ထမင္းစားၿပီးမြန္းတည့္အခ်ိန္ေလာက္သူႀကီးတို႔ငါးေယာက္ထိုခုံေလးမွာထိုင္ၾကရင္းမဂၤလာပြဲအေၾကာင္းေဆြးႏြေးေနသည္။
"နႏၵ ငါတို႔ရဲ႕မဂၤလာဖိတ္စာကိုရန္ကုန္ကေနတဆင့္မွာထားတာမနက္ျဖန္ညေနေရာက္မယ္မင္းတို႔သြားယူလိုက္"
ျမတ္မင္းပိုင္ေျပာေသာစကားကိုနႏၵတစ္ေယာက္လည္းဟုတ္ကဲ့ဟုေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
သူႀကီးတစ္ေယာက္လည္းအခါးရည္တစ္ငုံေသာက္ကာခြက္ကိုခုံေပၚသို႔ျပန္ခ်ၿပီး...
"ဒါဆို..အကၤ်ီကေရာ..ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..ဒီအနီးအနားမွာလည္းအကၤ်ီဆိုင္မရွိဘူး...ဝယ္ရင္ၿမိဳ႕တက္ဝယ္ရမွာရက္ကလည္းနီးေနၿပီမဟုတ္လား"
"ဒါေတာ့စိတ္မပူပါနဲ႕ဦးေလး..ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီမွာရွိတဲ့ပုဆိုးကိုပဲဝတ္လိုက္ေတာ့မယ္..ခမ္းခမ္းနားနားႀကီးမဟုတ္ပဲနဲ႕...ရိုးရိုးေအးေအးေလးပဲလုပ္ၾကတာေပါ့"
ဆိုကာျမတ္မင္းပိုင္ဝင္ေျပာေတာ့သည္။ထိုစကားကိုလည္းသာေဗ်ာတစ္ေယာက္ေထာက္ခံသည္။
"ဒါဆိုဘာေႂကြးမယ္စဥ္းစားထားလဲ.."
လေရာင္လည္းဝင္ေျပာလိုက္သည္။
"ထမင္းေႂကြးမလား...."
"ဟာလေရာင္ကလည္းထမင္းကအလုပ္မရႈပ္ဘူးလား...အုန့္နို႔ေခါက္ဆြဲဆိုရင္ေရာ"
သာေဗ်ာစကားကိုသူႀကီးတို႔ေရာနႏၵတို႔ပါေထာက္ခံသည္။ျမတ္မင္းပိုင္ ကေတာ့သူ၏ငယ္ဆႏၵအတိုင္းပင္။သူႀကီးလည္းေထာက္ခံတဲ့အေနနဲ႕ဝင္ေျပာသည္။
"ဟုတ္ၿပီေလဒါဆိုအုန္းနို႔ေခါက္ဆြဲပဲေႂကြးၾကတာေပါ့...ငါမ႑ပ္ကိစၥစီစဥ္ဖို႔႐ြာထဲကလူေတြနဲ႕သြားတိုင္ပင္ဦးမယ္...သာေဗ်ာ..မင္းလည္းမင္းအမကိုဖုန္းဆက္ၿပီးဒီကိုျပန္လာခိုင္း.."
ဆိုကာသူႀကီးတစ္ေယာက္အိမ္မွထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။သာေဗ်ာလည္းခုံေပၚမွဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။သာေဗ်ာဟာသူ႕ဖုန္းကိုသူသြားေလရာေခၚသြားတတ္သည္။အမဆိုေသာContactsကိုႏွိပ္ကာသာေဗ်ာတစ္ေယာက္ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
"ဟယ္လို...အမလား"
"ေအး...ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ.."
"က်ဳပ္ကအမကိုကိစၥရွိမွဖုန္းဆက္ရမွာလားေျပာ..."
"ငါအဲ့လိုဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူးဟယ္...ဒါေပမဲ့ကိစၥတစ္ခုခုေတာ့ရွိေနပါတယ္ဟုတ္တယ္မလား"
"ဟုတ္တယ္...က်ဳပ္လက္ထပ္ေတာ့မယ္...အဲ့တာအမ႐ြာကိုျပန္လာခဲ့ပါ.."
