ယော်...ခက်ပြီ (Complete)

Per Tee8810

52.7K 3.6K 104

ပထဆုံးစဖတ်သူများအနေဖြင့် စာမပြင်ရ သေးတာရယ်ကြောင့် အမှားများစွာရှိ‌ေနပါတာ‌ကြောင့်အဆင်မပြေတဲ့ စာဖတ်သူများအား မဖ... Més

Ch1☘️
2☘️
3☘️
4☘️
5☘️
6☘️
7☘️
8☘️
9☘️
10☘️
11☘️
12☘️
13☘️
14☘️
🤭🍁
15☘️
17☘️
18☘️(End)
✍︎☁︎
Hello

16☘️

1.6K 153 2
Per Tee8810

(Unicode version ☘️)

‌ရှိင်းနောင်နဲ့လရောင်‌လာနေကြ
ချောင်းကမ်းပါးနားကမြက်ခင်းမှာလရောင်ကဒူး‌လေးတဖက်ထောင်ကားကျန်တဖက်ကိုခြေဆင်းထိုင်‌ပီးရှိင်းနောင်လက်ကိုကိုင်ထားသေးသည်ရှိင်းနောင်ကတော့ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်လုံးဆင်းကားထိုင်နေပီးလရောင်လက်တဖက်ကိုသူလက်ဖဝါးနှစ်ခုကြားထည့်ကာ‌ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေလိုက်သည်

"မောင်...!"

"ဗျာ"

"မောင်...!"

"ဗျ"

"မောင်..!"

"ယော်...ခက်ပီ...မောင်ထူးနေတယ်လေမောင့်ရဲ့လရောင်လေးရဲ့"

‌ရှိင်းနောင်ပြောလိုက်တော့လရောင်ရှိင်းနောင်မျက်နာဘက်ခေါင်းလေးလှည့်လာကာ

"တွေ့လား...မောင်ကငါ့ကိုစိတ်မ‌ရှည်ဘူးမချစ်တော့ဘူးမလားး?"

"ယော်မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ...!ကဲခေါ်ဗျာခေါ်ပါစိတ်ကြိုက်ခေါ်ပါမောင့်ရဲ့လရောင်....!"

ရှိင်းနောင်ပြောလိုက်တော့မှသူ့ကိုစွေးစွေးလေးကြည့်နေတဲ့လရောင်ကအခုမှမျက်နာလေးပြန်ဝင်းသွားပီး

"ဟီးးးမောင်..ငါက‌မောင့်အပေါ်အရမ်းဆိုးနေပီလားဟင်"

"မောင့်အပေါ်ဆိုးစမ်းပါချွဲစမ်းပါဒီကကောင်ကျုပ်ကရဲရဲကြီးခံရဲပါတယ်ဗျ..!"

"မောင်ငါ့ကိုချစ်လားဟင်"

"ချစ်ပါ့ဗျာဟော်ဒီကကိုလရောင်မောင့်ရဲ့လရောင်ကိုအရမ်းအရမ်းချစ်ပါ့တယ်ဗျာ...!"

လရောင်တယောက်ရှိင်းနောင်ကိုင်ထားတဲ့သူ့လက်ကိုရုတ်လိုက်ပီးရှိင်းနောင်မျက်နာလေးကိုသူ့လက်သေးသေးလေးနဲ့ကိုင်ကာပြောလာသည်

"ဟီးးးငါလည်းချစ်တယ်မောင်ရေငါတော်တော်လေးမင်းကိုချစ်နေပီ...အများကြီးအမျာကြီးချစ်နေပီရယ်"

"ဟားဟားးမောင့်ရဲ့လရောင်ရယ်အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ်နေတယ်ရယ်...!"

နှစ်ယောက်သားမျက်လုံးချင်းဆုံမိခိုက်ဘေးပတ်ဝင်ချင်အားမေ့နေချိန်

"မင်းတို့ကိုငါခွဲပြမယ်...!"

