ခ်စ္သူ႔အၿပံဳးလျပည့္ဝန္း ေမာင္သီကံုးကာပန္ပါ့မယ္။
Part 8
🌸
နတ္ကႏၷားပြဲစတဲ့ေန့ထဲက လက်ာ္ စိုင္းပန္နဲ႔အတူေရာက္လာတာျဖစ္ၿပီး လွေသြးႂကြယ္တို႔ အိမ္ေခါင္းရင္းက ၿခံမွာေနၾကတာျဖစ္သည္။ ကိုမိုးေဝ၊ ကိုမ်ိဳး၊ စိုင္းပန္ နဲ႔ သူေလးေယာက္သာေနၿပီး ညဆို စကားေတြေျပာၾက ခြက္ပုန္းခ်လိုက္နဲ႔ သာယာေနေတာ့သည္။ ေရ႔ွေန့ေတြဆိုတဲ့ဂုဏ္နဲ႔ ဟိုအိမ္ကလာေပး ဒီအိမ္ကလာေပးနဲ႔ အေတာ္အလုပ္ျဖစ္ေန၏။ လာမေကြၽးတာေတာ့ ထိုအမ်ိဳးသမီးပင္ မနက္ဆိုအေစာႏိုးၿပီး တံျမက္စည္းလွည္း ဘုရားရိွခိုး နဲ႔ အလုပ္ကိုဆက္တိုက္လုပ္တာ သူၾကားၾကားေနရသည္။ မသိမသာထရံေပါက္ကေန မနက္ဆိုေစာေစာထၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ရတာအေမာပင္။ သူကလဲ သူပဲဘာလို႔မွန္းမသိ ထိုအမ်ိဳးသမီးကိုမွ စခ်င္ေနာက္ခ်င္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ကထိန္းမရ။
အခုလဲ မနက္၇နာရီခြဲသူႏိုးေတာ့ ဟိုဖက္အိမ္ကမိန္းမ တံျမက္စည္းလွည္းလိုက္၊ အပင္ေရျဖန္းလိုက္ လုပ္ေနတာမို႔ ေယာင္လည္လည္နဲ႔ ထလာကာ ေရစည္နား ေရခ်ိဳးဖို႔ထြက္လာေတာ့သည္။ ပုဆိုးတစ္ထည္သာ ဝတ္ထားၿပီး ေရခ်ိဳးဖို႔ဆင္းလာတာထက္ ထိုမိန္းမကိုစခ်င္တာက ခပ္မ်ားမ်ားပင္။
ၿခံစည္းရိုးျခင္းကပ္ေနသလို ဒီအိမ္ကအပိုေဆာက္ထားတာမို႔ အရမ္းႀကီးသပ္ရပ္တာမ်ိဳးမရိွ။ ေရခ်ိဳးကန္က ၿခံစည္းရိုးနားမွာျဖစ္သလို ဝါးတန္းစည္းရိုးေတြေၾကာင့္ မျမင္ခ်င္လဲျမင္ရသည္။
လွေသြး တံျမက္စည္းလွည္းရင္း ပါးစပ္ကေနေမတၲာသုတ္ ခပ္တိုးတိုး ၉ေခါက္ရြတ္ေနေတာ့သည္။ မနက္တိုင္း အလုပ္လုပ္ရင္း ဘုရားစာရြတ္ၿပီးမွ ေရခ်ိဳးဘုရားရိွခိုးတာက အက်င့္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ တစ္ဖက္ကလူ အက်ႌကြၽတ္နဲ႔ သူ႔ဗလထြားထြား ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္ကို ဟန္ပါပါနဲ႔ ပုဆိုးတစ္ထည္ ပုခံုးေပၚတင္ၿပီး ဆင္းလာတာထိမျမင္ခ်င္လဲျမင္ေနရေတာ့သည္။ ကို႔ဘာသာပဲ ေမတၲာသုတ္ေလး ဆက္ရြတ္ရင္း
" ယသာ ႏုဘာဝေတာ ယကၡာ ေနဝဒႆံတိ ဘိသနံ "
" ေက်ာင္းသြား ေက်ာင္းျပန္ အခ်ိန္မွန္ အၿမဲလိုက္လို႔ၾကည့္သည္ ××× သူ႔မ်က္ဝန္းနဲ႔ဆံုရင္ရင္ခုန္သည္ ×××× သူ႔အၿပံဳးေလးမ်ားရင္ အေပ်ာ္လြန္ၿပီးအိပ္မရေတာ့ၿပီ "
" ေတာက္ ဒီလူဟာေလ "
လွေသြးဘုရားစာေပ်ာက္သြားသည္က သူ႔အသံၾသၾသႀကီးနဲ႔ သီခ်င္းထဆိုတာေၾကာင့္ပင္ ။ သူမ်ားကဘုရားအလုပ္၊ တရားအလုပ္လုပ္ေနမွန္းမသိ အလကား သာသနာဖ်က္တဲ့လူ။
လွေသြး တံျမက္စည္းဆက္လွည္းရင္း က္ု႔အာရံုကိုစိုက္ကာ ဘုရားစာျပန္ရြတ္ေနေတာ့သည္ ။
" သူ ပန္းထားတဲ့ ပန္းနီနီ ××× ေနရာခဏ လဲခ်င္သည္ "
" ဒီမွာ "
" ဘာတုန္း "
လက်ာ္ သီခ်င္းဆိုေနတုန္း ခဲနဲ႔လဲပစ္တာေၾကာင့္ ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ တံျမက္စည္းကိုဂ်ိဳင္းၾကားညပ္ၿပီး ထဘီမထားထဲက ရန္ေတြ့ေတာ့မွာလက်ာ္ႀကိဳသိေနေတာ့သည္။ ခိုးရီရင္း
" ဘာလဲ အမိ သူမ်ားေရခ်ိဳးေနတာကို ခိုးၾကည့္ေနတာလား "
" ေအာင္မာ ရာရာစစ ဘာကိစၥရွင္ေရခ်ိဳးတာေခ်ာင္းၾကည့္ရမွာလဲ။ ကြၽန္မ ဘုရားစာရြတ္ေနတာ ရွင့္အသံၿပဲျပဲကို ခဏတိတ္ေပးလို႔မရဘူးလား "
" ကို႔ပါးစပ္နဲ႔ကိုဆိုတာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ မင္းကဘုရားစာသာရြတ္တာ ရန္လာေထာင္ေနၿပီးေတာ့ "
" အဲ့ေတာ့ကြၽန္မအျပစ္ျဖစ္ရတယ္ေပါ့ေလ။အံၾသပါ့ ရွင္ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ေနရင္ နဲနဲပါးပါး လူလိုသိမွေပါ့။ "
" အနည္းဆံုးေတာ့ က်ဳပ္ကသူမ်ားေရခ်ိဳးတာ ေခ်ာင္းမၾကည့္ဘူးဗ်ာ "
" ကြၽန္မက ရွင့္ဘာသာေရခ်ိဳးခ်ိဳး ပုဆိုးကြင္းလံုးခြၽတ္ၿပီးပဲ ရြာထဲေျပးေျပး စိတ္မဝင္စားဘူး။ ၿပီးေတာ့ ရွင့္ေရေတြ ၿခံထဲစီးလာတာ ရွင္မျမင္ဘူးလား။ နဲနဲပါးပါး ေရေျမာင္းေဖာ္ထားပါလား။ အားနာမႈကိုမရိွဘူး "
" ဟာ ဒီမိန္းမ ရဲတင္းလိုက္တာၾကည့္စမ္း ခင္ဗ်ားၾကည့္ရဲေပမဲ့ က်ဳပ္က မခြၽတ္ရဲဘူးဗ် ေနာ္။လူပ်ိဳေလးကိုလာၿပီးေတာ့ ေရကိစၥ ကေရေျမာင္းေနာက္ေန့ေဖာ္ေပးမယ္ဟုတ္ၿပီလား"
" ၿပီးရင္ ရွင့္ရဲ့ေရခ်ိဳးကန္ ဒီဘက္လွည့္မထားနဲ႔ ဒီဘက္က အပ်ိဳႀကီးေတြႀကီးပဲ။ လူႀကီးေတြ ရွင္နဲနဲပါးပါးအရွက္လဲရိွ တစ္ေယာက္လာလဲ ဒီဘက္လွည့္ခ်ိဳး ေနာက္တစ္ေယာက္လဲ ဒီဘက္လွည့္နဲ႔ ဒါကြၽန္မတို႔ အိမ္ဦးခန္းရွင့္။ ဒီဘက္ပဲ အလုပ္လွည့္လုပ္ရတာ ရွင္တို႔ တုတ္ျပ၊ဓားျပနဲ႔ အရွက္တရားရိွစမ္းပါ "
" ေအာင္မာ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္တို႔ကိုႏွာဘူးေတြ ျမဴစြယ္ေနတဲ့ေကာင္ေတြလို႔ေျပာခ်င္တာေပါ့ေလ မင္းရိုင္းလွခ်ည္လား "
" ေအာင္မေလး ရွင္အရင္လာေျပာတာေလ "
" ကိုမိႈင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ ေစာေစာစီးစီး "
ရန္ျဖစ္သံေၾကာင့္ စိုင္းပန္တို႔ ၃ေယာက္လံုးႏိုးလာၿပီးအျမန္ေအာက္ဆင္းလာရေတာ့သည္။ ရြာေဇာ္နဲ႔ လူေဇာ္ ႏွစ္ေယာက္သား ရန္ပြဲကအေတာ္ရိွန္ရၿပီမို႔ စိုင္းပန္တို႔ ပုဆိုးမႏိုင္၊ ပုဝါမႏိုင္နဲ႔ ဆြဲဖို႔ျပင္ေတာ့သည္။
" ဒီမွာ ဟိုေကာင္ေလး နင့္လူနင္ေျပာ၊ ေယာက်ာ္းႀကီးတန္မဲ့ ႏႈတ္သီးေကာင္းလ်ာပါးနဲ႔ "
