက္ေရနက္ပိုင္းမွျမတ္မင္းပိုင္တို႔နားကူလာသည္။
ျမတ္မင္းပိုင္ တစ္ေယာက္သူ႕ငယ္ကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ဟိုးအေဝးမွငယ္ကူးလာကာငယ့္အေနာက္မွလွိုင္းလဲပါလာေသးသည္။ငယ္ကေတာ့အေရွ႕ကဦးေဆာင္ေနတာျဖစ္သည္။ဒါကိုသူႀကီးကလည္းကုန္းေပၚမွထိုင္ကာၾကည့္ေနသည္။.ေရလွိုင္းကတျဖည္းျဖည္းႀကီးလာသျဖင့္ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္ပို၍စိတ္ပူသြားသည္။
"လေရာင္လွိုင္းကအေနာက္ကေနပါလာတာ...ၿပီးေတာ့နည္းနည္းအရွိန္မ်ားပုံပဲသူတို႔ျဖစ္ပါ့မလား"
"အကိုကလည္းဘာမွစိတ္မပူနဲ႕"
ထိုအခ်ိန္လွိုင္းကသာေဗ်ာတို႔နဲ႕အရမ္းနီးကပ္လာသည္။သာေဗ်ာတို႔ျမတ္မင္းပိုင္တို႔နားေရာက္ဖို႔ေပ၆၀သာလိုေတာ့သည္။ထိုအခ်ိန္ေရလွိုင္းဟာသာေဗ်ာတို႔သုံးေယာက္စလုံးကိုအုပ္သြားခဲ့သည္။ျမတ္မင္းပိုင္ တစ္ေယာက္လည္းေခါင္းတစ္ေထာင္ေထာင္နဲ႕ေသခ်ာလွမ္းၾကည့္ေနသည္။ၿပီးေနာက္ေရလွိုင္းဟာတျဖည္းျဖည္းအရွိုန္က်သြားေသာေၾကာင့္သံစဥ္ခ်ိဳတို႔ျပန္ေပၚလာခဲ့သည္။သံစဥ္ခ်ိဳတို႔လည္းကူးလာကာျမတ္မင္းပိုင္တို႔အနားသို႔ေရာက္ၿပီျဖစ္သည္။ဒါမဲ့နႏၵကပိုျမန္သျဖင့္နႏၵကထိုပြဲတြင္အနိုင္ရရွိသြားေတာ့သည္...။
"ဝူးးးးဟူးးးနိုင္ၿပီကြ"
ျမတ္မင္းပိုင္လည္းမ်က္ခုံးႀကီးက်ဳံ႕ကာတစ္ဦးတည္းေသာသူကိုရွာေနသည္။
"နႏၵ...ငယ္ေရာ..."
အားလုံးလည္းေဘးနားပတ္ပတ္လည္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ငယ္မရွိေတာ့ေပ။ကုန္းေပၚကိုတက္သြားတာလည္းမဟုတ္ေခ်။