ရုပ်တရက်လူကြီးအသံသြသြသံကြားတာကြောင့်လန့်သွားခဲ့ပီးနှစ်ယောက်သားပြိုင်တူထလိုက်သည်တယောက်လက်တယောက်တွဲထားစဲပါမျက်နာမပါလူကြီးကဓါးရှည်တချောင်းနဲ့လရောင်ရှေ့တည့်တည့်လာနေချိန်

"အင့်.....!"

လရောင်ရှေ့မှရှိင်းနောင်ဝင်ကာလိုက်ပီးသူရဲ့ဗိုက်သားထဲဓါးကြီးဝင်နေပီးလရောင်ဘက်လှည့်လာကာလ‌ရောင်မျက်နာအားရှိင်းနောင်လက်တဖက်ကပွတ်ကိုင်ရုံရှိသေးရှိင်းနောင်ကိုယ်ဟာမြက်ခင်းပေါ်ပစ်လှဲသွားသည်

"မောင်...ငါ့ကိုချစ်တယ်ဆို...မထားခဲ့နဲ့နော်...မောင်.....ဟင့်အင်းမောင်...မောင်..."

"မောင်...အား...!"

လရောင်တယောက်ချွေးများဆိုရွဲကာအိပ်နေရင်းထအော်လာသည်ဒါဟာသူအိမ်မက်မက်နေသည်တာဖစ်သည်ကိုသူသိလိုက်ပီ

"အော်...အိမ်မက်လားးတော်သေးတယ်....ဟင့်...မောင်တာမရှိတော့ရင်ငါတကယ်ရူးမှာမောင်...ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူးကွာ...တောက်"

လရောင်တယောက်အတွက်ထိုညမှာသူအိပ်မပျော်နိုင်ပါလေ
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

မနက်နေ့တော်တော်မြင့်တော့မှလရောင်သူအိပ်ယာထဲကထွက်လာ‌တော့သည်‌ဟိုကိစ္စဖစ်ပီးကတည်းကသူအိပ်ယာထဲမှာပဲအချိန်ကုန်လေရှိတော့သည်

"လေးလေးထမင်းစားပီးပီလား"

လရောင်ထွက်လာတော့အိမ်ရှေ့ကွပ်ပစ်မှာထိုင်ပီးအကြမ်းရည်သောက်နေတဲ့လေးလေးအားတွေ့၍ဘေးမှာသွားထိုင်ပီးအကြမ်းရည်အားခွက်ထဲထည့်ကာမေးလိုက်သည်

"အော်အေးပီးပီ...မင်းရော...!"

"ဟက်...စားချင်သေးဘူးရယ်...ရင်ပြည့်နေလို့"

လရောင်လေးလေးရဲ့ပြန်အမေးကိုအပြုံးမမည်သောအပြုံးလေးတချက်ပြုံးပီးလိုရင်းတာဖြေလိုက်သည်ပီးနောက်ခြံရှေ့အားငေးကြည့်ပီးအကြမ်းရည်ကြီးသာသောက်နေလိုက်သည်သူလည်းစကားစမပြောတော့သလိုလေးလေးဖတ်ကလည်းစကားစမလာတော့ပဲတိတ်ဆိတ်နေတော့သည်

လေးလေးကလရောင်အားတချက်ကြည့်ကာလွန်ခဲ့တဲ့နေ့အားပြန်တွေးမိသည်
အင်းးးထိုကိစ္စများဖစ်ပီးပီးနောက်တနေ့မှာပေါ့(သို့မဟုတ်)ရှိင်းနောင်နဲ့လမ်းမှာနောက်ဆုံးတွေ့ခဲ့တဲ့နေ့လေး

"ငါနောက်တပတ်နေရင်ပြန်မယ်မင်းတို့ပါလိုက်ပြန်ရမယ်"

"......"

ရောင်ဖြာကတော့ခေါင်းလေးညိတ်ပြလိုက်သည်လရောင်ကတော့ငေးငိုင်နေတုန်းပါပဲ

"လရောင်...ကြားလား!"