"ဘာ....နင္လက္ထပ္ေတာ့မယ္"
သာေဗ်ာလည္းဟိုဘက္ကေအာ္လိုက္ေသာအသံေၾကာင့္နားကစူးခနဲျဖစ္သြားကာဖုန္းကိုနားမွခြာလိုက္သည္။ၿပီးမွနားႏွင့္ျပန္ကပ္ကာ..
"အမနင္ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေအာ္ရတာလဲ.."
"ငါအံ့ၾသလို႔ပါဟယ္...ဘယ္သူနဲ႕လဲ"
."ဦးျမတ္မင္းပိုင္နဲ႕..."
"ေၾသာ္...Myat Company ကCEOလား...ငါ့ေမာင္ကေတာ္သား...အခ်ီႀကီးကိုမိတာ..."
"ေတာ္ပါ"အမသာမဂၤလာရက္မတိုင္မွီျပန္လာခဲ့...အမွီမေရာက္လာဘူးဆိုရင္ေတာ့..အေမြျဖတ္ျပစ္မယ္..ဟြင့္..."
ဆိုကာဟိုဘက္ကေျပာေနတာကိုေတာင္ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘဲတီဆိုၿပီးဖုန္းခ်ပစ္သည္။ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္လည္းသူ႕ေဘးမွာထိုင္ေနေသာငယ္ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ...
"ငယ္..."
"ေျပာေလဦး.."
နႏၵႏွင့္လေရာင္လည္းအလိုက္တသိအနားမွထြက္သြားေပးၾကသည္။
"ကို႔တို႔တပတ္ခါေနရင္..လက္ထပ္ရေတာ့မယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္တယ္ေလ....ငယ္တို႔ကအၾကင္လင္ေယာက္်ားေတြျဖစ္ေတာ့မွာ..."
ျမတ္မင္းပိုင္လည္းငယ့္ပုခုံးသို႔ဖက္ကာရင္ခြင္ထဲဆြဲေပြ႕လိုက္သည္။
"ဒါဆို...ယူၿပီးသြားရင္ကေလးေလးေမြးေပးမွာလား..."
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္လည္းသူ႕ဦးကိုမ်က္လုံးဝိုင္း"ေလးျဖင့္ျပန္ၾကည့္လာၿပီး..
"ငယ္ကေယာက္်ားေလးေလ...ဘယ္လိုေမြးလို႔ရမွာလဲလို႔.."
"ေမြးေပးမွာလားမေမြးေပးဘူးလား..အဲ့တာပဲေျပာကြာ.."
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္မမူးပဲနဲ႕သူ႕ကိုလာရစ္ေနသည္ကိုစိတ္သိပ္မရွည္ေတာ့ေပ...။
"ေမြးေပးခ်င္တာေပါ့ေမြးလို႔မွမရတာကို....ၿပီးေတာ့ ေၾကာက္တယ္.."
"မရဘူးကြာ...ကို႔ကိုခ်စ္ရင္ေမြးေပးရမယ္ဒါပဲ"
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္လည္းသူဘယ္လိုမွလုပ္မေပးနိုင္တာကိုအတင္းေတာင္းဆိုလာသည့္အတြက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။.ဘယ္သူမဆိုကို႔ေယာက္်ားကိုသူတို႔၂ေယာက္ရဲ႕အေသြးအသားနဲ႕ရတဲ့ကေလးလိုခ်င္မွာပဲေလ။သာေဗ်ာလည္းေမြးေပးခ်င္သည္။ေၾကာက္ကလည္းေၾကာက္သည္။အားလည္းငယ္သည္။သူ႕ဦးလိုခ်င္တာကိုေမြးမေပးနိုင္ဘူးဆိုကာစိတ္အားငယ္ၿပီးငိုေတာ့သည္။ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္လည္းသူရင္ခြင္ထဲမွငိုသံသဲ့သဲ့ေလးကိုၾကားလာေသာေၾကာင့္...
