დილით ადრიანად ვდგები....ვიცვმევ...ქვემოთ ჩავდივარ...სამზარეულოში შევდივარ და ვხედავ ჯონგუკს რომელიც საჭმელს ამზადებს..
___შ/ს დილამშვიდობის მოდი ერთად ვისაუზმოთ...დეიდა სუონი (შ/ს-ს დედა) საავადმყოფოში გამოიძახეს მძიმე პაციენტი მიუყვანიათ და მისი დახმარება სჭიროებოდათ....
___აჰა კაი..
სუფრას მივუჯექით....ყველაფერი იმდენად გემრიელი იყო...სრულიად გადავჭამე...ბოლოს სკამს მივეყრდენი და ხელები მუცელზე დავიწყვე...
___აი ამას ჰქვია გაძღომა ქუქი ასეთი კარგი მზარეული თუ იყავი არ მეგონა...
მან შემომხედა ლოყები სულ წითელი
ჰქონდა...გამეცინა...
ავდექი....
___ქუქი ახლა მე უნდა წავიდე უნივერსტიტეტში...თავს გაუფრთხილდი..თუ რამეა დამირეკე...
___კარგი კარგი...
მას დავემშვიდობე..კარები გავაღე და გავედი..
უნივერსტიტეტში მალევე მივედი...
პირდაპირ ჩემს აუდიტორიაში შევედი...რათ თქმა უნდა წინ დავჯექი...წიგნები ამოვალაგე...
კარები იღება და შემოდის სილიკონიანი ძუკნები...ყურადღებას არ მაქცევენ უკან სულ უკან ჯდებიან მაგრამ იმხელა ხმაზე იცინიან და ლაპარაკობენ ყველაფერი მესმის....
ბოზი1– გოგო გაიგე ახალი ფსიქოლოგიის მასწავლებელი გვყავს...
ბოზი2—-ვაა მართლა როგორია ხოარ იცი ან კაცია თუ ქალი?
ბოზი1—-აუუ კიიი გავიგე ახალგზარდაა მამაკაცია მაღალი და ძააან სიმპატიური...
ბოზი2—ვაუ მაშინ აუცილებლად დავითრევ..ჩემს შარმს გამოვიყენებ...და კარგ ქულებსაც დავაწერინებ
ისე გავერთე მათი დიალოგით ვერც კი შევამჩნიე როგორ შემოვიდა ჩვენი ფლეიბოი იუნგი...
თვალი ჩამიკრა...და გვერძე მომისკუპდა...არაკომფორტულად ვიგრძენი თავი..ამიტომ წიგნი გადავშალე და გაკვეთილის გადამეორება დავიწყე...
ზარიც ირეკება შემოდიან ბავშვებიც მაგრამ მასწავლებელი არ ჩანს....
ყველამ თავიანთი ადგილი დაიკავა...
აუდიტორიის კარები იღება...
მაგრამ არ მაინტერესებს ვინ არის რადგან ერთ-ერთი ჩვენი ფლეიბოი იქნება რომელმაც გაკვეთილზე დააგვიანა ....
__გამარჯობა ბავშვებო მე თქვენი ახალი ფსიქოლოგიის მასწავლებელი ვარ...
მოიცა ეს ხმა მეცნობა თავი ავიწიე...ეს ხომ ეს ხომ
თეჰიონია!!!
მან გამომხედა არანაირი ემოცია არ ჰქონია მის ლამაზ სახის ნაკვთებს ვითომც არაფერი ისე შემომხედა....
არ მწყენია.. მესმის მისი... ამხელა კაცი ხომ არ დაიწყებდა ყვირილს წივილს ვაიმეე შ/ს შენ აქ სწავლობ და ეგეთი რაღაცეები... ამიტომ უნივერსტიტეტში როგორც მასწავლებელს ისე მოვექცევი არანაირი ფლირტაობა...აქ სასწავლებლად ვარ ჯონგუკს უნდა ვუმკურნალო...და კიდე ბევრ სხვა პაციენტს მომავალში...
გვერძე გავიხედე იუნგი მიყურებდა ...ჰაეროვანი კოცნა გამომიგზავნა...თვალები ავატრიალე ... თეჰიონს მივაპყარი მთელი ჩემი ყურადღება რომელიც ბავშვებს სახელს და გვარს ეკითხებოდა...