သူ့နာမည်ခေါ်ပီးပြောလိုက်တော့မှ

"ဟုတ်လေးလေး"

လရောင်တယောက်ထိုရက်ထဲကငြိမ်နေ့သည်သူ့အိပ်ယာခန်းထဲကကိုသိပ်မထွက်ခေါ်မှတာထွက်လာတတ်သည်ထမင်းဆိုလည်းစားချင်မှစားသည်တခါတလေထမင်းထွက်မစားလို့အတူစားရန်သွားခေါ်ပြန်ရင်လည်းထွက်တော့လာသည်သို့သော်‌ငါးလုတ်လောက်စားပီးထသွား‌တတ်သည်စကားလည်းနဲသွားသည်ကိုလေးလေးသတိထားမိပါသည်လေ

မနေ့ကညကလရောင်လန့်ပီးထအော်ချိန်လေးလေးကဘာဖစ်သလည်းဆိုပီးလာမေးသော်အခန်းရှေ့အရောက်မှာ

"မောင်တာတကယ်မရှိတော့ရင်ငါရူးမှာ...ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူးကွာ...တောက်!"

ထိုပြောသံအားလေးလေးကြားပါသည်လေသူ့သားအရင်းမဟုတ်ပေမဲ့လရောင်ဆိုတာလေးလေးရဲ့သားပါပဲလေလရောင်ဒီလိုစိတ်ဆင်းရဲနေတာကိုသူဘယ်လိုကြည့်ရက်ပါ့မလည်း...!နောက်တော့လေးလေးသေချာတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်လိုက်သည်

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ __ _ _ _ _ _ _

ညနေ့စောင်းရောက်တော့ရွာဖြားပိုင်းကအပင်ကြီးအောက်ကခုံတန်း‌
လေးမှာလေးလေးတစုံတ‌ယောက်အားစောင့်နေသည်

"ဦးလေးရောက်တာကြာပီလားဗျ‌ကျနော့်ကိုခေါ်တယ်ဆို"

"အေးရှိင်း‌နောင်လာကွာထိုင်ဦး"

ရှိင်းနောင်လည်းဦးလေးဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်

"ဦးလေးလိုရင်းပဲမေးပါရစေရှိင်းနောင်"

"မေးပါမေးပါရပါတယ်ဗျ"

လေးလေးကရှိင်းနောင်အားတချက်လှည့်ကြည့်လာပီးအရှေ့အားပြန်လှည့်သွားကာ

"လရောင်ကိုတကယ်ချစ်သလားကွဲ့...သူကယောက်ျားလေးတယောက်နော်"

လေးလေး၏အမေးကို

"ချစ်ပါတယ်ကိုလရောင်ကိုချစ်တာထက်ပိုပီးမြတ်နိုးရပါတယ်"

‌ရှိင်းနောင်ဖြေတော့လေးလေးကတချက်လေးစိတ်လိုချပြုံးလိုက်ပီး

"သူ့နဲ့ဘယ်အထိသွားဖို့စိတ်ကူးထားလည်း....ဘယ်အတိုင်းအတာထိလည်းသူကဆိုးတယ်နော်ပီးတော့..."

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

ဟီး" voteပေးလည်းချိတ်မချိုးပါဘူးရယ်စာလုံးပေါင်းအမှားလေးတွေရှိရင်တောင်းပန်ပါတယ်ရယ်...😛❣️👻☘️အရေးအသားမကောင်းမကန်းလေးကို Reading Listထဲထည့်ပေးကြတာကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ...❣️








☘️ ☘️ ☘️ ☘️ ☘️



(Zawgyi version ☘️)

‌႐ွိင္းေနာင္နဲ႔လေရာင္‌လာေနၾက
ေခ်ာင္းကမ္းပါးနားကျမက္ခင္းမွာလေရာင္ကဒူး‌ေလးတဖက္ေထာင္ကားက်န္တဖက္ကိုေျခဆင္းထိုင္‌ပီး႐ွိင္းေနာင္လက္ကိုကိုင္ထားေသးသည္႐ွိင္းေနာင္ကေတာ့ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ဖက္လုံးဆင္းကားထိုင္ေနပီးလေရာင္လက္တဖက္ကိုသူလက္ဖဝါးႏွစ္ခုၾကားထည့္ကာ‌ဖြဖြေလးပြတ္ေပးေနလိုက္သည္

"ေမာင္...!"