" မင္းအရင္ ႏႈတ္သီးနဲ႔ထိုးတာေလ။ ဒီမွာ ေရခ်ိဳးတဲ့ကိစၥ သူတို႔အိမ္ဘက္လွည့္ခ်ိဳးလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုႏွာဘူးလို႔ေျပာေနတယ္ "
" ႏွာဘူးလို႔မေျပာရပါဘူး။ ရွင့္ဘာသာ အိုးမလံု အံုပြင့္တာေလ "
" ေနၾကပါဦး "
" က်ဳပ္ကေရ႔ွေနဗ် မင္းပါးစပ္ဟတာနဲ႔ ဘာေျပာခ်င္လဲဆိုတာ တန္းသိတယ္။ ခ်က္ဆို နားဂြက္ကမီးေတာက္ၿပီးသား။ သေဘာေပါက္ အံတိုေနၿပီ "
" အမေလး ရွင့္ဘာသာနားရြက္မကလို႔ တစ္ကိုယ္လံုးေလာင္ေလာင္ ဂရုမစိုက္ဘူး ။ လူေျပာစရာျဖစ္ေအာင္ေနေနတာကို "
" ခင္ဗ်ားအရင္ရန္လာစၿပီးေတာ့ "
" ရွင္မေျပာပါနဲ႔။ ေယာက်ာ္းႀကီးတန္မဲ့ ကပ္ကပ္ကိုလန္ေနတာပဲ "
" လာေျပာရင္ေတာ့ ျပန္ေျပာမွာေပါ့။ ဘယ္လူကခံမွာလဲ ခင္ဗ်ားေနာ္... က်ဳပ္ညီမသာဆို အရိုးခ်ိဳးၿပီး ျမစ္ထဲပစ္ခ်တယ္ "
" အေလး လာေသးတယ္။ ရွင့္ေလာက္ကိုမ်ား ျပာခ်ၿပီး ဧရာဝတီျမစ္ထဲလႊင့္ပစ္လိုက္မယ္ အဂၢနိကိုမ်ားလာစမ္းလို႔ "
" ခင္ဗ်ား ေျပာေလကဲေလပါလား "
"အမေလး ရွင္ကသတၲိခဲေပါ့ေလ။ လာစမ္းပါ "
" ဟာဒီမိန္းမ "
" ေတာ္ၾကပါေတာ့ကြာ "
" ကိုမိႈင္း စိတ္ေလ်ာ့ "
" လာပါ လာပါ ရွင္ကခြက္နဲ႔ရိုက္မလို႔ေပါ့ေလ "
" အရိုးခ်ိဳးမွာ မင္းကို "
" ခ်ိဳးရဲခ်ိဳးၾကည့္စမ္းပါ။ "
" ဟဲ့ ေတာ္ၾကစမ္း "
" လွေသြး! လွေသြး လာလာ ဘာေတျြဖစ္ၾကတာလဲဟာ။ "
ဖိုးေထာင္အိပ္ေနတုန္း မိန္းမျဖစ္သူကအတင္းႏိႈးၿပီး ရွင့္ညီမရန္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုလို႔ အျမန္ေျပးထြက္လာရတာ အက်ႌေတာင္မပါေပ။
" အမေလး ဖိုးေထာင္ နင္လာလို႔ေပါ့။ အဲ့မွာ ေယာက်ာ္းႀကီးတန္မဲ့ ငါ့ကို ရန္စြာေနတာ "
" ဟာ မင္းအရင္ေျပာေနတာေလ "
" အမေလး.... မေလး ေၾကာက္လိငက္တာ ဗလအားကိုးနဲ႔ "
" ေတာ္ပါၿပီဟာ။ ဆရာေလးရယ္ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ "
" ဟယ္ ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ။ ေစ်းကအခုမျွပန္လာတယ္။ နင္ရန္စျဖစ္ေနၿပီေပါ့ေလ လွေသြး! "
" အရီး "
ေဒၚတင္ေအးေစ်းကျပန္တုန္းရိွေသး ၿခံစည္းရိုးမွာဆူညံေနတာမို႔ အျမန္ေျပးလာရေတာ့သည္။
မနက္မိုးမလင္းေသးဘူး အဂၢနိတို႔က ျပသနာမီးေမႊးၿပီ။ တစ္ေယာက္ကလဲ ပုဆိုးေရရႊဲ ဒန္ခြက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ကလဲ တံျမက္စည္း ဂ်ိဳင္းၾကားညပ္ကို ထဘီတမမနဲ႔ အမေလး ေသြးတက္လိုက္တာေနာ္။
" ဟဲ့ ျမျမ လာစမ္း။ နင့္တူမသြားေခၚ "
" လာလာ၊ သမီးလာ "
ျမျမ ေစ်းေတာင္းကိုပစ္ခ်ၿပီး အျမန္လွေသြးကိုသြားဆြဲရေတာ့သည္။
" ကဲဘာျဖစ္ေနလဲ "
" သူေပါ့။ သမီးဘုရားစာရြတ္ၿပီး တံျမက္စည္းလွည္းေနတာကို သီခ်င္းေအာ္ဆိုတယ္ "
" အရီး ကြၽန္ေတာ္ေျပာျပမယ္ "
" ဟဲ့!ဟဲ့! ေျဖးေျဖးလုပ္ပါဟဲ့! "
လက်ာ္ စိတ္ေလာၿပီး ၿခံစည္းရိုးခြတက္ဖို႔ လုပ္ကာမွေရစိုေနတဲ့ ပုဆိုးကေလ်ာၾကေတာ့သည္ ။ လက္ျမန္ေပလို႔ အျမန္ဖမ္းထိန္းေတာ့ တစ္ဖက္ကအပ်ိဳႀကီးေတြက အလန္႔တၾကားဝိုင္းေအာ္ၾကေတာ့သည္။
ေတာ္ေသးလို႔ ကိုဖိုးေထာင္ကေရ႔ွကခံၿပီး စိုင္းပန္ကအျမန္ဆြဲလို႔။ မဟုတ္ရင္ ရြာလူႀကီးရိုက္ထုတ္မဲ့ကိန္းေပ။
ေရအျမန္ခ်ိဳးၿပီး သူအေပၚတက္ေတာ့ ဟိုမိန္းမကေျပာေသးသည္။
" ျမင္လား အရီး အဲ့လူကသူ႔ပစၥည္းကို ဟိုျပ၊ ဒီျပနဲ႔ ဓားျပ၊တုတ္ျပ သိပ္လုပ္တာ " တဲ့။
ေတာက္ ဒီမိန္းမက သူ႔သိကၡာကိုအဆံုးထိဆြဲခ်ေနေလၿပီ။
*********
* ျမင္း ျဖဴ ရွင္ ××× ခြာေလးဖက္စိန္စီ ဟန္ခ်ီတဲ့ နတ္ျမင္း ×××× ရန္သူေပၚလ်င္ ခြာေတာ္နဲ႔ နင္းလိုက္မယ္ ဘိုးေတာ္ရဲ့ ျမင္း ×××× ျမင္း ×××× ဘိုးေတာ္ရဲ့ ျမင္း ×××× ျမင္း *
နတ္ကေတာ္ႀကီးက ရင္စီးပုဝါအနီရယ္ ေခါင္းေပါင္းရယ္နဲ႔ ကႏၷားဝတ္စံု အက်အနဝတ္ၿပီး ကျပေနသည္က ျမင္းျဖဴရွင္အဖ ပြဲသာျဖစ္ေတာ့သည္။ ညေန ၂နာရီေလာက္ထဲက ပြဲစတာမို႔ လက်ာ္ေရာက္ေတာ့ ၃နာရီေလာက္ရိွေနၿပီျဖစ္သည္။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ သူေနရာရွာေတာ့ ေထာင့္နားကပ္ထိုင္ေနတဲ့ ဟိုမိန္းမကိုေတြ့လိုက္တာနဲ႔ လက်ာ္လူတိုးၿပီး အတင္းဝင္လာခဲ့ေတာ့သည္။
အတင္းအနားကပ္ထိုင္ေတာ့ မ်က္ေစာင္းတခဲခဲေပမဲ့ ဘာမွေတာ့မေျပာေပ။
ဆိုင္းသံက ေတာ္ေတာ္ၿမိဳင္တာမို႔ ၾကည့္ေနရင္း လူကအလိုလိုလန္းဆန္းလာသလိုပင္။ ဆိုင္းတစ္ခ်က္တီးတိုင္း ရင္သပ္ရႈေမာစြာနဲ႔ သူမျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ နတ္ပြဲကိုမ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ အညာမို႔ေတာ္ေတာ္ပူၿပီး လူမ်ားေနတာေၾကာင့္ ေခြၽးကတၿပိဳက္ၿပိဳက္က်လာေတာ့သည္။
" ေရာ့ "
" ဟင္ "
" ေရာ့ ယပ္ေတာင္ "
လွေသြးကယပ္ေတာင္ကိုေပးတာနဲ႔ သူယူကာခိုးၿပံဳးမိသည္။ ခ်ည္သား လက္တိုနဲ႔ပုဆိုးကိုပဲ ဝတ္ထားသည့္တိုင္ ေခြၽးကထြက္လြန္းတာမို႔ အက်ီေတြေတာင္စိုေနခဲ့သည္။ ေထာင့္ေနရာကေလရေပမဲ့ အပူရိွန္မ်ားလွသည္။
" ရွင္ အရမ္းပူေနရင္ ဟိုမွာ သြားထိုင္ "
လွေသြးၫႊန္တဲ့ေနရာကိုၾကည့္ေတာ့ လူႀကီးေတြနဲ႔ စိုင္းပန္ထိုင္ေနၿပီး အိမ္ထဲကကြပ္ျပစ္ေနရာလိုမ်ိဳးျဖစ္သည္ ။ ပန္ကာႏွစ္လံုးဖြင့္ထားတာမို႔ စိုင္းပန္လက္ဖက္သုပ္စားလိုက္ ပြဲၾကည့္လိုက္နဲ႔ ဇိမ္က်ေနေတာ့သည္။