ბოლოს მოვიდა ჩემთანაც...მივესალმე მე შ/ს მქვია თქო და ისევ ჩემ ადგილას დავჯექი...იუნგიმაც გააცნო მისი თავი..დაჯდა და ჩემკენ მოცოცდა...ძალიან ახლოს იყო მის სუნთქვას კისერზე ვგრძნობდი...შევხედე...გადავუჩურჩულე რომ თეჰიონს არ გაეგო...
___იუნგ რა ჯანდაბა გინდა შემეშვი!
___ვერ შეგეშვები
___რას გადამეკიდე რა გინდა?
___შენ....
ოხ ეს იდიოტი...მისი გაწევა ვცადე მაგრამ ხელები დამიჭირა და ჩამიკოცნა...უცებ თეჰიონს შევხედე რომელსაც ყბა დაჭიმული ჰქონდა..შემეშინდა და ხელები გამოვგლიჯე იუნგის
თეჰიონმა გაკვეთილის ახსნაც დაიწყო...სიმართლე რომ გითხრათ ძალიან კარგი ახსნის უნარი აქვს...მოჯადოებული ვუყურებდი მის ყველა მიხვრა მოხვრას ...გვერძე იუნგის ფრუტუნიც მესმოდა...
ზარიც ირეკება...იუნგი ყველას ასწრებს და მალევე გადის აუდიტორიიდან...გამეცინა...
___ქალბატონო შ/ს ერთი წუთით მინდა რომ დაგელაპარაკო...
___კარგით ბატონო თეჰიონ....
მას მივუახლოვდი...
___შ/ს ჟურნალს თვალი გადავავლე როგორც ჩანს ძალიან კარგი მოსწავლე ხარ რადგან ყველა საგანში კარგი ნიშნები გყავს იმედია ასეთი მონდომებული იქნები ჩემს საგანშიც...
___სერ მე აქ მოსახვედრად ტყუილად არ მიშრომია.. მიწვალია...ამიტომ თქვენს საგანსაც სერიოზულად მივუდგები...
___შესანიშნავია თოჯინავ....
___ნახვამდის სერ....
მას ზურგს ვაქცევ და აუდიტორიიდან გავდივარ...გოგოების საპირფარეშოში ერთ-ერთ კაბინაში შევდივარ...მესმის ვიღაც ძუკნა გოგოები როგორ შემოდიან და იწყებენ ძუკნურ ლაპარაკს...
ძუკნა1: აუუ ნახე ახალი მასწი? როგორი ახალგაზრდა და სექსუალურიააა...ყველაფერს გავაკეთებ რომ მას ლოგინში ჩავუგორდეეე...
ძუკნა2: რიგი დაიკავე რააა! ის ჩემიააა!
ძუკნა3: კარგი კარგი გაჩუმდით და რიგ რიგობით ჩავუგორდეთ...
და იწყებენ საშინელ გამაღიზიანებელ სიცილს...
ბოლოს როგორც იქნა წავიდნენ...კაბინიდან ძლივს გამოვაღწიე...კრანთან მივედი ხელები დავიბანე...და გავედი....
Time skip
მთელი დღე იუნგი ნერვებს მიშლიდა..ხან ჩემს ხელს აიღებდა და კოცნიდა უფროსწორად ლოღნიდა შემდეგ ხელზე სპირტს ვისხამდი..მერე ეფექტის მოსახდენად მაგიდებზე ავიდა და ცეკვა დაიწყო,ფეხი დაუცურდა და ძირს დაეზნეხვა...სიცილი ამიტყდა...ჩავბჟირდი...მას კი. მტკივნეული დავარდნის შემდეგ შეწუხებული და ტანჯული სახე რომ უნდა ჰქონოდა...ამის მაგივრად ღიმილი ჰქონდა სახეზე აკრული და შემომყურებდა ბედნიერი....
მერე თეჰიონი დავინახე...ჩვენს კიდევ ერთ-ერთ ახლაგზარდა ქალ ლექტორთან როგორ ჭუჭკჭუკებდა...
ნერვები ამეშალა ლამის იუნგი ვურტყი ორივეს...
ახლა კი სახლისკენ მივდივარ...ავტობუსმა კიდე არ გამიჩერა ამიტომ ისევ ფეხით მიწევს წასვლა...1 საათი უნდა ვიარო....
ვამჩნევ შავ მანქანას რომელიც მომყვება..მინას ვიღაც წევს..მოიცა იუნგ?