"ဗ်ာ"

"ေမာင္...!"

"ဗ်"

"ေမာင္..!"

"ေယာ္...ခက္ပီ...ေမာင္ထူးေနတယ္ေလေမာင့္ရဲ႕လေရာင္ေလးရဲ႕"

‌႐ွိင္းေနာင္ေျပာလိုက္ေတာ့လေရာင္႐ွိင္းေနာင္မ်က္နာဘက္ေခါင္းေလးလွည့္လာကာ

"ေတြ႕လား...ေမာင္ကငါ့ကိုစိတ္မ‌႐ွည္ဘူးမခ်စ္ေတာ့ဘူးမလားး?"

"ေယာ္မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ...!ကဲေခၚဗ်ာေခၚပါစိတ္ႀကိဳက္ေခၚပါေမာင့္ရဲ႕လေရာင္....!"

႐ွိင္းေနာင္ေျပာလိုက္ေတာ့မွသူ႕ကိုေစြးေစြးေလးၾကည့္ေနတဲ့လေရာင္ကအခုမွမ်က္နာေလးျပန္ဝင္းသြားပီး

"ဟီးးးေမာင္..ငါက‌ေမာင့္အေပၚအရမ္းဆိုးေနပီလားဟင္"

"ေမာင့္အေပၚဆိုးစမ္းပါခြၽဲစမ္းပါဒီကေကာင္က်ဳပ္ကရဲရဲႀကီးခံရဲပါတယ္ဗ်..!"

"ေမာင္ငါ့ကိုခ်စ္လားဟင္"

"ခ်စ္ပါ့ဗ်ာေဟာ္ဒီကကိုလေရာင္ေမာင့္ရဲ႕လေရာင္ကိုအရမ္းအရမ္းခ်စ္ပါ့တယ္ဗ်ာ...!"

လေရာင္တေယာက္႐ွိင္းေနာင္ကိုင္ထားတဲ့သူ႕လက္ကို႐ုတ္လိုက္ပီး႐ွိင္းေနာင္မ်က္နာေလးကိုသူ႕လက္ေသးေသးေလးနဲ႔ကိုင္ကာေျပာလာသည္

"ဟီးးးငါလည္းခ်စ္တယ္ေမာင္ေရငါေတာ္ေတာ္ေလးမင္းကိုခ်စ္ေနပီ...အမ်ားႀကီးအမ်ာႀကီးခ်စ္ေနပီရယ္"

"ဟားဟားးေမာင့္ရဲ႕လေရာင္ရယ္အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ေနတယ္ရယ္...!"

ႏွစ္ေယာက္သားမ်က္လုံးခ်င္းဆုံမိခိုက္ေဘးပတ္ဝင္ခ်င္အားေမ့ေနခ်ိန္

"မင္းတို႔ကိုငါခြဲျပမယ္...!"

႐ုပ္တရက္လူႀကီးအသံၾသၾသသံၾကားတာေၾကာင့္လန္႔သြားခဲ့ပီးႏွစ္ေယာက္သားၿပိဳင္တူထလိုက္သည္တေယာက္လက္တေယာက္တြဲထားစဲပါမ်က္နာမပါလူႀကီးကဓါး႐ွည္တေခ်ာင္းနဲ႔လေရာင္ေ႐ွ႕တည့္တည့္လာေနခ်ိန္

"အင့္.....!"

လေရာင္ေ႐ွ႕မွ႐ွိင္းေနာင္ဝင္ကာလိုက္ပီးသူရဲ႕ဗိုက္သားထဲဓါးႀကီးဝင္ေနပီးလေရာင္ဘက္လွည့္လာကာလ‌ေရာင္မ်က္နာအား႐ွိင္းေနာင္လက္တဖက္ကပြတ္ကိုင္႐ုံ႐ွိေသး႐ွိင္းေနာင္ကိုယ္ဟာျမက္ခင္းေပၚပစ္လွဲသြားသည္

"ေမာင္...ငါ့ကိုခ်စ္တယ္ဆို...မထားခဲ့နဲ႔ေနာ္...ေမာင္.....ဟင့္အင္းေမာင္...ေမာင္..."