" မသြားခ်င္ဘူး မျမင္ဘူးလို႔ဒီကပဲၾကည့္မယ္ "
" သေဘာ "
" အဲ့တာ ဘာကေနတာလဲ "
" ျမင္းျဖဴရွင္ "
" ကိုးၿမိဳ႔တို႔ဘာတို႔မကဘူးလား "
" ညေနေလာက္မွ ကလိမ့္မယ္။ ၅ရက္ေတာင္ဆိုေတာ့ တျဖည္းျဖည္းကမွာေပါ့ ဘာလို႔လဲ "
" အိမ္ကရိုးရာမို႔လို႔ "
" ဪ "
" လွေသြး ဟိုဘက္တိုး ဒီမွာလူမ်ားလာၿပီ "
" ဟင္ အင္း "
လွေသြးၾကည့္ေနတုန္း သူတိုးခိုင္းတာနဲ႔ တစ္ဖက္ကိုတိုးလိုက္ေတာ့သည္။ အေနာက္မက်၊ေရ႔ွမက်နဲ႔ လူနဲနဲရွင္းၿပီး တိုင္ေထာင္တဲ့ေနရာ ေရာက္သြားတာေၾကာင့္ ကေလးေတြပဲရိွေတာ့သည္။ ရြာထဲက ကေလးေတြကပြဲဆိုတာနဲ႔ ေရ႔ွဆံုးကၾကည့္ၾကတာမို႔ ကေလးေတြၾကားထဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
" ဦး ဦး "
" ဟင္ "
မဲမဲလံုးလံုးနဲ႔ကေလးေလးက သူ႔လက္ကိုလာကိုင္တာေၾကာင့္ လက်ာ္ရီျပလိုက္သည္။
" ဘာလဲကြ "
" သားသား မျမင္ရလို႔ "
" ဟုတ္လား။ လာ ဦးေပၚ "
" ျမင္ရၿပီလားကြ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
" အဟင္း "
လက်ာ္ သူ႔ေပါင္ေပၚတင္လိုက္ေတာ့ ထိုကေလးကသူ႔ကိုမွီၿပီး ဇိမ္နဲ႔ၾကည့္ေနေတာ့သည္ ။
" လံုးလံုး "
" ဗ်ာ မမ "
" နင့္အေမေရာ "
" ညေနမွလာမယ္တဲ့ "
" ဪ လာ အစ္မဆီ။ သူမ်ားကို ဒုကၡမေပးနဲ႔ "
" ေနပါေစ ဘာျဖစ္တာမွတ္လို႔ "
လက်ာ္ လက္ကိုေနာက္ျပန္ေထာက္လိုက္ေတာ့ ထိုကေလးကပါမွီက်လာၿပီး လွဲေနေတာ့သည္။ သူ႔လက္က အေရ႔ွကေနၾကည့္လ်ွင္ လွေသြးကိုဖက္ထားသလို ျဖစ္ေနေတာ့သည္ ။ လွေသြးတို႔ကကပ္ထိုင္ေနတာမို႔ သူ႔လက္ကလွေသြးကို ေက်ာ္ၿပီးေထာက္ထားျခင္းေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။
" ၿပီးသြားၿပီလား "
" ဟင့္အင္း ေနာက္တစ္ပါးကမွာ "
" ဘာကမွာလဲ "
" ေတာင္ၿပံဳးထင္တာပဲ။ ႏွစ္ေယာက္ထြက္လာေတာ့ "
" အင္း။ လက္ဖက္သုပ္ေကြၽးဦး "
" ေရာ့ "
လွေသြးကပန္းကန္ထိုးေပးေပမဲ့ သူကမႈန္ကုတ္ကုတ္နဲ႔
" ခြံ႔ေကြၽးေလကြာ လက္မွမအားတာ "
" ရွင္ အသားေတာ္ေတာ္ယူတာေနာ္ "
" ယူခ်င္လို႔ယူတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမွာ ကေလးကအိပ္ေနလို႔ လႈပ္ရင္ႏိုးသြားလိမ့္မယ္ "
" မေကြၽးႏိုင္ဘူး။ ရွင္လက္အားမွစား "
" လွေသြး မင္းအက်င့္မပုတ္နဲ႔ကြာ "
" ကြၽတ္ ရွင္ကြၽန္မနာမည္ခဏခဏမေခၚပါနဲ႔ "
" ဪ မင္းကနာမည္ေခၚလဲစိတ္ဆိုးတာပဲလား "
" တိတ္တိတ္ေနရွင္။ "
လွေသြးရန္မျဖစ္ခ်င္တာမို႔ နတ္ပြဲသာဆက္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
* ေရႊၿပံဳးကို သြားမယ္ဆို ××× လွံသြားနဲ႔ သံုးေထာင္ ေျပာင္ေလာက္ေအာင္ေသြး ××× *
* ေက်ာက္ျပင္ႀကီးရယ္နဲ႔ ××× မွန္ဘီးကိုယူခဲ့ ပ်ိဳႏြဲ႔တဲ့ေလ *
* ေရႊၿပံဳးက ပန္းခြာညို ေမႊး.... လွတယ္ဆို *
ၾကည့္ရင္းနဲ႔ေညာင္းလာတာမို႔ လွေသြးေနရာကေန ထလိုက္ေတာ့သည္။
အႀကီးသန္း အိမ္ဘက္ထြက္လာၿပီး ေလ်ာ့ေနတဲ့ထဘီကိုလူမျမင္ေအာင္ အကြယ္မွာ ျဖန္႔ဝတ္လိုက္ေတာ့သည္။
" လွေသြး "
" အမေလး ဪ ဆရာေလး "
" မၾကည့္ေတာ့ဘူးလား "
" ေညာင္းလို႔ ခဏထလာတာ "
" ဪ လာေလ အေပၚထပ္ကၾကည့္ၾကတာေပါ့ "
" ဟုတ္ "
ဆရာဝန္ေလး ခန္႔ညီေရာင္ေရာက္လာတာမို႔ အားနာပါးနာနဲ႔ အေပၚတက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
လက်ာ္ ေဘးကထသြားတာေၾကာင့္ လိုက္ရွာေတာ့ အေပၚထပ္မွာ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာေနတာေတြ့လိုက္သည္။ အေရးထဲဟိုကေလးက သူ႔ေပၚလာအိပ္ေနတာမို႔ သူခ်ီရင္း အေပၚထပ္လိုက္တက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
" ဪ ေမာင္မိႈင္း ဘယ္ကကေလးတုန္း "
" မသိဘူးဗ်။ မျမင္ရဘူးဆိုလို႔ ေပါင္ေပၚတင္တာ အိပ္သြားတယ္ "
" ဪ ခ်ထား ခ်ထား "
" လွေသြးေရ။ ငါ့သမီးလက္ဖက္ေလး သုပ္စမ္းပါကြယ္ "
" ဟုတ္သား ငါ့တူမႀကီးလက္ရာစားရခ်ည္ေသးရဲ့"
" ဟုတ္ကဲ့ အဘ "
" ေထြးစိန္ လာ လွေသြးကိုေခၚ လက္ဖက္ေလးသုပ္ခိုင္းရေအာင္လို႔ "
" လာလာ လွေသြး "
" လိုက္သြား သမီး "
လက်ာ္လိုက္ၾကည့္ေနရင္း အႀကံရတာနဲ႔
" ကြၽန္ေတာ္သြားကူလိုက္ဦးမယ္ "
" ဟယ္ ေတာ္ၾကာ ရန္ျဖစ္ၾကဦးမယ္ "
" မျဖစ္ပါဘူး ေဒၚေဒၚရဲ့ "
" သြားသြား ငါ့တပည့္ သြားကူေပးလိုက္ "
" ကိုမိႈင္း ကြၽန္ေတာ္လိုက္မယ္ "
လက်ာ္ ထလာရင္း အေနာက္ဖက္လိုက္လာေတာ့ အဝတ္အစားလဲေနတဲ့ နတ္ကေတာ္ေတြနဲ႔ အဖြဲ႔က်ေနတဲ့ ကိုမိုးေဝတို႔ကိုေတြ့လိုက္ရေတာ့သည္။ နတ္ကေတာ္ ေနွာင္းေနွာင္းက
" ဟယ္ ဘာလာလုပ္တာတုန္း "
" မဟုတ္ဘူးဗ်။ လာကူညီတာ "
" ကြၽန္မတို႔ကို လာကူတာလား။ လာလာ "
" ေကာင္မရယ္ ၫုမေနပါနဲ႔။ ကရေတာ့မဲ့ဟာ "
လက်ာ္ေခါင္းကုတ္ၿပီး
" ကိုမိုးေဝ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
" ငမ်ိဳးေပါ့ကြာ။ ဟိုမွာေလ ဖြန္ေနေလရဲ့ "
ကိုမ်ိဳးတစ္ေယာက္ လက္ဖက္သုပ္၊ အေအးေဖ်ာ္နဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးေတြနားသြားကာ သူ႔ရီးစားနဲ႔ ခ်ိန္းေတြ့ေနေလရဲ့။
လက်ာ္ အနားသြားရင္း
" ကြၽန္ေတာ္ဘာကူညီရမလဲ "
" ေရခဲေလး ခြဲေပးပါ။ ဆရာေရ အားမရိွေတာ့ မရဘူး ျဖစ္ေနတယ္ "
" လုပ္ေပးမယ္ တူရိွလား "