"ဟာ...ငယ္...ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ.. ဘယ္သူလုပ္တာလဲ..ေျပာအဲ့ေကာင္ကိုသြားသတ္မယ္"
"ဘာဘယ္သူလုပ္တာလဲလည္းဟင့္....ခင္ဗ်ားႀကီးေၾကာင့္...ငယ္ကေၾကာက္လို႔ကိုအတင္းယူခိုင္းေနတယ္..အင့္.ခင္ဗ်ားႀကီးမေကာင္းဘူး"
ျမတ္မင္းပိုင္ တစ္ေယာက္လည္းသာေဗ်ာပါးမွမ်က္ရည္စေလးမ်ားကိုသုတ္ေပးလိုက္သည္။
"ငယ္ရယ္..ကိုကစတာပါ..ငယ္ေၾကာက္ရင္..ကိုမယူခိုင္းပါဘူးငယ္ရဲ႕...ကို႔ဘဝမွာေလငယ္ရွိတာနဲ႕တင္ျပည့္စုံၿပီသိလားငယ္...မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္"
သာေဗ်ာလည္းေခါင္းေလးညိတ္လိုက္သည္။
"ငယ္ဦးကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ သိလား"
"ေဟာဒီ့ကဦးကပိုခ်စ္ပါတယ္လို႔"
ဆိုကာငယ့္ေခါင္းေလးကိုဖြဖြေလးနမ္းလိုက္သည္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာနႏၵႏွင့္လေရာင္ကိုေတာင္မေတြ႕ဘဲသူတို႔၂ေယာက္တည္းၾကည္ႏူးေနၾကေတာ့သည္။
သည္ေန႕ဟာမဂၤလာရက္ေရာက္ဖို႔တစ္ညအလိုျဖစ္သည္။အိမ္ေရွ႕ၿခံတြင္လည္းမ႑ပ္ကေဆာက္ၿပီးၿပီ။.အခုဆိုမိေအးတို႔အုပ္စုေရာ႐ြာထဲကအပ်ိဳေတြေရာအေဒၚႀကီးေတြေရာလာကာမုန့္ဝိုင္းခ်က္ေပးေနၾကသည္။နႏၵႏွင့္လေရာင္ကေတာ့ဖိတ္စာေဝဖို႔အတြက္စာအိတ္ေတြကိုင္ကာေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာသည္။သူႀကီးတစ္ေယာက္လည္းလူႀကီးေတြႏွင့္စကားေျပာေနရင္းနႏၵတို႔ကိုေတြ႕သြားေလသည္။
"ေမာင္နႏၵဖိတ္စာသြားေဝမလို႔လားကြဲ႕....မင္းတို႔ကြာအလုပ္ရႈပ္ရရႈပ္နဲ႕...ငါေျပာျပမယ္မိုက္ခ္ေလးနဲ႕သီခ်င္းေလးပဲဆိုလိုက္တစ္႐ြာလုံးေရာက္ခ်လာလိမ့္မယ္...."
နႏၵႏွင့္လေရာင္လည္းသူႀကီးနားသို႔ေလွ်ာက္လာၿပီးဘာသီခ်င္းလဲဟုေခါင္းႀကီးကုပ္ကာေမးေငါ့ေတာ့သည္။
"ဟိုသီခ်င္းေလကြာ...
🎶ေက်း႐ြာအတြင္း၌မွီတင္းေနထိုင္ၾကၿပီးေသာအားလုံးသက္ႀကီး႐ြယ္အိုလူပ်ိဳအပ်ိဳကေလးမ်ားအေပါင္းတို႔သာေဗ်ာအိမ္သို႔ရို႔ရို႔...ႂကြၾကပါဗ်ိဳ႕.."🎶
ထိုသီခ်င္းၾကားၿပီးနႏၵႏွင့္လေရာင္အပါအဝင္ထိုစားပြဲဝိုင္းမွာရွိေသာလူႀကီးေတြကပါခြက္ထိုးခြက္လွန္ရယ္ေတာ့သည္။ထိုစားပြဲဝိုင္းမွလူႀကီးတစ္ေယာက္လည္းထေျပာေတာ့သည္...။
"ဦးသာေမာင္ရယ္...ခင္ဗ်ားဗ်ာ...ေပါက္"ရွာ"..ဟားဟားဟား "
နႏၵတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္းရယ္ေၾကာျဖတ္ၿပီးေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန့္ကာ...
"ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္တို႔ဖိတ္စာသြားေဝလိုက္ပါဦးမယ္ဗ်ာ.."
ဆိုကာထိုအိမ္ေလးမွထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။.နႏၵႏွင့္လေရာင္လည္းထို႐ြာကိုေရာက္တာ၃ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေနရာေတြကိုသိသင့္သေလာက္သိေနၿပီျဖစ္သည္။
ထိုအခ်ိန္ သာေဗ်ာတို႔အိမ္ေရွ႕သို႔ဆိုင္ကယ္တစ္စီးလာရပ္သည္။ထိုဆိုင္ကယ္ေပၚမွဆင္းလာေသာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္Hoddieအမဲအပြဝတ္ထားကာေအာက္ကေဘာင္းဘီအပြဒူးေပၚႏွင့္တြဲဝတ္ထားသည္။ဆံပင္ကBoy Hairstyle ျဖစ္သည္။ဦးထုပ္အနက္ေရာင္ကိုလည္းေခါင္းမွာေဆာင္းထားေသးသည္။ၿပီးေနာက္ခရီးေဆာင္အိတ္ႀကီးကိုင္ကာထိုအိမ္တြင္းသို႔ဝင္သြားေတာ့သည္။
ထိုအိမ္မွာရွိေသာလူအားလုံးတို႔လည္းသံစဥ္ခ်ိဳကိုစိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ထိုအခ်ိန္မိေအးတို႔အုပ္စုမွတိုး"ေျပာလာသည္။
"ဟဲ့အဲ့တာသံစဥ္ခ်ိဳမလား...သူေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲသြားတာပဲ"
"ဟုတ္ပါ့ေတာ္...အဲ့ဟာမအရင္ကပါးကြက္ၾကားသနပ္ခါးနဲ႕...အခုေတာ့ရန္ကုန္သူဖား"ႀကီးျဖစ္လို႔"
"ဟုတ္ပါ့ေအ...ငါတို႔ကိုေမ့သြားၿပီလားေတာင္မသိဘူး"
စသျဖင့္မိေအးတို႔တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေျပာေနၾကသည္။သံစဥ္ခ်ိဳလည္းအိတ္ဆြဲကာသူႀကီးေဘးသို႔လာရပ္သည္။သူႀကီးလည္းျဗဳန္းစားႀကီးဆိုေတာ့ဘယ္သူမွန္းမသိ...
"ဦးသာေမာင္ရွိပါသလား.."
သံစဥ္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ဦးထုပ္ႀကီးနဲ႕မ်က္ႏွာကိုဖုံးကာမ်က္ႏွာကိုကြယ္ထားေသးသည္။ၿပီးေနာက္အသံကိုပါေျပာင္းထားေသး၏။..
"ဦးသာေမာင္ဆိုတာက်ဳပ္ပါ...ဒီကေမာင္ရင္ကဘယ္သူမ်ားလည္းကြယ္.."
သံစဥ္ခ်ိဳလည္းႀကိတ္ကာရယ္လိုက္ၿပီးဦးထုပ္ကိုခြၽတ္လိုက္ကာသူႀကီးသို႔ၿပဳံးျပလိုက္သည္။
"မင္းကိုငါေတြ႕ဖူးသလိုပဲ...ရင္းရင္းႏွီိးႏွီးကိုျမင္ဖူးတာ"
"ဟာ...အေဖ...သမီးေလ..သံစဥ္ခ်ိဳေလ..."