"ေမာင္...အား...!"

လေရာင္တေယာက္ေခြၽးမ်ားဆို႐ြဲကာအိပ္ေနရင္းထေအာ္လာသည္ဒါဟာသူအိမ္မက္မက္ေနသည္တာဖစ္သည္ကိုသူသိလိုက္ပီ

"ေအာ္...အိမ္မက္လားးေတာ္ေသးတယ္....ဟင့္...ေမာင္တာမ႐ွိေတာ့ရင္ငါတကယ္႐ူးမွာေမာင္...ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူးကြာ...ေတာက္"

လေရာင္တေယာက္အတြက္ထိုညမွာသူအိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ပါေလ
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

မနက္ေန႔ေတာ္ေတာ္ျမင့္ေတာ့မွလေရာင္သူအိပ္ယာထဲကထြက္လာ‌ေတာ့သည္‌ဟိုကိစၥဖစ္ပီးကတည္းကသူအိပ္ယာထဲမွာပဲအခ်ိန္ကုန္ေလ႐ွိေတာ့သည္

"ေလးေလးထမင္းစားပီးပီလား"

လေရာင္ထြက္လာေတာ့အိမ္ေ႐ွ႕ကြပ္ပစ္မွာထိုင္ပီးအၾကမ္းရည္ေသာက္ေနတဲ့ေလးေလးအားေတြ႕၍ေဘးမွာသြားထိုင္ပီးအၾကမ္းရည္အားခြက္ထဲထည့္ကာေမးလိုက္သည္

"ေအာ္ေအးပီးပီ...မင္းေရာ...!"

"ဟက္...စားခ်င္ေသးဘူးရယ္...ရင္ျပည့္ေနလို႔"

လေရာင္ေလးေလးရဲ႕ျပန္အေမးကိုအျပဳံးမမည္ေသာအျပဳံးေလးတခ်က္ျပဳံးပီးလိုရင္းတာေျဖလိုက္သည္ပီးေနာက္ျခံေ႐ွ႕အားေငးၾကည့္ပီးအၾကမ္းရည္ႀကီးသာေသာက္ေနလိုက္သည္သူလည္းစကားစမေျပာေတာ့သလိုေလးေလးဖတ္ကလည္းစကားစမလာေတာ့ပဲတိတ္ဆိတ္ေနေတာ့သည္

ေလးေလးကလေရာင္အားတခ်က္ၾကည့္ကာလြန္ခဲ့တဲ့ေန႔အားျပန္ေတြးမိသည္
အင္းးးထိုကိစၥမ်ားဖစ္ပီးပီးေနာက္တေန႔မွာေပါ့(သို႔မဟုတ္)႐ွိင္းေနာင္နဲ႔လမ္းမွာေနာက္ဆုံးေတြ႕ခဲ့တဲ့ေန႔ေလး

"ငါေနာက္တပတ္ေနရင္ျပန္မယ္မင္းတို႔ပါလိုက္ျပန္ရမယ္"

"......"

ေရာင္ျဖာကေတာ့ေခါင္းေလးညိတ္ျပလိုက္သည္လေရာင္ကေတာ့ေငးငိုင္ေနတုန္းပါပဲ

"လေရာင္...ၾကားလား!"

သူ႕နာမည္ေခၚပီးေျပာလိုက္ေတာ့မွ

"ဟုတ္ေလးေလး"

လေရာင္တေယာက္ထိုရက္ထဲကၿငိမ္ေန႔သည္သူ႕အိပ္ယာခန္းထဲကကိုသိပ္မထြက္ေခၚမွတာထြက္လာတတ္သည္ထမင္းဆိုလည္းစားခ်င္မွစားသည္တခါတေလထမင္းထြက္မစားလို႔အတူစားရန္သြားေခၚျပန္ရင္လည္းထြက္ေတာ့လာသည္သို႔ေသာ္‌ငါးလုတ္ေလာက္စားပီးထသြား‌တတ္သည္စကားလည္းနဲသြားသည္ကိုေလးေလးသတိထားမိပါသည္ေလ

မေန႔ကညကလေရာင္လန္႔ပီးထေအာ္ခ်ိန္ေလးေလးကဘာဖစ္သလည္းဆိုပီးလာေမးေသာ္အခန္းေ႐ွ႕အေရာက္မွာ

"ေမာင္တာတကယ္မ႐ွိေတာ့ရင္ငါ႐ူးမွာ...ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူးကြာ...ေတာက္!"