" ငါယူေပးမယ္ မိႈင္း "
ကိုမ်ိဳးကအျမန္သြားၿပီး တူသြားရွာကာ လာေပးတာနဲ႔ သံတစ္ေခ်ာင္းက္ုေပးသည္။ ေရခဲကမာလြန္းေနတာမို႔ သံေလးရိုက္လိုက္တာနဲ႔ ကြဲထြက္သြားေတာ့သည္။ စိုင္းပန္ကေတာ့ အံၾသေနတာမို႔ လက်ာ္မသိသလိုေနလိုက္ေတာ့သည္။
အိမ္မွာေရေတာင္ခပ္တိုက္ရၿပီး ဘိန္းပဲရႈေနတဲ့လူက အခုလိုဝိုင္းလုပ္ေပး ဒုကၡခံေပးလုပ္ေနတာကို သူမေျပာနဲ႔ ကို႔စိတ္ကိုလဲနားမလည္ႏိုင္ေပ။
" ရၿပီလား ဘာလိုေသးလဲ "
" ရၿပီ ဆရာေလး "
" လွေသြး ဘာကူညီရမလဲ "
" ရပါတယ္ ပန္းကန္သာအေရ႔ွယူသြားေပးပါ "
" လက္ေတြေအးလိုက္တာဗ်ာ "
" ဟုတ္ပါ့။ ဆရာေလးလက္ေတြရဲသြားတာပဲ "
" ထံုေတာင္ထံုေနၿပီ "
" ပန္းကန္ေလး ယူသြားလိုက္ပါေနာ္ "
" ဪ သုပ္ၿပီးၿပီလား "
" ဟုတ္ကဲ့ "
" အဟင္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုတစ္လုပ္ေလာက္ေကြၽးပါလား လက္ကမကိုင္ႏိုင္လို႔ "
" ဘာရယ္ "
" ဟုတ္သား လွေသြးရယ္ ေကြၽးလိုက္ေလ "
" ေကြၽးလိုက္ေလ လွေသြး "
ေထြးစိန္နဲ႔ မႈံေရႊရည္မက အားေပးအားေျမာက္လုပ္ေနတာမို႔ လွေသြးမ်က္ေစာင္းထိုးရင္း
" လက္နဲ႔သုပ္ထားတာ ရွင္ရြံမွာစိုးလို႔ "
" ကြၽန္ေတာ္မရြံပါဘူး "
" ဟင္ "
စိုင္းပန္ မ်က္လံုးျပဴးၿပီး သူ႔လာၾကည့္တာမို႔ ေျခေထာက္နဲ႔တက္နင္းလိုက္ေတာ့သည္။
" ကဲ ကဲ ေရာ့"
" အာ "
ပန္းကန္ေတြကိုမခ်ပဲ ပါးစပ္ဟၿပီးကေလးလိုလုပ္ေနတာေၾကာင့္ လွေသြး စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔သာ ခြံလိုက္ေတာ့သည္။
" လွေသြး "
ခြံ႔ေကြၽးေနတုန္း လူတစ္ေယာက္ဝင္လာတာမို႔ အားလံုးၿပံဳးစိစိျဖစ္ေနရင္းက ရပ္တန္႔ကုန္ေတာ့သည္။ လက်ာ္အေျခအေနကိုအကဲခတ္ရင္း ပန္းကန္တစ္ခ်ပ္ကိုခ်ကာ သူ႔ကိုေကြၽးေနတဲ့ လွေသြးလက္ကို လွမ္းကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္ေတာ့သည္။
" ဟင္ "
" ေကာင္းတယ္ လွေသြး နဲနဲေပါ့ေနသလိုပဲ "
" ဟုတ္လား "
" မေပါ့ဘူး ကိုမိႈင္းအေနေတာ္ပဲ "
" ဟုတ္မွာပါ။ ေရာ့ ကိုမ်ိဳးႀကီး အေရ႔ွသြားေပးလိုက္ "
" ေအးေအး "
လက်ာ္လူလည္လုပ္ၿပီး ကိုမ်ိဳးဆီပန္းကန္ထိုးထည္းကာ သူမေယာင္မလည္နဲ႔ လွေသြးနားရပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
" လွေသြး ေပးစရာရိွလို႔ "
" ဘာေပးမလို႔လဲ "
" အျပင္ခဏထြက္ခဲ့ "
" ဪ ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔။ ဟိုဘက္ရပ္ကြပ္က ထြန္းေနာင္မလား "
" ဘာကိစၥရိွလို႔လဲ"
ထြန္းေနာင္က ဟိုဘက္ကရြာကေကာင္ျဖစ္ၿပီး လွေသြးကိုက်ားေခ်ာင္းေခ်ာင္းေနတဲ့ တဏွာရူးသာသာပင္။ မိဘကပိုက္ဆံရိွဆိုၿပီး လူမိုက္ပံုဖမ္းေနေပမဲ့ တကယ္ကအလကားေကာင္သာ။ ခက္တာက မိန္းမမရႈပ္ပဲ လွေသြးကိုသာ လာလာေၾကာင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
"ကြၽန္မမအားလို႔ မလိုက္ေတာ့ဘူး။ အေရ႔ွမွာေတာ့ ႀကီးေတာ္ရိွတယ္ ေပးစရာရိွရင္ေပးလိုက္ပါ "
" လွေသြးအတြက္ပဲ ဝယ္လာတာ ဒီမွာ "
ပလက္တီနမ္ဆြဲႀကိဳးတစ္ကံုးျဖစ္သလို ေစ်းႀကီးမဲ့ပံုမို႔ လွေသြးမ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႔လိုက္သည္။
" ကြၽန္မမယူခ်င္ဘူး။ သူမ်ားေပးသမ်ယူတဲ့သူမဟုတ္ဘူး "
" ကိုကေစတနာနဲ႔ပါကြာ ေရာ့ "
" ဟင့္အင္း "
" လွေသြး! "
" လွေသြး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ "
"ဪ ကိုဖိုးေထာင္ ခင္ဗ်ား ညီမကို လက္ေဆာင္ေပးတာ မယူလို႔ေလ "
" မေပးပါနဲ႔။ လက္ေဆာင္ေပးရေလာက္ေအာင္ ရင္းႏွီးတာမွမဟုတ္တာ "
" ေယာက္ဖကလဲဗ်ာ "
" ထြန္းေနာင္ သူမ်ားပြဲမွာျပသနာမတက္ခ်င္ဘူး "
" ကြၽတ္ ခက္ေသးတာပဲ "
ထြန္းေနာင္ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ျပန္သြားမွ သက္ျပင္းခ်ရေတာ့သည္။
" လွေသြး "
" ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး။ထပ္ေပးရင္ လက္ဝါးကအသင့္ပဲ "
" လွေသြး ညည့္နက္တဲ့ထိမေနနဲ႔ေနာ္ ငါအေရ႔ွမွာရိွတယ္ ၾကားလား "
" ေအးပါ ေအးပါ"
ဖိုးေထာင္ကသူ႔ညီမကို စိတ္မခ်လက္မခ်နဲ႔ အျပင္ကိုထြက္သြားေတာ့သည္။
" ႏွာဘူး တစ္စခန္းထျပန္ၿပီ "
" ေအးေလ။ လွေသြး နင္တုတ္ေဆာင္ရေတာ့မယ္ "
" တုတ္မလိုဘူး။ ေတြ့ရာနဲ႔ေကာက္လုပ္မွာ "
" ဘယ္သူလဲအဲ့တာ"
"ဪ ဟိုဘက္ရြာက ေကာင္ပါ လွေသြးကိုႀကိဳက္ေနတာ "
" လွေသြးက စြန္လိုက္တာ "
" ေနပါ ကိုမိုးေဝရယ္ အေခ်ာင္ႏိႈက္ခ်င္တဲ့ေကာင္ေတြပါ။ စိတ္ရႈပ္စရာ "
" သတိေတာ့ထားေပါ့။ သူ႔ပံုစံက လူေတြရိွတာေတာင္ရဲတင္းတယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
လက်ာ္ေျပာသမ်ပဲနားေထာင္ေနေပမဲ့ အံႀကိတ္ထားမိတာကို သူ႔ကိုယ္သူေတာင္မသိလိုက္ေပ။ လွေသြးမ်က္ႏွာက္ုပဲ လိုက္ၾကည့္ေနမိၿပီး
" လွေသြး "
" ဟင္ "
" က်ဳပ္ထမင္းစားခ်င္တယ္ လက္ဖက္သုပ္နဲ႔"
" ရတယ္ ရတယ္ ဆရာေလး။ဟဲ့စားပြဲခ် "
ေထြးစိန္က စားပြဲေတြခ်၊ခံုေတြခင္းနဲ႔ လွေသြးလဲလက္ဖက္ေလး နဲနဲထပ္သုပ္ကာ ခ်ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ နတ္ပြဲကလဲၿမိဳင္ေနသလို လူငယ္အုပ္စုကလဲ စကားေတြေျပာကာ ပိုရင္းႏွီးလာၾကေတာ့သည္။ လက်ာ္ကေတာ့ လွေသြးနားကမခြာပဲ ကပ္ေနတာမို႔ ကိုမိုးေဝနဲ႔စိုင္းပန္ကခိုးရီသည္။