ၿပီးေတာ့မွသူႀကီးကလည္းေအာ္ဆိုကာအံ့ၾသတႀကီးနဲ႕မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။.ေဘးမွာရွိတဲ့လူေတြအားလုံးလည္းပါးစပ္ႀကီးအေဟာင္းသားနဲ႕သံစဥ္ခ်ိဳကိုၾကည့္ေနၾကသည္။
"သမီးရယ္....သမီးကအရမ္းလန္ျပန္ထြက္ေနေတာ့...အေဖကမမွတ္မိလိုက္ဘူး...ၾကည့္ပါဦး...ဂ်မ္းပုံကေန...သံစဥ္ခ်ိဳေျပာင္းသြားတာကိုရီးယားမႀကီးၾကေနေတာပဲ...ၿပီးေတာ့ဆံပင္ဘာလို႔ညွပ္လိုက္တာလဲ"
"အေဖကလည္းသမီးမွဆံပင္အရွည္မႀကိဳက္တာ...အဲ့တာေၾကာင့္ေပါ့"ပါး"Boy typeေျပာင္းလိုက္တာ"
သူႀကီးတစ္ေယာက္လည္းဟုတ္ပါၿပီဆိုကာေခါင္းႀကီးညိတ္ျပသည္။
"ဒါနဲ႕သာေဗ်ာေရာ..."
ထိုအခ်ိန္သာေဗ်ာႏွင့္ျမတ္မင္းပိုင္အခန္းထဲမွာအကၤ်ီေ႐ြးၿပီး၍ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာသည္။.သာေဗ်ာကိုေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းသံစဥ္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ေျပးဖက္ေတာ့သည္။ဦးထုပ္ႀကီးကိုလည္းေဆာင္းထားေသာေၾကာင့္သာေဗ်ာတစ္ေယာက္မမွတ္မိေခ်။ျမတ္မင္းပိုင္ လည္းသူ႕ငယ္ကိုလာဖက္ရသလားဆိုၿပီးအတင္းဆြဲခြာေတာ့သည္။
"ေဟ့ ေဟ်ာင့္...ဖယ္...စမ္း..ငါ့ေကာင္ေလးကိုဘာလို႔လာဖက္တာလဲ"
ဆိုကာသာေဗ်ာကိုဖက္ထားေသာသံစဥ္ခ်ိဳကိုပုခုံးကေနဆြဲခြာေတာ့သည္။ဒါကိုသူႀကီးႏွင့္လူႀကီးေတြကလည္းၾကည့္ေကာင္း"နဲ႕ၾကည့္ေနၾကသည္။သံစဥ္ခ်ိဳတစ္ေယာက္လည္း႐ုတ္တရက္ႀကီးဆြဲခြာခံလိုက္ရသျဖင့္နည္းနည္းေတာ့ေဒါသထြက္သြားသည္။သာေဗ်ာလည္းသံစဥ္ခ်ိဳ႕ကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနလိုက္၏။.ထိုအခါသံစဥ္ခ်ိဳတစ္ေယာက္သူဝတ္ထားေသာဦးထုပ္ကိုဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။
"ဟာအမ...နင္ပဲ...."
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္သံစဥ္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ကိုမွတ္မိသြားသည္။.ျမတ္မင္းပိုင္ လည္းလူမွားၿပီးလုပ္မိၿပီဆိုတာသိသြားေသာေၾကာင့္..
"ဒါကငယ့္ရဲ႕အမလား...ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္....မသိလို႔ပါ...ဟဲဟဲ"
သံစဥ္ခ်ိဳတစ္ေယာက္လည္းတြန့္သြားေသာအကၤ်ီကိုျပန္ဆြဲခ်ကာ..
"ရပါတယ္"စိတ္မဆိုးပါဘူး..Myat CEOႀကီးကိုကြၽန္မကစိတ္ဆိုးရဲပါ့မလားရွင္...."
ျမတ္မင္းပိုင္လဲတိုးညွင္းစြာရယ္လိုက္ၿပီး...
"အဲ့ေလာက္လည္းမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ...."
ထိုအခ်ိန္နႏၵတို႔လည္းျပန္ေရာက္လာၾကသည္။.သံစဥ္ခ်ိဳကိုနႏၵတို႔မေတြ႕ဖူးတဲ့အတြက္ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကသည္။
"ကဲကဲ..ထိုင္ၾကပါဦးကြယ္..မိတ္ဆက္ေပးၾကတာေပါ့..."