___შ/ს ჩაჯექი სახლამდე მიგიყვან..
___არა იყოს ფეხით მირჩევნია...
____ძალიან მეწყინება..
____არაუშავს გადაიტან...
მანქანას აჩერებს გადმოდის და წინ მიდგება....
__იუნგი გაიწიე მეჩქარება უნდა წავიდე...
___შ/ს მე მხოლოდ იმას გთხოვ რომ სახლამდე მანქანით უსაფრთხოდ მიგიყვანო..შენ რა ეგეთი ნაბიჭვარი გგონივარ?
გასუსული ვიყავი...ასეთი გამწარებული არასდროს მინახავს მისი ლოყები სულ წითელი იყო ....
___კარგი კარგი წამოვალ....
გამომეტყველება ეცვლება...სახეზე ღიმილს იკრავს ხელს მკიდებს და მანქანაში წინ მაჯენს..
სკუპ-სკუპით შემოუარა მანქანას და მძღოლის ადგილას დაჯდა....
დაქოქა და გზას გავუდექით....
ჩუმად ვიყავით...ხანდახან შემომხედავდა ხოლმე...ერთი ორჯერ თვალიც ჩამიკრა...მის ქცევებზე კიარ ვბრაზდებოდი არამედ მეცინებოდა..როგორ საყვარლად იქცეოდა...დებილი...
სახლშიც როგორც მითხრა უსაფრთხოდ მიმიყვანა...
მადლობა გადავუხადე..მანქანიდან გადმოვედი
და სახლში შევედი.....
___ქუქი ქუქი სახლში ვარ...
პასუხი არ გამცა...საერთოდ მთლიან სახლში სიმყუდროვეა გამეფებული...ზემოთ ავედი...ჯონგუკის ოთახში შევედი...იქ კი არავინ დამხვდა...ყველა ოთახი შევამოწმე არსად იყო....სად წავიდა??
ქვემოთ ჩავვარდი...გარეთ გავედი იქნება და ეზოში იყოს....
და არც შევმცდარვარ...ხის ქვეშ იჯდა....ამ სიცივეში...
___ქუქი აქ რა გინდა? წამოდი სახლში ჩაის გავაკეთებ და დავლიოთ....
წარბიც არ შეუხრია უბრალოდ იჯდა....
მას მივუჯექი...
__ქუქი ხმა გამეცი....
დიდხნიანი დუმილის შემდეგ ლაპარაკი დაიწყო...
____დღეს ჩვენი მეორე სეანსი გვაქვს არა?
____კი
____რაზე უნდა ვილაპარაკოთ?
____რაც შენ გინდა....
____17 წლის როცა გავხვდი მუშაობა დავიწყე ერთ-ერთ ფერმაში იმ ოჯახს ჰქონდა დიდი მიწა სადაც იქ ვთოხნიდი მათ ღორებს ძროხებს და ქათმებს ვუვლიდი...ნუ კარგად ვირჯებოდი და ისინიც კარგ თანხასაც მიხდიდნენ....მათ ასევე ჰყავდათ ერთადერთი ქალიშვილი სახელად ლეილა...ჩემზე 1 წლით უმცროსი იყო....მას შავი თმები, ყავისფერი თვალები პატარა ტუჩები და ცხვირი ჰქონდა....ის პირველივე დანახვის თანავე შემიყვარდა...მისგანაც ვგრძნობდი სიმპატიებს...3 თვის შემდეგ კი ერთმანეთს გრძნობებში გამოვუტყდით....დიდი ხანი ვმალავდით ჩვენს ურთიერთობას....მანამ სანამ მისმა მშობლემა არ გადაწყვიტეს მისი გათხოვება...ძალიან გავმწარდი... მათ ქალიშვილს ათხოვებდნენ ვიღაც 19 წლით უფროს კაცზე ... 17 აპრილის თბილი საღამო იყო როგორც ჩანს მისმა მშობლებმა ის ნაბიჭვარი სავახშმოდ მიიპატიჟეს როდესაც ის პედოფილი სახლში შევიდა და სიმამრს და სიდედრს ეცნობოდა... მე ამ დროს ფანჯრიდან ვუმზერდი მათ....არასდროს დამავიწყდება ლეილას ცრემლიანი თვალები რომელიც მე მიმზერდნენ მთხოვდნენ რომ გადამერჩინა...შემდეგ მოვშორდი ამ ფანჯარას რადგან შეიძლებოდა ყველას დავენახე....და იქვე მორზე ჩამოვჯექი....ცოტახანშიც იღება კარები და გამოდის ლეილას მამა რომელმაც დამავალა რომ თივა მეჭმია ძროხებისთვის...სხვა რა გზა იყო გავეშურე ძროხებთან....