ဒီေကာင္ ရန္ျဖစ္ရင္ႏိုင္တာလဲမဟုတ္ပဲနဲ႔ အခုက်ေတာ့သူပဲ ကပ္ေနတယ္။ အရိုးခ်ိဳးမေလး ဘာေလးနဲ႔ အေလ်ာ့ေပးတာလဲသူပဲ။ လက်ာ္မိႈင္း သည္းခံၿပီး လိုက္ကပ္တဲ့မိန္းမဆိုလို႔ လွေသြးႂကြယ္သာရိွၿပီး သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ညီမေတြႏွမေတြလိုကာကြယ္ေပးခ်င္သည္ဟုသာ ထင္ခဲ့ေတာ့သည္။
Unicode
ချစ်သူ့အပြုံးလပြည့်ဝန်း မောင်သီကုံးကာပန်ပါ့မယ်။
Part 8
🌸
နတ်ကန္နားပွဲစတဲ့နေ့ထဲက လကျာ် စိုင်းပန်နဲ့အတူရောက်လာတာဖြစ်ပြီး လှသွေးကြွယ်တို့ အိမ်ခေါင်းရင်းက ခြံမှာနေကြတာဖြစ်သည်။ ကိုမိုးဝေ၊ ကိုမျိုး၊ စိုင်းပန် နဲ့ သူလေးယောက်သာနေပြီး ညဆို စကားတွေပြောကြ ခွက်ပုန်းချလိုက်နဲ့ သာယာနေတော့သည်။ ရှေ့နေ့တွေဆိုတဲ့ဂုဏ်နဲ့ ဟိုအိမ်ကလာပေး ဒီအိမ်ကလာပေးနဲ့ အတော်အလုပ်ဖြစ်နေ၏။ လာမကျွေးတာတော့ ထိုအမျိုးသမီးပင် မနက်ဆိုအစောနိုးပြီး တံမြက်စည်းလှည်း ဘုရားရှိခိုး နဲ့ အလုပ်ကိုဆက်တိုက်လုပ်တာ သူကြားကြားနေရသည်။ မသိမသာထရံပေါက်ကနေ မနက်ဆိုစောစောထပြီး ချောင်းကြည့်ရတာအမောပင်။ သူကလဲ သူပဲဘာလို့မှန်းမသိ ထိုအမျိုးသမီးကိုမှ စချင်နောက်ချင်နဲ့ ရန်ဖြစ်ချင်နေတဲ့ စိတ်ကထိန်းမရ။
အခုလဲ မနက်၇နာရီခွဲသူနိုးတော့ ဟိုဖက်အိမ်ကမိန်းမ တံမြက်စည်းလှည်းလိုက်၊ အပင်ရေဖြန်းလိုက် လုပ်နေတာမို့ ယောင်လည်လည်နဲ့ ထလာကာ ရေစည်နား ရေချိုးဖို့ထွက်လာတော့သည်။ ပုဆိုးတစ်ထည်သာ ဝတ်ထားပြီး ရေချိုးဖို့ဆင်းလာတာထက် ထိုမိန်းမကိုစချင်တာက ခပ်များများပင်။
ခြံစည်းရိုးခြင်းကပ်နေသလို ဒီအိမ်ကအပိုဆောက်ထားတာမို့ အရမ်းကြီးသပ်ရပ်တာမျိုးမရှိ။ ရေချိုးကန်က ခြံစည်းရိုးနားမှာဖြစ်သလို ဝါးတန်းစည်းရိုးတွေကြောင့် မမြင်ချင်လဲမြင်ရသည်။
လှသွေး တံမြက်စည်းလှည်းရင်း ပါးစပ်ကနေမေတ္တာသုတ် ခပ်တိုးတိုး ၉ခေါက်ရွတ်နေတော့သည်။ မနက်တိုင်း အလုပ်လုပ်ရင်း ဘုရားစာရွတ်ပြီးမှ ရေချိုးဘုရားရှိခိုးတာက အကျင့်ဖြစ်နေတော့သည်။ တစ်ဖက်ကလူ အင်္ကျီကျွတ်နဲ့ သူ့ဗလထွားထွား ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်ကို ဟန်ပါပါနဲ့ ပုဆိုးတစ်ထည် ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး ဆင်းလာတာထိမမြင်ချင်လဲမြင်နေရတော့သည်။ ကို့ဘာသာပဲ မေတ္တာသုတ်လေး ဆက်ရွတ်ရင်း
" ယသာ နုဘာဝတော ယက္ခာ နေဝဒဿံတိ ဘိသနံ "
" ကျောင်းသွား ကျောင်းပြန် အချိန်မှန် အမြဲလိုက်လို့ကြည့်သည် ××× သူ့မျက်ဝန်းနဲ့ဆုံရင်ရင်ခုန်သည် ×××× သူ့အပြုံးလေးများရင် အပျော်လွန်ပြီးအိပ်မရတော့ပြီ "
" တောက် ဒီလူဟာလေ "
လှသေွးဘုရားစာပျောက်သွားသည်က သူ့အသံသြသြကြီးနဲ့ သီချင်းထဆိုတာကြောင့်ပင် ။ သူများကဘုရားအလုပ်၊ တရားအလုပ်လုပ်နေမှန်းမသိ အလကား သာသနာဖျက်တဲ့လူ။
လှသွေး တံမြက်စည်းဆက်လှည်းရင်း က်ု့အာရုံကိုစိုက်ကာ ဘုရားစာပြန်ရွတ်နေတော့သည် ။
" သူ ပန်းထားတဲ့ ပန်းနီနီ ××× နေရာခဏ လဲချင်သည် "
" ဒီမှာ "
" ဘာတုန်း "
လကျာ် သီချင်းဆိုနေတုန်း ခဲနဲ့လဲပစ်တာကြောင့် ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည် ။ တံမြက်စည်းကိုဂျိုင်းကြားညပ်ပြီး ထဘီမထားထဲက ရန်တွေ့တော့မှာလကျာ်ကြိုသိနေတော့သည်။ ခိုးရီရင်း
" ဘာလဲ အမိ သူများရေချိုးနေတာကို ခိုးကြည့်နေတာလား "
" အောင်မာ ရာရာစစ ဘာကိစ္စရှင်ရေချိုးတာချောင်းကြည့်ရမှာလဲ။ ကျွန်မ ဘုရားစာရွတ်နေတာ ရှင့်အသံပြဲပြဲကို ခဏတိတ်ပေးလို့မရဘူးလား "
" ကို့ပါးစပ်နဲ့ကိုဆိုတာ ဘာဖြစ်လို့လဲ။ မင်းကဘုရားစာသာရွတ်တာ ရန်လာထောင်နေပြီးတော့ "
" အဲ့တော့ကျွန်မအပြစ်ဖြစ်ရတယ်ပေါ့လေ။အံသြပါ့ ရှင်ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့နေရင် နဲနဲပါးပါး လူလိုသိမှပေါ့။ "
" အနည်းဆုံးတော့ ကျုပ်ကသူများရေချိုးတာ ချောင်းမကြည့်ဘူးဗျာ "
" ကျွန်မက ရှင့်ဘာသာရေချိုးချိုး ပုဆိုးကွင်းလုံးချွတ်ပြီးပဲ ရွာထဲပြေးပြေး စိတ်မဝင်စားဘူး။ ပြီးတော့ ရှင့်ရေတွေ ခြံထဲစီးလာတာ ရှင်မမြင်ဘူးလား။ နဲနဲပါးပါး ရေမြောင်းဖော်ထားပါလား။ အားနာမှုကိုမရှိဘူး "
" ဟာ ဒီမိန်းမ ရဲတင်းလိုက်တာကြည့်စမ်း ခင်ဗျားကြည့်ရဲပေမဲ့ ကျုပ်က မချွတ်ရဲဘူးဗျ နော်။လူပျိုလေးကိုလာပြီးတော့ ရေကိစ္စ ကရေမြောင်းနောက်နေ့ဖော်ပေးမယ်ဟုတ်ပြီလား"
" ပြီးရင် ရှင့်ရဲ့ရေချိုးကန် ဒီဘက်လှည့်မထားနဲ့ ဒီဘက်က အပျိုကြီးတွေကြီးပဲ။ လူကြီးတွေ ရှင်နဲနဲပါးပါးအရှက်လဲရှိ တစ်ယောက်လာလဲ ဒီဘက်လှည့်ချိုး နောက်တစ်ယောက်လဲ ဒီဘက်လှည့်နဲ့ ဒါကျွန်မတို့ အိမ်ဦးခန်းရှင့်။ ဒီဘက်ပဲ အလုပ်လှည့်လုပ်ရတာ ရှင်တို့ တုတ်ပြ၊ဓားပြနဲ့ အရှက်တရားရှိစမ်းပါ "
" အောင်မာ ခင်ဗျားက ကျုပ်တို့ကိုနှာဘူးတွေ မြူစွယ်နေတဲ့ကောင်တွေလို့ပြောချင်တာပေါ့လေ မင်းရိုင်းလှချည်လား "
" အောင်မလေး ရှင်အရင်လာပြောတာလေ "
" ကိုမှိုင်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ စောစောစီးစီး "