ထိုေျပာသံအားေလးေလးၾကားပါသည္ေလသူ႕သားအရင္းမဟုတ္ေပမဲ့လေရာင္ဆိုတာေလးေလးရဲ႕သားပါပဲေလလေရာင္ဒီလိုစိတ္ဆင္းရဲေနတာကိုသူဘယ္လိုၾကည့္ရက္ပါ့မလည္း...!ေနာက္ေတာ့ေလးေလးေသခ်ာတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္လိုက္သည္

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ __ _ _ _ _ _ _

ညေန႔ေစာင္းေရာက္ေတာ့႐ြာျဖားပိုင္းကအပင္ႀကီးေအာက္ကခုံတန္း‌
ေလးမွာေလးေလးတစုံတ‌ေယာက္အားေစာင့္ေနသည္

"ဦးေလးေရာက္တာၾကာပီလားဗ်‌က်ေနာ့္ကိုေခၚတယ္ဆို"

"ေအး႐ွိင္း‌ေနာင္လာကြာထိုင္ဦး"

႐ွိင္းေနာင္လည္းဦးေလးေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္

"ဦးေလးလိုရင္းပဲေမးပါရေစ႐ွိင္းေနာင္"

"ေမးပါေမးပါရပါတယ္ဗ်"

ေလးေလးက႐ွိင္းေနာင္အားတခ်က္လွည့္ၾကည့္လာပီးအေ႐ွ႕အားျပန္လွည့္သြားကာ

"လေရာင္ကိုတကယ္ခ်စ္သလားကြဲ႕...သူကေယာက်္ားေလးတေယာက္ေနာ္"

ေလးေလး၏အေမးကို

"ခ်စ္ပါတယ္ကိုလေရာင္ကိုခ်စ္တာထက္ပိုပီးျမတ္ႏိုးရပါတယ္"

‌႐ွိင္းေနာင္ေျဖေတာ့ေလးေလးကတခ်က္ေလးစိတ္လိုခ်ျပဳံးလိုက္ပီး

"သူ႕နဲ႔ဘယ္အထိသြားဖို႔စိတ္ကူးထားလည္း....ဘယ္အတိုင္းအတာထိလည္းသူကဆိုးတယ္ေနာ္ပီးေတာ့..."

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

ဟီး" voteေပးလည္းခ်ိတ္မခ်ိဳးပါဘူးရယ္စာလုံးေပါင္းအမွားေလးေတြ႐ွိရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ရယ္...😛❣️👻☘️အေရးအသားမေကာင္းမကန္းေလးကို Reading Listထဲထည့္ေပးၾကတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်...❣️

Continua llegint

You'll Also Like

59.9K 2.6K 33
What if Duryodhan was from kaliyug? What if he had a different guru? What if he followed the path of dharma? What if he was well versed in all weapon...
82.7K 1.9K 49
Alissa Iris De León the daughter of both the Spanish and Italian Mafia. A week after she was born she was sent away from her 2 brothers to live with...
10.6K 527 24
မင်းဘုန်းမာန် ကျုပ်အချစ်နဲ့သိက္ခာတွေကို‌ စော်ကားခဲ့တဲ့ခင်များ ဝဋ်ဆိုတာကိုရဲရဲကြီးစောင့်နေပါ ပိုင်ထက်သျှား မင်းတင်မကဘူး မင်းတစ်မိသားစုလုံး ငါ့မျက်စိရှ...
690K 27.3K 68
"once they get a taste of blood they never forget it" "they lose themselves to the mental high and sexual rush." "human blood is just like a narcotic...