ဆိုကာသူႀကီးတစ္ေယာက္ဝင္ေျပာလိုက္သည္.။
ထိုအခ်ိန္ျမတ္မင္းပိုင္,သာေဗ်ာႏွင့္သံစဥ္ခ်ိဳတို႔ကထိုခုံေလးတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။နႏၵႏွင့္လေရာင္ကေတာ့ေဘးနားေလးတြင္မတ္တတ္ရပ္ေနၾကသည္။
"ကဲ..ဒါကသာေဗ်ာအမသံစဥ္ခ်ိဳတဲ့"
သူႀကီးတစ္ေယာက္မိတ္ဆက္ေပးေလသည္။
"သမီးရဲ႕ေမာင္ေဘးနားက ေမာင္ရင္ကေတာ့ျမတ္မင္းပိုင္တဲ့..သားငယ္အမ်ိဳးသားေပါ့ကြယ္"
"ဟာ..သူႀကီးကလည္း..လူႀကီးေတြေရွ႕မွာ....ဘာေတြေျပာမွန္းမသိဘူး..."
သူႀကီးအပါအဝင္ျမတ္မင္းပိုင္းေရာေဘးနားကလူေတြပါရယ္ၾကေတာ့သည္။
"ငယ္ရယ္...ကိုတို႔ကမနက္ျဖန္ပဲလက္ထပ္ေတာ့မွာကို...ဘာေတြရွက္ေနတာလဲ"
ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္လည္းသာေဗ်ာခါးသို႔မသိမသာေလးဖက္ကာစလိုက္ေတာ့သည္...။.ထိုအခါနႏၵတို႔လည္းဝင္ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ကနႏၵပါ.."
"ကြၽန္ေတာ္ကလေရာင္ပါ"
ဆိုကာႏွစ္ေယာက္သားသံစဥ္ခ်ိဳသို႔ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။
"သံစဥ္ခ်ိဳပါ...ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္..သာေဗ်ာကိုခင္သလို..အမကိုလည္းခင္လို႔ရပါတယ္"
ဆိုကာသံစဥ္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ေျပာၿပီးခုံေပၚမွတင္ထားေသာလက္ဖက္ပန္းကန္ကိုယူကာပါးစပ္ထဲတစ္လုတ္ထည့္လိုက္သည္။
"အြန္း..လက္ဖက္ေလးကေတာ့ေကာင္းသားပဲ...ဒါနဲ႕သာေဗ်ာနင္ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတာပဲ..ေနာက္ကားေက်ာ္တက္သြားၿပီ.."
သာေဗ်ာလည္းသံစဥ္ခ်ိဳလက္ထဲကပန္းကန္ကိုဆြဲယူကာသူပါတစ္လုတ္စားလိုက္ၿပီး...
"ဟုတ္တယ္...နင္ကမွအျဖစ္မရွိတာ..အပ်ိဳႀကီးတစ္ကိုယ္တည္းနဲ႕အရိုးထုတ္ရေတာ့မွာ"
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္သူ႕ဘာသာေျပာၿပီးတစ္ေယာက္တည္းသေဘာက်ေနသည္။သံစဥ္ခ်ိဳလည္းသူ႕ကိုအျဖစ္မရွိဘူးဆိုၿပိးေျပာလို႔သူႀကီးႏွင့္တိုင္ေတာ့သည္။
"အေဖေတြ႕လား...သူသမီးကိုျပန္ေျပာေနတာၾကည့္..တစ္ခ်က္ေလာက္အေဖ့ရဲ႕ႏွစ္လုံးျပဴးေသနတ္နဲ႕ေစာ္ပစ္လိုက္"