ရန်ဖြစ်သံကြောင့် စိုင်းပန်တို့ ၃ယောက်လုံးနိုးလာပြီးအမြန်အောက်ဆင်းလာရတော့သည်။ ရွာဇော်နဲ့ လူဇော် နှစ်ယောက်သား ရန်ပွဲကအတော်ရှိန်ရပြီမို့ စိုင်းပန်တို့ ပုဆိုးမနိုင်၊ ပုဝါမနိုင်နဲ့ ဆွဲဖို့ပြင်တော့သည်။
" ဒီမှာ ဟိုကောင်လေး နင့်လူနင်ပြော၊ ယောကျာ်းကြီးတန်မဲ့ နှုတ်သီးကောင်းလျာပါးနဲ့ "
" မင်းအရင် နှုတ်သီးနဲ့ထိုးတာလေ။ ဒီမှာ ရေချိုးတဲ့ကိစ္စ သူတို့အိမ်ဘက်လှည့်ချိုးလို့ ကျွန်တော်တို့ကိုနှာဘူးလို့ပြောနေတယ် "
" နှာဘူးလို့မပြောရပါဘူး။ ရှင့်ဘာသာ အိုးမလုံ အုံပွင့်တာလေ "
" နေကြပါဦး "
" ကျုပ်ကရှေ့နေဗျ မင်းပါးစပ်ဟတာနဲ့ ဘာပြောချင်လဲဆိုတာ တန်းသိတယ်။ ချက်ဆို နားဂွက်ကမီးတောက်ပြီးသား။ သဘောပေါက် အံတိုနေပြီ "
" အမလေး ရှင့်ဘာသာနားရွက်မကလို့ တစ်ကိုယ်လုံးလောင်လောင် ဂရုမစိုက်ဘူး ။ လူပြောစရာဖြစ်အောင်နေနေတာကို "
" ခင်ဗျားအရင်ရန်လာစပြီးတော့ "
" ရှင်မပြောပါနဲ့။ ယောကျာ်းကြီးတန်မဲ့ ကပ်ကပ်ကိုလန်နေတာပဲ "
" လာပြောရင်တော့ ပြန်ပြောမှာပေါ့။ ဘယ်လူကခံမှာလဲ ခင်ဗျားနော်... ကျုပ်ညီမသာဆို အရိုးချိုးပြီး မြစ်ထဲပစ်ချတယ် "
" အလေး လာသေးတယ်။ ရှင့်လောက်ကိုများ ပြာချပြီး ဧရာဝတီမြစ်ထဲလွှင့်ပစ်လိုက်မယ် အဂ္ဂနိကိုများလာစမ်းလို့ "
" ခင်ဗျား ပြောလေကဲလေပါလား "
"အမလေး ရှင်ကသတ္တိခဲပေါ့လေ။ လာစမ်းပါ "
" ဟာဒီမိန်းမ "
" တော်ကြပါတော့ကွာ "
" ကိုမှိုင်း စိတ်လျော့ "
" လာပါ လာပါ ရှင်ကခွက်နဲ့ရိုက်မလို့ပေါ့လေ "
" အရိုးချိုးမှာ မင်းကို "
" ချိုးရဲချိုးကြည့်စမ်းပါ။ "
" ဟဲ့ တော်ကြစမ်း "
" လှသွေး! လှသွေး လာလာ ဘာတွေဖြစ်ကြတာလဲဟာ။ "
ဖိုးထောင်အိပ်နေတုန်း မိန်းမဖြစ်သူကအတင်းနှိုးပြီး ရှင့်ညီမရန်ဖြစ်နေတယ်ဆိုလို့ အမြန်ပြေးထွက်လာရတာ အင်္ကျီတောင်မပါပေ။
" အမလေး ဖိုးထောင် နင်လာလို့ပေါ့။ အဲ့မှာ ယောကျာ်းကြီးတန်မဲ့ ငါ့ကို ရန်စွာနေတာ "
" ဟာ မင်းအရင်ပြောနေတာလေ "
" အမလေး.... မလေး ကြောက်လိငက်တာ ဗလအားကိုးနဲ့ "
" တော်ပါပြီဟာ။ ဆရာလေးရယ် ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ "
" ဟယ် ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ။ စျေးကအခုမှပြန်လာတယ်။ နင်ရန်စဖြစ်နေပြီပေါ့လေ လှသွေး! "
" အရီး "
ဒေါ်တင်အေးစျေးကပြန်တုန်းရှိသေး ခြံစည်းရိုးမှာဆူညံနေတာမို့ အမြန်ပြေးလာရတော့သည်။
မနက်မိုးမလင်းသေးဘူး အဂ္ဂနိတို့က ပြသနာမီးမွှေးပြီ။ တစ်ယောက်ကလဲ ပုဆိုးရေရွှဲ ဒန်ခွက်နဲ့ တစ်ယောက်ကလဲ တံမြက်စည်း ဂျိုင်းကြားညပ်ကို ထဘီတမမနဲ့ အမလေး သွေးတက်လိုက်တာနော်။
" ဟဲ့ မြမြ လာစမ်း။ နင့်တူမသွားခေါ် "
" လာလာ၊ သမီးလာ "
မြမြ စျေးတောင်းကိုပစ်ချပြီး အမြန်လှသွေးကိုသွားဆွဲရတော့သည်။
" ကဲဘာဖြစ်နေလဲ "
" သူပေါ့။ သမီးဘုရားစာရွတ်ပြီး တံမြက်စည်းလှည်းနေတာကို သီချင်းအော်ဆိုတယ် "
" အရီး ကျွန်တော်ပြောပြမယ် "
" ဟဲ့!ဟဲ့! ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟဲ့! "
လကျာ် စိတ်လောပြီး ခြံစည်းရိုးခွတက်ဖို့ လုပ်ကာမှရေစိုနေတဲ့ ပုဆိုးကလျောကြတော့သည် ။ လက်မြန်ပေလို့ အမြန်ဖမ်းထိန်းတော့ တစ်ဖက်ကအပျိုကြီးတွေက အလန့်တကြားဝိုင်းအော်ကြတော့သည်။
တော်သေးလို့ ကိုဖိုးထောင်ကရှေ့ကခံပြီး စိုင်းပန်ကအမြန်ဆွဲလို့။ မဟုတ်ရင် ရွာလူကြီးရိုက်ထုတ်မဲ့ကိန်းပေ။
ရေအမြန်ချိုးပြီး သူအပေါ်တက်တော့ ဟိုမိန်းမကပြောသေးသည်။
" မြင်လား အရီး အဲ့လူကသူ့ပစ္စည်းကို ဟိုပြ၊ ဒီပြနဲ့ ဓားပြ၊တုတ်ပြ သိပ်လုပ်တာ " တဲ့။
တောက် ဒီမိန်းမက သူ့သိက္ခာကိုအဆုံးထိဆွဲချနေလေပြီ။
*********
* မြင်း ဖြူ ရှင် ××× ခွာလေးဖက်စိန်စီ ဟန်ချီတဲ့ နတ်မြင်း ×××× ရန်သူပေါ်လျင် ခွာတော်နဲ့ နင်းလိုက်မယ် ဘိုးတော်ရဲ့ မြင်း ×××× မြင်း ×××× ဘိုးတော်ရဲ့ မြင်း ×××× မြင်း *
နတ်ကတော်ကြီးက ရင်စီးပုဝါအနီရယ် ခေါင်းပေါင်းရယ်နဲ့ ကန္နားဝတ်စုံ အကျအနဝတ်ပြီး ကပြနေသည်က မြင်းဖြူရှင်အဖ ပွဲသာဖြစ်တော့သည်။ ညနေ ၂နာရီလောက်ထဲက ပွဲစတာမို့ လကျာ်ရောက်တော့ ၃နာရီလောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ သူနေရာရှာတော့ ထောင့်နားကပ်ထိုင်နေတဲ့ ဟိုမိန်းမကိုတွေ့လိုက်တာနဲ့ လကျာ်လူတိုးပြီး အတင်းဝင်လာခဲ့တော့သည်။
အတင်းအနားကပ်ထိုင်တော့ မျက်စောင်းတခဲခဲပေမဲ့ ဘာမှတော့မပြောပေ။
ဆိုင်းသံက တော်တော်မြိုင်တာမို့ ကြည့်နေရင်း လူကအလိုလိုလန်းဆန်းလာသလိုပင်။ ဆိုင်းတစ်ချက်တီးတိုင်း ရင်သပ်ရှုမောစွာနဲ့ သူမမြင်ဖူးခဲ့တဲ့ နတ်ပွဲကိုမျက်တောင်မခတ်ပဲ ကြည့်နေလိုက်တော့သည်။ အညာမို့တော်တော်ပူပြီး လူများနေတာကြောင့် ချွေးကတပြိုက်ပြိုက်ကျလာတော့သည်။
" ရော့ "
" ဟင် "
" ရော့ ယပ်တောင် "
လှသွေးကယပ်တောင်ကိုပေးတာနဲ့ သူယူကာခိုးပြုံးမိသည်။ ချည်သား လက်တိုနဲ့ပုဆိုးကိုပဲ ဝတ်ထားသည့်တိုင် ချွေးကထွက်လွန်းတာမို့ အကျီတွေတောင်စိုနေခဲ့သည်။ ထောင့်နေရာကလေရပေမဲ့ အပူရှိန်များလှသည်။
" ရှင် အရမ်းပူနေရင် ဟိုမှာ သွားထိုင် "