1 საათის შემდეგ კი მესმის განწირული ყვირილი...დაფეთებული გამოვვარდი...დანახულისგან ძარღვებში სისხლი გამეყინა...ვხედავდი სახლი როგორ იწვოდა ის ნაბიჭვარი კი როგორ მიათრევდა ჩემს ლეილას...არვიცი რა დამემართა,მაგრამ
ვფიქრობ ჩემში მეორე პიროვნებამ გაიღვიძა...რადგან მეორე დღეს გონს რომ მოვედი...არაფერი მახსოვდა...საერთოდ არაფერი....დილას სახლი უკვე სულ დამწვარი და გაუბედურებული იყო..იქ შევიჭყიტე და დავინახე ლეილას მშობლები ცოცხლად როგორ იყვნენ ამოხრუკული...მთელი ეზო შემოვიარე მაგრამ ვერც ის ნაბიჭვარი და ვერც ლეილა ვნახე...ბოლოს იმედები როცა გადამეწურა ტბასთან ჩავედი....იქვე ახლოს დავჯექი.. ქვებს გაბრაზებული ვისვროდი როდესაც რაღაც წითელი წინკლები შევნიშნე...ამ წითელ წინწკლებს გავყევი...და დავინახე იმ ნაბიჭვარს თავი როგორ ჰქონდა მოკვეთილი...და ასევე ლეილაც რომელიც ხეზე ეკიდა ჩამომხვრჩვალი..
შემდეგ მესმის პოლიციის სირენების ხმა...მერე კი ვითიშები და ვიღვიძებ პოლიციის განყოფილებაში....
___ჯონგუკ ძალიან ვწუხვარ...
___ამ ამბავს 9 წელი ვინახავდი ასე რომ ვთქვათ ჩემი საიდუმლო იყო არავისთვის არ მომიყოლია აქამდე....
___ ანუ პირველი ადამიანი ვარ ვისაც მოუყევი და შენ იმის თქმა გინდა რომ ეს მკვლელობა შენში მცხოვრებმა მეორე ადამიანმა გააკეთა?
___დიახ
ამ ამბისგან გაოგნებულმა არვიცოდი რაღა მეთქვა მისთვის...ის ადგა და მეც წამომაყენა..სახლში შევედით...პირდაპირ სამზარეულოსკენ ავიღეთ გეზი...ჩაიდანი დავაგდი...მანამდე ჭიქები გამოვიღე 2-2 კოვზი შაქარი ჩავყარე...ასევე არ დამვიწყებია ჩაის ფერიც...10 წუთშიც ჩაიდანიც ადუღდა და ორივესთვის გავაკეთე....ჩვენი ჭიქები ავიღეთ...და ჩვენ-ჩვენ ოთახებში შევედით....
ჩემს მაგიდასთან მივედი...წიგნები ამოვალაგე...ხვალ ისევ თეჰიონის გაკვეთილი მაქვს ამიტომ კარგად უნდა ვისწავლო...მოდი დავიწყოთ....
Time skip
სწავლით იმდენად გავერთე ვერც კი შევამჩნიე როგორც დამიღამდა....
მობილური ავიღე და ქვეყნის მესიჯები დავმხვდა...20 მესიჯი იუნგისგან იყო....მოდი ცოტას გავერთობი....
იუნგის მონაწერებს გადავავლე თვალი...ჩავბჟირდი....ოჰ იუნგიააა...
იუნგი: შ/ს როგორც ჩანს ჩემი მონაწერები ნახე...პატარა ლამაზო ვარდის კოკორო...
მე: შენ ხომ არ გაჟრიალებს?
იუნგი: როგორი ხუმარა ხარ...
მე: ვაი შე საწყალო...
იუნგი: ჩვენი ქორწილის დღე რომ იქნება..პირველ ღამეს ისე მოგარჭობ ხმა აღარ გექნება....
მე: ძნელია თუ ხარ ცალტვინა
უფრო ძნელი კი ცალყვერა
იუნგი: როგორი უზრდელი ყოფილხარ...
მე: აბა აბა.....
მობილური გავთიშე...
და ოთახიდან გავედი....ქუქის ოთახში შევედი...
To be continued 🤫💗
შემდეგი თავი ბევრ კომენტარებზე 🤓💗🥺