"သမီး...ရယ္အေဖေစာ္ရင္ေတာင္နင့္ေမာင္ကိုကာကြယ္ေပးမဲ့Heroႀကီးရွိေနၿပီေလ"
ထိုေနရာရွိလူေတြအားလုံးလည္းသေဘာက်ကာရယ္ၾကေတာ့သည္။.ၿခံထဲတြင္လည္းမိေအးတို႔အုပ္စုစကားတစ္မ်ား"နဲ႕မုန့္ခ်က္ေနၾကသည္။ေဘာက္စ္မွဖြင့္ေသာသီခ်င္းသံမ်ားကလည္းထိုၿခံေလးအတြင္းမွာပင္ပ်ံ့ႏွံ႕ေနေတာ့သည္။
ဘာလိုလိုႏွင့္သာေဗ်ာတို႔လက္ထပ္မဲ့ရက္သို႔ေရာက္လာခဲ့ေခ်ၿပီ...။
မ႑ပ္အဝတြင္ခ်ိတ္ထားေသာျမတ္မင္းပိုင္ႏွင့္သာေဗ်ာတို႔မဂၤလာဧည့္ခံပြဲဆိုေသာဆိုင္းဘုတ္ႀကီးကလည္းထင္ရွားေနသည္။ဧည့္ခံပြဲမစခင္ဘုန္းႀကီး၅ပါးကိုပင့္ကာဆြမ္းေကြၽးၾကသည္။
ၿပီးေနာက္သံစဥ္ခ်ိဳႏွင့္မိေအးကလက္ဖြဲ႕ယူတဲ့ေနရာမွာတာဝန္ယူသည္။နႏၵႏွင့္လေရာင္ကေတာ့မုန့္ပန္းကန္ေတြခ်ေပးေနသည္။ သူႀကီးကေတာ့ဧည့္သည္ေတြႏွင့္စကားေျပာေနေလသည္။ျမတ္မင္းပိုင္ ႏွင့္သာေဗ်ာကေတာ့အကၤ်ီအျဖဴလက္ရွည္ဝတ္ထားသည္။ျမတ္မင္းပိုင္ရင္ဘတ္တြင္ေ႐ႊကလစ္ကိုမွတြဲက်ေနေသာေ႐ႊႀကိဳးနဲ႕အတူရင္ထိုးေလးထိုးထား၏။.သာေဗ်ာရဲ႕ရင္ဘတ္တြင္လည္းေ႐ႊပန္းခက္ေလးကိုထိုးထားကာေအာက္တြင္ေတာ့ပုဆိုးပန္းဆီေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးဝတ္ထားသည္။အသားျဖဴေတာ့သာေဗ်ာနဲ႕လိုက္ဖက္မႈရွိသည္။ျမတ္မင္းပိုင္ကေတာ့ေ႐ႊအေရာင္အေဖ်ာ့အကြက္အစိတ္ေလးဝတ္ထားသည္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္းေအာက္သို႔ဆင္းလာကာဟိုဘက္ဝိုင္းကိုဧည့္ခံလိုက္သည္ဘက္ဝိုင္းကိုဧည့္ခံလိုက္နဲ႕ႏွစ္ေယာက္စလုံးအလႈပ္ရႈပ္ေနေတာ့သည္။ၿပီးေနာက္ကင္မရာမန္းကလည္းသတို႔သားႏွစ္ေယာက္ကိုေရာဧည့္သည္ေတာ္ေတြကိုပါတစ္ဖ်က္ဖ်က္နဲ႕ရိုက္ေနေတာ့သည္။
ျမတ္မင္းပိုင္ႏွင့္သာေဗ်ာလည္းမ႑ပ္အေပါက္ဝနားသြားၿပီးဧည့္ႀကိဳသည္။ထိုအခ်ိန္လက္ဖြဲ႕ေနရာတြင္ထိုင္ေနေသာမိေအးကလွမ္းေအာ္ေျပာေတာ့သည္။
"ဟဲ့သာေဗ်ာ...နင္ကေလ႐ြာမွာပထမဦးဆုံးLGBTအတြဲပဲသိလား"
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္လည္းသီခ်င္းသံေတြေၾကာင့္မိေအးစကားကိုေသေသခ်ာခ်ာမၾကားရ။
"ဘာေတြေျပာေနတာလဲ.."
ထိုအခ်ိန္သံစဥ္ခ်ိဳလည္း..
"ထားလိုက္ပါ..သူမၾကားဘူးနဲ႕တူတယ္"
ထိုအခ်ိန္ဧည့္သည္ေတြကလည္းထပ္ေရာက္လာသည္။
"ဟုတ္အေဒၚတို႔ႂကြပါဗ်ာ..."