လှသွေးညွှန်တဲ့နေရာကိုကြည့်တော့ လူကြီးတွေနဲ့ စိုင်းပန်ထိုင်နေပြီး အိမ်ထဲကကွပ်ပြစ်နေရာလိုမျိုးဖြစ်သည် ။ ပန်ကာနှစ်လုံးဖွင့်ထားတာမို့ စိုင်းပန်လက်ဖက်သုပ်စားလိုက် ပွဲကြည့်လိုက်နဲ့ ဇိမ်ကျနေတော့သည်။
" မသွားချင်ဘူး မမြင်ဘူးလို့ဒီကပဲကြည့်မယ် "
" သဘော "
" အဲ့တာ ဘာကနေတာလဲ "
" မြင်းဖြူရှင် "
" ကိုးမြို့တို့ဘာတို့မကဘူးလား "
" ညနေလောက်မှ ကလိမ့်မယ်။ ၅ရက်တောင်ဆိုတော့ တဖြည်းဖြည်းကမှာပေါ့ ဘာလို့လဲ "
" အိမ်ကရိုးရာမို့လို့ "
" ဪ "
" လှသွေး ဟိုဘက်တိုး ဒီမှာလူများလာပြီ "
" ဟင် အင်း "
လှသွေးကြည့်နေတုန်း သူတိုးခိုင်းတာနဲ့ တစ်ဖက်ကိုတိုးလိုက်တော့သည်။ အနောက်မကျ၊ရှေ့မကျနဲ့ လူနဲနဲရှင်းပြီး တိုင်ထောင်တဲ့နေရာ ရောက်သွားတာကြောင့် ကလေးတွေပဲရှိတော့သည်။ ရွာထဲက ကလေးတွေကပွဲဆိုတာနဲ့ ရှေ့ဆုံးကကြည့်ကြတာမို့ ကလေးတွေကြားထဲ သူတို့နှစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေတော့သည်။
" ဦး ဦး "
" ဟင် "
မဲမဲလုံးလုံးနဲ့ကလေးလေးက သူ့လက်ကိုလာကိုင်တာကြောင့် လကျာ်ရီပြလိုက်သည်။
" ဘာလဲကွ "
" သားသား မမြင်ရလို့ "
" ဟုတ်လား။ လာ ဦးပေါ် "
" မြင်ရပြီလားကွ "
" ဟုတ်ကဲ့ "
" အဟင်း "
လကျာ် သူ့ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်တော့ ထိုကလေးကသူ့ကိုမှီပြီး ဇိမ်နဲ့ကြည့်နေတော့သည် ။
" လုံးလုံး "
" ဗျာ မမ "
" နင့်အမေရော "
" ညနေမှလာမယ်တဲ့ "
" ဪ လာ အစ်မဆီ။ သူများကို ဒုက္ခမပေးနဲ့ "
" နေပါစေ ဘာဖြစ်တာမှတ်လို့ "
လကျာ် လက်ကိုနောက်ပြန်ထောက်လိုက်တော့ ထိုကလေးကပါမှီကျလာပြီး လှဲနေတော့သည်။ သူ့လက်က အရှေ့ကနေကြည့်လျှင် လှသွေးကိုဖက်ထားသလို ဖြစ်နေတော့သည် ။ လှသွေးတို့ကကပ်ထိုင်နေတာမို့ သူ့လက်ကလှသွေးကို ကျော်ပြီးထောက်ထားခြင်းကြောင့်သာဖြစ်သည်။
" ပြီးသွားပြီလား "
" ဟင့်အင်း နောက်တစ်ပါးကမှာ "
" ဘာကမှာလဲ "
" တောင်ပြုံးထင်တာပဲ။ နှစ်ယောက်ထွက်လာတော့ "
" အင်း။ လက်ဖက်သုပ်ကျွေးဦး "
" ရော့ "
လှသွေးကပန်းကန်ထိုးပေးပေမဲ့ သူကမှုန်ကုတ်ကုတ်နဲ့
" ခွံ့ကျွေးလေကွာ လက်မှမအားတာ "
" ရှင် အသားတော်တော်ယူတာနော် "
" ယူချင်လို့ယူတာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီမှာ ကလေးကအိပ်နေလို့ လှုပ်ရင်နိုးသွားလိမ့်မယ် "
" မကျွေးနိုင်ဘူး။ ရှင်လက်အားမှစား "
" လှသွေး မင်းအကျင့်မပုတ်နဲ့ကွာ "
" ကျွတ် ရှင်ကျွန်မနာမည်ခဏခဏမခေါ်ပါနဲ့ "
" ဪ မင်းကနာမည်ခေါ်လဲစိတ်ဆိုးတာပဲလား "
" တိတ်တိတ်နေရှင်။ "
လှသွေးရန်မဖြစ်ချင်တာမို့ နတ်ပွဲသာဆက်ကြည့်နေလိုက်တော့သည်။
* ရွှေပြုံးကို သွားမယ်ဆို ××× လှံသွားနဲ့ သုံးထောင် ပြောင်လောက်အောင်သွေး ××× *
* ကျောက်ပြင်ကြီးရယ်နဲ့ ××× မှန်ဘီးကိုယူခဲ့ ပျိုနွဲ့တဲ့လေ *
* ရွှေပြုံးက ပန်းခွာညို မွှေး.... လှတယ်ဆို *
ကြည့်ရင်းနဲ့ညောင်းလာတာမို့ လှသွေးနေရာကနေ ထလိုက်တော့သည်။
အကြီးသန်း အိမ်ဘက်ထွက်လာပြီး လျော့နေတဲ့ထဘီကိုလူမမြင်အောင် အကွယ်မှာ ဖြန့်ဝတ်လိုက်တော့သည်။
" လှသွေး "
" အမလေး ဪ ဆရာလေး "
" မကြည့်တော့ဘူးလား "
" ညောင်းလို့ ခဏထလာတာ "
" ဪ လာလေ အပေါ်ထပ်ကကြည့်ကြတာပေါ့ "
" ဟုတ် "
ဆရာဝန်လေး ခန့်ညီရောင်ရောက်လာတာမို့ အားနာပါးနာနဲ့ အပေါ်တက်လာခဲ့တော့သည်။
လကျာ် ဘေးကထသွားတာကြောင့် လိုက်ရှာတော့ အပေါ်ထပ်မှာ အမျိုးသားတစ်ယောက်နဲ့ စကားပြောနေတာတွေ့လိုက်သည်။ အရေးထဲဟိုကလေးက သူ့ပေါ်လာအိပ်နေတာမို့ သူချီရင်း အပေါ်ထပ်လိုက်တက်လာခဲ့တော့သည်။
" ဪ မောင်မှိုင်း ဘယ်ကကလေးတုန်း "
" မသိဘူးဗျ။ မမြင်ရဘူးဆိုလို့ ပေါင်ပေါ်တင်တာ အိပ်သွားတယ် "
" ဪ ချထား ချထား "
" လှသေွးရေ။ ငါ့သမီးလက်ဖက်လေး သုပ်စမ်းပါကွယ် "
" ဟုတ်သား ငါ့တူမကြီးလက်ရာစားရချည်သေးရဲ့"
" ဟုတ်ကဲ့ အဘ "
" ထွေးစိန် လာ လှသွေးကိုခေါ် လက်ဖက်လေးသုပ်ခိုင်းရအောင်လို့ "
" လာလာ လှသွေး "
" လိုက်သွား သမီး "
လကျာ်လိုက်ကြည့်နေရင်း အကြံရတာနဲ့
" ကျွန်တော်သွားကူလိုက်ဦးမယ် "
" ဟယ် တော်ကြာ ရန်ဖြစ်ကြဦးမယ် "
" မဖြစ်ပါဘူး ဒေါ်ဒေါ်ရဲ့ "
" သွားသွား ငါ့တပည့် သွားကူပေးလိုက် "
" ကိုမှိုင်း ကျွန်တော်လိုက်မယ် "
လကျာ် ထလာရင်း အနောက်ဖက်လိုက်လာတော့ အဝတ်အစားလဲနေတဲ့ နတ်ကတော်တွေနဲ့ အဖွဲ့ကျနေတဲ့ ကိုမိုးဝေတို့ကိုတွေ့လိုက်ရတော့သည်။ နတ်ကတော် နှောင်းနှောင်းက
" ဟယ် ဘာလာလုပ်တာတုန်း "
" မဟုတ်ဘူးဗျ။ လာကူညီတာ "
" ကျွန်မတို့ကို လာကူတာလား။ လာလာ "
" ကောင်မရယ် ညုမနေပါနဲ့။ ကရတော့မဲ့ဟာ "
လကျာ်ခေါင်းကုတ်ပြီး
" ကိုမိုးဝေ ခင်ဗျား ဘာလုပ်နေတာလဲ"
" ငမျိုးပေါ့ကွာ။ ဟိုမှာလေ ဖွန်နေလေရဲ့ "
ကိုမျိုးတစ်ယောက် လက်ဖက်သုပ်၊ အအေးဖျော်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ ကောင်မလေးတွေနားသွားကာ သူ့ရီးစားနဲ့ ချိန်းတွေ့နေလေရဲ့။
လကျာ် အနားသွားရင်း
" ကျွန်တော်ဘာကူညီရမလဲ "
" ရေခဲလေး ခွဲပေးပါ။ ဆရာရေ အားမရှိတော့ မရဘူး ဖြစ်နေတယ် "
" လုပ်ပေးမယ် တူရှိလား "
" ငါယူပေးမယ် မှိုင်း "
ကိုမျိုးကအမြန်သွားပြီး တူသွားရှာကာ လာပေးတာနဲ့ သံတစ်ချောင်းက်ုပေးသည်။ ရေခဲကမာလွန်းနေတာမို့ သံလေးရိုက်လိုက်တာနဲ့ ကွဲထွက်သွားတော့သည်။ စိုင်းပန်ကတော့ အံသြနေတာမို့ လကျာ်မသိသလိုနေလိုက်တော့သည်။
အိမ်မှာရေတောင်ခပ်တိုက်ရပြီး ဘိန်းပဲရှုနေတဲ့လူက အခုလိုဝိုင်းလုပ်ပေး ဒုက္ခခံပေးလုပ်နေတာကို သူမပြောနဲ့ ကို့စိတ်ကိုလဲနားမလည်နိုင်ပေ။
" ရပြီလား ဘာလိုသေးလဲ "
" ရပြီ ဆရာလေး "
" လှသွေး ဘာကူညီရမလဲ "
" ရပါတယ် ပန်းကန်သာအရှေ့ယူသွားပေးပါ "
" လက်တွေအေးလိုက်တာဗျာ "
" ဟုတ်ပါ့။ ဆရာလေးလက်တွေရဲသွားတာပဲ "
" ထုံတောင်ထုံနေပြီ "
" ပန်းကန်လေး ယူသွားလိုက်ပါနော် "
" ဪ သုပ်ပြီးပြီလား "
" ဟုတ်ကဲ့ "
" အဟင်း ကျွန်တော့်ကိုတစ်လုပ်လောက်ကျွေးပါလား လက်ကမကိုင်နိုင်လို့ "
" ဘာရယ် "
" ဟုတ်သား လှသွေးရယ် ကျွေးလိုက်လေ "
" ကျွေးလိုက်လေ လှသွေး "
ထွေးစိန်နဲ့ မှုံရွှေရည်မက အားပေးအားမြောက်လုပ်နေတာမို့ လှသွေးမျက်စောင်းထိုးရင်း
" လက်နဲ့သုပ်ထားတာ ရှင်ရွံမှာစိုးလို့ "
" ကျွန်တော်မရွံပါဘူး "
" ဟင် "
စိုင်းပန် မျက်လုံးပြူးပြီး သူ့လာကြည့်တာမို့ ခြေထောက်နဲ့တက်နင်းလိုက်တော့သည်။
" ကဲ ကဲ ရော့"
" အာ "
ပန်းကန်တွေကိုမချပဲ ပါးစပ်ဟပြီးကလေးလိုလုပ်နေတာကြောင့် လှသွေး စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့သာ ခွံလိုက်တော့သည်။
" လှသေွး "
ခွံ့ကျွေးနေတုန်း လူတစ်ယောက်ဝင်လာတာမို့ အားလုံးပြုံးစိစိဖြစ်နေရင်းက ရပ်တန့်ကုန်တော့သည်။ လကျာ်အခြေအနေကိုအကဲခတ်ရင်း ပန်းကန်တစ်ချပ်ကိုချကာ သူ့ကိုကျွေးနေတဲ့ လှသေွးလက်ကို လှမ်းကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တော့သည်။
" ဟင် "
" ကောင်းတယ် လှသေွး နဲနဲပေါ့နေသလိုပဲ "
" ဟုတ်လား "
" မပေါ့ဘူး ကိုမှိုင်းအနေတော်ပဲ "
" ဟုတ်မှာပါ။ ရော့ ကိုမျိုးကြီး အရှေ့သွားပေးလိုက် "
" အေးအေး "
လကျာ်လူလည်လုပ်ပြီး ကိုမျိုးဆီပန်းကန်ထိုးထည်းကာ သူမယောင်မလည်နဲ့ လှသွေးနားရပ်နေလိုက်တော့သည်။
" လှသွေး ပေးစရာရှိလို့ "
" ဘာပေးမလို့လဲ "
" အပြင်ခဏထွက်ခဲ့ "
" ဪ ဘယ်သူများလဲလို့။ ဟိုဘက်ရပ်ကွပ်က ထွန်းနောင်မလား "
" ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"
ထွန်းနောင်က ဟိုဘက်ကရွာကကောင်ဖြစ်ပြီး လှသွေးကိုကျားချောင်းချောင်းနေတဲ့ တဏှာရူးသာသာပင်။ မိဘကပိုက်ဆံရှိဆိုပြီး လူမိုက်ပုံဖမ်းနေပေမဲ့ တကယ်ကအလကားကောင်သာ။ ခက်တာက မိန်းမမရှုပ်ပဲ လှသွေးကိုသာ လာလာကြောင်နေခြင်းဖြစ်သည်။
"ကျွန်မမအားလို့ မလိုက်တော့ဘူး။ အရှေ့မှာတော့ ကြီးတော်ရှိတယ် ပေးစရာရှိရင်ပေးလိုက်ပါ "
" လှသွေးအတွက်ပဲ ဝယ်လာတာ ဒီမှာ "
ပလက်တီနမ်ဆွဲကြိုးတစ်ကုံးဖြစ်သလို စျေးကြီးမဲ့ပုံမို့ လှသွေးမျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်သည်။
" ကျွန်မမယူချင်ဘူး။ သူများပေးသမျယူတဲ့သူမဟုတ်ဘူး "
" ကိုကစေတနာနဲ့ပါကွာ ရော့ "
" ဟင့်အင်း "
" လှသွေး! "
" လှသေွး ဘာဖြစ်နေတာလဲ "
"ဪ ကိုဖိုးထောင် ခင်ဗျား ညီမကို လက်ဆောင်ပေးတာ မယူလို့လေ "
" မပေးပါနဲ့။ လက်ဆောင်ပေးရလောက်အောင် ရင်းနှီးတာမှမဟုတ်တာ "
" ယောက်ဖကလဲဗျာ "
" ထွန်းနောင် သူများပွဲမှာပြသနာမတက်ချင်ဘူး "
" ကျွတ် ခက်သေးတာပဲ "
ထွန်းနောင် ကြောက်ကြောက်နဲ့ ပြန်သွားမှ သက်ပြင်းချရတော့သည်။
" လှသွေး "
" ငါဘာမှမဖြစ်ဘူး။ထပ်ပေးရင် လက်ဝါးကအသင့်ပဲ "
" လှသွေး ညည့်နက်တဲ့ထိမနေနဲ့နော် ငါအရှေ့မှာရှိတယ် ကြားလား "
" အေးပါ အေးပါ"
ဖိုးထောင်ကသူ့ညီမကို စိတ်မချလက်မချနဲ့ အပြင်ကိုထွက်သွားတော့သည်။
" နှာဘူး တစ်စခန်းထပြန်ပြီ "
" အေးလေ။ လှသွေး နင်တုတ်ဆောင်ရတော့မယ် "
" တုတ်မလိုဘူး။ တွေ့ရာနဲ့ကောက်လုပ်မှာ "
" ဘယ်သူလဲအဲ့တာ"
"ဪ ဟိုဘက်ရွာက ကောင်ပါ လှသွေးကိုကြိုက်နေတာ "
" လှသွေးက စွန်လိုက်တာ "
" နေပါ ကိုမိုးဝေရယ် အချောင်နှိုက်ချင်တဲ့ကောင်တွေပါ။ စိတ်ရှုပ်စရာ "
" သတိတော့ထားပေါ့။ သူ့ပုံစံက လူတွေရှိတာတောင်ရဲတင်းတယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ "
လကျာ်ပြောသမျပဲနားထောင်နေပေမဲ့ အံကြိတ်ထားမိတာကို သူ့ကိုယ်သူတောင်မသိလိုက်ပေ။ လှသွေးမျက်နှာက်ုပဲ လိုက်ကြည့်နေမိပြီး
" လှသေွး "
" ဟင် "
" ကျုပ်ထမင်းစားချင်တယ် လက်ဖက်သုပ်နဲ့"
" ရတယ် ရတယ် ဆရာလေး။ဟဲ့စားပွဲချ "
ထွေးစိန်က စားပွဲတွေချ၊ခုံတွေခင်းနဲ့ လှသွေးလဲလက်ဖက်လေး နဲနဲထပ်သုပ်ကာ ချပေးလိုက်တော့သည်။ နတ်ပွဲကလဲမြိုင်နေသလို လူငယ်အုပ်စုကလဲ စကားတွေပြောကာ ပိုရင်းနှီးလာကြတော့သည်။ လကျာ်ကတော့ လှသွေးနားကမခွာပဲ ကပ်နေတာမို့ ကိုမိုးဝေနဲ့စိုင်းပန်ကခိုးရီသည်။
ဒီကောင် ရန်ဖြစ်ရင်နိုင်တာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့ အခုကျတော့သူပဲ ကပ်နေတယ်။ အရိုးချိုးမလေး ဘာလေးနဲ့ အလျော့ပေးတာလဲသူပဲ။ လကျာ်မှိုင်း သည်းခံပြီး လိုက်ကပ်တဲ့မိန်းမဆိုလို့ လှသွေးကြွယ်သာရှိပြီး သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ ညီမတွေနှမတွေလိုကာကွယ်ပေးချင်သည်ဟုသာ ထင်ခဲ့တော့သည်။