ဆိုကာသာေဗ်ာသြားႀကီးစိကာလက္ႏွစ္ဖက္ကိုအထဲသို႔ၫႊန္ျပသည္။.ျမတ္မင္းပိုင္လည္းေခါင္းေလးညိတ္ကာၿပဳံးျပသည္။သို႔ေသာ္ထိုအေဒၚႀကီးေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္သာေဗ်ာမ်က္ႏွာေလးညွိုးသြားသည္..။
"ဘယ္လိုမဂၤလာေဆာင္ပါလိမ့္ေနာ္..ေယာက္်ား အခ်င္းခ်င္းေဆာင္ရတယ္လို႔မၾကားဖူးပါဘူး...သူႀကီးသားကအေျခာက္ဆိုတာအခုမွပဲသိရတယ္"
ထိုအခ်ိန္ျမတ္မင္းပိုင္ လည္းစိတ္မရွည္ေတာ့သျဖင့္ထေျပာသည္။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘာသာ..အေျခာက္ျဖစ္ျဖစ္ေယာက္်ားျဖစ္ျဖစ္ခင္ဗ်ားနဲ႕ဘာဆိုင္လို႔လဲ...ဒီမဂၤလာေဆာင္ကိုခင္ဗ်ားမလာလို႔ပြဲမပ်က္သြားဘူး...၈၈ဦးႏွောက္နဲ႕လာေျပာမေနနဲ႕..နည္းနည္းဦးႏွောက္ေလးဘာေလးဖြင့္ထား...မေသခင္ေလးboy to boy မဂၤလာေဆာင္တက္ခြင့္ရတာကံေကာင္းတယ္မွတ္...ဟက္"
ထိုအေဒၚႀကီးလည္းသူ႕ကိုျပန္ေျပာေနေသာျမတ္မင္းပိုင္ကိုၾကည့္ကာေဒါသေတြထြက္လာေတာ့သည္။
"မင္းလိုမေလာက္ေလးမေလာက္စားေကာင္ကမ်ားငါ့ကိုျပန္ေျပာရဲတယ္"
ျမတ္မင္းပိုင္ လည္းဆက္ေျပာေတာ့မလို႔ကိုသူ႕ရဲ႕ငယ္တားလာေသာေၾကာင့္လက္သီးကိုခပ္က်စ္က်စ္ဆုတ္ကာႏႈတ္ပိတ္လိုက္ရသည္။
ဒါကိုျမင္ေသာနႏၵတို႔လည္းအနားသို႔ေရာက္လာၾကသည္။
"Bossဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ.."
ထိုအေဒၚႀကီးလည္းသာေဗ်ာတို႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးကာလွည့္ျပန္သြားေတာ့သည္။
ျမတ္မင္းပိုင္လည္း..
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..ငယ္လည္းစိတ္ထဲထားမေနနဲ႕ဟုတ္ၿပီလား.."
ဆိုကာငယ့္ရဲ႕ပုခုံးေလးသို႔ဖက္လိုက္သည္။သာေဗ်ာလည္းေခါင္းေလးညိတ္ကာၿပဳံးျပလာ၏။.နႏၵႏွင့္လေရာင္တို႔လည္းလူပါးသြားၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္မုန့္ဝင္စားေတာ့သည္ ။သူ႕ရဲ႕Babyကိုခုံေလးဆြဲထုတ္ကာထိုခုံမွာထိုင္ခိုင္းလိုက္ၿပီးနႏၵလည္းေဘးမွဝင္ထိုင္ကာလေရာင္သို႔မုန့္ထည့္ေပးေတာ့သည္။
"ကိုကို..အကိုျမတ္မင္းပိုင္တို႔မဂၤလာပြဲကေပ်ာ္စရာႀကီးေနာ္..Babyေတာင္အားက်လာၿပီ...ၿပီးရင္လည္းေခ်ာင္းသားမွာေဆာင္ၾကဦးမွာ.."
နႏၵလည္းလက္ထဲမွအုန္းနို႔ေခါက္ဆြဲပန္းကန္ေလးကိုလေရာင္ေရွ႕သို႔ခ်ေပးလိုက္သည္။